ความคิดเห็นที่ 1 อ่านคอมเมนต์ของคุณ Better Off เป็นน้ำจิ้มนะคะ จะได้รู้เรื่องราวในขณะที่ MJ อยู่ในฟิลิปปินส์ช่วงนั้นมากยิ่งขึ้นค่ะ ความคิดเห็นที่ 20     ห...อ่านแล้วขนลุกเลยค่ะ   ไมเคิล  ไมเคิล ไมเคิล จะมีคนซักกี่คนในโลกใบนี้ ดีได้เท่าคุณ คนดีแบบนี้อย่าว่าแต่โนเบลเลย คุณเป็นเซนต์เกิดมากู้โลกหรือเปล่าเนี่ย คุณไม่จำเป็นต้องเสียเวลาทำอะไรแบบนี้เลย ร้อนก็ร้อน แถมยังท่าทางจะน่าเบื อ(สำหรับเรา) คุณเป็นคิงออฟป๊อปนะ ก็แค่ไปแสดงทัวร์คอนเสิร์ตให้โลกตะลึงก็เหลือแหล่ คุณหาเรื่องลำบากทำไมคะ ไมเคิล... จำได้ว่า ตอนอยู่ที่ไทย เค้าไม่สบาย ปวดหัวมาก แถมยังได้รับข่าวร้ายข้ามทวีป หลังออกจากไทยก็มาฟิลิปปินส์นี่ไม่ใช่เหรอ  ยังมีแก่ใจคิดแบ่งปันช่วยเหลือคนอื่นในเวลาแบบนี้ได้อีก ทำไมไมเคิลเป็นคนแบบนี้ อยากถามพวกที่ชอบว่าเค้าเหลือเกิน พวกคุณเคยทำอะไรเพื่อคนอื่นได้อย่างเค้ามั้ย แม้แต่เราเอง ยังทำไม่ได้แม้แต่จะคิดเลย ไมเคิลนี่แหละ ทำให้หันมามองตัวเอง อยากทำอย่างเค้าบ้าง อยากร่วมรู้สึกเดียวกับเค้า แต่มันยากจริงๆ การเสียสละให้คนอื่นเนี่ย ถึงยิ่งได้นับถือเค้าไง สุดยอดแล้วคนคนนี้ และก็ที่ฟิลิปปินส์นี่แหละ ไมเคิลไมเกรนกำเริบ จนต้องเปิดตัวด้วยคราบน้ำตา เห็นเค้านิ่งขนาดนั้น เค้าคงเจ็บปวดจนแทบลงไปนอนดิ้น นี่แหละ ความเป็นมืออาชีพ ที่ใครก็ไม่เสมอเหมือน... ขอบคุณนะคะ สำหรับกระทู้นี้ จากคุณ : Better Off   เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 52 23:41:01 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:09:15

ความคิดเห็นที่ 2 Part 1 by แอร์ริโกะ กรุงมะนิลา – Gwen Carino อดีตเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของโรงแรม กับเรื่องราวของเธอกับการประสบการณ์ทำงานอย่างใกล้ชิดร่วมกับแขกคนสำคัญของโรงแรม อย่างไมเคิล แจ๊คสัน ในเดือนธันวาคม 1996 กรุงมะนิลา – ประเทศฟิลิปปินส์ – ขณะนั้น ฉันทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของโรงแรมมะนิลา ฉันได้รับมอบหมายให้เป็นผู้จัดงานงานเลี้ยงคริสต์มาสสำหรับเด็กกำพร้ากว่า 300 คนจากสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าทั่วกรุงมะนิลา โดยในงาน เด็ก ๆ จะได้รับความสนุกสนาน ตื่นเต้นประหลาดใจ โดยงานครั้งนี้เป็นหนึ่งในงานที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้รับมอบหมายมา และความท้าทายในการเตรียมงานก็เพิ่มมากขึ้น เมื่อฉันได้รู้ว่าไมเคิล แจ๊คสัน จะมาพักที่โรงแรมของเรา 2 คืนก่อนหน้าวันงาน ฉันโชคดีได้รับเลือกให้อยู่ในแถวของคณะต้อนรับไมเคิล แจ๊คสัน พร้อมกับเพื่อน ๆ ประชาสัมพันธ์ และพนักงานขายคนอื่น ๆ ที่จะได้อยู่ใกล้มากพอที่จะเห็นเขาในขณะเดินผ่าน หนึ่งวันก่อนวันงาน มีชายคนหนึ่งที่อ้างว่าตนเองเป็นบอดี้การ์ดของไมเคิล มาจาก Mamarao Product มาที่ห้องทำงานของฉัน ฉํนจำชื่อของเขาไม่ได้ แต่จำได้ว่าเขามาตามหา “คนรับผิดชอบจัดงาน” และกล่าวว่า เจ้านายของเขาได้อ่านประกาศที่เราแจกให้กับแขกทุกห้องของโรงแรมตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว ไมเคิลต้องการอยากรู้ว่า เขาจะสามารถช่วยอะไรในงานนี้ได้หรือไม่ หลังจากที่เราเสนอข้อเสนอของเราไป บอดี้การ์ดของไมเคิลไปมา 2-3 ครั้ง ระหว่าง penthouse ของไมเคิล กับแผนกประชาสัมพันธ์ของฉัน ไมเคิลเสนอจะเป็นคนเตรียมถุงพร้อมของขวัญ 300 ใบ ที่ข้างในเต็มไปด้วยของขวัญ ลูกกวาด ช๊อคโกแลต แต่เนื่องจากมีผู้สนับสนุนการจัดงานมากกว่า 50 ราย จึงเป็นการยากสำหรับพวกเราที่จะจัดสรรของขวัญที่ได้รับมาทั้งหมด ฉันเริ่มคิดหนัก ว่าจะทำอย่างไรให้เกิดคุณค่าในงานมากที่สุด จากการอาสาร่วมงานของราชาเพลงป๊อปครั้งนี้ มันแทบเป็นไปไม่ได้เลย ที่จะให้เขามาร่วมเล่นเกมส์ palayok หรือ pabitin กับเด็ก ๆ เพราะท้ายที่สุดมันอาจจะเปลี่ยนเป็นความชุลมุน และเนื่องจากงานประจำปีครั้งนี้ ถูกจัดขึ้นเพื่อแบ่งปันความสุข ฉันจึงรวบรวมความกล้าทั้งหมดของฉัน บอกกับชายจาก Mamarao คนนั้นไปว่า สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันคิดได้ตอนนี้ก็คือ ฉันอยากให้ไมเคิลเป็นคนช่วยมอบถุงของขวัญ เซนต์หลายเซนต์ และถ่ายรูปร่วมกับเด็ก ๆ ทุกคน ทันทีที่ได้ยิน ชายคนนั้นกล่าวกับฉันว่า “นั่นไม่ง่ายเลยนะ คุณกำลังพูดถึงการที่ไมเคิลจะต้องมอบถุงของขวัญให้กับเด็ก ๆ ทั้ง 300 คน คุณคิดภาพความโกลาหลที่จะเกิดขึ้นออกไหม แต่ผมจะลองดู คุณ Jacinto แล้วผมจะบอกคุณอีกที” เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน ซึ่งเป็นวันที่เร่งรีบที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันรอจนกระทั่ง 5 โมงเย็น บอดี้การ์ดของไมเคิลจึงกลับมาหาฉันและบอกกับฉันว่า “ไมเคิลเต็มใจเป็นอย่างยิ่งที่จะทำตามข้อเสนอของคุณ เราคุยรายละเอียดกันในวันพรุ่งนี้ได้ไหม” ฉันอยากจะกรีดร้องเสียงดัง ๆ แต่ฉันก็ต้องสงบสติอารมณ์และเรียกสติกลับคืนมา พร้อมพูดกับตัวเองว่า “มันเป็นจริงแล้ว ฉันจะต้องตั้งใจทำงาน” เราตกลงกันว่าไมเคิลจะเข้าร่วมงานหลังจากมีการเล่นเกมส์ แสดงดนตรี และแจกขนม โดยขั้นตอนการแจกถุงของขวัญจะเป็นตอนสุดท้าย เพื่อนร่วมงานของฉัน Annette Africano และ Dulce Agnir เจ้านายของฉัน ขอเพิ่มกำลังรักษาความปลอดภัยในบริเวณรอบ ๆ สวน และรอบ ๆ เวที ที่ ๆ เราจะใช้ในการแจกของขวัญ เราจัดแจงให้เด็ก ๆ เข้าแถวรับของขวัญอย่างเป็นระเบียบ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:10:01

ความคิดเห็นที่ 3 Part 2 by Narzizuz จากนั้นช่วงเวลาอันแสนสำคัญก็มาถึง ที่สวน Champagne Gardens ในวันที่ 7 ธันวาคม 1996 ฉันต้องประหลาดใจมากเมื่อเห็นไมเคิลเดินตรงเข้ามาหาเรา โดยมีบอดี้การ์ดเดินนำ ไมเคิลเข้ามาหาฉันในฐานะที่ฉันต้องทำสรุปรายละเอียดของงานให้กับเขา "สวัสดีครับ สบายดีไหมครับ ขอบคุณมากจริง ๆ ที่ให้ผมได้มีส่วนร่วมในงาน ผมรู้ว่าผทมาก่อนเวลา แต่เพราะผมไม่อยากจะพลาดชมกิจกรรมน่ะครับ [จินตนาการเสียงหวานๆปาน ไชยา มิตรชัยของไมเคิลประกอบ :D - Narzizuz] ฉันตอบเขากลับไปว่า "คุณล้อเล่นหรือเปล่าคะ พวกเราซะอีกที่ต้องขอบคุณที่คุณอาสามาช่วยงานนี้ค่ะ ไมเคิลคะ เชิญนั่งชมการแสดงดนตรีก่อนที่จะถึงเวลามอบของขวัญนะคะ ฉันอาจจะต้องเปลี่ยนแปลงตารางการแสดงบางรายการ เขาตอบกลับมาว่า "ได้เลยครับ คุณว่ายังไง ก็เอาตามนั้น......(เขาหยุดเล็กน้อย และมองที่ป้ายชื่อติดเสื้อของชั้น) ...คุณเกว็น! ชั้นแอบอึ้งในความน่ารักอย่างเหลือเชื่อและการถ่อมตัวของเขา. แต่ในใจของฉันบอกว่า "อุ๊ยตายว๊ายกิ๊ด บร่ะเจ้า นี่เรื่องจริงรึเปล่าเนี่ยยยย" ไมเคิลอดทนนั่งชมการแสดงตลอดรายการอย่างน่าประหลาดใจ แม้แต่คารอล บานาว่า ผู้แสดงหลักของรายการทีวีช่อง Ang TV ก็ไม่อยากจะเชื่อว่าไมเคิลจะมานั่งชมการแสดงของเธอ หลังจบการแสดง เธอขอให้ไมเคิลเซนต์ชื่อลงบนเสื้อสีแดงของเธอ หลังจากนั้นก็เป็นการแสดงของ สเตฟาโน่ โมริ สำหรับการแสดงชุดต่อมา เหล่านักร้องประสานของเขาพร้อมกับนักเต้น ก็เดินขึ้นบนเวทีพร้อมกับเด็ก ๆที่ถูกคัดเลือกจากสถานสงเคราะห์ยงเด็กกำพร้าต่าง ๆ ที่จะเต้นตามจังหวะเพลง Billie Jean โอ๊ะ ! รอยยิ้มของไมเคิลช่างน่าอัศจรรย์ใจฉันเสียจริง จากนั้นเราก็ประกาศว่าไมเคิล แจ๊คสัน จะทำการแจกของขวัญเด็ก ๆ บนเวที ฉันบอกกับเขาว่า ถุงของขวัญมีทั้งสำหรับเด็กเล็ก และเด็กโต เขาพยักหน้าว่าเข้าใจ ความสนุกตื่นเต้นที่เขาได้มอบให้กับเด็ก ๆ เหล่านั้นช่างซาบซึ้งตรึงใจหาใดอื่นปาน ในช่วงที่ไมเคิลกำลังแจกของขวัญ ฉันเหลือบมองไปที่ไมเคิล ไม่ใช่ในฐานะนักแสดง แต่ในฐานะคนธรรมดาคนหนึ่ง ตอนบ่ายของวันหนึ่ง ซานตา คลอส (เดวิด เอนดริก้า เพื่อนคนนึงในกลุ่มสำนักงานประขาสัมพันธ์ของฟรานซิส คาพิสตราโน่) อยู่กับเราด้วย ท่ามกลางความร้อนที่แผดเผา ฉันกังวงเหลือเกินว่าไมเคิลจะรู้สึกร้อน และอึดอัดในขณะที่เขาสวมใส่เสื้อแขนยาวสีดำ ละหมวกอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา ฉันถามไมเคิล "ยังไหวอยู่ไหมคะ คุณไปพักก่อนได้นะ " เขาตอบกลับมาว่า "ผมสบายดีอยู่ เกว็น ผมแค่จินตนาการว่าซานต้ารู้สึกยังไงเวลาอยู่ในชุดแต่งตัวกำมะหยี่แถมยังมีหนวดมีเครา ผมก็ยังไหวครับ"  [อยากไปช่วยซับเหงื่อลุง^^ - Narzizuz] ฉันไม่เคยเห็นเขาบ่นหรือปริปากสักกคำว่ารู้สึกร้อน หรือบ่นว่าแถวที่ต่อคิวมาหาเขาจะยาวแค่ไหน  เขามีมารยาทที่งดงามที่สุด  เขาไม่แม้แต่จะถามหาน้ำดื่มหรือว่าผ้าขนหนูพเพื่อซับเหงื่อ แต่พนักงานจัดเลี้ยงคนหนึ่ง ได้จัดเตรียมน้ำส้มสดไว้สำหรับเขา 1 ชั่วโมงผ่านไป ในขณะที่เราทำการแจกของขวัญไปได้ครึ่งทางด เราก็สังเกตว่า มีคนเข้ามาในสวนมากขึ้นอีก โดยคนกลุ่มนั้น เป็นพวกสื่อมวลชน นักการมือง เจ้าหน้าที่ และแขกของโรงแรมรวมถึงคนที่มาร่วมพิธีแต่งงานในห้องจัดเลี้ยงที่ติดกับ Champagne โดยพวกเขาออกมาจากพิธีแต่งงานเพื่อมาดูราชาเพลงป๊อป "ไม่นะ มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ ฉันต้อขอโทษจริง ๆ ค่ะ" ฉันขอโทษขอโพยเขา   " ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป "ไมเคิลกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม เมื่อเราทำการแจกถุงของขวัญถุงสุดท้ายให้แก่เด็กกำพร้าวัย 11 ปีคนหนึ่ง ก็มีเด็กและผู้ใหญ่เริ่มตั้งแถวใหม่อีกครั้ง เวนย์ บอดี้การ์ดของไมเคิลกล่าวว่า “เราจะกลับเดี๋ยวนี้แล้ว” จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:10:35

ความคิดเห็นที่ 4 Part 3 by P.S.T. (Pretty Small Thing) ไมเคิลตอบอย่างใจเย็นว่า "เรายังไปไม่ได้ในเมื่อยังมีคนต่อแถวอยู่อย่างนี้ นี่มันคริสต์มาสนะเพื่อน" ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองเต้นเร็วขึ้นและขนที่แขนและหลังคอของฉันลุกเกรียว เขาไม่เพียงแต่เป็นนักแสดงที่มีพลังน่าตื่นเต้นที่สุดเท่านั้น แต่ยังเป็นบุคคลที่ใจดีที่สุดอีกด้วย หนึ่งในเหตุการณ์ที่น่าจดจำที่สุดก็คือ เมื่อหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาเพื่อขอลายเซ็น เขาหัวเราะท้องคัดท้องแข็งและเอามือจับท้องของไว้พลางพูดว่า "เฮ้ เกว็น คุณต้องมาช่วยดูนี่หน่อยแล้วล่ะ" เขากระซิบ "มันเป็นเช็คเปล่า ผู้หญิงคนนี้พยายามให้ผมเซ็นลงในเช็คเปล่า" เราหัวเราะกันอย่างหนักและจึงค่อย ๆ พบว่า นั่นยังไม่ได้ครึ่งหนึ่งของเรื่องตลกขบขันทั้งหมดเลยด้วยซ้ำ ในช่วงต่อมาเขาบอกให้ฉันและ เวนย์ มาดูข้าวของอื่น ๆ ที่ผู้คนใช้หรือเก็บขึ้นมาจากพื้นเมื่อพวกเขาไม่สามารถหากระดาษมาให้เขาเซ็นได้ ผู้หญิงคนหนึ่งให้เขาเซ็นลงที่ด้านหลังเสื้อคลุมจากดีไซเนอร์ Filipiniana อันเลิศหรูของเธอ วัยรุ่นคนหนึ่งเดินมาหาเขาพร้อมกับใบไม้แห้งในมือ และอีกคนมาพร้อมกับเศษลูกโป่งแตก ลองคิดดูสิว่าเสียงหัวเราะของพวกเราก็ระเบิดออกไปคล้ายบอลลูนเหมือนกัน มันเป็นประสบการณ์ที่น่ามหัศจรรย์และจริงใจมาก ในช่วงหนึ่ง เขาถามว่าฉันจะไปดูคอนเสิร์ต History ของเขาไหม และฉันตอบว่า "คืนพรุ่งนี้ค่ะ" และไมเคิลก็บอกฉันว่า "โอ้ คุณจะต้องสนุกมากแน่ ๆ!"   ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเองที่เขาเริ่มเป็นกังวลกับเวที เนื่องจากผู้ใหญ่มีจำนวนมากกว่าเด็ก ๆ ใบหน้าของเขามีความตื่นกลัวระบายอยู่ทั่วแต่เขาก็ไม่ได้บ่นว่าอะไร เขาใช้เท้าเคาะพื้นไม้หลายครั้งเพื่อให้แน่ใจว่ามันแข็งแรงทนทานพอที่จะไม่พังทลายลงมา "ผมเคยมีประสบการณ์เรื่องเวทีพังมาแล้ว และผมแค่ต้องการให้แน่ใจว่าพวกเราทุกคนจะปลอดภัยที่นี่เท่านั้น" เขาอธิบาย ใจหนึ่งฉันก็อยากให้แถวผู้คนนั้นสิ้นสุดลงเสียทีเพราะพวกเราร้อนกันจนแทบจะละลายอยู่แล้ว และเราก็เป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของพวกเราด้วย แต่อีกใจหนึ่งฉันก็ไม่อยากให้มันสิ้นสุดลง เพราะรู้ดีว่าถ้าแถวสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ ไมเคิลก็จะจากไป Cesar Sarino พนักงานคนหนึ่งของโรงแรมส่งจดหมายแสดงความขอบคุณให้แก่ราชาเพลงป๊อบคนนี้ จากนั้นฉันก็เห็นพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและผู้ช่วยของเขาฉวยข้อมือไมเคิลลงจากเวที ฉันพูดกับตัวเองในใจว่า "โอ้ ฉันยังไม่มีแม้แต่โอกาสจะกล่าวลาเขาเลย" ทันใดนั้น ฉันก็เห็นไมเคิลเดินกลับขึ้นมาบนเวทีและพูดว่า "ขอบคุณทั้งคุณและทีมงานของคุณมากนะครับ เกว็น สิ่งนี้มีความหมายมากมายจริง ๆ"   จากนั้นเขาก็ดึงฉันมาที่ข้าง ๆ เขาและพูดว่า "เจอกันในคอนเสิร์ตนะครับ"   เมื่อไมเคิล แจ๊คสันได้หลับพักผ่อนอย่างสงบและกลับคืนสู่สภาวะดั้งเดิมในชีวิตหลังความตายแล้ว การกระทำอันยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้ของราชาเพลงป๊อบ คือการอาสาช่วยเหลืองานการกุศลและการสละเวลาเพื่อผู้คนที่ด้อยโอกาสอย่างไม่เห็นแก่ตัว จะเป็นสิ่งที่ฉันจดจำเกี่ยวกับเขาตลอดไป จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:10:46

ความคิดเห็นที่ 5 ในนามของพวกเราศาลไคฟง (ที่ไม่เคยได้ขึ้นเงินเดือนสักที) หวังเป็นอย่างยิ่งว่า เพื่อน ๆ จะมีความสุขกับบทความนี้ เหมือนกับที่พวกเราคนแปลทุกคนรู้สึกนะคะ "เรารักคนไม่ผิดหรอกเนอะ" ขอยืมคำพูดของน้อง Narzizuz มาหน่อย "ดีใจ ที่ได้รักลุง (ไมเคิล)" จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:12:18

ความคิดเห็นที่ 6 ในนามของผู้ติดตามผลงานทีมแปลศาลไคฟง (ผู้ที่ไม่ได้โบนัสและเงินเดือนไม่ขึ้นมาสองปีเหมือนกัน) ขอบคุณทีมแปลเหลือเกินค่ะ ไมเคิลน่ารักจริง ๆ... เป็นโชคดีเหนือโชคดีใด ๆ ที่ได้สัมผัสเขา... พวกเราบุญน้อย ได้สัมผัสเพียงแค่เรื่องราวและผลงานของเขา แต่ก็นำความสุขตา สุขใจมาสู่เราอย่างยิ่ง จากคุณ : Jeeup เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:27:11

ความคิดเห็นที่ 7 ซึ้งมากเลยยย จะร้องไห้ T__________T จากคุณ : TenNMJ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:48:22

ความคิดเห็นที่ 8   ขอขอบคุณทีมงานศาลไคฟงทุกๆท่านมากนะคะ (เมื่อก่อนก็เป็นทีมงานหน้าตาดีไหงไปๆมาๆความแมนเข้าแทรก กลายเป็นศาลไคฟงไปได้ ) ยิ่งนานวัน ยิ่งรู้จักไมเคิล ความรักก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จากคุณ : แม่น้ำนิรันดร์ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:48:44

ความคิดเห็นที่ 9   รักคนไม่ผิดจริงๆ ^^ แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 52 13:53:09 จากคุณ : sweetietum เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:52:40

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วน้ำตาคลอเลย . .ด้วยความซาบซึ้งใจ ไมเคิล คุณเป็นคนดีจริงๆ จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:57:42

ความคิดเห็นที่ 11 อย่าลืมคลิกเก็บเข้าคลังกระทู้ด้วยค่ะ จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:58:34

ความคิดเห็นที่ 12 คิดถึงจับใจ จากคุณ : สองเท้าก้าวเดิน เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 14:00:10

ความคิดเห็นที่ 13 ไหง อ่านจบแล้วหนูน้ำตาคลอล่ะเนี่ยยยยย......คนดีแบบนี้มีจริงในโลกด้วย ขอบคุณ  *ท่านพี่หม่าฮั่น*  มากๆสำหรับการรวบรวม และ edit บทความให้ด้วย ทำให้ประโยคขาดๆเกินๆกลายเป็นเรื่องราวที่แปลงเป็นความสุขให้กับคนทำอย่างหนูและคนอ่านท่านอื่นๆด้วยค่ะ ขอบคุณ *ท่านพี่หว้งเฉา* ที่สละเวลามาทำpartสุดท้าย ถึงแม้จะต้องเคลียร์เรื่องในสำนักส่วนตัวด้วย   ดีใจจาง รวมถึงส่งหมั่นโถแก้วมังกรพิสดารมาประทังชีวิตน้องนี่ด้วย ขอบคุณ  *ท่านเปาวุ่นวือ* ที่ไม่ทำอะไรนอกจากสร้างเสียงหัวเราะในช่วงเวลาที่เงียบเหงาของ เจ้า(หด)หู่  หลังม่านราชสำนัก   อ๊ะไม่ซิท่านทำนี่ !!  ทำให้ข้าน้อยหิวจนท้องจะติดกับหลัง  จึงได้รู้ว่าหมั่นโถวพิสดารนั่นมีจิง ฝากบอกราษฏร์ด้วยว่าเวลามีคดีไม่ต้องมีตีฆ้องหน้าศาลแล้วเพราะทางเราจะเปลี่ยนเป็นกริ่ง Beat Billy Jean จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 14:45:07

ความคิดเห็นที่ 14 นี่สำหรับผู้เป็นที่รักยิ่งของเรา จากคุณ : ดีใจที่ได้รักลุง (NarzizuZ) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 15:11:39

ความคิดเห็นที่ 15 ช่างเป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจยิ่งนัก แม้แต่ข้า... อ่านแล้วยังน้ำตาปริ่มๆ   (เจ้าสำนักเราทำไมช่างเป็นคนดีอย่างนี้~) . หม่าฮั่น หวังเฉา เจ้าหู่ ผลงานในครั้งนี้ พวกเจ้าทำได้ดีมาก ข้าตั้งใจว่า... จะขึ้นเงินเดือนให้เรยย!!!~ . แต่เนื่องจากว่า... This is it... ใกล้จะวางแผงแล้ว (ราคาแอบแพงอีก - -') แถมเมื่อวันเสาร์  หวังเฉากับเจ้าหู่ จู่ๆก็เอาแคทตาล๊อคสินค้าต่างๆของเจ้าสำนัก... มายั่วกิเลสเหล่าราษฎร (รวมทั้งข้าด้วย) เห็นแล้วอยากได้ - -* ข้าเลยคิดว่า... ยังไม่ขึ้นให้ดีกว่า!!!! (อยากเอามาโชว์ทำไม) <( `3)> . ส่วนหม่าฮั่น... ข้าจำได้ว่า เมื่อไม่กี่ััวันมานี้... รู้สึกจะเลี้ยงไอติมเจ้าไปสองแท่ง เพราะงั้น... เจ๊ากันไปละกัน!!! <( "`3)/ . โฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ฮีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ท่านเปา (RockwithU) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 15:14:41

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าลืมกดเข้าคลังด้วยนะจ๊ะ เหล่าราษฎรเนเวอร์แลนด์ที่น่ารัก... แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 52 15:22:18 จากคุณ : จั่นเจา (RockwithU) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 15:21:48

ความคิดเห็นที่ 17 ดีใจที่ได้รักคนดีดี       รัก  รัก รัก จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 15:25:56

ความคิดเห็นที่ 18 น่าจะเอากระทู้นี้ไปตั้งห้องเฉลิมกรุงนะ เพื่อนๆ คนอื่นๆจะได้มองเห็นความดีของ MJ เหมือนอย่างที่พวกเราเห็นมั่ง แทนที่จะคอยมองแค่เรื่องรูปลักษณ์ภายนอกของ MJ ควรจะมองถึงความดีงามที่มีอยู่ในตัวเขา จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 15:42:13

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณทั้ง 3 ท่านมากๆนะค่ะ จากคุณ : MIMJ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 15:56:48

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วประทับใจจัง ไมเคิลนิสัยน่ารักมาก  เรารักไม่ผิดคนจริงๆ ขอบคุณเพื่อนๆทีมแปลที่น่ารักทุกคนค่ะ จากคุณ : Kz เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 16:09:29

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากๆ ค่ะ สุดแสนประทับใจ ไมเคิลที่รัก จากคุณ : บรรณาลัย เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 16:28:52

ความคิดเห็นที่ 22 คุณวันคะ ถ้าอยากเอาไปเผยแพร่ที่ห้องเฉลิมไทย เฉลิมกรุง โต๊ะแป้ง ไกลบ้าน ที่ไหนก็ได้เลยค่ะ อยากให้ทุกคนรักลุงเหมือน ๆ กับพวกเรา จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 16:40:03

ความคิดเห็นที่ 23 ซื้งใจมาก ๆ ไมเคิลผู้ชายผู้น่ารักที่สุดในโลก ซึ้งใจมาก ๆ สำหรับทีมผ้าป่าทั้ง 3 ท่าน   ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะคะ จากคุณ : superturbo เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 16:42:31

ความคิดเห็นที่ 24 คุณแอร์ริโกะ วันว่า ให้ จขกทตั้งเองดีกว่าไม๊คะ เดี๋ยววันตามไปให้กำลังใจจ้า จากคุณ : wanvisa เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 16:57:05

ความคิดเห็นที่ 25   ข้ากำลังอ่านอย่างซาบซึ้งอยู่ดี ๆ ... พอมาเห็น comment ของท่านเปา ข้าก็ฮากระจาย ปวดท้องงงง ช่างเข้าใจสรรหาเหตุผลในการเบี้ยวขึ้นเงินเดือนจริง ๆ ท่าน ^^" (ตอนเด็ก ๆ เป็นนักโต้วาทีรึป่าวจ๊ะ ฮ่า ๆ ๆ ) ไม่ขึ้นเงินเดือนก็ไม่ขึ้น ... แต่ท่านต้องมาเล่นตลกให้พวกข้าดูทุกวันนะ ขอบคุณหม่าฮั่นที่ช่วยรวบรวม & edit จ้ะ ... ศิษย์น้อง NarzizuZ ฮิปได้อีกนะจ๊ะ แปลน่ารักจริง ๆ :D ขอบคุณราษฎรทุกท่านด้วยค่า จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 17:34:35

ความคิดเห็นที่ 26   แอร์ริโกะหรือคุณวันก็ได้ เอากระทู้ไปตั้งที่ห้องเฉลิมกรุงเลยจ้ะ (ถ้าเอาไปตั้งเฉลิมไทยจะโดนตำรวจแถวนั้นจับข้อหาตั้งผิดห้องไม๊อ่ะ?) ตั้งเสร็จแล้วเอา link มาแปะด้วยนะ เดี๋ยวตามไปเชียร์เน้อ :D มันเป็นเรื่องที่น่ารักมาก ๆ จริง ๆ อ่ะ อ่านครั้งแรกขนลุกเลย พออ่านจบก็ยิ้มอยู่คนเดียว (เหมือนคนบ้า *- -*) ชีวิตนี้จะดีได้ซักครึ่งนึงของเค้าไม๊เนี่ยะ (อ่านแล้วก็อยากให้ถึงคริสต์มาสเร็ว ๆ จัง ^^) ว่าแล้วเราก็มากินแก้วมังกรกันดีกว่า ... เพราะมันหวานชื่นสดใสเหมือนเรื่องนี้ของไมเคิลเลย (เกี่ยวกันไม๊หว่า ^^") แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 52 17:40:01 จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 17:36:34

ความคิดเห็นที่ 27   ขอบคุณ คุณแอร์ หนูฮิป และคุณส่วงมากๆค่ะ อยากให้นักร้องคนดังคนอื่นเอาเยี่ยงอย่างไมเคิลบ้างจัง เท่าที่เห็นบางคนยังไม่ทันจะดังก็ตัวไม่ติดดินซะแล้ว ป.ล. ใครมีรูปไมเคิล ที่หน้าเขาเปื้อนคราบน้ำตาบ้างคะ คอมอ๊อฟเจ๊ง ภาพที่เซฟไว้หายหมดเลย คุณส่วงชอบทานแก้วมังกรเหรอ ทำไมเรากินไม่เคยอร่อยเลย ขนลุกทุกที แต่ที่โพสภาพมานั่นน่ะ ดูหวานฉ่ำมากกกก เหมือนจะอร่อยนะนั่น ^ ^ จากคุณ : Better Off เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 18:02:53

ความคิดเห็นที่ 28 ^ สาเหตุที่คุณส่วงชอบแก้วมังกรหรือเคอะ... ไม่อยากจะเผยเรยย...ฮี่ๆๆ  (ไม่ได้มีคุณส่วงคนเดียว) . เอามาให้คุณอ๊อฟจ้าาา (เศร้าจัง ไม่อยากเห็นบ่อยๆ) จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 20:51:04

ความคิดเห็นที่ 29 *25 หวังเฉา... เจ้าเห็นข้าเป็นจำอวดรึ บังอาจ!!!!!!!!!! . จากคุณ : ท่านเปา (RockwithU) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 20:56:15

ความคิดเห็นที่ 30 กระทู้น้ำตาร่วงอีกแล้วค่ะ ไม่เคยพบไม่เคยเจอ เคยเจอแต่ในฝัน แต่ผูกพันค่ะ I MISS YOU. ขอบพระคุณทีมแปลทุกท่านค่ะ ที่ทำให้ได้รู้จักตัวตนที่แืท้จริงของผู้ชายคนนี้มากขึ้น จากคุณ : mr.roof NOKZA JACKSON. (MR.ROOF) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 21:08:07

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วอยากจะร้องไห้จริงๆ ไมเคิล เป็นผู้ให้มาตลอดชีวิต จากคุณ : น้ำเย็นปลาตาย เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 21:21:47

ความคิดเห็นที่ 32   เอารูปจากใน link มาแปะให้ดูด้วยค่ะ ถุงของขวัญน่ารักมาก ๆ (เหมือนคนให้เลย) ^^ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 21:51:44

ความคิดเห็นที่ 33   *27 & *28 คุณอ๊อฟ ... มันมะ มะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ *- -"* คือแก้วมังกรมันเป็นแค่ prop ประกอบ ... มันมะ มะ ไม่ใช่อย่างงั้น ( - -")""" *29 ท่านเปา เพื่อเจ้าสำนักคนนี้ ท่านยอม ๆ ไปเถอะ (ปกติท่านไม่ต้องทำอะไรมากก็ตลกอยู่แล้ว จะคิดมากไปไย - -") จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 21:59:35

ความคิดเห็นที่ 34   ลืมรูปเจ้าสำนัก -*- แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 52 22:01:19 จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 22:00:26

ความคิดเห็นที่ 35 http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8425102/C8425102.html จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 22:12:32

ความคิดเห็นที่ 36 เพราะไมเคิลเป็นแบบนี้งัยเราถึงรัก จากคุณ : p_phet เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 22:31:42

ความคิดเห็นที่ 37 Love You MJ. จากคุณ : ลาช่า เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 08:14:57

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ที่แปลให้อ่าน ...ซาบซึ้งทั้งเนื้อหาและทีมแปล จากคุณ : zeasky เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 08:36:07

ความคิดเห็นที่ 39 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A8428356/A8428356.html จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 18:50:10

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณค่า^^ จากคุณ : บวรจ้า เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 20:31:41

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณมากๆครับ อ่านแล้วซาบซึ้งเหลือเกินครับ จากคุณ : hoobastank เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 23:01:59

ความคิดเห็นที่ 42   งามทั้งร่างกายและจิตใจจริงๆจ้า  ขอบคุณมากมายจ้า จากคุณ : mamma เล็ก เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 52 14:12:56

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Flynn เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 52 12:19:59