ไปดูละครเวทีเรื่องนี้เพราะได้บัตรฟรี 
เอเอฟก็คุ้นเคยกันดี ถึงปีหกจะไม่ค่อยว่างดู
เพลงเฉลียงก็พอคุ้นหูอยู่บ้าง
ไม่ได้คาดหวังเท่าไหร่
แต่ดูเสร็จอึ้ง ละครเวทีบ้านเราพัฒนาไปมากจริงๆ
ต้องชมคือ บทละครเรื่องนี้เยี่ยมมาก
ฉากสวยสมกับฝีมือเด็กฐาปัตย์
เพลงเพราะกว่าที่คิด...ทำนอง เนื้อหา ได้ใจ
แม้จะมีหลุดๆไปบ้าง เพราะบางเพลงยากที่จะตีความแค่ฟังครั้งเดียว
คุณอี๊ด คุณโย คุณเหมื่ยว คุณเอก แสดงได้สมกับประสบการณ์ที่บ่มเพาะมา
เด็กๆ เอเอฟ พัฒนาฝีมือไปมาก
บอย2 เล่น ร้อง ดีกว่า "เงินเงินเงิน "มาก
ฝีมือการแสดงเก่งขึ้นคงเพราะประสบการณ์มากขึ้น
ทำให้อดหมั่นไส้แกมเอาใจช่วยไมได้
โบว์ สวย สดใส ร้องดี แสดงดี มีเสน่ห์
ถ้าสองคนจะส่งพลังทำให้คนเชื่อในความรัก
ของพันหนึ่งกับพระจันทร์อีกนิดๆหน่อยๆจะเยี่ยมมาก
ต้อล น่าจับตามอง เล่นดีมาก ร้องดีถึงบางช่วงเสียงจะหล่อนุ่มเกินบทไปหน่อย
ถ้าปรับบุคลิกให้สง่ากว่านี้ หลังไม่ค่อมจะทำให้ดูเชื่อในบทแสนเก้าได้เกินร้อยเปอร์เซนต์
ลูกโป่ง ยังร้องเด่นเหมือนเดิม แสดงมีมิติขึ้น เสียดายน่าจะได้ร้องมากกว่านี้
ไม่เป็นไรไว้รอฟังในคอนคุณพระช่วยแล้วกัน
มินท์ นัท ขอเขียนคู่สุดท้าย ไหนๆ ในเรื่องปุยปุยก็พาชนะยมไปไหนๆ ด้วยอยู่แล้ว
มินท์ สมกับเป็นทายามศิลปินจริงๆ บทปุยปุย จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็่ง่าย
แต่หาคนที่เล่นบทแรงๆแล้วน่ารักแบบนี้ไม่ง่าย
ปุยปุย สดใส น่ารัก ชวนมอง เฮฮา บ้าบอ ก๋ากั่น เศร้า ซึ้ง ทำได้เยี่ยม
ทุกคนที่ไปดูอย่างน้อยเกินครึ่งต้องตกหลุมรักปุยปุย
นัท เป็นชนะลมที่ทำให้รู้สึกรักและสงสาร เล่นได้ดี ร้องเพลงได้มีมิติขึ้น
การวางเสียงน่าสนใจมาก ทำให้รู้สึกถึงความหม่นในใจของชนะลมได้
โดยเฉพาะฉากที่ไม่คาดคิด ทำให้น้ำตาไหลได้
แต่คิดว่ายังทำให้กระแทรกใจได้มากกว่านี้
ถ้าเพลงนั้นหาที่จบอย่างกระชากใจคนดู
ถ้าตอบแบบใช้อารมณ์ตอบ ชอบเมือเอกเขนก
เอ็นดูลุ้นคู่ปุยปุยและชนะลมมากที่สุดในเรื่อง
เป็นสีสัน เป็นความสนุก น่ารัก สดใสของละครเวทีเรื่องนี้
ครึ่งหลังเลยไม่แปลกใจ ถ้าใครที่ชอบเมืองเอกเขนกแล้วจะรู้สึกบทเมืองตรรกะ
ยืด นาน จนเกินไป คนที่รอลุ้นบทสรุป รอนานไปนิด
ถ้าปรับลดบางช่วงได้ให้กระชับจะโดนมากกว่านี้
พี่จุ้ย นิรนาม เขียนอย่างคนไม่มีอคติ ไม่ใช่แฟนคลับ
ก็ถือว่าเป็นนักร้องมากกว่านักแสดง
แฟนเพลงคงได้กำไรไป นานๆจะเห็นนักร้องรุ่นนี้มาแสดงละครสักครั้ง
แต่คนนอกที่ไม่รู้จักเฉลียง อาจคาดหวังพลังมากกว่านี้
ว่ากันตามตรง เรื่องนี้ก็เป็นอีกอย่างที่"โดน"
แฟนเพลงเฉลียงหลายคนอคติกับเด็กเอเอฟ ไม่ค่อยอยากไปดู
แต่คนทั่วไปที่ไม่ใช่แฟนเพลง ก็อดรู้สึกอย่างเดียวกันไม่ได้
เลือกที่จะรอ ไปดูของอีกค่ายที่เพลงโดนกว่า
ข้อบกพร่องของบท ดนตรี เสียง แก้ไขได้ แต่อคติของคนแก้ยาก
ยังไม่ทันดู ไม่ทันเห็นผลงานก็ปิดใจ พิพากษาไปแล้ว
ชอบเพลงที่คุณอี๊ด สุประวัติร้อง
คนตาบอดอาจเห็นความงามของดอกชบา
มากกว่าคนตาดีที่มีอคติ ไม่เปิดใจก็ได้
เรื่องนี้สอนอะไรหลายอย่าง น่าไปดูเป็นอย่างยิ่ง
แต่รอบเดียว ยากที่จะเก็บสารได้หมด
ใครที่ไม่ใช่แฟนเฉลียงสมควรไปดูหลายรอบ จะได้เข้าใจอารมณ์เพลง
แฟนเพลงเฉลียงก็ยิ่งน่าไปดูหลายๆรอบ
น่าภูมิใจที่ได้เห็นเพลงที่ตัวเองรักถ่ายทอดเป็นบทละคร
แต่อย่าคาดหวังว่าจะได้ฟังทุกเพลง เพลงมากมายมหาศาล
เพราะนี่เป็นละครเวที ไม่ใช่คอนเสิร์ต
เท่าที่เอามาร้องนี่ก็เยอะ ไม่มากจนน่าเบื่อ ไม่น้อยจนน่าเกลียด
ส่วนคนนอก ไปดูเถอะ ได้อะไรมากกว่าที่คิด
แค่เห็นซึ้งถึง"อารมณ์และเหตุผล"ก็คุ้มแล้ว
อืม ฝากทีมงาน ยังคิดถึงเสียงหัวเราะ รอยยิ้มของชาวเอกเขนก
ขอละครรอบพิเศษเฉพาะชาวเมืองเอกเขนกได้ไหม
เอาแบบรวมตัวมีตติ้งกันบทสวรรค์ก็ได้
อยากเห็นพระจันทร์มีความสุขพร้อมหน้าพ่อและพันหนึ่ง
อยากเห็นปุยปุยสมรสสมรักกับชนะลม
อยากเห็นแม่เฒ่ายับยับสร้างสีสันบนเวทีอีก
แก้ไขคำผิด เพิ่มเติมข้อความ
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 52 23:24:12
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 52 23:21:59
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 52 22:28:06
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 52 22:16:21
แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 52 21:59:36
Review...เร่ขายฝัน เดอะ มิวสิคอล์ โดนไม่ใช่น้อย (Spoil นิดหน่อย)
