ความคิดเห็นที่ 1 * ขอบคุณตาชา(Greenfree) กับแม่วี(iam_vy) นะจ๊ะ ที่ช่วยทำอันนี้ให้ น่ารักมากๆ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 22:29:12

ความคิดเห็นที่ 2 แผนที่มหาวิทยาลัยจ้ะ ๑.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8425418/C8425418.html ๒.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8451311/C8451311.html ๓.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8469213/C8469213.html ๔.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8469213/C8469213.html ๕.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8508570/C8508570.html ๖.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8532211/C8532211.html ๗.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8548564/C8548564.html ๘.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8564199/C8564199.html ๙.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8577648/C8577648.html ๑๐.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8593646/C8593646.html ๑๑.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8611461/C8611461.html ๑๒.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8641329/C8641329.html แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 20:28:10 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 22:31:31

ความคิดเห็นที่ 3 เหล่าชาวค่ายร่วมแรงร่วมใจกันสร้างห้องน้ำขึ้นมาใหม่อีกครั้ง จวบจนเย็นย่ำสนทยา ห้องน้ำประจำหมู่บ้านก็ก่อเป็นรูปเป็นร่างเกือบเท่าเมื่อวาน อิศรากำลังตอกตะปูฝาห้องน้ำด้านหนึ่งอย่างขยันขันแข็ง เหลือบไปเห็นทิพย์เดินตรงมาก็ยิ้มให้ ทิพย์จึงว่า “กับข้าวเสร็จแล้วนะ อิศ พวกเราคงหิวกันแล้ว” อิศราพยักหน้า แล้วบอกพวกพ้อง “เอ้า พวกเรา หิวกันหรือยัง” สิ้นเสียงอิศราเท่านั้น ทุกคนต่างมีปฏิกิริยาทันที โดยเฉพาะสุกฤษฏิ์เสียงดังมาทีเดียว “ถามได้ว่าหิวหรือปล่า พยาธิในท้องชั้นน่ะมันประท้วงกันใหญ่แล้ว” ทุกคนได้ฟังก็พากันหัวเราะ อิศราจึงชวนทุกคน “งั้นเราไปกินข้าวกัน วันนี้พอแค่นี้ดีกว่าไหม ทำเกือบเท่าเมื่อวานเลยนะ” “แล้ว...มันจะไม่เป็นเหมือนเมื่อเช้านะ”อยู่ดีๆ  นิสาก็พูดขึ้นมา อิศรานิ่งไปก่อนจะว่า “เราต้องแก้ปัญหานี้ให้เร็วที่สุด พรุ่งนี้เช้า พวกเราไปคุยกับนายบัตรกัน เขาจะได้เข้าใจ” ทุกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ต่างพากันไปล้างไม้ล้างมือ แล้วไปนั่งล้อมวงกินข้าวเย็นอย่างอร็ดอร่อยเนื่องจากเหนื่อยมาทั้งวัน จากนั้นวงดนตรีรอบกองไฟก็บรรเลงขึ้นอีกครั้ง แม้จะมีความกังวลอยู่บ้าง แต่สุกฤษฏิ์ก็บอกน้องๆ ว่า “พี่เข้าใจว่า เราอาจจะไม่ปลอดโปร่งเท่า ๒ คืนแรก  แต่ชีวิตเราก็อย่างนี้แหละ มันต้องมีปัญหาบ้างอะไรบ้าง...” เมฆหันมามองเพื่อน แล้วพูดต่อ “ใช่ๆ เรามีปัญหาก็จริง ปัญหานี้เราไม่ได้เผชิญอยู่คนเดียว เราเผชิญปัญหาด้วยกัน แล้วก็แก้ปัญหาด้วยกัน ยังไงมันคงไม่เกินความสามารถของพวกเราหรอก” “ถูกต้องแล้วคร้าบบบบ” สุกฤษฏิ์ต่อทันที แถมเอามือชี้ๆ เหมือนพิธีรายการโทรทัศน์อีกต่างหาก “เพราะฉะนั้น ตอนนี้เราต้องปล่อยวางความเครียดแล้วนะ เดี๋ยวแก่เร็วไม่รู้ด้วย มา มาร้องเพลงก็ดีกว่า” ว่าแล้วสุกฤษฏิ์ก็เป็นต้นเสียงร้อเงพลง ...ร้องเถอะร้องเพลง ถ้าอยากจะร้องจงร้องไป ร้องเถอะร้องไห้ถ้าได้ร้องแล้วลืมมัน เผลอไปรักใครเขาไม่รักไม่ยักมัน แล้วก็แล้วกัน บอกว่าตัวฉันสบายดี.... จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 22:35:05

ความคิดเห็นที่ 4 อั้มนั่งฟังเพลงเงียบๆ ในใจอดคิดไปถึงเรื่องเมื่อเช้าไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าความรักจะทำให้คนเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ คิดมาถึงตรงนี้แล้วก็เผลอถอนหายใจออกมา คมชาญที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมามอง “อั้มเป็นอะไร คิดเรื่องเมื่อเช้าหรอ” อั้มพยักหน้า “ใช่ มันอดคิดไม่ได้น่ะ” “เราว่าเค้าเป็นคนแปลกๆ นะ” นิสาแสดงความคิดเห็น “แค่เรื่องแค่นี้ ถึงกับจำฝังใจขนาดเลยหรอ” “ไม่ใช่เรื่องแค่นี้หรอกนะนิสา” อั้มพูดพร้อมกับส่ายหน้า “เรื่องของหัวใจมันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่นะ” นิสาได้ฟังก็นิ่งไป คมชาญเหลือบตาไปมองเพื่อน ก่อนจะว่า “ชาญเห็นด้วยกับอั้ม” อั้มยิ้มนิดๆ ให้เพื่อนทั้งสอง “เคยได้ยินไหมล่ะ ที่เขาว่ากันว่า เวลาที่เราอยู่คนเดียว ตัวเราก็จะเล็กๆ แต่เวลาที่เรามีคนที่รักอยู่ข้างๆ ตัวเราจะใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ...มันเป็นความรู้สึกพิเศษ....” อั้มพูดแค่นี้ก็หยุด เห็นเพื่อนทั้งสองนิ่งอึ้งไปก็ยิ้มเก้อๆ “อั้มเพ้อเจ้อใช่ไหม” “ไม่ๆ” สองคนพูดพร้อมกัน ก่อนจะหันมามองหน้ากัน แล้วหันไปมองอั้ม “เราไม่ได้คิดว่าอั้มเพ้อเจ้อเลย เรา เอ่อ ชอบนะที่อั้มพูด”นิสาพูดแล้วยิ้ม คว้ามืออั้มมาจับไว้ คมชาญแอบเหลือบตามอง “สงสัยนิสากำลังจะเป็นคนตัวใหญ่ๆ มั้ง ใช่ไหม” อั้มหันมามองหน้านิสา ดวงตาพราวระยิบระยับที่หายไปนาน กลับมาอีกครั้ง นิสามองแล้วยิ้มแหะๆ “อั้มหมายความว่าไงอ่ะ” “ไม่รู้สิ” อั้มพูดแล้วหัวเราะ ทำท่าจะลุกไป แต่นิสารีบเรียกเอาไว้ก่อน “อ้าว แล้วอั้มจะไปไหน” “ไปกินยาจ้ะ ได้เวลากินยาแล้ว” อั้มว่า คมชาญจึงรีบพูด “งั้นเดี๋ยวชาญไปเอายามาให้อั้มนะ” อั้มส่ายหน้า “ไม่เป็นไรหรอกชาญ อั้มเก็บเอาไว้ในกระเป๋า ชาญหาไม่เจอหรอก” “งั้นชาญไปเป็นเพื่อน” คมชาญยังคงยืนยัน แต่อั้มก็ยังส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอกชาญ เต็นท์แค่นี้เอง อีกอย่าง เผื่ออั้มง่วงจะได้นอนเลย วันนี้เหนื่อยมากๆ อาจจะนอนเร็วหน่อย ไปก่อนนะ” อั้มว่าแล้วลุกขึ้น กำลังจะเดินออกไป เพื่อนทั้งสองก็เรียกเอาไว้ “เดี๋ยว อั้ม” อั้มชะงัก หันมามองหน้า นิสากับคมชาญพูดออกมาพร้อมกัน “ฝันดีนะ” อั้มฟังแล้วหัวเราะ “พูดพร้อมกันเลย ใจตรงกันเนอะ” พูดมาถึงตรงนี้ นิสากับคมชาญหันมามองหน้ากัน ก่อนจะหลบสายตากันไป อั้มมองอย่างสังเกต ก่อนจะพูดว่า “ฝันดีเหมือนกันจ้ะ” แล้วก็เดินตรงไปที่เต็นท์ที่อยู่ห่างออกไป เสียงเพลงพริ้วๆ ตามหลังอั้มไปเหมือนจะตามไปส่งให้นอนหลับฝันดี ....เศร้าเสียใจสนุกตรงไหนเสียน้ำตาใช้เวลาเศร้าน้อยๆ ก็คงดี ฟ้าก็แสนไกล จ้องตรงไหนก็โสภี ดูซิดูซี ว่าโลกใบนี้ช่างดีจัง.... จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 22:51:57

ความคิดเห็นที่ 5 อ้ายยยยยยยยยยย แม่ชมมาแล้ว "เขาว่ากันว่า เวลาที่เราอยู่คนเดียว ตัวเราก็จะเล็กๆ แต่เวลาที่เรามีคนที่รักอยู่ข้างๆ ตัวเราจะใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ...มันเป็นความรู้สึกพิเศษ" "สงสัยนิสากำลังจะเป็นคนตัวใหญ่ๆ มั้ง ใช่ไหม" โอยแม่ชม เค้ารักตัววววววววววววว นะ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 52 22:59:26 แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 52 22:58:55 จากคุณ : KOB-NOK-KA-LA เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 22:58:37

ความคิดเห็นที่ 6 นิสาหันมามองหน้าคมชาญ เห็นเพื่อนกำลังมองอยู่ด้วยดวงตาเป็นประกายแปลกๆ จึงรีบพูด “ทำไมเมื่อกี้แกไม่เดินไปเป็นเพื่อนอั้ม” “เอ้า หูหนวกหรอ ก็อั้มบอกไม่ต้องอ่ะ” คมชาญว่ายิ้มๆ นิสาจึงกระพริบตาใส่ พลางว่า “นั่นแหละ ยังไงแกก็ควรจะไป” “เอ้า ก็อั้มไปแล้วอ่ะ จะให้ชั้นทำไงอ่ะ” คมชาญว่าพลางส่ายหน้า มองเพื่อนแล้วยิ้มนิดๆ “แกจะให้ชั้นไปลากอั้มกลับมาตามเดิม แล้วให้ค่อยเดินไปเป็นเพื่อนอีกรอบไหม” “ไม่ต้องมาประชดเลย เดี๋ยะจะโดน” นิสาว่า “หนอย ทำมากวน ทีให้ทำอะไรล่ะไม่ค่อยจะทำ” คมชาญฟังแล้วหัวเราะ “ขอโทษๆ ต่อไปให้ทำอะไรจะทำ ไม่มีบ่นเลย” นิสาหันมองหน้าคมชาญ เห็นรอยยิ้มนั้นแล้วแสยะยิ้มใส่ “ให้มันจริงเหอะ พูดอะไรไว้อ่ะ จำไว้มั่งนะ” “อะไรที่พูดไว้กะแกน่ะ ชั้นจะจำไว้ในหัวใจเลย ไม่ต้องกลัว”  คมชาญพูดแล้วมองหน้าเพื่อน ภายใต้แสงของกองไฟเรืองๆ  เขามองเพื่อนนิ่งไป จนนิสาต้องหลบตา พลางว่า “อะไรของแกเนี่ย มองชั้นทำไม ไม่เคยเห็นหรือไง” ว่าแล้วก็พูดโวยวายกลบเกลื่อน “ก็เห็นอยู่ทุกวัน” คมชาญพูดยิ้มๆ “แต่ว่า...ทำไมวันนี้แกดูหน้าใหญ่ๆ...” พูดมาถึงตรงนี้ นิสาตาโต ทำท่าจะขัด แต่คมชาญไม่สนใจ พูดต่อ “แกหน้าใหญ่แล้วก็ดู ตัวใหญ่ขึ้นด้วย” “ว่าไงนะ”   นิสาวพูดขึ้นมาทันที เสียงเหี้ยมๆ แต่คมชาญยังคงมองหน้าเพื่อนยิ้มๆ “จริงๆ นะ แกตัวใหญ่ขึ้น หรือว่า...ที่อั้มพูดจะเป็นจริง” “หมายความว่าไง” นิสาถามอย่างงงๆ “ก็หมายความว่า...ที่อั้มบอกว่าคนเราถ้ามีคนที่รักอยู่ข้างๆ แล้วเราจะตัวใหญ่ขึ้นไง แกรู้ไหม....แกตัวใหญ่ขึ้นนะ” คมชาญว่าแล้วมองสบตาเพื่อน นิสานิ่งไป มองหน้าเพื่อน ไม่รู้อุปปาทานหรือเปล่า มองเห็นเหมือน...คมชาญก็ตัวใหญ่ขึ้นเหมือนกัน คิดได้ดังนั้นก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ คมชาญเห็นเพื่อนหัวเราะก็ยิ้ม คณะนักดนตรีรอบกองไฟเปลี่ยนเพลงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้  รู้แต่เพลงนั้นลอยตามลมมาแผ่วๆพริ้วๆ ...ไม่เคยคิดว่าเธอจะยืนอยู่ตรงนี้ ไม่คิดว่ารักจะใกล้กันอย่างนั้น คนใกล้ตัวจริงๆ ก็คือคนที่ฝัน ไม่ต้องการใครแล้ว เธอคือคนนั้น....คนเดียวที่ตอบคำถามของหัวใจ.... จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:15:35

ความคิดเห็นที่ 7 “พูดพร้อมกันเลย ใจตรงกันเนอะ” แอร๊ยยยยย อะจะปะจิ้ว >//////< จากคุณ : boadong เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:18:59

ความคิดเห็นที่ 8 แอร๊ยยยย ตัวใหญ่ขึ้นทั้งคู่เลยยยย  นิสา คมชาญ ^____________^ ตอนนี้ทำไมมันน่ารัดดดดอย่างเน้เน๊ยะ  อยากตัวใหญ่ขึ้นบ้างจัง   แม่ชม....ทำเค้ายิ้มแก้มจิแตกอีกแร้ววว หายใจไม่ทัน  ขาดอากาศ  55555+ จากคุณ : แค่ไม่ทุกข์ก็เรียกว่าสุขแล้ว เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:25:44

ความคิดเห็นที่ 9 ตัวใหญ่ !!!!!!!!!!!!!! เป็นลมดีกว่า 555555555555 จากคุณ : airja222 (airja222) เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:31:06

ความคิดเห็นที่ 10 "คนเราถ้ามีคนที่รักอยู่ข้างๆ แล้วเราจะตัวใหญ่ขึ้นไง แกรู้ไหม....แกตัวใหญ่ขึ้นนะ" แอร๊ยยยยยยยยยยย...ขนาดคู่เน้ไม่ใช่ที่1ในใจชั้นนะแม่ชม ชั้นยังอด เขิลแทนแม่นิสาไม่ได้เลยเชียว อร๊ายยยยย >////< จากคุณ : pinky_antz เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:32:46

ความคิดเห็นที่ 11 เอาเพลงประกอบฟิคมาให้แม่ชมจ๊ะ อ่านแล้วมันอสุรกี้มากมายจริงๆ ...ไม่เคยคิดว่าเธอจะยืนอยู่ตรงนี้ ไม่คิดว่ารักจะใกล้กันอย่างนั้น คนใกล้ตัวจริงๆ ก็คือคนที่ฝัน ไม่ต้องการใครแล้ว เธอคือคนนั้น....คนเดียวที่ตอบคำถามของหัวใจ.... จากคุณ : nanny (aise') เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:41:01

ความคิดเห็นที่ 12 เฮ้อ...แม่ชมจ๊ะ ถึงจะห่างหาย มาห่างมาถี่ แต่เขียนตอนแบบนี้เนี่ย คนอ่านให้อภัยตลอดจ๊ะ 555 อ่านแล้วยัง still ยิ้มแก้มแตกอยู่ ^__________^ จากคุณ : =เราเอง= เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:52:14

ความคิดเห็นที่ 13 แวะมาแปะว่าตามอ่านอยู่นะฮะ เป็นกำลังใจให้ เน่อ จากคุณ : greenmania เขียนเมื่อ : 16 ธ.ค. 52 23:59:05

ความคิดเห็นที่ 14 หนูอั้มติดยาาาาาาาาาาาาาา เอะอะกินยาตลอด - -" แม่ชม น้อง อ. เป็นอะไรถ้าไม่สบายบอกกันดีดีก็ได้ เด๋วจะเอาหัวใจไปรักษาให้ หัวใจฉาน ใสซื่อบริสุทธิ์เต็มเปี่ยมด้วยรักและจริงใจ กินแล้วตัวไม่ใหญ่แต่ทำให้หัวใจพองโตตตต จากคุณ : กว่าเพื่อนจะรักกันได้ติดยาพอดี (Greenfree) เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 00:24:22

ความคิดเห็นที่ 15 ภูเรือหนาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : คุคุคุคุ ท่าจะอุ่น (Greenfree) เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 00:31:56

ความคิดเห็นที่ 16 "คนเราถ้ามีคนที่รักอยู่ข้างๆ แล้วเราจะตัวใหญ่ขึ้นไง แกรู้ไหม....แกตัวใหญ่ขึ้นนะ" นิสานิ่งไป มองหน้าเพื่อน ไม่รู้อุปปาทานหรือเปล่า มองเห็นเหมือน...คมชาญก็ตัวใหญ่ขึ้นเหมือนกัน ชั้นอ่านถึงตอนนี้แล้วต้องกลับไปค้นรูปนิสา กับคมชาญ สมัยเพิ่งเข้าปี 1 ใหม่ ๆ จริงแท้แน่เชียวแม่ชม ทั้งคู่ตัวใหญ่ขึ้นจริงๆ โดยเฉพาะแม่นิสาชั้นเห็นแก้มแม่ที่ไร คันไม้คันมือถ้าเป็นเด็กเล็กเด็กน้อย ชั้นจะจับมาฟัดให้หนำใจเทียว ปล. แม่ชมจ๊ะตั้งแต่แม่หนูพ่อหนูทั้ง 12 คน เข้ามาเรียนที่นี่ ชั้นก็ย้ายนิวาสถานมาอยู่หน้าจอเฝ้าซุ้มแมคโนเลียกับเขาด้วย  ตอนนี้เห็นที่ชั้นจะไม่ขาดแคลนคนรักไปอีกนานเป็นแน่แท้ เพราะชั้นเริ่มรู้สึกว่าชั้นก็ตัวใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นแล้วจ๊ะ จากคุณ : chree เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 02:29:08

ความคิดเห็นที่ 17 ชั้นยังตามอ่านอยู่นะจ้ะแม่ชมมม จากคุณ : palmpotter เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 04:06:17

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วค่ะแม่ชม ตามอ่านทุกคืนเรยยยยยยย อะไรกันนี่ คมชาญ-นิสา มีการตัวเล็ก-ตัวใหญ่ โอ๊ยยยยยยยย ไม่ไหวจะเคลียร์.......... มีความสุขจังค่ะแม่ชม จากคุณ : APT-C19 เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 08:38:13

ความคิดเห็นที่ 19 มาทักทายแม่ชมนะจ๊ะ  กลางคืนไม่สามารถอยู่เป็นเพื่อนแม่ชมได้ แต่กลางวันเฝ้าเรือนให้ได้นะจ๊ะ   บอกตามตรงเรื่องนี้ไม่ได้อ่านนะจ๊ะแม่ชม เข้ามาเป็นกำลังใจให้แม่ชมคนเก่ง และทักทายแฟนคลับแม่ชมทุกคนด้วยจ้า ความจริงอ่ะ เข้ามาดูทุกครั้งแหละค่ะ  ที่เห็นเรือนแม่ชมผุดขึ้นมา สู้น๊า...แม่ชมฯคนเก่ง จากคุณ : ธิ (ธิดาดง) เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 09:08:30

ความคิดเห็นที่ 20 กรี๊ดดดด ขนาดชั้นไม่ได้สังกัดบ้านดาวชั้นยังยิ้มแก้มแตก แหมๆๆ ฝีมือเขียนบท "ฮิ้ววววว"  ของแม่ชมยังไม่ตกเลยนะ จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 09:14:48

ความคิดเห็นที่ 21   กรี๊ดดดด แม่ชมค่ะ จริงหรือค่ะที่คนมีความรักกกแล้วหน้าจะใหญ่ขึ้น ตัวจะใหญ่ขึ้น งั้น ! เค้าก้อกะลังมีฟามรักหนะซินี่ ชอบนิยายแม่ชมเข้าแล้วซิ เค้าอยากอ่านต่ออ่ะ จากคุณ : มุกเองค่ะ เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 12:35:23 A:124.121.121.251 X: TicketID:242216

ความคิดเห็นที่ 22 มาแล้วจ้า ช้าอีกละชั้น ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 22:37:39

ความคิดเห็นที่ 23 ใหม่นั่งฟังเพลงอยู่กับเพื่อน แต่ใจยังคิดอะไรสับสนวุ่นวาย สุดท้ายก็หันมาถามกุ๊กกิ๊ก “เฮ้ย กิ๊ก” กุ๊กกิ๊กหันหน้ามามองเพื่อน “มีไรหรอ” “ถามอะไรหน่อยดิ” ใหม่ว่า “แก...เคยมีความรักไหม” กุ๊กกิ๊กฟังแล้วชะงัก หันมามอง เห็นใหม่กำลังมองมาที่ตัวเองอย่างพินิจพิเคราะห์ก็หลบตา พลางว่า “เฮ้ย บ้าหรือเปล่า อยู่ดีๆ มาถามอะไรกันอย่างนี้” “เอ้า ไม่เห็นจะบ้าตรงไหนเลย คำถามธรรมดาจะตาย” ใหม่ว่า ก่อนจะหยุดนิดหนึ่งเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงมองเพื่อนแล้วยิ้มนิดๆ “ถ้าแกไม่เคยมี ก็บอกมาดิ ไม่เห็นต้องอายเลย หรือว่า....” “เค้าไม่มี” กุ๊กกิ๊กรีบขัดทันที ใหม่ได้ยินก็ยิ้ม “อ้าว หรอ....” “ทำไม ไม่เชื่อหรอ” กุ๊กกิ๊กเห็นรอยยิ้มของใหม่แล้วรีบพูด ใหม่เลยว่า “ยังไม่ได้บอกเลยว่าไม่เชื่อ ร้อนตัวนะเนี่ย แน่ะๆ พูดแค่นี้ทำไมต้องหลบตาด้วยล่ะ” “เปล่าๆ ไม่ได้หลบ โธ่ เรื่องแค่นี้เอง” กุ๊กกิ๊กรีบจ้องหน้าเพื่อนเพื่อยืนยันความบริสุทธิใจ  เพื่อนทั้งสองเลยจ้องหน้ากันแล้วหัวเราะ “ว่าแต่เค้าอ่ะ ใหม่ล่ะ เคยมีความรักไหม” กุ๊กกิ๊กหันมาถามเพื่อนบ้าง ใหม่รีบส่ายหน้าทันที แล้ว ตอบหนักแน่น “ไม่มี....” “จริงอ่ะ” “จริงจริ๊ง” ใหม่แกล้งทำเสียงสูง พลางกอดคอกุ๊กกิ๊ก “โธ่ กิ๊ก เค้าน่ะยังไม่รู้เลย ว่าความรักคืออะไร เค้าเลยสงสัยไง ว่านายบัตรอะไรเนี่ย ทำไมจริงจังกับความรักนักหนา มันดีวิเศษยังไงอ่ะ ถึงได้เปลี่ยนตัวเองประชดรักซะขนาดนั้น” “อืม ดีวิเศษยังไงน่ะหรอ” กุ๊กกิ๊กเอื้อมมือไปโอบใหม่บ้าง “มันคงเป็นความรู้สึกแบบว่า....” พูดแล้วหยุดไปเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะยิ้ม “แบบที่เราอยากจะยิ้มได้ตลอดเวลา อารมณ์ดี อะไรอย่างนี้แหละ” “หือ ไม่เห็นจะรู้เรื่อง” ใหม่หันมามองหน้าเพื่อน เห็นยิ้มทั้งปากทั้งตาก็มองอย่างสังเกตสังกา พลางว่า “แต่กิ๊กพูดเหมือนรู้เลยนะ ว่าความรู้สึกเป็นยังไง” “เปล่า....” กุ๊กกิ๊กขึ้นเสียงสูง “ก็แค่....เดาเอาอ่ะ เชื่อด้วยหรอ เชื่อคนง่ายนะเนี่ยเราเนี่ย” ใหม่ฟังแล้วหัวเราะ กุ๊กกิ๊กก็พลอยหัวเราะไปด้วย ก่อนจะชะงัก “เออ แล้วคีย์ไปไหนเนี่ย” “เห็นว่าไปเอาเสื้อกันหนาวที่เต็นท์ แต่ไปนานแล้วนะ” ใหม่ว่าพลางมองไปที่ที่ตั้งของเต็นท์หลายหลัง แต่มองไม่เห็นเพราะมันมืด “ไปแอบหลับหรือเปล่าเนี่ย” กุ๊กกิ๊กถาม ใหม่จึงว่ายิ้มๆ  “คีย์นะ ไม่ใช่กิ๊ก จะได้ไปแอบหลับ” “โห ใหม่อ่ะ” กุ๊กกิ๊กโอดครวญ ใหม่ก็หัวเราะ พลางลุกขึ้นยืน “เดี๋ยวเขาไปตามให้ แป๊บนึงเดี๋ยวมา” ว่าแล้วใหม่ก็เดินไปเต็นท์ทันที จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 22:41:57

ความคิดเห็นที่ 24 ใหม่เดินลัดเลาะมาเรื่อยๆ จนมาถึงหมู่เต็นท์ที่ตั้งเรียงรายในความมืด กำลังจะเดินไปที่เต็นท์ของตัวเอง ก็พอดีเห็นอั้มออกมาจากเต็นท์ซะก่อน จึงทัก “อ้าว พี่อั้ม จะนอนแล้วหรอคะ” อั้มยิ้ม “พี่มากินยาน่ะจ้ะ ทีแรกกะจะนอนเหมือนกัน แต่นอนไม่หลับ เลยว่าจะออกไปนั่งฟังเพลงกับเพื่อนๆ ดีกว่า แล้วใหม่ล่ะ” ประโยคหลังถามใหม่ “จะไปนอนแล้วหรอ” “เปล่าหรอกค่ะ” ใหม่ส่ายหน้า “ใหม่จะไปตามคีย์ เห็นหายไปนาน ไม่รู้หลับหรือเปล่า” “อ๋อ...งั้นพี่ไปเป็นเพื่อน เต็นใหม่ ใช่เต็นท์โน้นไหม” อั้มว่าพลางชี้มือไปที่เต็นท์หนึ่งที่ห่างออกไปไม่มากนัก ใหม่หันไปมองตามมือชี้ ก่อนจะพยักหน้ารับ “ใช่ค่ะ...” “งั้นก็ไป...เอ๊ะ” ประโยคหลังอั้มอุทานออกมา จนทำให้ใหม่หันมามอง “อะไรหรอคะพี่อั้ม” “พี่เห็นแสงไฟอ่ะ แสงไฟมันเคลื่อนไหวอยู่หลังเต็นท์ใหม่” อั้มว่า  หันมามองใหม่ “อาจจะเป็นคนเดินถือไฟฉายก็ได้ค่ะ พวกพี่ๆ หรือไม่ก็ชาวบ้าน คงเดินเวรยามน่ะค่ะ” ใหม่สันนิษฐาน อั้มพยักหน้า เกือบจะเห็นด้วยอยู่แล้ว ถ้าสายตาจะไม่เหลือบไปเห็นแสงไฟนั้นห่างออกไปจากหมู่เต็นท์ มุ่งหน้าไปสู่หมู่บ้าน “แสงไฟไปที่หมู่บ้านแล้วใหม่” “อาจจะเป็นชาวบ้านมั้งคะ” “ไม่ใช่ชาวบ้านหรอก” อั้มส่ายหน้า “ชาวบ้านไม่น่าจะเดินมาคนเดียว” “หรือว่า...” ใหม่พูดแล้วหยุดไป มองหน้าอั้ม “พี่อั้ม....” อั้มพยักหน้าให้ “พี่ชักสังหรณ์ใจแล้วสิ ห้องน้ำของเราจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย” “พี่หมายความว่า มันอาจจะเป็นอย่างเมื่อเช้านี้อีกหรอคะ” “พี่กลัวจะเป็นอย่างนั้น” อั้มพูดแล้วเขม้นมองแสงไฟที่ห่างออกไป พลางก้าวเท้าตาม “ไม่ไหวแล้วใหม่ พี่รอดูไม่ไหวแล้ว” “หนูไปด้วยนะพี่” ใหม่รีบพูดทันที แล้วก้าวเท้าตามอั้ม อั้มหันมามองแล้วพยักหน้า ก่อนจะเดินอย่างรีบเร่งตามแสงไฟดวงนั้นเข้าไปในหมู่บ้าน พอเดินเข้าใกล้แสงไฟมาเรื่อยๆ ทั้งสองก็ต้องมองหน้ากัน เพราะแสงไฟนั้นมันตรงไปที่ห้องน้ำประจำหมู่บ้านที่เพิ่งสร้างจริงๆ ใหม่กับอั้มมองภาพตรงหน้า แล้วเบิกตากว้าง สุดท้ายใหม่หลุดปากร้องออกมา “เฮ้ยๆ....” จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 22:44:53

ความคิดเห็นที่ 25 แม่ชม มาแล้วหรอจ๊ะ อร๊ายยยย ดีจายยยยยยยยยย^^ ช้าน รอแม่ชม ทั้นวัลลลลเลย ^_________^ ว่าแต่ นู๋คีย์ ไปหยิบเสื้อหนาวนานไปแล้วนะแม่ชม ช้าน คิดฮอดหลายยยย แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 23:26:37 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 22:54:22 จากคุณ : pinky_antz เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 22:48:37

ความคิดเห็นที่ 26 เฮ้ยอารายค้า..เฮ้ยอาราย..แม่โช้ม................ อย่าบอกนะว่า.......สุกฤษณ์ปวดท้อง....ฮ่าๆๆๆๆ...... จากคุณ : RakTawan เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 23:50:31

ความคิดเห็นที่ 27 กุ๊กกิ๊กนั่งฟังเพลงอยู่คนเดียว กำลังจะเพลินๆ ก็มีคนมานั่งข้างๆ หันไปก็เห็นเป็นสุกฤษฏิ์นั่นเอง “อ้าว พี่กฤษฏิ์” กุ๊กกิ๊กทัก “เพลงพี่เพราะจังค่ะ” “ขอบใจมากน้องกิ๊ก พี่ก็ว่างั้นแหละ” สุกฤษฏิ์ยิ้มรับคำชม ก่อนจะว่า “พี่มีเรื่องให้กุ๊กกิ๊กช่วย” กุ๊กกิ๊กหันมามองหน้าสุกฤษฏิ์ทันที ยังไม่ทันถาม รุ่นพี่ก็รีบบอก “คืนนี้พี่จะซ่อมแผนชมดาว” “เหอ ซ่อมหรอคะ” กุ๊กกิ๊กทวนคำอย่างงงๆ สุกฤษฏิ์พยักหน้า “ใช่แล้ว ครั้งที่แล้วกุ๊กกิ๊กตกแผนชมดาวจำได้ไหม คืนนี้แหละ เราต้องซ่อมแผนชมดาว พี่จะสร้างแผนชมดาว ๒ ขึ้นมา” “แผนชมดาว ๒” กุ๊กกิ๊กทวนคำอีกครั้ง -*- สุกฤษฏิ์พยักหน้าแล้วยิ้ม “คราวนี้กุ๊กกิ๊กไม่ต้องทำอะไรมาก แค่ทำให้พี่ธีไปที่เนินเขาชายทุ่งที่เดิมได้ก็พอแล้ว” “แล้วหนูจะทำได้ไงอ่ะ” กุ๊กกิ๊กพูดขึ้นมาเสียงอ่อยๆ “ทำได้สิ ก็ทำเหมือนที่กุ๊กกิ๊กทำได้สำเร็จนั่นแหละ” สุกฤษฏิ์ว่าพลางมองหา ก่อนจะพยักเพยิดให้ดูฤทธีที่นั่งฟังเพลงอยู่กับทิพย์และอิศรา “นั่นไงพี่ธีอยู่นั่น กุ๊กกิ๊กไปเรียกพี่ธีมาก่อน เดี๋ยวพี่จะไปเรียกทิพย์ เราต้องแยกกันไป เดี๋ยวเขาสงสัย” กุ๊กกิ๊กมองตาม ในใจรู้สึกแปลกๆ มันแห้งๆ ไงไม่รู้ แต่ปากก็บอกสุกฤษฏิ์ไปว่า “ได้ค่ะพี่” ว่าแล้วก็ค่อยๆ ลุกออกไป เดินมานั่งแอบๆ หลังฤทธีโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว กุ๊กกิ๊กเรียกเบา “พี่ธีๆ” แต่ฤทธีไม่ได้ยิน -*- กุ๊กกิ๊กจึงสะกิดหลัง ฤทธีสะดุ้งนิดๆ หันมามอง “อ้าว สะกิดหลังทำไม นึกว่ายุงจะตบแล้วนะเนี่ย”   “โห โหดจังอ่ะพี่” กุ๊กกิ๊กว่าทำหน้าหวาดเสียว ฤทธีจึงหัวเราะ “เพิ่งรู้หรอว่าพี่โหด อยากรู้ไหมล่ะว่าโครงกระดูกในห้องแล็ปพี่น่ะ เอามาจากไหน” “อย่าบอกนะพี่ ว่าพี่แล่เนื้อคนเพื่อเอาโครงกระดูกมาวิจัยอ่ะ” กุ๊กกิ๊กว่า ฤทธีหัวเราะหึๆ “ก็ใช่อ่ะดิ พี่แล่เนื้อคนเอาโครงกระดูกมาทำวิจัย” พูดแล้วมองกุ๊กกิ๊ก “แต่เราไม่ต้องกลัวหรอก เนื้อเป็นก้อนขนาดนี้ พี่คงจะแล่นานกว่าจะถึงกระดูก ไม่ไหวอ่ะ เหนื่อย” กุ๊กกิ๊กฟังแล้วชะงัก ก่อนจะโอดครวญ “โห พี่อ่ะ เนื้อหนูกระดูกหนู ไม่มีค่าเลยหรอ” “มีสิ” ฤทธีพูดขึ้นมาทันที กุ๊กกิ๊กชะงัก หันมามองหน้า “มียังไงหรอคะ” “ไม่บอก” ฤทธีว่าแล้วยิ้มนิดๆ มองหน้ากุ๊กกิ๊กเห็นทำหน้างงๆ ก็ว่า “เอาเหอะน่า เอาไว้วันหลังพี่จะบอก” “อย่าลืมนะพี่” กุ๊กกิ๊กจ้องหน้าทำตาโต ฤทธีพยักหน้า  ก่อนจะชะงัก “ว่าแต่ มาสะกิดพี่ทำไมเนี่ย” “อ๋อ....” กุ๊กกิ๊กลากเสียงยาว ก่อนจะทำหน้าตื่นเต้น “คือว่างี้ค่ะพี่ หนูไปเจอ....โครงกระดูกค่ะ” พูดไปแล้วก็ถอนหายใจพลางบ่นตัวเอง...บ้าเอ้ย โกหกไม่เนียนเลยเรา แต่ว่ามันคิดไม่ออกนี่หว่า... ฤทธีมองหน้ากุ๊กกิ๊กอย่างสงสัย “โครงกระดูกเนี่ยนะ ของคนหรือสัตว์” “ของ....”กุ๊กกิ๊กนิ่งไปอย่างใช้ความคิด ก่อนจะว่า “ของใครหนูจะไปรู้ได้ไง ไม่ได้เรียนมาเหมือนพี่นี่ หนูเจอก็กะจะมาตามพี่ไปดูหน่อย ว่ามันเป็นโครงกระดูกของใคร” “เหอ...แล้วไปเจอได้ไง” ฤทธียังคงสงสัยไม่เลิก กุ๊กกิ๊กนิ่งไปก่อนจะตอบ “ก็...หนูไปเดินเล่นก็เลยเจออ่ะ ทำไมพี่ถามเยอะจัง” “อ้าว ก็สงสัยอ่ะ” ฤทธีว่าแล้วยิ้มนิดๆ “ตอนนี้อยู่ที่ไหนล่ะ” “อ๋อ....” มาถึงตรงนี้ก็เข้าเป้าเราแล้ว กุ๊กกิ๊กยิ้ม “อยู่ที่เนินเขาชายทุ่งค่ะ พี่ไปดูสิคะ” “พาพี่ไปหน่อยดิ” กุ๊กกิ๊กชะงัก มองหน้าฤทธีก็เห็นเขายิ้มเฉยอยู่ “ทำไมหนูต้องพาไปด้วยอ่ะ พี่ก็ไปเองได้นี่ ก็วันนั้นที่ไปกันไงคะ” “ก็พี่ไม่อยากไปเองอ่ะ ไม่งั้นพี่ก็ไม่ไปนะ” ฤทธีดื้อแพ่งซะงั้น ทำเอากุ๊กกิ๊กเกาหัว “ก็ได้ๆ ไปก็ได้ งั้นก็ไปกันเลยสิพี่” “ก็โอเค ไปก็ไป” ฤทธีว่ายิ้มๆ แล้วรีบลุกออกมาจากวงดนตรีรอบกองไฟ มีกุ๊กกิ๊กเดินมาด้วย  พลางบ่นเบาๆ “แล้วจะชิ่งหนีตอนไหนอ่ะเนี่ย” ฤทธีหันมามอง “เมื่อกี้ว่าอะไรนะ” กุ๊กกิ๊กสะดุ้งหันมามอง “เปล่าค่ะ เปล่า แหะๆ” หัวเราะเก้อๆ ฤทธีมองแล้วส่ายหน้า เดินกันมาถึงหมู่เต็นท์ที่ตั้งรวมกัน กุ๊กกิ๊กก็หยุด “พี่ธีคะ ขอหนูแวะไปหาเพื่อนแป๊บนึงได้ไหม” ฤทธีพยักหน้า “ไปสิ” กุ๊กกิ๊กจึงเดินนำไปที่เต็นท์ตัวเอง แต่พอเข้าไปที่เต็นท์ กลับไม่เจอใครเลย “พี่ธี เพื่อนหนูหายไปไหนก็ไม่รู้อ่ะ”  กุ๊กกิ๊กหันมาบอก ท่าทางตกใจ “ใหม่บอกว่าจะมาตามคีย์ แต่นี่ไม่มีใครอยู่เลย” “นั่งอยู่ที่รอบกองไฟหรือเปล่า” “ไม่มีค่ะ ก็เมื่อกี้หนูนั่งรออยู่ที่รอบกองไฟ ก็ไม่เห็นมาเลย” กุ๊กกิ๊กเริ่มร้อนรน ฤทธีจึงว่า “ใจเย็นๆ อาจจะอยู่แถวนี้ก็ได้ เรามาช่วยกันหาก่อนนะ” กุ๊กกิ๊กพยักหน้า ทั้งคู่จึงพากันเดินหาบริเวณรอบๆ ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา กุ๊กกิ๊กยืนนิ่ง หันมามองฤทธี  ไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตานั้นบ่งบอกคำพูดมากมายหลายอย่างที่เขาเห็นแล้วอดที่จะเดินเข้าไปหาไม่ได้ เดินไปหยุดอยู่ข้างๆ แล้วค่อยๆ เอื้อมไปลูบหัวเบาๆ  ไม่มีคำพูดใดออกจากปาก แต่ความรู้สึกทุกอย่างถ่ายทอดจากหัวใจลงไปสู่ปลายมือนั้นและพุ่งตรงเข้าสู่หัวใจของคนอีกคน ...เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ เมื่อได้มาเจอเธอ... แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 00:36:16 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 23:56:45 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 23:54:24

ความคิดเห็นที่ 28 กี้ดดดดด หนูอ้ามมมม ทำไม ทานยาแล้วไม่ยอมนอนนน อ่านแล้วอยากมุดเข้าไปในนิยาย เพื่อปกป้องน้องทั้งสองของฉานนนนนน ว่าแต่ชอบซีนน้องก้อนนนกับพี่ฤธีจริงๆ......มีหั่น.ๆๆๆๆ .มีแล่กระดูกด้วยยย...อ่านแล้วใจหวิวๆ....หั่นเลย หั่นเลย หั่นเลยย จากคุณ : หั่นเป็นก้อนๆเลยแม่ชม (Greenfree) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 00:14:12

ความคิดเห็นที่ 29 กุ๊กกิ๊กคงไม่รู้ว่าเดินสวนกับคีย์  -*- เพราะตอนที่กุ๊กกิ๊กเดินออกไปคีย์ก็เดินเข้ามาพอดี พอมาถึงรอบกองไฟไม่เห็นเพื่อน คีย์ก็เลยไปนั่งข้างชะเอมที่กำลังฟังเพลงเพลินๆ อยู่ “พี่เอมคะ” เรียกเบาๆ ชะเอมก็หันมา เห็นเป็นคีย์ก็ยิ้มให้ “อ้าว คีย์ ไปไหนมาละจ๊ะ” “ไปที่เต็นท์มาค่ะพี่ พี่เอมเห็นใหม่กับกุ๊กกิ๊กหรือเปล่าคะ” คีย์ถาม สายตามองหาเพื่อน ชะเอมก็พลอยช่วยมองหาด้วยอีกคน “เอ พี่ไม่เห็นนะ” “อ้าว แล้วไปไหนกันก็ไม่บอก” คีย์เกาหัวอย่างงงๆ ชะเอมหันมามองแล้วยิ้ม “สงสัยแอบไปเที่ยวเล่นที่ไหนไม่บอกคีย์หรือเปล่า” “จริงหรอคะพี่ หนูไม่ยอมจริงๆ นะ” คีย์ทำท่าจะร้องโวยวายขึ้นมาทีเดียว ชะเอมเลยว่า “พี่ล้อเล่นน่ะ ยูโน้ววววว” ว่าแล้วก็หัวเราะ คีย์เองก็พลอยหัวเราะไปด้วย ก่อนที่จะมีอีกเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา“ว่าไง หัวเราะขำอะไรกันหรอ แบ่งปันรอยยิ้มให้พี่บ้างสิ” เสียงของเมฆนั่นเอง พร้อมๆ กับตัวที่เดินเข้ามานั่งข้างๆ “พี่เมฆก็มีรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลาไม่ใช่หรอคะ ไม่เห็นต้องแบ่งเลย” ชะเอมว่า “เอ้า รอยยิ้มพี่พี่ไม่อยากได้นี่ พี่อยากได้รอยยิ้มน้องๆ อ่ะ” เมฆว่ายิ้มๆ หันมามองคีย์ “ว่าไงน้องคีย์ เพื่อนหนีหมดแล้วหรอ” “พี่รู้ได้ไงอ่ะ พี่เมฆ หนูไม่ยอมจริงๆนะ ถ้าเพื่อนหนูแอบหนีไปเที่ยวอ่ะ” คีย์ว่า “ไม่เห็นเป็นไรเลย อยู่ข้างๆ พี่เมฆก็เหมือนได้ไปเที่ยว” เมฆว่า ชะเอมจึงต่อทันที “ไปเที่ยวบาหลีใช่ไหมคะพี่” เมฆกำลังจะยิ้มรับถึงกับชะงัก พลางหันมาค้อนชะเอม “โห น้องเอมนี่ รู้ทันอีกละ นอกจากรู้ใจแล้วยังรู้ทันอีกนะ” ชะเอมหัวเราะ แต่คีย์ยังเกาหัวงงๆ “เดี๋ยวนะคะพี่ แล้วบาหลีมาเกี่ยวอะไรด้วยคะ” “อิส สะ มุก น่ะน้องคีย์ อย่าไปคิดมากเลย ยูโน้วววว” ชะเอมเฉลย แต่เมฆยังบอกหน้าตาเฉย “ใช่ น้องคีย์ มันเป็นมุกไม่ใช่เพชร” “เหอ อะไรนะคะ” คีย์งงหนักกว่าเดิม เมฆยิ่งหัวเราะ ชะเอมเลยหันมาว่าเมฆ “พี่เมฆชอบไปแกล้งน้องคีย์” “เอ้า ก็น้องคีย์น่าเอ็นดูดี” เมฆว่ายิ้มๆ คีย์ได้ยินก็ยิ้มรับ “ขอบคุณที่ชมค่ะพี่” ทำเอาเมฆยิ้มขำ “ไม่ค่อยเลยนะน้อง รีบรับเชียวนะ” “อะไรดีๆ เราต้องรับไว้” คีย์ว่ายิ้มๆ “ส่วนอะไรที่ไม่ดี เราไม่เอาค่ะ” “เออ ก็ดีนะ คิดอย่างนี้ก็ดี” ชะเอมว่าแล้วเงียบไป เมฆหันมามอง ก่อนจะว่ายิ้มๆ “เอมแอบด่าพี่ในใจหรอ” “เห็นเขาบอกว่า คนเราเนี่ย ต้องคิดทุกอย่างที่พูด...แต่ไม่ต้องพูดทุกอย่างที่คิด” ชะเอมว่ายิ้มๆ “เอมก็เลยคิดว่า ไม่จำเป็นต้องพูดทุกอย่างที่คิดก็ได้” “แต่พี่อยากรู้นะ” เมฆว่าเสียงเรียบมองหน้าชะเอมแล้วนิ่งไป แต่ชะเอมยังคงยิ้มส่ายหน้าช้าๆ พลางว่า “พี่เมฆนั่งคุยกับน้องคีย์นะคะ เดี๋ยวเอมจะไปร้องเพลง” ว่าแล้วก็เดินไปที่นักดนตรีรอบกองไฟ เตรียมขึ้นเพลงใหม่ เมฆหันไปมองคีย์ เห็นมองชะเอมอยู่ก็ถาม “น้องคีย์” คีย์หันมามองหน้าเป็นเชิงถาม เมฆเห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “น้องคีย์เคยเสียใจไหม” “ทำไมอ่ะพี่” คีย์ถาม เมฆจึงว่าแล้วหัวเราะ “พี่ก็ไม่รู้สิ เห็นน้องคีย์ร่าเริงตลอด เลยไม่แน่ใจว่ามีเวลาเสียใจกับเขาหรือแปล่า” “เอ้า ก็ต้องมีสิพี่ หนูก็คนนะ” คีย์รีบตอบทันที เมฆฟังแล้วก็หัวเราะ ทั้งคู่หัวเราะให้กันอย่างสดใสร่าเริง ชะเอมมองภาพนั้นแล้วยิ้มๆ ตั้งใจร้องเพลง ....ไม่เคยขอไม่เรียกร้องเอาอะไรกว่านี้ ไม่ไขว่คว้า และหวังไม่ได้อยากมี  แค่มองตรงนี้ก็พอให้อุ่นใจ ให้เธอรู้ คนอย่างฉันแม้จะยืนอยู่ไกล  แต่ว่าฉันยังไม่เคยคิดจะจากไป อยากให้เธอรู้ว่ามีอีกใจที่รักเธอ.... จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 00:32:40

ความคิดเห็นที่ 30 ..เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ เมื่อได้มาเจอเธอ... จากคุณ : Kyon JK เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 00:37:57

ความคิดเห็นที่ 31 กว่าจะจบเรื่องนี้ สงสัยชั้นคงจะรู้ว่า "รักคืออะไร" อีกหลายรูปแบบนะนี่แม่ชม ชั้นเห็นด้วยกับกุ๊กกิ๊กจ๊ะ ความรักมันคงคล้ายๆกับว่า... "แบบที่เราอยากจะยิ้มได้ตลอดเวลา อารมณ์ดี อะไรอย่างนี้แหละ” เอ๊ะ...ชั้นกำลังเป็นคนตัวใหญ่ๆอยู่รึเปล่านี่ ^_____________^ แล้วจะมาติดตามต่อจ๊ะแม่ชม เป็นห่วงสองสาวที่หายไปจริงๆ จากคุณ : =เราเอง= เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 02:54:42

ความคิดเห็นที่ 32 จากฉาก ฮิ้วววว แม่ชมก็ตัดเข้าฉาก Action ได้อย่างกลมกลืน ชั้นล่ะชอบนิยายแม่ชมจริงๆ มันครบทุกรส จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 09:15:31

ความคิดเห็นที่ 33 แม่ชมชั้นชอบที่แม่ชมบรรยายตอนเนี้ยจริงๆ "เดินไปหยุดอยู่ข้างๆ แล้วค่อยๆ เอื้อมไปลูบหัวเบาๆ  ไม่มีคำพูดใดออกจากปาก แต่ความรู้สึกทุกอย่างถ่ายทอดจากหัวใจลงไปสู่ปลายมือนั้นและพุ่งตรงเข้าสู่หัวใจของคนอีกคน" แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 52 13:48:23 จากคุณ : Vorramon007 เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 13:47:51

ความคิดเห็นที่ 34 แวะมารอฉาก ระเบิดค่าย - ทำลายห้องน้ำจ้ะ ที่อยู่ใหม่เรือนที่ 6 และ 7 ตามนี้นะจ๊ะ 6. http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8532211/C8532211.html 7. http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8548564/C8548564.html เรือนแม่ชมหลังนี้  ทำให้น้อง ๆ ชาวซุ้มได้เข้าใจความหมายของความรัก ในมุมมองใหม่ ๆ ความรักทำให้คนตัวใหญ่ .. และพูดพร้อม ๆ กัน  ^ ^ ความรักทำให้อารมณ์ดี  ยิ้มได้ทุกตอน (ที่เจอกัน)  ^ ^   ความรักทำให้ต้องหลบไปร้องเพลงไกล ๆ   (ประโยคนี้ของแม่ชม .. บาดใจชั้นอีกแล้วจ้ะ  “โห .. .. .. นอกจากรู้ใจแล้วยังรู้ทันอีกนะ” ) แถมได้เห็นนิยามความรักของใครบางคน ความรักทำให้  อยากกลายร่างเป็นยาเขียว อ้อ .. ชั้นฝากแม่ชมเตือนน้อง อ. ให้ระวังตัว  อย่าเผลอหยิบยาเขียวทานเชียวนะ เห็นบรรยายสรรพคุณไว้ว่า  “กินแล้วตัวไม่ใหญ่  แต่ทำให้หัวใจพองโตตตตต” เอ่อ .. หัวใจคนเราถ้าเผลอพองโตมาก ๆ ๆ ๆ  .. จะกลายเป็นภาวะหัวใจล้มเหลว หรือหัวใจวายยยยได้นะจ้ะ   จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 19:14:28

ความคิดเห็นที่ 35 คุณนายอั้มกะนู๋ใหม่กะลังจะ....... ระวังตัวหน่อยสาวๆ แล้วคุณนายอั้มจะมีคู่กะเค้ามะเนี้ย จากคุณ : ^ Is it good ^ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:07:51

ความคิดเห็นที่ 36 มาแล้วๆๆ วันนี้ชั้นไปเดินตลาดงานอยุธยามรดกโลกมาด้วยแหละ สนุกมากๆ เพราะมีแต่ของที่ชั้นชอบทั้งนั้นเลย ^^ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:08:08

ความคิดเห็นที่ 37 แวะเข้ามาทักทายแม่ชม มารออ่านต่อนะ!!! จากคุณ : mandu_inhyung เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:15:06

ความคิดเห็นที่ 38 เมฆนั่งฟังเพลงนิ่งไป ในใจเขาคิดอะไรไม่รู้เงียบๆ อยู่คนเดียว จนเพลงจบเมฆก็ยังนิ่ง คีย์หันมาเห็นเข้าก็ทัก “พี่เมฆๆ” เมฆสะดุ้ง หันมามอง พลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม คีย์จึงว่ายิ้มๆ “แน่ะ หลับในหรอพี่” “โห อย่างพี่เนี่ยนะจะหลับใน เสียภาพพจน์พี่หมด  พี่ก็แค่ นั่งฟังเพลงเพลินเท่านั้นเอง” เมฆรีบแก้ตัว “แต่หนูเห็นพี่สับปหงกด้วยนะ”คีย์ว่าหน้าตาจริงจัง เมฆชะงัก หันมาถามเหมือนไม่แน่ใจ “จริงอ่ะ” “อ่ะล้อเล่น” คีย์รีบพูด เมฆร้อง เหอ แล้วก็หัวเราะ “โห น้องคีย์ แกล้งล้อเล่นพี่เมฆเลยหรอ” “หนูขอโทษ” คีย์ว่ายิ้มๆ “ทีพี่ยังแกล้งหนูได้เลยอ่ะ พี่จะแกล้งผลักหนูตกเขาอ่ะ ตั้งหลายครั้งแล้วนะ” เมฆฟังแล้วอดขำไม่ได้ จึงหัวเราะออกมา คีย์เองก็ยิ้มขำ ก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้ “เออ แล้วตกลงเพื่อนหนูไปไหนเนี่ย ทั้งสองคนเลย นานแล้วด้วย” “เออ จริงสิ” เมฆว่าแล้วนิ่งไป ยังไม่ทันจะพูดต่อก็เห็นฤทธีวิ่งมากับกุ๊กกิ๊กท่าทางร้อนรน จึงทัก “อ้าว นั่นไง น้องกุ๊กกิ๊กมาแล้ว เอ๊ะ พี่ธี” เมฆเรียกงงๆ “มีอะไรหรือเปล่าครับ” “มีสิ” ฤทธีพูดทันที  กุ๊กกิ๊กเห็นคีย์ก็ถามทันที “อ้าว คีย์ เค้านึกว่าตัวเองไปไหนซะอีก” “เค้าจะไปไหนอ่ะ ก็รอตัวเองอยู่เนี่ย” คีย์ตอบอย่างงงๆ กุ๊กกิ๊กมองซ้ายมองขวาก่อนจะว่า “แล้วใหม่ล่ะ” “อ้าว ไม่ได้ไปกับกิ๊กหรอ” คีย์ยังงงไม่หาย กุ๊กกิ๊กส่ายหน้า “เปล่า ใหม่บอกว่าจะไปตามคีย์อ่ะ เค้าไปหาที่เต็นท์ก็ไม่เจอ หาจนทั่วแล้วนะเนี่ย” “เป็นไปได้ยังไง” เมฆพูดขึ้นมา “น้องใหม่จะหายไปไหน” “มันเป็นไปแล้ว” ฤทธีตอบ “พี่หาจนทั่วแล้วจริงๆ กะว่าถ้าไม่เจอก็คงต้องไปในป่าไม่ก็ที่หมู่บ้าน” “งั้นเราบอกอิศให้ช่วยกันดีไหมครับ” เมฆออกความเห็น ทุกคนก็เห็นด้วยจึงพากันไปหาอิศรา ซึ่งเมื่ออิศรารู้เรื่องแล้วก็บอกกับทุกคนว่า “งั้นพวกเราช่วยกันไปตามหาน้องใหม่กัน แยกย้ายกันไปหานะ” เหล่าชาวค่ายจึงพากันเตรียมไฟฉายแล้วแยกย้ายกันไปอย่างกระตือรือร้น ทิพย์เองก็เตรียมไฟฉาย หันไปมองนิสาก็เห็นยืนอยู่กับคมชาญ จึงว่า “แล้วอั้มล่ะนิสา” “เห็นว่าไปกินยาแล้วก็นอนน่ะ” นิสาว่าแล้วนิ่งไปเหมือนนึกขึ้นได้ “เอ๊ะ เดี๋ยวเราไปบอกอั้มก่อนดีกว่า จะได้ไม่แปลกใจว่าคนหายไปไหนกันหมด” ว่าแล้วนิสาก็เดินไปที่เต็นท์ของตัวเอง ก่อนจะกลับออกมาด้วยหน้าตาแตกตื่น เดินเข้าไปหาทิพย์ทันที “ทิพย์ อั้มหายไปไหนอ่ะ” “อ้าว ก็ไหนนิสาบอกว่าอยู่ในเต็นท์ไง” ทิพย์ตอบอย่างงงๆ รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ นิสาส่ายหน้า “แต่ตอนนี้อั้มไม่ได้อยู่ในเต็นท์แล้ว” ทุกคนหันมามองนิสาทันที “หมายความว่าไงนิสา” ทิพย์ถามขึ้นมาทันทีอย่างร้อนรน “ถ้าอั้มไม่อยู่ในเต็นท์แล้วจะไปอยู่ที่ไหน” ทุกคนฟังแล้วไม่มีใครตอบ ได้แต่ส่ายหน้า อิศราจึงว่า “งั้นเราต้องไปหาอั้มด้วย ทั้งอั้มทั้งน้องใหม่ อาจจะไปด้วยกันก็ได้ เรารีบไปกันเถอะ” ทุกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ต่างพากันเดินหาอย่างรีบเร่ง จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:15:08

ความคิดเห็นที่ 39 คมชาญหันมามองนิสา “เมื่อกี้อั้มยังคุยอยู่กับเราเลย ไม่เห็นจะบอกว่าจะไปไหน” “นี่มันป่า อั้มจะไปไหนได้” นิสาว่าอย่างกังวล มองหน้าคมชาญก็เห็นเพื่อนกังวลไม่แพ้กัน คมชาญถอนหายใจแล้วเร่งฝีเท้า พลางว่า “อั้มยิ่งไม่ค่อยสบายอยู่ด้วย” นิสาส่ายหน้า ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน จึงทำให้พูดออกไป “แกไม่ต้องมาพูดเลย ถ้าแกเดินไปเป็นเพื่อนอั้มตั้งแต่แรกก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก” คมชาญฟังแล้วอึ้ง มองหน้าเพื่อนก่อนจะพูด “ใช่ มันผิดเองแหละ ถ้าชั้น...” “ไม่ต้องมาถ้าแล้ว” นิสารีบขัดขึ้นมาทันที “พูดตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร” ว่าแล้วก็รีบเดินไปทันที คมชาญมองตามก่อนจะเร่งฝีเท้าขึ้นอีก กลุ่มของอิศราเดินเข้ามาถึงในหมู่บ้าน ยามมืดค่ำเช่นนี้หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านตกอยู่ในความมืดและเงียบสงัด ผู้คนต่างนอนหลับใหลเข้าสู่นิทรากันหมดแล้ว ลมเย็นพัดมากรูเกรียว มันช่างต่างกับจิตใจของชาวค่ายที่ตอนนี้ร้อนรนด้วยความป็นห่วงเพื่อน ต่างรีบเร่งเดินเอาไฟฉายส่องมองหา จะร้องเรียกก็เกรงใจชาวบ้านที่นอนหลับ เวลาผ่านไปจนกระทั่ง ใครบางคนร้องออกมา “เฮ้ย นั่น” ทุกคนหันไปมองก็เห็นว่าเป็นกุ๊กกิ๊กนั่นเองที่เป็นคนส่งเสียงร้องพลางชี้ให้ดูของตรงหน้า ...กระบอกไฟฉายลายไดโนเสาร์.... “ไฟฉายของใหม่ค่ะ” กุ๊กกิ๊กบอกทุกคน พลางรีบไปหยิบมาถือไว้ “กิ๊กจำได้เพราะมันเป็นลายไดโนเสาร์ หน้ามันเหมือนใหม่” “ไฟฉายตกอยู่แถวนี้ สองคนนั่นก็ต้องอยู่แถวนี้” เมฆว่าก่อนจะนิ่งไปอย่าง ใช้ความคิด  แล้วก็หันไปหาอิศรา “อิศ ชั้นรู้แล้ว นายบัตรน่ะนายบัตร” “หมายความว่า...” อิศราทวนคำ ก่อนจะพูดออกมา “ห้องน้ำ....” สิ้นเสียงของอิศณาเท่านั้นเอง ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังขึ้นมา ทุกคนสะดุ้งหันไปที่ที่มาของเสียง มันก็คือทางไปห้องน้ำจริงๆ อิศราไม่รอช้ารีบวิ่งนำทุกคนไปที่ห้องน้ำประจำหมู่บ้านทันที!! จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:19:47

ความคิดเห็นที่ 40 อ๊ายยยยย คุณนายอั้มกะนู๋ใหม่  แม่ชมต่อคะ ....โอยยย หัวใจจะวายย จากคุณ : ^ Is it good ^ เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:38:35

ความคิดเห็นที่ 41 ตามมาแล้วจ้า แม่ชมมมมม ชั้นอ่านตามตอนนี้หัวใจจะวายอ่ะแม่ชมมมม นู๋ใหม่กะนู๋อั้ม จะเป็นไรรึเปล่าเนี่ย จากคุณ : อุบาสิกา เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 22:53:08

ความคิดเห็นที่ 42 แม่ชมไปไหน กำลังตื่นเต้นเลย อย่ามาทำอารมณ์ค้างก่อนนอนแบบนี้นะ -*- จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 23:18:38

ความคิดเห็นที่ 43 แม่ชมขอบคุณค่ะ ขออนุญาตขนไปmjsนะคะ จากคุณ : ใบบัว (baibua_wan) เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 52 23:50:23

ความคิดเห็นที่ 44   แม่ชมจ๋า เก็บรายละเอียดดีมาก หนูใหม่กับกระบอกไฟฉายลายไดโนเสาร์ ใช่เลย จากคุณ : รักเด็กขม เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 00:13:54 A:58.9.233.125 X: TicketID:239573

ความคิดเห็นที่ 45   แม่ชม..... หายไปแบบนี้ ตื่นเต้นอ่า..... จะเกิดไรขึ้น ว่าแต่... ไม่ค่อยเข้าใจเหตุการณ์ของ พ่อเมฆ หนูชะเอม หนูคีย์ ด้วย แล้วพ่อเมฆ ....คิดอะไรอยู่เนี่ย เฮ้ออออออออ จากคุณ : สีลาสิรา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 01:55:43 A:124.121.6.227 X: TicketID:232781

ความคิดเห็นที่ 46 แม่ชมจะหายไปอย่างนี้จริง ๆ เหรอ ไม่เป็นไร รอต่อไปแบบตื่นเต้น ๆ จ้า เป็นกำลังใจให้แม่ชมเช่นเคยเน้อ                           จากคุณ : อุบาสิกา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 02:17:31

ความคิดเห็นที่ 47 แอร๊ยยยย ฉันหายไปหลายวัน จะมีอะไรเกิดขึ้นกับแม่หนูใหม่ และน้องอั้มหรือเปล่าเนี่ย แต่ตอนนี้ฉันอ่านแล้วยิ้มได้เลยนะจ๊ะแม่ชม คู่แม่หนูกุ๊กกิ๊กของฉันที่ตกกระไดพลอยโจรมาเป็นแม่สื่อแบบไม่ทันตั้งตัว ท่าทางจะ ตกหลุม ไม่เป็นไปตามแผนจับคู่ของพ่อสุกฤษฎิ์เสียแล้ว พ่อฤทธี เห็นนิ่งๆ ซึนเดเระอย่างนั้น ท่าทางลวดลายไม่แพ้ตาเมฆเลยน้า ป.ล. ฉันอ่านคู่ตาชาญกับหนูนิสาแล้วอดร้องฮิ้วววว ไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ ป.ล.๒ ฉันรอดูฉากระเบิดห้องน้ำ เผาส้วมอยู่นะจ๊ะแม่ ^ ^ จากคุณ : waidhaya เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 52 02:37:39

ความคิดเห็นที่ 48   แม่ชมจ๋า รักนะ(พิเศษสำหรับบทนี้) ตามความคิดของฉานแม่ชมได้ก้าวล่วง เข้าไปในจิตวิญญาณตัวละคร ฤทธี*กุ๊กกิ๊ก เรียบร้อยแล้วจ้าา #33 แม่แก้ม(เพื่อนรักของฉาน) ชอบเหมือนกันเลยจ้ะ "กุ๊กกิ๊กยืนนิ่ง หันมามองฤทธี ไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตานั้นบ่งบอกคำพูดมากมายหลายอย่างที่เขาเห็น" "เดินไปหยุดอยู่ข้างๆ แล้วค่อยๆ เอื้อมไปลูบหัวเบาๆ ไม่มีคำพูดใดออกจากปาก แต่ความรู้สึกทุกอย่างถ่ายทอดจากหัวใจลงไปสู่ปลายมือนั้นและพุ่งตรงเข้าสู่หัวใจของคนอีกคน" ...เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ เมื่อได้มาเจอเธอ... แม่ชม ฉานขออนุญาตกรี๊ดดด นะจ๊ะ สำนวนแม่ชม คมบาดอารมณ์ และบาดความรู้สึกจริงๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปล.เมื่อวานฉานได้ไปเที่ยวตลาด.............................................สำเพ็ง (น๊านนนนนนาน เป็นชาติกว่าฉานจะได้มีโอกาสไปเที่ยว กทม.) ฉานมีเวลาต้องเช้าประมาณ 2 ชั่วโมง ฉานก็เลยนั่งรถ ตุ๊กตุ๊ก ไป โอโฮ้ ตื่นตาตื่นใจกว่าตลาดบ้านนอกของฉันมากๆเลย มีแทบทุกอย่าง อาการสด แห้ง เสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับ ของที่ระลึก ตุ๊กตา ที่ฉานอยากได้แต่ไม่ได้ซื้อ เพราะขี้เกียจหอบ คือ เบาะรองนั่งการ์ตูนต่างๆคิตตี้ หมีพูห์ฯลฯ แต่อย่าถามหาลิขสิทธิ์กันเลยนะคะ อ้อ.....ฉานซื้อค่ะ ฉานซื้อแหวนรูปดาวและสารพัดรูป วงเล็กๆ ไปฝากนักเรียนของฉาน ประมาณ 100 วง ย้ำ 100 วงจริงๆนะ อิอิ จ่ายไป 200 บาทถ้วน (วงละ 2 บาท) ปล.2 ขอโทษ ที่ทำให้ทุกคนเสียเวลาอ่าน จากคุณ : รักคนอ่าน เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 10:51:19 A:118.173.215.105 X: TicketID:242741

ความคิดเห็นที่ 49 * 48 แม่ช้าง(เพื่อนรัก 1000 กิโล) เราต้องชอบเหมือนกันซิจ๊ะ 5959 ชั้นคอยแม่ชมอยู่น่ะ คอยมา 2 วันแล้ว ว่าแต่แม่ชมไปงานอยุธยามรดกโลกมา คงเหนื่อยน่าดู แต่ชั้นไปเที่ยวที่อยุธยาแล้วไม่ติดใจอะไรเท่าติดใจวัดท่าการ้อง เพราะมีห้องน้ำห้องส้วมที่สุดยอดจริงๆๆๆ ชั้นก็หวังว่าห้องน้ำประจำหมู่บ้านที่พวกแม่หนูกุ๊กกิ๊กไปสร้างให้ ไม่ต้องเริดหรูเท่ากับที่วัดท่าการ้องขอแค่สะอาดถูกหลักเป็นพอ อย่างไรชั้นก็เป็นกำลังใจช่วยให้แม่ชมมีแรงแต่งให้พวกชั้นได้อ่านกัน จากคุณ : Vorramon007 เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 21:36:57

ความคิดเห็นที่ 50   โอ้ หัวใจจะวาย หนูใหม่กะเจ้อั้ม จะเป็นไรไหมเนี่ย รอตอนต่อไปนะจ๊ะ แม่จ๋า (แม่ชมกลายเป็นแม่ไปแว้วว) 555+ จากคุณ : ninue เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 22:39:32 A:125.27.66.207 X: TicketID:237413

ความคิดเห็นที่ 51 ค้างๆ คาๆ เหมือนไม่ได้จ่ายค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าโทรศัพท์ ค่างวดบัตรเครดิตมากเลยแม่ชม = =' จากคุณ : greenmania เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 00:35:20

ความคิดเห็นที่ 52 กรีสสสสสส คาใจ จากคุณ : [Zonic] เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 52 02:47:31

ความคิดเห็นที่ 53   แม่ช้มมมม ฉันคาจายยยยยยยยยย มาต่อไวๆนะจ๊ะแม่ จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 21:49:06 A:58.10.102.159 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 54 คาใจด้วยยยยอีกคนนนนนนนน   ;) จากคุณ : airja222 (airja222) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 22:10:17

ความคิดเห็นที่ 55 กรี๊ดดดดดดดดดด ใครกรี๊ดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดทำไม ....... อยากรู้แล้วค่ะแม่ชม >//< จากคุณ : * filmii * เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 23:16:06

ความคิดเห็นที่ 56 แม่ชมจ๊ะ ทำชั้นอารมณ์ค้างมาหลายวันแล้วนะ กลับมาซะทีซิจ๊ะ นะ นะ จากคุณ : Nusantara เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 11:12:03

ความคิดเห็นที่ 57 แม่ชมมมมมมมมม กำลังลุ้นเชียวใหม่กับอั้มจะเป็นยังไงบ้าง กลับมาต่อไวๆนะแม่ จากคุณ : รักเด็ก555 เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 13:42:34

ความคิดเห็นที่ 58   เข้ามาลุ้นวันละหลายรอบ บริหารกล้ามเนื้อหัวใจสุดๆ มาต่อเร็วๆนะค้า จากคุณ : ลั๊ลลา เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 21:54:10 A:58.9.70.143 X: TicketID:233451

ความคิดเห็นที่ 59   แม่ชมจ๋า ดูครูกุ๊กจบแล้วก็มาอัพต่อนะจ๊ะ... เค้าคิดถึ๊งงงงง คิดถึงงงงง จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 22:45:03 A:58.10.102.240 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 60   รออยู่น่ะค๊า.............................. จากคุณ : รัมภาส่าหรี เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 00:18:11 A:125.24.214.68 X: TicketID:238129

ความคิดเห็นที่ 61 หรือว่าแม่ชมจะยุ่งกับการคุมสอบเด็กน้อยอยู่ จากคุณ : [Zonic] เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 14:05:25

ความคิดเห็นที่ 62 ชั้นมาแล้วจ้า ๕๕๕ งานยุ่งน่ะจ้ะ ไม่ได้ดูครูกุ๊กหรอก ชั้นไม่ชอบน่ะ -*- ก็ตามประสาคนอ่านนิยายมาน่ะจ้ะ ครูกุ๊กในนิยายกับในละคร มันไม่ใช่อ่ะ -*-  ไม่ใช่ว่าเคนไม่หล่อนะ แต่ไม่ใช่ครูกุ๊กอ่ะ (จะย้ำทำไมตั้งสองรอบ -*-) นั่นแหละจ้ะ ชั้นมันก็เป็นยังงี้แหละ ขวางโลกหน่อยๆ ๕๕๕ อะไรที่เขาชอบกัน ชั้นไม่ชอบอ่ะจ้ะ อย่างหนังรถไฟฟ้าฯ น่ะ ชั้นก็ไม่ได้ดู ๕๕๕ รถไฟฟ้าก็เลยไม่มาหาชั้น ๕๕๕  จริงๆ แล้วอย่างเคนไม่ใช่ชายในฝันของชั้น ชั้นดูแล้วคงไม่อิน เอิ้กๆ อ้าว เพลินไปหน่อย มาขึ้นเรือนใหม่กันเถอะ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8694054/C8694054.html#1 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 21:24:32