(PART 1) A MAD FAN Mission that was possible! 17ชั่วโมง ของความ เหนียว หวาน รอบสอง ที่ มิวนิค{แตกประเด็นจาก C8210709}
|
|
สวัสดีค่ะ MTF เดี๊ยนกลับมาแร้วค่ะ หลังจากตื่นขึ้นมาจากโลกมืด(เพราะหลับสนิท ไม่ฝันเรย)
เหนื่อยมากับทริปฉายเดี่ยวครั้งนี้ อดหลับอดนอนอยู่สามวัน พอกลับมาถึงบ้านก็สลบจริงๆ นอนไปสิบสองชั่วโมง เนี่ยยังเพลียๆอยูุ่เลย แต่ไม่ได้ค่ะต้องรีบตื่นขึ้นมา เล่าเรื่องราวที่น่าประทับใจ กับประสบการณ์ดีๆที่ได้ไปพบเจอมาที่มิวนิคในครั้งนี้
อย่างแรกเลยที่ต้องพูดถึงคือกำลังใจจากชาวเราที่เข้ามาส่งท้ายให้ดิชั้นก่อนไปปฎิบัติภาระกิจสำคัญครั้งนี้ขอบคุณมากค่ะเพราะมันทำให้ดิชั้นได้ไปถึงตรงจุดๆนั้นอย่างน่ามหัศจรรย์ใจ มันเกาะติดและพาให้ดิชั้นไปถึงจุดหมายที่วางแผนเอาไว้ ได้สมใจจริงๆ ดูเหมือนจะเป็นความฝันแต่คราวนี้มันสัมผัสได้นะเป็นตัวๆเป็นๆอยู่ตรงหน้าเลย โอยยยยแทบจะเป็นบ้า เพราะมันเกิดขึ้นกับดิชั้นจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
การเดินทางเริ่มขึ้นในวันที่ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๒ จากเบอร์ลินสู่มิวนิค โดยสายการบิน ปีกเยอรมัน ราคาถูใจสบายการเป๋ามากค่ะ ๔๐ยูโรไปกลับ และค่าที่พักที่สบายกระเป๋าเช่นกัน คืนละ๑๖ยูโร ในฮอสทึล นอน๖คนในห้อง โชคดีที่รูมเมทไม่ค่อยบ้าบออะไรมากมายแต่หน้าตาดีคอดๆ แต่เขาคิดว่าเรามองไม่เห็นในความมืดที่สลัวๆตอน๖โมงเช้าว่าเราไม่เห็นว่าเขาไม่ได้ใส่อะไรเลยแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ แอร๊ยยยยยย ยังไปไม่ถึงไหนเรย ติดเรท พาออกทะเลซะแร๊ว
กลับมาเข้าเรื่องของปฎิบัติการณ์ครั้งนี้กันดีกว่า ก็ได้ทำการนัดแนะกับสมาชิคไอค่อนที่รู้จักกัน ที่เค้าอยู่ที่มิวนิคเราคนแรกที่เจอกันใกล้ๆฮอสทึลของเดี๊ยนชื่อคุณแคมิลโล่ เป็นแฟนตัวป้าตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์อายุก็ปาไปคราวพ่อแล้วค่ะ เราพบกันในตอนเช้าตรู่ของวันที่๑๘ เวลาประมาณ ๖โมงห้าสิบ ไปๆมาๆเจ้าบ้านเลทไปนิส ก็ไม่ว่ากันแต่เราทั้งสองไปถึงที่สนาม โอลุมเปีย เวลา๗โมง ครึ่ง ภาพที่เห็นตรงทางเข้า ด้านทิศเหนือนั้น คือกลุ่มแฟนที่เดนตายกว่าได้มาพักค้างคืนก่อนแล้ว ประมาณสามสิบกว่าคนเห็นจะได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้วิตกกังวลอะไรมาก เพราะสามสิบคงไม่กินพื้นที่ของแคทวอร์กสักเท่าไรหรอก
จากนั้นสักประมาณแปดโมงเช้าก็เริ่มมีคนทะยอยมารวมตัวมากขึ้นในเวลานั้นเองก็ได้พบกับไอค่อนอีกคนนึงช์่อ เกอร์ลินดา หล่อนเป็นคนน่ารักสนุกสนานเอาเสื่อมาปูให้นั่งพร้อมของกินอีกเพียบ แฟนอิเจ๊นี่เค้ามีน้ำใจกันทุกคนเลยนะคะ สิบโมงเช้าเจ้าหน้าที่เค้าก็เอาป้ายมาติดด้านในรั้วว่าเป็นทางเข้าของบัตรหน้าเวที ตอนนี้ก็ใจชื้นขึ้นตามๆกันเพราะได้แต่กังวลกันว่าจะต้องย้ายที่หรือเปล่า จากนั้นไม่นานพวกเราก็ต้องย้ายที่กันออกมา คือล่นลงมาจากบริเวณของหน้าประตูแต่ข้อดีก็คือเค้าบังคับทุกคนเลยว่าเคยนั่งอยู่หลังใคร ก็ให้นั่งอยู่อย่างเดิม คือห้ามเนียนตังแถวใหม่หรือแซกชาวบ้านเค้านั่นเอง แฟร์ดีนะคะคนเยอรมันเนี่ย เดี๊ยนถึงช๊อบบบชอบ
เป็นความจำเป็นอย่างมากที่เราต้องนำน้ำและอาหารติดตัวมาด้วยเพราะเราต้องนั่งอยู่กลางแจ้งเป็นเวลาครึ่งค่อนวัน ที่สำคัญห้องน้ำก็เป็นสิ่งที่จำเป็นแต่คราวนี้ไม่ยากเพราะที่สนามกีฬานี้สะดวกสบายมาก แม้แต่ห้องน้ำในสนามที่ต้องเดินผ่านทางเข้าตรงที่ตรวจบัตรก็เข้าได้เพราะเค้าต้องการอำนวยความสะดวกและเห็นความสำคัญของแฟนๆเดนตายอย่างพวกเรา คำแนะนำของเรื่องเครื่องดื่มจำเป็นต้องมีน้ำตาลเยอะๆและพวกอาหารดิชั้นเตรียมเป็นซีเรียลธัญญพืชผลไม้อัดแท่ง และโปรทีนแท่ง(แบบที่เค้ากินเพิ่มกล้ามเนื้อน่ะค่ะ ไม่ใช่แทงที่ผลิดโปรทีนนะเคอะ อย่าสับสน อิอิ) ติดไปด้วยเพราะมันทำให้เรามีกำลังค่ะ น้ำผลไม้ น้ำเปล่า กินดื่มอย่าให้ขาดปากนะคะเพราะว่ามันจำเป็นที่ต้องมีชีวิตรอดให้ถึงเวลาเปิดประตู และห้องน้ำก็ต้องเข้าให้เสร็จๆกันไป กะเวลาให้ดีๆก่อนประตูจะเปิด พอเข้าไปแล้วไม่มีทางได้ออกมาเข้าห้องน้ำอีกค่ะ อีกอย่างระหว่างวันเดี๊ยนและเพื่อนๆก็ผลัดกันงีบเอาแรง การงีบนี้ก็สำคัญเพราะว่าคืนก่อนจะมา แล้วคืนก่อนหน้าที่จะมาที่สนาม เชื่อว่าเราๆท่านๆก็คงตื่นเต้นและนอนไม่หลับ หรือหลับๆตื่นๆ แน่ๆ เพราะมันตื่นเต้นนนนน ชิมิเคอะ ของแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ เราก็มางีบกันที่หน้าสนามได้ เอาผ่าปูรองนอนติดมาด้วย นอนได้นั่งได้ เอาใส่กระเป๋ามาเรย เค้าให้เอาเข้าค่ะกระเป่าน่ะจะเล็กจะใหญ่ไม่ว่ากัน นั่งๆ นอนๆ เดินๆให้พอนะคะเวลารอ เพราะพอเข้าไปแล้ว มันขยับไปไหนไม่ได้เรยยยมาดูรูปกันดีกว่า รูปเหล่านี้คือตอนที่นั่งรอแก่วกันอยู่ที่หน้าประตูนะคะ แฟนๆสาระพัดประเทศต่างเดินทางมาดูป้าแก่กันถาโถม ตอนที่อยู่ตรงนั้นเดี๊ยนเป็นเอเชียคนเดียว จริงๆนะ ใครๆก็ยิ้มให้ อิอิอิ
| จากคุณ |
:
Louvorian 
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ส.ค. 52 23:06:37
|
|
|
| 
