คิดถึงบอร์ดมาก มีของขวัญปีใหม่มาฝาก------>> H.A.T.E.U. ฉบับภาษาไทยตามสไตล์จาด้าคิสสสส

ไม่เคยลืมบอร์ดมารายห์เลยนะ แต่ไม่มีเวลาเข้ามาเล่นทำแต่งาน แต่ก็แวะมาติดตามความเคลื่อนไหวอยู่บ้างนะ วันนี้โอกาสปีใหม่ เลยอยากเอาของขวัญมาฝากทุกๆคน

กระแส HATEU ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างไม่รู้ แต่ที่แน่ๆกระแสที่เกิดกับตัวเอง แรงงงง มาก บอกตามตรงนะได้ยินเพลงนี้ทีแรก รับไม่ค่อยได้ รู้สึกเหมือนว่า มารายห์ทำเพลงฟังยากมากขึ้นเยอะเลย พยายามใช้เสียงประหลาดๆ

ก็เข้าใจแหละว่าทางมันตันร้องเพลงมาร่วม 20 ปี เจ๊แกก็พยายามหาลูกเล่นต่างๆนานามาใส่ไว้ในผลงาน ซึ่งทุกๆคนที่เป็นแฟนเจ๊รู้ดีอยู่แล้วว่า ลีลาและรูปแบบเพลงของมารายห์มีการเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา ลองสังเกตดีๆจะพบว่าเพลงแต่ละเพลงที่ออกมานั้นเราสามารถสัมผัสได้ถึงความตั้งใจ ความพยายามในการทำเพลงไม่ให้ซ้ำซากจำเจ จุดเริ่มต้นก็มีมาตั้งแต่สมัย DAYDREAM แล้ว ซึ่งเวลาต่อๆมาเพลงของเจ๊ก็จะมีรูปแบบแตกต่างแปลกๆไปตลอด หากไม่ใช่แฟนเพลงก็อาจจะไม่รู้สึก

นี่แหละที่เขาเรียกว่า ศิลปิน ตัวจริงมีสไตล์มีจุดยืนเป็นของตัวเอง เจ๊ไม่เคยทำเพลงตลาด โจ๊ะ พรึมๆ เลยสักครั้ง หากจะ โจ๊ะ ก็ โจ๊ะ ในแบบของเจ๊แกเอง และการแต่งเพลงเอาใจตัวเองแบบนี้แหละที่ทำให้ตัวข้าพเจ้าเองเกิดอาการไม่ชอบเพลงของเจ๊ในครั้งแรกๆที่ได้ยิน

แต่เพลงของมารายห์ แปลก เพราะหากเราฟังไปบ่อยๆเข้าความไม่ชอบจะกลายเป็นความชอบชนิดที่เรียกว่ารักไปเลย หลังจากนั้นก็จะเอียนและเมื่อเวลาผ่านไปก็จะกลับมาชอบอีก เป็นแบบนี้กับทุกๆเพลงของมารายห์เลยล่ะ
อย่าง HATEU นี่ก็เช่นกันฟังครั้งแรงไม่ชอบเลยรูสึกว่าเจ๊แกจะพยายามทำเสียงแปลกๆต่ำๆไปทำไม ฟังแล้วอึดอัด ไปๆมาๆ กลับชอบซะงั้น รู้สึกว่านี่แหละเสน่ห์ของมารายห์เรื่องเทคนิคการใช้เสียงที่นักร้องคนอื่นๆ ยากจะเทียบเคียง

กลับมาที่ HATEU กันดีกว่า ชอบเพลงนี้มากก็เลยอยากแปลเป็นไทยมาฝากกัน


เกลียดเธอไม่ลง


กาลครั้ง          หนึ่งนั้น         เคยสัญญา
กล่าวคำลา       ต่อกัน          นั้นอย่าหมาย
แต่บางสิ่ง        แปรผัน         พลันกลับกลาย
สองเราให้        มีอัน            ต้องเลิกรา

ส่วนตัวเธอ      แม้ลำพัง          ยังไม่ง้อ
รอที่บ้าน        ร้องไห้เธอ        ไม่มาหา
ทำไมรัก        อันแสนหวาน     เคยผ่านมา
ถึงคราจบ       ลงไม่              บริบูรณ์

รักของเรา       มีทั้งสุข          และทุกข์ร้อน
ไม่จากจร       ประคองรัก       ไว้หนักหนา
แต่จนแล้ว      จนรอดรัก        พังกับตา
ถึงเวลา          รักจบลง          เพราะเราเอง

แต่คำลา             ช่างยากแสน     จะเอื้อนเอ่ย
หากเปรียบเปรย    กับความรัก       เราทั้งสอง
ดั่งทอดกาย         บนกระดิ่ง         แล้วประคอง
ให้ไร้เสียง           ไร้ทำนอง         ก็เหมือนกัน

ฉันอยากเกลียด     อยากชังเธอ      เสียเดี๋ยวนี้
ให้เธอซึ้ง              ที่ฉันเจ็บ          ว่าแค่ไหน
อยากจะเกลียด      อยากชังเธอ      ให้จบไป
แต่หัวใจ               ต้องตัดเธอ        ทำไม่ลง

ฉันอยากหยุด       ยั้งซึ่งความ        รู้สึกนี้
ที่ทั้งรัก               และทั้งเกลียด    มันขื่นขม
ข่มใจแล้ว           ตัดใจแล้ว          ก็ยังคง
ไม่สำเร็จ             ทำไม่ลง           ให้ลืมเธอ

ฉันทนรอ           ไม่ไหวเพื่อ        ได้เจอหน้า
เธออีกครา          อีกครั้งให้         ไม่หม่นหมอง
อยากหยุดเธอ      เอาไว้แต่          ได้แค่มอง
จำต้องทน          เหมือนคนไร้       หนทางเดิน

บนโลกนี้          ทุกที่ล้วน           มีความรัก
แต่ไร้ผู้            ประจักษ์แท้        แม้สักหน
แต่ที่รู้             ฉันต้องการ         จะได้ยล
โฉมความรัก     อีกสักครา          ยากเต็มที

ทุกค่ำคืน          ฉันยังเห็น          เราทั้งสอง
ลอยละล่อง       ในห้วงรัก          เสน่ห์หา
อยากหยุดไว้     ไม่ให้หาย         ลับสายตา
แต่ดูเหมือน       เป็นไปได้         หาไม่มี

ไม่จำเป็น          อีกแล้วที่             ต้องโทรหา
ฉันจากลา         เปลี่ยนหมายเลข    ไม่คิดหวน
ที่ผ่านมา          ซึ้งแล้ว                จะไม่ครวญ
แต่มีสิ่ง            หนึ่งคาใจ             อยากบอกเธอ

ฉันอยากกอด      อยากใกล้ชิด        อยากสัมผัส
รู้สึกใน              รักของเธอ            ฉันคิดถึง
เหนื่อยที่แสร้ง     ไม่เป็นไร             ไม่ดื้อดึง
จึงให้เกลียด        เธอนั้นฉัน            ทำไม่ลง

จากคุณ	: JADAKISS
เขียนเมื่อ	: 2 ม.ค. 53 02:32:42