ความคิดเห็นที่ 1 แผนที่มหาวิทยาลัยจ้ะ ๑.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8425418/C8425418.html ๒.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8451311/C8451311.html ๓.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8469213/C8469213.html ๔.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8483668/C8483668.html ๕.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8508570/C8508570.html ๖.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8532211/C8532211.html ๗.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8548564/C8548564.html ๘.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8564199/C8564199.html ๙.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8577648/C8577648.html จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:09:25

ความคิดเห็นที่ 2 ค่ำคืนบนภูเรือผ่านไปกับสายลมหนาว ยิ่งดึกอากาศยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆ แต่ชาวค่ายอาสาต่างก็หลับไหลอบอุ่นอยูในเต็นท์ของตัวเองอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ดาวเดือนเคลื่อยคล้อยลอยต่ำลง จนถึงเวลาตีสี่ครึ่ง เสียงนาฬิกาหรือโทรศัพท์ของใครเต็นท์ไหนไม่รู้ดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบสงบ “กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” ดังอยู่เป็นนานราวกับจะทดสอบความอดทนของชาวค่าย สุดท้าย ใครสักคนก็คงลุกมาปิด แล้วก็มีเสียงดังขึ้นมาจากเต็นท์ไหนสักเต็นท์หนึ่งว่า “เฮ้ย ตีสี่ครึ่งแล้ว ลุกเร็ว ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นบนภูกัน” เกิดความเคลื่อนไหวที่เต็นท์โน้นเต็นท์นี้ แสดงว่าคงจะเตรียมลุกขึ้นไปดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่บางเต็นท์ยังเงียบสนิท ไม่แม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ -*- คีย์ลุกจากที่นอนก่อนคนแรก รีบแหวกเต็นท์ออกมาดูข้างนอก ทันทีที่เต็นท์เปิด สายลมหนาวก็ชายโชยเข้ามาทันที ความหนาวแทรกซึมเข้ามาในพื้นที่เต็นท์ของสามสาวอย่างรวดเร็วจนห้ามไม่อยู่ คีย์ถึงกับห่อตัวด้วยความหนาว “โอ๊ย หนาวอ่ะ” ค่อยๆผลุบเข้าไปในเต็นท์ใหม่ หันไปบอกเพื่อน “ข้างนอกหนาวมากเลยอ่ะ ใหม่ กิ๊ก” “งั้นเรานอนก่อนได้ไหม” กิ๊กทำท่าจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง แต่ใหม่รีบดึงไว้ก่อน “ไม่ต้องเลยกิ๊ก ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย” “เรารีบออกไปดีกว่า เดี๋ยวกิ๊กนอนอีกรอบ” คีย์หันมาว่ายิ้มๆ ก่อนจะเปิดเต็นท์ออกไป ใหม่ก็ดึงกุ๊กกิ๊กให้ตามออกมาด้วย ออกมายืนข้างนอกท่ามกลางบรรยากาศหนาวๆ สายลมโชยๆ มองไปรอบๆ ก็ยังมืดมิดอยู่ ทั้งสามจึงเปิดไฟฉายส่องดูเต็นท์อื่นๆ เห็นอิศราเดินตรงเข้ามาหา คีย์ก็ทัก “พี่อิศตั้งนาฬิกาปลุกหรอคะ” “ใช่ พี่ตั้งเองแหละ” อิศราว่ายิ้มๆ หันไปมองข้างหลังก็เห็นสุกฤษฏิ์เดินบ่นเข้ามาหา “แกไม่น่าตั้งนาฬิกาเลยอิศ ชั้นกำลังหลับสบายๆ ซะหน่อยเชียว” “อ้าว ไหนแกบอกว่าตื่นได้สบายมาก” อิศราว่ายิ้มๆ สุกฤษฏิ์ชะงักนิดหนึ่ง ก่อจะว่าแก้เก้อ “มันก็ตื่นได้ไง แต่ว่าพอดีชั้นกำลังฝันดีอยู่นี่หว่า” อิศราฟังแล้วหัวะเราะ เอาไฟฉายส่องไปรอบๆ ก็เห็นชาวค่ายเริ่มทยอยออกมาจากเต็นท์กันแล้ว บางคนก็สดชื่นตื่นเต้นที่จะได้เดินไปขึ้นภู บางคนก็ยังง่วงเหงาหาวนอนไม่หาย บางคนก็ใส่เสื้อมาซะจนมองไม่ออกว่าเป็นใคร นัยว่าคงจะหนาวมาก เสียงพูดคุยอย่างร่าเริงแจ่มใสดังขึ้นเรื่อยๆ อิศราเห็นว่าทุกคนคงจะพร้อมแล้ว จึงบอกทุกคนว่า “ถ้าพร้อมแล้ว เราขึ้นภูกันเลยนะครับ ถ้าช้ากว่านี้เดี๋ยวจะไม่ทันพระอาทิตย์ขึ้น” เหล่าชาวค่ายฮาเฮกันเต็มที่ ถึงอากาศจะหนาวแต่ก็ไม่หวั่น เพราะอยากจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นบนภูเรือ ต่างคนต่างมีไฟฉายประจำตัว เพราะรอบข้างยังคงมืดมิด จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:17:00

ความคิดเห็นที่ 3 อิศรานำขบวนพาเดินขึ้นไปตามทางที่รายล้อมไปด้วยป่าและต้นไม้นานาพันธุ์  พื้นดินที่เหยียบย่ำนั้นฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำค้างค้างบนยอดหญ้า อากาศแม้จะหนาวแต่ก็สดชื่นยิ่งนัก ละอองไอหมอกบางๆ ลอยพริ้วๆ ผ่านหน้าไป ต่างคนต่างสูดอากาศบริสุทธิ์กันเต็มที่ เมฆสดใสร่าเริงมากกว่าใคร เดินขึ้นภูไปด้วย เอาไฟฉายส่องดูพืชพันธุ์ต่างๆ ข้างทางไปด้วย ท่าทางสนใจจริงจัง จนนิสาอดแซวไม่ได้ “แกทำอะไรวะ ไอ้เมฆ” เมฆหันมามองหน้านิสา ตีหน้าขรึม “ อ้าว ชั้นก็เพลิดเพลินชมธรรมชาติน่ะสิ แกมีปัญหาอะไรหรอ” “เปล่า” นิสาว่าเสียงสูง “ก็มันยังมืดอยู่เนี่ย แกจะไปเห็นอะไร” “โธ่...เห็นสิ ทำไมจะไม่เห็น” เมฆทำหน้าเหนือชั้น หันไปหาชะเอม “น้องเอม มองเห็นทางไหมครับ” ชะเอมชะงัก หันมามองหน้าเมฆ แล้วถามอย่างงงๆ “ไม่ค่อยเห็นค่ะ” “งั้นพี่จะใช้หัวใจของพี่นำทางให้น้องเอมเองนะครับ” เมฆว่ายิ้มๆ เพื่อนๆ ได้ฟังพากันโห่ด้วยความหมั่นไส้ “โห ไอ้เมฆ แกเล่นมุขไม่เกรงใจเพื่อนฝูงเลยหรอ บอกตรงๆ ชั้นจะอ้วกว่ะ”นิสาว่ายิ้มๆ หันไปหาชะเอม “ว่าไงเอม ถ้าจะอ้วกก็เชิญได้เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจพี่ๆ หรอก” “เอมไม่กล้าหรอกค่ะ เห็นแก่หน้าพี่เมฆ” ชะเอมว่ายิ้มๆ  ทุกคนฟังแล้วก็หัวเราะอีกรอบ คมชาญหันมามองอั้ม แล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า “อั้มหนาวหรือเปล่า” อั้มหันมามองหน้าคมชาญแล้วยิ้ม “ไม่หนาวหรอกชาญ อั้มมีเสื้อกันหนาวของเมฆแล้ว อุ่นดี” เมฆหันมามองแล้วอมยิ้ม “เห็นไหมล่ะอั้ม ใส่เสื้อของเมฆแล้วไม่มีผิดหวัง อุ่นทั้งกาย อุ่นทั้งใจ” เพื่อนๆ ฟังแล้วพากันโห่อีกรอบ  คมชาญจึงว่า “ที่ว่าอุ่นกายอุ่นใจเนี่ย แกถามอั้มแล้วหรอ” “ไม่เห็นต้องถามเลย ชั้นกับอั้มน่ะเข้าใจกันดีเว้ย” เมฆว่ายิ้มๆ คมชาญก็เลยว่า “ก็ใช่น่ะสิ ชั้นมันตกกระป๋องไปแล้วนี่” คมชาญว่าแล้วหันไปยิ้มกับอั้ม หันไปมองนิสาก็เห็นกำลังมองมา จึงยิ้มให้ แถมยักคิ้วให้ด้วย นิสาเห็นแล้วแกล้งทำเมินไป จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:18:41

ความคิดเห็นที่ 4 มานั่งรอว่าจะได้เห็นอะไรที่มากกว่าพระอาทิตย์ขึ้น จากคุณ : อยากให้กลับไปเป็นเหมือนวันวาน เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:20:59

ความคิดเห็นที่ 5 แต่คมชาญก็เดินมาข้างๆ มองเสื้อกันหนาวของตัวเองที่นิสาสวมอยู่ พลางว่า “อุ่นป่ะล่ะ” นิสาหันมามองหน้า ก่อนจะว่า “ก็งั้นๆ แหละ ไม่เห็นจะอุ่นเท่าไหร่เลย” คมชาญร้อง “อ้าว...” ก่อนจะว่า “ไม่อุ่นแล้วใส่มาทำไม” “ชั้นจะเอามาคืนแกต่างหากเล่า” นิสาว่าทันที ทำท่าจะถอดเสื้อกันหนาวคืนให้ แต่คมชาญรีบเอื้อมมือมาจับไว้ซะก่อน พลางว่า “จะมาคืนอะไรตอนนี้ เดี๋ยวแกก็หนาวกันพอดี” “ชั้นไม่หนาวหรอกน่า” นิสาว่า พลางมองหน้าคมชาญ แล้วมองมือ แล้วมองหน้าอีกรอบ “หรือถึงหนาว ชั้นก็ทนได้ ชั้นมันหนังหนา เข้าใจป่ะ” “อันนั้นน่ะชั้นรู้” คมชาญตอบยิ้มๆ เห็นนิสากระพริบตาใส่ปริบๆ เหมือนที่ไม่ได้ทำมานานแล้วก็ยิ้มมากขึ้น “แต่อยากให้ใส่ อ่ะ จะทำไม” “อ๋อ นี่จะให้ของคนเนี่ย เขาพูดกวนกันงี้หรอ” นิสาว่า “แล้วเที่ยวเอาเสื้อไปให้คนอื่น เดี๋ยวตัวเองก็หนาวตายหรอก” คมชาญชะงัก หันมามองหน้า ถามเบาๆ “ที่พูดนี่ จะให้เข้าใจว่าห่วงหรอ” นิสาเองได้ฟังก็ชะงัก มองหน้าสบตาคมชาญ ก่อนจะเมินไป “ชั้นจะไปห่วงอะไร แกน่ะหนังหนากว่าชั้นอีก” คมชาญได้ฟังก็หัวเราะ เมฆได้ยินเสียงหัวเราะนั้นก็กระแอม “เฮ้ย แกแอบกระซิบคุยอะไรกันสองคน นินทาชั้นหรอ” นิสากับคมชาญได้ยินแล้วก็อดขำไม่ได้ คมชาญรีบพูดทันที “แกรู้ได้ไงอ่ะ ว่าชั้นกำลังนินทา” “ถ้าไม่นินทาชั้น แล้วแกซุบซิบเรื่องอะไรกัน” เมฆถาม คมชาญกับนิสาหันมามองหน้ากัน ก่อนจะรีบพูดพร้อมกัน “เปล๊า....” เสียงสูงซะด้วย ทำเอาเมฆต้องหรี่ตามองนิดๆ แล้วหันไปบอกกับอั้ม “อั้มดูดิ ไอ้ชาญมีพิรุธอ่ะอั้ม” อั้มหันมามองคมชาญแล้วยิ้ม “อั้มไม่เห็นจะมีพิรุธอะไรเลย ชาญเขาก็เหมือนเดิมนั่นแหละ” พออั้มพูดจบ คมชาญแซวเมฆทันที “เห็นป่ะ อั้มเชื่อชั้น ไม่ได้เชื่อแก” เมฆค้อนให้เพื่อนพลางว่า “ใช่ซี้ อั้มก็ต้องเชื่อแกอยู่แล้วนี่” พูดแล้วหันไปหาชะเอม “แต่ยังไงชะเอมก็ต้องเชื่อพี่เมฆอยู่แล้วใช่ไหม” “ใช่ค่ะ” ชะเอมรับคำหนักแน่น ทำให้เมฆยิ้มออก แต่ชะเอมก็ต่อประโยค “แต่ว่า ต้องเป็นตอนที่พี่เมฆพูดจริงๆ ด้วยนะ” “พี่พูดจริงทุกตอนแหละ” เมฆว่ายิ้มๆ นิสาแทรกขึ้นมาทันที “ทุกตอนกับทุกคนด้วยป่ะวะ” “อืม ใช่” เมฆพยักหน้า “พี่เมฆจริงใจกับทุกคน ขอให้เชื่อเถอะ” “มันหมายความว่าไงคะ” ชะเอมหันมาขมวดคิ้วถาม เมฆหันมาตอบยิ้มๆ “คนเรารักกันดีกว่าเกลียดกันนะ” “หูย ทำเป็นปรัชญา” นิสาค่อนว่า ทุกคนได้ฟังก็หัวเราะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:22:22

ความคิดเห็นที่ 6 ใหม่ กุ๊กกิ๊ก คีย์ เดินไปด้วยกัน เอาไฟฉายมาส่องดูข้างทาง เห็นว่ามีพันธุ์ไม้ ต้นไม้แปลกๆ มากมายก็ตื่นเต้นกันใหญ่ ใหม่เอาไฟฉายส่องต้นไม้ต้นหนึ่งอยู่นาน ก่อนจะเรียกเพื่อนมาดู “เฮ้ย กิ๊ก คีย์มาดูนี่สิ ดอกอะไรไม่รู้สวยดี” “ไหนๆ” กุ๊กกิ๊กว่าแล้วรีบเข้ามาดูด้วย คีย์ก็ตามมาดูมุงดูอีกคน “เออ ดอกไม้สวยดีเนอะ ดอกอะไรอ่ะ” กุ๊กกิ๊กถามขึ้นมา เพื่อนทั้งสองส่ายหน้า แต่อยู่ดีๆ ฤทธีมาจากไหนไม่รู้ มามุงดูกับเขาด้วยแล้วบอกว่า “นี่มันเป็นกล้วยไม้ป่า เห็นไหม มันขึ้นที่ต้นไม้ไม่ได้ขึ้นเดี่ยวๆ  กล้วยไม้ป่ามันก็สีแปลกๆ อย่างนี้แหละ หรือไม่งั้นมันก็กลายพันธุ์” ใหม่หันมามองหน้าฤทธีด้วยความทึ่ง พลางว่า “พี่ธีเก่งเนอะ” ฤทธียิ้มนิดๆ เหมือนจะเขิน แล้วว่า “พี่ก็เคยรู้มาบ้าง รู้แค่นี้แหละ” พูดแล้วเอาไฟฉายส่องดูอย่างอื่นต่อ พลางว่า “เห็นไหม แถวนี้ป่ามันชื้นๆ พวกตะไคร่พวกมอสจับเต็มเลยระวังลื่นนะ” “โห พี่ ไอ้กิ๊กนะ ขนาดไม่มีมอส ไม่มีตะไคร่ มันยังลื่นได้เลยพี่” ใหม่บอกขำๆ ฤทธีเลยอมยิ้มขำ หันมามองกุ๊กกิ๊กก็เห็นทำหน้าแปลกๆ  พลางว่า “ระวังหน่อยแล้วกัน พี่ไปก่อนนะ” ว่าแล้วฤทธีก็เดินนำหน้าไป คีย์จึงบอกเพื่อน “งั้นเราค่อยๆ เดินแล้วกันเนอะ เดี๋ยวลื่น” “ค่อยๆ เดินไม่ได้คีย์ เดี๋ยวไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น เห็นไหมว่ามันใกล้จะเช้าแล้ว” ใหม่ว่าพลางชวนเพื่อนให้เร่ง เดิน “ก็ใหม่เองเป็นคนชวนดูโน่นดูนี่ไม่ใช่หรอ” คีย์รีบขัด ใหม่ได้ยินก็หัวเราะเก้อๆ “อะไรเล่า เค้าอุตส่าห์ชวนดูของสวยๆ ยังจะมาว่าอีก ไปเลยไป รีบไปกันเลย เดี๋ยวไม่ทัน” คีย์หัวเราะแล้วเดินนำไปก่อน ใหม่หันไปมองกุ๊กกิ๊กก็เห็นเดินคิดอะไรอยู่ก็ว่า “เอ้า กิ๊ก เดินจงกรมหรือไง รีบเข้าเร็ว เดี๋ยวไม่ทัน” พอได้ยินเสียงใหม่เร่งกุ๊กกิ๊กก็เงยหน้ามายิ้มให้เพื่อนแล้วว่า “ไปๆ เค้ารีบแล้วเนี่ย” ใหม่ได้ยินก็หัวเราะ แล้วทั้งสองก็เร่งฝีเท้าเดินไปให้ทันคีย์ที่เดินนำไปก่อนแล้ว จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:25:18

ความคิดเห็นที่ 7 55+ เด็กๆปีหนึ่ง น่ารักกันจิงจิ๊งงงงงงงงงงงง จากคุณ : pinky_antz เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:29:27

ความคิดเห็นที่ 8 ทิพย์เดินคุยมากับอิศรา โดยมีสุกฤษฏิ์เดินสังเกตการณ์อยู่ไม่ห่าง ในสมองคิดแผนสามอย่างรีบเร่ง เพราะแผนสองเมื่อคืนล่มอย่างไม่เป็นท่า เสียงอิศราพูดขึ้นมาว่า “ถ้าเมื่อคืนไม่ได้ทิพย์ละก็ เด็กต้องแย่แน่เลย” “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก จริงๆ ถ้ามียาแก้ปวดท้องประจำไว้ก็น่าจะไม่เป็นอะไรนะ” ทิพย์ว่า อิศราจึงพยักหน้า “ใช่ อิศก็เห็นว่ายาสำคัญมาก ก็เลยเอายามาบริจาคด้วย ที่นี่อยู่ไกลอนามัยมากจริงๆ” “อนามัยที่ใกล้ที่สุดอยู่ตรงไหนหรออิศ” ทิพย์ถาม ท่าทางสนใจ อิศราจึงว่า “ก็ต้องลงเขาไปโน่นแหละ ถ้าเป็นอะไรหนักสงสัยจะแย่” “นั่นสินะ ถ้าเป็นหนักจะทำยังไงกัน” ทิพย์หันมามองหน้าอิศรา “จริงๆ บนภูเขาควรจะมีอนามัยนะ อิศว่าไหม” อิศราฟังแล้วส่ายหน้า “คงจะยากแหละ หรือถึงมี ก็คงจะหาหมอมาอยู่ยาก” “ก็ไม่แน่นะ” ทิพย์ว่ายิ้มๆ “อาจจะมีคนที่อยากมาอยู่ที่นี่ก็ได้” อิศราชะงัก หันมามองหน้าทิพย์ “ใครคนนั้นน่ะ ใช่ทิพย์หรือเปล่า” พูดแล้วมองหน้าทิพย์ด้วยดวงตาเรียวเล็กเป็นประกาย ทิพย์เองมองหน้าอิศราแล้วยิ้ม พลางนึกในใจ เห็นแววตาของอิศราเมื่อไร ทิพย์จะรู้สึกถึงพลังแห่งความมุ่งมั่นเสมอ มันทำให้ทิพย์มีกำลังใจในการทำสิ่งต่างๆ มากขึ้น “ก็อาจจะเป็นได้นะ” ทิพย์ตอบสั้นๆ นิ่งไปนิดก่อนจะว่า “ที่ในเมืองน่ะ มีหมอเยอะแยะ อาจจะไม่ต้องการหมอมากเท่าที่นี่ อยู่ที่นี่ อาจจะมีคนต้องการมากกว่า” อิศราฟังแล้วหันมามองหน้าทิพย์ ยิ้มนิดๆ “คนต้องการน่ะ มีอยู่แล้ว” ทิพย์มองหน้าอิศรา เห็นดวงตาของเขาแล้ว มันระยิบระยับกว่าที่ควรจะเป็น มันระยิบระยับแม้ในความมืดมิด มันทำให้ทิพย์ต้องหลบสายตาคู่นั้นเสีย พลางเสถามไปว่า “อิศรู้ได้ไง” “อิศต้องรู้อยู่แล้ว ใจของเรา ใครจะไม่รู้ล่ะ” อิศราตอบทันที มองหน้าทิพย์ ขยับจะพูดอะไรต่อ พอดีเสียงสุกฤษฏิ์ดังขัดขึ้นมาซะก่อน “เออ นี่ พี่ธีไปไหนเนี่ย” ด้วยความที่สุกฤษฏิ์มัวแต่คิดแผนสามเลยไม่ทันได้ฟังว่าอิศรากับทิพย์คุยเรื่องอะไรกัน -* อิศราจึงตอบว่า “เห็นเดินนำไปข้างหน้าเมื่อกี้นี้แล้วนะ” “อ้าวหรอ” สุกฤษฏิ์ว่าพลางฉายไฟไปข้างหน้า เห็นกุ๊กกิ๊กเดินอยู่ข้างหน้าก็ยิ้มออกมาทันที หันไปบอกอิศรากับทิพย์ว่า “งั้นเดี๋ยวชั้นล่วงหน้าไปก่อนนะ”  พูดแล้วก็ไม่รอให้เพื่อนพูดอะไรอีก รีบเดินออกไปทันที จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:47:08

ความคิดเห็นที่ 9 แวะมารอดูแผนสามของพ่อสุกฤษฏิ์ เมื่อคืน ชื่อแผนชมดาว งั้นรอบนี้ ชั้นว่า น่าจะชื่อแผนชมเช้า นะแม่ชม  ^ ^ จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:52:54

ความคิดเห็นที่ 10   กีสสสสสสสสสส นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีกค่ะแม่ชม แม่ชม จุ๊บจุ๊บ^^ จากคุณ : Nu_Kat เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:56:59 A:58.8.62.98 X: TicketID:160438

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามายิ้ม ^___________^ ให้กับนิสาและคมชาญคะแม่ชม มารอลุ้นด้วยคนคะ ว่าจะเห็นไรมากกว่าพระอาทิตย์ขึ้นหรือเปล่า หุหุ จากคุณ : kukiky312 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 52 23:58:29

ความคิดเห็นที่ 12 โห แม่ชม น้องปีหนึ่งเดินกันสามคน แอบน่ากลัวนะนี่ .. พี่ฤทธีก็ไปก่อนแล้ว แม่ชมหาคนมาดูแลหน่อยสิจ๊ะ ^^ จากคุณ : Mine Melody เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 00:26:22

ความคิดเห็นที่ 13 กุ๊กกิ๊กกำลังรีบเดินตามใหม่กับคีย์ไป  เพราะกลัวจะไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น ระหว่างที่กำลังรีบอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเรียกเบาๆ จึงหันไปมอง เห็นว่าสุกฤษฏิ์ก็ทัก “อ้าว พี่กฤษฏิ์” “ก็พี่เองน่ะสิ กิ๊ก” สุกฤษฏิ์ยิ้มอย่างมีเลศนัย กุ๊กกิ๊กนึกถึงแผนเมื่อคืนขึ้นมาได้ก็รีบพูด “แล้วเมื่อคืนนี้พี่ไปไหนคะ ทำไมไม่เห็นพี่ทิพย์ไปตามที่ตกลงกันไว้เลย” “เมื่อคืนมันเกิดเหตุนิดหน่อยน่ะ” “โธ่ หนูอุตส่าห์พาพี่ธีไปรอตั้งนานแน่ะค่ะพี่” กุ๊กกิ๊กโอดครวญ สุกฤษฏิ์จึงปลอบใจ “เอาน่าๆ กุ๊กกิ๊กทำดีมาก แต่เมื่อคืนมันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ แตไม่เป็นไรนะกุ๊กกิ๊ก ตอนนี้พี่คิดเห็นแผนใหม่ได้แล้ว คราวนี้ละ ไม่พลาดแน่” “แผนอะไรคะพี่” กุ๊กกิ๊กถาม สุกฤษฏิ์ก็ยิ้ม แล้วเล่าแผนสามให้กุ๊กกิ๊กฟังอย่างละเอียด ก่อนจะตบท้ายว่า “แผนนี้คือแผนชมตะวัน กิ๊กไม่ต้องทำอะไรเลย แค่รั้งพี่ธีเอาไว้ในจุดที่พี่กำหนด เดี๋ยวพี่จะพาพี่ทิพย์มาหาเอง โอเคไหม” “ก็...โอเคค่ะ” กุ๊กกิ๊กรับคำแล้วยิ้มให้สุกฤษฏิ์ รุ่นพี่พยักหน้าแล้วว่า “งั้นจัดการเลยกุ๊กกิ๊ก” กุ๊กกิ๊กพยักหน้าแล้วรีบเดินตามใหม่กับคีย์ไปอย่างรวดเร็ว จนทั้งหมดขึ้นมาถึงบนยอดภูเรือกันในเวลาตีห้ากว่าๆ บรรยากาศบนยอดภูเรือนั้นหนาวขึ้นมากจนใครบางคนต้องกระชับเสื้อหนาวของตัวเองให้อุ่นขึ้น สายหมอกบางๆ พาดผ่านตัวไปครั้งแล้วครั้งเล่า อากาศบริสุทธิ์จนหลายคนต้องสูดเข้าปอดลึกๆ ซึมซับเอาหมอกบางๆ นั้นเข้ามาในตัวให้มากที่สุด บริเวณโดยรอบยังมืดอยู่ แต่อีกไม่นานแสงแรกแห่งวันคงจะเผยตัวออกมา และนั่นก็ทำให้หลายคนจดจ่ออยู่กับขอบฟ้าที่มืดมิดตรงหน้า ส่วนมากก็จะมาถึงบริเวณหน้าผากันเรียบร้อยแล้ว ต่างหาที่นั่งหรือยืนดูพระอาทิตย์ขึ้นกันอย่างสนุกสนาน เตรียมพร้อมกันเต็มที่ คาดว่าอีกไม่นานเท่านั้น เมฆ ชะเอม นิสา คมชาญ อั้ม มายืนอยู่ด้วยกัน ต่อมาฤทธีก็เดินมายืนเงียบๆ อีกคน ส่วนสามสาวขึ้นมาสมทบทีหลัง เมฆเห็นก็รีบเรียกทันที “น้องคีย์ น้องใหม่ น้องกุ๊กกิ๊ก มายืนตรงนี้เร็ว” “ตรงนั้นเห็นชัดหรอคะพี่” คีย์ถาม ท่าทางตื่นเต้น แต่เมฆส่ายหน้ายิ้มๆ พูดหน้าตาเฉย “เปล่าอ่ะ ตรงนี้มันผลักตกภูเขาง่ายดี” “โห พี่เมฆจะลอบฆ่าหนูหรอ” คีย์ร้องออกมา ทุกคนได้ฟังก็หัวเราะ เมฆจึงว่า “ว่าเข้าไปนั่นนะน้องคีย์”  แล้วก็หัวเราะ กุ๊กกิ๊กมองหาฤทธี เห็นยืนอีกมุมหนึ่งจึงทำท่าจะเดินไปหา ใหม่เห็นเข้าก็ถาม “เฮ้ย กิ๊กจะไปไหนอ่ะ” “ก็...” กุ๊กกิ๊กคิดนิดหนึ่งก่อนจะบอกเพื่อน “เค้าจะไปยืนตรงพี่ธี เค้าว่าตรงนั้นมุมดี” “อ้าวหรอ งั้นไปด้วยนะ” ใหม่ว่า กุ๊กกิ๊กเลยพยักหน้า พลางเขยิบไปยืนข้างฤทธี เห็นเขาหันมามองก็ยิ้มให้พลางว่า “เถิบหน่อยพี่ ขอยืนด้วยดิ” ฤทธีทำหน้าแปลกๆ มองหน้ากุ๊กกิ๊กแล้วว่า “อยากยืนตรงนี้หรอ งั้นเดี๋ยวพี่ไปยืนตรงนั้นก็ได้” ว่าแล้วทำท่าจะเดินห่างออกไปอีก แต่กุ๊กกิ๊กรีบเรียกเอาไว้ “เดี๋ยวสิพี่ พี่อยู่นี่แหละ อย่าไปไหน” ”อ้าวทำไมล่ะ ไม่อยากเบียดอ่ะ น้องจะได้ยืนสบายๆ ไง” ฤทธีหันมาบอก แต่กุ๊กกิ๊กส่ายหน้า “ไม่ได้เบียดอะไรนี่พี่ พี่ยืนอยู่ตรงนี้แหละดีแล้ว เชื่อหนูเถอะ” ฤทธีฟังแล้วงงๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ยอมยืนอยู่แต่โดยดี กุ๊กกิ๊กมองซ้ายมองขวา เห็นทิพย์ อิศราและสุกฤษฏิ์กำลังเดินมาแล้ว ขยับปากจะเรียก จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 00:52:03

ความคิดเห็นที่ 14 แต่ว่า...ยังไม่ทันได้เรียก ก็มีสียงหนี่งดังขึ้นเสียก่อน “นั่น พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ดูสิ” กุ๊กกิ๊กหันขวับไปมองทันที พร้อมๆ กับที่ทุกคนก็มองไปที่จุดเดียวกัน ขอบฟ้าสีเหลืองทองอมแสดอมส้มอมฟ้าอมโศก และอมอีกหลายสีเกินที่จะจินตนาการได้ เผยตัวออกสู่สายตาอย่างช้าๆ ทะลหมอกเบื้องล่างก็ค่อยๆ ปรากฏแก่สายตา เมื่อแสงเรืองรองนั้นส่องมากระทบสายหมอกที่พัดพลิ้วจนเกิดเป็นม่านบางๆ เป็นสายหลายสายจนนับไม่ถ้วน ราวกับคลื่นในทะเลก็ไม่ปาน ดูนุ่มนวลและบอบบางน่าทนุถนอมเหลือเกิน เมื่อแสงเรืองรองที่ริมขอบฟ้าปรากฏมากขึ้น ดวงตะวันก็ค่อยๆ โผล่ออกมาทีละนิด ทีละน้อย จากแสงน้อยๆ จนเริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ ท้องฟ้าเปลื่อนสีไปทุกวินาทีที่ดวงะวันไต่ขอบฟ้าไปทีละนิดทีละน้อย เกิดเป็นภาพสวยงามราวกับภาพวาดที่จิตรกรแต่งแต้มสีสันสวยงาม บริเวณโดยรอบสว่างสดใสขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนดื่มด่ำกับภาพตรงหน้าจนเงียบกันไปหมด เสียงใหม่พึมพำอยู่ข้างๆ กุ๊กกิ๊ก “สวยจังเลยนะ” กุ๊กกิ๊กพยักหน้า รู้สึกตัวว่ามือข้างหนึ่งของใหม่จับมือตัวเองไว้แล้วบีบกระชับแน่นอย่างตื่นเต้น แต่มืออีกข้างหนึ่งนี่สิ กุ๊กกิ๊กก้มลงมองอย่างงงๆ หันไปมองก็เห็นเป็นมือของฤทธีนั่นเองที่กำลังจับมือของตัวเองอยู่ กุ๊กกิ๊กมองฤทธีก็เห็นเขากำลังมองภาพเบื้องหน้าอยู่เพลินๆ ก่อนจะหันมายิ้มให้ “เป็นไง สวยไหม” กุ๊กกิ๊กพยักหน้า ลืมแผนชมตะวันที่ล่มไปแล้วโดยสิ้นเชิง ฝ่ายเมฆเองก็มองภาพนั้นด้วยความตื่นตาตื่นใจ บอกว่า “โชคดีจริงๆนะ ที่เราได้มาเห็น” นิสาเองก็เสริม “ชั้นชอบจัง บรรยากาศอย่างนี้” พูดเหมือนรำพึงขึ้นมาลอยๆ แต่ก็มีเสียงตอบกลับมาลอยๆ เหมือนกันว่า “ชั้นก็ชอบ” ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าเสียงใคร “หมอกนุ่มน่าจับจังนะคะ” คีย์ว่า เมฆจึงว่ายิ้มๆ “เอาไหมล่ะ จะลงไปจับไหมล่ะน้องคีย์” คีย์ฟังแล้วก็หัวเราะ “ถ้าคีย์ต้องลงไปจับหมอกจริงๆ พี่เมฆต้องรับผิดชอบนะ” ชะเอมว่ายิ้มๆ เมฆก็ยิ้มเช่นกัน “เอาเป็นว่าถ้ามันลำบากนักก็จับพี่ก็ได้ จับพี่เมฆก็เหมือนได้จับหมอกละนะ” “ถ้าอย่างนั้นน้องคีย์เขาคงต้องคิดหนักนะเมฆ” อั้มพูดขึ้นมายิ้มๆ เมฆจึงแกล้งโอดครวญ “โธ่ อั้มอ่ะ ไม่เข้าข้างเลย” ทุกคนได้ฟังแล้วพากันหัวเราะ อิศรายืนดูภาพนั้นอยู่ข้างๆ ทิพย์ ได้ยินเสียงทิพย์พูดเบาๆ ว่า “ถ้าได้มาดูตะวันขึ้นอย่างนี้ทุกวันก็น่าจะดีนะอิศ” อิศราหันมามองทิพย์แล้วยิ้ม “แล้วต้องการเพื่อนดูไหม” ทิพย์ฟังแล้วยิ้มขำ ยังไม่ทันจะตอบ ก็มีเสียงสุกฤษฏิ์พูดขึ้นมาซะก่อน “ไม่ทันอีกแล้ว” “อะไรไม่ทัน ก็เห็นแกก็ดูทันนี่ ก็ดูพร้อมๆ กับพวกเราไง” อิศราหันมาว่ายิ้มๆ แต่สุกฤษฏิ์ส่ายหน้า “แกไม่เข้าใจอ่ะ ตะวันขึ้นน่ะชั้นทันดู” “ทันดูก็ดีแล้วนี่ เราขึ้นภูมาดูพระอาทิตย์ขึ้นนะ หรือว่า แกขึ้นมาดูอย่างอื่น” อิศราหันมาถาม สุกฤษฏิ์จึงยิ้มเก้อๆ พลางตอบว่า “เปล่าๆ ชั้นก็ขึ้นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นแหละน่า” พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว นำพาเอาความสว่างสดใส สดชื่นรื่นเริงมาด้วย ทุกคนเหมือนได้รับความพลังความสดใสจากดวงอาทิตย์พร้อมจะเริ่มวันใหม่ด้วยความเบิกบาน จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 00:55:50

ความคิดเห็นที่ 15   สนุก & ลุ้นมากค่ะ ต้องคอยลุ้นแม่ชมทุกคืนว่าจะมากี่โมง เป็นกำลังใจให้เน้ออ จากคุณ : caramel macciato เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 01:08:27 A:10.233.86.226 X:124.121.200.12 TicketID:237980

ความคิดเห็นที่ 16 คห. 13 ชื่อตอน ชมเช้าอ่ะเปล่าเอ่ย ... ปล.​ไปเที่ยวไหนทีไร ตื่นไม่ค่อยทันชมตะวันขึ้นเลย ขอเกาะไปเที่ยวมั่งสิ ... จากคุณ : greenmania เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 01:19:16

ความคิดเห็นที่ 17 hu hu ... ^^ waiting 4 the next part na ka จากคุณ : Friendly Car (Friendly Car) เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 01:23:12

ความคิดเห็นที่ 18 รออ่านต่อไปนะจ๊ะ แม่ชมมมมมม จากคุณ : หนูน้อยดุ่งดิ๋ง เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 01:46:46

ความคิดเห็นที่ 19 ทิวทัศน์ แบบนี้ น่าจะไปเห็นด้วยตัวเอง เน้อะ แม่ชม อากาศจะเป็นใจให้ ใครต่อใคร อีกรึเปล่า จะตามอ่านนะ แม่ชม จากคุณ : monkey12 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 02:35:28

ความคิดเห็นที่ 20 Hmmm I think that's it for tonight. BTW, have a good night na ja, Mae Chom and Thanks na ka. ^^ จากคุณ : Friendly Car เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 02:37:55

ความคิดเห็นที่ 21 อิอิ แผนชมตะวันล้มไปอีกรอบ สุกฤษฏิ์จ๋าเลือกแม่สื่อถูกคนหรือเปล่าค่ะพี่ แบบว่าแผนล้มทุกแผนเลย 55555 จากคุณ : apple@bestJewel เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 09:46:06

ความคิดเห็นที่ 22 ขำแผนชมดาว แผนชมตะวัน แล้วก็แผนชมเช้าของแม่กาลครั้งหนึ่งฯอ่ะ แต่ละคู่น่าเอ็นดูทั้งนั้นเลย คู่พ่อคมชาญ แม่นู๋นิสา นี่ก็นะ พ่อคมชาญหัวเราะได้เยอะขึ้นแล้วนี่ ส่วนคู่พ่ออิศกะแม่นู๋ทิพย์ก็น่ารัก ดูมีอุดมการณ์ดีเนาะ ส่วนพ่อเมฆ จะเยอะไปมั้ยพ่อ อย่างที่ถูกถามอ่ะ "เหนื่อยมั้ยที่หยอดเนี่ย" อิอิ รักไม่มั่วแต่ทั่วถึงมาก แต่พ่อฤทธีนี่สิ "เนียนจังธี" อิอิ  ไปแอบจับมือถือแขนน้องเค้าได้ไงอ่ะ แกงค์เด็กปีหนึ่งก็น่ารักเชียว ชอบจริง ๆ วัยใสเนี่ย อิอิ มารอดูต่อไป ชมดาวก็แล้ว  ชมตะวันก็แล้ว พ่อสุกฤษณ์ก็ยังบ่ยั่น มารอดูว่าแผนแม่ชมเช้า จะทำยังไงต่อไป อิอิ เป็นกำลังใจให้แม่ชมเหมือนเคยจ้า                         จากคุณ : อุบาสิกา เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 09:49:48

ความคิดเห็นที่ 23 ชั้นตามอ่านอย่างช้าๆ ชั้นว่าแล้ว แม่ชมชอบเล่นกับความมืดแต่ไม่นึกว่าแม่ชมชอบเล่นกับความโค้งด้วย ว่าแต่ ภูเรือมันโค้งเยอะแบบนั้นจริงๆเหรอ ชั้นอยากรู้ จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 11:26:13

ความคิดเห็นที่ 24 พระอาทิตย์ขึ้นสวยจัง จากคุณ : MooP_KK เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 12:38:32

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมาลุ้นคู่ คมชาญ-นิสา คมชาญเริ่มจะเปิดใจแล้ว นิสาก็อยู่ในขั้นสงสัย ขอเต็ม ๆ นะคะแม่ชม จากคุณ : APT-C19 เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 13:03:32

ความคิดเห็นที่ 26   อยากไปดูพระอาทิตย์ด้วยจังเลย ชอบ 19 ดาร์ลิ่ง จัง ^^ ลุ้นคู่อื่นๆด้วย แม่ชม สู้ๆ จากคุณ : ยิ้มรับตะวัน เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 19:10:06 A:113.53.61.163 X: TicketID:237413

ความคิดเห็นที่ 27 ตามมาให้กำลังใจแม่ชมด้วยคน กำลังสนุกเลย :-D จากคุณ : mandu_inhyung เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 19:43:27

ความคิดเห็นที่ 28 มาปูเสื่อรอจ้า ^^ จากคุณ : Friendly Car เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 21:01:48

ความคิดเห็นที่ 29   โอ๊ยยยย ฉันมีความสุข.... อบอุ่นใจ จริงๆ แล้วก็มาตอกบัตรรอแม่ชมตอนต่อไปด้วยคนนะจ๊ะ ปล. อยากมีคนจับมือดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ภูเรือมั่งจังงงงงง จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 23:01:21 A:118.172.55.231 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 30 วันนี้แม่ชมไม่มาหรอจ๊ะ มีคนมารอแม่ชมอยู่เต็มเรยยยน้าาาา จากคุณ : หนูน้อยดุ่งดิ๋ง เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 52 23:54:27

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีค่ะแม่ชม ช่วงนี้กำลังติดหนึบ นิยายแม่ชม ๕๕๕ เข้ามาทุกวัน ทั้งวัน เอิ๊กกกกกกกกก เข้ามาให้กำลังใจเช่นเคยค่ะ จากคุณ : kukiky312 เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 00:27:43

ความคิดเห็นที่ 32 มารอแม่ชมต่อจร้า ;) อ่านแล้วอยากจะไปภูเรือด้วยเลยยยย จากคุณ : airja222 (airja222) เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 01:44:32

ความคิดเห็นที่ 33   คิดถึงแม่ชมจังเลยคะ เป็นกำลังใจให้คะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ปล รอแผนการต่อ ๆ ไปของพี่กฤษอยู่นะคะ ขอกรี๊ดแบบdelay กับแผนชมตะวันคะ จากคุณ : bowrin เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 21:39:55 A:10.7.71.100 X:202.28.181.200 TicketID:234557

ความคิดเห็นที่ 34 แหง่มมมม เมื่อคืนรอเก้อ วันนี้จะมามั้ยน้ออออ จากคุณ : Friendly Car เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 22:04:11

ความคิดเห็นที่ 35   วันนี้ก็เข้ามารอแม่ชมอีกเช่นเคยยยย ขอให้แม่ชมมาทีเถ๊อะ... เค้าคิดถึ้งงงง คิดถึงงงงง นะแม่ชม จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 22:18:49 A:118.172.6.37 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 36   แวะมาให้กำลังใจแม่ชมจ๊ะ จากคุณ : Nu_Kat เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 22:42:33 A:58.8.62.89 X: TicketID:160438

ความคิดเห็นที่ 37 แม่ชมขา คนอ่านคิดถึงแม่ชมกันหลายคนแล้วนะคะ วันนี้จะมามั้ยเอ่ย อิอิ คิดถึงคมชาญกับนิสา ><" แล้วก็คิดถึงพี่เมฆ น้องคีย์ ชะเอม พี่อั้ม พี่ธี น้องกิ๊ก น้องใหม่ พี่อิศ พี่ทิพย์ และก็พี่สุกฤษฏิ์ มากกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่รู้ภาระกิจวันแรกที่ภูเรือจะเป็นอย่างไรกันบ้างน้า อากาศหนาวๆงี้ จะมีใครอุ่นขึ้นบ้างนะ อยากรู้จัง ^________^ มาส่งกำลังใจให้แม่ชมจ้า จากคุณ : kukiky312 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 19:24:27

ความคิดเห็นที่ 38 มาแล้วจ้า ในที่สุดชั้นก็มาได้สักที -*- มีแต่ปัญหาอยู่แต่กับเรื่องเนตเนี่ยแหละ ๕๕๕๕ อยากรู้จังว่ามีคนอ่านอยู่หรือเปล่า อ้อ แม่นุสจ้ะ ไปภูเรือก็มีทั้งโค้งเยอะ เขาเยอะ เนินเยอะจ้ะ หวาดเสียวเป็นระยะๆ แต่วิวข้างทางสวยจนต้องหยุดรถลงมาถ่ายรูปกันเลย จากคุณ : มีคนอยู่ไหมมมมม (ชมเช้า) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:13:21

ความคิดเห็นที่ 39 ทุกคนชวนกันลงจากภูเพื่อไปที่หมู่บ้าน ไปถึงพวกผู้หญิงก็ไปช่วยแม่บ้านทำอาหารเช้า พวกผู้ชายก็พากันเตรียมงานสร้างห้องน้ำประจำหมู่บ้านและห้องน้ำของโรงเรียน หลังจากรับประทานอาหารเช้ากันแล้ว ทุกคนก็เริ่มลงมือทำงานกันทันทีด้วยความขยันขันแข็ง อิศรานำเพื่อนๆ ส่วนหนึ่งไปตัดไม้ในป่าและช่วยกันขนมาก่อเป็นโครงสร้างของห้องน้ำ ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปทำงานตามที่ตัวเองสามารถทำได้ เมฆปืนขึ้นไปบนหลังคา ตอกตะปูอย่างทะมัดทะแมง แป๊บเดียวตะปูก็หมด จึงร้องเรียกนิสาที่อยู่ข้างล่าง “เฮ้ย นิสา ขอตะปูหน่อย” นิสายืนอยู่ข้างล่าง เงยหน้าขึ้นมามองพลางหยิบถุงตะปูขึ้นมา ทำท่าจะเหวี่ยงไปให้ “เอ้า รับนะแก” “เฮ้ย อย่าโยน จะบ้าหรอแก ตะปูนะเว้ย ไม่ใช้ดอกไม้ มายงมาโยนอะไร โดนหัวชั้นเจาะทำไง”เมฆโวยวาย นิสาเลยหัวเราะ “ก็ไม่ต้องทำไง โน่น ทิพย์อยู่โน่น ทิพย์คงทำแผลให้แกได้” เมฆตค้อนให้เพื่อน พลางว่า “ยังจะมาหัวเราะ ถ้าหัวชั้นเจาะก็หมดหล่อพอดี เอาตะปูมาดีๆ เลยมา” นิสาเลยยื่นถุงตะปูให้แต่โดยดี พลางถาม “อยากได้อะไรอีกไหม” “อยากได้ความรัก” เมฆพูดขึ้นลอยๆ นิสาฟังแล้วทำท่าจะอ้วก จึงว่า “ไปข้างหน้าก่อนเลยไป แก” เมฆจึงหัวเราะ แล้วตะปูต่อไปอย่างตั้งใจ มีเสียงเรียก  อยู่ข้างล่าง “พี่เมฆคะ น้ำค่ะ” เมฆชะงัก มองลงไปก็เห็นคีย์กำลังถือน้ำมาให้จึงยิ้ม พลางว่า “พี่อิ่มแล้วล่ะครับ” “อ้าว พี่กินน้ำแล้วหรอคะ” คีย์ถาม ทำหน้างง เมฆจึงว่า “พี่อิ่มน้ำใจของน้องคีย์แล้วไง” -*- คีย์ฟังแล้วทำหน้างงหนัก พลางว่า “ตกลงพี่ไม่กินใช่ไหมคะ” ว่าแล้วเมฆจึงรีบเรียกไว้ “กินสิครับ กิน น้องคีย์อย่าเพิ่งไป โธ่” คีย์จึงหัวเราะ แล้วตักน้ำให้แต่โดยดี จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:16:59

ความคิดเห็นที่ 40 รอแม่ชมค่าาา จากคุณ : ploy1712 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:19:48

ความคิดเห็นที่ 41 ชะเอมมองภาพนั้นแล้วยิ้มนิดๆ ถอนหายใจหน่อยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาช่วยทิพย์จัดยาอยู่ที่โคนต้นไม้ใกล้ๆ ที่ทิพย์ใช้เป็นที่บริการสุขภาพให้แก่ชาวบ้าน เสียงทิพย์พูดขึ้นมาว่า “ยาแก้ปวดนี่สำคัญจริงๆ แต่กินมากก็ไม่ดีนะเอม” “ใช่ค่ะ มากไปก็ไม่ดี มันอาจจะเจ็บได้” ชะเอมตอบรับ “อืม จริง” ทิพย์พยักหน้าก่อนจะชะงัก หันมามองหน้าชะเอม “หมายความว่าไงอ่ะเอม” ชะเอมจึงรู้สึกตัว หันมายิ้มกับทิพย์ “อ๋อ เปล่าค่ะพี่ เอมก็พูดไปงั้นเอง” ใหม่กับกุ๊กกิ๊กช่วยกันถือถาดน้ำเอาไปให้พวกพี่ๆ เห็นอิศรากำลังวัดขนาดประตูห้องน้ำ ใหม่จึงเรียก“พี่อิศ กินน้ำค่ะ” อิศราหันมามองแล้วยิ้มให้ พลางรับน้ำที่ใหม่หยิบให้ไปดื่มอย่างกระหาย “ขอบใจมากน้องใหม่” “ดูเป็นรูปเป็นร่างแล้วนะคะพี่” ใหม่ว่าพลางมองไปรอบๆ “ไม่น่าเชื่อว่าพวกเราจะทำได้” “ทำได้สิใหม่ นิสิตนักศึกษาต้องบริการประชาชน” อิศราตอบ สุกฤษฏิ์ที่ตอกตะปูเหงื่อไหลไคลย้อยอยู่ตรงนั้นก็ค่อนว่า “ใช่ บริการประชาชน ว่าแต่มีใครคิดจะบริการพี่มั่งไหมเนี่ย หิวน้ำจะแย่อยู่แล้ว” ใหม่กับกุ๊กกิ๊กฟังแล้วหัวเราะ กุ๊กกิ๊กจึงหยิบแก้วน้ำไปให้สุกฤษฏิ์ ฝ่ายสุกฤษฏิ์เห็นกุ๊กกิ๊กเดินมาก็มองซ้ายมองขวาพลางว่า “น้องใหม่ เอาน้ำไปให้พี่ธีกับพี่ชาญเขาสิ เขาตอกฝาห้องน้ำอยู่ด้านโน้นน่ะ” ใหม่รับคำแล้วเดินออกไป สุกฤษฏิ์จึงหันมาหากุ๊กกิ๊กพลางกระซิบ “แผนเราล่มอีกแล้วอ่ะกิ๊ก” “หนูพยายามแล้วนะพี่ หนูรั้งพี่ธีเขาไว้แล้วนะคะ”กุ๊กกิ๊กรีบพูด สุกฤษฏิ์จึงว่า “พี่รู้ แต่ว่าพี่พาทิพย์ไปไม่ทันเอง แต่ไม่เป็นไรหรอก พี่เตรียมคิดแผนสี่เอาไว้  กิ๊กเตรียมตัวก็แล้วกัน” “หนูอีกแล้วหรอคะ” กุ๊กกถาม ทำหน้าแปลกๆ สุกฤษฏิ์จึงพยักหน้า “อ้าว ไม่ใช่หนูแล้วจะเป็นใคร เอาน่า พี่อยากให้เพื่อนกับพี่ธีสมหวัง กิ๊กเองก็คงจะอยากให้เป็นอย่างนั้นใช่ไหม” กุ๊กกิ๊กนิ่งไปนิด ก่อนจะรับคำ “ค่ะพี่” สุกฤษฏิ์จึงยิ้มอย่างพอใจ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:20:30

ความคิดเห็นที่ 42 พอถึงเวลาพักกลางวัน ทั้งหมดก็พักงาน ล้อมวงกินข้าวกลางวันกันที่ใต้ต้นมะขามหวานต้นใหญ่ อาหารง่ายๆ อย่าง กะหล่ำปลีผัดไข่ ต้มยำปลา และน้ำพริกปลาร้า ทำให้ใครบางคนต้องขอเพิ่มข้าวจานที่สอง เมื่ออิ่มหมีพีมันกันแล้ว ก็เริ่มทำงานกันต่อไปถึงเย็น ห้องน้ำประจำหมู่บ้านก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างคืบหน้าไปมาก จนผู้ใหญ่สุธีถึงกับเอ่ยปากชม “พวกหนูๆ ที่เก่งกันจริงๆ ทำห้องน้ำกันแป๊บเดียวจะเสร็จแล้ว” อิศรายิ้มเขิน พลางว่า “พวกเราช่วยกันน่ะครับ อยากให้เสร็จเร็วที่สุด เพราะรู้ว่ามันจำเป็นกับชาวบ้านทุกคน” ผู้ใหญ่สุธีพยักหน้า “ครับ จำเป็นมากจริงๆ เออ วันนี้พอแค่นี้ก่อนเถอะ เดี๋ยวจะเหนื่อยกันมากไป เอางี้สิครับ ไปเล่นน้ำที่ลำธารบนภูกันสิ ที่ที่จะทำฝายกั้นน้ำไงครับ ตรงนั้นน่ะน้ำใสมาก สวยมากด้วย” “หรอครับ ดีเหมือนกัน จะได้ไปสำรวจสถานที่ทำฝายกั้นน้ำด้วย” อิศราว่าพลางชวนพรรคพวกขึ้นไปที่ลำธาร เหล่าชาวค่ายตื่นเต้นกันเต็มที่เมื่อได้เห็นลำธารใสที่แอบซ่อนอยู่ในแมกไม้บนภู ต่างพากันลงไปลุยน้ำเล่นบ้าง บ้างก็วักน้ำสาดเล่นกันเป็นที่สนุกสนาน ลำธารสายเล็กๆ สายนี้ไหลมาจากยอดภูเขา ไหลลงผ่านเกาะแก่งหินระเกะระกะ เกิดเป็นน้ำตกเตี้ยๆหลายชั้น กระแสน้ำจะแรงถ้าเป็นช่วงน้ำหลาก แต่ถ้าเป็นหน้านาวเหมือนตอนนี้ก็แค่ไหลเอื่อยๆ น้ำไม่เปี่ยมฝั่งมากนัก แต่ถึงแค่นั้นทุกคนก็พอใจที่ได้เล่นน้ำในลำธารนี้ เพราะทั้งใสทั้งเย็น ถึงแม้อากาศจะหนาวเหน็บ แต่ก็อยากจะลงไปเล่นน้ำกัน รอบๆ น้ำตกเป็นป่าไม้เขียวขจี ต้นไม้บางต้นขึ้นอยู่ริมๆ ลำธาร มีเถาวัลย์ห้อยระโยงระยางจนบางคนเอามาห้อยโหนเล่นเหมือนเด็กๆ และเนื่องด้วยลำธารนี้ยาวและคดเคี้ยวลงไปถึงหมู่บ้าน พื้นที่ริมฝั่งก็เป็นต้นไม้ขึ้นหนาแน่นบ้าง  บางช่วงก็เป็นพงหญ้า บางช่วงเป็นเกาะแก่งหินระเกะระกะ ใครสมัครใจจะเล่นน้ำตรงไหนก็เล่นกันไปเป็นที่สนุกสนาน จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:22:08

ความคิดเห็นที่ 43 ใหม่เดินนำกุ๊กกิ๊กกับคีย์ลงเล่นน้ำที่ลำธารตื้นๆ ริมต้นไม้ใหญ่ มีพรรคพวกชาวค่ายเล่นน้ำกันอยู่บริเวณนั้นหลายคน เสียงกุ๊กกิ๊กว่า “เฮ้ย เค้าอยากโหนเถาวัลย์มั่งอ่ะ ใหม่ คีย์” ว่าแล้วมองไปที่คนโหนเถาวัลย์เล่น ท่าทางน่าสนุก “โธ่กิ๊ก เล่นเป็นเด็กไปได้น่า” ใหม่ว่ายิ้มๆ คีย์เองก็ยิ้ม “ไม่ได้เป็นเด็กหรอก เป็นลิงมากกว่า จริงไหมกิ๊ก” กุ๊กกิ๊กได้ฟังก็หัวเราะ เลยสาดน้ำใส่เพื่อน แล้วกำลังของกุ๊กกิ๊ก มีหรอจะออมมือ  สาดเล็กสาดน้อยเป็นกับเขาที่ไหนล่ะ สาดแล้วต้องเต็มที่  โครมเดียวใหม่กับคีย์ก็เปียกเหมือนโดนสาดน้ำสงกรานต์ยังไงยังงั้น -*- “โห ไอ้กิ๊ก เล่นไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยนะแก เดี๋ยวโดน” ใหม่ว่าแล้วหันไปมองคีย์ ก่อนช่วยกันระดมสาดน้ำใส่กุ๊กกิ๊กเต็มที่ ผลคือกุ๊กกิ๊กเปียกไม่แพ้เพื่อนเลย ได้แต่ทำหน้ามุ่ยแล้วว่า “แงๆ โดนรุม” ใหม่กับคีย์พากันหัวเราะ กุ๊กกิ๊กค้อนเพื่อนแล้วว่า “มันหนาวนะเนี่ย” “เอ้า กิ๊กอยากสาดเค้าก่อนทำไม” ใหม่ว่ายิ้มๆ ก่อนจะว่า “เดี๋ยวกลับไปกินยาเลยนะ เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกหรอก” กุ๊กกิ๊กพยักหน้ารับแต่โดยดี  อดที่จะวักน้ำเล่นไม่ได้ แต่มาแบบเล็กๆ ไม่โครมๆ เหมือนเมื่อกี้ คีย์มองน้ำใสจนเห็นตัวปลาแล้วก็บอกเพื่อนอย่างตื่นเต้น “เฮ้ย ใหม่ กิ๊ก มีปลาด้วยอ่ะ มาจับปลากัน” “ไหนๆ” กุ๊กกิ๊กทำท่ามองหา พลางว่า “จับด้วยดิ” “ยังกะจะจับได้ง่าย” ใหม่ว่าแล้วส่ายหน้า อดขำเพื่อนไม่ได้ พลางว่า “เดี๋ยวคอยดูนะ จับไปจับมาได้ลื่นกันมั่งแหละ หินลื่นจะตาย” พูดยังไม่ทันขาดคำ กุ๊กกิ๊กก็ทำท่าจะลื่นไถล ดีที่คีย์หันมาเห็นแล้วจับมือเอาไว้ได้ แต่ตัวเองก็ทานน้ำหนักกุ๊กกิ๊กไม่อยู่ ทำท่าจะลื่นไถลกันไปทั้งสองคน สุดท้ายใหม่ต้องรีบยื่นมือทั้งสองมาจับเพื่อนไว้ แล้วบอกว่า “เห็นไหมล่ะ บอกแล้ว” เพื่อนทั้งสองคนก็หัวเราะประสานเสียงกัน จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:25:11

ความคิดเห็นที่ 44 “มวลเถาวัลย์ป่าใบเขียว คดลดเลี้ยวพันเกี่ยวคบไม้ใหญ่ ฝูงมัจฉาว่ายแหวกน้ำใส เวียนวนไปภายในสายวารี มวลบุปผชาติ ดาษเนินเขางาม แลสะพรั่งแทรกตามหินทุกก้อนมี....” เสียงสุกฤษฏิ์ร้องเพลงเทพธิดาดอย (ซึ่งแน่นอน ทุกคนไม่เคยได้ยิน -*-) อย่างสนุกสนาน จนมีเสียงขัดขึ้นมาว่า “โอ้โห พี่กฤษฏิ์ เพลงสมัยไหนเนี่ย” “อะไรกันน้อง เพลงนี้เขาออกจะดัง มาเที่ยวบนภูบนดอยเขาก็ต้องร้องเพลงนี้แหละ “ สุกฤษฏิ์ว่าท่าทางไม่สบอารมณ์ แล้วบอกกับอั้ม “จำได้ไหมอั้ม เราเคยเต้นหลีดเพลงนี้ให้น้องๆ ชาวเขาตอนไปออกค่ายครั้งก่อนน่ะ” อั้มยิ้มแล้วว่า “ใช่ๆ เพลงนี้น้องๆ ชอบมาก ชาญเองก็ยังร้องเพลง อะไรนะ” หันมาถามคมชาญ คมชาญจึงร้องให้ฟัง “ป่าเหนือเมื่อหน้าดอกไม้บาน  ลมฝนบนฟ้าผ่านฟ้ามองดังม่านน้ำตา น้ำฝน หล่นจากฟากฟ้า....” เสียงแซวดังขึ้นมาทันที “พี่ชาญร้องเพลงไรอ่ะ เก่ากว่าเพลงพี่กฤษฏิ์อีก” คมชาญหัวเราะ พลางว่า “อะไรกัน แค่นี้เก่าแล้วหรอ เพลงที่ไอ้เมฆร้องเก่ากว่านี้อีก ที่ร้องคู่กับนิสาน่ะ แกจำได้ไหม” “อะไรกัน ชั้นเคยร้องเพลงเก่าๆ ด้วยหรอ ไม่เค้ย ไม่เคย” เมฆรีบปฏิเสธทันที นิสาจึงขัดขึ้นมาอย่างหมั่นไส้ “ไอ้เมฆ ไม่ต้องเลยแก ร้องเพลงคู่กับชั้นเพลงนี้ไง” ว่าแล้วนิสาก็ร้อเงพลงให้ฟัง ....มนต์รักระริน เปรียบดังนกน้อยบิน เหินลอยไปสู่เวหา ความรักก็คือบุปผา ผลิดอกที่ตาแล้วมาบานเบ่งที่ใจ สอง เราสาวหนุ่ม เกาะกุมแขนเกี่ยว นิดเดียวก็สุขเกินใคร โอ้ละหนอ เจ้าดอกคำใต้ อย่าบอกนะใครใคร ว่ารักเราได้ สู่สวรรค์... ทุกคนได้ฟังก็ฮิ้วกันใหญ่ ชะเอมหันมาบอกเมฆยิ้มๆ “พี่เมฆร้องเพลงเพราะขนาดนี้ก็ไม่บอก จะได้เข้าวงดนตรี” “โอ๊ย อย่าเลย เดี๋ยวน้องๆ เขาจะกรี๊ดพี่มากเกินไป สงสารไอ้อิศมันน่ะ” อิศราหันมามองแล้วว่ายิ้มๆ  “ที่เขากรี๊ดนี่เพราะว่ากลัวหรือว่าอะไร” เมฆฟังแล้วค้อนให้เพื่อน หันไปถามทิพย์ “ทิพย์มีอุปกรณ์ทำแผลมาใช่ไหม” “เอามาสิ ทำไมหรอ” ทิพย์ถาม เมฆจึงว่า “ไม่ใช่ไรหรอก อยากเล่นประธานสโมฯ สักหน่อย” อิศราฟังแล้วอดขำไม่ได้ ทุกคนก็เช่นกัน ต่างมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้า จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:27:23

ความคิดเห็นที่ 45 ชะเอมเห็นฤทธีกำลังลุยน้ำพลางหยิบหินใต้น้ำขึ้นมามองอย่างสำรวจจึงทัก “พี่ธีทำอะไรอ่ะคะ” ฤทธีหันมามองแล้วยิ้มให้ “พี่ดูหินพวกนี้น่ะ สวยดีนะ” ชะเอมหยิบขึ้นมาดูบ้าง พลางว่า “ธรรมชาติสร้างสรรค์ได้สวยงามกว่ามนุษย์อีกนะคะ” “อะไรที่เกิดจากธรรมชาติน่ะ สวยงามเสมอแหละ” ฤทธีว่า ชะเอมขมวดคิ้ว นิ่งคิดนิดหนึ่ง ก่อนจะว่าหน้าจ๋อย “แต่ความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มันอาจจะสวยงามก็จริงนะพี่ แต่บางที มันก็น่าเศร้านะ” “เฮ้ย เอมน่ะหรอเศร้า พี่คิดภาพไม่ออกเลย” ฤทธีหันมามองชะเอมอย่างพิจารณา ชะเอมชะงัก รีบยิ้มให้ทันที พลางว่า “หนูยังไม่ได้บอกเลยว่าเศร้า แค่สมมุติเฉยๆ น่ะพี่” “อ๋อ อย่างนั้นหรอ” ฤทธีพยักหน้า “ถ้ามีอะไรบอกพี่ได้นะ” “ได้ค่ะ” ชะเอมรับคำแล้วยิ้มให้ มองเห็นเมฆเดินมาหาก็ว่า “พี่เมฆจะไปไหนคะ” เมฆยิ้มให้ “ก็เห็นดูอะไรกันเลยอยากรู้มั่งอ่ะ ดูอะไรหรอพี่ธี” หันไปถามฤทธี เขาจึงหยิบก้อนหินให้ดู พลางว่า “นี่ไง หินน้ำตก สวยไหม” เมฆรับมาดู “สวยดีครับพี่ พี่ธีกำลังคิดว่าจะเอาหินน้ำตกไปวิจัยอะไรหรอ” ฤทธีหัวเราะ “เฮ้ย ยังไม่ได้คิดขนาดนั้นสักหน่อย แค่คิดว่ามันสวยดี” พูดแล้วชี้มือไปรอบๆ “ดูสิ แถวนี้ระบบนิเวศน์คงดีน่าดู ธรรมชาติมากๆ” “ผมก็ว่างั้น เอาไว้เรามาเล่นน้ำตอนเย็นกันทุกวันก็น่าจะดีเนอะน้องเอม” หันไปยิ้มกับชะเอม เจ้าตัวจึงอดยิ้มตอบไม่ได้ “ดีสิค่ะพี่” หัวใจเบิกบานขึ้นกว่าเดิม จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:28:46

ความคิดเห็นที่ 46 ... แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 52 13:19:40 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:28:58

ความคิดเห็นที่ 47 คมชาญหันมามองอั้ม เห็นทำท่าจะเดินลุยขึ้นฝั่งก็ถาม “อ้าว อั้มจะขึ้นแล้วหรอ” “อืม รู้สึกหนาวๆ แล้ว “ อั้มตอบ คมชาญจึงทำท่าจะเดินตามไป พลางว่า “เดี๋ยวชาญไปเป็นเพื่อน”แต่อั้มรีบห้ามเอาไว้ก่อน “ไม่ต้องหรอกชาญ อั้มไปเองได้ โธ่ แค่ริมฝั่งนี่เอง” “ไปได้แน่นะ” คมชาญถามย้ำ อั้มจึงพยักหน้า “ได้แน่นอน” พูดแล้วมองหน้าคมชาญยิ้มๆ “จริงๆ นะ  ถ้าห่างแล้วดีอย่างนี้ ห่างตลอดเลยดีไหม” ว่าทีเล่นทีจริง คมชาญชะงัก หันมามองหน้า “อั้มพูดจริง หรือเล่นเนี่ย” “พูดเล่น” อั้มว่าขำๆ  “อั้มน่ะไม่เป็นไรแล้ว เหลือแต่ชาญเท่านั้นแหละ” “หมายความว่าไงอ่ะ” “ไม่รู้สิ คิดเอง” อั้มว่ายิ้มๆ แล้วเดินขึ้นฝั่งไป คมชาญมองตาม ก่อนจะหันมาเห็นนิสากำลังมองอยู่ จึงว่า “อั้มหมายความว่าไงอ่ะ” “ไม่รู้ดิ” นิสาตอบทันที “ชั้นไม่ใช้เทพธิดาพยากรณ์นะ จะได้รู้ใจใครไปได้ทุกคน” “เออ แกมันไม่ใช่เทพธิดาพยากรณ์หรอก แกมันเทพธิดาพญายม” คมชาญว่ายิ้มๆ รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันที นิสาหันมามองหน้าแล้วกระพริบตาใส่ปริบๆ “หนอย ว่าชั้นเป็นเทพธิดาพญายม แกก็เป็นผีทะเลแล้วล่ะ” “โห ผีทะเล พูดเหมือนนางเอกเวลาว่าพระเอกเลยอ่ะ ไอ้ผีทะเลนี่หน้าตาเป็นไงอ่ะ อยากรู้” “เหอะ แกหรอพระเอก พูดไม่ดูหนังหน้าเลยนะ เป็นพระเอกช่องไหนเนี่ย” นิสาว่าอย่างหมั่นไส้เพื่อน คมชาญก็ตอบทันที “ช่องไหนก็ได้ เรื่องไหนก็ได้ ขอให้เป็นเรื่องที่มีแกเป็นนางเอกแล้วกัน” นิสาชะงักกึก หันมามองหน้าคมชาญ เห็นแววตาของเพื่อนพราวระยับก็โวยวายกลบเกลื่อน “งั้นแกก็ไม่ได้เล่นแล้วล่ะ ชั้นไม่ใช่นางเอกโว้ย ชั้นเป็นนางร้าย ชอบตบคน ต่อยคนอ่ะ อยากลองไหมล่ะ” ว่าแล้วชูกำปั้นทำท่าจะเหวี่ยงใส่เพื่อน คมชาญรีบหลบ “โห เล่นแรงว่ะ ใช้แต่กำลัง” คมชาญพึมพำแล้วหัวเราะ นิสาเองก็อดยิ้มขำไม่ได้ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:30:50

ความคิดเห็นที่ 48 อิศรากำลังเดินสำรวจบริเวณริมฝั่งน้ำ เพื่อเตรียมพื้นที่ทำฝายกั้นน้ำ แอบมองเห็นทิพย์กำลังสำรวจต้นไม้ใบหญ้าอยู่แถวนั้น เขามองเพลินจนสะดุ้งเมื่อมีคนมาสะกิดหลัง หันไปมองก็เห็นสุกฤษฏิ์ยืนอยู่จึงถาม “อะไรของแก สะกิดชั้นทำไมเนี่ย” “เห็นทิพย์ไหม” สุกฤษฏิ์ถาม อิศราจึงชี้มือให้ดู “นั่นไงทิพย์” สุกฤษฏิ์มองตาม ก่อนจะนิ่งคิดนิดหนึ่ง เมื่อคิดอะไรได้แล้วเขาก็ทำท่าจะรีบเดินออกไป แต่อิศรารีบเรียกเอาไว้ก่อน “อ้าว แล้วแกจะไปไหนอ่ะ” “ชั้นมีภารกิจที่จะต้องทำ” สุกฤษฏิ์บอกยิ้มๆ แล้วรีบเดินออกมาทันที อิศรามองตามอย่างงงๆ สุกฤษฏิ์เดินออกมาหากุ๊กกิ๊กเห็นว่ากำลังเล่นน้ำอยู่กับเพื่อน ก็กวักมือเรียก กุ๊กกิ๊กเห็นเข้าก็เดินมาหา พลางถาม “มีอะไรหรอคะ พี่กฤษฏิ์” “พี่คิดแผนสี่ออกแล้ว”สุกฤษฏิ์ว่าแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “แผนสี่ชื่อว่า แผนชมธาร เอางี้นะกุ๊กกิ๊กฟังพี่ให้ดี” แล้วสุกฤษฏิ์ก็อธิบายแผนชมธารให้กุ๊กกิ๊กฟังอย่างละเอียด แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 52 13:15:30 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 21:32:01

ความคิดเห็นที่ 49 รอตอนต่อไปอยู่จ๊ะ สุกฤษฏิ์ พ่อคู้ณ เจ้าแผนการ ตลอด แต่ไม่เคยได้ผลซักแผนเลย -.-* 555 จากคุณ : pinky_antz เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 22:01:08

ความคิดเห็นที่ 50   ออกมาบอกว่าติดตามมาตลอดค่า ได้เล่นน้ำเย็นๆ บรรยากาศดีๆ (กับใครบางคน) แววตาก็เลยพราวระยับสินะ อิอิ ปล. รอดูแผนชมธารด้วยค่ะ จากคุณ : ชมเช้า FC เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 22:17:53 A:124.122.176.97 X: TicketID:222047

ความคิดเห็นที่ 51 แม่ชมจ๋า   ขุดกรุเพลงเก่า มาหมดอัลบั้มเลยนะ มนต์รักดอกคำใต้ ยังไม่เก๋าจริง ถ้าพี่สุกฤษณ์แน่ มันต้องนี่เลย "รักใต้ร่มไทร" ว้ายยยๆๆๆ ฉานพูดไรออกไป (ไม่ได้รู้จักเล้ยย...ก็แค่ฟังคนเฒ่าคนแก่เขาร้องกันหนะ) อ้อ...พ่อสุกฤษณ์  แผนของพ่อแต่ละแผนฉานปลื้มนะ เลือกแม่สื่อเก๊งเก่ง แผนพ่อคงจะสำเร็จเข้าสักวันหรอก จากคุณ : รักคนอ่าน (kru_pn2) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 22:24:32

ความคิดเห็นที่ 52 ลุ้นแผนชมธาร แต่คาดว่าจะล่มไม่เป็นท่า อิอิ แต่แม่สื่อน่ารักกกกกกกก 55555555   ชั้นมาให้กำลังใจแม่ชมนะ กิ๊ฟชั้นหมดแล้วอ่ะ ติดไว้ก่อนนะ ให้ใจก็ไม่เป็นกะเค้า ไว้จะมารออ่านบ่อยๆ นะ แม่ชมมาไวๆล่ะ จากคุณ : WiMAX@Bangkok เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 23:18:18

ความคิดเห็นที่ 53 รออ่านอยู้จ้า ชั้นก้อกด F5 ทั้งวันเลย ชั้นกลัวว่าแผนชมลำธารของแม่ชมมันจะกลายเป็นแม่สื่อแม่ชักวัวพันหลักเสียละมั้ง จากคุณ : Vorramon007 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 23:26:03

ความคิดเห็นที่ 54 ๕๕๕๕ น่ารักคะ พี่เมฆกับน้องคีย์เนี่ย ฮาดี “ช่องไหนก็ได้ เรื่องไหนก็ได้ ขอให้เป็นเรื่องที่มีแกเป็นนางเอกแล้วกัน” โหววว เดี๋ยวนี้พี่คมชาญ เริ่มแอบหยอดแล้วนะเนี่ย อิอิ พี่นิสาก็โวยวายกลบตลอดอะ ไม่เข้าไจว่าทำไมต้องกลบเกลื่อนด้วย ไม่รู้ว่ากลัวไรน้า เอิ๊กกกกกกกกกกกก เข้ามาลุ้นกับแผน๔ ของพี่สุกฤษฎิ์ด้วยคนคะ เข้าใจหาแม่สื่อเสียจริง หุหุ จากคุณ : kukiky312 เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 52 23:46:46

ความคิดเห็นที่ 55 ซุ่มแตก มาขอลุ้นคู่นิสากับคมชาญ ค่ะ..... รักต้องลุ้นจริงๆเลยคู่นี้......เฮ้ออออ จากคุณ : กระต่ายน้อยซะเมื่อไหร่ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 00:55:09

ความคิดเห็นที่ 56   เข้ามาให้กำลังใจแม่ชมคะ แม่ชมสู้ๆ แม่ชมสู้ตาย \('\ ') \(' ')/ ('/ ')/ รออ่านตอนต่อไปนะคะ :-) จากคุณ : paku เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 01:08:53 A:194.74.208.129 X: TicketID:206689

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบใจนะจ๊ะแม่ชมที่ให้ความกระจ่างแก่ชั้น เรื่องภูเรือ ส่วนนิยาย เรื่องราวก็ค่อยๆกระจ่างขึ้นบ้างแล้ว จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 10:07:54

ความคิดเห็นที่ 58 Jukebox มาแว้ววจ้ะ ((เพลงโปรดแม่เลยทีเดียว )) *** "อะไรกันน้อง เพลงนี้เขาออกจะดัง มาเที่ยวบนภูบนดอยเขาก็ต้องร้องเพลงนี้แหละ" สุกฤษฏิ์ว่าท่าทางไม่สบอารมณ์ แล้วบอกกับอั้ม "จำได้ไหมอั้ม เราเคยเต้นหลีดเพลงนี้ ให้น้องๆ ชาวเขาตอนไปออกค่ายครั้งก่อนน่ะ" "มวลเถาวัลย์ป่าใบเขียว คดลดเลี้ยวพันเกี่ยวคบไม้ใหญ่ ฝูงมัจฉาว่ายแหวกน้ำใส เวียนวน ไปภายในสายวารี มวลบุปผชาติ ดาษเนินเขางาม แลสะพรั่งแทรกตามหินทุกก้อนมี...." http://www.imeem.com/people/Yz0TUaI/music/XXw_i6Q9/wma/ "พี่ชาญร้องเพลงไรอ่ะ เก่ากว่าเพลงพี่กฤษฏิ์อีก" คมชาญจึงร้องให้ฟัง "ป่าเหนือเมื่อหน้าดอกไม้บาน  ลมฝนบนฟ้าผ่านฟ้ามองดังม่านน้ำตา น้ำฝน หล่นจากฟากฟ้า...." http://www.imeem.com/thaioldies/music/FPBZ0Qdp// "ไอ้เมฆ ไม่ต้องเลยแก ร้องเพลงคู่กับชั้นเพลงนี้ไง" ว่าแล้วนิสาก็ร้องเพลงให้ฟัง ....มนต์ รักระริน เปรียบดังนกน้อยบิน เหินลอยไปสู่เวหา ความรักก็คือบุปผา ผลิดอกที่ตา แล้วมาบานเบ่งที่ใจ สอง เราสาวหนุ่ม เกาะกุมแขนเกี่ยว นิดเดียวก็สุขเกินใคร โอ้ละหนอ เจ้าดอกคำใต้ อย่าบอกนะใครใคร ว่ารักเราได้ สู่สวรรค์... http://www.imeem.com/people/4E-FuMd/music/at6QPPdR// แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 52 18:46:22 จากคุณ : [Zonic] เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 18:44:03

ความคิดเห็นที่ 59 แวะมา ลงชื่อรออ่านตอนต่อไปจ้ะ เรื่องราวกำลังน่าติดตามมาก ๆ คู่แม่ทิพย์กับพ่ออิศรา .. ก็น่าเชียร์ คู่แม่นิสากับพ่อชาญ .. ก็น่าลุ้น ส่วนน้องชะเอม .. ก็น่าสงสาร (พ่อเมฆหมอกนี่ จับไม่ได้ไล่ไม่ทันจริง ๆ) และแผนการของพ่อสุกฤษฏิ์ .. ก็น่าจะล่ม(แล้วล่มอีก) อ้อ .. ขอบคุณเพลงประกอบนิยายจากแม่โซนิกด้วยนะ นี่ถ้าเรื่องนี้กลายเป็นละคร แม่ชมอย่าลืมให้น้อง ๆ นักแสดงช่วยกันร้องเพลงประกอบละคร ชั้นว่า OST.ใต้ซุ้มแมกโนเลีย ต้องขายดีแน่ ๆ เลย ^ ^ จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 21:52:31

ความคิดเห็นที่ 60 มาแล้วจ้า ขอบคุณน้องปาล์มโซนิคนะจ๊ะ สำหรับตู้เพลงเคลื่อนที่ อายจัง เพลงเก่าๆ ทั้งนั้น ๕๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 21:55:15

ความคิดเห็นที่ 61 กุ๊กกิ๊กค่อยๆ เดินเลาะริมลำธาร ตาก็มองหาว่าฤทธีอยู่ตรงไหน จนมาถึงน้ำตกเตี้ยๆ ช่วงหนึ่ง กุ๊กกิ๊กก็เห็นฤทธีกำลังเดินลุยน้ำท่าทางมองหาอะไรสักอย่าง ก็ตะโกนเรียก “พี่ธี...” ฤทธีชะงักหันมามองหน้า พอเห็นกุ๊กกิ๊ก หน้าก็มีเครื่องหมายคำถาม กุ๊กกิ๊กจึงเดินลุยน้ำไปหา แล้วยิ้มให้ ฤทธีมองเหมือนไม่ไว้ใจ พลางถาม “มีอะไรหรือเปล่า ทำหน้าแปลกๆ” กุ๊กกิ๊กเลยทำหน้าแปลกจริงๆ “อะไรอ่ะ หนูยิ้มให้พี่นะ มันแปลกตรงไหนเนี่ย” ฤทธีฟังแล้วอมยิ้ม “อ้าวหรอ แล้วยิ้มทำไม” “ก็มีข่าวดีมาบอกน่ะสิพี่” กุ๊กกิ๊กว่าพลางมองซ้ายมองขวา ก่อนจะกระซิบกระซาบ (จะกระซิบทำไม -*-) “คือว่าพี่ทิพย์เขาอยากคุยกะพี่น่ะค่ะ” ฤทธีมองหน้ากุ๊กกิ๊กอย่างไม่ค่อยเชื่อถือเท่าไหร่ “จริงหรือเปล่าเนี่ย ไม่ใช่หลอกพี่เหมือนเมื่อคืนอีกนะ” “หนูหลอกพี่ที่ไหนเล่าเมื่อคืนนี้น่ะ โธ่” กุ๊กกิ๊กโอดครวญ “ไม่รู้ล่ะ ยังไงวันนี้พี่ก็ต้องรอพี่ทิพย์ อย่าให้คลาดกันอีกนะ” “ทิพย์ให้เรามาบอกหรอ” ฤทธีถามสั้นๆ กุ๊กกิ๊กกำลังจะตอบว่า “พี่ก....เอ้ย ใช่ค่ะพี่” ว่าแล้วก็หัวเราะแหะๆ เมื่อเห็นฤทธีมองมาอย่างสงสัย ก็เสถาม “เมื่อกี้พี่ทำอะไรอยู่คะ เห็นทำท่าเหมือนมองหาอะไร” “อ๋อ พี่หาหินน้ำตกอันสวยๆ น่ะ” ฤทธีว่าพลางชูหินน้ำตกก้อนกลมเกลี้ยงก้อนหนึ่งให้ดู “สวยไหม” “สวยค่ะพี่” กุ๊กกิ๊กว่า “ขอหนูดูหน่อยนะ อยากได้มั่งอ่ะ” ว่าแล้วทำท่าจะเอื้อมมือไปขอก้อนหินนั้นมาดู ฤทธีกำลังจะส่งให้ ก็พอดีมีเสียงเรียกดังขึ้นมาซะก่อน “พี่ธี กุ๊กกิ๊ก” ทั้งสองชะงัก หันไปก็เห็นทิพย์ยืนมองอยู่ กุ๊กกิ๊กชักมือกลับทันที ก่อนจะบอกฤทธีว่า “แน่ะ พี่ทิพย์มาแล้วไงคะ หนูบอกแล้วว่าคราวนี้ไม่พลาดแน่ งั้นหนูไปก่อนนะคะ” ว่าแล้วก็เดินลุยน้ำออกไปทันที ฤทธีจะเรียกก็เรียกไม่ทัน กุ๊กกิ๊กเดินลุยน้ำขึ้นมาบนฝั่ง แล้วยิ้มกับทิพย์บอกว่า “พี่ทิพย์มาพอดีเลย พี่ธีเขารออยู่แน่ะค่ะ” “อืม กฤษฏิ์ก็บอกพี่อย่างนี้แหละ ไม่รู้พี่ธีมีเรื่องอะไรจะคุย”ทิพย์ว่าอย่างสงสัย กุ๊กกิ๊กจึงรีบเสริม  “นั่นสิคะพี่ คงเป็นเรื่องพิเศษๆ แน่เลยค่ะ งั้นหนูไปก่อนนะคะพี่ทิพย์” ว่าแล้วกุ๊กกิ๊กก็รีบเดินออกไปทันที ไม่เปิดโอกาสให้ทิพย์ได้ถามอะไรต่ออีก กุ๊กกิ๊กเดินห่างออกมาแล้วก็ถอนหายใจ ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ตัวเองหน้าจ๋อยแค่ไหน จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 21:59:40

ความคิดเห็นที่ 62 เดินหงอยๆ ออกมาก็เห็นสุกฤษฏิ์เดินตรงเข้ามาหา มาจับไม้จับมือกุ๊กกิ๊กแสดงความดีใจแล้วร้องว่า “บิงโก...” “ดีมากน้องกุ๊กกิ๊ก งานนี้น้องทำดีมาก” สุกฤษฏิ์ว่าพลางปลาบปลื้มกับผลงานตัวเอง กุ๊กกิ๊กจึงยิ้มให้ “แต่หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ” “ทำสิ ทำไมจะไม่ทำ หนูกำลังจะทำให้พี่ธีกับทิพย์สมหวังยังไงล่ะ พี่ขอบคุณหนูมากเลยนะกุ๊กกิ๊ก” สุกฤษฏิ์เดินคุยอย่างออกรสชาติ “กว่าพี่จะหลอกให้ทิพย์ไปหาพี่ธีได้ แทบแย่แน่ะ กลัวทิพย์จะสงสัย แล้วกุ๊กกิ๊กล่ะ พี่ธีคุยยากไหม” “ก็ไม่ยากนี่คะ คือ หนูไม่ได้คุยอะไรหรอกค่ะ” กุ๊กกิ๊กตอบพลางยิ้มแหะๆ สุกฤษฏิ์จึงพยักหน้า “อืม พี่ธีเขาก็งี้แหละ กับคนที่ไม่สนิทเขาจะไม่ค่อยคุยเท่าไหร่ แต่กับทิพย์นะ เมื่อก่อนนี้คุยกันถูกคอเชียวแหละ” กุ๊กกิ๊กฟังแล้วยิ้ม ในใจคิดอะไรไม่รู้ สุกฤษฏิ์เห็นกุ๊กกิ๊กเงียบไปก็หันมามองหน้า ขยับจะถามก็พอดีอิศราเดินเข้ามาหาซะก่อน “กฤษฏิ์ เห็นทิพย์ไหม” “เห็นสิ” สุกฤษฏิ์ว่ายิ้มๆ อิศราจึงถามต่อ “ไหนล่ะ” “คุยอยู่กับพี่ธีนั่นน่ะ แกจะหาทิพย์ทำไมล่ะ อย่าเพิ่งเข้าไปขัดเขาตอนนี้เลย เขากำลังปรับความเข้าใจกันอยู่” อิศราชะงัก หันมามองหน้าเพื่อน พลางทวนคำ “ปรับความเข้าใจ” “ใช่” สุกฤษฏิ์พยักหน้ารับ “แกก็น่าจะรู้นี่ว่าอะไรเป็นอะไร อีกหน่อยเค้าสองคนก็คงเหมือนเดิมนั่นแหละ ดีเนอะ” ประโยคท้ายหันไปพยักเพยิดกับเพื่อน อิศรารจึงยิ้มนิด ๆพลางว่า “อืม ก็คงดี” พูดแล้วก็รู้ดี ว่าในใจของตัวเองนั้นแห้งแล้งเหลือเกิน อิศราพยายามสลัดความคิดนั้น หันไปเห็นกุ๊กกิ๊กก็ถาม “แล้วกุ๊กกิ๊กล่ะ จะไปไหนเนี่ย” กุ๊กกิ๊กยิ้มให้อิศรา แล้วว่า “หนูจะไปหาใหม่กับคีย์ค่ะ สงสัยจะเดินล่วงหน้าไปแล้ว” “อ้าวหรอ” อิศราว่าพลางมองไปข้างหน้า “งั้นพี่เดินไปเป็นเพื่อนนะ” กุ๊กกิ๊กก็พยักหน้า “ขอบคุณนะคะพี่” อิศราพยักหน้าให้ แล้วออกเดินไปด้วยกัน “อ้าว ชั้นไปด้วยสิ ไม่อยากอยู่เป็นกบ เขียด คางคกนี่” สุกฤษฏิ์ว่าแล้วเดินตามไปอีกคน จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 22:13:46

ความคิดเห็นที่ 63 กุ๊กกิ๊กเดินมากับอิศราเงียบๆ มีสุกฤษฏิ์เดินยิ้มร่าเริงทักคนโน้นคนนี้ เดินมาได้สักพักก็เห็นคีย์กับใหม่เดินอยู่ข้างหน้า กุ๊กกิ๊กก็เรียก “ใหม่ คีย์” เพื่อนทั้งสองหันมามอง เห็นว่าเป็นกุ๊กกิ๊ก ใหม่ก็ว่า “อ้าว กิ๊ก ไปไหนมาอ่ะ เมื่อกี้เค้ากับคีย์หาตัวเองแทบแย่” “ก็ไป...ไปตรงโน้นมาน่ะ” กุ๊กกิ๊กพูดตะกุกตะกัก คีย์มองอย่างสงสัย “ตรงโน้นมันตรงไหนหรอ” กุ๊กกิ๊กหันไปมองสุกฤษฏิ์ สุกฤษฏ์จึงตอบแทน “เอาน่าน้องคีย์ ก็คงแถวๆนี้แหละ ไม่มีไรหรอก” พูดแล้วยิ้มนิดๆ หันไปมองข้างหน้า ก็เจอนิสา  คมชาญ อั้ม และชะเอมยืนอยู่ก็ทัก “อ้าว มายืนชุมนุมอะไรกันอยู่เนี่ยแหละ” “ก็จะมารอถามอิศว่ามีอะไรต้องทำเตรียมพร้อมก่อนทำฝายไหม” เมฆถาม อิศราจึงบอกว่า “ยังไม่ต้องทำหรอกเมฆ เราทำห้องน้ำให้เสร็จหมดก่อนดีกว่า” “งั้นกลับกันไหม เย็นมากแล้ว” นิสาชวน เพื่อนๆ จึงเห็นด้วย เสียงเมฆร้องอย่างร่าเริง “ เอ้า น้องเดินนำหน้า พี่ตามหลัง” ทุกคนชะงัก หันมามองหน้าเมฆ คีย์ถามอย่างสงสัย “เอ๊ะ พี่เมฆ หนูเคยได้ยินแต่เดินตามผู้ใหญ่ หมาไม่กัด ไม่ใช่หรอคะ” “โธ่ น้องคีย์ แล้วมันมีที่ไหนเล่าหมาน่ะ” เมฆว่าแล้วยิ้ม “พวกพี่เดินตามหลังจะได้คอยระวังหลังให้ไง” ทุกคนได้ฟังก็หัวเราะ กำลังจะรวมตัวเดินกันไป ชะเอมก็ทักขึ้นมาก่อน “เอ๊ะ แล้วพี่ธีล่ะคะ ไปไหน” ใหม่เองก็เสริม “พี่ทิพย์ด้วยค่ะ พี่ทิพย์ก็ไม่อยู่” ทุกคนพากันมองหา จนเห็นว่าฤทธีกำลังเดินมาด้วยกันกับทิพย์ สุกฤษฏิ์เห็นก็แซวทันที “อ่ะแน่ะ ไปแอบคุยไรกันอ่ะพี่ธี ทิพย์” “นั่นสิครับพี่ธี ท่าทางมีความสุขนะ” เมฆว่ายิ้มๆ ฤทธีกับทิพย์หันมามองหน้ากันแล้วยิ้ม ขยับจะตอบแต่ไม่ทันเมฆที่ร้องเพลงขึ้นมาซะก่อน ...อิจฉาเขาจูงมือกัน อิจฉาเขาหอมแก้มกัน ทำไมตัวฉันจึงไม่มีสิทธิอย่างเขา... ทุกคนได้ฟังก็พากันหัวเราะ คมชาญเองยังอดค่อนไม่ได้ “ยังมีหน้ามาร้องเพลงนะแก ก็เลิกหยอดซะทีสิ” “อ้าวๆ” เมฆว่าเสียงดังทันที  พลางหันไปทางนิสา “เพื่อนเราเอาใหญ่แล้วนิสา มาหาว่าชั้นหยอดอ่ะ อย่างนี้เล่นมันเลยดีไหม” “ก็แกก็หยอดจริงป่ะล่ะ” นิสาว่า เมฆหันมามองแล้วหรี่ตา ก่อนจะว่า “เอ๊ะ นี่แกเข้าข้างกันหรอ” นิสาเหลือบมองเพื่อน เห็นกำลังหันมาก็รีบหลบ พลางว่า “เอ้า ก็แกมีน้องๆ เข้าข้างเยอะแยะแล้วนี่” “แน่นอน” เมฆยิ้ม ท่าทางภูมิใจ “อย่างน้อย อั้ม เอม และน้องปีหนึ่งก็ต้องเข้าข้างพี่ใช่ไหม” ว่าแล้วหันไปถามน้องๆ แต่ไม่ปรากฏเสียงตอบรับ เมฆเลยทำท่าปวดใจ -*- ทุกคนพากันหัวเราะ แล้วเดินลงภูมาด้วยกัน บรรยากาศเริงรื่น เดินกันไปร้องเพลงกันไป มีเมฆเป็นต้นเสียงร้องเพลง เขาร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ดวงตาระยิบระยับเมื่อยามมองน้องๆ ทุกคน -*- ....ดีไหม หากเราลองรู้จักกัน พูดและคุยในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ได้ผูกมัดอะไร แค่รู้จักกันเท่านั้น...โอ้วว ฟังแล้ว อาจดูเจ้าชู้เหลอกลวง อยากจะรับรอง ว่าเธอไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่ได้หวังอะไร แค่อยากบอกให้เธอเข้าใจ...จะไม่ทำอย่างนี้ ถ้าปล่อยให้เธอเดินผ่าน ฉันไม่รู้ว่าอนาคตจะเสียใจแค่ไหน.... ดวงตะวันเคลื่อนคล้อยลอยต่ำ แมกไม้สีเขียวสดกลับกลายเป็นสีเข้มขึ้นเรื่อยๆ  แสงสว่างลดน้อยลง บ่งบอกว่าดวงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้าในเวลาไม่นานนี้ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 22:58:38

ความคิดเห็นที่ 64   อ้าววว แม่ช้มมมมมไหงวันนี้มาแป๊บมากกก หละจ๊ะ TT____TT หรือเราตกทู้?? (ทู้ด๋อย??) จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 23:00:58 A:118.172.37.64 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 65   แม่ชมม จบแล้วหรออ มาวันละกะปิ๊ดๆ กะปิ๊ด ลุ้นมากมาย จากคุณ : caramel macciato เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 52 23:10:52 A:10.233.86.226 X:124.121.188.27 TicketID:237980

ความคิดเห็นที่ 66 ลุ้น จริงๆ มาวันละนิดวันละหน่อยยยย อิอิ สู้ๆ นะค่ะ แม่ชมมมมมมม ;) จากคุณ : airja222 (airja222) เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 10:02:00

ความคิดเห็นที่ 67 แหง่มมม สงสัยต้องกลับไปทำเหมือนเดิม มาอ่านซักอาทิตย์ละครั้ง จะได้อ่านทีเดียวจุใจไปเลย 555555 จากคุณ : Friendly Car เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 13:45:34

ความคิดเห็นที่ 68   ยังไงก็จะรอติดตามแม่ชมอย่างใจจดใจจ่อ..นะจ๊ะ จุ๊ บุ จุ๊ บุ จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 14:45:04 A:118.172.62.214 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 69 เหมือนเรื่องของทิพย์กับพี่ธีจะคลี่คลายไป 1 คู่แล้วมั๊ยจ๊ะ เป็นการเริ่มต้นที่ดี ก่อนการสางปมที่เหลือ จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 14:48:05

ความคิดเห็นที่ 70 นั่นสิ เมื่อไหร่พี่เมฆจะเลิกหยอด -*- 555555 *** ฤทธีกับทิพย์หันมามองหน้ากันแล้วยิ้ม ขยับจะตอบแต่ไม่ทันเมฆที่ร้องเพลงขึ้นมาซะก่อน ...อิจฉาเขาจูงมือกัน อิจฉาเขาหอมแก้มกัน ทำไมตัวฉันจึงไม่มีสิทธิอย่างเขา... http://www.imeem.com/preyanat/music/JJ9LnFyX/sorn/ เมฆเป็นต้นเสียงร้องเพลง เขาร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ดวงตาระยิบระยับเมื่อยามมองน้องๆ ทุกคน -*- ....ดี ไหม หากเราลองรู้จักกัน พูดและคุยในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ได้ผูกมัดอะไร แค่รู้จักกันเท่านั้น... โอ้วว ฟังแล้ว อาจดูเจ้าชู้เหลอกลวง อยากจะรับรอง ว่าเธอไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่ได้หวังอะไร แค่อยากบอกให้เธอเข้าใจ...จะไม่ทำอย่างนี้ ถ้าปล่อยให้เธอเดินผ่าน ฉันไม่รู้ว่าอนาคตจะเสียใจแค่ไหน.... http://www.imeem.com/konrailuck/music/0j0cb3qx/groove-rider-tha-poi-hai-ther-dern/ จากคุณ : [Zonic] เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 19:10:06

ความคิดเห็นที่ 71 มาลงชื่อ รอแม่ชมนะจ๊ะ ^^ จากคุณ : pinky_antz เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 21:17:20

ความคิดเห็นที่ 72 มาคอยแม่ชม กด f5 ตลอด จากคุณ : Vorramon007 เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 22:40:00

ความคิดเห็นที่ 73 แม่ชมเค้ารอแม่ชมน้า คมชาญของเค้า ^^ จากคุณ : แค่ไม่ทุกข์ก็เรียกว่าสุขแล้ว เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 52 23:45:51

ความคิดเห็นที่ 74 ชั้นมาแล้วจ้า เรามาขึ้นเรือนใหม่กันเนอะ ที่นี่จ้ะ ตอนที่๑๑ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8611461/C8611461.html#1 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 52 01:01:07