ความคิดเห็นที่ 1 Throughout 1993, during the time Michael seemed obsessed with Jordie Chandler, he was dating Lisa, intermittently. When the molestation allegations surfaced in life, however, Michael's relationship with Lisa became a more urgent matter to him. Ironically, if not for Jordie's accusations and the ensuing scandal, he and Lisa may never have become anything more than just friends, a coupling similar to the innocuous, non-sexual "romanced' he had with Brooke Shields and Tatum O'Neal. However, after Michael began the second leg of his Dangerous tour and the investigation intensified, he began to depend on Lisa for emotional support, telephoning her from overseas, seeming desperate and alone. During such anguished calls, Lisa would attempt to counter his sadness with humour, cheerfulness and good advice. As he grew to depend upon her, their relationship strengthend.    "I was in on the beginning of the molestation stuff, and I was getting the phone calls, and he was telling me that it was extortion,"  she recalled. 'I believed him at the time. I mean, I was convinced. He was freaking out. I believed that he didn't do anything wrong, and that he was being wrongly accused and, yes, I started falling for him. I wanted to save him. I felt that I could do it.' จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:21:29

ความคิดเห็นที่ 2 ......Michael Proposes to Lisa Marie..... It was difficult to imagine how things could get much wore for Michael Jackson in the fall of 1993. In just a matter of months he had, without a doubt experienced the 'swift and sudden fall from grace', he would later write about in his self-revealing song, 'Stranger in Moscow'     Certainly, no one had counted on Michael becoming addicted to drugs, thereby raising the stakes in terms of the precarious nature of his future and well-being. Yet, anxious, unable to sleep and, he said, in pain because of dental work and a recent surgery to his scalp (a consequence of the burn he suffered during that Pepsi commercial), Michael began taking more of the painkillers, Percodam, Demerol and codeine, as well as tranquillizers Valium, Xanax and Ativan. Such dependence was uncharted terrain for him. จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:32:56

ความคิดเห็นที่ 3 In the past, he had made an effort to not over-medicate during recovery from plastic surgeries, explaining to doctors that he wanted to remain 'sharp' for the purpose of making sound business and carees dicisions. However, with al that was going on in his life at this time, Michael no longer cared to be quite so focused. In fact, he wanted to forget, escape. It didn't take long before he was completely dependent on the drugs. It happened so quickly that his team in the United State didn't even realize what was going on with Michael, untill it was too late to do anything about it. จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:39:06

ความคิดเห็นที่ 4 Everyone was stunned to learn that Michael had a problem with drugs. Of course, Elizabeth Taylor understood and had empathy for his plight. She'd been there, with her own, well-publicized battles. Lisa Marie Presley was also sympathetic; she, too, was a recovering addict.  'When I was a teenager, I was completely out of control.' she told me. 'I started doing drugs when I was fourteen. I had been spinning for quite some thime, years, when I finally hit bottom. That was when I found myself on a seventy-two-hour bender of cocaine, sedatives, pot and drinking, all at the same time. I woke up and there were all of these people, friends of mine, passed out on the floor. My coke dealer was in the room trying to sell me more stuff. I just said, 'That's it Everybody get the f...c..k out.' I don't know why I got addicted, I just know that I was going to die if I didn't get help. Finally, my mother and I decided I would go to the Scientology Center in Hollywood for detoxfication. It saved my life.' จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:48:37

ความคิดเห็นที่ 5 When Michael telephoned Lisa from overseas in September 1993, he was high, incoherent and delusional. Alarmed, Lisa attempted to convince Michael to do as she had once done, enter a rehabilitation centre. For Lisa, the quest to pull a drug-addled superstar back from the edge had great significance. She had shared with friends earlier the guilt she had suffered as a child, seeing her father falling into his own bottomless pit of addiction. She was still married to Danny Keough, but unhappily. She was restless and felt that she had no real purpose; she wanted more than motherhood, she said. Michael's dilemma seemed to provide an outlet for her. 'Absolutely, I felt that I had a responsibility to save him,' she said. 'I don't know the psychology of it and what it had to do with my father. I only know what I felt.' จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:55:09

ความคิดเห็นที่ 6 โห๊ะโหหหห...มาพอดีเลยกำลังรออยู่อิๆ Thank na ja จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 21:55:21

ความคิดเห็นที่ 7 There was one major obstacle that lay before Lisa if she was going to help quiet the demons haunting Michael: access. It was well known that Jackson had done a very thorough job of insulating himself from the outside world.  Often, he would start casual relationships with people, many of whom were certain that their relationship would grow, only to find that Michael had left them behind. Calls would go unanswered, sometimes letters would be returned, unread. Lisa had heared of Michael's reputation for tossing aside new-found 'soulmates', and saw this pattern as a liability if she was going to complete her task of rebuilding his crumbling life. She would have to proceed with caution.   In her frequent telephone calls to him, Lisa maintained that Michael could not go on much longer with his personal life and career in such disarray. He was immobilized by uncertainty and a sense of hopelessness, which had contributed to his addiction. she suggested to him the idea others in his camp had begun to secretly dicuss: that Michael end his misery with a cash settlement to Evan Chandler. Michael was, predictably, against the idea. A man who'd been building an image for himself since the time most children were building tree houses, Michael cared deeply about what people thought of him. Even if the image he had fostered over they years was, arguably, not the best one for him, it was the result of a great deal of strategizing on his part, and on that of his handlers. 'He felt that this thing of him being wacky and weird and crazy worked for him,' Lisa recalled, 'and maybe for a time, it did. I don't know. I was always against it. I always thought he was bigger, better, than the image. I always thought the image did him an injustice.' จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 22:50:10

ความคิดเห็นที่ 8 One thing was certain: by 1993 Michael was lonelier than he'd ever before been, and that was really saying something. He had to face the fact that his career, his most enduring passion, was in jeopardy, a possible fatality either of an unlawful, immoral love affair with a minor or of poor judgement in having aligned himself so stubbornly with money, Lisa suggested rehab at the very least. She cared deeply about him. she told him, and she wanted to be sure he knew it.  One night, while abroad, Michael found himself, as he often would, feeling trapped in plush hotel suite, alone with the constant drone of a chanting crowd below his room. After a string of phone calls from lawyers and publicists, Michael decided to calm himself by calling the one person who could somehow help him forget that his career hung in the balance: Lisa.   She had certainly been persistent in her pursuit of him. She left telephone numbers for a house she was renting in Canoga Park, California. แฮะ ยาวจริง ๆ พรุ่งนี้จะมาต่อนะค่ะ แหะ ๆ เอาละ ศาลไคฟง ช่วยราษฎร ด้วยคร้าบบบ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 23:10:35 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 23:05:45

ความคิดเห็นที่ 9 แจ้งแม่นางลูกโป่งฯ หวังเฉา หม่าฮั่น มู่หลาน ออกไปทำภารกิจยังไม่กลับจวนเลยจ้าาาา ส่วนเจ้าหู่ กับ แม่นางสโน๋วฯ ก็กำลังนั่งสูดยาดมหัวมึนตึ๊บอยู่ วันนี้ท่าทางเหน็ดเหนื่อยน่าดู... หุๆๆ ไม่รู้คืนนี้จะเปิดศาลทันมั้ย ถ้าไม่ทันยังไง รอกันหน่อยนะจ้าราษฏร ช่วงนี้งานศาลเยอะไปหน่อย แหะๆๆ *** หรือถ้ามีชาวยุทธ์ท่านใดจะรับอาสา้เปิดศาลไปก่อน ก็ได้เรยยนะจ้าาาา แต่ช่วยมาบอกก่อนว่าอยากจะเปิดพาทไหน เพราะจะได้ไม่เกิดการแปลซ้ำซ้อนจ้าาา . ฮูเรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    ฮูเรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮูเรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 23:54:42 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 52 23:30:57 จากคุณ : กองเชียร์นัมเบอร์วัน (RockwithU) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 23:28:58

ความคิดเห็นที่ 10 ^ แหมมกองเชียร์คนนี้ทำหน้าที่ได้ดีมากตามเชียร์ตลอด...ปรบมือให้ดังๆ ช่วยเชียร์อีกแรง ทีมแปลสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 52 23:35:00

ความคิดเห็นที่ 11   เด่วจะพยายามแปลคห.1-3 ให้ค่ะ ขอเวลาซ้ากกพ้ากกกใหญ่ๆ จากคุณ : MyMike เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 00:05:13

ความคิดเห็นที่ 12 จริงๆวันนี้ข้าน้อยว่างค่ะ แต่ข้าน้อยไม่มีความสามารถด้านแปลเลย ข้าน้อยรู้สึกละอายใจ จากคุณ : AC.Mindfields เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:00:04

ความคิดเห็นที่ 13 สู้ ๆ ค่ะ ทุกท่าน ทุกคนเลย 5555 ตอนนี้นั่งบิดนิ้ว นิ้วเกร็งไปหมดแล้ว เหอ ๆ กว่าจะพิมพ์เสร็จ ยังไงเอาใจช่วยทุกคนนะค่ะ สำหรับการแปลบทความนี้ โอ้โห!! เก่งกันจริง ๆ แต่ สงสัยเราต้องขอตัวไป เยี่ยมพี่ ไมค์ ในฝันก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้เจอกันใหม่ค่ะ ทุกคน ฝันดีนะค่ะ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:10:17

ความคิดเห็นที่ 14 ^ นี่นั่งพิมพ์ลอกตามหนังสือทั้งบทของไมเคิลกะลิซ่าเลยเหรอค่ะ...โห....ละอายใจจริงๆ ช่วยแปลก็ไม่ได้ ช่วยพิมพ์ก็ไม่ได้ -*- เป็นกำลังใจให้ทั้งผู้แปลและคุณลูกโป่งแล้วกันนะค่ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:13:46

ความคิดเห็นที่ 15 คุณลูกโป่งเอามาจากหนังสือไรอ่ะคะ คุณ MyMike แปล 1-3 พรุ่งนี้เรามาช่วยแปล 4-5 ละกันค่ะ และถ้าไม่มีใครมาเก็บ 7 กับ 8 จะทยอยไล่เก็บให้จ้า จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:19:49

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ แอร์ริโกะ  เราเอาเนื้อหามาจากในหนังสือ Michael Jackson : The Magic&The Madness by J.RANDY TARABORRELLI อะค่ะ  ที่เลือกบทความอันนี้มาลง เพราะเห็นว่า น่ารักดี แต่ครั้นจะสแกนด์ ก็ไม่ดีหนังสือพัง ก็เลย พิมพ์เอาดีกว่า ดีกว่า หนังสือไม่เสียด้วย จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:26:27

ความคิดเห็นที่ 17   ในฐานะที่เป็นผู้ได้รับประโยชน์แต่เพียงผู้เดียวจากเอลวิส  ลิซ่าจึงกลายมาเป็นผู้รับมรดกมหาศาลประมาณ 300 ล้านดอลลาร์ ตั้งแต่เธอยังอายุไม่ถึง 30 ปี ทรัพย์สมบัติของลิซ่านั้นส่วนใหญ่เป็นผลจากความเฉลียวฉลาดและความมีไหวพริบเฉียบแหลมของการดำเนินธุรกิจของ Priscilla Beaulieu Presley ในขณะที่เอลวิสยังมีชีวิตอยู่นั้น เขาสามารถหารายได้ทั้งหมดประมาณ 250 ล้านดอลลาร์ และเมื่อเขาจากไป ทรัพย์สินที่เป็นอสังหาริมทรัพย์ก็มีมูลค่า 5.4 ล้านดอลลาร์ เพราะอดีตภรรยาของเขา พริสซิลลา ผู้พลิกวิกฤติของบริษัทของเอลวิสที่กำลังแย่ให้กลับกลายมาเป็นการสร้างผลกำไร นั่นคือการเปลี่ยนเกรซแลนด์ของเอลวิสบนเนื้อที่ 14 เอเคอร์(ที่เขาซื้อไว้ในปี 1957) ให้กลายมาเป็นสถานที่ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวในปี 1982 นับเป็นการจับจังหวะที่แสนอัจฉริยะของเธอ ซึ่งสามารถสร้างรายได้ถึง 20 ล้านดอลลาร์ต่อปี ตลอดช่วงปี 1993 ระหว่างที่ไมเคิลเหมือนถูกครอบงำด้วยจอร์ดี้ แชนดเลอร์ ขณะนั้นเขาเพิ่งเริ่มเดทกับลิซ่า  และเมื่อมีการตั้งข้อหาการทำร้ายร่างกายเด็ก ความสัมพันธ์ระหว่างไมเคิลและลิซ่าก็เหมือนจะใกล้ชิดกันเข้ามากขึ้นเรื่อยๆ มีการกล่าวเสียดสีต่อเรื่องนี้ว่า ถ้าไม่ใช่การถูกกล่าวหาจากคดีของจอร์ดี้และเรื่องราวอื้อฉาวที่ตามมา ไมเคิลกับลิซ่าคงไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าความเป็นเพื่อน มันคงจะเป็นการคบหาที่ไร้เดียงสา เป็นความรักที่ปราศจากเรื่อง sex เข้ามาเกี่ยวข้อง เหมือนที่เขาเคยมีกับบรู๊ค ชิลด์และตาตั้ม โอนีล อย่างไรก็ตามหลังจากที่ไมเคิลเริ่มกลับไปแสดงคอนเสิร์ต Dangerous tour และการสืบสวนเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น ไมเคิลเริ่มที่จะพึ่งพาการช่วยเหลือทางด้านจิตใจจากลิซ่า เขาโทรหาลิซ่าข้ามประเทศด้วยความสิ้นหวังและโดดเดี่ยว ระหว่างสายโทรศัพท์ที่รวดร้าวจากไมเคิลนั้น ลิซ่ากลับโต้กลับความเศร้าของไมเคิลด้วยอารมณ์ขัน การให้กำลังใจและคำแนะนำดีๆ เมื่อเขาต้องพึ่งพาเธอมากขึ้นๆ ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ยิ่งแข็งแรงขึ้น “ฉันอยู่ในช่วงเวลาเริ่มต้นของเรื่องคดีทำร้ายร่างกาย ฉันได้รับโทรศัพท์ และเขาบอกฉันว่ามันเป็นการข่มขู่” เธอหวนคิดถึง “ตอนนั้นฉันเชื่อเขา ฉันหมายความว่า ฉันแน่ใจ มันเป็นเรื่องบ้าบอ ฉันเชื่อว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด และเขาถูกกล่าวหาอย่างผิดๆ และใช่...ฉันเริ่มตกหลุมรักเขา ฉันต้องการจะช่วยเขา ฉันรู้สึกว่าฉันทำได้” แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 11:37:38 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 52 01:39:54 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 52 01:30:18 จากคุณ : MyMike เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:27:04

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณคุณ MyMike ค่ะสำหรับคำแปล ^^ จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 01:41:47

ความคิดเห็นที่ 19   ไมเคิลขอลิซ่าแต่งงาน... มันยากที่จะจินตนาการว่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ร่วงในปี 1993 นั้นทำให้ไมเคิล แจ๊คสันย่ำแย่เพียงใด ในช่วงหลายเดือนที่เขาเจอ เขาเองไม่เคยมีประสบการณ์ที่น่าสงสัย จากการตกลงมาจากความสง่างามอย่างปัจจุบันทันด่วนแบบนี้ ซึ่งต่อมาเขาได้เขียนเพลงซึ่งเปิดเผยชีวิตของเขาเองในช่วงเวลานั้น 'Stranger in Moscow' แน่นอนที่สุด ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าไมเคิลจะติดยา ซึ่งนั่นเพิ่มความไม่ปลอดภัยต่ออนาคตและสวัสดิภาพของเขา ทั้งความกังวล การนอนไม่หลับ และเขาบอกว่าความเจ็บปวดจากการทำฟันและการผ่าตัดหนังศีรษะของเขาที่ผ่านมาเมื่อเร็วๆนี้ (ผลจากการบาดเจ็บจากการเผาไหม้ที่เขาได้รับขณะการถ่ายทำภาพยนตร์โฆษณาของเป๊ปซี่) ไมเคิลเริ่มใช้ยาแก้ปวดมากขึ้น ทั้งเพอโรแคม เดเมอรอล และโคเดอีน เช่นเดียวกับยากล่อมประสาท แวเลียม ซาแน็กส์ และอะติแวน ซึ่งเป็นการพึ่งพาที่เขาไม่คุ้นเคย ในอดีต ไมเคิลพยายามที่จะไม่ใช้ยามากเกินไประหว่างการฟื้นฟูหลังการผ่าตัดศัลยกรรม เขาอธิบายกับหมอว่า เขาต้องการที่จะคงความหลักแหลมในการทำงานธุรกิจเพลงและการตัดสินใจที่เกี่ยวกับอาชีพของเขา อย่างไรก็ตาม เพราะสิ่งต่างๆทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเขาในช่วงเวลานั้น  ไมเคิลก็ไม่สนใจที่จะตั้งใจในเรื่องต่างๆอีกต่อไป ที่จริงแล้วเขาต้องการจะลืม ต้องการจะหนี มันเป็นเวลาไม่นานนักก่อนที่เขาจะพึ่งพายาพวกนั้นอย่างสมบูรณ์ มันเกิดขึ้นเร็วมากจนแม้แต่ทีมงานในสหรัฐอเมริกาก็ไม่ทันที่จะตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นกับไมเคิล จนกระทั่ง...สายเกินไปที่จะทำอะไรกับมันได้ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 11:39:45 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 52 02:48:33 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 52 02:31:25 จากคุณ : MyMike เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 02:29:31

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบอคุณมากเลยค่ะ   หนูกิ๊ก คุณลูกโป่ง   กว่าจะพิม กว่าจะแปลมาได้    ชอบคุณมากเลยค่ะ   เรื่องยาของไมเคิล   เฮ้อ  ไม่อยากจะเชื่อเลย คนดังๆทั้งหลายส่วนมากทำไมต้องมาเสียชีวิตเพราะใอ้ยาพวกนี้ก็ไม่รุ้ จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 05:43:55

ความคิดเห็นที่ 21   ว่านช่วยแปล 7-8 ให้ค่า^^^ อยากอ่านแล้วววววว จากคุณ : I 'm The River Jordan เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 07:37:12

ความคิดเห็นที่ 22 น้องว่าน พี่เพิ่งตื่น รอพี่แปล และแปะของพี่แป๊ปนะจ๊า จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 09:39:45

ความคิดเห็นที่ 23 กรี้ดดด... เวิ่นเว้อเกิลล์มาช่วยเปิดศาล ขอบคุณมากเลยจ้าาา . หม่าฮั่นมาแล้ว น้องว่านไฝ่รู้ฯก็มาช่วยด้วย ดีใจจัง... . Do You Remember... When We Fell In Love   We Were Young  And Innocent Then Do You Remember... How It All Began It Just Seemed Like Heaven  So Why Did It End? จากคุณ : กองเชียร์นัมเบอร์วัน (RockwithU) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 16:40:01

ความคิดเห็นที่ 24 วันนี้ พันทิพย์ไม่สบายป่ะคะ กำลังแปล คห 4 อยู่ ก็หายไปซะงั้น ยังไม่ได้แปล 5 เลย เอา คห 4 มาให้อ่านกันก่อนค่ะ ----------------------------------------------- คห 4 ทุกคนพากันอึ้ง เมื่อพบว่าไมเคิลมีปัญหาเรื่องการใช้ยา แน่นอนว่า อลิซาเบธ เทย์เลอร์นั้น เข้าใจ และเห็นใจในเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เธอเคยผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ เหล่านี้มาแล้ว ด้วยตัวของเธอเอง ท่ามกลางการเผยแพร่ข่าวต่าง ๆ ของสื่อ ลิซ่า มารีย์ เพรสลีย์เอง ก็เห็นใจไมเคิล เช่นกัน เพราะเธอเอง ก็เคยผ่านการบำบัดอาการติดยาเสพติดมาแล้ว "เมื่อครั้งที่ฉันเป็นวัยรุ่น ฉันแทบจะหลุดโลกไปเลย" เธอเล่าเรื่องราว "ฉันเริ่มใช้ยาตั้งแต่ฉันอายุได้ 14 ฉันตกอยู่ในความมึนเมาอยู่นานหลายปี ฉันรู้สึกได้ถึงความเลวร้ายของมัน ก็ต่อเมื่อฉันอยู่ในปาร์ตี้ยาเสพติด และเสพมันติด ๆ กันตลอด 72 ชม ฉันตื่นขึ้นมาจากความมึนเมา และพบว่า มีคนหลายคน ซึ่งรวมถึงเพื่อน ๆ ของฉันด้วย นอนกันเกลื่อนกราดบนพื้นห้อง คนขายยาพยายามคะยั้นคะยอให้ฉันเสพต่อ จู่ ๆ ฉันก็พูดว่า "พอแล้ว นี่ทุกคนบ้ากันไปหมดแล้ว" ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันติดยา ฉันรู้แค่ว่า ฉันกำลังจะตาย ถ้าไม่มีใครช่วยฉัน สุดท้าย แม่และฉันตัดสินใจที่จะไปรับการบำบัดล้างพิษที่ศูนย์ Scientology ในฮอลลีวูด นั่น ทำให้ฉันมีชีวิตรอดมาจนถึงวันนี้" จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 17:05:19

ความคิดเห็นที่ 25 คห 5 ค่ะ เมื่อไมเคิลโทรศัพท์ทางไกลมาหาลิซ่าในเดือนกันยายน ปี 1993 ตอนนั้นเขาค่อนข้างเลื่อนลอย เรียกได้ว่าอาการไม่ค่อยดีนัก ซึ่งถือว่าเป็นสัญญาณอันตราย ลิซ่าพยายามเป็นอย่างที่ยิ่ง ที่จะโน้มน้าวให้ไมเคิลเข้ารับการรักษาเพื่อบำบัดฟื้นฟูจากอาการติดยา สำหรับลิซ่าแล้ว ความพยายามในการเหนี่ยวรั้งศิลปินระดับโลกให้หลุดพ้นจากวงจรของการใช้ยา ถือเป็นเรื่องสำคัญมาก เธอเคยระบายความในใจกับเพื่อนของเธอถึงความรู้สึกผิดพลาดต่อเรื่องที่เคยเกิดขึ้นเมื่อเธอยังเป็นเด็ก การที่เธอต้องทนเห็นการสูญเสียของพ่ออันเนื่องจากการติดยา ในขณะนั้นเธอใช้ชีวิตแต่งงานกับ Danny Keough ชีวิตคู่ของเธอไม่ค่อยมีความสุขนัก เธอรู้สึกขาดที่พึ่ง และรู้สึกขาดเป้าหมายในชีวิต เธอต้องการที่จะเป็นมากกว่าแม่ของลูก สิ่งที่เกิดขึ้นกับไมเคิล เปิดโอกาสให้เธอได้เป็นมากกว่านั้น “แน่นอน ฉันรู้สึกว่าฉันต้องช่วยเขา” เธอบอกว่า “ฉันไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน หรือมันอาจจะเกี่ยวกับประสบการณ์ของฉันที่มีกับพ่อก็ได้นะ ตอนนี้ฉันแค่รู้สึกว่าอยากจะช่วย” --------------- น้องว่าน เอามาลงได้เลยจ้า จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 17:18:31

ความคิดเห็นที่ 26   อ่า มาลงต่อแล้วค่ะ เมื่อเช้าพันทิปงอแง.... เอิ้กกก เพิ่งถึงหอรีบเปิดคอมเลย -*- ---------------------------- #7 อุปสรรคหลักที่ลิซ่าต้องเผชิญ เมื่อเธอพยายามจะช่วยไมเคิลให้พ้นจากปีศาจที่ตามล่าเขา ก็คือ การเข้าถึงไมเคิล เป็นที่รู้กันดีว่าไมเคิลนั้นพยายามปิดกั้นตัวเองจากโลกภายนอก บ่อยครั้งที่เขาจะสร้างความสัมพันธ์กับผู้คน หลายคนที่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาและไมเคิลจะงอกเงย แต่กลับต้องมาพบว่า ไมเคิลทิ้งพวกเขาไว้เบื้องหลัง ไมเคิลจะไม่รับสาย บางทีจดหมายก็ถูกตีกลับ หรือไม่ถูกเปิดอ่าน ลิซ่าได้ยินกิตติศัพท์ของไมเคิลมาว่าเขามักทิ้งขว้างคนที่เพิ่งคบหากัน และมองว่ามันเป็นความรับผิดชอบของเธอ หากเธอจะช่วยกอบกู้ชีวิตที่แตกสลายของเขาให้กลับมาดีเหมือนเดิมอีกครั้ง เธอจะต้องทำด้วยความระมัดระวัง บ่อยครั้งเมื่อลิซ่าโทรไปหาไมเคิล เธอจะบอกเขาว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ชีวิตส่วนตัวและอาชีพของเขาอยู่ในสภาพที่ยุ่งเหยิงแบบนี้อีกต่อไปแล้ว เขาต้องอยู่อย่างนิ่งเงียบเพราะความลังเลและความสิ้นหวัง ซึ่งมีส่วนทำให้เขาติดยา ลิซ่าแนะนำไมเคิลถึงความคิดหนึ่งที่คนที่สนับสนุนไมเคิลเริ่มถกเถียงกันอย่างลับๆ นั่นก็คือ ให้ไมเคิลเสนอเงินให้ Evan Chandler เพื่อยุติเรื่องอื้อฉาว แน่นอนว่าไมเคิลไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ ชายคนหนึ่งที่ได้สร้างภาพลักษณ์ของเขามาตั้งแต่ช่วงที่เด็กทั่วไปกำลังสร้างบ้านต้นไม้ ไมเคิลใส่ใจในสิ่งที่ผู้คนคิดเกี่ยวกับตัวเขาอย่างมาก แม้ว่าภาพลักษณ์ที่เขาสร้างมาหลายปีนั้น จะไม่ใช่ภาพลักษณ์ที่ดีที่สุดสำหรับเขา มันเป็นผลลัพธ์ของแผนการทางธุรกิจของเขาและเหล่าผู้จัดการ "เขารู้สึกว่าภาพลักษณ์ที่เพี้ยนและแปลกนั้นส่งผลดีต่อเขา" ลิซ่าเอ่ย "และบางครั้ง มันก็จริงนะ ฉันไม่รู้สิ ฉันไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้มาตลอด ฉันคิดอยู่เสมอว่าไมเคิล ยิ่งใหญ่และดีกว่า ภาพลักษณ์ของเขา ฉันว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเขาเลย" จากคุณ : I 'm The River Jordan เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 20:12:11

ความคิดเห็นที่ 27   ดำน้ำตามเคย.... ------------------ #8 สิ่งหนึ่งที่แน่นอน : ในปี 1993 ไมเคิลนั้นโดดเดี่ยวกว่าที่เขาเคยเป็นมาก่อน และนั่นแสดงให้เห็นว่ามีสิ่งที่ผิดปกติเกิดขึ้นกับเขา เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่า งานและความหลงใหลที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย เป็นเรื่องความเป็นความตาย ไม่เรื่องความสัมพันธ์ที่ผิดศีลธรรมกับผู้เยาว์ก็เรื่องที่ผู้คนพากันตัดสินเขา ที่พยายามแก้ปัญหาชีวิตด้วยเงิน ลิซ่าแนะนำให้เขาไปบำบัด เธอเป็นห่วงเขามาก เธอพร่ำบอกเขาและเธอต้องการแน่ใจว่าเขารับรู้ คืนหนึ่ง ขณะที่อยู่ต่างประเทศ ไมเคิลพบว่าตัวเขารู้สึกอย่างที่เคยรู้สึกอยู่บ่อยครั้ง คือรู้สึกเหมือนติดอยู่ในห้องสูทสุดหรูของโรงแรม เปล่าเปลี่ยวอยู่กับเสียงคนร้องตะโกนจากด้านล่าง หลังจากที่ต้องรับสายเหล่าทนายความและนักประชาสัมพันธ์ ไมเคิลตัดสินใจโทรหาคนที่อาจช่วยให้เขาลืมได้ว่า อาชีพของเขากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย: ลิซ่า ---------------------------- ว่านกำลังอ่าน Magic & Madness อยู่เหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่พ้นจาก Jackson 5 เลย อ่านของโรงเรียนก็จะไปแล้ววววววว T^T ขอบคุณสำหรับแรงกายแรงใจที่พิมพ์มาลงนะค้าบ^^^^ จากคุณ : I 'm The River Jordan เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 20:14:57

ความคิดเห็นที่ 28 ว้าว! ขอบคุณ คุณ I'm The River Jordan เอาล่ะ วันนี้พันทิพย์งอแงตั้งแต่เช้า ไม่เป็นไร เขาปิดซ่อมระบบ และเพื่อให้บทความนี้สมบูรณ์ในกระทู้นี้ ก่อนที่จะแตกกระทู้อีกที  เราก็ขอโพสต์ต่อเลยนะค่ะ ------------------------------ ต่อจาก คห.8 She had certainly been persistent in her pursuit of him. She left telephone numbers for a house she was renting in Canoga Park, California.  She also left the number of the new three-acre estate which she had just purchased and was getting ready to occupy on Long Valley Road in Hidden Hills (an exclusive gate-guarded equestrian community in Calabasas, California, where she still lives, today).  Then, just to be sure, she left the number where she could be reached in Clearwater, Florida, where she was planning to spend time at the Scientology retreat. She even sent him party balloons with messages attached. Somehow, she could always put a smile on his face, even if it was just her raspy voice proclaiming, 'Oh, f....c..k them' He found her in Canoga Park. จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 20:28:36

ความคิดเห็นที่ 29 Michael valued Lisa settling effect on him, so much so that during his phone conversation, he posed a question that surprised both of them. 'If I ask you to marry me, would you do it?' Was this a joke? A hypothetical? Or was it a dare for Lisa to take him seriously? If it was a dare, Lisa was just the woman to take it-even though she was still married to Danny Keough. Without missing a beat, she replied, 'I would do it.' Michael didn't say a word, at first. He then said, 'Hold on, I have to use the bathroom.'   When he finally did speak into the phone again, he was speaking to his new fianceee. 'My love for you is real,' Michael told Lisa. 'Pleas believe me.' Michael didn't realize, however, that whether or not Michael love her wasn't the real issue for Lisa. His proposal served a greater purpose. It would give her access, she hoped, to enter his secret world. Then, from the inside, she would begin to put the pieces of this broken man together, and this time she would not fail. 5555+ จบตอนนี้ค่ะ (มีต่ออีกแน่ ๆ ^^) จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 20:42:53

ความคิดเห็นที่ 30 โอ้ววว...ขอบคุณผู้แปลทุกท่าน และคุณลูกโป่งค่ะ...อ่านแล้วน่าเห็นใจไมเคิลมากๆ เลย...ลิซ่าก็พยายามอย่างมากที่จะช่วยไมเคิลให้พ้นจากเรื่องเหล่านี้... จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 21:15:56

ความคิดเห็นที่ 31   *28 ช่วยค่ะ ^^ ----------------------------------------------------------------------------- ลิซ่าจะต้องแน่ใจว่าเธอจะสามารถติดต่อกับไมเคิลได้อยู่เสมอ เธอทิ้งเบอร์โทรศัพท์ที่บ้านซึ่งเธอเช่าอยู่ใน Canoga Park รัฐแคลิฟอร์เนียไว้ให้เขา เธอยังทิ้งเบอร์โทรศัพท์ที่บ้านขนาดสามเอเคอร์หลังใหม่ที่ Long Valley Road ใน Hidden Hills ซึ่งเธอเพิ่งซื้อมาและกำลังเตรียมจะย้ายเข้าไปด้วย (บ้านหลังดังกล่าวอยู่ในหมู่บ้านนักขี่ม้าซึ่งมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยดูแลอยู่ที่หน้าประตูใน Calabasas รัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งเป็นบ้านที่เธออาศัยอยู่ในปัจจุบัน) นอกจากนี้ เพื่อให้มั่นใจมากขึ้น เธอยังทิ้งเบอร์โทรศัพท์ที่น่าจะติดต่อเธอได้ใน Clearwater รัฐฟลอริด้า อันเป็นสถานที่ซึ่งเธอวางแผนไว้ว่าจะไปเพื่อศึกษาศาสนา Scientology ด้วย และเธอยังส่งลูกโป่งอวยพรพร้อมข้อความไปให้เขาอีกด้วย เธอสามารถจะระบายรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาได้เสมอ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แม้ว่ามันจะเป็นแค่เสียงห้าว ๆ ของเธอที่ร้องขึ้นว่า "โอ้ f ... c .. k พวกมันเหอะ" และเขาก็สามารถติดต่อเธอได้ที่ Canoga Park แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 52 21:40:04 จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 21:39:17

ความคิดเห็นที่ 32   *29 ค่ะ ----------------------------------------------------------------------------- ไมเคิลให้คุณค่าในตัวลิซ่าอย่างมากเพราะเธอสามารถสร้างอิทธิพลต่อเขาได้มากมาย จนกระทั่งในระหว่างการสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่างเขากับเธอ เขาก็ได้เอ่ยถามคำถามหนึ่งซึ่งสร้างความประหลาดใจให้กับเขาทั้งคู่ "ถ้าผมขอคุณแต่งงาน คุณจะแต่งไหมครับ?" นี่ล้อเล่นหรือเปล่า? นี่เป็นแค่เรื่องสมมติใช่ไหม? หรือจะเป็นแค่คำถามท้าทายลิซ่าว่าเธอจริงจังกับเขาหรือเปล่า? ถ้ามันเป็นคำท้าสำหรับลิซ่าล่ะก็ เธอก็เป็นผู้หญิงคนนั้นที่กล้ารับคำท้า แม้ว่าเธอจะยังมีสถานภาพสมรสอยู่กับ Danny Keough เธอตอบโดยไม่รีรอว่า "ฉันจะแต่งกับคุณค่ะ" ในตอนแรก ไมเคิลไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก แต่หลังจากนั้น เขาก็พูดขึ้นว่า "รอแป๊บนึงนะครับ ผมขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย" เมื่อเขากลับมาคุยโทรศัพท์อีกครั้ง ตอนนี้เขากำลังคุยอยู่กับคู่หมั้นคู่หมายคนใหม่ของเขาแล้ว "ผมรักคุณจริง ๆ นะ" ไมเคิลกล่าวกับลิซ่า "โปรดจงเชื่อผม" อย่างไรก็ตาม ไมเคิลไม่ได้ตระหนักเลยว่า การที่เขาจะรักเธอจริง ๆ หรือเปล่านั้น ไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับลิซ่า การขอแต่งงานของเขาเป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น เธอหวังว่ามันจะกลายเป็นหนทางให้เธอสามารถเข้าถึงโลกแห่งความลับของเขาได้ จากนั้น เธอจะสามารถประสานชิ้นส่วนที่แตกร้าวภายในตัวตนของชายคนนี้ได้ และครั้งนี้เธอจะไม่ล้มเหลวแน่นอน จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 21:55:23

ความคิดเห็นที่ 33   อ่า ... เพิ่งรู้ว่าคุณลูกโป่งฯ เอาข้อความมาจากหนังสือเล่มนี้ ... เราเพิ่งเริ่มอ่านเมื่อวานนี้เองอ่ะค่ะ ... แต่เรา jump ไปอ่านตรง Part 11 (Michael and Lisa Marie Become Lovers) เลย ... อ่านไป ๆ แล้วก็ ... เอ่อ ... แหะ ๆ ^^" ... แต่ที่คุณลูกโป่งฯ เอามา post ก็ทำให้เรารู้ว่า ยังมีเนื้อหาในส่วนน่ารัก ๆ อยู่ด้วยเหมือนกัน ขอบคุณคุณลูกโป่งฯ ที่อุตส่าห์พิมพ์เนื้อหาและแจกรูปสวย ๆ นะคะ และขอบคุณคุณ My Mike หม่าฮั่นแอร์ริโกะ และน้องว่านสำหรับคำแปลด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:01:54

ความคิดเห็นที่ 34 P.S.T (Pretty Small Thing) ขอบคุณมากเลยค่ะ แปลได้รวดเร็วและสละสวยมาก ยิ่งอ่านยิ่งรักสองคนนี้ ยิ่งอ่านแล้ว ยิ่งไม่อยากให้เขาเลิกกันเลย เฮ้อ! น่าจะอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่านะ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:05:22

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณคุณ P.S.T สำหรับคำแปล...เราก็อยากให้สองคนนี้เขารักกันไปจนแก่จนเฒ่า...เฮ้ออ...แต่ถึงแยกทางกันเราว่าสองคนนี้เขาก็ยังรักกันอยู่...เตียงหักรักไม่เลิกจริงๆ จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:11:44

ความคิดเห็นที่ 36 หวังเฉากลับมาจากตากอากาศแล้วหรอ... สนุกมั้ย วันนี้ต้องขอบคุณMyMike หม่าฮั่น น้องว่าน และหวังเฉา มากนะจ๊ะ ลิซ่ามีความจริงใจที่จะช่วยให้ไมเคิลพ้นทุกข์มาตลอด น่าเสียดายจริงๆ... จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:23:08

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณท่านแม่ยกลิซไมค์ด้วยนะจ๊ะ ที่อุตส่าห์พิมพ์เรื่องราวและลงภาพสวยๆเหล่านี้ เป็นกำลังใจต่อไปจ๊ะ จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:27:38

ความคิดเห็นที่ 38 อยากอ่านต่อแล้วค่า อิอิ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:34:15

ความคิดเห็นที่ 39 พร้อมจะลุยต่อแล้วนะค่ะ คนพิมพ์พร้อม คนแปลพร้อมไหมค่ะ (คงจะพร้อมกันนะค่ะ) เพราะฉะนั้น คนพิมพ์พร้อมแล้วค่ะ เรามาต่อกันเลยดีกว่า 555+ ----------------------------------------------------------------------  The 'troops' to which Michael's adviser had referred were those Jackson team members on their way to Mexico City: attorneys John Branca, Howard Weitzman, Bert Fields, as well as Dr Arnold Klein (to deal with a skin condition brought on by Jackson's anxiety) and Elizabeth Taylor. They hope to convince Michael to return to the States. The longer he stayed away the guiltier he looked to his fans. Lisa Marie Presley also hoped to go on the trip.  For the last few years, Elizabeth had been trying to convice Michael to open himself up to a romantic relationship. However, when it began to happen with Lisa, she suddenly felt left out. 'She has a deep insecurity about other women, especially younger women,' says a friend of Michael's. 'I spent a great deal of time in her company and saw for myself the competitiive way she dealt with Lisa. จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 22:47:24

ความคิดเห็นที่ 40 One of Jackson's associates was with Elizabeth and Lisa during a meeting. Both were sitting in the adviser's office, discussing their concern about Michael. Elizabeth looked grand in a blak, turtleneck sweater and matching skirt, her hair in a bouffant style. Her eyes, the world's most famous violet pair, were concealed by large sunglasses, which she even wore indoors. By contrast, Lisa looked like a punk rocker in torn denim slacks, a white T-shirt and a black leather jacket. ('I can understand if she doesn't want to be a star like her father,' Elizabet said of Lisa, later 'However, one would think she would at least want to dress like one.')  'I think we should get him into rehab,' Lisa said, speaking of the beleaguered Michael. 'Fly to be at his side. Do whatever it takes.'    Liz gave Lisa an icy star. 'It's taken care of, dear.' she said. 'I've been rescuing Michael for years.  'Well, maybe that's the problem.' Lisa countered. 'Maybe he needs to grow up, do things on his own-'  Elizabeth cut her off. 'Or maybe not, dear,' she said. With her tone sickeningly sweet, she made her point: Lisa was an interloper. Perhaps she realized she'd acted rudely, because Elizabeth then apologized and blamed her attitude on the stress of the times. จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 23:05:58

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณคุณลูกโป่งค่ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 23:14:19

ความคิดเห็นที่ 42 Still, Lisa was chagrined and felt that Elizabeth had treated her as if she was one of Michael's groupie, rather than a trusted friend. She decided not to go to Mexico City because, as she later explained, she didn't want to make things wore for Michael. However, from that point onward, Lisa considered Elizabeth to be, as she put it, 'opposing counsel.' จบตอนนี้ พรุ่งนี้จะเข้าสู่ Part 11 (Michael and Lisa Marie Become Lovers)  เลยนะค่ะ จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 52 23:15:48

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณคุณลูกโป่งอีกที พรุ้งนี้ค่อยติดตามต่อ =^0^= จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 01:20:44

ความคิดเห็นที่ 44 แปล ๆๆ ขอแปล เพิ่งเห็น ฮ่า ๆ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 01:51:16

ความคิดเห็นที่ 45 คห 39 คณะที่ปรึกษาของไมเคิล อันประกอบไปด้วย ทนายความ จอห์น บลังก้า, โฮวาดร์ เวียทซ์แมน, เบิร์ธ ฟิลด์ และ ดร.อาโนลด์ ไคลน์ (แพทย์ที่ดูแลเรื่องปัญหาทางผิวหนังของไมเคิล) และอลิซาเบธ เทเลอร์ ทั้งหมดถูกกล่าวถึงในขณะกำลังเดินทางไปยังเม็กซิโก ซิตี้ พวกเขาหวังที่จะโน้มน้าวให้ไมเคิล ตัดสินใจเดินทางกลับไปยังสหรัฐอเมริกา เนื่องจากยิ่งเขาอยู่นอกประเทศนานเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งกลายเป็นคนผิดในสายตาแฟน ๆ ใจจริงแล้ว ลิซ่า มารีย์ เพรสลีย์เอง ก็อยากร่วมในการเดินทางครั้งนี้ด้วย ในช่วงสองสามปีหลัง อลิซาเบธพยายามหว่านล้อมให้ไมเคิล เปิดใจพร้อมรับกับความรัก แต่เมื่อไมเคิลมีความรักกับลิซ่า อลิซาเบธก็มีความรู้สึกว่าตัวเองถูกทอดทิ้ง “ลึก ๆ แล้ว เธอรู้สึกเป็นรองเวลาที่อยู่ใกล้กับผู้หญิงคนอื่น โดยเฉพาะ ผู้หญิงที่เด็กกว่า” เพื่อนคนหนึ่งของไมเคิลเล่าว่า “ฉันเคยใช้เวลาช่วงหนึ่งอยู่กับเธอ และได้มีโอกาสเห็นวิธีที่อลิซาเบธปฏิบัติต่อลิซ่าในเชิงแข่งขันเล็ก ๆ ” แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 02:29:55 จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 02:06:40

ความคิดเห็นที่ 46 เปิดศาลรอบสองจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา (โดยหม่าฮั่น) . แดร์.............................................................................................. มี Do You Remember The Time   When We Fell In Love Do You Remember The Time   When We First Met Do You Remember The Time   When We Fell In Love Do You Remember The Time..... จากคุณ : กองเชียร์นัมเบอร์วัน (RockwithU) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 02:08:01

ความคิดเห็นที่ 47 แว้กไม่ได้เข้ามาเรย มาอีกที ตูม ตาม ม๊ากค่ะ เทพธิดาที่ช่วยแปล จะเอาใจช่วยนะคะ ฮูเร่ๆๆๆ   (งานซ้อนงาน ...ไม่ได้แปลเลยวันนี้ขอโทษด้วยนะคะ) ขอบคุณคุณลูกโป่ง เอาเรื่องมันส์ๆมาอีกแล้วค่ะ จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 02:20:29

ความคิดเห็นที่ 48 คห 40 ผู้ช่วยคนหนึ่งของไมเคิลอยู่กับอลิซาเบธและลิซ่าในระหว่างการประชุม หญิงสาวทั้งสองนั่งอยู่ในห้องของที่ปรึกษา เพื่อหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับไมเคิล อลิซาเบธนั้นดูสง่างามในโทนสีดำ โดยเธอสวมเสว๊ตเตอร์คอเต่า เข้าชุดกันกับกระโปรง ผมของเธอถูกเซทมาอย่างดีในสไตล์ Bouffant ดวงตาคู่สวยอันแสนโด่งดังของเธอถูกปกปิดไว้ด้วยแว่นกันแดดขนาดใหญ่ ซึ่งเธอสวมใส่เอาไว้แม้ขณะอยู่ในร่ม ในทางตรงกันข้าม ลิซ่าแต่งกายในแนวพังค์ ร๊อค โดยเธอสวมกางเกงยีนส์ขาด ๆ กับเสื้อยืดสีขาว คลุมทับด้วย แจ๊กเกตหนังสีดำ “ฉันคิดว่า เราควรพาเขาไปรับการบำบัด” ลิซ่าเอ่ยถึงปัญหาของไมเคิล “เราต้องอยู่เคียงข้างเขา รับมือกับทุกอย่าง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น” ลิซมองลิซ่าด้วยสายตาเย็นชา “มีคนดูแลเขาอยู่แล้ว สาวน้อย” ลิซพูดขึ้น “ฉันดูแลปกป้องไมเคิลมาหลายปีแล้ว” “งั้นหรือ บางทีนั่นอาจจะเป็นปัญหา” ลิซ่าเถียง “บางทีเขาอาจจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่ ให้เขาได้ทำอะไรด้วยตัวเองบ้าง” อลิซาเบธแทรกขึ้น “หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้นะจ๊ะเธอ” เธอพูดน้ำเสียงค่อนแคะ และพูดสื่อในทำนองที่ว่า ลิซ่ากำลังก้าวก่ายในเรื่องนี้อยู่ บางทีเธออาจะรู้ตัวก็ได้ว่าที่แสดงออกไปนั้นมันไม่สมควร เพราะว่าหลังจากนั้นอลิซาเบทก็กล่าวขอโทษลิซ่า โดยบอกว่าที่เธอแสดงออกไปอย่างนั้น เพราะเธอกำลังอยู่ในภาวะเครียด จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 02:24:30

ความคิดเห็นที่ 49 คห 42 แต่ยังไง ลิซาก็ยังคงรู้สึกว่าเธอถูกอลิซาเบธปฏิบัติราวกับว่าเธอเป็นพวกแฟนเพลงที่คลั่งไคล้ไมเคิล แทนที่จะคิดว่าเธอเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ไมเคิลไว้วางใจ เธอจึงตัดสินใจ ไม่เดินทางไปยัง Mexico City โดยเธอให้เหตุผลในภายหลังว่า เธอไม่อยากทำให้เหตุการณ์ต่าง ๆ เลวร้ายไปกว่านี้สำหรับไมเคิล อย่างไรก็ดี นับจากตอนนั้น ลิซ่าก็เห็นว่าอลิซาเบธเป็นที่ปรึกษาที่เป็นฝ่ายตรงข้ามของเธอ” จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 02:28:54

ความคิดเห็นที่ 50 พอลงจนครบ แปลหมด เราว่า คุณลูกโป่ง จัดระเบียบสังคมหน่อยก็ดีนะคะ เอามาเรียง ๆ กันให้สวยงาม ละโพสต์ใหม่ จะได้อ่านง่าย ๆ อิอิ เราชอบอ่านมากเลย หนังสือ rabbi ก็มีบทที่กล่าวถึงลิซ่า ข้ามไปอ่านบ้างดีกว่า อิอิ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 02:45:35

ความคิดเห็นที่ 51 *48 กร๊ากกกก... นึกว่ากำลังดูหนังไทยสมัยจารุณี-สรพงศ์ 555555 (งานนี้มีหึงแย่งกันด้วยจ้า) แต่ชอบลิซ่า แต่งตัวได้จ๊าบโก๋มากเรยย... ชอบๆๆๆๆชอบผู้หญิงเซอเท่ห์... เพิ่งจะเทใจให้ลิซ่าก็ตอนนี้แหล่ะ >< . ขอบคุณแม่นางลูกโป่งฯและหม่าฮั่นมากๆเลยนะจ๊ะ จะติดตามตอนต่อไปจ้าา (อย่างกับติดนิยาย) จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 03:27:10

ความคิดเห็นที่ 52 เหมือนกันเลย  กำลังติดหนึบ   ขอบคุณทุกท่านข้างบนมากๆเลย จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 06:15:38

ความคิดเห็นที่ 53   โอ้ ... ขอบคุณคุณลูกโป่งฯกับหม่าฮั่นด้วยค่ะ ^^ *36 สนุกจ้ะป้า Rock ... แต่หอบหวัดกลับมาด้วยนะ อากาศหนาวมั่ก ๆ เลยช่วงนี้ ^^" หม่าฮั่น ... ไอ้ตอนนี้มันก็สนุกดีหรอกนะ ... แต่เราอ่านตอนอื่น ๆ เช่นตอนสืบสวนคดี Jordie หรือตอนที่ไมเคิลเริ่มจะมีปัญหากับลิซ่าแล้วเราเครียดอ่ะ -*- คุณลูกโป่งฯ รู้สึกเหมือนกันไม๊คะ ... ไม่เห็นรื่นรมย์เหมือนตอนอ่าน Moonwalk เลย แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 07:57:40 จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 07:57:09

ความคิดเห็นที่ 54 คห 53 ไม่ต้องห่วงนะ หวังเฉา คือเล่มนี้ข้าไม่ซื้อ ข้าจะยืมเจ้านี่แหละ รีบ ๆ อ่านเข้าล่ะ ฮ่า ๆๆ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:16:09

ความคิดเห็นที่ 55   โอยยย สนุกมากเลย เหมือนนิยายจริงๆด้วย ตกลงมันเป็นเรื่องจริงใช่มั้ย - -" จากคุณ : MyMike เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 11:47:22

ความคิดเห็นที่ 56 ติดตามอย่างเมามัน ขอบคุณทั้งคนแปะ คนแปลจ้า ไม่รู้จะช่วยยังไง ให้กำลังใจละกันนะ จากคุณ : NattMJ (jian1975) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 13:56:55

ความคิดเห็นที่ 57   *54 โอ่ะ ... โอเค ๆ ขอข้าน้อย scan ก่อน ... เล่มหนาปึ๊กขนาดนี้จะอ่านทันใจเจ้าไม๊นี่ ^-^" จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 14:56:02

ความคิดเห็นที่ 58 โอ้ววว..ป้าลิซมีหึงมีหวงไมเคิลด้วยเหรอเนี่ยป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดด..... จากคุณ : แตมมี่ เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:05:28

ความคิดเห็นที่ 59 ขออนุญาตนำไปเก็บในบล็อกนะคะ ขอบคุณทุกท่านมากเลยค่ะ จากคุณ : Jeeup เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:28:29

ความคิดเห็นที่ 60 คุณ  P.S.T. (Pretty Small Thing) ยอมรับว่าอ่านตรงช่วงสืบสวน กับ ตอนที่เริ่มมีปัญหากับลิซ่า นี่เครียดจริง ๆ โดยเฉพาะ ตอนที่มึนตึงกันระหว่าง ลิซ่า กับ ไมเคิล เนี่ยเครียด จนไม่อยากอ่านต่อ แต่ก็ต้องอ่านเพราะอยากรู้ อ่านจบก็ เข้าใจทั้งไมเคิล และลิซ่ามากขึ้น แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 52 19:48:33 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 19:46:30

ความคิดเห็นที่ 61 ว้าววว เพิ่งมาตามอ่าน ขอบอกว่า ขอบคุฯลุกโป่งสีน้ำเงินหลายๆเด่อคะ ชอบมาก อิิอิ ที่มแปลที่น่ารักเสมอมา คุณส่วง คุณแอร์ คุณว่าน น้องฮิป คุณMyMike และพวกเรากองเชียร์ขอปรบมือให้คนเก่งนะคะ ^^ จากคุณ : มีน ธันวา เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 20:05:25

ความคิดเห็นที่ 62 แตกกระทู้จ้า จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 52 20:10:19