ความคิดเห็นที่ 1 อารมณ์ไหนอ่ะคุณเพื่อน... แต่อ่านแล้วรู้สึกดีนะ... ^_^ จากคุณ : pcplant เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 05:52:00

ความคิดเห็นที่ 2 อารมณ์นี้ ขอมีส่วนร่วม จากคุณ : kegerahz (kegerah) เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 10:23:22

ความคิดเห็นที่ 3 ตบท้ายด้วย Thank God I found you ที่โดนใจก็เพลงนี้แหละครับ จากคุณ : I AM OVERLORD เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 10:54:12

ความคิดเห็นที่ 4 "ทำไมบอร์ดนี้ถึงแรงกันจัง? ความคิดเห็นแรง ตรง และชัดเจนเกินไปรึปล่าว? แล้วทำไมถึงได้ไม่มีการโกรธเคืองกัน?" -ก้อเพราะเรารู้จักกัน เรามีตัวตนไม่ใช่ใครก้อไม่รู้ผีสางนางไม้ที่ไหนที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน เราอยู่กันแบบพี่น้อง ใครจิกกัดกันได้เราก้อกัดกันด้วยความรัก แล้วจะโกรธกันไปใยเล่า มีกันอยู่เท่านี้เอง "ทำไมสมาชิกในบอร์ดนี้เจอกันบ่อยจัง? ว่างกันหรอ?" -ก้อไม่ได้ว่างอะไร ใช้ชีวิตประจำวันเป็นปกติ กิจกรรมหลักของชาวบอร์ดเวลาพบปะกันก้อคือการร้องเกะ ซึ่งทุกคนก้อทราบดี และก้ออยากร้อง ซึ่งการร้องเกะของสมาชิกในบอร์ดแตกต่างจากการร้องเกะกับเพื่อนหัวโปกมอปลายที่เลือกเพลงซิลลี่ฟูลมา ว้ากๆๆๆ แหกปากแด้นซ์ๆกันอย่างแน่นอน ทีนี้เราร้องกันแบบดิว่าส์ไลฟ์ ใครไม่เคยมาต้องลองซักครั้งแล้วล่ะ แต่จริงๆก้อเพราะความคิดถึงกันแหละ เอออเด๋วแวะไปจอยไปเจอกันก้อได้ "ทำไมเวลามีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นในบอร์ด สมาชิกถึงได้ออกมาปกป้องกันจัง? ใช่เรื่อง....?" -เพราะที่นี่เปรียบเสมือนครอบครัวของเรา เราทนได้หรอหากเห็นใครมาย่ำยีหัวใจของคนในครอบครัวของเรา มันต้องออกมาปกป้องสักทางแหละไม่ทางใดก้อทางหนึ่ง ซึ่งสมาชิกบอร์ดเราแต่ละคนก้อมีความคิดและวิธีการที่ต่างกัน ตามสไตล์จึงออกมาเป็นอย่างที่เคยพบเห็นนั่นแล แบนยกบอร์ด "ทำไมเวลามีใครมีปัญหาต่างๆ ถึงได้มาปรึกษากับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในบอร์ดได้อย่างเปิดอก?" -ก้ออย่างที่บอกไปว่าที่นี่เปรียบเสมือนครอบครัว แล้วเวลามีปัญหาเราจะปรึกษาใครถ้าไม่ใช่ครอบครัว จริงๆมันก้อดูเวอร์ไปแต่ด้วยลักษณะนิสัยและความน่าจะเป็นของสมาชิกในบอร์ดเราปรึกษากันเองมากกว่าปรึกษาพ่อแม่รึป่าว ครั้นจะเอาเรื่องความรักไปปรึกษาพ่อแม่(นึกสภาพกันออกใช่มั้ย) ก้อเกรงใจกันไปว่าพ่อแม่จะคิดมากบ้าง รับไม่ได้บ้าง และด้วยสมาชิกในบอร์ดมีหลายรุ่น มีทั้งอาวุโส รุ่นราวคราวเดียว เด็กน้อย หัวโปก เราเลือกได้หนิว่าเราอยากจะปรึกษาวัยวุฒิของใครมากกว่ากัน ในบอร์ดนี้ก้อมีอยู่ไม่กี่คนหรอกที่ข้าพเจ้าเองเลือกขอคำปรึกษาแต่ก้อได้ความสบายใจกลับมาทุกครั้ง ถ้าต้องการความมีเหตุผล ความเป็นผู้ใหญ่ก้อจะปรึกษา..... ถ้าต้องการความสปอยด์ ปรึกษาคนนี้แล้วรู้สึกดีก้อเลือก........ หรือบทความที่ว่าด้วยเรื่องเหวี่ยงปรึกษา........ ได้รับคำตอบดีที่สุด แต่อย่างว่าอันนี้ความคิดเห็นของข้าพเจ้านางเดียวนะ "เค้าสนิทกันขนาดไหนหรอ?" -สำหรับข้าพเจ้าสนิทมากกกกกกกกก แต่ไม่ใช่กับทุกคนที่จะชิดใกล้พร้อมบ่อน้ำตาแตกทุกครั้งที่เห็นแค่หน้า ยังไม่ทันได้เอ่ยเรื่องราวใดๆก้อไหลเป็นทาง บอร์ดนี้มอบความรัก ความสุข ความกันเอง ความทุกข์ ความโมโห และเกือบทุกรสชาดให้กับข้าพเจ้า มีหลายครั้งที่ตัวข้าพเจ้าน้อยใจและคิดไปจากสังคมนี้ มีอยู่หลายครั้งทีเดียว แต่ข้าพเจ้าก้อทำไม่ได้ ทำไม่เคยได้เพราะความคิดถึง ความสุข ความสนุก กิจกรรมนี้จะขาดชั้นไปได้อย่างไร ไปด้วยทุกโคน ทีนี้และคือที่ที่ชั้นควรยืนอยู่ ถึงพี่เบียร์ กระทู้นี้ของเธอตอบโจทย์อารมณ์ของชั้นตอนนี้เป็นอย่างมากกก ถึงทุกคน ไม่รู้สิชั้นก้ออะิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าชั้นเป็นอะไร แต่ในเมื่อเกิดขึ้นแล้วมันต้องยืนหยัดให้ได้จิงมั้ย ทุกครั้งที่หนูเศร้าก้อจะพร่ำเพ้อลงในหน้ากระทู้สักกระทู้ แล้วก้อจะมีกำลังใจตามมาหาเป็นระลอก ขอบคุณทุกความรู้สึก ขอบคุณทุกความเป็นห่วง และก้ออยากจะขอโทษหากหนูงี่เง่าไปบ้างในบางครั้ง ทำตัวไม่น่ารักเอาแต่ใจ หรือวีนเป็นผีบ้าไปบ้าง แต่นั่นมันก้อคือหนู ถ้ารับได้ก้อได้ช่วยเหลือกันต่อ ถ้าไม่ได้ก้อเตือน หรือถ้าไม่ได้จนถึงขีดสุดก้อห่างกันไปแค่นั้นเอง แต่หนูไม่ห่างไปไหนหรอก ยังวนเวียนอยู่แถวนี้ล่ะ รักทุกคนเสมอแม้บางครั้งมันจะไม่มีอะไรตอบกลับมา, พัชราภา ไต่ไม้ จากคุณ : ไต่ไม้ เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 12:34:06

ความคิดเห็นที่ 5 เราอยู่กันแบบฝูงกระต่ายป่าแสนซน สวยซ่าน่ารักและสามัคคี  555+ แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 52 13:02:49 จากคุณ : Por_dragonfly เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 12:42:01

ความคิดเห็นที่ 6 ขอมอบเพลงนี้ให้กับบอร์ดมาลัยพันทิพ เพราะตรงกับความรู้สึกมากที่สุดแล้ว เพลง : อุ่นใจ ศิลปิน : คริสติน่า วันเวลาที่ล่วงเลย มันซื้ออะไรมากมาย และรวมไปจนถึงหัวใจ ใครบางคนที่ชีวิตฉันได้เจอ **ก็มีคนเพียงหนึ่งคน คนเพียงหนึ่งคน เขาไม่เคยไปไกล ก็คือเธอเพียงผู้เดียว เธอเพียงผู้เดียว ที่ไม่จากไปไหน *** พรุ่งนี้หรือว่าเมื่อไหร่ หรือว่าวันใด เธอยังคงเหมือนเดิมไม่เคยต้องมีคำสัญญา ไม่ต้องบอกรักก็เข้าใจ ไม่เห็นต้องเหมือนคนอื่น ไม่ต้องวุ่นวาย ไม่เคยต้องมีคำพูดใด แค่มองไปไกลๆเห็นเธอ ก็อุ่นใจ เวลาที่ใจเงียบเหงา และปวดร้าวฉันเห็นเธอเข้ามา เวลาที่มีน้ำตา ก็คือเธอที่อยู่ตรงนี้เวลาที่ฉันเหนื่อยล้า และมองหาบางคนช่วยปลอบใจ ก็มีคนเดียวที่เข้าใจ แค่มองตาทีไรก็รู้ ** / *** ไม่เห็นต้องเหมือนคนอื่น ไม่ต้องวุ่นวาย ไม่เคยต้องมีคำพูดใด แค่มองไปไกลๆเห็นเธอ ก็อุ่นใจ แค่มองไปไกลๆเห็นเธอ ก็....."อุ่นใจ" แก้ไขเมื่อ 17 ต.ค. 52 12:55:10 จากคุณ : Por_dragonfly เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 12:48:52

ความคิดเห็นที่ 7 ถึงน้องออฟ เข้าใจเคสเธออยู่ จุดนี้ ก็เหมือนบททดสอบของชีวิต ถ้าเธอผ่านมันไปได้ เวลาเธอมองหันหลังกลับไป เธอจะคิดว่า ก็แค่นั้นเอง แต่ ณ เวลานี้ เธอต้องเข้มแข็ง ยืนหยัด และสู้ต่อไป โลกนี้ยังมีอะไรให้ต้องผ่าน ฟันฝ่า และต่อสู้อีกเยอะ แต่เธอไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพังโดดเดี่ยวเพียงคนเดียวนะ.... จากคุณ : tupz เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 14:19:15

ความคิดเห็นที่ 8 ถนนมิตรภาพ แหละ อิอิ จากคุณ : Johan Carey เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 14:42:19

ความคิดเห็นที่ 9 รู้สึกดีจัง จากคุณ : istillbelieve เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 14:51:46

ความคิดเห็นที่ 10 จริงอย่างที่ทุกคนเม๊ามานั่นแหล่ะ   รู้สึกสนิทกับสาว ๆ บอร์ดนี้มาก มากกว่าเพื่อนที่คณะ และพอ ๆ กับเพื่อนสนิทที่มีด้วยซ้ำไป แต่ว่าจะไปไหนมาไหนกับสาว ๆ บอร์ดนี้มากที่สุดแระ เพราะเพื่อนกลุ่มอื่นไม่ค่อยมีเวลาและอยู่ห่างกันเหลือเกิน เมื่อก่อนเคยคิดว่าโลกอินเตอเน็ตเป็นแค่ภาพมายา เป็นสิ่งเสแสร้ง หลังม่านนั่นเป็นอะไรที่ไม่อาจคาดเดาได้ จนมาเจอบอร์ดมารายแห่งนี้นี่แหล่ะ เป็นโลกอินเตอร์เน็ตที่กลายมาเป็นโลกแห่งความจริง เพื่อนในอินเตอร์เน็ตที่กลายมาเป็นเพื่อนในความจริง เคยช่วยเหลือกัน จิกกันบ้าง กัดกันบ้าง ก็ตามประสาคนที่สนิทกันนั่นแหล่ะ ต้องแอบมีกระทบกระทั้งกัน แต่ก็จบลงด้วยการให้อภัยกัน เห็นน้ำใจที่สมาชิกในบอร์ดต่างมีให้กัน ช่วยเหลือกันทางทางแรงงาน แรงเงิน แรงใจ ให้คำปรึกษาต่าง ๆ ทำให้แอบคิดหลายทีเหมือนกันว่า "เราโชคดีแค่ไหนที่ชอบมาราย และเลือกที่จะมาเป็นสมาชิกบอร์ดแห่งนี้" เคยตั้งคำถามว่า 1. อะไรที่ทำให้สนิทกันได้ขนาดนี้ - ตัวแม่ของบอร์ดเลยอ่ะ คือตัวแม่ของบอร์ดเป็นตัวแม่ที่เริ่ดจริง ๆ เป็นคนที่อยู่กลาง ๆ เข้ากับทุกคนได้ ขยันอัพเดทกระทู้ และอะไรหลาย ๆ อย่างให้บอร์ดขับเคลื่อน ทำให้ตัวลูก ๆ เองก็รู้สึกมั่นคงที่จะคบกัน ทำให้บอร์ดเป็นกลุ่มเป็นก้อนอันเดียวกัน ไม่แบ่งฝักฝ่าย.. และกล้าที่จะคบหาดูใจกัน จนกลายมาเป็นเพื่อนในที่สุด 2. ถ้าไม่ได้มาอยู่บอร์ดนี้ เป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกับคนบอร์ดนี้แล้ว จะเป็นอย่างไร - คิดไม่ออกเลยในจุดนี้ เพราะนี่เป็นเพื่อนในอินเตอร์เน็ตกลุ่มแรก การได้รู้จักเจ๊บอยทำให้ได้รู้จักเจ๊ติ และได้รู้จักเพื่อนในแคมฟรอกอีกมากมาย ถ้าไม่ได้รู้จักคนในบอร์ดนี้ ก้านคงจะฟันฝ่าอุปสรรค์อะไรหลายอย่างไปไม่ได้ ไม่มีใครให้คำปรึกษาที่ดี เพราะก้านไม่มีเพื่อนรุ่นพี่เลย (แปลกมาก คือปกติการไม่ค่อยสุงสิง ไม่ค่อยอะไรกับคนที่อายุมากกว่า แต่กับอร์ดนี้ไม่เลย) ชีวิตนี้คงจะเหงามากกกก 3. ถ้าไม่มาเล่นบอร์ดนี้ ก้านจะเป็นคนที่ร้องเพลงแบบไหน..(555) - คงจะแย่มาก ไม่รู้คีย์ ไม่รู้อะไรเลย การเล่นบอร์ดนี้ได้ไปร้องเกะกัน ช่วยให้ก้านร้องเพลงเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น หาสตายของตัวเองเจอ เชื่อว่าหลาย ๆ คนคงเหมือนกันใช่มั๊ยเอ่ย ขอบคุณ มาราย ขอบคุณตัวแม่ของบอร์ด ที่ำมีเป็นศูนย์กลางทำให้บอร์ดเหนียวแน่น ขอบคุณสมาชิกในบอร์ดทุกคนที่ผลักดันกิจกรรมต่าง ๆ ให้พวกเราได้สนิทกันมากขึ้น ทั้งการร้องเกะ มิตติ้ง ช๊อบปิ้ง เล่นฟิตเน็ต อัดเพลงในโปรเจ็กต่าง ๆ  บลา ๆๆ thank ทุกสิ่งอย่าง ที่ทำให้ I found you ปล. สำหรับน้องออฟ หรือใครก็ตามที่ตอนนี้มีปัญหาในชีวิตอยู่ ขอให้สู้ ๆ และบอกตัวเองว่า ข้างหน้าฉันต้องเจอปัญหาที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีกเข้าสักวัน มารายยังเคยบอกเลยว่าชีวิตก็เหมือนรถไฟเหาะตีลังกา ตอนที่มันขึ้นไปจุดสูงสุด เรารู้สึกถึงความสวยงามของทุกสิ่งอย่าง เหมือนเราเป็นอิสระจากทุกสิ่ง  แต่ตอนที่มันดำดิ่งลงไปฉี่แทบราด แต่สุดท้ายเราก็จะผ่านพ้นมันไปได้เอง ถ้าเราตั้งสติกลั่นฉี่เอาไว้ได้... เราก็จะลงมาจากรถไฟเหาะอย่างสวยงาม พร้อมกับความสนุกที่ได้ปลดปล่อย  ไม่อับอายขายขี้หน้าประชาชี.. จากคุณ : karnclue เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 15:48:46

ความคิดเห็นที่ 11   ฉันรักบอร์ดมาก ผ่านร้อน ผ่านหนาวกับมันมาเยอะ 4 ล๊อคอิน สำหรับบอร์ดแห่งนี้ (PJ_Harvey พริ้งเองค่ะ (e-พริ้ง) เห็ดถอบจัง) โอ้วววววววววววววววววว ทำไมมันเยอะขนาดนี้   555 ปล.จำได้สมัยก่อน ตอนที่ยังไม่มีบอร์ด  แอบบุกเดี่ยวบอร์ดข้างบ้าน มันส์มั่กมากๆ เหตุการณ์นั้นทำให้รู้จักกับ เจ๊กอล์ฟ  หลังจากนั้นก็มีบอร์ดนี้ขึ้นมา จากคุณ : เห็ดถอบจัง เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 16:27:24

ความคิดเห็นที่ 12 ว๊ายเขียนกันซึ้งๆทั้งนั้นเลย เอาเป็นว่าดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของบอร์ดดีใจมากมายเลย ปล. รักพี่เพชรแอร๊ยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : ifwedo เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 17:33:16

ความคิดเห็นที่ 13 ใครว่าสังคมอินเตอร์เนตน่ากลัว จอมปลอม ฉาบฉวย อาจจะมีจริง ...แต่ไม่ใช่กับสังคมนี้ ! ปล.  ดอกทัพ ได้ข่าวว่าผอมหรา...  มียาดีก้อบอกชั้นด้วย จากคุณ : แมงกะปอร์ เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 18:29:38

ความคิดเห็นที่ 14 สำหรับเราก็คงจะเหมือนทัพว่า นี่คือกลุ่มเพื่อนที่สนิทและเจอกันบ่อยที่สุด ณ เวลานี้ ไม่นึกว่าจะมาสนิทแบบนี้ได้ เพราะปกติเราก็เป็นคนเก็บตัวค่อนข้างมาก อาจจะเป็นเพราะเราได้เจอคนที่ชอบสิ่งเดียวกัน นั่นคือ มาราย ซึ่งทำให้เราค่อยๆ เปิดใจและกล้าที่จะสร้างมิตรภาพกับคนที่รู้จักกันในอินเทอร์เนต ตั้งแต่สมัยที่ยังไม่มีมารายพันทิำพ สมัยที่เรายังเป็นคนกลุ่มเล็กๆ ใน mariahasia จนกลายมาเป็นเพื่อนในชีวิตจริง บอร์ดนี้สร้างเรื่องราว สร้างสีสันให้กับชีวิตเรามากมาย มีเหตุการณ์สำคัญในชีวิตหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะืที่นี่ หรือคนในบอร์ดมีส่วนร่วม นับตั้งแต่การเปลี่ยนที่เรียน ส่วนหนึ่งเพราะพี่กอลฟเลยนะ คิดดูว่ามีอิทธิพลขนาดไหน 55 และเจ๊หนึ่งที่ชักนำให้เรารู้จักกับพี่คนหนึ่งในตอนนั้น และทำให้เราเข้าใจตัวเองมากขึ้น (ไม่เคยพูดเลยแต่คิดย้อนไปแล้ว ขอบคุณเจ๊หนึ่งนะ อิอิ) หลังจากนั้นมา เราก็ได้รับมิตรภาพที่ดีจากเพื่อนๆ พี่ๆ อีกหลายคนในบอร์ด สมาิชิกในบอร์ดก็เพิ่มขึ้น จากคนกลุ่มเล็กๆ กลายเป็นคนกลุ่มใหญ่ขึ้นๆ จากคนที่เก็บตัว เรากลายมาเป็นคนที่รู้สึกสนุกและตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อจะได้รู้จักเพื่อนใหม่ และเราก็พบว่าทุกคนน่ารักมากๆ มันไม่ใช่แค่เพื่อนในอินเทอร์เนตอีกต่อไปแล้ว อีกเหตุการณ์หนึ่งในชีวิตเราเกิดขึ้นเมื่อต้นปีที่แล้ว หลังจากที่เราได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งในบอร์ด เรื่องราวหลายอย่างทำให้เราสนิทกันมากขึ้น และทำให้เราตัดสินใจที่จะเป็นมากกว่าเพื่อน... แต่ืุทุกอย่างไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด โดยเฉพาะกับตัวเรา ในท้ายที่สุด เราตัดสินใจที่จะหนี และทิ้งปัญหาทั้งหมดไว้เบื้องหลัง เพียงเพราะเราอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้ดีกว่านั้น ซึ่งมันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดมากๆ เพราะมันทำใ้ห้เราสูญเสียมิตรภาพที่ดีจากเพื่อนคนหนึ่ง และอาจจะสูญเสียมันไปตลอดกาล... เราไม่หวังว่าเพื่อนคนนั้นจะให้อภัยกับสิ่งที่เราทำ แต่เราอยากจะขอโทษ และขอบคุณสำหรับมิตรภาพและสิ่งดีดีที่เคยมีให้กัน ซึ่งเราจะไ่ม่ลืม ขอให้เพื่อนคนนั้นพบเจอแต่สิ่งดีดีในชีวิต ขอบคุณมิตรภาพจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่น่ารักทุกคนอีกครั้งครับ จากคุณ : Whatsofunny เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 19:16:11

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาแอบยิ้มด้วยความรู้สึกดี จากคุณ : mariaguilera เขียนเมื่อ : 17 ต.ค. 52 23:56:05

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งมาได้ไม่นาน  ยังมีส่วนร่วมไม่มาก  แต่รู้สึกดีมากๆด้วยอีกคนครับ ^ ^ (แค่มีคนทัก และจำชื่อนี้ผมได้บ้างก็ดีใจมักๆแล้ว) จากคุณ : hunter fantasy เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 00:27:46

ความคิดเห็นที่ 17 อายุก็ 26 แล้วปีนี้ .. เพื่อนมัธยม เพื่อนมหาลัย ก็เริ่มหดหายไปตามอายุ แต่เพื่อนบอร์ดมาราหย์ มันเพิ่มขึ้นทุกปีเลย .. และพูดได้เต็มปากเลยว่า ป๊อปรักเพื่อนบอร์ดนี้มาก ถึงใครจะมองป๊อปว่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ ไม่มีปากมีเสียง แต่อย่ามาทำกะเพื่อนช้านนะ ... ไม่งั้น !!!มันต้องตาย!!!! เบียร์ -- สู้ๆนะ อะไรที่เป็นเรื่องร้ายๆ ลืมๆไปก็ได้ หรือถ้าทำไมได้ แค่นึกถึง เอาไว้เตือนสติก็พอพี่ว่า ออฟ -- ทุกคนมีปัญหาที่ต้องเผชิญหน้าหมดเลย อย่ายอมแพ้ สู้ๆ พี่ชอบออฟแบบเดิมนะ แบบที่ร่าเริงตลอดเวลา ยิ้มแย้มแจ่มใส พี่ชอบเห็นออฟในแบบนั้นมากๆ ตั้ม -- เจ๋งอ่ะ ชอบๆ ป.ล. วันนี้หนังสนุกมากเลย ดูแล้วเหงาเล็กๆ แต่ก็ดีนะ อย่างน้อยมันบอกว่า เราก็ยังมีหัวใจอยู่ เอาว่ะ ไม่เป็นไร ไม่มีแฟน มีเพื่อนก้ได้ ไม่แคร์เว้ย ฮ่าๆ จากคุณ : bluefish pop เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 02:43:37

ความคิดเห็นที่ 18 รักพี่เคน รักพี่เพ็ชร จากคุณ : ifwedo เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 04:01:57

ความคิดเห็นที่ 19 ถึงเช้ป้อป พี่ป้อปจะได้เห็นลุคนั้นของหนูตลอกกาลนับจากวันนี้เป็นต้นไป พี่ป้อปจะไม่ได้เห็นหนูบ่นเรื่องเศร้าๆ หน้าเศร้าๆ หรือแม้แต่ปัญหาของหนูอีก หนูรับปาก พี่ป้อปจะเห็นแต่ความสดใส ควมร่าเริง และความแรดที่มีในตัวหนูเพียงผู้เดียว วันแรกเมื่อสามปีก่อนชั้นเป็นอย่างไร เธอก้อจะได้สัมผัสรสนั้นตลอดกาล อิอิ และขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกความเป็นห่วงที่เข้ามาไม่ขาดทั้งในหน้ากระทู้ เอ็มเอสเอ็น หรือแม้แต่โทรมาถาม ขอบคุณจริงๆ เห็นมั้ยบอร์ดเราไม่ทิ้งกันจริงๆ จากคุณ : ไต่ไม้ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 08:56:13

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นส่วนหนึ่งในบอร์ดที่ยังไกลจากพวกพี่นัก ว่าง ๆ และมีโอกาสให้คุณแม่ยอม อิอิ แล้วจาไปมีตติ้งที่นั่นนะครับ จากคุณ : ~*..Microfone SG Star..*~ เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 12:38:26

ความคิดเห็นที่ 21 ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ พี่อ่านของออฟแล้วคือแอบคิดตามได้ดังนี้ ออฟอาจจะแก้ปัญหาเองได้แล้วจะกลับมาเป็นออฟคนเดิมแล้ว ปัญหาจบลงแล้ว หาทางออกได้แล้ว หรือว่า ออฟจะทิ้งปัญหาไว้ด้านหลังค่อย ๆ แก้ ไม่จมอยู่กับมัน แล้วกลับมาเป็นออฟคนเดิม หรือว่า ออฟจะเก็บปัญหาไว้คนเดียว และแสดงการเป็นออฟคนเดิม(อันนี้อย่าทำนะ) ม่ายยออฟ เรื่องเศร้า ๆ หรืออะไรไม่สบายใจอ่ะ พี่แนะนำให้ว่าอย่าเก็บไว้คนเดียวดีกว่า เอามาเล่าให้พวกพี่ฟังบ้างก็ได้ เผื่อมีอะไรช่วยได้ อย่างน้อยที่สุดก็ให้กำลังใจ ปิดบังไว้คนเดียวไม่ใช่สิ่งที่ดีแน่ ๆ นะ การเป็นออฟคนเดิมที่สดใสร่างเริง คือ อย่าไปจมอยู่กับปัญหาให้มากเกินไป เผชิญหน้ากับปัญหาด้วยรอยยิ้มต่างหาก ถ้ามันไม่ไหวจะเครียก็ปรึกษาคนที่ออฟคิดว่าเป็นที่พึ่งได้ซักคนสองคน สามคน หรือสี่คน ยังไงก็สู้ ๆ นะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : karnclue เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 13:39:45

ความคิดเห็นที่ 22 พี่เองก็รักก็ห่วงนะ แต่ไม่แสดงออกอะไรมากหรอก แต่ในใจอะมีตลอด จากคุณ : Johan Carey เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 52 22:14:06

ความคิดเห็นที่ 23 อิอิ มาแอบอ่าน เจอพี่ๆที่เดอะมอลวันก่อน พี่ป้อป รู้สึกเปนพี่ที่มีความห่วงใยน้องๆมาก น่ารักมาก เจ้กอฟ ฮามากกกก เจ้หนึ่งก็ ฮามากกก สาวกร้านก็ตลกดี ส่วนทัพพี ก็รู้ๆกันอยู่ คนนี้รักที่สุด จากคุณ : เหมยลี่ (McPazzo) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 00:03:01

ความคิดเห็นที่ 24 ถึงคุณน้องจะไม่ค่อยตอบกระทู้ แต่ขอสารภาพว่าเข้ามาดูทุกวันเลยคะ เปิดคอมมานี่ต้องเปิดมารายพันธิปก่อนเลย ตามด้วย mariah daily แล้วค่อยเชคพวกhi5 แล้วคุณน้องก็รักที่นี่มากมาย ถึงคุณน้องไม่ค่อยมีส่วนร่วมกะพี่ๆๆเลยแต่ก็พูกพันกับบอร์ดนี้มากมายคะ me/ ปิดหน้าอย่างเขินอาย จากคุณ : เห็ดปี๋อริสบี๋ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 03:31:00

ความคิดเห็นที่ 25 ฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่รู้สึกดีกับมิตรภาพนี้มาก ๆ ถึงแม้จะได้มีโอกาสได้เข้าร่วมเป็นครั้งคราว แต่ก็จะพยายามไปให้ได้ ด้วยเหตุปัจจุยหลายสิ่งเลย ถ้าย้อนกลับไปเมื่อ5 ปีที่แล้ว ถ้าฉันไม่ได้เข้ามาสู่ครอบครัวนี้ ฉันคงไม่ได้รับรอยยิ้ม ความสุข หลายสิ่ง **ฉันเคยคิดว่าไม่กล้ามาพบเจอคนในโลกไซเบอร์ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันตัดสินใจถูกแล้ว ที่ทำสิ่งที่ฉันไม่กล้ากระทำ จากคุณ : hanafee8 เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 08:16:07

ความคิดเห็นที่ 26 ...ทำให้รู้ว่า ณ ที่แห่งนี้ ยังมีความจริงใจ กับสิ่งที่เป็นมายาบังหน้า ใครจะรู้ว่าในความอันตรายแห่งโลกไซเบอร์ ยังมีที่ๆ ปลอดภัยอยู่... ... แม้จะไม่ได้เจอกันจอยกันอะไรกันบ่อยครั้งกับพี่ๆ นัก แต่ก็คิดถึงอยู่เสมอนะครับ ... รักเน้ออออ จากคุณ : theroadster เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 08:44:33

ความคิดเห็นที่ 27   คิดถึงทุกๆคนในบอร์ดเหมือนเดิมนะ เด๋วเข้ามากรุงเทพเมื่อไรน่าจะมีเวลามากขึ้น อยากไปสนุกกับทุกคนเหมือนเคย อย่าเพิ่งลืมกันน้า ,>_<, ปล. น้องออฟ หายป่วยเร็วๆนะ เช้นุสบายดีน้า คิดถึงเหมือนกัน อีทัพสวยแล้วสิหล่อนเจอกันบ่อยนะเราหน่ะ อิอิ เพื่อนกอล์ฟคิดถึงจังไว้จะไปนอนด้วย จากคุณ : visionfornajton เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 09:55:42

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่ได้เข้ามานานมาก เข้ามาก็มาเจอกระทู้นี้เลย มิตรภาพดี ๆ ที่นี่ไม่ใช่แค่ผ่านหน้าจอจริง ๆ ช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยได้เข้ามา ด้วยเหตุผลส่วนตัวล้านแปด แต่ก็ยังคุยเอ็มกันตลอด มิตรภาพดี ๆ ที่จะไม่ลืม แม้จะไม่ค่อยได้มีส่วนร่วมเท่าไหร่ พอเขามีเรื่องทีไรก็ตามไปลุยไม่ทันทุกทีหลัง ๆ มานี่ มันเหมือนจะกลายเป็นความทรงจำสำหรับผมไปแล้ว แต่มันเป็นความทรงจำดี ๆ ที่ไม่เคยคิดจะลืม หากมีโอกาสที่ดี คงได้เจอเพื่อน ๆ บ้าง (จะจำกันได้หรือป่าว 555) - -" ไล่อ่านกระทู้ไม่หมดเลยเนี่ย เยอะจัดดดดด ไปไล่อ่านต่อละ (อิทัพ อารมณ์ไหนวะแก) จากคุณ : คิม (iK-i-Mi) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 13:26:43

ความคิดเห็นที่ 29 ^ ^ ปลื้มมจังงงงง  มีของดำมาเซ่นกระทู้  คิกกกกกกกกกกกก จากคุณ : Johan Carey เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 14:34:25

ความคิดเห็นที่ 30 จะมีสังคมไหน คนกลุ่มไหนอีก นอกจากพวกเรา บอร์ดมาราย ร้องเพลงกันโวยวาย หลบเสียง ขึ้นสูง ลงต่ำ แผดเสียง ปรับคีย์ขึ้นลงกัน วุ่นวายวึ่นวือเท่าพวกเราอีก ไม่มีอีกแล้วแหละ.. อีกเรารักที่จะร้องเพลงกะเพื่อนๆ บอร์ดนี้มากๆ ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องราวชีวิตวุ่นวายหลายสิ่งก็ได้เพื่อนในบอร์ดนี้ คอยเป็นกำลังใจเป็นหลักให้ชีวิตดำเนินต่อไปเลยแหละ ขอบคุณ ขอบคุณ... จากคุณ : Trai_chun เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 22:38:29

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นด้วยกับทัพศรีทุกประการ ทุกความสุข รอยยิ้ม คราบน้ำตา ทุกเรื่องราว เป็นบททดสอบของคำว่า "มิตรภาพ" ...และเบอร์ 081 6600..... ก็เป็นเบอร์เดียวที่เราจำได้ ในช่วงเวลาที่เกิดเรื่องแย่ๆในวันนั้น *0* ขอบคุณทุกๆความเห็นที่ทำให้เรายิ้มได้ ^^ จากคุณ : หิ่งห้อยคุง เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 22:09:59