 |
ความคิดเห็นที่ 47 |
|
อ่านของทุกคนแล้วน้ำตาร่วงเลย...
เรารักคนคนเดียวกัน
ครั้งแรกที่รู้จักไมเคิล ช่วงBAD ERA ก็เกิดรักแรกพบ เรียกได้ว่าเป็นรักแรกก็ว่าได้ เพราะ เพิ่งเริ่มวัยกระเตาะ
เค้าเป็นผู้ชายที่แปลกมากๆในตอนนั้น ไว้ผมหยิกยาว เขียนคิ้วเขียนตา หน้าตาเหมือนผู้หญิง แถมเสียงก็ก้ำกึ่ง ฟังเผินๆไม่รู้ผู้หญิง หรือผู้ชาย รู้แต่ว่าเพราะมากๆ แต่แปลกที่เค้ากลับดูแมน เท่ ไม่มีลักษณะแบบตุ๊ดเกย์ ยิ่งเห็นเค้าเต้น เค้าแสดงบนเวที ยิ่งรู้สึกว่า[B] ผู้ชายคนนี้ ทำลายกำแพงทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกำแพงที่กั้นแบ่งด้วย เพศ(ด้วยรูปลักษณ์ของเค้าเองที่ Pull off the femininity ,but truly remain masculinity.) ,สีผิว(black or white is not matter,still MJ),เชื้อชาติ ,ภาษา [/b] เค้าทำลายขอบเขต และสร้างภราดรภาพแห่งความเป็นมนุษย์ให้กับโลกนี้ ผ่านรูปลักษณ์ของตัวเค้าเอง ผ่านเสียงเพลง การแสดงออกและการกระทำ
น่าเสียดาย ที่ความปราถนาดีเหล่านั้น มันสูงส่งและดีเกินไป สำหรับโลกบูดเบี้ยวใบนี้ ผู้คนบางกลุ่ม จึงตีความหมายมันอย่างบูดเบี้ยวตามไปด้วย
สำหรับเรา ไมเคิล เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เป็นแรงบันดาลใจ เป็นความฝันอันสวยงาม เป็นสิ่งดีๆที่ฉุดรั้งเราจากความหลงผิด ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต และตอนนี้ เค้าเป็นเทวดาประจำใจ เป็นแบบอย่างของการ"ให้"และจิตสาธารณะ ที่เราตั้งใจจะปฏิบัติต่อไปชั่วชีวิต เพื่ออุทิศและสานต่อเจตนารมณ์ ของชายผู้มีจิตใจแสนบริสุทธิ์ที่เรารักที่สุดคนนี้..
ถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถกล่าวคำอำลาได้ เพราะสำหรับเรา เค้าไม่ได้จากไปไหน ยังอยู่ในใจและห้วงคำนึงตลอดเวลา สุขบ้าง เจ็บบ้าง เวลาที่นึกถึง แต่ก็..ดีแล้ว...
จากคุณ |
:
Better Off
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ส.ค. 52 13:51:14
|
|
|
|
 |