ความคิดเห็นที่ 1 แผนที่มหาวิทยาลัยจ้ะ ๑.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8425418/C8425418.html ๒.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8451311/C8451311.html ๓.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8469213/C8469213.html ๔.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/10/C8483668/C8483668.html ๕.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8508570/C8508570.html ๖.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8532211/C8532211.html ๗.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8548564/C8548564.html ๘.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8564199/C8564199.html ๙.http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8577648/C8577648.html ๑๐.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8593646/C8593646.html ๑๑.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8611461/C8611461.html ๑๒.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8641329/C8641329.html ๑๓.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8664709/C8664709.html ๑๔.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8694054/C8694054.html ๑๕.http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8719426/C8719426.html จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 22:21:41

ความคิดเห็นที่ 2 เมฆหันมามองคีย์ ก็เห็นกำลังมองหลอดยาในมือ ก้มลงอ่านฉลากยาอย่างสนใจ เมฆมองแล้วถามยิ้มๆ “ทำอะไรน่ะน้องคีย์” “ก็อ่านฉลากยาไงคะ” คีย์เงยหน้าขึ้นมาตอบ “แล้วเป็นไง ยารสอะไร” เมฆถามต่อ คีย์ชะงัก หันมามองหน้า “รสอะไร ทำไมหรอคะ ยานี่กินได้ด้วยหรอ”  พูดแล้วพิจารณายาในมืออย่างตั้งใจ เมฆกลั้นยิ้มไว้แล้วว่า “อ้าว น้องคีย์ไม่รู้หรอ ยานี่กินได้นะ อร่อยด้วย สีขาวๆ รสมิ้นมั้ง” “จริงหรอคะ” คีย์ท่าทางตื่นเต้น หันมามองเมฆก็เห็นทำหน้าตาเฉย จึงว่า “งั้นพี่เมฆลองกินให้หนูดูหน่อย” เมฆฟังแล้วขำ “อ้าว น้องคีย์อยากรู้ก็ลองกินเองดิ” คีย์มองหน้าหน้าเมฆ เห็นทำหน้าจริงจัง จึงทำท่าจะหยิบหลอดยาขึ้นมาบีบกินจริงๆ เมฆเห็นดังนั้นก็ตกใจรีบยึดมือไว้ “เฮ้ย น้องคีย์จะกินจริงๆ หรอน่ะ” “อ้าว...” คีย์หันมามองหน้าเมฆ เห็นเมฆทำหน้าเหมือนจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว “นี่พี่เมฆแกล้งหนูอีกแล้วหรอ” “ก็พี่ไม่คิดว่าน้องจะเชื่อนี่” เมฆว่าแล้วหัวเราะเสียงดัง “ยาทาภายนอกมันจะไปกินได้ไง” “โห พี่เมฆอ่ะ ถ้าหนูเผลอกินไป ถือว่าพี่เมฆวางแผนฆ่าหนูเลยนะเนี่ย” คีย์โวยวาย “น้องคีย์เนี่ย ดูโคนันมากไปหรือเปล่า เอะอะอะไรวางแผนฆ่าไปหมดเลยอ่ะ” เมฆว่าแล้วส่ายหน้า พลางว่า “พี่เมฆจะไปฆ่าน้องได้ไง ก็พี่บอกแล้ว่าพี่รักเด็ก รักสัตว์และธรรมชาติ” คีย์ฟังแล้วยิ้มขำ หยิบหลอดยาขึ้นมา ค่อยๆ บีบยาออกมา แล้วว่า “นี่มันก็เหมือนยาที่หนูทาให้ใหม่นี่พี่”   “ก็ใช่อ่ะดิ มันก็ยาทาเหมือนกันแหละ พี่ถึงสงสัยไง ว่าน้องคีย์เชื่อได้ไง” เมฆว่า พลางชี้ให้คีย์ทายาบริเวณแขนที่ฟกช้ำดำเขียวอยู่หลายจุด คีย์ทายาไปปากก็ว่า “อ้าว ก็หนูเห็นพี่เมฆเป็นพี่ หนูก็เลยเชื่อ นี่หนูนับถือพี่นะเนี่ย แต่พี่เมฆอ่ะ มาหลอกหนูได้”   “โธ่ พี่ก็เห็นน้องคีย์เป็นน้อง พี่ก็เลยแกล้ง ถ้าไม่รักกันจริงไม่แกล้งนะบอกให้” เมฆว่ายิ้มๆ คีย์หันมามอง ทำหน้าแปลกๆ “หนูควรดีใจไหมเนี่ย” เมฆฟังแล้วหัวเราะ พลางยืนแขนอีกข้างหนึ่งให้ทา คีย์ก็ทายาให้อย่างเบามือ พอเสร็จเรียบร้อย ก็ยิ้ม แล้วว่า “เรียบร้อยแล้วค่ะ พี่เมฆ เป็นไงคะ เจ็บไหม” “ไม่อ่ะ รู้สึกดีขึ้นนะ” เมฆตอบแล้วยกแขนที่ทายาขึ้นมาดู “ขอบใจมากนะน้องคีย์ ที่ช่วยมาทายาให้พี่” “จริงๆ แล้วหนูไม่ได้ตั้งใจมาหรอกค่ะ พี่กฤษฏิ์เขาให้มาช่วย” คีย์ตอบหน้าตาเฉย “โธ่ น้องคีย์อ่ะ พี่ดีใจเก้อเลยเนี่ย” เมฆโอดครวญ คีย์จึงหัวเราะ สำทับว่า “แต่จริงๆหนูก็เต็มใจช่วยพี่เมฆนะคะ พี่ออกจะเท่ ตอนที่สู้กับพวกเจ้าบัตรน่ะค่ะ” “เหมือนพระเอกเลยใช่ไหม” เมฆถามกำลังจะยิ้มรับ แต่คีย์กลับว่า “หนูว่าไม่พี่ชาญหรือพี่ธีน่าเป็นมากกว่านะคะ” เมฆเลยหุบยิ้ม “โห่ แล้วพี่จะเป็นอะไรล่ะเนี่ย” คีย์ฟังแล้วหัวเราะ “พี่เมฆกินยาแล้วนอนพักผ่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่หายนะ” พูดแล้วทำท่าจะดับตะเกียงให้  แต่เมฆห้ามไว้ “ไม่ต้องดับตะเกียงหรอกน้องคีย์พี่ยังไม่ค่อยง่วงเลย ขอนอนเล่นไปก่อนนะ” คีย์พยักหน้าแล้วออกมาจากเต็นท์ เห็นเสียงเพลงแว่วมาจากลานรอบกองไฟ ก็ยิ้ม แล้วเดินไปตามเสียงนั้น จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 22:24:36

ความคิดเห็นที่ 3 ทิพย์เดินมาถึงเต็นท์ของอั้ม ก็เข้าไป เห็นอั้มนอนอยู่ มีชะเอมนั่งอยู่ข้างๆ จึงถาม “อั้มเป็นไงบ้างจ๊ะ” ว่าแล้วนั่งลงข้างชะเอม มองสำรวจตามตัวเพื่อน “เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” “ไม่หรอกทิพย์  อั้มไม่ได้เป็นอะไรมาก ทิพย์ไปดูคนอื่นๆ ก่อนเถอะ” อั้มตอบ ก่อนจะหยุดนิดหนึ่ง แล้วถาม “เอ่อ คือ ชาญ อั้มหมายถึง ชาญ เมฆแล้วก็พี่ธีน่ะ ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม” “ไม่จ้ะ ไม่มีใครเป็นอะไรมาก ทิพย์ทำแผลให้แล้ว เหลือก็แค่รอยฟกช้ำดำเขียว น้องใหม่ก็กินยา ทายาแล้วก็นอนพักแล้ว” ทิพย์ ว่าพลางจับแขนอั้มเบาๆ “อั้มมีรอยเขียวที่ข้อมือกับข้อเท้านี่ ต้องทายานะ” หยิบหลอดยาขึ้นมา ชะเอมก็บอก “เดี๋ยวเอมทาให้พี่อั้มนะคะ” “ดีจ้ะ เอม เอมดูนะว่าพี่อั้มเขามีรอยฟกช้ำที่ไหนอีกหรือเปล่า” ทิพย์ว่าแล้วหันมามองอั้ม “อั้มโดนมัดมือมัดเท้าตั้งนาน เป็นยังไงบ้าง” “ก็...มันบอกไม่ถูกนะทิพย์” อั้มหยุดเหมือนจะนึกย้อนไปถึงเหตุกาณ์นั้น “มันกลัวอ่ะ แล้วมันก็ตื่นเต้นมากเลย” “โชคดีจริงๆ ที่อั้มกับใหม่ไม่เป็นอะไร” ทิพย์ว่า “พวกเราเป็นห่วงอั้มกับน้องใหม่มากนะ” “จริงหรอทิพย์”  อั้มถามขึ้นมาเบาๆ ทิพย์พยักหน้า “จริงๆ จ้ะ  ใครๆ ก็เป็นห่วงอั้มกับน้องใหม่ทั้งนั้นแหละ” อั้มฟังแล้วเงียบไปนิดหนึ่ง ก่อนจะยิ้มอ่อนๆ พลางว่า “รู้สึกดีจังเลยที่เพื่อนๆ เป็นห่วง” “โธ่ อั้มก็พูดยังกับเป็นคนโดดเดี่ยวไปได้ ชาญเขาก็ห่วงอั้มจะตาย” ทิพย์ว่ายิ้มๆ “แฟนทั้งคนนี่นะ” “แต่ว่าตอนนี้...มันไม่...” อั้มขยับจะพูด แต่ดูเหมือนทิพย์จะไม่ทันฟัง เพราะยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู แล้วว่า “ดึกแล้ว ทิพย์ว่าอั้มนอนพักผ่อนดีกว่านะ พรุ่งนี้จะได้หายเร็วๆ อั้มน่ะเหนื่อยเพลียมามากแล้ว” อั้มพยักหน้า ทิพย์จึงว่า “ทิพย์ไม่กวนแล้วล่ะ เอม  ช่วยดูพี่อั้มเขาด้วยนะจ๊ะ” ประโยคหลังหันไปพูดกับชะเอม ซึ่งชะเอมก็รับคำเป็นอย่างดี “ได้เลยค่ะพี่ทิพย์” ทิพย์ยิ้ม แล้วออกจากเต็นท์ไป จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 22:32:37

ความคิดเห็นที่ 4 อั้มหันมามองชะเอม เห็นกำลังตั้งใจทายาให้ก็ว่า “เอมมือเบาจังเลย” ชะเอมหันมายิ้ม พลางว่า “เอมกลัวพี่อั้มจะเจ็บแผล เจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่าคะ” “ไม่แล้วจ้ะ จริงๆ พี่ก็ไม่ได้เจ็บอะไรมาก เจ้าบัตรเขาไม่ได้ทำอะไรพี่หรอก” “ อ้าว ก็เขาเกลียดพวกเราไม่ใช่หรอคะ” “เขาไม่ได้เกลียดเราหรอก...” อั้มพูดช้าๆ นิ่งไปนิดก่อนจะพูดต่อ “เขาแค่เจ็บ...” “เจ็บ...” ชะเอมทวนคำ อั้มพยักหน้า “เจ็บในหัวใจไงจ๊ะ คนที่รักใครแล้วเขาไม่รักตอบ มันก็อดจะเจ็บไม่ได้ มันคงห้ามความเจ็บปวดไม่ได้” ชะเอมฟังแล้วอึ้งไป หันไปมองอั้มก็เห็นดวงตาคู่นั้นดูเศร้าซึ้งแต่ยังคงมีประกายระยิบระยับ  ชะเอมคงไม่รู้ตัวว่าดวงตาของตัวเองก็เศร้าไม่ต่างกัน อั้มหันมามองชะเอม ก่อนจะพูดเบาๆ “พี่เข้าใจความรู้สึกของเขาดี เพราะพี่...ก็เคยเป็น” “หมายความว่าไงคะ” ชะเอมถามทันที อั้มจึงยิ้มนิดๆ แล้วตอบโดยไม่ลังเล “ตอนนี้พี่กับพี่ชาญห่างกันแล้ว อีกไม่นานก็คงจะเลิกกัน” “อะไรนะคะ...ทำไม” ชะเอมอุทานออกมาด้วยความแปลกใจ แต่อั้มก็ส่ายหน้า “เรื่องของความรัก เรื่องของหัวใจ มันหาเหตุผลไม่ได้หรอกจ้ะ” “แล้วพี่อั้ม...โอเคหรือเปล่าคะ” ชะเอมถามอย่างเป็นห่วง “ตอนแรกอาจจะไม่โอเค แต่ตอนนี้พี่โอเคแล้วจ้ะ” อั้มพูดยิ้มๆ ดวงตาเป็นประกายกว่าเดิม “บางที...การเห็นคนที่รักมีความสุข มันก็ทำให้เรามีความสุขได้นะ” ชะเอมอึ้งไปอีกรอบ ก่อนจะนิ่งไปเหมือนคิดอะไรอยู่ อั้มหันมามอง ก่อนจะถาม “เอมเป็นอะไรหรือเปล่า” ชะเอมส่ายหน้าทันที ยิ้มให้อั้ม “ไม่เป็นค่ะ ไม่เป็นอะไรเลย ดีแล้วล่ะค่ะ ที่มันเป็นแบบนี้” ประโยคหลังรำพึงกับตัวเอง  ก่อนจะยิ้มอย่างสดใสให้อั้ม “เอมจะทำให้ได้แบบพี่อั้มนะคะ” “เรื่องอะไรหรอจ๊ะ” อั้มถามอย่างงงๆ “ก็...ทุกเรื่องแหละค่ะ เรื่องที่พี่อั้มเสียสละ....” พูดมาถึงตรงนี้อั้มขัดขึ้นมาทันที “ไม่ใช่นะเอม เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการเสียสละ พี่ไม่ได้เสียสละอะไร คนนะ ไม่ใช่สิ่งของ มันไม่ใช่เรื่องเสียสละ มันเป็นเรื่องของการเข้าใจกัน และการปรารถนาดีต่อกันต่างหาก.... ....สิ่งที่พี่ทำ ไม่ได้ต้องการให้ใครมาสงสารหรือเห็นใจ แต่พี่พอใจทำอย่างนี้เอง ถึงพี่จะเลิกกับพี่ชาญ พี่ก็ไม่คิดว่าตัวเองน่าสงสาร พี่เต็มใจและมีความสุขกับการตัดสินใจของตัวเอง พี่มีความสุขแล้ว ที่เห็นคนที่รักมีความสุข” ชะเอมนิ่งฟัง ก่อนจะถอนหายใจ “ค่ะพี่อั้ม เอมเชื่อว่าพี่อั้มทำได้”  แล้วรำพึงกับตัวเองเบาๆ “แล้วเอมก็จะพยายามทำให้ได้เหมือนกัน” แล้วชะเอมก็ยิ้มอย่างให้กำลังใจตัวเอง หันมามองอั้มก็เห็นกำลังมองอย่างสงสัยจึงยิ้มเก้อๆ “พี่อั้มพักผ่อนดีกว่าค่ะ ดึกมากแล้ว” อั้มพยักหน้า ชะเอมจึงทำท่าจะลุกออกไปข้างนอกเต็นท์ อั้มจึงเรียกไว้ “อ้าว แล้วเอมจะไปไหน” “เอมไม่อยากกวนพี่อั้ม พี่อั้มนอนพักเถอะค่ะ เดี๋ยวเอมออกไปร้องเพลงรอบกองไฟเล่น” “เอางั้นหรอ” “ค่ะ พี่อั้มนอนเถอะ” ชะเอมพยักหน้าหนักแน่น เห็นอั้มนอนห่มผ้าเรียบร้อยแล้วก็เดินออกมานอกเต็นท์ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:02:23

ความคิดเห็นที่ 5 ชะเอมออกมาเดินเล่นคิดอะไรเงียบๆ คนเดียว เดินไปเดินมา เท้าก็พาให้มาหยุดอยู่หน้าเต็นหนึ่งได้ไงไม่รู้  ชะเอมหันซ้ายหันขวาไม่เห็นมีคนอยู่แถวนั้นก็ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ เต็นท์ แล้วค่อยๆ แง้มเต็นท์นั้นดูภายในเบาๆ เงียบๆ ก็เห็นเมฆกำลังนอนอยู่ ท่าทางจะหลับสนิทเพราะนอนไม่กระดุกกระดิกตัว กำลังจะหันหลังกลับแต่แล้วก็ต้องชะงัก หันกลับมาใหม่ แล้วตัดสินใจเข้าไปในเต็นท์เพราะอยากรู้ว่าเมฆเป็นอะไรมากหรือเปล่า เมื่อเข้าไปในเต็นท์ก็เห็นเขาทำแผลที่มือเรียบร้อยแล้ว มีรอยฟกช้ำดำเขียวหลายแห่ง แต่ก็มีร่อยรอยว่าทายาแล้ว ท่าทางจะไม่เป็นอะไรมาก ชะเอมมองอย่างโล่งใจ อดที่จะพูดขึ้นมาเบาๆ ไม่ได้ “หายเร็วๆ นะพี่เมฆ...” พูดออกไปแล้วเมฆก็ไม่มีทีท่าจะตื่นขึ้นมาได้ยิน ชะเอมจึงยิ้มขำตัวเอง นึกถึงหนังเรื่องหนึ่ง ที่ว่า... ...ถ้าเราอยากจะรู้ว่าคนที่เรารักรักเราหรือเปล่า ให้นับหนึ่งถึงสิบเวลาที่เขานอนหลับ ถ้าเขาตื่นก่อนที่เราจะนับถึงสิบ ก็แสดงว่าเขารักเรา แต่ถ้าเรานับจนถึงสิบแล้วเขาก็ยังไม่ตื่น ก็แสดงว่าเขาไม่รักเรา... ก่อนจะค่อยๆ นับออกมาเบาๆ “หนึ่ง...สอง....สาม...สี่...ห้า....หก...เจ็ด....” นับมาถึงตรงนี้แล้ว ชะเอมก็นิ่งไป หันไปมองเมฆก็เห็นยังคงนอนหลับสบายอยู่เหมือนเดิม ไม่มีทีท่าจะตื่นเลยแม้แต่น้อย   ชะเอมลองนับต่อ “แปด...” ยังคงนิ่งอยู่เหมือนเดิม ชะเอมทำท่าจะนับต่อ แต่แล้วก็ต้องชะงัก คิดอะไรนิดหนึ่งก่อนจะว่า “ไม่เอาดีกว่า ไม่กวนแล้วนะพี่เมฆ นอนเหอะ”พูดแล้วยิ้ม เห็นเมฆยังนอนหลับอยู่เหมือนเดิม ก็ส่ายหน้าอย่างขำๆ  ก่อนจะค่อยๆ เดินออกจากเต็นท์ไป เมื่อชะเอมเดินออกจากเต็นท์ไปแล้ว เมฆก็ลืมตาขึ้นมาทันที จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:11:25

ความคิดเห็นที่ 6 ชะเอมเดินออกมาที่ลานรอบกองไฟ เห็นคีย์นั่งฟังเพลงอยู่ก็เดินเข้าไปนั่งข้างๆ  พอคีย์หันมาก็ยิ้มให้ ทักว่า “ว่าไงน้องคีย์ ยังไม่นอนอีกหรอจ๊ะ” คีย์หันมายิ้มตอบแล้วว่า “หนูยังไม่ง่วงเลยค่ะ สงสัยวันนี้ตื่นเต้นมากไปหน่อย” “จริงด้วยสิเนอะ” ชะเอมพยักหน้า “วันนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ถ้าให้พี่นอนตอนนี้พี่คงหลับไม่ลง” “งั้นเดี๋ยวพี่เอมต้องร้องเพลงให้ฟังแล้วล่ะค่ะ” คีย์ว่า “เสียดายพี่เมฆไม่อยู่...พี่เมฆชอบขอเพลง” ชะเอมชะงักไปนิด ก่อนจะว่า “สงสัย หลับไปแล้วมั้งพี่เมฆน่ะ ไปบู๊จนเจ็บชะขนาดนั้น” “เอ ไม่น่าจะหลับนะคะ เมื่อกี้พี่เมฆยังบอกจะนอนเล่นอยู่เลย” ได้ฟังคีย์พูด ชะเอมก็นิ่งไป หันมามองคีย์ “เมื่อกี้หรอ...” “ใช่ค่ะ...” คีย์พยักหน้า “เมื่อกี้หนูไปทายาให้พี่เมฆ บอกให้นอนพักก็ไม่ยอมนอน บอกจะนอนเล่นๆ แต่ก็ยังดีนะคะ ตอนแรกน่ะนอนกินข้าวโพดคั่วด้วยซ้ำ”คีย์ว่าแล้วยิ้ม ชะเอมนั่งไปทันที ก่อนจะยิ้ม แล้วพูดออกมา “น้องคีย์ไปทายาให้พี่เมฆมาหรอจ๊ะ” “ใช่ค่ะ แผลพี่เมฆอ่ะเยอะไปหมด เต็มแขนเต็มหน้าเลยมั้งคะ” คีย์ตอบ ไม่ได้สังเกตสีหน้าชะเอม ยังคงเล่าต่อไป “ถ้าไม่รีบนอนพัก พรุ่งนี้ต้องระบมแน่เลยค่ะ” “ท่าทางน้องคีย์เป็นห่วงพี่เมฆนะ” ชะเอมพูดแล้วยิ้ม ในใจแห้งๆ “พี่เมฆเขาคงดีใจที่น้องคีย์ไปทายาให้” “โอ๊ย หนูก็เห็นพี่เมฆเขาแกล้งหนูเหมือนเดิม  ถ้าหนูเชื่อเขานะคะ ป่านนี้หนูอาจจะตายไปแล้วก็ได้” คีย์ว่าแล้วหัวเราะ ชะเอมพลอยหัวเราะไปด้วยพลางว่า “พี่เมฆเขาไม่ปล่อยให้น้องคีย์ตายหรอก น้องคีย์น่ารักอ่ะ...” “แหม พี่เอม อย่ามาชมกันอย่างนี้สิคะ”คีย์ยิ้มเขิน “พี่เอมมาร้องเพลงดีกว่าค่ะ หนูอยากฟัง” ชะเอมพยักหน้า แล้วลุกไปร่วมร้องเพลงกับวงดนตรีรอบกองไฟ คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาแล้วชะเอมก็ยิ้ม ...ไม่ได้เรียกร้อง ให้เธอมาสนใจ ไม่ต้องรักและใส่ใจ อย่างเช่นคนรักกัน อยากฝากแค่เพียงความห่วงใย และจริงใจให้กัน ให้กำลังใจนั้นเคียงเธอไป...ฝากไว้ในใจเธอ.... จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:17:44

ความคิดเห็นที่ 7 มาส่งกำลังใจให้แม่ชมจ๊ะ ช่วงปีใหม่หนีไปเที่ยว เลยต้องไปไล่อ่านย้อนหลังเสียหน่อย ฉาก action มันดีจัง หนุ่มๆ ฟกช้ำดำเขียวไปหลายคนเลย แผนชมใจเลยสำเร็จกันหลายคู่ จากคุณ : nanny (aise') เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:28:46

ความคิดเห็นที่ 8 ว้าวววแม่ชม มาแว้ววววว รออ่านอยู่นะค่ะ ปล.ชอบจังที่ให้นับเลขอ่ะ เอามาจากเรื่อง เพื่อนสนิทใช่ป่าวค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 53 23:49:51 จากคุณ : รักเด็ก555 เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:45:44

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณค่ะแม่ชม ขออนุญาตขนพี่เมฆน้องคีย์กลับบ้านนะคะ จากคุณ : ใบบัว (baibua_wan) เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:46:26

ความคิดเห็นที่ 10 “อั้มมีรอย "เขียว" ที่ข้อมือกับข้อเท้านี่ ต้องทายานะ” จากคุณ : รอย......รัก.....ใช่ไหมแม่ชม.. (Greenfree) เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:47:30

ความคิดเห็นที่ 11 ทิพย์เดินออกมาจากเต็นท์ของอั้มแล้ว กำลังจะเดินไปที่ลานรอบกองไฟก็พอดีเห็นอิศราเดินตรงเข้ามาหา ก็หยุดถามอย่างแปลกใจ “อ้าว อิศ” “เจอทิพย์พอดีเลย” อิศราว่าแล้วยิ้ม ทิพย์มองอย่างงงๆ “มีอะไรหรือเปล่า” “มีอะไรจะให้ทิพย์ช่วยหน่อยได้ไหม”อิศราถามทันที ทิพย์พยักหน้า แต่ยังถามอย่างสงสัย “มีอะไรหรือเปล่าเนี่ย” “ไปกับอิศก่อนนะ เอากล่องปฐมพยาบาลไปด้วย” อิศราตอบสั้นๆ ทิพย์นิ่งไปนิดหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างพอจะเดาออก ทั้งสองเดินไปด้วยกันตรงไปที่หมู่บ้าน เมื่อถึงบ้านผู้ใหญ่สุธี อิศราก็ร้องเรียก สักพักผู้ใหญ่ก็โผล่หน้าออกมาดู เห็นว่าเป็นใครจึงเดินลงบันได้มาหาทั้งสอง “มีอะไรหรอครับ มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า” ผู้ใหญ่ถามทันที อิศราส่ายหน้าแล้วว่า “ไม่มีหรอกครับผู้ใหญ่ พวกผมอยากรู้ว่าตอนนี้นายบัตรกับพวกอยู่ที่ไหนน่ะครับ” “เหอ เจ้าบัตรหรอครับ” ผู้ใหญ่ทวนคำ “ผมให้มันนอนอยู่ในโรงเก็บรถไถข้างบ้านผมนี่เองแหละครับ ขืนปล่อยมันทิ้งไว้ในกระท่อมนั่น คงจะตายกันพอดี” “พวกเราเข้าไปหาได้ไหมคะ” ทิพย์ถาม ผู้ใหญ่หันมามองอย่างสงสัย ดวงตาเป็นคำถาม ทิพย์จึงยิ้มแล้วว่า “หนูจะมาทำแผลให้นายบัตรกับเพื่อนน่ะค่ะ” ผู้ใหญ่นิ่งอึ้งไปทันที มองทั้งสองคนอยู่นานก่อนจะพูดว่า “หนูสองคนจะมาช่วยมันทำไม มันทำร้ายพวกเพื่อนๆ ของหนูนี่ครับ” “นั่นมันคนละเรื่องกันครับ เรื่องการช่วยคน ไม่มีแบ่งพรรคแบ่งพวกหรอกครับ” อิศราตอบทันที “พวกเพื่อนของผมเขาก็คิดอย่างเดียวกัน” ผู้ใหญ่ฟังแล้วพยักหน้า มองทั้งสองคนแล้วว่า “ขอบคุณพวกหนูมาก ขอบคุณมากจริงๆ นะครับ” ว่าแล้วก็เดินนำหน้าทั้งสองไปที่โรงเก็บรถไถหลังเล็กที่อยู่ข้างบ้าน เห็นเจ้าบัตรกับเพื่อนทั้งสองนอนแผ่อย่างหมดแรง ส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความจ็บปวด ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใด ความเจ็บปวดระบมนั้นก็ยิ่งทวีขึ้น แต่เมื่อมองเห็นผู้มาเยือน เจ้าบัตรถึงกับชันตัวขึ้นมานั่ง พูดอะไรไม่ออก ทิพย์กับอิศราเดินเข้ามาหา แล้วก็นั่งข้างเจ้าบัตร เจ้าตัวพยายามจะกระถดตัวหนีแต่ก็ไม่มีแรง ได้แต่ถามว่า “พวกแกมาทำไม” “พวกเรามาดูว่าพวกนายเป็นยังไงบ้าง” อิศราตอบ ทิพย์จึงเสริมว่า “ขอดูแผลหน่อยนะคะ เดี๋ยวเราจะทำแผลให้” เจ้าบัตรฟังแล้วชะงัก อึ้งไปทันที จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:49:53

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนจะค่อยๆ นับออกมาเบาๆ “หนึ่ง...สอง....สาม...สี่...ห้า....หก...เจ็ด....” - -" หนูเอมพลาดละ วิธีนี้ฉานใช้มาเป็นร้อยครั้ง ร้อยทั้งร้อยไม่เคยมีใครตื่น...   - -" จากคุณ : เคยนับยันสว่างก็ไม่ตื่น.. (Greenfree) เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 23:51:52

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณแม่ชมนะคะที่พยายามหาเวลามาเขียนนิยายให้อ่านกันต่อ อ่านตอนของอานู๋แอนกะอิตาพี่เมฆแล้วก็อดจะแอบสงสารไม่ได้ นึกถึงคู่นี้ในเรื่องบาร์หัวใจขึ้นมาเลย >.< จากคุณ : * filmii * เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 00:12:42

ความคิดเห็นที่ 14 อุ๊ย แม่ชมมีน้อยใจคนอ่าน คนอ่านมิได้หายไปไหนหรอกจ๊ะ แค่ไปเที่ยวบ้างเล็กๆน้อยๆ (แต่ก็เป็นสิบวัน 55) ให้มีแรงมีกำลังใจกลับมาตั้งใจทำงานและเรียนต่อในปีใหม่นี้ อ่านแล้วตื่นเต้นจริงๆตอนบู๊ๆ ส่วนฉากฮิ้ว ก็ยังทำให้แก้มแตกกัดหมอนจิกผ้าห่มกันได้เช่นเดิม แล้วจะมาตามอ่านต่อนะจ๊ะ จากคุณ : =เราเอง= เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 04:16:05

ความคิดเห็นที่ 15 แม่ชมจ๋า มาบอกว่า ยังตามอ่านอยู่อย่างไม่มีลดละ แต่จะบอกว่าแม่ชมบันเจิดกว่าคนอ่านเยอะ เพราะแม่ชม ยังมีอะไรๆให้เขียนอีกมาก ขณะที่ฉานเริ่มหมดมุข ที่จะตอบโต้ แม่ชมแล้วแหละ ก็เลยเข้ามา โพสน้อยลง แต่ไม่ได้อ่านน้อยลงนะจ๊ะ และเป็นกำลังใจ เสมอๆ จากคุณ : ยังอยากอ่านอยู่ (kru_pn2) เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 10:36:08

ความคิดเห็นที่ 16 โผล่มาบอกว่า ยังเฝ้ารออ่านเรื่องของแม่ชมอยู่ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ จากคุณ : 3_Leafs เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 13:23:02

ความคิดเห็นที่ 17 ยังอ่านอยู่้เรื่อยๆ นะจ้ะ ^^ จากคุณ : airja222 (airja222) เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 13:43:49

ความคิดเห็นที่ 18 มารออ่านนิยายแม่ชมต่อ :-D กำลังสนุกเลยๆ จากคุณ : mandu_inhyung เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 18:49:27

ความคิดเห็นที่ 19   อร้ายย~ รออ่านอยู่นะคะแม่ชม นึกท่าทางของชะเอมแล้วน่ารักอ่ะ >< อ๊า~ ใครบอกแม่ชมว่าคนอ่านลดลงงงง นิยายของแม่ชมออกจะสนุกอย่างนี้ >< อ่านลดลงได้ยังไง ~ จากคุณ : moowan เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 19:05:30 A:58.8.141.212 X: TicketID:240802

ความคิดเห็นที่ 20   มาร่วมลงชื่อให้กำลังใจแม่ชม ว่าอ่านแล้วคะ แล้วจะติดตามต่อไปนะคะ จากคุณ : รักเด็กขม เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 19:49:29 A:58.9.65.214 X: TicketID:239573

ความคิดเห็นที่ 21   มารอแม่ชมด้วยคนนะคะ นิยายสนุกมากเลย มีหลายรส อิอิ แต่ชอบฉากบู๊ที่สุดเลยค่ะ อ้อ แถมฉากทายาด้วย วิ๊ดวิ้ววว เป็นกำลังใจให้แม่ชมด้วย มาอัพบ่อยๆนะคะ จากคุณ : MorlumZing เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 01:44:43 A:172.17.198.144 X:61.19.199.142 TicketID:248832

ความคิดเห็นที่ 22 มาบอกว่า เพิ่งมีโอกาสมาตามอ่านต่อ เข้มข้นมาก ... ปล. สวัสดีปีใหม่ชาวเรือนชมเช้า .. และรอบๆ ซุ้มแมคโนเลีย .ทุกคนค่า จากคุณ : greenmania เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 11:50:50

ความคิดเห็นที่ 23 ตามมาอ่านแล้วจ้า แม่ชม ช่วงนี้ปีใหม่มั้ง ผู้คนคงจะยังวุ่นวายกับการสวัสดีปีใหม่กันอยู่ หวัดดีปีใหม่นะจ๊ะ แม่ชม ขอให้แม่มีสุขภาพอนามัยที่แข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วย สวยวันสวยคืนนะจ๊ะ บุญรักษาจ้า ฟิคของแม่ก็ยังสนุกเหมือนเคย ชอบมุมมองความคิดของแม่ชมผ่านตัวละครนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้แม่ชม และยังรออ่านอยู่เสมอเน้อ                         จากคุณ : อุบาสิกา เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 12:01:38

ความคิดเห็นที่ 24 มาแล้วจ้า ขอบคุณนะจ๊ะสำหรับกำลังใจของทุกคน  ^^ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 19:57:32

ความคิดเห็นที่ 25 เจ้าบัตรฟังแล้วชะงัก อึ้งไปทันที ก่อนที่จะพูดออกมา “พวกแกมาช่วยข้าทำไม” “เพราะว่าพี่กับเพื่อนเจ็บมาก และเพราะทิพย์เขาเรียนหมอ เขาจะช่วยทำแผลให้หาย ไม่อย่างนั้นมันคงเจ็บระบมมาก  ดีไม่ดีแผลอาจจะอักเสบ จะแย่ไปกว่านี้นะ” อิศราตอบ ทิพย์เสริม “ใช่ค่ะ ทิ้งไว้อย่าง ไม่ดีนะคะ” “แล้วทำไม...” เจ้าบัตรพูดตะกุกตะกัก เพื่อนทั้งสองมองตากันปริบๆ “ทำไมพวกแกต้องมาช่วยข้าด้วย ข้าทำร้ายเพื่อนแกนะ” “นั่นมันคนละเรื่องกันค่ะ เราปล่อยให้พวกพี่เป็นอะไรไปโดยที่ไม่ช่วยไม่ได้” ทิพย์ว่าแล้วจัดการตรวจดูแผลของเจ้าบัตรและเพื่อน เจ้าบัตรไม่มีแรงขัดขืนจึงยอมแต่โดยดี ทิพย์ทำแผลให้ทั้งสามอย่างเบามือ จวบจนเสร็จเรียบร้อย ทิพย์ก็เก็บอุปกรณ์ใส่กล่องปฐมพยาบาล พลางบอกกับเจ้าบัตรและเพื่อนว่า “เดี๋ยวกินยาแล้วก็ทายานี่นะคะ แล้วก็นอนพักผ่อน พรุ่งนี้จะได้ดีขึ้น” เจ้าบัตรกับเพื่อนหันมามองหน้ากัน แล้วหันไปมองทิพย์กับอิศรา พูดอะไรไม่ออก อิศรามองหน้าเจ้าบัตรแล้วว่า “เรายันยืนได้ ว่าเรามาที่นี่ด้วยความบริสุทธิ์ใจ มาเพื่อทำประโยชน์ให้หมู่บ้าน ไม่ได้มาหลอกใคร” “ใช่ค่ะ ถึงพวกพี่จะทำลายห้องน้ำของพวกเรา พวกเราก็จะสร้างมันขึ้นมาใหม่ ไม่ล้มเลิกความตั้งใจหรอกค่ะ เพราะเราต้องการทำประโยชน์ให้ชาวบ้านจริงๆ” ทิพย์พูดขึ้น หันมามองอิศรา ทั้งสองสบตากันด้วยดวงตาแน่วแน่เฉกเช่นเดียวกัน “สิ่งของถูกทำลายไป ยังสร้างใหม่ได้ แล้วหัวใจของเราทำไมจะสร้างใหม่ไม่ได้ล่ะครับ” อิศราว่า เจ้าบัตรหันมามองหน้า “แกหมายความว่าไง” “เราไม่จำเป็นต้องทำตัวเองให้จมอยู่กับความทุกข์ นี่ชีวิตของเรา ความสุขความทุกข์ เราคนเดียวที่รู้สึก คนอื่นไม่ได้รู้สึกด้วย ทำไมล่ะครับ ทำไมเราต้องรับเอาแต่ความทุกข์  ทำไมเราไม่สร้างความสุขให้ตัวเอง จะสุขจะทุกข์ มันอยู่ที่ใจเรานะครับ” เจ้าบัตรฟังแล้วอึ้งไป ก่อนจะพูดเสียงขื่น “แกไม่ได้โดนอย่างข้า แกมันจะมารู้อะไร” “ทำไมผมจะไม่เคยรู้สึก...” อิศราตอบทันที “และพี่รู้ไหม ไม่ได้มีพี่คนเดียวที่เจ็บ คนอื่นเขาก็เคยเจ็บ เคยเสียใจ แต่การเสียใจและจมในความทุกข์มันจะเป็นประโยชน์อะไร ผมถามหน่อย มันเป็นประโยชน์กับใครบ้างครับ” เจ้าบัตรอึ้งไปอีกรอบ คราวนี้พูดอะไรไม่ออกเอาจริงๆ  ทิพย์หันมามองหน้าอิศรา เห็นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย  ทำให้ทิพย์อดที่ค้นหาความหมายในดวงตานั้นไม่ได้ อิศราเองก็หันมามองทิพย์ ก่อนจะหันไปมองเจ้าบัตร พลางบอกว่า “เราทุกคนย่อมต้องเคยเจอเรื่องเสียใจ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนแล้วว่าจะจัดการกับความทุกข์ยังไง ชีวิตเราน่ะอีกยาวไกลนะครับ ไม่ได้จบแค่วันนี้พรุ่งนี้” เจ้าบัตรฟังแล้วนิ่ง หันไปมองเพื่อนทั้งสองก็เห็นมองมันอยู่ จึงกระชากเสียงตอบ “พูดพอหรือยัง ข้าจะนอนแล้ว” “งั้น...” ทิพย์หันไปมองอิศรา ก่อนจะว่า “งั้นให้เขาพักผ่อนแล้วกันนะอิศ” อิศราพยักหน้า ทั้งสองจึงพากันเดินออกไปจากโรงเก็บรถไถ เจ้าบัตรมองตามด้วยสายตาครุ่นคิด จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 20:05:57

ความคิดเห็นที่ 26   กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด แม่ชมมาแว้วววววว มาลงชื่อว่ารออยู่นะค้า... ลุ้นๆๆๆ จะมีฉาก แบบว่า วิ๊ดวิ้ว รึเปล่าเอ่ย อิอิ จากคุณ : MorlumZing เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 20:22:38 A:172.17.196.192 X:61.19.199.142 TicketID:248832

ความคิดเห็นที่ 27 ทิพย์กับอิศราพากันเดินกลับไปที่ลานรอบกองไฟ ต่างคนต่างเดินเงียบๆ เหมือนคิดอะไรอยู่ในใจ สักพัก อิศราก็หันมามองทิพย์ พลางว่า “ขอบคุณทิพย์มากนะ ที่ช่วยมาทำแผลให้พวกนายบัตร” “ไม่เห็นต้องขอบคุณเลย มันเป็นหน้าที่ของทิพย์อยู่แล้ว จะปล่อยให้เขาเป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตาได้ยังไง” ทิพย์ตอบทันที “จริงๆ แล้ว เขาก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไร...” อิศราว่า “อิศว่า อิศก็พอจะเข้าใจเขาอยู่” “หมายความว่าไง” ทิพย์หันมาถาม อิศรามองหน้าทิพย์แล้วยิ้ม “ก็...อิศอาจจะเคยผิดหวังมาแบบเจ้าบัตรนี่แหละมั้ง...” อิศราพูดแล้วนิ่งไปนิด “แล้วทิพย์ว่าไงล่ะ” “จะให้ว่ายังไง” ทิพย์พูดทันที ทำท่าคล้ายจะค้อน “ทิพย์เชื่อแล้วล่ะ ว่าคนบางคน ชอบรับเอาความทุกข์เข้าใส่ตัว คิดอะไรก็เลย...” พูดมาถึงตรงนี้แล้วหยุด อิศราจึงถามต่อ “หือ เลย....อะไร” “เลยชอบคิดอะไรที่ไม่ดีไปเอง ถ้าลองคิดดีๆ อีกสักนิด บางทีมันอาจจะไม่ต้องทุกข์ก็ได้”ทิพย์บอกเสียงเรียบ มองหน้าอิศราก็เห็นเขากำลังมองมา “ทิพย์หมายถึงเจ้าบัตรหรือใคร” “ไม่รู้สิ...” ทิพย์ตอบสั้นๆ แล้วออกเดินต่อไป อิศรารีบเดินตามมาข้างๆ หันมามองคนข้างๆ ก็เห็นกำลังใช้ไฟฉายส่องทางเดิน ไม่ได้มองตัวเองก็พูดขึ้นมายิ้มๆ “คนเรามันก็ต้องมีเวลางี่เง่ากันบ้าง แต่ก็ไม่งี่เง่าไปตลอดหรอก เพราะไม่อยากทุกข์ไง อยากสุขกับเขาบ้าง” ประโยคหลังหันมามองหน้าทิพย์ ดวงตาเรียวเล็กของเขาเป็นประกายระยิบระยับเหมือนเคย ทิพย์สบตาคู่นั้น กับรอยยิ้มรอยนั้นแล้วร้อง หึ ในลำคอก่อนจะว่า “ก็ดีแล้วนี่ แล้วจะมาบอกทิพย์ทำไม” “ต้องบอกสิ ต้องบอก...” อิศราว่าแล้วยิ้ม “อิศมีเรื่องหลายเรื่องต้องบอกทิพย์ และมีเรื่องอีกหลายเรื่องที่อยากจะถามทิพย์” ทิพย์หันมามองหน้าเป็นเชิงถาม อิศรากำลังจะพูดออกมา ก็พอดีได้ยินเสียงสุกฤษฏิ์ดังขึ้นมาซะก่อน “อ้าว ทิพย์ อิศ ไปไหนกันมา” ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินเข้ามาหาแล้วมองทั้งสองอย่างพินิจพิเคราะห์ ทั้งสองมองหน้ากันแล้วอดยิ้มขำไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 53 21:54:46 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 20:44:05

ความคิดเห็นที่ 28 อ่ะ  อีตาสุกฤษฏิ์   ทุกทีเลยเชียว   จังหวะนรกตลอดเว จะดูสองคนนี้ซึ้งๆ เปิดใจทีไร มาขัดทุกที จากคุณ : lingaor เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 20:53:20

ความคิดเห็นที่ 29 เช้าวันใหม่ที่สดใสเหมือนทุกวัน เหล่าชาวค่ายตื่นแต่เช้า ตั้งใจว่าวันนี้จะช่วยกันสร้างห้องน้ำให้เสร็จ จึงพากันเดินเข้ามาในหมู่บ้านอย่างแข็งขัน อิศราเดินนำทุกคน มีสุกฤษฏิ์เดินคิดอะไรอยู่ในใจเงียบๆ ก่อนจะหันมาถามอิศราว่า “ตกลงเมื่อคืนนี้แกกับทิพย์ไปช่วยทำแผลให้พวกนายบัตรจริงๆ หรอ” “ก็จริงอ่ะดิ ก็บอกไปแล้วตั้งแต่เมื่อคืนนี่หว่า แกสงสัยอะไรเนี่ย” อิศราหันมามองหน้าเพื่อน  สุกฤษฏิ์นิ่งไป ก่อนจะรีบปฏิเสธกลบเกลื่อน “เปล่าๆ ไม่ได้สงสัยอะไรหรอก” ว่าแล้วก็รีบเดินเลี่ยงออกมา เห็นกุ๊กกิ๊กกับคีย์เดินมาด้วยกันก็รีบไปหา “น้องกุ๊กกิ๊ก น้องคีย์” สุกฤษฏิ์ทัก ทั้งสองหันมามอง สุกฤษฏิ์จึงว่า “น้องใหม่พักผ่อนอยู่หรอ” “ใช่ค่ะ ใหม่นอนพักอยู่ในเต็นท์ จริงๆ ใหม่อยากจะมาช่วย แต่ว่าพวกเราห้ามไว้ ให้ใหม่พักต่อจนหายดีค่อยมาช่วยดีกว่า” คีย์ตอบ “หรอ”สุกฤษฏ์ว่าแล้วยิ้ม เดินมากระซิบข้างๆ กุ๊กกิ๊ก “กุ๊กกิ๊ก เมื่อคืนแผนชมใจสำเร็จหรือเปล่า” กุ๊กกิ๊กนิ่งไปก่อนจะยิ้มแหะๆ “ก็...หนูก็ไม่รู้อ่ะค่ะ คงจะสำเร็จมั้งคะ” สุกฤษฏิ์ฟังแล้วกำลังจะยิ้มรับ แต่ก็ต้องชะงัก “ทำไมต้องมั้งด้วยล่ะ ตกลงเราไปแอบดูพี่ทิพย์ทำแผลให้พี่ธีหรือเปล่าเนี่ย” “ไปค่ะไป” กุ๊กกิ๊กตอบทันที “แล้วได้เห็นพี่ทิพย์ทำแผลให้พี่ธีจริงๆ นะ” สุกฤษฏิ์ถามย้ำ กุ๊กกิ๊กจึงพยักหน้ายืนยัน “จริงสิคะ หนูรับรองได้” “ถ้างั้น แผนชมใจของเราก็สำเร็จน่ะสิ” สุกฤษฏิ์ว่า ก่อนจะขมวดคิ้ว “แต่ทำไมพี่รู้สึกแปลกๆ” “แปลกยังไงคะ” “ไม่รู้สิ รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆ เป็นอะไรที่พี่คาดไม่ถึง แต่พี่ก็คิดไม่ออก” สุกฤษฏิ์ว่า คิ้วยังไม่คลายโบว์ ก่อนจะส่ายหน้า “แต่ไม่เป็นอะไรหรอก แค่แผนชมใจสำเร็จ พี่ก็โอเคแล้วล่ะ” กุ๊กกิ๊กยิ้มรับ แต่ไม่เต็มที่นัก ทั้งหมดพากันเดินมาจนถึงบริเวณที่สร้างห้องน้ำประจำหมู่บ้าน แต่พอเดินมาถึงก็ต้องชะงักอึ้งไปเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เจ้าบัตรและพวกในสภาพที่ทำแผลเรียบร้อยแล้ว ท่าทางสดชื่นและแข็งแรงกว่าเมื่อคืนมาก พวกเขากำลังช่วยซ่อมประตูและสร้างห้องน้ำอย่างแข็งขัน จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 53 21:21:55

ความคิดเห็นที่ 30 แม่ชม สู้ สู้  มารอตอนต่อไป จากคุณ : หมูพี (MooP_KK) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 01:46:41

ความคิดเห็นที่ 31   ว้าววว~ *0* แม่ชมมาต่อแล้ว ตอนนี้นี่ก็นะ แอบหวานนะเนี่ย >< จากคุณ : moowan เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 13:36:29 A:58.8.227.29 X: TicketID:240802

ความคิดเห็นที่ 32 มาเป็นกำลังใจให้แม่ชมค่ะ ^__^ จากคุณ : แค่ไม่ทุกข์ก็เรียกว่าสุขแล้ว เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 14:53:26

ความคิดเห็นที่ 33 แม่ชมจ๋า        ฉานมาแล้วจ๊ะ อาจจะมาสาย(ค่อยข้างบ่าย) แต่ก็รีบมาอ่าน ใครๆก็น่ารัก แต่สุกฤษฏ์ เนี่ยนะ อุดมการณ์มั่นคงจังเลย ชักชอบหล่ะ หึหึ        แม่ชมสู้ๆ นะจ๊ะ จากคุณ : kru_pn2 เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 15:42:33

ความคิดเห็นที่ 34 แม่ชม เค้าชอบประโยคนี้.. "คนเรามันก็ต้องมีเวลางี่เง่ากันบ้าง แต่ก็ไม่งี่เง่าไปตลอดหรอก" ฮา ... จากคุณ : greenmania เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 23:05:21

ความคิดเห็นที่ 35   เป็นกำลังใจให้นะคะ จะรอติดตามตอนต่อไป จากคุณ : รักเด็กขม เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 23:45:08 A:61.90.101.16 X: TicketID:239573

ความคิดเห็นที่ 36 แม่ชม ชั้นขอโทษที่ไม่ค่อยได้แสดงตัวว่ายังติดตามเรื่องนี้อยู่ พอดีว่าชั้นใช้วิธีนาน ๆ ค่อยมาหาอ่านซักทีนะ แต่ว่าตอนนี้ ชั้นเข้าไปอ่านตอนเก่า ๆ ไม่ได้ล่ะ ทำยังไงดีล่ะเนี่ย โอ๊ะ ชั้นรู้แล้ว พี่พันเค้าเดี้ยงไปนิดนั่นเอง ตอนนี้ตามอ่านตอนเก่า ๆ ได้แล้วจ้า แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 53 01:01:40 จากคุณ : peper_old (Peper_Old) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 23:55:33

ความคิดเห็นที่ 37 พี่อิศอย่างเท่~~ จากคุณ : [Zonic] เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 03:10:45

ความคิดเห็นที่ 38 ตามอ่านอยู่เหมือนกันจ้า ..นานๆเข้ามาที ฟิคแม่ก็ยังคงทั้งฮา ทั้งลุ้น และที่สำคัญหวานนน ^^ อิอิ ชอบบ.. ชั้นก็ฮาพ่อสุกฤษฏ์เหมือนกัน ตั้งแต่รถโคลงไม่มีคนจับแล้ว แถมตอนนี้ พ่อยังมั่นคงในแผนการมากๆ เข้ามาให้กำลังใจแม่ชม ขอบคุณสำหรับฟิคสนุกๆ รออ่านตอนต่อไปจ้ะ.. ^o^ แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 53 04:14:37 จากคุณ : mini-bee เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 04:12:29

ความคิดเห็นที่ 39 แวะมารอตอนต่อไปจ้ะ ชั้นหาแผนที่เรือนก่อน ๆ ในคลังมาเพิ่มจ้ะ 10. http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/11/C8593646/C8593646.html 11. http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/12/C8611461/C8611461.html 12. http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/12/C8641329/C8641329.html เรือนที่แล้ว ชั้นเพิ่งโหวตให้พ่อสุกฤษฏิ์เป็นตัวละครที่ชั้นชอบที่สุด มาเรือนนี้ ชั้นขอริบรางวัลคืนจ้ะ ^ ^ ชั้นกำลังลุ้นให้พ่ออิศรา ถามแบบเอาคำตอบ จากแม่ทิพย์อยู่ดี ๆ พ่อสุกฤษฏิ์เล่นโผล่หน้ามาขัดคอ ขัดจังหวะ ขัดใจกองเชียร์มากจ้ะ จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 20:05:02

ความคิดเห็นที่ 40   เข้ามาบอกแม่ชมว่า...มีคนคอยแม่นะจ๊ะ ฉันกด F5 ตลอดเว..... คิดถึงแม่ชมตลอดเว.... จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 22:01:55 A:58.10.102.98 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 41 รอแม่ชมอยู่ด้วยคนนะคะ ชอบอ่านมากๆค่ะ จากคุณ : ใบบัว (baibua_wan) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 22:10:46

ความคิดเห็นที่ 42 รออ่านอยู่เหมือนเดิมนะจ๊ะ แม่ชม ถึงจะไม่ค่อยแสดงตัว จากคุณ : หนูน้อยดุ่งดิ๋ง เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 02:21:27

ความคิดเห็นที่ 43   ไม่ได้มาเม้นท์แม่ชมอยู่นาน พอดีช่วงนี้ยุ่งๆ น่ะจ้ะ แต่ก็ตามอ่านตลอดนะ ไม่ได้หายไปไหน ตอนที่ผ่านมานี่ อิศเท่ห์จริงๆ ....น่ารักง่ะ 55 ส่วนนายบัตรก็คิดได้แล้ว ดีใจด้วยจริงๆ รออ่านตอนต่อไปนะจ้ะ จากคุณ : สีลาสิรา เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 03:19:25 A:124.121.0.23 X: TicketID:232781

ความคิดเห็นที่ 44 มาลงชื่อว่า รออ่านต่ออยู่ค่า ^^ จากคุณ : Friendly Car เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 12:54:28

ความคิดเห็นที่ 45 แม่ชมจ๋า ชั้นคอยแม่ชมมา 3 วันแล้วแม่ชมยังไม่มาสักที อากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพด้วยนะ แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 17:10:27 จากคุณ : Vorramon007 เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 17:10:01

ความคิดเห็นที่ 46   รอคอยยย ลอยคอ.... รอแม่ชม ...ชั้นคิดถึงแม่ชมมั่กๆ จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 22:01:09 A:58.10.102.80 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 47 แม่ชมคะ ชั้นยังติดตามอยู่ แค่ช่วงนี้ยังไม่มีเวลาเข้ามาอ่าน แค่ตามทู้ที่บ้านก็จิแย่แล้ว T^T เวลาว่างช่างน้อยนิด แต่พอมีเวลา ชั้นก็มาตามอ่านเรียบร้อยแล้ว และจะมาแสดงจุดยืนว่าชั้นยังรอ และติดตามนิยายแม่ชมอยู่นะ แม่ชม ตอนนี้ชั้นคิดถึงนิสาและคมชาญและจ่ะ ช่วงนี้ไม่มีบทเลย ๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : kukiky312 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 19:20:21

ความคิดเห็นที่ 48 มาแปะตัวเอง  พร้อมลงชื่อว่า  รอตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : lingaor เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 19:42:44

ความคิดเห็นที่ 49 แม่ชมจ้าชั้นมาคอยอยู่ยยยยยยยยยย แม่ชมเล่นหายไปพร้อมเพื่อนชั้นเลย (แม่เพื่อนช้าง) จากคุณ : Vorramon007 เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 09:24:58

ความคิดเห็นที่ 50 มาส่งกำลังใจให้แม่ชม และ บอกว่ายังรออยู่นะคะ จากคุณ : ใบบัว (baibua_wan) เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 14:24:10

ความคิดเห็นที่ 51 แวะมาลงชื่อให้กำลังใจแม่ชมค่ะ อาจจะไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ เพราะชอบอ่านรวดเดียวหลายๆตอนมากกว่า แต่ยังไงก็ยังติดตามอยู่เสมอนะคะ จากคุณ : * filmii * เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 20:33:05

ความคิดเห็นที่ 52   แม่ชมคะ มาลงชื่อเป็นกำลังใจให้ค่ะ =) จากคุณ : nudee♥ เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 23:17:07 A:124.122.200.150 X: TicketID:249626

ความคิดเห็นที่ 53   คิดถึงแม่ชมนะจ๊ะ คอยแท้น แวนนนน คอย ทุ๊กก แวนนน จากคุณ : รักแม่ชม เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 23:20:32 A:58.10.102.33 X: TicketID:232402

ความคิดเห็นที่ 54   แม่ชมมม~ ยังมีคนคอยอยู่นะคะ ^^ จากคุณ : moowan เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 20:10:52 A:58.8.227.125 X: TicketID:240802

ความคิดเห็นที่ 55 เข้ามาให้กำลังใจแม่ชมค่ะ และอยากบอกว่า ชั้นรอแม่ชมมาอัพนิยายอยู่นะ ^____^ จากคุณ : kukiky312 เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 20:30:34

ความคิดเห็นที่ 56 แม่ชมหายไปไหนนนนน.. อยากจะอ่านต่อใจจะขาดดด .. สู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ ^^ จากคุณ : airja222 (airja222) เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 21:49:58

ความคิดเห็นที่ 57 ขำพ่อสุกฤษณ์จริงๆ อิอิ พ่ออิศเท่ห์มากกกกอ่ะ ชอบตัวละครทุกตัวของแม่ชมเลยจ้า เป็นกำลังใจให้แม่ชมนะจ๊ะ จากคุณ : อุบาสิกา เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 00:34:16

ความคิดเห็นที่ 58 แวะมาช่วยแม่ชมชี้ทางไปเรือนที่ ๑๗ ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C8774701/C8774701.html แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 53 09:57:55 จากคุณ : สิ่งสุดท้าย...คือเธอ เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 09:54:39