ความคิดเห็นที่ 1 Part 1 (by แอร์ริโกะ) หรือไมเคิล แจ๊คสัน จะถูกใส่ความ เรื่องราวที่ไม่มีใครเปิดเผยมาก่อน Mary A.Fischer GQ, ตุลาคม 1994 กับเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้ เรื่องที่ทำให้ซุปเปอร์สตาร์ ต้องกลายเป็นดาวร่วง ก่อนจะเกิดเหตุกรณีของ โอเจ ซิมป์สัน (O.J. Simpson)ไมเคิล แจ๊คสัน (Michael Jackson)ก็เป็นคนผิวสีอีกคนหนึ่งที่มีชื่อเสียง และเป็นที่รักของทุกคน ที่ชีวิตต้องตกต่ำลงจากการถูกกล่าวหาในเรื่องส่วนตัวที่แสนจะอื้อฉาว การต่อสู้คดีที่เขาโดนกล่าวหาว่าลวนลามเด็กชายวัย 13 ปี มีค่าใช้จ่ายหลายล้านดอลลาห์สหรัฐ คดีผ่านการสืบสวนของ 2 คณะลูกขุน สื่อมวลชนมีการนำเสนอข่าวอย่างไม่ละอาย ไมเคิลถูกตั้งข้อกล่าวหามากมาย โดยคนที่พยายามให้ร้ายเขา ท้ายที่สุด คดีนี้สิ้นสุดลงนอกศาล ด้วยการจ่ายเงินจำนวนสูงถึง 20 ล้านดอลล่าห์สหรัฐ โดยไม่มีการตั้งข้อกล่าวหาทางคดีอาญากับไมเคิล และในเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา ไมเคิลก็ตกเป็นข่าวอีกครั้ง เมื่อเขาประกาศแต่งงานกับ ลิซ่า มารี เพรสลีย์ บุตรสาวของเอลวิส เพรสลีย์ เรื่องราวต่าง ๆ จบลงที่การนำเสนอข่าวอย่างเลวร้ายของสื่อมวลชน แต่มีความจริงเรื่องหนึ่งที่ปรากฎชัดคือ ไม่มีข้อแก้ต่างใด ๆ ออกจากปากของไมเคิล แจ๊คสัน จวบจนบัดนี้ เป็นเรื่องยากมาก ที่เราจะพิสูจน์ว่าเรื่องราวทีไม่ดีต่าง ๆ  นั้นไม่เคยเกิดขึ้น แต่มันก็ยังมีทาง ที่เราจะมองถึงรายละเอียดเชิงลึกถึงลักษณะของผู้คนที่กล่าวหาไมเคิล รวมไปถึงแรงจูงใจ ที่กระตุ้นให้พวกเขาทำอย่างนั้น อะไรบ้างที่เป็นผลสืบเนื่องจากการสืบสวนสอบสวน จากการอ้างอิงเอกสารทางคดี บันทึกการให้สัมภาษณ์ มีความเป็นไปได้หรือไม่ ว่าไมเคิล ไม่เคยทำร้ายใคร แต่ตัวของเขาเองต่างหากที่ตกเป็นเหยื่อของผู้วางแผนมาอย่างดี เพื่อเงินของเขา ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่ไม่เคยมีใครเปิดเผยมาก่อน เป็นคนละเรื่องกับสิ่งที่หนังสือ แทบลอยด์ตีพิมพ์ รวมถึงหนังสือพิมพ์ฉบับใหญ่ ๆ หลายฉบับด้วย มันเป็นเรื่องของความโลภ ความทะเยอทะยาน ความเข้าใจแบบผิด ๆ ของตำรวจ และเจ้าหน้าที่สอบสวน ความเกียจคร้าน และการเรียกร้องความสนใจของสื่อมวลชน อีกทั้งยังทำให้เห็นถึงความง่ายดายในการกุข่าว “ผมบอกได้เลย ทนายคนที่ผมเลือกมา เป็นคนที่น่ารังเกียจที่สุดที่ผมเคยพบเห็นมา” แชนดเลอร์พูดกับชวาทซ์ระหว่างบนสนทนาที่ถูกบันทึก “สิ่งที่เขาจะทำคือให้ทุกคนรับรู้เรื่องนี้อย่างเร็วที่สุด มากที่สุด ละทำให้คนจำนวนมากได้รับความอับอาย เขาน่ารังเกียจ ใจดำ เขาเป็นคนฉลาดมาก และกระหายที่จะป่าวประกาศเรื่องนี้ให้ทุก ๆ คนรู้” ไมเคิล แจ๊คสัน และทนายคนปัจจุบันของเขา ปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ลงในบทความนี้ หรือพวกเขาจะตัดสินใจสู้กับคดีแพ่ง ซึ่งจะนำไปสู่การดำเนินคดี อะไรจะตามมาจากการให้การแก้ต่างของไมเคิล รวมถึงการกล่าวหากลับไปยังผู้ที่กล่าวหาเขา ซึ่งทำให้นักร้องดังพ้นจากความผิด ปัญหาต่าง ๆ ของไมเคิล เริ่มจากเหตุการณ์ที่รถตู้ของเขาเกิดเสียบนถนน Wilshire ในเมืองลอสแองเจอลิส เมื่อเดือนพฤษภาคม 1992 ขณะที่ติดอยู่ในการจราจรที่ติดขัด ไมเคิลก็ถูกสังเกตเห็นโดยภรรยาของ เมล กรีน (Mel Green) พนักงานบริษัท Rent a Wreck บริษัทให้เช่ารถยนต์แห่งหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปจากที่เกิดเหตุประมาณ 1 ไมล์ โดยกรีนเป็นผู้เข้ามาให้ความช่วยเหลือ เมื่อ เดฟ ชวาทซ์ (Dave Schwartz) เจ้าของบริษัทรถเช่าดังกล่าวรู้ว่า กรีนได้พาไมเคิลมาที่ลานจอดรถ เขาก็ได้โทรหาจูน (June) ภรรยาของเขา โดยบอกให้หล่อนพาลูกสาว วัย 6 ขวบ และลูกชาย (ลูกติดของภรรยาจากการแต่งงานครั้งก่อน) วัย 12 ปี ที่เป็นแฟนตัวยงของไมเคิล แจ๊คสันมาที่นั่น เมื่อพวกเขามาถึง จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์  (June Chandler Schwartz ) บอกกับไมเคิลว่าเมื่อครั้งที่ไมเคิลประสบอุบัติเหตุ ไฟไหม้ศรีษะจากการถ่ายโฆษณาเป๊ปซี่ ลูกชายของเธอได้ส่งภาพวาดไปให้กับไมเคิล และเธอก็ได้ให้เบอร์โทรศัพท์บ้านของเธอ แก่ไมเคิล “มันเหมือนกับเธอพยายามที่จะบังคับเขาเกี่ยวกับเด็กชายคนนี้กลาย ๆ” กรีนบอกเล่าจากความทรงจำ “ฉันคิดว่าไมเคิลคิดว่าตัวเองติดหนี้เด็กชายคนนี้ และนั่น คือจุดเริ่มต้นของปัญหา” ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา ไม่ได้อยู่ในส่วนหนึ่งของข้อพิพาท ไมเคิลเป็นฝ่ายเริ่มโทรหาเด็กชายคนนั้น พวกเขาเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น หลังจากที่ไมเคิลกลับมาจากการโปรโมทคอนเสิร์ตได้สามเดือน จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ พร้อมลูกสาวและลูกชาย ก็กลายเป็นแขกประจำของเนเวอร์แลนด์ บ้านไร่ของไมเคิล ในซานตา บาบาร่า หลังจากปีนั้น ไมเคิลให้ความใส่ใจ และให้ของขวัญแก่ครอบครัวนี้มากมาย ซึ่งรวมถึง วีดีโอเกมส์ นาฬิกา ของเล่นจากร้าน Toy R Us และจากร้านอื่นๆ ที่ได้จากการเดินทางรอบโลก ไม่ว่าจะเป็นลาสเวกัส ดีสนีย์เวิลด์ โมนาโค และปารีส มีนาคม 1993 ไมเคิลและเด็กชายใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น บางครั้งเขาก็นอนค้างที่บ้านของไมเคิล จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ เองก็เริ่มสนิทสนมกับไมเคิลมากขึ้น “เธอชอบเขามาก ๆๆ” เพื่อนคนหนึ่งกล่าวว่า “เขาเป็นผู้ชายที่ใจดีที่สุดที่เธอคนนั้นเคยพบมา” บุคลิกภาพอันแปลกประหลาดของไมเคิล ไม่ว่าจะเป็นความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์โดยการทำศัลยกรรมพลาสติก มาจนถึงนิสัยที่เขาชอบเป็นเพื่อนกับเด็ก ๆ ได้รับการบอกเล่าอย่างกว้างขวาง มันเป็นเรื่องแปลก ที่ชายวัย35 ปีจะนอนห้องเดียวกันกับเด็กชายผู้ชายวัย 13 ปี โดยที่แม่ของเด็ก และคนใกล้ชิดอื่น ๆ ไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด เราจะเข้าใจพฤติกรรมของไมเคิลได้มากขึ้น หากเราเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในวัยเด็ก “มันตรงข้ามกับสิ่งที่คุณเคยคิด ไมเคิลไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะเดินเล่นในสวน” ทนายคนหนึ่งของไมเคิลกล่าว วัยเด็กของไมเคิลหายไป และถูกแทนที่โดยชีวิตที่ไม่มีแบบแผน เมื่อเขาอายุได้ 5 ปี เขาอาศัยอยู่ใน แกรี่ อินเดียน่า เขาใช้ชีวิตวัยเด็กของเขาในการซ้อมการแสดงในสตูดิโอ หรือบนเวที ก่อนที่จะแสดงต่อหน้าผู้ชมนับล้าน และเดินสายนอนในโรงแรมต่าง ๆ ที่ไปเปิดการแสดงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด นอกจากพี่น้องแปดคนของเขาแล้ว ไมเคิลถูกแวดล้อมไปด้วยผู้ใหญ่ที่คอยกดดันเขาอย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พ่อของเขา โจ แจ๊คสัน ชายผู้ซึ่งไม่เคยแสดงออกซึ่งความรัก ผู้ที่เข้มงวด และได้รับการร่ำลือว่า ทำร้ายลูกของตัวเอง แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 23:12:54 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:36:52 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 21:35:49

ความคิดเห็นที่ 2 Part 2 (by wanvisa) ประสบการณ์ในวัยเยาว์ของไมเคิลที่ผ่านมา มีส่วนในการชะลอพัฒนาการทางด้านอารมณ์ของเขา อาจจะพูดได้ว่าไมเคิลเป็นเหมือนเด็กที่อยู่ในร่างของผู้ใหญ่ โดย Bert Fields ผู้ที่เคยเป็นทนายความของไมเคิลกล่าวว่า "เขาไม่เคยมีวัยเด็กเหมือนคนอื่นๆ แต่เขาเพิ่งจะมีในขณะนี้ เพื่อนของไมเคิลเป็นเด็กอายุ 12 ปี พวกเขาเล่นด้วยกัน มีทั้งขว้างปาหมอน รวมถึงอาหาร" ความสนใจของไมเคิลที่มีต่อเด็กๆได้เปลี่ยนเขาให้กลายเป็นคนที่มีมนุษยธรรม ในรอบปีที่ผ่าน ไมเคิลบริจาคเงินหลานล้านเพื่อช่วยเหลือเด็กๆ รวมทั้งการบริจาคผ่านมูลนิธิ Heal the World ของเขาเอง แต่ก็มีการกล่าวว่า คนเราจะมีพฤติกรรมตามช่วงเวลานั้น ๆ ที่เราดำรงชีวิตอยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้สังเกตส่วนใหญ่ใช้ในการประเมินพฤติกรรมของไมเคิล โดย จิตแพทย์ Cleveland กล่าวว่า “การสัมผัสร่างกายของเด็กๆโดยผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้ว อาจถูกมองว่าเป็นพฤติกรรมที่น่าสงสัย และอาจจะถูกฟ้องร้องว่าประพฤติผิดทางเพศได้” ตั้งแต่แรก ไมเคิลได้รับการต้อนรับจากผู้ใหญ่ทุกคนที่จะสนิทสนมกับเด็กชาย ไม่ว่าจะเป็นแม่  พ่อเลี้ยง หรือแม้แต่พ่อแท้ ๆ ของเขาที่ชื่อ อีวาน แชนดเลอร์  (Evan Chandler: เขาปฎิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ในบทความฉบับนี้) อีวาน แชนดเลอร์เกิดที่ บร๊องซ์ (Bronx) ในปี 1994 โดยมีชื่อเดิมว่า ซึ่งมีชื่อเดิมว่า อีวาน โรเบิร์ต ชาร์มัทช์ (Evan Robert Charmatz)  แชนดเลอร์ เจริญรอยตามพ่อและบรรดาพี่ชายของเขาอย่างไม่เต็มใจนักในวิชาชีพทันตแพทย์ “เขาเกลียดการเป็นทันตแพทย์”  จากคำบอกเล่าของหนึ่งในเพื่อนของครอบครัว  “เขาอยากเป็นนักเขียนมาตลอด” ต่อมาในปี 1973 เขาได้ย้ายไป West Plam Beach เพื่อเป็นทันตแพทย์ฝึกหัด และได้เปลี่ยนจาก Charmatz เป็น Chandler ด้วยเหตุผลว่า Charmatz “ฟังเหมือนชื่อคนยิวมากเกินไป” อดีตเพื่อนร่วมงานของเขากล่าว ในช่วงปลายยุค 70 ด้วยความหวังว่าจะมีสถานที่ที่ให้โอกาสเขาได้เป็นนักเขียนบทภาพยนตร์  เขาจึงตัดสินใจย้ายไป Los Angeles พร้อมกับภรรยาของเขา June Wong สาวสวยลูกครึ่งเอเชีย ยุโรป ซึ่งเคยเป็นนางแบบในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ แชนดเลอร์เริ่มมีปัญหาในอาชีพทันตแพทย์ที่เขาทำอยู่ เดือนธันวาคม ปี 1978 ขณะที่เขาทำงานที่ Crenshaw Family Dental Centre ซึ่งเป็นคลินิกที่ตั้งอยู่ในย่านที่คนมีรายได้ต่ำใน L.A  แชนดเลอร์ได้รักษาฟันให้คนไข้ 16 ราย ในครั้งแรกที่พวกเขามาที่คลินิก ซึ่งผลการรักษาในครั้งนั้น ทาง คณะกรรมการตรวจสอบวิชาชีพทันตกรรม ได้สรุปว่าเป็นการทำงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ คณะกรรมการจึงเพิกถอนใบอนุญาตประกอบอาชีพของแชนดเลอร์ แต่ต่อมาบอร์ดได้เปลี่ยนเป็นการพักใบอนุญาตชั่วคราวเป็นเวลา 90 วันและคุมประพฤติอีกเป็นเวลา 2 ปีครึ่ง เหตุการณ์เลวร้ายมากยิ่งขึ้น เมื่อเขาได้ย้ายไป New York และเริ่มเขียนบทภาพยนตร์ แต่ไม่สามารถขายได้ หลายเดือนต่อมา แชนดเลอร์ได้ย้ายกลับไปยัง L.A อีกครั้งพร้อมกับภรรยาเพื่อจัดการกับปัญหาต่าง ๆ ในวิชาชีพทันตแพทย์ของเขา ในปี 1980 เมื่อลูกชายของเขาเกิดมา ชีวิตสมรสของทั้งคู่เริ่มประสบปัญหา เพื่อนของครอบครัวเล่าว่า “หนึ่งในเหตุผลที่จูน (June) ภรรยาของเขาระบุว่าเป็นสาเหตุในการหย่าคือ อารมณ์ฉุนเฉียวของเขา” ทั้งคู่ได้หย่าขาดจากกันในปี 1985 โดยศาลตัดสินให้เด็กอยู่ในความดูแลของมารดา  และแชนดเลอร์ต้องจ่ายเงินค่าเลี้ยงดูบุตรเดือนละ 500 ดอลล่าห์สหรัฐ และจากการตรวจสอบเอกสารทางคดี พบว่าในปี 1993 ช่วงที่ลูกของเขามีข่าวเรื่องอื้อฉาวกับไมเคิลนั้น พบว่าแชนดเลอร์เป็นหนี้ภรรยาเก่าของเขาอยู่ 68,000 ดอลล่าห์สหรัฐ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:37:40 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 21:36:56

ความคิดเห็นที่ 3 Part 2 (by wanvisa) 1 ปีก่อนหน้าที่ไมเคิลจะได้พบกับลูกชายของเขา แชนดเลอร์ก็ต้องประสบปัญหาที่ร้ายแรงเทางอาชีพของเขาอีกครั้ง นั่นคือ คนไข้รายหนึ่งของเขาได้ฟ้องร้องว่าเขามีความหละหลวมในการรักษาฟันของเธอ แต่แชนดเลอร์ได้อ้างว่าก่อนหน้าที่เขาจะรักษาฟันให้เธอ เขาได้ให้เธอเซ็นต์เอกสารยินยอมทำการรักษา ซึ่งระบุว่าคนไข้รับรู้ถึงความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้นจากการรักษา เมื่อ Edwin Zinman ทนายความของคนไข้รายนั้น ขอดูเอกสารดังกล่าว  แชนดเลอร์บอกว่าเอกสารได้ถูกขโมยไปจากหลังรถจากัวร์ของเขา และได้มอบสำเนาเอกสารให้แทน โดยเอกสารชุดนั้น Zinman ทนายความของผู้เสียหายไม่สามารถพิสูจน์ความถูกต้องของเอการนั้นได้ Zinman กล่าวเปรียบว่า การที่เขาอ้างว่าเอกสารดังกล่าวได้ถูกขโมยไปก็เหมือนการอ้างว่า “การบ้านของผมถูกสุนัขกินไปแล้ว” คดีนี้จบลงนอกศาล ด้วยจำนวนเงินที่ไม่ได้รับการเปิดเผย ถึงแม้แชนดเลอร์จะประสบกับเรื่องเสื่อมเสียดังกล่าว แต่เขาก็ประสบความสำเร็จใน Beverly Hills และเขาก็ได้ทำงานชิ้นแรกในฮออลีวู๊ดในปี 1992 โดยเขาได้ร่วมกับ Mel Brooks ในการเขียนบทภาพยนตร์เรื่อง Robinhood: Men in Tights แชนดเลอร์ไม่เคยแสดงความสนใจในตัวลูกชายของเขาจนกระทั่งไมเคิลได้ก้าวเข้ามาในชีวิตของลูกชายเขา  ทนายความของ จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ ที่ชื่อ ไมเคิล ฟรีแมน กล่าวว่า “แชนดเลอร์เอาแต่สัญญากับลูกว่าจะซื้อคอมพิวเตอร์ให้ เพื่อจะได้เขียนบทด้วยกัน แต่เขาก็ไม่เคยทำตามสัญญา” งานที่คลินิกทำฟันทำให้แชนดเลอร์ยุ่งตลอดเวลา หลังจากนั้นแชนดเลอร์ก็มีครอบครัวใหม่ โดยการแต่งงานครั้งที่สอง และมีลูกเล็กๆสองคน ในตอนแรกแชนดเลอร์ ทั้งยินดีทั้งส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างลูกชายของเขากับไมเคิล เขาเอาเรื่องนี้ไปพูดโอ้อวดกับเพื่อนและคนที่เขาเกี่ยวข้องด้วย ในตอนที่ไมเคิล และเด็กชาย ใช้เวลาอยู่กับแชนดเลอร์ในช่วงเดือนพฤษภาคมปี 1993 แชนดเลอร์ได้ส่งเสริมให้ไมเคิลใช้เวลาอยู่กับลูกชายของเขาให้มากขึ้นที่บ้านของเขา และแชนดเลอร์ถึงกับแนะนำให้ไมเคิลต่อเติมที่พักขึ้นที่บ้านของเขา เพื่อที่ไมเคิลจะได้พักอยู่ที่นี่ได้  แต่หลังจากแชนดเลอร์ได้โทรไปปรึกษาเรื่องการต่อเติมที่พัก ก็พบปัญหาว่าไม่สามารถจะทำได้ ดังนั้นแชนดเลอร์ก็เลยแนะนำไมเคิลว่าให้สร้างบ้านหลังใหม่ให้เขาแทน ในเดือนเดียวกันนั้นเอง ไมเคิล พร้อมเด็กชาย และแม่ของเด็กได้เดินทางไปยังโมนาโคเพื่อเข้าร่วมงาน World Music Award   โดย Freeman กล่าวว่า “อีวานเริ่มที่จะคิดอิจฉาในความสัมพันธ์ของพวกเขา และเริ่มมีความรู้สึกถูกทอดทิ้ง” เมื่อกลับมาจากการเดินทาง ไมเคิล และเด็กชาย ได้ไปอาศัยอยู่กับแชนดเลอร์อีกครั้งเป็นเวลา 5 วัน  ในช่วงเวลานั้น พวกเขาอาศัยนอนในห้องเดียวกันกับน้อง (พ่อเดียวกัน)  แชนดเลอร์ยอมรับว่าตลอดเวลาที่ไมเคิลและลูกชายของเขานอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ทั้งสองคนมีเสื้อผ้าสวมอยู่บนร่างกายตลอดเวลา แชนดเลอร์เล่าว่าช่วงเวลานั้นเอง ที่เขาเริ่มสงสัยในพฤติกรรมทางเพศที่ผิดปกติของไมเคิล แต่แชนดเลอร์ก็ไม่เคยเห็นไมเคิลแสดงพฤติกรรมทางเพศที่ผิดปกติดังกล่าวให้เขาเห็นเลยแม้แต่ครั้งเดียว แชนดเลอร์ได้เปลี่ยนแปลงไปมาก เขาได้คุกคามไมเคิล และสร้างความบาดหมางให้เกิดขึ้นกับไมเคิล โดย เดฟ ชวาทซ์ ผู้ที่เคยสนิทสนมกับแชนดเลอร์ ได้แอบอัดเทปบันทึกคำสนทนาระหว่างเขากับแชนดเลอร์ไว้ โดยในระหว่างการสนทนา แชนดเลอร์ได้พูดถึงความกังวลใจที่มีต่อลูกชายของเขา และความโกรธที่เขามีต่อไมเคิลและภรรยาเก่า-คนที่แชนดเลอร์บอกว่าเย็นชาและไร้หัวใจ เมื่อแชนดเลอร์พยายามที่จะให้เธอสนใจ ด้วยการบอกสิ่งที่เขาสงสัยในตัวไมเคิล แชนดเลอร์เล่าไว้ในเทป เธอพูดว่า “ไปตายซะเถอะ (Go Fxxx yourself)” “ผมและไมเคิลคุยกันเข้าใจเป็นอย่างดี” แชนดเลอร์บอกกับชวาทซ์ “เราทั้งสองคนเป็นเพื่อนกัน ผมชอบเขา (ไมเคิล) และผมก็เคารพเขา ในทุกๆสิ่งที่เขาเป็น มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ทำไมไมเคิลถึงไม่โทรหาผม ผมเคยนั่งอยู่ในห้องและพูดกับไมเคิล ผมบอกเขาถึงสิ่งที่ผมต้องการอย่างแท้จริง สิ่งที่ผมต้องการ” แชนดเลอร์ได้ยอมรับกับ เดฟ ชวาทซ์ ว่าเขาได้ฝึกซ้อมว่าจะต้องพูดอะไรบ้าง และอะไรบ้างที่จะต้องไม่พูด แชนดเลอร์ไม่ได้กล่าวถึงเรื่องเงินในระหว่างการสนทนากับเพื่อนของเขา และเมื่อ เดฟ ชวาทซ์ถามเขาว่า ไมเคิลได้ทำอะไรที่ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ  แชนดเลอร์กล่าวเพียงว่า ไมเคิลทำให้ครอบครัวของเขาต้องแตกแยก ลูกของเขาได้ถูกชักจูงโดยอำนาจและเงินที่ไมเคิลมี แล้วทั้งคู่ก็พูดตำหนิตัวเองว่าต่างเป็นพ่อที่ไม่ได้รับความสำคัญจากลูกชาย นอกเหนือจากนั้น คำสนทนาของแชนดเลอร์ในเทป ยังบอกว่า เขาได้เตรียมตัวที่จะเป็นปฎิปักษ์กับไมเคิล “สิ่งต่างๆได้ถูกเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว” และแชนดเลอร์ได้บอกกับ เดฟ ชวาทซ์ว่า “ยังมีคนอื่นๆอีกที่เข้ามาเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นต่างรอโทรศัพท์จากผมในเวลาที่เหมาะสม ผมได้จ่ายเงินให้พวกเขา ทุกๆอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ซึ่งไม่ใช่เฉพาะผมเท่านั้น ถ้าผมยกหูโทรศัพท์เมื่อไหร่ ผู้ชายคนนี้ (สันนิษฐานว่า น่าจะเป็นทนายความของเขาที่ชื่อ แบรี่ รอธแมน) ก็จะเริ่มทำลายทุกๆคน โดยใช้วิธีการที่คดโกง สกปรก หรือโหดร้ายเท่าที่เขาจะสามารถทำได้ และผมก็ได้อนุญาตให้เขาจัดการได้อย่างเต็มที่” แชนดเลอร์ทำนายว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป ในความเป็นจริง มันได้เกิดขึ้นหลังจากนั้นอีก 6 สัปดาห์ และเขาพูดว่า “ถ้าผมสามารถทำตามนั้นได้ ผมจะชนะ ไม่มีทางที่ผมจะเป็นผู้แพ้ เพราะผมวางแผนเอาไว้แล้วอย่างรอบคอบ ผมจะได้ทุกอย่างที่ผมต้องการ และพวกเขาจะถูกทำลายไปตลอดกาล และจูน (ภรรยาเก่า) จะต้องสูญเสีย รวมทั้งอาชีพการงานของไมเคิล ก็ต้องจบลงด้วย” เดฟ ชวาทซ์ได้ถามว่า “แล้วลูกของคุณจะได้ประโยชน์อะไรบ้างล่ะ?” แชนดเลอร์ตอบว่า  “มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผมนี่ เรื่องนี้มันใหญ่กว่านั้นมาก ทุกอย่างจะต้องพังพินาศ ทุกคนจะต้องถูกทำลาย ทุกคนจะต้องพังพินาศไปพร้อม ๆ กัน ถ้าผมไม่ได้ในสิ่งที่ผมต้องการ” ภายใต้สถานการณ์ที่ลูกของเขาถูกละเมิด แทนที่แชนดเลอร์จะไปหาตำรวจ เขากลับหันไปหาทนายความแทน และทนายความที่เขาเลือก ก็คือทนายความที่ชื่อว่า “แบร์รี่ รอธแมน” แชนดเลอร์กล่าวว่า “ผมพบทนายความคนนี้ โดยผมพยายามเลือกคนที่น่ารังเกียจที่สุดเท่าที่ผมจะหาได้ สิ่งที่เขาต้องทำคือเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้ ทำให้เรื่องราวโหญ่โตมากที่สุด และทำให้เป็นเรื่องที่น่าขายหน้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาช่างน่ารังเกียจ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ฉลาด และเขาก็กระหายที่จะประกาศให้ทุกๆคนรู้” แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 23:15:10 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 21:38:13

ความคิดเห็นที่ 4 Part 3 (by แอร์ริโกะ) เรื่องราวของรอธแมน (ทนายความของแชนดเลอร์) จากคำบอกเล่าของอดีตผู้ที่เคยทำงานร่วมกันในคดีของไมเคิล ผู้ทำหน้าที่จดบันทึกการสนทนาของรอธแมนและแชนดเลอร์ รวมถึงกิจกรรมอื่น ๆ ที่พวกเขาทำร่วมกันในสำนักงานของรอธแมน ทำให้เชื่อได้ว่าแบร์รี่ “น่าจะเป็นคนที่คิดแผนการณ์ขึ้นมาทั้งหมด มันไม่น่าแปลกใจเลย หากคนแบบเขาจะทำเรื่องแบบนี้” อดีตผู้ร่วมงานของรอธแมน เปิดเผยรูปแบบของการจัดการแผนชั่ว รอธแมนเคยเป็นทนายความอยู่ที่ เซนจูรี่ ซิตี้ (Century City) ครั้งหนึ่ง เขาเคยทำหน้าที่เป็นผู้ต่อรองในเรื่องของเพลงและคอนเสิร์ตให้กับ ลิตเติ้ล ริชาร์ด (Little Richard), โรลลิ่ง สโตน (Rolling Stones), เดอะ ฮู (The Who), อีแอลโอ (ELO) และออสซี่ ออสบอร์น (Ozzi Osbourne) รางวัลต่าง ๆ (Gold and platinum records) ที่ได้มาในช่วงเวลานั้น ยังคงแขวนอยู่บนผนังสำนักงานของเขา หนวดสีเงิน และผิวสีแทนที่รอธแมนเฝ้าทะนุถนอมทำให้เพื่อนร่วมงานของเขานึกถึงเลปพราคอน (Leprechaun - เลปพราคอนเป็นความเชื่อของชาวไอริช เป็นคนแคระที่มีรูปร่างเล็กมากแต่งตัวค่อนข้างซอมซ่อแต่มิดชิดเนื่องจากอยู่ในเมืองหนาวบางครั้งอาศัยอยู่ในห้องเก็บไวน์ใต้ดิน บางครั้งในบ้านในไร่นาส่วนใหญ่แล้วจะเป็นแถบชนบทชานเมือง แถบเนินเขาสูงชอบช่วยเหลือคนในงานต่างๆ) ในความคิดของอดีตเพื่อนร่วมงาน รอธแมนเปรียบเสมือนปีศาจ ที่มีอารมณ์ร้าย สมบัติที่เขาหวงแหนเหลือเกินคือรถ โรสรอยซ์ คอร์นิช (Rolls-Royce Corniche) ปี 1977 ติดเลขทะเบียน BKR 1 ในช่วงเวลาหลายปี รอธแมนสร้างศัตรูมากมาย ครั้งหนึ่งภรรยาเก่าของเขา เปิดเผยกับทนายความของเธอว่า เธอรู้สึกประหลาดใจ ที่ไม่มีใครจัดการกับเขาได้เสียที เขามีชื่อเสียงในเรื่องความร้ายกาจที่มีต่อคนอื่น เขาเป็นคนเหนียวหนี้ตัวฉกาจ ที่แทบไม่เคยจ่ายเงินใครเลย เอ็ด มาร์คัส (Ed Marcus) สรุปไว้ในสำนวนสอบสวน (ประจำศาลสูงของเมืองลอสแองเจอลิส ส่วนหนึ่งของคดีฟ้องร้องรอธแมน) หลังจากทบทวนข้อมูลของเจ้าหนี้ที่มีมากกว่า 30 รายที่กำลังไล่ล่ารอธแมนอยู่ในขณะนั้น นอกจากนี้ รอธแมนยังพัวพันในคดีแพ่งที่บรรจุอยู่ในการพิจารณาของศาลสูงอีกมากกว่า 20 คดี ยังไม่รวมถึงข้อร้องเรียนที่มีต่อสมาพันธ์แรงงาน และการทำผิดทางวินัยอีก 3 ครั้งที่ได้รับการลงโทษโดยสภาเนติบัญญัติ แห่งแคลิฟอร์เนีย ในปี 1992 เขาโดนพักใบอนุญาตประกอบวิชาชีพเป็นเวลา 1 ปี แต่ในภายหลังเขาถูกตัดสินให้ถูกคุมประพฤติแทนการพักใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ ในปี 1987 รอธแมนยังคงติดค้างการจ่ายค่าเลี้ยงดูบุตรเป็นจำนวนเงิน 16,800 ดอลลาห์สหรัฐ ทนายความของอดีตภรรยา (Joanne Ward : โจแอน วอร์ด) เรียกร้องเอาทรัพย์สินจากรอธแมน แต่เขาขอผ่อนผัน โดยการขอชำระหนี้สิน แต่ในช่วง 1 ปีถัดมา ก็ยังไม่มีการจ่ายเงินใด ๆ จากรอธแมน ทนายความของโจแอน พยายามที่จะทำเรื่องขอครอบครองบ้าน เชอร์แมน โอ๊ค (Sherman Oaks) ของรอธแมน แต่ก็ต้องพบกับความประหลาดใจเมื่อรู้จากรอธแมนว่า เขาไม่ได้เป็นเจ้าของบ้านหลังนั้นมาเป็นเวลา 3 ปีแล้ว โดยเขาได้ยกกรรมสิทธิ์ของบ้านไปให้กับบริษัท Tinoa Operation ซึ่งเป็นบริษัทที่ไม่มีการดำเนินการใด ๆ (Shell company) สัญชาติปานามา จากการอ้างอิงของทนายความของโจแอน ทำให้ทราบว่า รอธแมนอ้างว่าเขาทำเงินสดของบริษัท Tinao หายไป 2 แสนดอลลาห์สหรัฐ ในคืนที่เขาโดนปล้นในบ้านของตัวเอง และหนทางเดียวที่จะสามารถปลดหนี้นั้นได้ คือการโอนกรรมสิทธิ์ของบ้านหลังนี้ให้กับบริษัทไป โดยที่โจแอนและทนายความของเธอสันนิษฐานว่าเรื่องที่รอธแมนเล่านั้น ไม่เป็นความจริง แต่ไม่สามารถหาหลักฐานมาพิสูจน์ได้ เพียงครั้งเดียวที่รอธแมนยอมชำระหนี้สิน คือครั้งที่เจ้าหน้าที่ของรัฐจะมาลากรถโรสรอยซ์ของเขาไป เอกสารทางคดีที่บันทึกอยู่ที่ศาลสูง แห่งลอสแองเจอลิส ช่วยตอกย้ำความคลางแคลงใจของโจแอน และทนายความได้เป็นอย่างดี โดยเนื้อหาของเอกสารแสดงว่า รอธแมนได้เปิดบัญชีในต่างประเทศ และบริษัทนี้ดูเหมือนจะเป็นที่เก็บซ่อนทรัพย์สมบัติบางอย่างของเขา ทรัพย์สมบัติดังกล่าวได้แก่ บ้านของเขา และรายได้มากกว่า 531,000 ดอลล่าห์สหรัฐ ในปี 1989 มีการสืบสาวความเกี่ยวพันของนายรอธแมน และบริษัทต่าง ๆ (รวมถึงบริษัท Tinao) เขาทำการซื้อบริษัทที่ไม่มีการดำเนินการใด ๆ สัญชาติปานามา (ซึ่งปัจจุบันยังคงอยู่แต่ไม่มีการดำเนินธุรกรรมใด ๆ) และปกปิดไม่ให้มีรายชื่อของเขาปรากฏอยู่ในรายชื่อพนักงานของบริษัท รอธแมนเป็นผู้ถือหนังสือมอบฉันทะแบบไม่มีเงื่อนไข เพื่อที่เขาจะมีอำนาจเต็มที่ในการควบคุมทางการเงิน แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:38:22 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 21:39:24

ความคิดเห็นที่ 5 Part 3 (by แอร์ริโกะ) ในขณะเดียวกัน พนักงานในบริษัทของรอธแมนก็ได้รับการปฎิบัติไม่แตกต่างจากภรรยาเก่าของเขา อดีตพนักงานของบริษัทเปิดเผยว่า บางครั้งพวกเขาก็ต้องเอ่ยขอเช็คค่าจ้าง โดยที่บางครั้งเช็คที่ได้มาก็ไม่สามารถนำไปขึ้นเงินได้ ไม่เคยมีเลขาทนายคนไหนทำงานกับเขาได้นาน “เขาทำให้คนพวกนั้นขายหน้า” เขาปฏิบัติกับพนักงานชั่วคราวแย่กว่านั้น “เขาจะใช้คนเหล่านั้นทำงานประมาณสองอาทิตย์” เลขาทนายคนหนึ่งกล่าว “และก็จะไล่คนพวกนั้นออกโดยการตะโกน กร่นด่าพวกเขา ว่าพวกเขาเป็นคนโง่” และรอธแมนก็จะบอกกับตัวแทนหาคนทำงาน เขาไม่พอใจกับพนักงานชั่วคราวเหล่านั้น และไม่จ่ายเงิน” แต่ก็มีบางตัวแทนที่รู้เท่าทัน และขอให้รอธแมนจ่ายเงินสดก่อนที่จะทำธุรกิจร่วมกัน ในปี 1992 รอธแมนทำเรื่องที่นำไปสู่ความขัดแย้งทางผลประโยชน์ 1 ปีก่อน รอธแมนถูกให้ออกจากการทำคดีของลูกความคนหนึ่ง เมอเรียล เมทคาล์ฟ (Muriel Metcalf) ซึ่งรอธแมนเคยทำหน้านี้เป็นตัวแทนในคดีของการดูแลและเลี้ยงดูบุตร ซึ่งภายหลัง เมทคาล์ฟ จับได้ว่า รอธแมนคิดค่าบริการเกินราคา สี่เดือนหลังจากนั้น เมทคาล์ฟ ไล่รอธแมนออก แต่ในภายหลัง รอธแมนไปทำงานเป็นตัวแทนให้กับเพื่อนที่ไม่สนิทของเมทคาล์ฟที่มีชื่อว่า บ๊อบ บรุทซ์แมน (Bob Brutzman) โดยที่ เมทคาล์ฟ ไม่ได้ระแคะระคายแต่อย่างใด รายละเอียดของคดีนี้ถูกเปิดเผย เพื่อแสดงให้เห็นว่ารอธแมนมีประสบการณ์ในการทำคดีลวนลามเด็กมาก่อน ก่อนที่จะทำคดีของไมเคิล ในขณะที่รอธแมนยังทำหน้าที่เป็นตัวแทนของ เมธคาล์ฟ  อยู่นั้น ได้กล่าวหาว่า บรุทซ์แมน ล่วงละเมิดทางเพศกับลูก ๆ ของเขา (แต่บรุทซ์แมนให้การปฏิเสธ) ถึงแม้รอธแมนจะรู้เรื่องคดีของเมธคาล์ฟ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนใจจากการทำงานให้กับบริษัทของ บรุทซ์แมน ในปี 1992 รอธแมนหลบหนีจากบรรดาเจ้าหนี้ หนึ่งในนั้นคือบริษัท Folb Management ซึ่งเป็นบริษัทรับเป็นตัวแทนด้านอสังหาริมทรัพย์ รอธแมนเป็นหนี้บริษัทดังกล่าวเป็นจำนวนเงิน 53,000 ดอลล่าห์ สหรัฐ ซึ่งเป็นเงินค่าเช่ารวมดอกเบี้ยสำหรับสำนักงานของเขาบน ถนน sunset เมื่อบริษัท Folb ยื่นฟ้อง รอธแมนก็ทำการฟ้องกลับ โดยอ้างว่าตึกแห่งนั้น ไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีเพียงพอ มีโจรขึ้นไปขโมยอุปกรณ์สำนักงาน รวมมูลค่า 6,900 ดอลล่าห์สหรัฐ ในเวลากลางคืน ระหว่างการพิจารณาคดี ทนายความของบริษัท Folb กล่าวต่อศาลว่า “คนอย่างนายรอธแมน คำพูดของเขา ไม่มีน้ำหนักเพียงพอที่จะทำมาพิจารณาคดี” เดือนพฤศจิกายน 1992 บริษัทของรอธแมน ถูกฟ้องล้มละลาย โดยเจ้าหนี้ 13 ราย หนึ่งในนั้นคือ Folb Management มูลค่ารวมหนี้สินของเขาเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 880,000 ดอลล่าห์สหรัฐ จากการตรวจสอบเอกสารล้มละลาย พบว่า รอธแมนเคยฟ้องร้องเพื่อค่าบริการทางกฎหมายจำนวน 4 แสนดอลล่าห์สหรัฐ จากลูกค้าคนหนึ่ง แต่ลูกค้าดังกล่าวเกิดพบว่ารอธแมนจงใจบันทึกรายละเอียดทรัพย์สินของเขา (รอธแมน) ขาดไปเป็นมูลค่า 133,000 ดอลล่าห์ สหรัฐ โดยลูกค้าคนนั้นขู่ว่าจะเปิดโปงรอธแมน “เรื่องที่เขาโกงเจ้าหนี้ของเขา” ซึ่งถือเป็นคดีอาญาที่ร้ายแรง ถ้ารอธแมนไม่ยกเลิกการฟ้องร้อง หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง รอธแมนก็ยกเลิกการฟ้องร้องดำเนินคดีกับลูกค้าคนนั้น 6 เดือนก่อนหน้าที่รอธแมนจะล้มละลาย รอธแมนได้โอนกรรมสิทธิ์รถโรสรอยซ์ของเขาให้กับบริษัท มาโจ (Majo) บริษัทที่เขาตั้งขึ้นมาลอย ๆ โดยสามปีก่อนหน้านั้น เขาได้โอนกรรมสิทธิ์รถให้กับอีกบริษัทหนึ่งคือ Longridge Estate ซึ่งบริษัทลูกของ Tinao Operation บริษัทที่ถือกรรมสิทธิ์บ้านของเขา เอกสารการก่อตั้งบริษัทของรอธแมน แสดงให้เห็นว่า ทั้ง 2 บริษัท ได้แก่ Longridge และ Tinao ใช้ที่ตั้งที่เดียวกันคือ 1554 ถนน Cahuenga ซึ่งท้ายที่สุดก็พบว่ามันเป็นที่ตั้งของร้านอาหารจีนแห่งหนึ่ง ในฮอลลีวูด ในเดือนมิถุนายน 1993 อีวาน แชนดเลอร์ ได้ชักชวนชายคนนี้ (รอธแมน) ให้ร่วมปฏิบัติการตาม “แผน” ที่ได้ถูกกล่าวถึงในเทปบันทึกการสนทนาของเขากับเดฟ ชวาทซ์ ระหว่างพิธีจบการศึกษาในเดือนเดียวกันนั้น แชนดเลอร์ได้บอกเล่าความสงสัยของเขาให้กับอดีตภรรยาฟัง “เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องเหลวไหล” ไมเคิล ฟรีแมน (Michael Freeman) อดีตทนายความของเธอกล่าว เธอบอกกับแชนดเลอร์ว่า เธอคิดจะให้ลูก ๆ ของเธอออกจากโรงเรียนในช่วงฤดูใบไม้ร่วง เพื่อที่พวกเขาจะสามารถเดินทางรอบโลกเพื่อร่วมทัวร์คอนเสิร์ต Dangerous กับไมเคิล แชนดเลอร์โกรธมาก และเขาก็เริ่มทำให้สาธารณชนรับรู้ถึงเรื่องราวของไมเคิลจากหลักฐานที่เขาอ้างว่ามี “มีพ่อแม่ที่จิตใจปกติคนไหนบ้าง ที่จะดึงให้ลูกของตัวเองเป็นที่จ้องมองของคนจำนวนมาก” ฟรีแมน ตั้งคำถาม “แต่ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริง คุณก็ควรจะต้องปกป้องลูกของคุณ” แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 23:55:45 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 21:44:22

ความคิดเห็นที่ 6 Part 4 (by P.S.T.) ไมเคิลขอให้ทนายความของเขาในเวลานั้น คือเบิร์ท ฟิลดส์ (Bert Fields) ซึ่งเป็นทนายความที่มีชื่อเสียงที่สุดในวงการบันเทิงเข้ามาแทรกแซง ฟิลดส์ ได้ทำหน้าที่ผู้แทนของแจ๊คสันมาตั้งแต่ปี 1990 และได้ทำการต่อรองกับ Sony ในข้อตกลงทางธุรกิจดนตรีที่ใหญ่ที่สุดตั้งแต่เคยมีมาเพื่อไมเคิลด้วยรายได้ที่อาจสูงถึง $700 ล้าน ฟิลดส์ได้ดึงนักสืบชื่อว่า แอนโทนี่ เพลลิคาโน (Anthony Pellicano) เข้ามาช่วยเพื่อทำให้เรื่องต่าง ๆ กระจ่างขึ้น เพลลิคาโนทำงานในสไตล์แบบชาว Sicilian (เกาะที่ใหญ่ที่สุดในทะเลเมดิเตอเรเนียน ref: Wikipedia) นั่นคือซื่อสัตย์อย่างรุนแรงต่อบุคคลที่เขาชอบ แต่จะเป็นผู้เล่นที่โหดเหี้ยมไร้ความปราณีกับบุคคลที่เป็นศัตรูของเขา จากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับยาโซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal: สาร sodium amytal จะออกฤทธิ์ทำให้เกิดอาการเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น หรือเบลอๆ) และกรณีที่สำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับยาดังกล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านยาหลายท่านกล่าวว่า คำกล่าวอ้างของเด็กชายเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ หรือไม่ก็เป็นคำกล่าวอ้างที่น่าสงสัยอย่างมาก "มันเป็นการใช้ยาทางด้านจิตเวชซึ่งไม่สามารถจะไว้วางใจได้เลยว่ามันจะทำให้ได้ข้อมูลที่เป็นความจริง" ในวันที่ 9 กรกฎาคม 1993 เดฟ ชวาทซ์ และจูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ ได้ทำการเปิดเทปบันทึกบทสนทนาให้เพลลิคาโนฟัง "หลังจากได้ฟังเทปเป็นเวลาสิบนาที ผมก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับการรีดไถเงิน" เพลลิคาโนกล่าว ในวันเดียวกันนั้นเอง เขาขับรถไปยังคอนโดมิเนียม Century City ของไมเคิล ซึ่งเป็นสถานที่ที่ลูกชายของแชนดเลอร์และน้องสาวต่างมารดาของเขามาเที่ยวเล่น ในตอนนั้น ขณะที่ไมเคิลไม่ได้อยู่ในที่นั่น เพลลิคาโน "จ้องตา" เด็กชายคนนั้น และเริ่มตั้งคำถามกับเขา เขากล่าวว่า "ขอถามคำถามแบบไม่อ้อมค้อมเลยนะ": "ไมเคิลเคยแตะต้องตัวเธอไหม? เธอเคยเห็นเขาเปลือยบนเตียงไหม?" คำตอบสำหรับคำถามทั้งหมดนี้คือ "ไม่"  เด็กชายตอบปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าไม่ได้มีสิ่งเลวร้ายใด ๆ เกิดขึ้นเลย ในวันที่ 11 หลังจากที่ไมเคิล ปฏิเสธที่จะพบกับแชนดเลอร์ พ่อของเด็กชายคนนั้น รอธแมนได้เดินหน้าแผนการขั้นต่อไปทันที พวกเขาจำเป็นต้องได้สิทธิ์ในการดูแลเด็กชายคนนี้ แชนดเลอร์ขอกับภรรยาเก่าของเขา เพื่อให้เธอยอมให้เด็กชายได้อยู่กับเขา 1 สัปดาห์ โดยถือว่าเป็น "ช่วงเวลาการมาเยี่ยมเยือน 1 สัปดาห์" โดยเบิร์ท ฟิลดส์กล่าวไว้ในบันทึกคำให้การต่อศาลภายหลังว่า จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ อนุญาตให้เด็กชายคนนั้นไปได้ โดยยึดถือการที่รอธแมนรับรองกับฟิลดส์ว่า ลูกชายของเธอจะกลับมาหาเธอหลังจากเวลาที่กำหนดแล้วแน่นอน ไม่ต้องเดาเลยว่าคำพูดของรอธแมนนั้นไม่มีค่าอะไรเลย และแชนดเลอร์จะไม่ยอมคืนลูกชายของพวกเขาให้อย่างแน่นอน ไวลีย์ เอทเคน (Wylie Aitken) ทนายความของรอธแมน อ้างว่า "ในตอนที่ (รอธแมน) พูดออกไปเช่นนั้น เขาตั้งใจจะคืนเด็กให้จริง ๆ" อย่างไรก็ตาม เมื่อ "เขาได้รู้ว่าเด็กชายคนนั้นจะถูกดึงตัวออกนอกประเทศ (เพื่อไปทัวร์กับแจ๊คสัน) ผมคิดว่าคุณรอธแมนคงไม่มีทางเลือกอื่น" แต่ในบันทึกลำดับเวลาได้ระบุเอาไว้ชัดเจนอยู่แล้วว่า แชนดเลอร์ รู้ตั้งแต่ในพิธีจบการศึกษาเมื่อเดือนมิถุนายนว่าแม่ของเด็กชายวางแผนที่จะพาลูกชายของเธอออกทัวร์ บันทึกบทสนทนาทางโทรศัพท์ที่บันทึกไว้เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม ก่อนหน้าที่แชนดเลอร์จะได้สิทธิ์ในการดูแลลูกชายของเขา ยังเป็นการยืนยันอีกครั้งว่า  แชนดเลอร์และรอธแมน ไม่มีความตั้งใจ ที่จะรักษาข้อตกลงเรื่องช่วงเวลาในการเยี่ยมเยือนเลย "พวกเขา (เด็กชายคนนั้นและแม่ของเขา) ยังไม่ทราบเรื่องนี้" แชนดเลอร์กล่าวกับชวาทซ์ "แต่พวกเขาจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น" แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 23:50:24 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 21:58:42

ความคิดเห็นที่ 7 Part 4 (by P.S.T.) ในวันที่ 12 กรกฎาคม  1 วันหลังจากที่แชนดเลอร์ได้ควบคุมตัวลูกชายของเขา เขาจัดการให้ภรรยาเก่าของเขาเซ็นเอกสารที่รอธแมนเตรียมไว้ เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้เธอพาเด็กออกนอกเขต Los Angeles นี่หมายความว่าเด็กชายคนนี้จะไม่สามารถติดตามไมเคิลเพื่อไปร่วมทัวร์กับเขาได้ แม่ของเขากล่าวกับศาลว่า เธอยอมเซ็นเอกสารเพราะถูกบังคับข่มขู่ เธอกล่าวไว้ในบันทึกคำให้การว่า แชนดเลอร์ขู่ว่า "ฉันจะไม่ยอมคืน (เด็กชาย) ให้กับเธอ" การต่อสู้อย่างดุเดือดเพื่อแย่งสิทธิ์ในการเลี้ยงดูบุตรจึงเกิดขึ้น นั่นยิ่งทำให้คดีความต่าง ๆ ที่แชนดเลอร์ได้ฟ้องร้องการกระทำผิดในส่วนของไมเคิลยิ่งมืดมัวลงกว่าเดิม (ในเดือนสิงหาคมนี้ (1994) เด็กชายก็ยังคงอาศัยอยู่กับแชนดเลอร์) ในช่วงเวลาไม่กี่สัปดาห์หลังจากที่แชนดเลอร์ได้ควบคุมตัวลูกชายของเขา เด็กชายถูกแยกออกจากเพื่อน ๆ แม่ และพ่อเลี้ยงของเขา ช่วงเวลานี้เองที่ข้อกล่าวหาของเด็กชายคนนี้ได้เริ่มก่อตัวขึ้น ในเวลาเดียวกัน รอธแมนก็พยายามสืบเสาะแสวงหาคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญซึ่งจะช่วยสร้างข้อกล่าวหาต่อแจ๊คสันได้ โดยเขาได้โทรหา ดร.มาธิส อาบรามส์ (Dr. Mathis Abrams) จิตแพทย์แห่ง Beverly Hills จากการสนทนาทางโทรศัพท์ รอธแมนได้ยกสถานการณ์สมมติและถามคำถามกับอาบรามส์ อาบรามส์ทำการตอบคำถามนั้น ทั้งที่ไม่พบกับแชนดเลอร์และลูกชายของเขามาก่อน โดยในวันที่ 15 กรกฎาคม เขาได้ส่งจดหมายความยาว 2 หน้ากระดาษมาหารอธแมน พร้อมระบุว่า "เป็นข้อสงสัยที่สมเหตุสมผลว่าน่าจะมีการกระทำผิดทางเพศเกิดขึ้น" ที่สำคัญ เขายังระบุไว้อีกด้วยว่า ถ้าหากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เป็นเพียงแค่สถานการณ์สมมติแล้ว ตามกฎหมายเขาจำเป็นต้องรายงานเรื่องนี้ให้กับหน่วยงานเพื่อช่วยเหลือเยาวชนแห่งเขต Los Angeles (DCS) ได้รับทราบด้วย ตามบันทึกของวันที่ 27 กรกฎาคมของอดีตเพื่อนร่วมงานของรอธแมน ทำให้แน่ใจว่า รอธแมนได้ชี้แนะแนวทางในการวางแผนแก่แชนดเลอร์ โดยในบันทึกได้กล่าวไว้ว่า “รอธแมนเขียนจดหมายถึงแชนดเลอร์และให้คำแนะนำต่อเขาในการเขียนรายการเกี่ยวกับการกระทำผิดทางเพศต่อเด็กโดยพ่อแม่ไม่ต้องรับผิด” จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:20:46

ความคิดเห็นที่ 8 Part 4 (by P.S.T.) ณ จุดนี้ ยังไม่มีการเรียกร้องหรือกล่าวหาอย่างเป็นทางการ มีเพียงถ้อยคำคลุมเครือที่เริ่มเข้ามาพัวพันในการต่อสู้แย่งสิทธิในการเลี้ยงดูเด็กอย่างดุเดือด อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 4 สิงหาคม 1993 สิ่งต่าง ๆ เริ่มชัดเจนมากขึ้น แชนดเลอร์และลูกชายของเขาได้พบกับไมเคิลและเพลลิคาโนในห้องชุดที่โรงแรม Westwood Marquis เพลลิคาโนกล่าวว่า ทันทีที่ได้เห็นไมเคิล แชนดเลอร์ตรงเข้าสวมกอดนักร้องดังอย่างรักใคร่ (ซึ่งบางคนบอกว่า สิ่งนี้เป็นสัญญาณที่ชี้ให้เห็นว่า ความสงสัยของทันตแพทย์ที่มีต่อตัวไมเคิลในการล่วงละเมิดทางเพศลูกชายของเขานั้นเป็นเท็จ) จากนั้นเขาก็ล้วงกระเป๋าเสื้อของเขาและดึงจดหมายของอาบรามส์ออกมา และเริ่มต้นอ่านข้อความในจดหมายนั้น เมื่อแชนดเลอร์อ่านมาถึงข้อความเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศในเด็ก เพลลิคาโนบอกว่า เด็กชายคนนั้นก้มศีรษะลงก่อนจะมองขึ้นมายังไมเคิลด้วยสีหน้าประหลาดใจ ราวกับจะบอกว่า “ผมไม่ได้พูดแบบนั้นนะ” เมื่อการพบปะกันครั้งนี้สิ้นสุดลง เพลลิคาโนเล่าว่า แชนดเลอร์ชี้นิ้วไปยังไมเคิล และกล่าวเตือนว่า “ฉันจะทำให้แกต้องล่มจม” หลังจากนั้น ในการพบปะกันกับเพลลิคาโนในสำนักงานของรอธแมนในช่วงเย็น แชนดเลอร์และรอธแมนยื่นข้อเรียกร้องเป็นจำนวนเงิน $20 ล้าน ในวันที่ 13 สิงหาคม ได้มีการพบปะกันอีกครั้งในสำนักงานของรอธแมน เพลลิคาโนกลับมาพร้อมกับข้อเสนอตอบกลับ ซึ่งเป็นจำนวนเงิน $350,000 สำหรับข้อตกลงเรื่องการเขียนบทภาพยนตร์ เพลลิคาโนกล่าวว่าเขาได้ทำข้อเสนอนี้ขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาการโต้แย้งเรื่องสิทธิ์ในการดูแลเด็กและให้โอกาสแชนดเลอร์ได้มีเวลาในการแต่งบทภาพยนตร์ด้วยกันกับลูกชายของเขามากขึ้น แชนดเลอร์ปฏิเสธข้อเสนอนี้ รอธแมนได้ยื่นข้อเรียกร้องตอบกลับ เป็นข้อตกลงสำหรับบทภาพยนตร์ 3 เรื่องโดยไม่มีการต่อรอง ซึ่งได้ถูกปฏิเสธไปอย่างไม่ไยดี ในบันทึกของวันที่ 24 สิงหาคม ของอดีตเพื่อนร่วมงานของรอธแมน เปิดเผยความผิดหวังของแชนดเลอร์ไว้ดังนี้ “ฉันเกือบจะได้เงิน $20 ล้านอยู่แล้วเชียว” เขาแอบได้ยิน (แชนดเลอร์) กล่าวกับรอธแมน ก่อนหน้าที่แชนดเลอร์จะได้ควบคุมตัวลูกชายของเขา บุคคลเดียวที่ทำการกล่าวหาไมเคิลคือตัวแชนดเลอร์เอง เด็กชายไม่เคยกล่าวหานักร้องดังเกี่ยวกับการกระทำผิดใด ๆ ทั้งสิ้น แต่สิ่งนั้นได้เปลี่ยนแปลงไปในวันหนึ่ง ณ คลินิกทันตกรรมที่ Beverly Hills ของแชนดเลอร์ ในการปรากฏตัวของแชนดเลอร์และมาร์ค ทอร์ไบเนอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการให้ยาสลบทางทันตกรรมเด็กชายได้รับการให้ยาโซเดียม อมีทอล (sodium Amytal) ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก โดยยาตัวนี้เป็นที่เชื่อกันอย่างผิด ๆ ว่า เป็น “ซีรั่มที่ทำให้พูดความจริง” (*truth serum/truth drug = ยาที่ทำให้ผู้ได้รับยอมให้ข้อมูลในสิ่งที่เขาไม่เต็มใจ มักถูกใช้ในการทำงานของตำรวจหรือการทหาร ref: Wikipedia) และหลังจากได้รับยานี้ เด็กชายเริ่มกล่าวหาแจ๊คสันเป็นครั้งแรก นักข่าวคนหนึ่งของ KCBS-TV ใน L.A. รายงานในวันที่ 3 พฤษภาคมของปีนี้ว่า แชนดเลอร์ได้ใช้ยานี้กับลูกชายของเขา แต่ทันตแพทย์อ้างว่า เขาใช้ยานี้เพียงเพื่อจะถอนฟันของลูกชายของเขาเท่านั้น และในขณะที่ยาออกฤทธิ์ เด็กชายก็เริ่มตั้งข้อกล่าวหานี้ขึ้นมาเอง สำหรับเรื่องราวการใช้ยากับเด็กชายที่ได้ถูกไต่ถามขึ้นมานี้ ทอร์ไบเนอร์ตอบว่า “ถ้าผมใช้มัน ก็ใช้เพื่อจุดประสงค์ทางงานทันตกรรมเท่านั้น” จากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับยาโซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) และกรณีที่สำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับยาดังกล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านยาหลายท่านกล่าวว่า คำกล่าวอ้างของเด็กชายเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ หรือไม่ก็เป็นคำกล่าวอ้างที่น่าสงสัยอย่างมาก "มันเป็นการใช้ยาทางด้านจิตเวช ซึ่งไม่มีความน่าเชื่อถือพอที่จะใช้อ้างอิงได้เลยว่าจะทำให้ได้ข้อมูลที่เป็นความจริง" ดร. เรสนิค (Dr. Resnick) จิตแพทย์จาก Cleveland กล่าว “พวกคนที่ได้รับยานี้จะถูกชักจูงได้ง่ายมาก พวกเขาจะพูดในสิ่งที่ไม่เป็นความจริงอย่าสิ้นเชิงเมื่ออยู่ภายใต้อำนาจของ โซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) ” โซเดียม อมีทอล (Sodium Amyal) เป็นยาระงับประสาท เป็นยาที่ออกฤทธิ์ทำให้ผู้รับยาอยู่ในภาวะเหมือนถูกสะกดจิตเมื่อมันถูกฉีดเข้าไปในหลอดเลือดดำ มันถูกนำมาใช้ครั้งแรกในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อรักษาอาการหลงลืมในเหล่าทหารที่ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างหนัก บ้างก็เข้าสู่ภาวะสูญเสียความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ด้วยสาเหตุของความหวาดกลัวในสงคราม การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ในปี 1952 ได้กล่าวถากถางการที่ยาตัวนี้ถูกเรียกว่าเป็นซีรั่มที่ทำให้พูดความจริง และได้เปิดเผยความเสี่ยงที่แท้จริงของยานี้แทนว่า: ความทรงจำที่ผิดพลาดอาจก่อตัวขึ้นได้อย่างง่ายดายในกลุ่มคนที่ได้รับยานี้  “มันเป็นไปได้มากทีเดียวที่จะใส่ความคิดอย่างหนึ่งเข้าไปในตัวผู้ได้รับยา เพียงแค่ถามคำถามเท่านั้น” เรสนิคกล่าว แต่ผลของมันสามารถทำให้เกิดความทรงจำที่หลอกลวงได้มากกว่านั้น “ความคิดนั้น ๆ สามารถกลายเปลี่ยนเป็นความทรงจำของพวกเขาได้เลย และจากผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ถึงแม้คุณจะบอกความจริงแก่พวกเขาในภายหลัง แต่พวกเขาก็ยังจะเชื่อแบบหัวชนฝาและสาบานกับกองคัมภีร์ไบเบิ้ลอยู่อย่างนั้นว่า สิ่งนั้นได้เกิดขึ้นจริง” เรสนิคกล่าว เมื่อเร็ว ๆ นี้ ประเด็นเรื่องความน่าเชื่อถือของการใช้ยานี้ ได้กลายมาเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันอย่างมากในคดีความชื่อดังของเขตนาปา รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยฮอลลี่ ราโมนา (Holly Ramona) วัย 20 ปี ได้กล่าวหาว่าพ่อของเธอกระทำชำเราเธอในวัยเด็ก หลังจากที่เธอได้ผ่านการรักษาพยาบาลมาหลายครั้ง และมีอย่างน้อยหนึ่งครั้งที่ได้รับยา โซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) แกรี่ ราโมนา ปฏิเสธข้อกล่าวหานี้อย่างรุนแรงและฟ้องร้องผู้ช่วยแพทย์ผู้ให้การรักษาลูกสาวของเขาและจิตแพทย์ที่ได้ให้ยานี้แก่เธอ ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา คณะลูกขุนเข้าข้างแกรี่ ราโมนา โดยเชื่อว่าผู้ช่วยแพทย์และจิตแพทย์อาจใส่ความทรงจำผิด ๆ ให้แก่เธอ กรณีของแกรี่ ราโมนาเป็นการฟ้องร้องทางกฎหมายที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรก ในการต่อสู้กับ “ปรากฏการณ์สะกดความทรงจำ” ซึ่งได้สร้างข้อกล่าวหาเกี่ยวกับการกระทำผิดทางเพศจำนวนหลายพันคดีในทศวรรษที่ผ่านมา สำหรับเรื่องของแชนดเลอร์ที่ได้ใช้ยาดังกล่าวนี้เพื่อทำให้ลูกชายของเขาสงบระหว่างการถอนฟัน นั่นก็ฟังดูน่าสงสัยเช่นกัน ในแง่ของการใช้งานโดยทั่วไปของยานี้ “มันเป็นยาทางด้านจิตเวชอย่างแน่นอน” ดร.เคนเนท กอทเลียบ (Dr. Kenneth Gottlieb) จิตแพทย์จาก San Francisco ซึ่งเคยให้ยาโซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) แก่ผู้ป่วยโรคความทรงจำเสื่อม ดร.จอห์น ยาเกียลา (Dr. John Yagiela) ผู้ประสานงานของแผนกยาสลบและการควบคุมความเจ็บปวดแห่งคณะทันตแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัย UCLA กล่าวเสริมว่า “มันไม่ใช่เรื่องปกติที่จะใช้ยานี้ (ในการถอนฟัน) มันไม่มีเหตุผลเลยในเมื่อมีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า ปลอดภัยกว่าให้ใช้ มันจะไม่ใช่ทางเลือกของผมแน่ ๆ” จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:23:45

ความคิดเห็นที่ 9 Part 5 (by ปานิปานิ) เนื่องจากผลข้างเคียงที่ไม่แน่นอนของ  โซเดียม อมีทอล (Sodium Amytal) แพทย์หลายท่านจึงเลือกใช้มันในโรงพยาบาลเท่านั้น “ผมจะไม่ใช้ยาที่มีผลให้คนไข้หมดสติ นอกจากว่าจะไม่มียาตัวอื่นแล้ว” กอตเลียบ (Gottlieb) กล่าว “และก็จะไม่ใช้มันโดยที่ไม่มีเครื่องช่วยชีวิตเตรียมพร้อมอยู่ด้วยในกรณีที่คนไข้แพ้ยา และก็จะต้องอยู่ภายใต้คำแนะนำจากวิสัญญีแพทย์เท่านั้น ดูเหมือนว่าแชนด์เลอร์จะไม่ทำตามคำแนะนำเหล่านี้  เขาใช้วิธีนี้กับลูกชายของเขาในสำนักงานของเขา และเขาก็เชื่อมั่นในความชำนาญของ มาร์ค  ทอร์บิเนอร์ (Mark Torbiner) วิสัญญีทันตแพทย์ (ทอร์บิเนอร์เป็นผู้แนะนำแชนด์เลอร์ให้กับรอธแมน เมื่อรอธแมนต้องการทำทันตกรรม ในปี 1991 แนวทางการรักษาของทอร์บิเนอร์ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จอย่างสูง “เขาคุยว่า เขามีค่าใช้จ่าย เดือนละ 100 $ และมีรายได้ 40,000 $ ต่อเดือน” นีลล่า โจนส์ (Nylla Jones) อดีตคนไข้ของทอร์บิเนอร์กล่าว ทอร์บิเนอร์ไม่ได้เปิดสำนักงานเป็นของตัวเองเพื่อให้การรักษา แต่เขาจะเดินทางไปตามคลินิกทันตกรรมต่างๆในเมือง โดยเขาจะรับหน้าที่วางยาให้แก่คนไข้ในระหว่างทำการรักษา นิตยสารของเราพบว่าสำนักควบคุมการใช้ยาแห่งสหรัฐ ฯ (U.S. Drug Enforcement Administration) ว่าเขาจะให้บริการแก่ ลูกค้าที่โทรศัพท์มาเพื่อให้เขาเดินทางไปให้ยาที่บ้าน โดยทั่วไปจะเป็นยาประเภทมอร์ฟีน (Morphine) และ เดอเมอรัล (Demerol) เขาไม่ได้ให้บริการเฉพาะลูกค้าที่เพิ่งรับบริการทางทันตกรรมเท่านั้น กำลังทำการ แต่รวมถึงการใช้ยาเพื่อรักษาความเจ็บปวดอื่นๆนอกเหนือจากทันตกรรมด้วย เขาไปถึงบ้านคนไข้ (ซึ่งบางครั้งก็จะเป็นดาราที่มีชื่อเสียง) พร้อมกับกระเป๋าที่มีลักษณะคล้ายกล่องอุปกรณ์ตกปลา ซึ่งภายในบรรจุยาและไซริงค์  มีครั้งหนึ่ง จากคำกล่าวอ้างของโจนส์ ทอร์ไบเนอร์คิดค่าบริการ 350 ดอลล่าห์สหรัฐ ต่อการให้บริการทั่วไปเพียง 10-20 นาที โดยโจนส์กล่าวว่า นั่นคือราคามาตรฐาน หากลูกค้ารายใดไม่แน่ใจว่า ต้องการจะให้ทอร์ไบเนอร์อยู่ให้ยานานเป็นเวลานานเท่าใด ลูกค้าที่จะหมดสติหลังจากที่ยาเริ่มออกฤทธิ์ ก็จะเขียนเช็คเปล่าทิ้งไว้ให้กับทอร์ไบเนอร์เพื่อให้เขากรอกตัวเลขที่คิดว่าเหมาะสมเอง แต่โชคก็ไม่เข้าข้างทอร์ไบเนอร์เสมอไป ในปี 1989 เขาถูกจับได้ว่าโกหก และถูกขอให้ลาออกจาก UCLA ซึ่งเขาทำงานเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์อยู่ที่คณะทันตกรรม (school of dentistry) สาเหตุมาจากทอร์ไบเนอร์ขอลาหยุดครึ่งวัน เพื่อเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา แต่ท้ายที่สุด พบว่าเขาลางานเพื่อไปทำงานให้กับคลินิคทันตกรรมแห่งหนึ่ง จากการตรวจสอบของคณะกรรมการพิจารณาทางทันตกรรมพบว่า เขาถูกกฎหมายจำกัดสิทธิ์การให้ยาในกระบวนการต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการทันตกรรมเท่านั้น แต่ก็มีหลักฐานชัดเจนที่จะพิสูจน์ว่า เขาไม่ได้ปฏิบัติตามข้อจำกัดนั้น มีอย่างน้อย 8 ครั้ง ที่ทอร์บิเนอร์ได้ให้ยาระงับความรู้สึกกับแบรี่ รอธแมน ระหว่างการรักษาเพื่อปลูกผม โดยทอร์บิเนอร์จะฉีดยาเข้าที่หนังศรีษะของรอธแมน การรักษาโดยทั่วไปจะใช้วิธีฉีดยาเข้าหนังศีรษะ “แบรี่กลัวความเจ็บปวดมาก” ดร.เจมส์ เดอ ยาร์แมน (Dr.James De Yarman)  แพทย์อายุรกรรมผู้ที่ทำการปลูกผมให้กับรอธแมน กล่าว “เขาต้องการที่จะให้มันออกมาสมบูรณ์ที่สุด” เดอยาร์แมนบอกว่า เขาประหลาดใจเมื่อทราบว่า ทอร์บิเนอร์เป็นทันตแพทย์ เนื่องจากเขากระทำการเหมือนกับเป็นแพทย์ อีกกรณีหนึ่ง เมื่อทอร์ไบเนอร์มาที่บ้านของ ไนลา โจนส์ เธอเล่าว่า เขามาเพื่อฉีดยาเดอเมอรัลให้เธอหลังจากที่เธอเพิ่งผ่าตัดไส้ติ่ง ในวันที่ 16 สิงหาคม 3 วันหลังจากแชนดเลอร์ และ รอธแมน ได้ปฎิเสธข้อตกลง ซึ่งมีมูลค่า 350,000 เหรียญ สถานการณ์ก็เลวร้ายลงเรื่อยๆ ไมเคิล ฟรีแมน ในฐานะตัวแทนของ จูน แชนดเลอร์ แจ้งต่อรอธแมนว่า เขาจะจัดส่งเอกสารต่างๆ ในเช้าวันรุ่งขึ้น ซึ่งนั่นจะเป็นการบังคับให้แชนดเลอร์ ส่งตัวเด็กชายกลับ แชนดเลอร์ตอบสนองคำบอกกล่าวนี้อย่างรวดเร็ว ด้วยการพาลูกชายของเขาไปพบกับ ดร.มาร์ติน อาบรามห์  นักจิตวิทยาผู้ที่ทำการประเมินผลเหตุการณ์การล่วงละเมิดเด็กให้กับรอธแมน  ในระหว่างเวลา 3 ชั่วโมง เด็กได้ กล่าวหาไมเคิล ว่าเขาทำการล่วงเกินทางเพศต่อเขา เด็กได้พูดถึงการสำเร็จความใคร่ การจูบ การลูบไล้หน้าอก และการสำเร็จความใคร่ด้วยปาก แต่อย่างไรก็ตามไม่ได้มีการกล่าวถึงพฤติกรรมการล่วงล้ำ ซึ่งก็จะสามารถพิสูจน์ได้ทางการแพทย์ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:39:34 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:24:28 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:24:17

ความคิดเห็นที่ 10 Part 5 (by ปานิปานิ) และขั้นตอนที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ก็คือการรายงานข้อกล่าวหานั้นแก่เจ้าหน้าที่ของรัฐ อาบรามห์โทรศัพท์หานักสังคมสงเคราะห์ โดยนักสังคมสงเคราะห์จะเป็นผู้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และการสืบสวนอย่างเต็มรูปแบบกับไมเคิล แจ๊คสัน ก็ กำลังจะเริ่มขึ้น 5 วันหลังจากที่อาบรามห์โทรศัพท์หาเจ้าหน้าที่ ภาคสื่อก็ได้เริ่มการสืบค้นข้อมูล ในเช้าเช้าวันอาทิตย์ที่ 22 สิงหาคม ในขณะที่ดอน เรย์ (Don Ray) นักข่าวอิสระจากเบอร์แบงค์ (Burbank) กำลังนอนหลับอยู่นั้น ก็มีโทรศัพท์มาถึงเขา ปลายสาย คือผู้ส่งข่าวลับ ๆ ของเขา โทรมาแจ้งว่า มีการออกหมายค้นจากตำรวจเพื่อขอเข้าค้นบ้านไร่ เนเวอร์แลนด์และคอนโดมิเนียมของไมเคิล แจ๊คสัน เรย์ขายเรื่องนี้ให้กับ L.A.’s KNBC TV ซึ่งทำการเผยแพร่ข่าวในเวลา 4 โมงเย็น ของวันต่อมา หลังจากขายข่าว เรย์ “นั่งดูข่าวของเขาที่ได้รับการเผยแพร่อย่างต่อเนื่อง ราวกับขบวนรถไฟ” เขากล่าวว่า ภายใน 24 ชั่วโมง ข่าวของไมเคิลกลายเป็นข่าวหลักของรายการข่าว 73 รายการ ที่ออกอากาศในลอสแองเจอลิส และอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์อังกฤษทุกฉบับ ข่าวของไมเคิล แจ๊คสัน และเด็กชายวัย 13 ปี กลายเป็นข่าวลือที่ได้รับการเผยแพร่เกินจริงอย่างบ้าคลั่ง   รายละเอียดข้อหาของไมเคิลไม่เป็นที่เปิดเผย จนกระทั่งวันที่ 25 สิงหาคม สำเนาข้อกล่าวหาถึงไดแอน ไดมอนด์  ได้รั่วไหลออกมาโดยคนใน ภายใน 1 ชม สำนักข่าวอังกฤษในแอล เอ ได้รับรายงานนี้และเริ่มที่จะขายข่าวให้กับนักข่าวคนใดก็ได้ที่สามารถจ่าย 750 ดอลลาห์สหรัฐ สำหรับข่าวนี้  วันต่อมา โลกก็ได้รับรู้ถึงรายละเอียดของข้อหาดังกล่าว  “ขณะที่นอนข้างๆเด็กๆบนเตียง ไมเคิลได้เคลื่อนมือเข้าไปในกางเกงขาสั้นของเด็กชาย” ข้อความรายงานที่เขียนโดยนักสังคมสงเคราะห์ จากนั้นเอง การรายงานข่าวต่าง ๆ เกี่ยวกับไมเคิล ต้องอยู่ในเกณฑ์ที่สามารถรับได้ “การแข่งขันระหว่างสำนักข่าวต่าง ๆ มีความรุนแรงขึ้น” ผู้สื่อข่าวของ KNBC โคนัน โนแลน (Conan Nolan)  กล่าวว่า “มันเป็นเรื่องที่โชคร้ายมาก ๆ ที่เรื่องราวต่าง ๆ ไม่ได้รับการตรวจสอบ” หนังสือ The National Enquirer (หนังสือพิมพ์แทบลอยด์เล่มหนึ่ง) ใช้ผู้สื่อข่าว และบรรณาธิการข่าว 20 คนเพี่อทำงานในเรื่องนี้ ผู้สื่อข่าวกลุ่มหนึ่งทำการเคาะประตูบ้านมากกว่า 500 หลังในเบรนท์วู้ด เพื่อจะตามหาตัว อีวาน แชนดเลอร์ และลูกชาย ท้ายที่สุด ผู้สื่อข่าวพบแชนดเลอร์ ในรถเบนซ์สีดำของเขา “เขาดูไม่มีความสุขมากนัก แต่ผมมี”  แอนดี้ โอเบรียน (Andy O’Brien) ช่างภาพหนังสือพิมพ์กล่าว โจทก์คนต่อ ๆ มาที่ให้การกล่าวหาไมเคิล คืออดีตพนักงานของครอบครัวแจ็คสัน โดยเริ่มจาก สเตลล่า และฟิลลิป เลอมาร์ค (Stella and Philippe Lemarque) อดีตแม่บ้านของครอบครัวแจ็คสัน ที่พยายามขายเรื่องราวของพวกเขาให้กับหนังสือพิมพ์ โดยความช่วยเหลือจาก พอล บาร์เรสซี่ (Paul Barresi) อดีตดาวโป๊  พวกเขาเรียกร้องเงินจำนวนถึง 5 แสนดอลลาห์สหรัฐ และท้ายสุด จบลงที่การขายบทสัมภาษณ์ให้กับ The Globe of Britain ในราคา 15,000 ดอลลาห์สหรัฐ  2 ต่อมา สามีภรรยาชาวฟิลิปปินส์ ควินดอยส์ (The Quindoys) ซึ่งเคยทำงานที่เนเวอร์แลนด์ ก็ทำตามอย่าง พวกเขาเรียกร้องเงิน 100,000 ดอลลาห์สหรัฐ  โดยกล่าวว่า “มืออยู่นอกกางเกงเด็ก” บาร์เรสซี่บอกกับผู้จัดรายการ Frontline ช่อง PBS ว่า “เมื่อราคาพุ่งขึ้นถึง 500,000 ดอลลาห์สหรัฐ  มือก็จะอยู่ในกางเกงเด็กทันที”  อัยการสูงสุดของ LA จึงสรุปว่า ทั้ง 2 คู่นี้ เป็นพยานที่ไม่มีความน่าเชื่อถือ รายต่อมาคือพนักงานรักษาความปลอดภัย (Bodyguard) ของไมเคิล ไดแอน ไดมอนด์ จากรายการ ฮาร์ด ก๊อปปี้ กล่าวกับนิตยสาร ฟร๊อนท์ไลน์ (Frontline) เมื่อต้นเดือนพฤศจิกายนปีก่อนว่า รายการของเธอ “ทำเรื่องนี้อย่างใสสะอาด เราไม่เคยจ่ายเงินเพื่อทำเรื่องนี้เลย” แต่หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ เมื่อมีการเปิดเผยสัญญาของ ฮาร์ด ก๊อปปี้  ก็พบว่ารายการฮาร์ด ก๊อปปี้ ได้มีการจ่ายเงิน 100,000 ดอลลาห์ สหรัฐให้กับอดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย 5 คนของไมเคิล แจ๊คสัน ที่ในขณะนั้นกำลังวางแผนจะฟ้องเพื่อเรียกเงิน 10 ล้าน ดอลลาห์สหรัฐ จากการไล่พวกเขาออกจากงาน วันที่ 1 ธันวาคม เป็นวันที่ทำสัญญา อดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย 2 คนปรากฏตัวในรายการ ไดมอนด์บอกกับผู้ชมว่า พวกเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งแล้ว เนื่องจาก “พวกเขารู้เรื่องความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดระหว่างไมเคิลกับเด็กๆมากเกินไป” ในความเป็นจริง คำให้การของพวกเขาภายใต้คำสาบาน 3 เดือนหลังจากนั้น ได้เปิดเผยอย่างชัดเจนว่า พวกเขาไม่เคยพบว่าไมเคิลได้ทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับลูกชายของแชนดเลอร์และเด็ก ๆ คนไหนเลย “แสดงว่าคุณไม่รู้เรื่อง คุณแจ็คสันกับเด็ก เลยใช่หรือไม่?” หนึ่งในทนายของไมเคิลถาม มอริส วิลเลียม อดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย ภายใต้คำสาบาน “ทุกอย่างที่ผมรู้ ก็อยู่ในบันทึกคำให้การเท่านั้น” ”แต่นั่นก็อาจจะพูดได้ว่า, คุณไม่เคยรู้เห็นเรื่อง เกี่ยวกับไมเคิลและ(เด็ก)เลย ใช่หรือไม่? ”ถูกต้องครับ” “คุณเคยคุยกับเด็กคนไหนที่เคยเล่าให้คุณฟังว่าเขาถูกไมเคิล กระทำการบางอย่างที่ไม่เหมาะสมหรือไม่” “ไม่ครับ” แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:40:45 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:25:00

ความคิดเห็นที่ 11 Part 6 ( by Snow Crystal) เมื่อวิลเลี่ยมส์ถูกทนายของไมเคิลถามว่าทำไมเขาถึงคิดเช่นนั้น เขาตอบว่า “ผมได้ยินมาจากสื่อและจากสิ่งที่ผมเห็นกับตา” “ตกลง ประเด็นก็คือ คุณไม่เห็นอะไรด้วยตาตัวเองเลยใช่ไหม” “ใช่ครับ ผมไม่เคยเห็นอะไรเลย” (คำฟ้องร้องของพนักงานรักษาความปลอดภัยถูกนำส่งศาลในเดือนมีนาคม 1994 และยังคงไม่ได้รับการพิจารณาในขณะที่บทความนี้ถูกตีพิมพ์) (โน๊ต: ศาลสั่งยกฟ้องคดีนี้ในเดือนมิถุนายน 1995) ต่อมาถึงคราวของแม่บ้าน  ในวันที่ 15 ธันวาคม รายการฮาร์ด ก๊อปปี้ได้เสนอข่าว “ความลับอันน่าเจ็บปวดของแม่บ้าน (The Bedroom Maid’s Painful Secret)” บรังก้า ฟรานเซีย (Blanca Francia) บอกไดม่อน (Dimond) และผู้สื่อข่าวคนอื่นๆว่า เธอเห็นไมเคิลเปลือยกายอาบน้ำและอยู่ในอ่างจากุซซี่กับเด็กผู้ชาย เธอยังบอกไดม่อนว่าเธอเห็นลูกชายของเธอกำลังมีเซ็กซ์กับไมเคิล ซึ่งเป็นข้อกล่าวหาที่ลูกขุนคณะใหญ่ไม่เคยเห็นว่าน่าเชื่อถือเลย สำเนาคำให้การภายใต้การสาบานของฟรานเซีย เปิดเผยว่า ฮาร์ด ก็อปปี้จ่ายเงินเธอ 20,000 เหรียญ และถ้าไดม่อนได้ตรวจสอบข้อกล่าวหาของฟรานเซีย เธอก็จะพบว่าข้อกล่าวหานั้นเป็นเท็จ จากการไต่สวนโดยทนายของไมเคิล ฟรานเซียยอมรับว่าเธอไม่เคยเห็นไมเคิล อาบน้ำกับใครและไม่เคยเห็นเขาเปลือยกายอยู่ในอ่างจากุซซี่กับเด็กผู้ชาย เธอยอมรับด้วยว่าพวกเขาจะสวมกางเกงว่ายน้ำทุกครั้ง ไมเคิล เลอวีน  (Michael Levine) โฆษกของไมเคิล กล่าวว่า “การรายงานข่าวของฮาร์ดก็อปปี้นั้น น่ารังเกียจ การที่สื่อปฏิบัติต่อไมเคิล แจ๊คสันอย่างเลวร้ายนั้น ก็เพียงเพราะความเห็นแก่ตัวของสื่อเอง และถึงแม้ว่าในชีวิตของคุณ จะไม่เคยซื้ออัลบั้มเพลงของไมเคิล แจ๊กสันเลยสักครั้ง แต่คุณก็ควรจะใช้ความตระหนักให้มาก สังคมของเรานั้นถูกค้ำจุนด้วยเสาหลักเพียงไม่กี่ต้น และหนึ่งในนั้นคือ “ความสัตย์จริง” เมื่อใดก็ตามที่คุณละเลยมัน สังคมก็จะเริ่มพังครืน” ภายในเดือนตุลาคม 1993 เจ้าหน้าที่สืบสวนอย่างน้อย12 คนจากเขตซานตา บาร์บาร่าและลอสแองเจอลิสได้ร่วมกันทำคดีของไมเคิล โดยมูลเหตุส่วนหนึ่งนั้น มีที่มาจากความเข้าใจของจิตแพทย์เพียงคนเดียว คือดร.มาธิส อาบรามส์ ผู้ซึ่งไม่มีความเชี่ยวชาญ ในกรณีการล่วงละเมิดทางเพศในเด็ก รายงานของ เจ้าหน้าที่จากแผนกสงเคราะห์เยาวชนชี้ให้เห็นว่า อาบรามส์ “รู้สึกว่าเด็กพูดความจริง” ในช่วงเวลา ที่มีการกล่าวหาในกรณีลวนลามเด็กทางเพศอย่างกว้างขวาง ซึ่งโดยมากจะเป็นการแจ้งความเท็จ ตำรวจและอัยการจะให้น้ำหนักความน่าเชื่อถือ กับคำให้การของจิตแพทย์ นักบำบัดและนักสังคมสงเคราะห์” ตำรวจได้ยึดสมุดโทรศัพท์ของไมเคิลไว้เมื่อครั้งที่เข้าค้นบ้านพักของเขาในเดือนสิงหาคม และได้สอบปากคำเด็กและครอบครัวเกือบ 30 ราย เด็กบางราย เช่น แบร็ท บาร์เนสและเวด ร็อบสัน (Brett Barnes and Wade Robson) เปิดเผยว่าพวกเขาเคยนอนบนเตียงกับไมเคิล แต่ก็เหมือนกับเด็กคนอื่นๆซึ่งตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ไมเคิลไม่เคยทำอะไรไม่ดีกับพวกเขา “หลักฐานต่าง ๆ เป็นผลดีต่อฝ่ายเรามาก” ทนายที่ทำงานให้กับไมเคิลกล่าว “อีกฝ่ายไม่มีหลักฐานอะไรเลย นอกจากคำพูดของพวกปากสว่าง” ถึงแม้ว่าจะมีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะสนับสนุนว่าไมเคิลมีความผิด แต่ตำรวจก็ไม่ลดละความพยายาม ตำรวจสองนายเดินทางไปยังประเทศฟิลิปปินส์เพื่อสรุปเรื่อง “มือใต้กางเกง”ของสามีภรรยาควินดอยส์ แต่เห็นได้ชัดว่าตำรวจก็ตัดสินใจว่าเรื่องนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือ  นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจยังใช้เทคนิคการไต่สวนที่รุนแรงก้าวร้าว รวมถึงการพูดโกหกเพื่อขู่ให้เด็ก ๆ กล่าวหาไมเคิล ตามคำบอกเล่าของพ่อแม่หลายคนที่มาร้องเรียนกับเบิร์ท  ฟิลด์ เจ้าหน้าที่ตำรวจบอกกับพ่อแม่เด็กว่าเด็ก ๆ ถูกไมเคิลลวนลามอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงแม้ว่าเด็กๆเหล่านั้นจะบอกว่าไม่มีเหตุการณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น  ฟิลด์ได้เขียนจดหมายร้องเรียนถึงวิลลี่ วิลเลี่ยม ผู้บัญชาการตำรวจนครลอสแองเจอลิส (Los Angeles Police Chief Willie Williams) เขาเขียนว่า “ตำรวจทำให้เด็ก ๆ ตกใจกลัวด้วยการโกหกคำโต เช่น ‘ตำรวจมีรูปเปลือยของหนูนะ’  ซึ่งแน่นอนว่ารูปพวกนั้นไม่มีอยู่จริง”  ทนายไมเคิล ฟรีแมน กล่าวว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจ แฟเดริโก้  ซีคาร์ด (Federico Sicard) ได้บอกกับเขาว่า  ตัวเขาเองเคยโกหกเด็ก ๆ ที่เขาทำการไต่สวนโดยการบอกกับพวกเขา ว่าเขาเองก็เคยถูกลวนลามเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก และซีคาร์ดปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ลงบทความนี้ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:42:19 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:25:45 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:25:32

ความคิดเห็นที่ 12 Part 6 ( by Snow Crystal) ตลอดเวลาที่ผ่านมา จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ ปฏิเสธข้อกล่าวหาที่แชนดเลอร์ ฟ้องร้องไมเคิล จนกระทั่งเธอได้พบกับตำรวจเมื่อปลายเดือนสิงหาคม 1993   เจ้าหน้าที่ซีคาร์ดและเจ้าหน้าที่โรซีเบล เฟอร์รูฟีโน่ ได้พูดคำพูดประโยคหนึ่งซึ่งทำให้เธอเริ่มเปลี่ยนใจ “ตำรวจยอมรับว่ามีเด็กเพียงคนเดียวที่เป็นผู้เสียหายในคดี” ฟรีแมนซึ่งอยู่ในเหตุการณ์กล่าว “แต่พวกเขาว่า ‘เราเชื่อว่าไมเคิลลวนลามเด็กคนนี้จริงเพราะไมเคิลมีพฤติกรรมที่เหมือนกับพวกที่ชอบมีเซ็กซ์กับเด็ก’ “ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ารูปแบบพฤติกรรมของพวกที่ชอบมีเซ็กซ์กับเด็กหรอก พวกตำรวจทำผิดพลาดอย่างโง่เง่าที่สุดและไม่สมเหตุสมผลเลย” ด็อกเตอร์ ราล์ฟ อันเดอร์เวเกอร์ (Dr. Ralph Underwager) จิตแพทย์แห่งมินิอาโพลิซ (Minneapolis psychiatrist) ผู้ซึ่งทำการบำบัดพวกชอบร่วมเพศกับเด็กและเหยื่อของการร่วมเพศกับคนในครอบครัวตั้งแต่ปี 1953 กล่าว เขาเชื่อว่าไมเคิล “ถูกปรักปรำ” เพราะ “ความเชื่อที่ผิด ๆ แบบนี้ถูกเชื่อว่าเป็นความจริง ในยุคของสังคมที่แสนวุ่นวายสับสน”   ข้อเท็จจริงก็คือผลการศึกษาโดยกรมสุขภาพและสังคมสงเคราะห์พบว่า 48 เปอร์เซ็นต์ของการฟ้องร้องคดีล่วงละเมิดทางเพศเด็กในปี1990 ไม่มีมูลความจริง “มันเป็นแค่เรื่องของช่วงเวลาเท่านั้น ในการที่คนอย่างไมเคิลตกเป็นเป้า” ฟิลลิป เรสนิค (Phillip Resnick ) กล่าว “เขาเป็นคนรวย ทำตัวแปลกประหลาดและชอบเล่นกับเด็ก ๆ นั่นเป็นจุดอ่อนของเขา”  “สภาพการณ์เช่นนี้ทำให้คนเชื่อว่าข้อกล่าวหานี้เป็นความจริง” สัญญาณของการประนีประนอมยอมความเริ่มมีขึ้น ในขณะที่ตำรวจจากทั้งสองเขตดำเนินการสืบสวนสอบสวนตลอดช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี 1993 และการทะเลาะเบาะแว้งเบื้องหลังฉากของทนายฝ่ายไมเคิลเพื่อแย่งกันเข้าควบคุมคดีได้เริ่มขึ้น ซึ่งในที่สุดได้เปลี่ยนวิถีทางที่ทนายฝ่ายจำเลยใช้ต่อสู้คดี หลังจากนั้น จูน แชนดเลอร์ ชวาทซ์ และเดฟ  ชวาทซ์ได้ร่วมมือกับ อีวาน แชนดเลอร์  เพื่อทำการฟ้องร้องแจ็กสัน แหล่งข่าวกล่าวว่าจูนกลัวสิ่งที่แชนดเลอร์และรอธแมนอาจจะทำ หากเธอไม่ให้ความร่วมมือ  เธอกังวลว่าพวกเขาจะฟ้องร้องข้อหาละเลยหน้าที่ของพ่อแม่ที่ให้ลูกชายไปนอนค้างคืนกับไมเคิล  ต่อมาทนายของเธอ ไมเคิล  ฟรีแมน ขอถอนตัวด้วยความรู้สึกสะอิดสะเอียด เขากล่าวว่า “เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเหลวไหล ผมรู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่กับ อีวาน เขาไม่ใช่คนจริงใจ และผมรับรู้ได้ว่าเขาไม่ได้เล่นอย่างตรงไปตรงมา” แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:26:38 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:26:11

ความคิดเห็นที่ 13 Part 7 (by P.S.T.) ตลอดระยะเวลาหลายเดือน เหล่าทนายความของทั้งสองฝ่ายมีทั้งที่ยังถูกจ้างต่อ ถูกลดขั้น และถูกไล่ออก เพราะพวกเขาต่างต่อสู้กันด้วยกลยุทธ์ที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ รอธแมนยุติการเป็นทนายความให้กับแชนดเลอร์ในปลายเดือนสิงหาคม เมื่อฝ่ายของไมเคิลยื่นฟ้องคดีรีดไถทรัพย์ต่อบุคคลทั้งสอง ในภายหลัง ทั้งคู่ได้จ้างทนายความนักต่อสู้คดีอาญาค่าตัวสูงมาเป็นตัวแทนให้กับพวกเขา (รอธแมนได้ว่าจ้างโรเบิร์ต เชพิโร (Robert Shapiro) ซึ่งเป็นหัวหน้าทนายความของโอ. เจ. ซิมสันอยู่ในขณะนี้) ตามบันทึกที่เก็บรักษาไว้โดยอดีตเพื่อนร่วมงานของรอธแมน บันทึกของวันที่ 26 สิงหาคมระบุไว้ว่า ก่อนหน้าที่จะมีการยื่นฟ้องคดีรีดไถทรัพย์ มีคนได้ยินแชนดเลอร์พูดว่า “ผมคือ คนที่ยื่นขาเข้าไปเสี่ยงกับคุกนะ” แหล่งข่าวคนหนึ่งกล่าวว่า การสืบสวนเกี่ยวกับคดีรีดไถทรัพย์นี้ ไม่ได้มีความสำคัญมากมายนัก เพราะ “ตำรวจไม่เคยทำการสืบสวนเรื่องแบบนี้อย่างจริงจัง แต่ก็อาจจะมีสิ่งอื่น ๆ มากกว่านี้เกิดขึ้นก็ได้” เช่น เจ้าหน้าที่ตำรวจอาจจะออกหมายค้นเพื่อเข้าตรวจค้นบ้านและสำนักงานของรอธแมนและแชนดเลอร์ เช่นเดียวกับที่เคยทำกับไมเคิลมาแล้ว และในขณะที่ ชายทั้งสองตอบปฏิเสธการให้การกับตำรวจ ผ่านทางทนายความของพวกเขา พวกคณะลูกขุนอาจจะทำการประชุมพิจารณาหลักฐานกันไปแล้วก็ได้ “มันไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจเลย ที่คนอย่างไมเคิลจะกลายเป็นเป้าของเรื่องนี้ เขาร่ำรวย ทำตัวแปลกประหลาด (และ) ชอบเล่นกับเด็ก ๆ ” ในช่วงกลางเดือนกันยายน ลาร์รี่ เฟลด์แมน (Larry Feldman) ทนายความคดีแพ่ง ซึ่งดำรงตำแหน่งหัวหน้าของสมาคมนักกฏหมายพิจารณาคดีแห่ง Los Angeles เริ่มเป็นตัวแทนว่าความให้กับลูกชายของแชนดเลอร์ และเริ่มควบคุมสถานการณ์ในทันที เขายื่นฟ้องคดีแพ่งเป็นจำนวนเงิน $30 ล้านต่อไมเคิล ซึ่งเป็นการพิสูจน์ให้เห็นถึงจุดเริ่มต้นของจุดจบ ทันทีที่ข่าวเกี่ยวกับคดีความนี้ได้แพร่ออกไป บรรดาหมาป่าผู้หิวกระหายก็เริ่มมาตั้งแถวรอกันที่หน้าประตู ตามที่สมาชิกท่านหนึ่งของทีมฝ่ายกฏหมายขอไมเคิลได้กล่าวไว้ “เฟลด์แมนได้รับจดหมายจำนวนมาก จากบรรดาผู้คนที่อ้างว่าถูกแจ๊คสันกระทำชำเรา พวกเขาตามค้นหาผู้คนเหล่านี้ พยายามที่จะหาใครสักคน และก็พบแค่เพียงความว่างเปล่า” เมื่อมีสัญญาณของความเป็นไปได้ที่จะมีการยื่นฟ้องคดีอาญาต่อไมเคิล แจ๊คสัน เบิร์ธ ฟิลดส์ (ทนายความของไมเคิล) ได้ดึงตัวโฮวาร์ด เวียทซ์แมน (Howard Weitzman) ทนายความนักต่อสู้คดีอาญาผู้มีชื่อเสียง เจ้าของคดีต่าง ๆ ที่ลูกความเป็นที่รู้จักกันดี ซึ่งรวมถึง จอห์น เดอลอรีน ซึ่งเขาชนะคดีในคราวนั้น และคิม บาซิงเจอร์ ซึ่งแพ้คดีเกี่ยวกับสัญญาภาพยนตร์เรื่อง Boxing Helena (นอกจากนี้ เวียทซ์แมนยังเป็นทนายความให้กับโอ. เจ. ซิมสันในเดือนมิถุนายน เป็นระยะเวลาสั้น ๆ อีกด้วย) หลายคนคาดการณ์ว่าจะต้องเกิดปัญหาขึ้นระหว่างทนายความทั้งสองในไม่ช้า เพราะเป็นไปได้ยากที่ทนายความผู้แข็งกร้าวสองคนจะทำงานร่วมกัน จากวันแรกที่เวียทซ์แมนเข้ามาร่วมทีมต่อสู้คดีของไมเคิล “เขาก็เริ่มพูดถึงการระงับข้อพิพาท” บอนนี่ เอซเกอนาซี (Bonnie Ezkenazi) ทนายความซึ่งทำงานให้กับการต่อสู้คดีนี้กล่าว ฟิลดส์และเพลลิคาโน ใช้กลยุทธ์การต่อสู้แบบเชิงรุกเพื่อต่อสู้คดีของไมเคิล  พวกเขาเชื่อมั่นมาก ว่าไมเคิลเป็นผู้บริสุทธิ์ และตั้งปณิธานไว้ว่าจะต่อสู้คดีในศาลให้ได้ เพลลิคาโนเริ่มรวบรวมหลักฐานเพื่อใช้ในการพิจารณาคดี ซึ่งถูกกำหนดให้มีขึ้นในวันที่ 21 มีนาคม ปี 1994 “พวกเขามีคดีที่อ่อนมาก” ฟิลดส์กล่าว “พวกเราต้องการจะต่อสู้ ไมเคิลต้องการสู้และชนะการพิจารณาคดีให้ได้ พวกเราต่างรู้สึกว่าเราจะต้องชนะ” แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 23:26:29 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:27:02

ความคิดเห็นที่ 14 Part 7 (by P.S.T.) ความขัดแย้งภายในทีมของไมเคิลเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ในวันที่ 12 พฤศจิกายน หลังจากที่เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของไมเคิลประกาศในงานแถลงข่าวต่อสื่อมวลชนว่า นักร้องดังได้ทำการยกเลิกรายการทัวร์คอนเสิร์ตที่เหลือทั้งหมดของเขา เพื่อเข้ารับการรักษา จากอาการติดยาแก้ปวดในโครงการฟื้นฟูอาการผู้ติดยา ฟิลดส์ได้กล่าวกับบรรดาสื่อมวลชนในภายหลังว่า ไมเคิล “แทบจะไม่สามารถกระทำการใด ๆ ด้วยระดับสติปัญญาปกติ” การกล่าวเช่นนี้ ทำให้คนอื่น ๆ ในทีมของไมเคิลรู้สึกว่ามันเป็นความผิดพลาดที่แสดงภาพของนักร้องดัง ว่าเป็นบุคคลที่ไร้ความสามารถเช่นนั้น ฟิลดส์กล่าวว่า “มันจำเป็นที่จะต้องพูดความจริง มิฉะนั้น (ลาร์รี่) เฟลด์แมนและพวกสื่อต่าง ๆ ก็จะเล่นงานไมเคิลว่าเขาพยายามหลบหนี และเราก็จะตกหลุมพรางของพวกเขา แต่มันจะไม่เกิดขึ้น” ในวันที่ 23 พฤศจิกายน ความแตกร้าวได้มาถึงจุดสูงสุด จากข้อมูลที่เขาอ้างว่าได้รับจากเวียทซ์แมน (Weitzman) ฟิลด์กล่าวในห้องพิจารณาคดีที่เต็มไปด้วยสื่อมวลชนว่า ใกล้จะมีการฟ้องร้องคดีอาญาต่อไมเคิลแล้ว ทำให้ฟิลดส์ทีความจำเป็นที่จะต้องประกาศว่า: เขาพยายามจะเลื่อนคดีแพ่งของเด็กชายออกไป ด้วยการตั้งประเด็นว่ายังมีคดีอาญาที่จวนเจียนจะเกิดขึ้นซึ่งควรทำการพิจารณาก่อน เมื่อออกจากห้องพิจารณาคดี บรรดานักข่าวต่างพากันตั้งคำถามว่า เพราะเหตุใดฟิลด์จึงประกาศออกไปเช่นนั้น เวียทซ์แมนตอบอย่างหนักแน่นว่า ฟิลดส์นั้น “พูดพล่อย ๆ ออกมาเอง” คำวิจารณ์ดังกล่าวทำให้ฟิลดส์โกรธมาก “เพราะว่ามันไม่เป็นความจริง” เขากล่าวว่า “มันเป็นแค่ความโมโหเดือดดาลเท่านั้น ผมเสียอารมณ์กับโฮวาร์ดมาก” ฟิลดส์ส่งจดหมายลาออกต่อไมคิลในสัปดาห์ถัดมา “ในการทำงานร่วมกันเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ เช่นนี้ ต่างคนต่างอยากทำในสิ่งที่แตกต่างกัน และมันก็ดำเนินไปอย่างเชื่องช้า ราวกับการเคลื่อนที่ผ่านน้ำเชื่อมหนืด ๆ กว่าจะได้ข้อตัดสินสักข้อ” ฟิลดส์กล่าว “มันเป็นฝันร้าย และผมต้องการจะออกจากนรกนี้เสียที” เพลลิคาโน ซึ่งก็เจอลูกหลงเข้าด้วยเหมือนกันเนื่องจากนิสัยที่ก้าวร้าวของเขา ได้ตัดสินใจลาออกในเวลาเดียวกัน เมื่อฟิลดส์และเพลลิคาโนจากไปแล้ว เวียทซ์แมนดึงตัวจอห์นนี่ โคชราน จูเนียร์  (Johnnie Cochran Jr.) ทนายความคดีแพ่งชื่อดัง ผู้ซึ่งกำลังช่วยต่อสู้คดีให้กับโอ. เจ. ซิมสันและจอห์น บรานกา บุคคลซึ่งถูกฟิลดส์เข้ามาแทนที่ในตำแหน่งที่ปรึกษาทั่วไปของแจ๊คสันในปี 1990 ได้กลับเข้ามาร่วมคณะอีกครั้ง ในช่วงปลายปี 1993 เมื่อกรมการปกครอง (DA) ทั้งในเขต ซานตา บาบารา (Santa Barbara) และ ลอสแองเจอลิส (Los Angeles) ได้เรียกประชุมคณะลูกขุนเพื่อพิจารณาและประเมินว่าการฟ้องร้องคดีอาญาต่อไมเคิลนั้นเป็นสิ่งสมควรหรือไม่ กลยุทธ์การต่อสู้ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป และเริ่มมีการพูดถึงการรอมชอมระงับข้อพิพาทในคดีแพ่งกันอย่างจริงจัง ถึงแม้ว่าทีมใหม่ของเขาจะยังเชื่อในความบริสุทธิ์ของไมเคิลก็ตาม เพราะเหตุใดฝ่ายของไมเคิลจึงตกลงที่จะยอมความกันนอกศาล ในเมื่อเขาอ้างถึงความบริสุทธิ์ของเขาและหลักฐานต่าง ๆ ที่ใช้ฟ้องร้องเขานั้นก็ล้วนแต่น่าสงสัย เหล่าทนายความของเขาตัดสินใจว่า มีหลายปัจจัยที่ทำให้เกิดการถกเถียงเรื่องการนำคดีขึ้นศาลแพ่ง ปัจจัยหนึ่งในนั้น คือข้อเท็จจริงที่ว่า ไมเคิลจะต้องถูกทดสอบความอ่อนแอทางอารมณ์ของเขาโดยข่าวที่น่าห่อเหี่ยวใจจากบรรดาสื่อทั้งหลาย ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเข้ามารบกวนนักร้องดังทุกวัน ตลอดระยะเวลาการพิจารณาคดีซึ่งอาจยาวนานถึงหกเดือน นอกจากนี้ อาจมีประเด็นทางการเมืองและสีผิวแทรกซึมเข้ามาในกระบวนการทางกฏหมายด้วย โดยเฉพาะในลอสแองเจอลิส ซึ่งยังอยู่ในช่วงฟื้นตัวจากการพิจารณาคดีของ ร็อดนีย์ คิง (Rodney King) และการต่อสู้คดีครั้งนี้ยังเป็นที่น่าหวาดหวั่นว่า ศาลแห่งกฏหมายอาจจะไม่สามารถเชื่อใจได้ว่าจะให้ความยุติธรรมจริง นอกจากนี้ยังมีความกังวลในแง่ของเชื้อชาติของคณะลูกขุนด้วย เช่นที่ทนายความคนหนึ่งกล่าวว่า “พวกเขาพบว่า พวกคนละตินอเมริกาอาจไม่พอใจ (ไมเคิล) ในเรื่องเงินของเขา พวกคนดำอาจไม่พอใจที่เขาพยายามเปลี่ยนสีผิวเป็นสีขาว และพวกคนขาวเองก็อาจจะมีปัญหากับการเข้ามายุ่งเกี่ยวในคดีกระทำชำเรา” ในความเห็นของเรสนิค “โรคฮิสทีเรียนั้นเป็นเรื่องใหญ่มากและการถูกตราหน้า (ในเรื่องการกระทำชำเราเด็ก) นั้นก็รุนแรงเหลือเกิน ไม่มีการต่อสู้ใด ๆ ต่อเรื่องนี้” นอกจากนี้ บรรดาทนายความของไมเคิลยังเป็นกังวลอีกด้วยว่า อะไรจะเกิดขึ้นหากมีคดีอาญาตามมา โดยเฉพาะในซานตา บาบาร่า (Santa Barbara) ซึ่งคนส่วนใหญ่เป็นคนผิวขาว หัวโบราณ และอยู่ในสังคมชนชั้นกลางถึงชั้นสูง ไม่ว่าจะมองในแง่มุมใด การต่อสู้ในคดีแพ่งก็ดูเหมือนจะเป็นการเสี่ยงที่มากเกินไป แหล่งข่าวกล่าวว่า ในการประชุมหารือเพื่อยอมความในคดีแพ่งนั้น เหล่าทนายความพบว่าพวกเขาสามารถยับยั้งคดีอาญาได้โดยการตกลงให้เป็นที่เข้าใจกันกับแชนดเลอร์ว่า ลูกชายของเขาจะต้องไม่เกี่ยวข้องกับการเป็นพยานให้การในศาล จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:27:37

ความคิดเห็นที่ 15 Part 8 (by catky) ยังมีอีกสาเหตุหนึ่งที่สามารถกล่าวได้ว่า มีผลต่อต่อการตัดสินใจเจรจาประนีประนอมยอมความ นั่นก็คือ เพื่อรักษาชื่อเสียงของบรรดาทนายความ แอนโทนี่ เพลลิคาโน กล่าวว่า"คุณเดาได้ไหม ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับทนายทั้งหลาย ที่ว่าความแพ้ในคดีของไมเคิล แจ็คสัน" " ไม่มีทางที่ทนายทั้งสามคนจะเป็นผู้ชนะถ้าพวกเขาไม่เจรจาระงับคดี คนคนเดียวที่จะแพ้ในคดีนี้ คือ ไมเคิล แจ็คสัน" บรังก้า (Branca) กล่าวว่า "ไมเคิลเปลี่ยนใจเกี่ยวกับการนำคดีขึ้นพิจารณาในชั้นศาล ตอนที่เขาเดินทางกลับมาถึงประเทศนี้ เขาไม่เคยเห็นการเสนอข่าวในแง่ลบต่อเขามากมายขนาดนี้มาก่อน เขาแค่ต้องการยุดิเรื่องทั้งหมดนี้" ในอีกมุมหนึ่ง ความสัมพันธ์ภายในครอบครัวของเด็กชายก็เริ่มเลวร้ายขึ้น ระหว่างการประชุมในสำนักงานของแลรี่ เฟลด์แมน ในช่วงปลายปี 1993 แหล่งข่าวเล่าว่า แชนด์เลอร์ “พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง และเขามีปัญหาทะเลาะวิวาทกับเดฟ ชวาทซ์” ชวาทซ์ซึ่งในเวลานั้น ไม่ได้อยู่กับจูน (ภรรยาของเขา) ถูกกีดกันไม่ให้มีส่วนในการตัดสินใจอันจะส่งผลถึงตัวลูกเลี้ยงของเขา และเขาไม่พอใจที่แชนดเลอร์เอาตัวเด็กชายไป โดยไม่ยอมส่งคืนให้กับเขา “เดฟโกรธมาก และบอกกับอีวานว่า ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเขาถูกข่มขู่ และในตอนนั้นเอง อีวานก็ลุกขึ้น เดินเข้าไป และลงมือทำร้ายเดฟ” แหล่งข่าวอีกคนหนึ่งกล่าว สำหรับคนที่อยู่ใน Los Angeles คงจะจำได้ว่า ในช่วงเดือนมกราคมปี 1994 มีข่าวใหญ่ซึ่งเป็นที่โจษจันอยู่แค่สองข่าว คือข่าวแผ่นดินไหว และข่าวการเจรจายุติคดีของไมเคิล แจ๊คสัน วันที่25มกราคม ไมเคิลตกลงยินยอมจ่ายเงิน ซึ่งจำนวนเงินไม่ได้รับการเปิดเผย ให้แก่เด็กชาย โดยหนึ่งวันก่อนหน้านั้น ทนายของแจ็คสันได้ถอนข้อหาขู่กรรโชกออกจากแชนดเลอร์ และ รอธแมน จำนวนเงินที่แท้จริงจากการเจรจาไม่เคยได้รับการเปิดเผย แต่มีการประมาณการว่า จำนวนเงินจะอยู่ที่ประมาณ20ล้านเหรียญ แหล่งข่าวแห่งหนึ่งบอกว่า แชนดเลอร์ และจูน แชนด์เลอร์ ชวาทซ์ ได้รับส่วนแบ่งคนละ 2 ล้านเหรียญ ในขณะที่ทนาย เฟลด์แมน อาจจะได้รับถึง 25% ของจำนวนเงินที่ได้รับ เงินส่วนที่เหลือ เชื่อว่าจะตกเป็นของเด็กชาย โดยเงินจะถูกจ่ายภายใต้การควบคุมของผู้จัดการที่ได้รับการแต่งตั้งโดยศาล เพลลิคาโนกล่าวว่า "จำไว้ว่าคดีนี้ มันเกิดขึ้นเพราะเงิน"  "และ อีวาน แชนดเลอร์ ทำเพื่อให้ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ" เพราะแชนดเลอร์ยังคงมีสิทธิในการเลี้ยงดูลูกชายของเขา แหล่งข่าวยืนยันว่า นี่จะหมายถึง การที่ผู้เป็นพ่อจะสามารถเข้าถึงเงินที่ลูกชายของเขาได้รับ อย่างถูกต้อง จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:28:03

ความคิดเห็นที่ 16 Part 8 (by catky) ท้ายสุด แชนดเลอร์ปรากฎตัวขณะเดินออกจากร้านทันตกรรมของเขา เขาปิดสำนักงานในเขต เบฟเวอลี่ ฮิล โดยอ้างอิงถึงการถูกก่อกวนอย่างหนักจากผู้ที่ให้การสนับสนุนไมเคิล จากข้อตกลงในการยุติคดี แชนดเลอร์ไม่มีสิทธิที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับคดีความดังกล่าว แต่พี่ (น้อง) ชายของเขา กำลังดำเนินการเพื่อให้ได้สิทธิในการเขียนหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนี้ ยังมีอีกเหตุการณ์หนึ่ง ที่ให้เรื่องนี้กลายเป็นคดีที่เหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด นั่นคือ ในเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา แบร์รี่ รอธแมน และเดฟ ชวาทซ์ (สองคนสำคัญที่ไม่มีส่วนในการเจรจายุติคดี) ยื่นฟ้องคดีแพ่งต่อไมเคิล แจ๊คสัน โดยชวาทซ์ยืนยันว่า นักร้องดัง ทำลายครอบครัวของเขา ในขณะที่รอธแมน ฟ้องในข้อหาที่ไมเคิลให้ร้าย ทำให้เขาเสื่อมเสียชื่อเสียง และฟ้องร้องต่อทีมงานชุดดั้งเดิมของไมเคิล อันได้แก่ ฟิลด์ เพลลิคาโน และเวียทซ์แมน ในข้อหาบังคับบังคับข่มขู่ ทนายความเอทคิน (Attorney Aitken) บอกว่า ข้อกล่าวหาบังคับข่มขู่ของรอธแมนนั้น “ไม่เป็นความจริงเลยสักนิดเดียว ข้อหาที่นายรอธแมนยกขึ้นมา จะเป็นประเด็นขบขันของสาธารณชน ความจริงแล้ว มันเป็นเรื่องของการสืบสวนสอบสวนในคดีอาญา และการที่เขาต้องสูญเสียรายได้” (มีการคาดคะเนว่า รอธแมนสูญเสียรายได้จำนวนมหาศาล ที่คาดว่าจะได้รับ หากยังคงเป็นทนายความให้กับแชนดเลอร์ในช่วงของการเจรจายุติคดี) ทางด้านไมเคิล แจ๊คสัน “เขาดำเนินชีวิตของเขาต่อไป” ไมเคิล เลอวีน นักประชาสัมพันธ์กล่าว นอกจากเขาจะแต่งงาน ไมเคิลยังบันทึกเพลงใหม่อีกสามเพลง สำหรับอัลบั้มรวมเพลงยอดนิยม และทำมิวสิควีดีโอสำหรับเพลงใหม่ ที่มีชื่อว่า “History”   อะไรคือที่มาของการสืบสวนครั้งยิ่งใหญ่ในคดีของไมเคิล แจ๊คสัน หลังจากที่เงินหลายล้านดอลล่าห์ สหรัฐ ถูกใช้จ่ายไปโดยฝ่ายโจทก์ และแผนกต่าง ๆ ของเจ้าหน้าที่ตำรวจใน 2 พื้นที่เขตอำนาจศาล หลังจากที่คณะลูกขุนใหญ่ทำการซักถามพยานกว่า 200 ปาก ซึ่งรวมถึงเด็ก 30 คนที่รู้จักกับไมเคิล แต่ก็ไม่มีพยานให้การสนับสนุนข้อกล่าวหาแม้เพียงสักคนเดียว (เดือนมิถุนายน 1994 ยังคงมีการพยายามตามหาพยานที่จะให้การสนับสนุนข้อกล่าวหานั้น โดยโจทก์ 3 คน และตำรวจนักสืบ 2 นาย เดินทางไปยังประเทศออสเตรเลียอีกครั้ง เพื่อนที่จะซักถามคำถามกับ เวด ร๊อบสัน (Wade Robson) เด็กชายที่เป็นที่รู้กันดีกว่าเขาเคยนอนบนเตียงเดียวกันกับไมเคิล แต่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่เด็กชายยืนยันว่า ไม่เคยมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น มีเพียงข้อกล่าวหาเดียวที่ยังคงเหลืออยู่ ซึ่งเป็นข้อกล่าวหาที่มาจากเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่เกิดขึ้นหลังจากเด็กชายได้รับยากล่อมประสาทอันส่งผลทำให้จิตใจอ่อนแอ และง่ายต่อการถูกชักนำ ดร.อันเดอร์เวเกอร์ จิตแพทย์แห่งมินิอาโพลิซ แสดงความคิดเห็นว่า “ฉันคิดว่าคดีนี้มีข้อน่าสงสัย” “เพราะว่าคดีนี้มีหลักฐานมาจากเพียงเด็กชายเพียงคนเดียว ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ผิดปกติมาก หากเป็นพวกที่ชอบมีความสัมพันธ์กับเด็กจริง ๆ ตลอดทั้งชีวิตของเขา โดยเฉลี่ยจะมีเด็กที่ตกเป็นเหยื่อถึง 240 คน มันเป็นอาการของโรคที่ผิดปกติมากยิ่งขึ้น ที่พวกเขาจะไม่เคยรู้สึกพอใจ” การกล่าวหาไมเคิลด้วยหลักฐานที่ไม่มีน้ำหนักนั้น อาจจะไม่ส่งผลให้ไมเคิลมีความผิด หรือมีการพิจารณาคดีในชั้นศาล และการตัดสินจากสาธารณชนนั้นต่างหาก ที่เป็นไปอย่างไร้ข้อจำกัด ผู้คนสามารถจะคิดอะไรก็ได้อย่างที่อยาก และความเป็นอยู่ที่แปลกประหลาดของไมเคิล ยิ่งทำให้ง่ายต่อการที่ผู้คนจะคาดเดาถึงเขาในแง่ที่เลวร้ายที่สุด เป็นไปได้หรือไม่ ที่ความจริงแล้ว ไมเคิลไม่เคยกระทำความผิดทางอาญาใด ๆ ทนายความ ไมเคิล ฟรีแมน เชื่อว่าไมเคิลตั้งใจอยู่เสมอที่จะเป็นผู้คุ้มครองเด็ก ใม่ใช่ผู้ที่จะทำร้ายเด็ก “มันเป็นความรู้สึกของผมนะ ว่าไมเคิลไม่เคยทำอะไรผิด แต่คนพวกนี้ (แชนดเลอร์ และรอธแมน) เห็นโอกาส และเริ่มวางแผนการณ์ ผมเชื่อว่า ทุกอย่างเป็นเพราะเรื่องของเงิน” สำหรับนักสังเกตการณ์บางคน เรื่องของไมเคิล สื่อให้เห็นถึงอันตรายจากการใส่ร้ายป้ายสี ซึ่งบ่อยครั้งผู้ที่ถูกกระทำไม่ออกมาแก้ต่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อข้อกล่าวหานั้น เกี่ยวข้อกับการละเมิดทางเพศในเด็ก สำหรับบุคคลอื่น ๆ เรื่องราวต่าง ๆ ก็ได้รับความกระจ่างแล้ว โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจและเจ้าหน้าที่ผู้ดำเนินคดีใช้จ่ายเงินหลายล้านดอลลาห์สหรัฐ ไปกับคดีที่ไม่เคยมีแม้แต่มูลความจริง แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:44:18 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:43:35 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:28:21

ความคิดเห็นที่ 17 จบแล้วค่า แฮ่ก ๆๆ มะกี๊เกิดอะไรขึ้นไม่รู้ค่ะ อยู่ดี ๆ พันทิพย์ก็ช้าเป็นเต่าอืด ใจหายใจคว่ำ แต่โอเคแล้วค่า ถ้าเราอีดิท เข้าใจผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยเด้อค่ะ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:30:06

ความคิดเห็นที่ 18 ขอลงรูปผู้สนับสนุนความพยายามอย่างเป็นทางการของพวกเราค่ะ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก "MICHAEL JACKSON" จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:32:10

ความคิดเห็นที่ 19 ________________________________________ ___$$$___$$$_______________$$$___$$$____ __$$$$$_$$$$$_____________$$$$$_$$$$$___ __$$แอร์ริโกะ$$_____________$$wanvisa$$$___ ____$$$$$$$_________________$$$$$$$_____ ______$$$_____________________$$$_______ _______$_______________________$________ ________________________________________ ___$$$___$$$_______________$$$___$$$____ __$$$$$_$$$$$_____________$$$$$_$$$$$___ __$$$P.S.T.$$$_____________$$ปานิ ปานิ$$___ ____$$$$$$$_________________$$$$$$$_____ ______$$$_____________________$$$_______ _______$_______________________$________ ________________________________________ ________$$$$$$$$______$$$$$$$$$_________ ______$$$$$$$$$$$$__$$$$$$$$$$$$$_______ _____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$______ _____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$______ _____$$$$$$LOVE YOU MORE MJ$$$$$$$______ ______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_______ ________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_________ ___________$$$$$$$$$$$$$$$$$____________ _____________$$$$$$$$$$$$$______________ ________________$$$$$$$_________________ ___$$$___$$$______$$$______$$$___$$$____ __$$$$$_$$$$$_____________$$$$$_$$$$$___ __$$$Snow$$$_____________$$$$catky$$$$__ ___$$Crystal$$_______________$$$$$$$$____ ______$$$_____________________$$$_______ _______$_______________________$________ ________________________________________ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 22:56:17 จากคุณ : ลาช่า เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:49:18

ความคิดเห็นที่ 20   สุดยอดด ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : Rionall Ms. เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:49:22

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณทีมผ้าป่าทุกคนมากกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆ น๊าคร่า อ่านยังไม่จบพรุ่งนี้มีเรียนต้องไปนอนแล้วคร่า แปะไว้ก่อน ขอบคุณมากจริงๆ คร่า จากคุณ : สองเท้าก้าวเดิน เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 22:51:24

ความคิดเห็นที่ 22 เริ่ดดค่าคุณแอร์ริโกะ ^^ พักกินน้ำก่อนเน้อ อิอิ อ่านจบแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งสงสาร MJ อ่ะ เจอแต่เรื่องพวกนี้มาเป็นสิบปี ตอนนี้พักเหนื่อยดีกว่าเน๊อะคนดี T^T ขอบคุณทีมแปลมากมายยยย แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 52 22:04:40 จากคุณ : บวรจ้า เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 23:26:10

ความคิดเห็นที่ 23   เย้! รวมร่างสมบูรณ์แล้ว ... ขอบคุณคุณแอร์มาก ๆ ค่าที่ช่วยรวบรวมและปรับเนื้อหาให้ ... มันเจ๋งมาก ๆ เลย (แต่แอบยาว = = อ่านไม่หมดในวันเดียวอ่ะ) เท่าที่กวาดสายตา 1 แว๊บ ... มันมีคำสะกดผิดอยู่บ้างเหมือนกัน ... ถ้าหนูลาช่าจะเอาไปทำรูปเล่มที่แสนสวยงาม ... แนะนำว่าเรามาตรวจการสะกดคำกันอีกครั้งก่อนส่งดีไม๊อ่ะคะ (ตรวจจากเวอร์ชั่นนี้ที่คุณแอร์เอามาแปะนี่ล่ะจ้ะ) ขอบคุณมาก ๆ เลย ทั้งคุณแอร์และทีมงานผ้าป่าทุกคนนะค้า ^^ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 23:38:42

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะคุณส่วง มะกี๊ก็นั่งคิดอยู่เหมือนกัน มันยาวอ่ะ ตาลาย บางทีคิดว่าไม่ผิดละนะ แต่ก็มีผิด ตอนนี้ทยอยแก้อยู่เหมือนกันค่ะ แต่ทำไม่เสร็จในวันเดียว แง่บ ๆ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 23:41:38

ความคิดเห็นที่ 25   ขอบคุณมากๆ และมากๆ ค่ะ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทีมงานทำ จากคุณ : แม่น้ำนิรันดร์ เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 23:50:00

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณทีมงานทุกๆคนมากๆครับ เก่งๆกันทั้งนั้น เป็นกำลังใจให้ในทุกๆโปรเจคเลยนะครับ ^^ จากคุณ : hoobastank เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 00:08:02

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณมากๆเลยค่า  ทีมผ้าป่าแสนสวย  แสนดี มีน้ำใจทุกท่าน   ขอให้ผลบุญ  ผ้าป่าทุกครั้งทำให้มีความสุขความเจริญ  ทุกๆคนเลยนะคะ จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 00:18:18

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าหากไม่มีทีมแปลที่น่ารัก พวกเราคงไม่ได้รับรู้ข่าวสารที่ถูกต้องและละเอียดอย่างนี้ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆค่ะ ^^ จากคุณ : ซาจา เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 00:30:08

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณมากๆค่ะ ขอบคุณ..คุณแอร์และทีมงานผ้าป่าทุกๆคนค้า (จะคอยดูฉบับรูปเล่มอันงามๆนะค่ะ) จากคุณ : pipponesta เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 02:23:11

ความคิดเห็นที่ 30 ยังอ่านไม่จบ พรุ่งนี้มาต่อนะจ๊ะ ........................ ขนาดอ่านอย่างเดียวยังมึนเลย... คนแปลไม่มึนหรือ จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 03:45:15

ความคิดเห็นที่ 31 ดีใจจิงๆที่ำได้อ่านเรื่องราวนี้ทั้งหมด ความจริงจะได้กระจ่างไปสู่ใจคนที่มืดมิด ที่ยังหลงผิดกับข่าวเสียหายที่กุขึ้นมา ทีมงานที่ช่วยกันแปลทุกๆคนวิเศษจริงๆ..พูดไม่ออกเลย ขอให้ความดีเหล่านี้ส่งผลให้มีแต่ความสมปรารถนาทุกอย่างในชาตินี้ และขอให้ดวงจิตทุกคนสามารถส่งไปถึงดวงวิญญาณของไมเคิลได้ ให้เค้าได้รับรู้และอวยพรให้เราทุกคนด้วยเถิด จากคุณ : NarzizuZ Salutes MJ (NarzizuZ) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 04:21:41

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณค่ะ มันยอดเยี่ยมวิเศษมากเลย ขออนุญาตเซพและพิมพ์เก็บไว้เพื่อเผยแพร่ต่อไปนะคะ จากคุณ : mymac เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 05:42:05

ความคิดเห็นที่ 33 ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ ยาวจัด แต่แวะมาขอบคุณทีมแปลทุกท่านอีกรอบจ้า เพื่อนๆเห็นว่าไงคะ อยากให้เอากระทู้นี้ไปตั้งที่เฉลิมกรุงด้วยอ่ะค่ะ คนอื่นๆจะได้อ่านด้วย จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 08:14:58

ความคิดเห็นที่ 34 ยอดเยี่ยม ขอบคุณมากๆ ค่ะ ทุกๆ คนที่ร่วมแรงร่วมใจกัน ดีค่ะไปตั้งในกระทู้ เฉลิมกรุง จะได้อ่านกันแพร่หลายมากขึ้น คนอื่นจะได้รู้เรื่องราวของไมเคิลมากขึ้น ไม่ใช่รับแต่พวกสื่อไร้จรรยาบรรณ จากคุณ : บรรณาลัย เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 08:26:33

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณทีมแปลทุกๆท่านค่ะ ^_^ จากคุณ : ต้าปิ่ง เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 08:40:38

ความคิดเห็นที่ 36 เซฟเก็บไว้แล้วค่ะ คงยังไม่ได้มีโอกาสได้อ่านช่วงนี้ (งานเข้าอีกแล้ว แง) ขอบคุณมากๆนะคะคุณแอร์ริโกะ จากคุณ : ปานิปานิ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 08:41:01

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณมากๆ ซึ้งใจหลายๆเด้อ จากคุณ : i can't do it !! เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 10:31:57

ความคิดเห็นที่ 38   อ่านจบแล้วค่ะ ยาวมากๆ เพิ่งรู้เรื่องนี้แบบละเอียดๆก็คราวนี้แหละ ขอบคุณ คุณแอร์ริโกะ และเพื่อนๆมากนะค่ะ จากคุณ : catky เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 12:52:26

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านจบแล้วค่ะ ตอนแรกก็ไม่เข้าใจว่า MJ จะต้องจ่ายเงินทำไม ในเมื่อตัวเองไม่ได้ผิด พอได้อ่านบทความนี้แล้ว จึงเข้าใจ และเคยอ่านมาว่า คนใกล้ชิด MJ ต่างเรียกร้องให้ยอมความ เพราะกลัวว่า MJ จะเป็นอะไรไปก่อนที่ศาลจะตัดสิน เนื่องจากน้ำหนักตัวลดลงมาก สงสาร MJ จัง รอบตัวเค้า ทำไมมีแต่คนชั่วๆไม่รู้ จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 12:52:38

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณอย่างสุดซึ้งจริง ๆ สำหรับทีมแปลทุก ๆ คน แม้ว่าจะแบ่งกันแปล แต่ทุกคนก็ต้องเสียสละ อยากตอบแทนมากกว่าคำว่าขอบคุณจริง ๆ จากคุณ : . (SIMONBIRCH) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 13:11:19

ความคิดเห็นที่ 41 เซฟอย่างเมามัน..........เก็บไว้อ่านทีหลังคะ   สต๊อกกองท่วมโต๊ะแล้วคะ รอจำหน่ายออกทางสายตากับเวลา ขอบคุณทีมแปลทุกคน  ขอบคุณการเสียสละเวลาเพื่อแบ่งปันให้แฟนไมเคิลได้อ่านกันอย่างทั่วถึง  ขอบคุณจริง ๆ คะ จากคุณ : superturbo เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 14:11:52

ความคิดเห็นที่ 42 คลิกเข้าคลังกระทู้ด้วยนะจ๊ะ เพื่อนๆ อย่าลืม!! จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 16:23:30

ความคิดเห็นที่ 43   ขอบคุณมากๆค่า ^^ ทีมแปลจงเจริญ !! จากคุณ : I 'm The River Jordan เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 17:35:56

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณทีมแปลมากค่ะ >< จากคุณ : TenNMJ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 20:07:48

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณมากๆนะคะทีมแปลที่น่ารักทุกท่าน คงต้องเซฟแล้วปริ๊นออกมาอ่านอีกทีค่ะ จากคุณ : mr.roof NOK MJ.miss u MJ. (MR.ROOF) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 20:09:53

ความคิดเห็นที่ 46 ปิดคดี!!!!!!!!!!!!!!!! อ่านจบสักที.... จบแล้วจ้า~ ยาวมาก แต่ก็ตั้งใจอ่านนะ Q_Q . ได้รู้ถึงเรื่องราวตื้นลึกหนากบางก็ครั้งนี้ เหมือนดูหนังสืบสวนสอบสวนเลยค่ะ ไมเคิลน่าสงสาร มีแต่คนไม่ดีคอยทำร้ายตลอด Q_Q . ขอขอบคุณทีมแปลทุกๆท่านมากๆเลยนะคะ ทีสละเวลาอันมีค่า ร่วมกันทำสิ่งเหล่านี้โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ ยิ่งมายิ่งซึ้งในน้ำใจของทุกคนจริงๆ . กิ๊ฟหมดแล้ว แต่ให้ใจแทนนะคะ แอร์ริโกะ,  wanvisa,  PST,  ปานิปานิ,  Snow Crystal และ catky 6 คน... ก็ 6 ดวง เอาไปเล้ยยยย~ (แจกๆๆๆๆ)           ทุกคนสุดยอดมากจ๊ะ.... . ขอบคุณแอร์ริโกะด้วยนะคะ ที่จัดงานผ้าป่าในครั้งนี้ ขอบุญจงถึงแด่ท่านๆผู้แปลทุกคน ^/\^ จากคุณ : แฟนคลับผ้าป่านัมเบอร์วัน (RockwithU) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 20:47:58

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณค่า น่ารักกันจริง ๆ เล้ยยยย จากคุณ : NattMJ (jian1975) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 22:09:52

ความคิดเห็นที่ 48   เหมือนนิยายสืบสวน สอบสวนเลยค่ะ อย่างที่คุณ RockwithU บอก เราอ่านไปครึ่งหนึ่ง แล้วเดี๋ยวมาอ่านต่ออีก นี่กำลังวาดรูปตัวละครแต่ละคนๆว่าใครเป็นอะไร สัมพันธ์กันยังไง เราว่าอีตาแชนดเลอร์กับรอธแมน มันโรคจิตป่ะเนี่ย ประวัติมันตุ่ยๆ---ตุ่ยมาก เฮียน่าสงสาร โดนคนบ้าแกล้ง T T ขอบคุณทีมแปลทุกท่านเลยจ้า คุณแอร์ริโกะ,  wanvisa,  PST,  ปานิปานิ,  Snow Crystal และ catky joop joop เราว่าแปลยากมากๆเลยนะเนี่ย มันเป็นแบบภาษากฎหมายด้วยแหละ ยากจริงๆ แล้วก็เข้าใจแล้วว่าถ้าแยก part กันแปล โดยไม่รู้ข้อมูลก่อนหน้านี้มาก่อน คงงงน่าดู เยี่ยมยอดไปเลยจ้า ;D จากคุณ : MyMike เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 22:38:40

ความคิดเห็นที่ 49   ^ ^ RockwithU: "เหมือนดูหนังสืบสวนสอบสวนเลยค่ะ" ใช่ ๆ ๆ เห็นด้วยค่ะ ... ตอนอ่านเรื่องยาโซเดียม อมีทอลนี่ ตะลึงอึ้งมาก ๆ ... มันมียาล้างสมองแบบนี้ในโลกด้วยเหรอเนี่ยะ (นึกว่ามีแต่ในนิยาย sci-fi ซะอีก) ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยนะค้า ^^ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 22:50:36

ความคิดเห็นที่ 50 คุณ MyMike วาดรูปเสร็จ เอามาโชว์มั่งนะคะ มันแปลยากจริง ๆ แหละค่ะ โดยเฉพาะ คนท้าย ๆ ยิ่งสับสนหนัก ตัวละครตัวไหนเป็นตัวไหนก็ไม่รู้ แต่ทุกคนก็สามารถกันมาก ๆ เลยค่ะ ตอนเราอีดิทไป เราก็ตื่นเต้นไป เหมือนอ่านนิยายจริง ๆ ฮี่ ๆ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:05:32

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณทีมแปลทุกท่านมากๆเลยจ้า ขนาดเราอ่านอย่างเดียวยังปวดตาแทบแย่ ทีมแปลต้องหนักมากแค่ไหนเนี่ย.........ขอบคุณอีกครั้ง อ่านแล้วเคืองพวกคนโฉด พวกนี้จัง มาทำร้ายไมเคิลได้ยังไง จากคุณ : อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 23:16:52

ความคิดเห็นที่ 52 แวะมากดเข้าคลังกระทู้ค่ะ เผื่อใครอยากอ่านต่อนะคะ มีวิเคราะห์ให้เรียบร้อย สำหรับกรณีนี้ http://kingofpopmichael.info/the-false-abuse/ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 52 09:40:36 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 52 09:37:59 จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 09:27:58