ความคิดเห็นที่ 1   Industry Bigs: Music & Michael ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวงการเพลง: ดนตรีและไมเคิล เขียนโดย คริส แยนเด็ก *Note: ตัวย่อในบทสัมภาษณ์ - CY = คริส แยนเด็ก (ผู้สัมภาษณ์) - CR = คอรี่ รูนี่ย์ (ผู้ให้สัมภาษณ์ 1) - CA = คริส อพอสเทิล (ผู้ให้สัมภาษณ์ 2) ----------------------------------------------------------------------------- รูปประกอบจากเวปต้นฉบับ คอรี่ รูนี่ย์ กับไมเคิล แจ๊คสัน (ซ้าย) คริส อพอสเทิล (ขวา) จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:03:20

ความคิดเห็นที่ 2   Part1: แปลโดย P.S.T. (Pretty Small Thing) ไมเคิล แจ๊คสัน ได้สร้างความสุขให้กับโลกใบนี้ด้วยเสียงเพลงและลีลาท่าเต้นอันเป็นเอกลักษณ์ของเขามาตั้งแต่อายุหกขวบ การจากไปอย่างกะทันหันของเขา นำมาซึ่งคำถามต่าง ๆ มากมาย และคำถามที่ผู้คนทั่วโลกต่างให้ความสนใจมากที่สุดนั้น คงจะหนีไม่พ้นคำถามที่ว่า เหตุใดราชาเพลงป๊อบจึงต้องจากไปอย่างกะทันหันเช่นนี้ ในปีค.ศ. 1979 ไมเคิลได้ปล่อยอัลบั้ม Off The Wall ออกมาผ่านต้นสังกัดของเขาในเวลานั้นคือ Epic Records ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของ Sony อัลบั้มดังกล่าวได้รับคำชื่นชมสรรเสริญอย่างล้นหลาม ในขณะเดียวกันก็สามารถทำยอดจำหน่ายได้มากกว่า 20 ล้านแผ่น และทำให้แจ๊คสันได้รับรางวัลแกรมมี่เป็นครั้งแรก นับตั้งแต่ยุคปี 70s เป็นต้นมา สามปีหลังจากนั้น นักร้องดังเจ้าของฉายา ถุงมือข้างเดียว (the Gloved One) ก็ได้ปล่อยอัลบั้มที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์ดนตรีออกมา นั่นคืออัลบั้ม Thriller ลีลาการร้อง จังหวะการเต้นรำ และการเป็นผู้นำในด้านการแสดงของเขานั้น ช่างแตกต่างไปจากทุกสิ่งที่โลกเคยเห็นมา และนั่นเองคือที่มาของรอยจารึกที่ไม่อาจลบเลือนได้ในวงการมิวสิค วิดีโอ ในปีค.ศ. 1993 คริส อพอสเทิล ผู้บริหารระดับสูงในอุตสาหกรรมดนตรี ได้เริ่มดำรงตำแหน่งรองประธานของ Special Recording Projects ที่ Sony Music Entertainment ชื่อของเขาเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นในฐานะผู้ช่วยมือขวาของทอมมี่ มอตโตล่า ประธานสูงสุดของบริษัทและบุคคลผู้เป็นตำนานแห่งอุตสาหกรรมดนตรี คริสทำงานกับนักร้องดัง ๆ ทุกคน ไล่มาตั้งแต่มารายห์ แครี่ย์ เจนนิเฟอร์ โลเปซ มาจนถึง มาร์ค แอนโทนี่ ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา อพอสเทิลกลายเป็นเพื่อนกับ คอรี่ รูนี่ย์ โปรดิวเซอร์และนักแต่งเพลง ในปี ค.ศ. 1998 มอตโตล่าแต่งตั้งให้รูนี่ย์เป็นรองประธานฝ่าย A&R ของ Epic พวก VH1 จึงเรียกรูนี่ย์ว่าเป็นผู้เก็บรักษาความลับแห่งอุตสาหกรรมดนตรี เขาแต่งเพลงและเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับศิลปินต่าง ๆ มากมาย ซึ่งรวมถึง เจนนิเฟอร์ โลเปซ แมรี่ เจ บลิก และ Desiny's Child ด้วย ในช่วงที่เขาทำงานอยู่ที่ Epic นี้เอง คอรี่ก็ได้กลายเป็นเพื่อนกับไมเคิล แจ๊คสัน ในขณะที่เขาทำงานดนตรีร่วมกับไมเคิล รูนี่ย์ได้มีโอกาสเห็นตัวตนอีกด้านหนึ่งของไมเคิลที่น้อยคนนักจะได้เห็น ตัวอย่างเช่น ในการสนทนาที่แสนสะเทือนใจครั้งหนึ่งเมื่อปี 2001 แจ๊คสันบอกกับรูนี่ย์ว่า เขา "พอ" แล้วสำหรับการออกทัวร์ และหากเขาต้องออกทัวร์อีกครั้งล่ะก็ มันจะฆ่าเขา ในบรรดาเรื่องราวทั้งหมด คอรี่ได้เล่าให้ฟังว่า ไมเคิลเป็นคนที่ทำงานด้วยง่ายมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับภาพลักษณ์ที่พวกสื่อพยายามยัดเยียดให้กับเขา รูนี่ย์ยกตัวอย่างเรื่องหนึ่งขึ้นว่า ไมเคิลเคยขอโทษต่อการที่เขามาทำงานที่สตูดิโอสายด้วยการส่งกระเช้าของขวัญที่บรรจุ DVDs มากกว่า 100 แผ่นเอาไว้ พร้อมกระดาษโน้ตที่เขียนว่า "ผมเสียใจเหลือเกินที่ไม่เคารพเวลาของพวกคุณ" รูนี่ย์ไม่รู้สึกประหลาดใจเลย เมื่อแจ๊คสันพูดจาต่อว่าโจมตีทอมมี่ มอตโตล่า ประธานบริษัท Sony ในขณะนั้นอย่างเกรี้ยวกราด ในช่วงปี ค.ศ. 2002 เขากล่าวว่า ไมเคิลรู้สึกเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างเขาเลย เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้รับความรักและความเคารพอย่างที่เขาสมควรจะได้ อพอสเทิลอธิบายเพิ่มเติมว่า ดารานักร้องที่ยิ่งใหญ่ระดับนั้นมักจะตกอยู่ภายใต้แรงกดดันมหาศาล และอาจจะเผลอพูดอะไรบางอย่างออกมาในสถานการณ์ที่ร้อนรุ่มเช่นนั้น บุคคลทั้งสองต่างก็เป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในยุคเฟื่องฟูของดนตรีเพลงป๊อบด้วยกันทั้งคู่ ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด รูนี่ย์และอพอสเทิลต่างก็หวังว่า ผู้คนจะรำลึกถึงความพยายามและทุ่มเทของไมเคิล แจ๊คสันที่มีต่อดนตรี และตามที่อพอสเทิลได้กล่าวไว้ เขาหวังว่าผู้คนจะจดจำความเป็นอัจฉริยะในด้านดนตรีของไมเคิลเอาไว้ คริส แยนเด็ก: คอรี่ คุณมีโอกาสได้ร่วมงานกับไมเคิล คุณเขียนเพลงและโปรดิวซ์เพลงหลายเพลงร่วมกับเขา ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับเขาเป็นอย่างไรบ้างครับ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:04:31

ความคิดเห็นที่ 3   Part 2: แปลโดย P.S.T. (Pretty Small Thing) คอรี่ รูนี่ย์: "ตลกดีนะ เพิ่งมีคนถามคำถามนี้กับผมไปเมื่อวันก่อน และผมก็ตอบว่า 'ผมรอมาตลอดทั้งชีวิต และการทำงานทั้งหมดของผมก็เพื่อจะได้มีโอกาสทำงานร่วมกับเขาในสักวันหนึ่ง เพื่อจะได้เป็นที่จดจำ เพื่อให้ไมเคิลได้เห็นในพรสวรรค์และความสามารถของผม' และเมื่อเวลานั้นมาถึง เวลาที่เราจะเข้าไปทำงานในสตูดิโอด้วยกัน กลายเป็นว่าเราต้องใช้เวลาไปเกือบเดือนในการพูดคุยกัน และไมเคิลพยายามสอนผมเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ มากมาย เราแทบจะไม่ได้ทำดนตรีให้สำเร็จเป็นรูปเป็นร่างเลย มันเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างไปจากที่ผมคิดไว้มากทีเดียว" CY: คล้าย ๆ กับว่า เวลาส่วนใหญ่จะถูกเบี่ยงเบนความสนใจไป ไม่มีการทำงานให้เสร็จ และมีแต่การพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องอื่น ๆ งั้นหรือครับ? CR: "ใช่ครับ จากนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว กลายเป็นว่าผมต้องทำตัวเป็นผู้บริหารในเวลานั้น ผมคิดว่า ผมรู้สึกเหมือนผมต้องทำหน้าที่มากกว่าการเป็นแค่คนเขียนเพลงหรือโปรดิวเซอร์ให้กับเขาในตอนนั้น แต่ผมต้องคอยเป็นคนกลางให้กับเขาด้วย เพราะว่ามันประหลาดมาก เขารู้สึกเหมือนที่บริษัท Sony ในเวลานั้น เขาไม่มีพรรคพวกหรือใครสักคนที่จะยืนอยู่ข้างเขาเลย" CY: จริงหรือ? CR: "มันอัศจรรย์มากเลย! ในไม่ช้า ผมก็กลายเป็นพันธมิตรอันดับหนึ่งของเขาในบริษัท" CY: ถ้าอย่างงั้น คุณได้เรียนรู้อะไรจากเขาบ้างในช่วงเวลานั้นที่คุณได้กลายเป็นพันธมิตรของเขา? ดูเหมือนว่าจะมีผู้คนมากมายที่มาคอยขูดรีดเลือดจากเขา และสั่งให้เขาทำโน่นทำนี่อยู่เสมอ มันเหมือนกับเขาไม่ได้อยู่ในจุดที่สามารถจะควบคุมชีวิตตนเองได้เลย ผมพูดถูกไหมครับ CR: "ใช่ครับ ผมหมายความว่า คุณตีโดนหัวเป๊ะเลยล่ะ คือผมหมายความว่า นั่นล่ะถูกต้องตรงเผงเลย สิ่งแรกที่ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับเขาก็คือ เขาจะพยายามทำให้คนอื่นพอใจอยู่เสมอ เขาพยายามที่จะทำให้คนอื่นพอใจมากเสียจนเขาลืมคิดถึงสิ่งอื่น ๆ ไป มันเหมือนกับว่า เขากำลังจะทำอัลบั้มหนึ่งให้เสร็จ และผมก็ได้ฟังเพลงทั้งหมดของเขาและพูดว่า 'ไมเคิล นี่มันเจ๋งมาก ไม่น่าเชื่อเลยนะ!' [ไมเคิล]: 'อืม ครับ แต่ผมคิดว่ามันยังไม่เสร็จสมบูรณ์นะ' เพราะในหัวของเขายังนึกถึงคำพูดของคนอื่น ๆ อีกเป็นล้านคนที่พร่ำบอกในสิ่งที่แตกต่างกันไป และให้คำแนะนำกันไปคนละทิศคนละทาง เขาจะถูกผู้คนชักจูงไปในทิศทางต่าง ๆ ได้ง่ายมากเสียจนผมรู้สึกประหลาดใจ ว่าทำไมเขาจึงถูกชักจูงได้ง่ายขนาดนี้" จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:05:42

ความคิดเห็นที่ 4   Part 3: แปลโดย NarzizuZ CY: คริส ผมต้องบอกว่ามันเป็นเวลามากกว่าสิบปีแล้วที่คุณเป็นผู้ที่มีบทบาทหลักใน Sony Music Entertainment คุณมีปฏิสัมพันธ์อย่างไรกับไมเคิล และคุณได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับเขาบ้างในขณะที่เขาอยู่ที่ Sony? คริส อพอสเทิล: เอิ่ม ... ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับไมเคิลจะต่างจากของคอรี่เลยนะ เพราะผมมีปฏิสัมพันธ์กับเขาน้อยมาก ผมได้ใช้เวลาร่วมกับเขาจริง ๆ เพียงแค่สองถึงสามวันเท่านั้น เขากำลังมิกซ์เพลงอยู่กับเจย์ ซี และเจย์ ซีก็เริ่มเป็นผู้ที่มีบทบาทในวงการดนตรีแล้ว ผมจำได้เพียงว่า ผมเดินเข้าไปในสตูดิโอก่อนที่ไมเคิลจะไปถึงที่นั่น และเจย์ ซีกำลังง่วนอยู่กับเนื้อร้องในส่วนที่เขาจะร้องอยู่ และผมจำได้ว่าเจย์ ซีนั้นค่อนข้างจะ อืมม คือผมไม่เคยเห็นเขามีท่าทีถ่อมตัวขนาดนั้นมาก่อนเลย ดูเหมือนเขาค่อนข้างจะตื่นเต้นแบบประหม่าเล็กน้อยที่เขาได้ทำงานกับไมเคิล แจ็คสัน และสิ่งนั้นสร้างความประทับใจตราบกาลนานให้กับผม ผมแก่กว่าคอรี่ และผมเติบโตมากับไมเคิลตั้งแต่เขาเพิ่งเริ่มต้น สิ่งที่ผมได้เรียนรู้สำหรับเรื่องราวภายใน Sony ก็คือ คนส่วนใหญ่ที่นั่น ก็พวกผู้บริหารนั่นแหละ อย่างที่คอรี่ได้พูดไปเมื่อกี๊ว่า พวกนั้นจะคอยให้คำแนะนำแก่เขา พวกไอเดียต่าง ๆ ทั้งหลายแหล่ ว่าอะไรที่เขาควรทำ และอะไรที่ไม่ควรทำ แต่สิ่งที่ผมคิดว่าผู้คนกลับลืมไปมากที่สุดเกี่ยวกับตัวไมเคิลและสิ่งที่เขาทำก็คือ ไมเคิลสร้างสรรค์ผลงานดนตรีอยู่ตลอดเวลา คุณจะได้ยินแต่เรื่องอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นและทุก ๆ อย่างเสมอ แต่มันตลกนะ อย่างถ้าคุณดูรายการสัมภาษณ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ ในรายการของมาร์ติน บาเชียร์น่ะ และมาร์ตินพูดว่า ‘เอ้อ ดีจังนะที่คุณกำลังจะทำงานเพลงอีกครั้ง’ และมันช่างขมขื่นเหลือเกินเมื่อเขาพูดว่า ‘ผมทำงานงานเพลงอยู่ตลอดนะ’ คุณคิดว่ายังไงล่ะ คอรี่ ? เขาน่าจะมีเพลงซักสองถึงสามร้อยเพลงเก็บไว้ในโกดังที่ไหนซังแห่งก็ได้นะ” CY: มีรายงานข่าวที่ผมได้อ่านอยู่เป็นบทความของวันก่อนและเขามีเพลงที่ยังไม่ได้จัดออกจำหน่ายอยู่ 200 เพลง ซึ่งถูกเก็บไว้ให้ลูก ๆของเขาเพื่อที่มันจะสามารถสร้างผลประโยชน์ให้กับพวกเขาได้ และมันมีมูลค่าโดยประมาณใกล้ ๆ 60 ล้านดอลล่าร์เลยนะคริส CR: “ใช่ ผมคิดว่ามันเป็นวิถีทางในแบบของพวก Motown ยุคเก่านะ อย่างสตีวี่ วอนเดอร์เองก็มีเพลงมากกว่า 2000 เพลงที่เขาเก็บเอาไว้เพื่อจุดประสงค์แบบเดียวกัน มันเป็นเรื่องจริงเลยล่ะที่ว่า ไมเคิลทำงานเพลงอยู่ตลอดเวลา ตลอดเวลา ... และตลอดเวลา เขาจะทำงานเพลงอยู่เสมอ อย่างที่ผมบอก เขาไม่เคยรู้สึกพอใจกับตัวเองอย่างแท้จริงเลยสักครั้ง” CY: ความเห็นของเขาที่มีต่อทอมมี่ มอตโตลาเมื่อหลายปีก่อน ความเห็นในเรื่องที่ว่า เขาไม่พอใจกับอัลบั้มที่เขาได้ปล่อยออกมาในช่วงปี 2002 ซึ่งต้องลงเงินไปถึง 30 ล้านดอลล่าร์เชียวนะกับอัลบั้มนั้น แต่คุณรู้สึกประหลาดใจไหม เมื่อเขาแสดงความคิดเห็นแบบตรงไปตรงมา กับการเรียกทอมมี่ มอตโตล่าว่าเป็นตัวอะไรหลาย ๆ อย่างสารพัดสารเพ   CR: “ผมไม่แปลกใจหรอก อย่างที่ผมบอก เขารู้สึกเหมือนกับว่า ไม่มีใครอยู่ข้างเขาเลยสักคนในบริษัทดนตรีแห่งนี้ ว่ากันโดยรวมเลยนะ ผมคิดว่าพวกคนที่นั่นไม่แสดงความรักต่อเขาอย่างแท้จริงและไม่ให้ความเคารพต่อเขาในแบบที่เขาควรจะได้รับในบริษัทเพลงแห่งนั้น จริงอยู่ พวกเขาอาจจะจ่ายเงินไปกับอัลบัมนั้นถึง 30 ล้านดอลล่าร์ แต่ในขณะเดียวกันข้อตกลงทางธุรกิจสำหรับอัลบั้มเพลงนั้นก็จัดทำขึ้นในแบบที่ไมเคิลไม่สามารถจะเอาชนะได้เลยหากเขาต้องการที่จะชนะ คุณเข้าใจมั้ย? จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:06:48

ความคิดเห็นที่ 5   Part 4: แปลโดย NarzizuZ CY: ผมเข้าใจ CR: “พวกเขาจัดทำข้อตกลงนั้นขึ้นมาและก็ตั้งยอดขายอัลบั้มไว้ซะสูง เพื่อเป็นข้อต่อรองเรื่องการจ่ายเงินและผลประโยชน์อื่น ๆ ให้กับเขา มันเป็นสถานการณ์ที่สูญเสีย ... สถานการณ์ที่สูญเสียชัด ๆ และพวกเขาทำแบบนั้นอย่างกับเอาแครอทมาห้อยแกว่งล่อไว้และพูดว่า โอเค เราต้องการให้คุณทำทุกอย่างหมดนี่เลยนะ เราต้องการให้คุณขายอัลบั้มนี้ให้ได้ เราต้องการให้คุณออกทัวร์ พวกเขาคิดว่ายังไงเสีย เขาก็จะต้องวิ่งตามไปงับแครอทนั้นให้ได้ แล้วพูดว่า ‘โอเค ผมจะทำทั้งหมดนี่เพื่อที่ผมจะได้รับเงินคืน” CY: คริส คุณมีความเห็นไหม? CA: “ศิลปินที่ทรงอิทธิพลอย่างไมเคิลน่ะ เขาไม่ใช่ศิลปินคนแรกหรอกนะที่ตัดสินใจว่า เขาไม่รู้สึกอบอุ่นใจกับบ้านที่เขาอยู่อีกต่อไปแล้ว เขาไม่ใช่คนที่จะทนนั่งอยู่ตรงนั้น และเขาจึงตัดสินใจที่จะออกไปสู้กันสักตั้งและพูดในสิ่งที่เขาต้องการ เมื่อศิลปินในระดับเดียวกับเขารู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา เขาจะพูดออกมาตรง ๆ คนแบบเขา ผู้ซึ่งทำธุรกิจร่วมกับคนระดับสูง ทั้งที่ญี่ปุ่นและมอตโตลาและสิ่งอื่น ๆ ในทำนองนั้น เขาจะออกมาและพูดว่าเขาไม่เป็นไรหรอกนะ ผมแน่ใจว่าระดับความโกรธเคืองนั้นมันสูงเกินกว่าจะควบคุมได้แล้ว เพราะมันมีสถานการณ์หลายอย่างที่ผลักดันเขาให้ต้องไปอยู่ในจุดนั้น สิ่งที่ผมรู้สึกขุ่นเคืองใจอย่างมากและแม้ว่ามันจะเป็นแค่ข่าวลือ แต่มันก็เป็นสิ่งที่ผมเชื่ออย่างจริงจัง ผมคิดจริง ๆ ว่าเขาถูกแบล็คเมลในเรื่องข่าวอื้อฉาวทุก ๆ เรื่องที่เกิดขึ้น ผมคิดว่าเมื่อถึงจุดจุดหนึ่ง ความจริงจะต้องปรากฏออกมา ผู้ชายคนนี้ให้เงินแก่ผู้คนเป็นล้าน ๆ ดอลล่าร์ และบริจาคเงินอีกเป็นล้าน ๆ ดอลล่าร์เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แต่สิ่งเหล่านี้ที่เขาได้ทำไปกลับไม่เคยถูกพูดถึงเลย ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดานะที่เขาจะมีปฏิกิริยาตอบโต้เช่นนี้ และผมแน่ใจว่าเขาถูกกดดัน ถ้าคุณลองดูที่คุณภาพงานของเขานะคริส ลองย้อนกลับไปฟังอัลบั้ม Off The Wall ซึ่งเป็นอัลบั้มเพลงของไมเคิล แจ็คสันที่ผมโปรดปรานมากที่สุดดู แต่ที่จริงแล้วมันก็คือทุก ๆ อัลบั้มนั่นแหละนะ คุณจะไปลองดูในอัลบั้ม Dangerous ก็ได้ จะอัลบั้มไหนก็ได้ทั้งนั้น เพราะในทุก ๆ อัลบั้ม เพลงของเขาก็ล้วนแต่สมบูรณ์แบบทั้งสิ้น ยอดเยี่ยมได้มาตรฐาน blue book* ทั้งนั้น และมันจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากฮิตติดลมบนเท่านั้นด้วย (*blue book ความหมายตามดิคชันนารี แปลว่า หนังสือที่บันทึกลำดับรายชื่อของบุคคลผู้มีชื่อเสียงในสังคม // source: www.thefreedictionary.com /P.S.T.)   มีอยู่ครั้งหนึ่งที่คอรี่และผมไปนั่งดู DVD บันทึกการแสดงสดคอนเสิร์ตด้วยกันในออฟฟิศที่ Sony เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของเราคือ รอน แกรนท์ เรียกพวกเราเข้ามาและบอกว่า ‘พวกนายอยากดูอะไรบางอย่างมั้ย?’ และพวกเราก็คิดว่าน่าจะโอเค มันเป็นช่วงเวลากลางวัน และพวกเราก็คงจะดูกันสัก 5 นาที 10 นาทีเท่านั้น แต่ปรากฏว่า สิ่งที่เราได้ดูคือ บันทึกการแสดงสดจากสนามกีฬาที่บราซิลในแบบที่ยังไม่ได้ตัดต่อเป็นเวลาสองชั่วโมงครึ่ง เขาไม่ได้หยุดเต้นและร้องเลยตลอดเวลาสองชั่วโมงครึ่งนั้น สิ่งที่ว่าผมชอบเกี่ยวกับเขาก็คือ เขาไม่เคยรู้สึกพอกับการมอบการแสดงที่ยอดเยี่ยมด้านดนตรีให้กับโลกใบนี้ เขาเป็นบุคคลที่ควรจะนำมาพูดถึงกันว่า เขาอาจจะเป็นนักดนตรีที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่เราจะได้เห็นในช่วงชีวิตนี้ คุณจะไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้อีกแล้ว และนี่คือสิ่งที่ควรจะนำมาถกเถียงและกล่าวถึง” จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:07:59

ความคิดเห็นที่ 6   Part 5: แปลโดย แอร์ริโกะ CY: แล้วคุณคิดว่าอุตสาหกรรมดนตรีของเราจะก้าวไปข้างหน้าอย่างไรบ้างล่ะ CR: ผมคิดว่าไม่มีใครสักคนในอุตสาหกรรมนี้ใช้เวลาพิจารณาดูให้ถ้วนถี่ ว่าไมเคิล แจ๊คสันให้อะไรกับพวกเราบ้าง พวกเราทั้งหมดทุกคน ไม่ว่าจะเป็นศิลปิน โปรดิวเซอร์ ดารา ทุกคนเลยจริง ๆ ผมหมายถึงทั้งวงการบันเทิงนั่นล่ะ ผมเชื่อเลยนะ ไม่มีใครสักคนสนใจจะพิจารณาดูกันอย่างจริงจัง เพราะว่าทุกคนก็มัวแต่สาละวนอยู่แต่กับเรื่องของตัวเอง ตอนที่ไมเคิลโดนฟ้อง ไม่มีใคร ไม่มีใครเลยสักคนสนใจที่จะไป ให้กำลังใจเขาตอนที่ต้องขึ้นศาล CA: จริงด้วย CR: “ตอนที่ศาลยกฟ้องทุกคดีล่วงละเมิดเด็กทุกคดี ไม่มีเลยแม้สักคนเดียวที่จะพูดกับเขาว่า ‘ไมเคิล ผมขอโทษนะ’ ไม่มีใครพูดว่า ‘ไมเคิล พวกเรารู้อยู่แล้วว่าคุณเป็นผู้บริสุทธิ์’ ตอนนั้นไม่มีใครจัดการแสดงเพื่อสรรเสริญไมเคิลในงาน BET ด้วย ไม่มีใครเล่นเพลงของเขา ไม่มีใครจัดงานวิ่งมาราธอนเพื่อเขา ไม่มีใครจัดงานพิเศษอะไร หรือแม้แต่คอนเสิร์ต แล้วทำไมต้องเป็นไมเคิลที่ต้องออกเดินสายเล่นคอนเสิร์ตเพื่อหาเงินอีกล่ะ ทำไมไม่ใช่ศิลปินคนอื่น ๆ มารวมตัวกันแล้วบอกว่า ‘นี่นะ คุณรู้อะไรมั้ย พวกเรามาช่วยกันจัดทัวร์เรี่ยรายเงินอย่างที่ไมเคิล แจ๊คสันจัดตอนคอนเสิร์ต We are the World กันดีกว่า มาช่วยกันทำให้มันเกิดขึ้นจริงกันเถอะ’ ไม่มีใครทำอะไรอย่างนั้นนี่ ทูกี้ วิลเลี่ยมส์ เป็นผู้ก่อนตั้งแก๊งค์ crips คุณรู้จักพวกเขาไหม แก๊งค์ crips กับแก๊งค์ bloods น่ะ CY: รู้สิ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:09:01

ความคิดเห็นที่ 7   Part 6: แปลโดย แอร์ริโกะ CR: “พวกนั้นน่ะพยายามที่สุดที่จะทำให้ชายคนนั้นหลุดรอดจากโทษประหารชีวิต คนครึ่งฮอลลีวูดได้ออกมาแสดงตัวเพื่อช่วยเหลือชายคนนี้ แต่สิ่งที่ผมไม่เข้าใจจริง ๆ เลยก็คือ ถ้างั้นทำไมไม่มีใครเลยสักคน คิดจะยืนเคียงข้างไมเคิล ตอนที่เขาต้องเผชิญกับปัญหา” CY: แต่คนพวกนั้นกลับออกมาเพื่อช่วยฆาตกร CR: พวกเขาออกมาช่วยคนที่สังหารครอบครัวทั้งครอบครัวเลยด้วยซ้ำ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งร้องขอชีวิตจากเขา และเขาก็สังหารเธอ คนพวกนั้นบอกว่า เพราะว่าผู้ชายคนนั้นใช้เวลาในเรือนจำเขียนหนังสือสำหรับเด็ก เพื่อที่จะสื่อว่าเขาพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเอง จากหนังสือเล่มนี้ เขาก็ได้รับการเสนอมชื่อเข้าชิงรางวัลโนเบล สาขาสันติภาพ แล้วยังไงล่ะ แล้วที่ไมเคิล แจ๊คสันช่วยเหลือเด็กเป็นล้าน ๆ คนทั่วโลกมาตลอดชั่วชีวิตของเขาล่ะ แต่เด็กสองคนนั่นก็ยังให้ร้ายเขา และเด็กสองคนนั้นก็กลายเป็นเด็กสองคนที่ทำลายชีวิตของเขาทั้งชีวิต มันบ้ามาก ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่า ในวงการบันเทิง คนที่อยู่รอบตัวผม มันก็แค่พวกหน้าไหว้หลังหลอก มือถือสากปากถือศีลทั้งนั้น และถ้าคุณจะถามผมว่า พวกเขาจะได้รับผลกระทบอะไรยังไงบ้าง ผมบอกได้เลย ผมไม่คิดว่าคนพวกนี้จะทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ตอนนี้ทุกคนก็พากันจัดการแสดงเพื่อสรรเสริญ แต่การแสดงพวกนี้น่ะ  คุณดูก็รู้ พวกเขาก็ทำเพื่อแค่ให้ตัวเองเป็นที่สนใจก็เท่านั้นล่ะ อยากให้คนหันมามอง ตอนนี้ ก็บังเอิญจะกลายเป็นเวลาที่เหมาะที่ควรขึ้นมา ที่คนพวกนี้จะได้เวลากล่าวสรรเสริญไมเคิล แจ๊คสัน” CY: ทุกคนก็อยากจะมีส่วนร่วม CR: “ทุกคนก็อยากจะเกี่ยวข้อง และนั่น มันห่วยมากในสายตาของผมนะ” CY: หลังจากเหตุการณ์ปี 93 เขาน่าจะทำอะไรที่ดีกว่าการไปออกรายการสารคดี Living with Michael Jackson ของมาร์ติน บาเชียร์ และให้สัมภาษณ์เองว่า มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะนอนบนเตียงเดียวกันกับเด็ก ๆ นะ คุณไม่คิดบ้างหรือว่า บางคนก็อาจจะเม้าท์กันไปก็ได้นะ ว่าไมเคิลน่ะ จัดฉากพวกนี้ขึ้นมาเอง CR: “ขอผมได้เล่าสักหน่อยนะ ว่าตัวไมเคิลเองพูดอะไรกับผมบ้าง ไมเคิลกับผม เราก็คุยกันถึงเรื่องนี้ แล้วเขาบอกกับผมว่า ‘คอรี่ ตอนที่ผมยังเด็กน่ะ ผมไม่ได้ขาดแค่วัยเด็กนะ แต่ผมยังขาดความรักอีกด้วย ตอนที่ผมวิ่งไปหาพ่อเพื่อที่จะกอดเขา เขาไม่เคยกอดผมกลับเลย ตอนที่ผมกลัวแทบตายตอนนั่งเครื่องบิน เขาไม่เคยกอดผม แล้วบอกว่าไม่ต้องกลัวนะลูก ลูกจะปลอดภัย ตอนที่ผมประหม่า ไม่อยากจะขึ้นเวที เขากลับบอกกับผมว่า ‘ไสหัวของแกขึ้นเวทีไปซะ’ และไม่ใช่แค่พ่อคนเดียวนะ คนอื่น ๆ ทุกคนรอบตัวผมก็ทำกับผมแบบนั้น’” จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:11:14

ความคิดเห็นที่ 8   Part 7: แปลโดย รักMJเหมือนกัน CR (ต่อ): เพราะฉนั้น เขาจึงได้บอกกับผมว่า ‘คอรี่ ผมจะไม่มีวันปฏิเสธความรักจากเด็ก ๆ และถ้านั่นหมายความว่า ผมจะต้องถูกตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม หรือต้องเข้าคุกเพราะเหตุนั้น มันก็คงจะต้องเป็นไปตามนั้นแหละ’ เมื่อมันถึงเวลาที่เขาต้องสู้คดี ในขั้นตอนการพิจารณาคดีครั้งแรก เหล่าที่ปรึกษาของเขาต่างบอกกับเขาว่า ‘ไมเคิล ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ดีหรอก จ่ายเงินให้เด็กนั่นไปแล้วให้มันจบ ๆ ไปเถอะ’ ในครั้งที่สอง เขาจึงบอกว่า ‘คุณรู้อะไรไหม การทำแบบนั้นทำให้ผมดูเหมือนเป็นคนผิด มันเหมือนกับผมซ่อนอะไรบางอย่างไว้ เพราะฉะนั้น ในครั้งนี้จะไม่มีการจ่ายเงินรอมชอมอะไรทั้งสิ้น ผมจะต่อสู้คดีนี้ในชั้นศาล คุณจะได้เห็น ว่าผมเป็นผู้บริสุทธิ์’ เมื่อถึงวันที่พวกเขาจะต้องอ่านคำตัดสิน และคำตัดสินของคณะลูกขุนก็ได้มาถึงแล้ว ผมได้คุยกับครอบครัวของเขา เพราะผมจำได้ว่า ผมได้ดูจากในทีวีว่าไมเคิลต้องมีเวลา 45 นาทีในการเดินทางไปที่นั่น ดังนั้น ผมจึงคุยกับสมาชิกในครอบครัวของเขาที่อยู่ในบ้านกับไมเคิล ผมพูดว่า ‘อืมม์ ตอนนี้เขากำลังทำบ้าอะไรอยู่’ เขาอยู่บนห้อง กำลังแต่งตัว ตอนที่เขาเดินลงมาชั้นล่าง เขาสวดมนต์ร่วมกับครอบครัวของเขาแล้วบอกกับทุกคนว่า ‘ผมไม่อยากให้ทุกคนวิตกกังวลเกี่ยวกับผม เพราะผมจะไม่เป็นอะไรหรอกนะ’ แล้วเขาก็นั่งรถไป เขาเหมือนจะกระวนกระวายนิดหน่อย นั่งตบเท้า ร้องเพลงในรถ และอื่นๆ เขานั่งรถไปกับบรรดาพี่น้องของเขา แต่เขาไม่ได้วิตกเลย  ผมจะบอกอะไรให้นะ ถ้าเป็นผม คงจะบ้าไปแล้วแหละ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ผมจะกล้าไปที่ศาลแล้วให้การแบบนั้นหรือเปล่า” CY: คริส มีความเห็นอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม CA: ตอนผมดูรายการของบาเชียร์เมื่อคืน ผมแค่อยากรู้ว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร และมันสะท้อนให้เห็นถึงสิ่งใด ตอนที่มาร์ตินถามเขาเกี่ยวกับเหตุกาณ์ครั้งแรกที่เขาจ่ายเงินให้กับพวกที่กล่าวหา ผมว่าเขาถามในเชิงประชดประชันอย่างมาก แต่แล้วผมได้ฟังคำตอบที่แสนจริงใจและซื่อตรงอย่างไม่น่าเชื่อของเขา ในตอนที่เขาบอกว่า ‘ผมก็แค่ตัดสินใจว่า ผมอยากให้เรื่องนี้มันจบไปเสีย’และเขาก็ทำให้มันจบไป ซึ่งที่จริงแล้ว เขาก็ไม่ใช่คนแรกที่ทำแบบนี้ในประวัติศาสตร์ธุรกิจของเรา เขาอยากให้เรื่องมันจบ แต่ในครั้งที่สอง เขาสู้ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:12:05

ความคิดเห็นที่ 9   Part 8: แปลโดย รักMJเหมือนกัน CA (ต่อ): แต่สิ่งที่คอรี่พูดถึง เป็นเรื่องที่ย้อนเวลากลับไปช่วงชีวิตวัยเด็กของเขา และอะไรทำนองนั้น เขาได้พูดสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่า เขาเคยเป็นสิวเมื่อตอนที่ยังเป็นเด็ก ซึ่งพวกเราทุกคนก็เคยผ่านช่วงชีวิตแบบนั้นมาด้วยกันทั้งนั้น และการที่พ่อของเขาจะคอยล้อเลียนเรื่องสิวและเรื่องสภาพผิวของเขา คุณกำลังพูดถึงเด็กน้อยที่ไม่มีโอกาสได้เติบโตและเป็นคนปกติ เด็กที่ต้องเติบโตขึ้นมาอย่างแตกต่างกับคนอื่น ๆ โดยสิ้นเชิง แน่นอนว่า เขาก็คือไมเคิล แจ็คสันนั่นเอง แต่ก็มีสาเหตุมากมายว่าทำไมเขาจึงรู้สึกไม่มั่นคงปลอดภัย เช่นเดียวกับท่าทางของเขาในตอนที่มีเรื่องคดีครั้งที่สอง ผมเชื่อ พันเปอร์เซนต์เลยเอ้า ผมจะเชื่อจนวันตายเลยว่า เขาบริสุทธิ์ จริงๆ เขาถูกแบล็กเมล์โดย สุภาพบุรุษคนนั้นที่อยากจะเป็นนักประพันธ์บทละคร หรือเขียนหนังสือ หรือจะสร้างหนัง อะไรก็ตามเหอะ นั่นเป็นข้อมูลภายในที่ค่อนข้างจะใกล้เคียงที่สุดแล้วที่ผมจะสามารถพูดได้ CR: “เรื่องรายการของ มาร์ติน บาเชียร์น่ะ ผมไม่คิดว่าผู้คนจะจำได้นะ ว่าหนึ่งอาทิตย์นึง หรือ 2-3 อาทิตย์หลังจากนั้น ไมเคิลก็นำรายการเดียวกันนั้นในเวอร์ชั่นของเขาเองออกมาฉายใหม่ (รายการ Living with Michael Jackson Take Two: The Footage You Never Meant to See /P.S.T)” CY: และเขาก็มีเรื่องราวทั้งหมดที่นำกลับมาเสนอได้ใหม่ เพราะเขาฉลาดพอที่จะถ่ายวิดิโอส่วนตัวเก็บเอาไว้ด้วย CR:  “เขาฉลาดพอที่จะถ่ายวิดิโอนั่นไว้ และมันแสดงให้เห็นได้ชัดเลยว่า หมอนั่น (มาร์ติน บาเชียร์) ได้บิดเบือนเรื่องราวทุกอย่าง และเขาเปลี่ยนทุกอย่างให้เป็นเรื่องไม่จริงหรือเรื่องโกหกหลอกหลวง พวกเขาถามคำถามไมเคิลว่า คุณเป็นเกย์หรือเปล่า แล้วไมเคิลตอบว่า ‘ผมไม่อยากตอบคำถามนั่น’ และนั่นคือสิ่งที่เขาพูด แต่แล้วมาร์ตินก็จับมันแก้ไขเสียใหม่เพื่อพลิกเรื่องให้กลายเป็นว่า ‘เห็นได้ชัดว่า เขาไม่อยากตอบคำถามนี้ด้วยเหตุผลที่ชัดเจนอยู่แล้ว’ แต่เมื่อตอนที่ไมเคิลนำรายการในเวอร์ชั่นของเขาเองออกฉาย เขา (มาร์ติน) ถามว่า ‘คุณเป็นเกย์หรือเปล่า’ ไมเคิลตอบว่า ‘ผมไม่อยากตอบคำถามนั้น’ แล้วเขาก็บอกว่า ‘แต่ถ้าคุณปิดกล้อง ผมจะตอบคำถามของคุณ’ แล้วหมอนั่นก็บอกว่า โอเค แล้วเขาก็สั่งปิดกล้อง จากนั้น ไมเคิลก็พูดว่า ‘ไม่ ไม่ใช่แน่นอน ผมไม่ใช่เกย์ แต่ผมมีแฟน ๆ ที่เป็นเกย์เป็นล้าน ๆ คน และถ้าพวกเขาเชื่อว่าผมเป็นเกย์ งั้นก็ปล่อยให้พวกเขาเชื่อว่าผมเป็นเกย์เถอะ’ เขาพูดว่า ‘ผมไม่สนใจหรอก ผมไม่อยากทำให้ใครขุ่นเคืองใจทั้งนั้น’ คุณเข้าใจไหม ” CA: “ผมต้องขอพูดอะไรบางอย่างหน่อยนะ มาถึงจุดนี้แล้ว ผมไม่อยากเชื่อเลยว่า นี่เป็นจะเป็นประเด็นที่ถูกนำมาพูดถึงกันด้วย” จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:13:57

ความคิดเห็นที่ 10   จบตอนสำหรับวันนี้ค่า ^-^ สำหรับตอนต่อไป คาดว่าไม่เกินวันจันทร์ น่าจะรวบรวมบทความได้ครบแล้วสามารถนำมาลงต่อได้นะคะ ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านและกำลังใจจากทุก ๆ คนด้วยนะคะ ^^ Merry Christmas (ไม่ทันแล้วเจ๊ -*-) กันอีกครั้งนึงก่อนนอนด้วยนะค้า ^^ จากคุณ : P.S.T. (Pretty Small Thing) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:17:13

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณทีมแปลทุกท่านเลยนะคะ เราอยากให้คนทั้งโลกเข้าใจไมเคิลเหลือเกิน และอยากให้ข้อมูลเหล่านี้เผยแพร่ก่อนที่เขาจะจากพวกเราไป เราอยากเห็นเขายิ้มเบิกบานแจ่มใสเหมือนสมัยก่อน... แต่ในภาพยนตร์ `This is It เราก็ได้เห็นรอยยิ้มแสนหวานของเขา.... ไมเคิล...คุณช่างมีหัวใจที่มหัศจรรย์เหลือเกิน... คุณเป็นคนที่มีความคิดสวยงามตลอดเวลา... เรายังไม่เคยเห็นใครมีความคิดสวยงามแบบคุณเลย... คุณจะอยู่ในหัวใจของเราตลอดกาล...เราสัญญา จากคุณ : Jeeup เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:31:36

ความคิดเห็นที่ 12 เย่ะ ๆๆ ออกมาเผยโฉมแล้วส่วนหนึ่ง โย่ะ ๆๆ โปรเจกต์ในตำนาน ยาวนานจริง ๆ ฮ่า ๆๆ ขอบคุณหวังเฉาที่เอามาโพสต์แล้วจ้า รอติดตามตอนต่อไปกันเด้อค่า จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 00:53:49

ความคิดเห็นที่ 13 เด๋ว..จะตามอ่านน๊า วันนี้(ตอนนี้) คอมมันแฮงค์บ่อยมากๆๆ .. ขอบคุณ โฟเอส เอ๊ยๆๆๆๆ ไคฟงทีม ที่ช่วยกันสรรค์สร้าง ผลงานค่า ^^ จากคุณ : ซาจา เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 01:50:59

ความคิดเห็นที่ 14 HuLa HuraaY เสร็จแล้วววววววววววววววววววว  วิ้ดดดบูมม (เพิ่งตื่นเลยค่ะ....กลับมาก็เฮ้วๆ ใหญ่ -*-) ตัดเป็น ไตร ภาค กัน เลย  ... ภาค 1 นี่ก็คงอ่านได้ 2 ชั่วโมง เท่าหนังโรงเลยมั้งคะนี่ ท่านพี่หวังเฉากับท่านพี่หม่าฮั่นเก่งจริงๆ อิดิทพากย์ไทยจนเสร็จสิ้นแล้ว ถึงแม้ว่าบทความนี้จะยากกก   งานท่านพี่ก็มากมายล้นพ้น แต่ก็ยังสละเวลาอันทรงเกียรติ มาช่วยงานศาลอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ข้าศิษย์น้อง เจ้าหู่ ขอคารวะ 7 จอก กะ อีก 2 ไห ์   เพื่อเป็นการตอบแทนความมีจิตใจดีงามเยี่ยงนี้ เอ้า กระดก! ...และขอมอบ จอกนี้  ให่แด่  ท่่านพี่อ็อฟ  ยอดหญิงจิตรกรผู้เลื่องลือสำหรับบทความต้นฉบับด้วยนะ  พะย้าฮ้า แวะเข้ามาทำการสำราญบานใจแล้ว  เราก็จรลีไป อ่านกันเลย ปล.  ท่านเปา มาเปิดงานด้วยยย  ไปไหนเสียแล้ว สงสัยคืนนี้ท่านนอนเร็ว จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 04:42:52

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณคุณอ๊อฟ น้องส่วง น้องแอร์ น้องมีน มากๆค่ะ สำหรับคำแปล เดี๋ยวต้องไปแอบปริ๊นที่ทำงาน อิอิ จากคุณ : mr.roof miss you MJ. (MR.ROOF) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 08:05:14

ความคิดเห็นที่ 16 คุณจะอยู่ในใจเราตลอดไป...ไมเคิล ขอบคุณทีมแปลทุกท่านมากน่ะค่ะ จากคุณ : TUTTU (chang_xpro) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 13:05:12

ความคิดเห็นที่ 17 โอ้ มาเป็นภารตะ มหากาพย์เลยนะนี่ ขอบคุณหวังเฉา และ หม่าฮั่น มากนะคะ ที่ช่วยกันตบ เตะ เอ๊ย ตบแต่งเนื้อความ จนสวยงาม เอาใจช่วยที่เหลือนะจ้ะ ^^ จากคุณ : nangyoon เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 13:26:34

ความคิดเห็นที่ 18   ขออนุญาตนำบทความแปลนี้ ไปเผยแพร่ต่อที่ห้องรวมนะครับ จากคุณ : blue gourami เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 14:26:15

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากเลยจ้าน้องหวังเฉา   เดี๋ยวพี่มีเวลาว่างเยอะๆจะเข้ามาแก่ะอ่านทุกตัวอักษรเลยจ้ะ   พลาดไม่ได้แน่นอน   ตอนนี้อ่านแบบผ่านเลยรู้สึกยังไม่เข้าใจไรเท่าไหร่ จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 15:20:29

ความคิดเห็นที่ 20   ไม่ได้เป็นสมาชิก แต่เข้ามาขออ่านด้วยค่ะ เป็นแฟนไมเคิล เหมือนกันค่ะ รักเขามาก สงสารจับใจ ผู้ชายคนแสนวิเศษ.. จากคุณ : คนรักไมล์ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 15:27:53 A:113.53.15.160 X:

ความคิดเห็นที่ 21 *14 55555555555555555555555 (ตกเก้าอี้) ตายละ เมื่อคืนท่านเปาไม่ได้มาเปิดพิธี ต้องขอโทษด้วยนะเจ้าหู่ น่าอับอายจริงๆ - - . โห... ทำเป็นไตรภาคกันเลย สุดยอดดดด~ เหมือนหลอดอ๊อฟเดอะลิง(เจี้ยก)ใช่มั้ยหวังเฉา ท่านเปาช๊อบชอบ >< แค่ภาคแรกก็เห็นถึงสันดานอันหน้าเลือด ขี้โกง เอารัดเอาเปรียบอย่างน่าเกลียดของโซนี่แล้ว ยี๊~ โขกสับศิลปินอย่างกับคนในเรือนเบี้ย ไม่ให้เกียรติกันเลย สงสารไมเคิล คงถูกเอาเปรียบไม่ให้เกียรติจนสุดจะทน ขนาดผู้ที่มีตำแหน่งในนั้นนั้นยังมองออก ปรินท์อ่านบางส่วนตั้งแต่เมื่อคืน บางอย่างที่เคยสงสัยนิดๆ ก็ได้กระจ่างแล้ว .. สงสารไมเคิล ต้องถูกกดดันหลายอย่าง แต่สิ่งที่เค้าแสดงและมอบให้ ก็จริงใจบริสุทธิ์อยู่เสมอ ซึ้งกับคำพูดที่ว่า ‘คอรี่ ผมจะไม่มีวันปฏิเสธความรักจากเด็ก ๆ และถ้านั่นหมายความว่า ผมจะต้องถูกตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม หรือต้องเข้าคุกเพราะเหตุนั้น มันก็คงจะต้องเป็นไปตามนั้นแหละ’ .... สุดๆแล้วผู้ชายคนนี้ . ต้องขอขอบคุณคุณอ๊อฟที่นำบทความมหากาพท์นี้มาฝากกันนะคะ เป็นสิ่งที่สมควรตีแผ่ น่าติดตามมาก และในภาคนี้ต้องขอบคุณ หวังเฉา เจ้าหู่ หม่าฮั่น และ จางหลง มากนะจ๊ะ แปลและเรียบเรียงได้มืออาชีพจริงๆ เอาใจไปคนละดวงเลย ไม่ต้องแย่งกัน... โช๊ะๆๆๆ       . ติดตามภาคต่อไปนะจ้าาาา แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 16:17:02 จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 16:12:50

ความคิดเห็นที่ 22 *18 ขอบคุณคุณ blue gourami มากค่ะ . เรื่องที่สมควรตีแผ่แบบนี้ โปรดโหวตและเก็บเข้าคลังด้วยนะจ๊ะ ราษฎรเนเวอร์แลนด์ที่น่ารัก จากคุณ : จั่นเจาจ้าา (RockwithU) เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 16:19:52

ความคิดเห็นที่ 23 รออ่านนะคะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณมากสำหรับบทความค้าๆๆ จากคุณ : BowBeauBow เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 16:55:19

ความคิดเห็นที่ 24 ู^ ^ ท่านจั่นเจาไม่มานานเลยนะได้ข่าวว่า แอบแว้บบบ....จริงรึไม่ประการใดขอรับ สงสัยจะเป็นตามนี้  ชัวรรรรรรร v v จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 18:16:18

ความคิดเห็นที่ 25 อ่าว ลืมรูป ขอรับ v v จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 18:17:28

ความคิดเห็นที่ 26   กระทู้ห้องรวมครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8700007/C8700007.html#8 จากคุณ : blue gourami เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 18:17:41

ความคิดเห็นที่ 27 *25 !!!!!!!! จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 20:10:42

ความคิดเห็นที่ 28 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 20:11:29

ความคิดเห็นที่ 29 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 20:12:07

ความคิดเห็นที่ 30 ^ เอาไปสามฉูดดดดดดดดดดดดดดดดติดๆ!!!!!!!! . คิดได้ไงเนี่ย คิดได้ไง!!!!!!!!!!!!!!!!! 555555555555555555555555!!!!!!! จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 20:15:32

ความคิดเห็นที่ 31 ขำ *25 เจ้าหู่เอ๊ยยยยยย จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 20:21:54

ความคิดเห็นที่ 32 "....น้องกิ้ฟ เชอรี่ น้องวาย มีตั้งมากมายไม่ยอมเรียกกัน........" จากคุณ : RockwithU เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 52 20:22:50

ความคิดเห็นที่ 33 555 ขำจั่นเจา อ่านแล้วยิ่งสงสารมาก ใครกันช่างใจร้าย ทำกับคนดีๆอย่างไมเคิลได้ คิดถึงไมเคิลมากกกกกกกกกกกก จากคุณ : อยากเป็นไกด์ ใครช่วยที เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 52 00:55:38

ความคิดเห็นที่ 34   ขอบคุณทีมแปลทุกๆๆๆคนมากกกกค่า ขอแปะไว้ก่อน เดี๋ยวสอบเสร็จหยุดปีใหม่จะมาอ่านย้อนหลังนะค้าบ^^ จากคุณ : I 'm The River Jordan เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 52 10:06:18

ความคิดเห็นที่ 35 555555555555555555555555555555555555555555555555 555555555555555555555555555555555555555555 555555555555555555555 ท่านเปาาาาาาาาาาาาาาาาา  ความจริงราชสำนักเปิดเผย ทำใจดีๆไว้นะฮ้า    เสริฟน้ำ 1 แก้ว ฮ้า จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 52 11:13:19

ความคิดเห็นที่ 36 แว๊กกกกกกกกกกกกกก 555555555555555555555555555 ท่านจั่นเจาแอบไปร้องคาราโอเกะนั่นเอง (พูดมาได้ว่าไปดูราษฎร) แถมร้องเพลงคุณลำใยอีกต่างหาก ขอบคุณทีมแปลมากนะคะ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาอ่านเลย คิดว่าจะต้องกลับมาอ่านภายหลังให้ได้ เอาแบบจบไตรภาค 3 ตอนรวดเลย ปล. เจ้าหู่ จริงๆเจ้าน้องมีแววทำการ์ตูนมากๆ ไม่มาลองลับฝีมือสักเรื่องหรอ ข้าน้อยมองเห็นความสามารถเจ้าแล้ว รับรอง มุขเจ้าน้อง ตลกแน่ๆ จากคุณ : AC.Mindfields เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 52 15:01:11

ความคิดเห็นที่ 37 ^ ^ ข้าน้อย มิอาจเทียบฝีมือ ท่านกงซุลผู้ศักดิ์สิทธิ์ไปได้ พะยะค่า ปล.คิดถึงการ์ตูนท่านเหลือเกินนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : NarzizuZ เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 52 16:13:15

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่มีคำขอบคุณใดที่จะบรรยายสำหรับทีมแปล นอกจากคำขอบคุณจากใจจริง สำหรับการทำงานหนักมาตลอดตั้งแต่เปิดคลับมา  ...ซาบซึ้งมากๆ ค่ะ จากคุณ : zeasky เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 10:29:23

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณทีมงานชาวศาลที่น่ารักทุกท่านนะคะ ไว้หยุดยาวนี้จะเข้ามาอ่านจ้า ขยันกันจังเลย ขอคาระวะพวกท่านหลายๆจอกเลย จุ๊บๆ จากคุณ : Snow Crystal เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 52 20:10:50

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณทีมงานค่า..เข้ามาเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : i_muay เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 52 10:18:20

ความคิดเห็นที่ 41   ตอนที่ 2/3 มาแล้วจ้า ... เชิญทุกท่านตามมาทางนี้เลยค้า ^^ //ลูกโป่ง จากคุณ : Pretty Small Thing เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 52 17:00:52

ความคิดเห็นที่ 42   ขอบคุณทีมศาลไคฟงนะคะ จากคุณ : แม่น้ำนิรันดร์ เขียนเมื่อ : วันปีใหม่ 53 19:45:37