ความคิดเห็นที่ 11 |
เบื่อมาก เครียดมาก การเมืองเป็นตัวทำให้เซลล์ผิวตาย หยาบกร้าน ๕๕๕๕๕๕
มีครั้งหนึ่งนอนไม่หลับ.... จนเช้าๆ เปิดเพลง ความสุข ของนภ พรชำนิ เพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง ความสุขของกะทิ ทำให้ใจเย็นได้อย่างประหลาด
เนื้อเพลงนำสัจธรรมมาเล่าได้อย่างละมุนละไม ชอบท่อนที่ร้องว่า
"โมโหโกรธากับฟ้าคะนอง ชื่อเสียง เงินทอง ลาภยศ รางวัล ชีวิตนั้นจะโศกศัลย์หรือรื่นเริงแค่ไหน
แต่....สุดท้ายแล้วก็ผ่านไป เกิดขึ้นมาก็มีวันจบไป โลกยังคงหมุนเวียนและเปลี่ยนไป สุดแต่ใครที่ใจเข้าใจในเรื่องนี้"
จึงอยากบอกเธอนะคนดี ใช้ชีวิตให้มีความสุขด้วยวันและเวลาที่เธอมี เพราะสุดท้ายแล้วมันก็ผ่านไป....."
พยายามจะมองอย่างเข้าใจ แต่ก็ทนไม่ได้กับการเห็นแก่ตัวของคน แม้จะรู้ว่านี่คือทำธรรมชาติ....แต่ก็รู้สึกว่ามันทำร้ายเรา ทั้งที่เราไม่อยากเกี่ยวข้อง
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ....มันเรื้อรังมาก หากจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง หรืออะไรจะเกิดต้องเป็นไป ก็คิดว่าจะสามารถมองมันอย่างเข้าใจ ถ้าเป็นแบบที่เราต้องการก็ไม่ต้องทำไรมาก แต่ถ้าไม่ใช่...ก็แค่ให้เวลามันผ่านไป เดี๋ยวมันจะดีเอง (อาจจะเจ็บปวด แต่ไม่ตายแน่ๆ จิ๊บๆ)
จากคุณ |
:
เพราะสุดท้ายแล้วมันก็ผ่านไป (popodyssey)
|
เขียนเมื่อ |
:
4 ส.ค. 52 20:47:44
|
|
|
|