ความคิดเห็นที่ 1 |
ภาพแรกที่วิ่งขึ้นบันได ผู้บรรยายได้บอกว่าหลังจากได้รับอนุญาตให้บันทึกภาพไมเคิลช็อปปิ้งได้ก็รีบวิ่งขึ้นไป ผู้บรรยาย ชั้น7.. ชั้น8...ชั้น9... เจอแล้ว ไมเคิลที่มีสายตาอันอ่อนโยน และพูดคุยด้วยน้ำเสียงที่ใจดี แล้วภาพก็แพนตามไมเคิลที่กำลังเดินดูของอยู่ ดูเหมือนกับกำแพงที่ล้อมรอบตัวเขาจางหายไป เหลือแต่เพียงเด็กหนุ่มธรรมดาๆคนหนึ่งที่พบเห็นได้ทั่วไป ใส่เสื้อธรรมดาๆ เหมือนกับเด็กหนุ่มที่อยู่ในห้างสรรพสินค้าในช่วงบ่ายวันเสาร์คนหนึ่งเท่านั้นเอง ไมเคิลที่เห็นอยู่นี้ ช่างดูแตกต่างไปจากข่าวคราวมากมายที่ออกมา ภาพไมเคิลตอนเด็กๆ ผู้บรรยาย เด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาให้เป็นศิลปินตั้งแต่อายุห้าขวบ ได้รับเงินคืนละ 15 ดอลล่าร์ จากแขกที่โยนมาให้ ตระเวนไปแสดงตามที่ต่างๆ วันไหนได้มีโอกาสอยู่บ้าน ก็จะต้องฝึกซ้อมแล้วฝึกซ้อมอีก เติบโตขึ้นมาโดยที่ไม่เคยได้รู้จักการเที่ยวเล่นแบบเด็กๆ การประสบความสำเร็จของวงแจ็กสันไฟว์ ที่ร้องเก่ง เต้นเก่งนั้น เจิดจ้าส่องประกายมากกว่าใครๆ จากไอดอลในวัยเด็กก็ลายมาเป็น Artist ตัวจริงในช่วงวัยรุ่น เป็นก้าวกระโดดอย่างยิ่งใหญ่ อัลบั้มทริลเลอร์ขายได้มากกว่า สี่ร้อยล้านแผ่น
การได้รับเชิญจากประธานาธิบดีเมื่อสามปีก่อน ก่อให้เกิดเสียงกล่าวขวัญกันอย่างมากมาย เนื่องจากไม่ยอมถอดถุงมือ และแว่นตากันแดดอันเป็น trademark ออก จนถึงนาทีสุดท้าย ภาพตัดมาที่เด็กญี่ปุ่น เด็กๆต่างพากันตื่นเต้นกับแขกแปลกหน้า จนอ้าปากค้างกันเป็นแถวๆ ร้องเพลงด้วยกันมั้ยคะ เด็กผู้หญิงชั้นป.6 คนนึงมาชวนไมเคิลเป็นภาษาอังกฤษ ใบหน้าแบบนี้ของไมเคิล เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก (ภาพตอนไมเคิลออกไปร้องเพลงกับเด็กๆ)
ผู้บรรยาย : ไมเคิลบอกว่า ผมคิดว่าผมบินได้ ด้วยเวทมนต์อะไรซักอย่างหนึ่ง อย่างเช่นการบินออกจากดาดฟ้าโรงเรียนขึ้นไปบนฟ้า ผมคิดว่าบินได้นะ แค่ไม่รู้วิธีแค่นั้นแหละ
จากคุณ |
:
ต้าปิ่ง
|
เขียนเมื่อ |
:
14 ก.ย. 52 16:35:11
|
|
|
|