ความคิดเห็นที่ 1 Brahms: Symphony No. 2 in D Villaret (Live Concert in 2009 Dec, 19th)/ Thailand PO/ College of Music, Mahidol University, Salaya, Nakhonpathom, Thailand อาจจะเป็นที่ทราบกันแล้วว่า Eduard Hanslick นักเขียนและเพื่อนสนิทของบราห์มส์ ได้เคยอธิบายความงามของซิมโฟนีหมายเลขสองของบราห์มส์นี้ว่า เสมือนหนึ่งความแจ่มใสและเบิกบานใจในบรรยากาศของฤดูใบไม้ผลิ (ทั้งๆ ที่บราห์มส์ประพันธ์งานชิ้นนี้ในฤดูร้อน) แต่น่าสนใจที่ หลายๆ คนกลับกล่าวถึง ซิมโฟนีเบอร์นี้เทียบกับบรรยากาศของห้วยหนอง ท้องทุ่ง และเนินเขา ณ สถานที่แห่งหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วง! ไม่ว่าจะด้วยบรรยากาศอะไร ในปัจจุบัน เรามักจะได้ยินผู้ที่กล่าวถึง ซิมโฟนีของบราห์มส์โดยรวม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมายเลข 2, 3 และ 4 ว่าเป็น Autumnal symphonies และซิมโฟนีของบราห์มส์ มักกอปรไปด้วยความรู้สึกแบบ Oxymoron จึงเป็นการรับฟังดนตรีที่ค่อนข้างประหลาดเล็กน้อย เมื่อเราอิงแอบความงามของดนตรี Symphonic ของบราห์มส์กับฤดูกาล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฤดูใบไม้ร่วง แต่ในท่วงทำนองเล็กๆ ภายในของแต่ละ Movement นั้น บางคราว เราอาจจะรู้สึกถึงความพยายามหลุดพ้นจากบรรยากาศของฤดูกาลนั้นแบบแกนๆ แห้งๆ ของตัวบราห์มส์ ส่งผลให้บางครั้งผู้ฟังอาจจะรู้สึกอึดอัด... จากที่กล่าวมา จึงอาจจะมีความเชื่อหนึ่ง (ซึ่งมักเป็นจริง) ว่า งานซิมโฟนี รวมกระทั่งงาน Chamber ของบราห์มส์นั้น เป็นไปได้ยากที่ ผู้ฟังครั้งแรกสุดจะชื่นชอบต่อทำนองและการประสมวง ส่วนใหญ่แล้ว การรับฟังการบรรเลงบราห์มส์ครั้งแรก ถ้าผู้ฟังไม่ชอบ ก็จะรู้สึกอึดอัด เผลอๆ อาจจะเกลียดไปเลย ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ในปัจจุบันถึงการตีความ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ว่าด้วย "รูปลักษณ์ของเสียงบราห์มส์" ซึ่งแตกขั้วออก 4 ขั้วหลัก ได้แก่ เสียงบราห์มส์ที่กลม อิ่มหนา มีมวลแบบ Wagnerian, เสียงบราห์มส์แบบบางๆ แห้งๆ ปร่าๆ แต่มีน้ำหนักหวือไหวแบบยุโรปกลางตอนใต้/ตะวันออก เสียงบราห์มส์แบบ "เชมเบอร์วงใหญ่" และที่น่ากลัวสุด คือ เสียงบราห์มส์แบบสำนักเวียนนาที่สองที่ต่อต้านความรู้สึกแบบ Romantic-ism! ซิมโฟนีของบราห์มส์ยังมีลักษณะปลีกย่อยอื่นๆ ที่เกี่ยวพันกับรูปแบบการประพันธ์, ลักษณะส่วนตัวของบราห์มส์เอง และเงื้อมเงาของดุริยกวีก่อนหน้า... จากที่กล่าวมาข้างต้นทั้งหมด เวลาเราฟังการบรรเลงซิมโฟนีของบราห์มส์แบบฟังเอาเรื่อง เราอาจจะหาความสุขจากดนตรีไม่ได้เอาเสียเลย แต่ถ้าฟังแบบผิวเผิน เราก็แทบจะตกอยู่ในลักษณะที่ว่า ถ้าไม่ชอบแต่หะแรกก็พาลจะเกลียดไปเสีย ถึงตอนนี้ เราคงต้องจินตนาการถึงความรู้สึกของ Autumnal feel เสียก่อนเสียแล้ว หากจะต้องฟังบราห์มส์ ปัญหาคือ คนที่ไม่เคยเห็นฤดูใบไม้ร่วงในออสเตรีย (เฉกเช่นผู้เขียน) จะทำยังไงดีน๊อ? (HA HA) ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 09:25:46

ความคิดเห็นที่ 2 Horowitz ยังอ่านไม่หมดเลย = = จากคุณ : 1812Overtureyoot เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 53 19:46:00

ความคิดเห็นที่ 3 . แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 19:17:29 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 19:15:42 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 19:13:31

ความคิดเห็นที่ 4 ผู้เขียนต้องยอมรับว่า วิลลาเรต์ที่ Smooth like silk ในคอนแชร์โตของเบโธเฟนกลับพลิกผันอย่างไม่น่าเชื่อใน ซิมโฟนีของบราห์มส์ เขาทำให้ท่านผู้ฟังที่ไม่ชอบบราห์มส์ หรือเคยอึดอัดกับดนตรีของบราห์มส์มาก่อน แต่บังเอิญอาจจะอยากเข้าไปฟังเบโธเฟนในวันนั้น อาจจะต้องถึงกับกระสับกระส่าย... ผู้เขียนไม่ใช่นักดนตรี และไม่ใช่ผู้ที่สามารถอ่านหรือพิจารณาความถูกต้องของการกำกับซิมโฟนีชิ้นนี้ในสกอร์ ได้อย่างแน่นอน แต่ผู้เขียนก็รู้สึกว่า บราห์มส์ของวิลลาเรต์มีการเชื่อมโยงของประโยคดนตรีที่ไม่ลื่นไหลและไม่ ราบรื่นเท่าที่ควร (จริงๆ ควรจะพูดว่า ไม่รื่นรมย์) และวรรคตอนทางดนตรีที่ว่ากันว่า เป็นความเคร่งครัดในขนบ Classical-ism ของบราห์มส์นั้น เราพบว่า วิลลาเรต์กับ TPO สนองการรับฟังของพวกเราด้วยความเคร่งเครียด เสียมากกว่า... ขณะนี้ เราไม่ได้กล่าวถึง “การตีความ” ของวิลลาเรต์สำหรับบราห์มส์ในวัยหนุ่มใหญ่ นั่นคือ เราไม่ได้กล่าวถึง Autumnal feel in Pastoral field ซึ่งปรากฏชัดในท่อนแรกของซิมโฟนีหมายเลขสองนี้เลย เรากล่าวถึง “เรื่องของ เสียงล้วนๆ “ จากความรู้สึกและความแปลกปร่าในทางลบที่ได้รับฟัง Brahms II ในช่วง 3 ท่อนแรก ผู้เขียนพบว่า วิลลาเรต์ดูเหมือน จะมีปัญหากับการควบคุมพลวัต (Dynamic) ของเสียงเครื่องสายและเครื่องลมไม้ชั้นใน ซึ่งบราห์มส์บรรจงประพันธ์ ไว้ในลักษณะที่เรียกกันว่า “ความเก็บงำซ่อนเร้นแบบ Brahmsian” ซึ่งเราเคยผ่านหูแบบขนลุกมาแล้วในการกำกับของ วาทยกรผู้ยิ่งใหญ่อย่าง Mengelburg ในปี 1940, Furtwaengler หรือ Toscanini ในยุค 50’s และวาทยกรในระดับ Tyrannous ในยุคก่อนๆ วาทยกรเหล่านั้นต่างเข้าใจในอาการหน่วงลึกของเสียงแบบบราห์มส์ที่มีลักษณะขึ้น-ลง เป็นห้วงๆ ได้เป็นอย่างดี และเรามักจะเรียกกันว่า นั่นเป็นลักษณะ Masculine/ Feminine แบบบราห์มส์ ซึ่งเป็นลักษณะ ที่เสียงหนักและเสียงเบา มีความคละเคล้ากันในเลเยอร์ที่ซับซ้อนของเสียง หมายความว่า ในเสียงเบาก็มีเสียงและ จังหวะที่หนัก หรือในเสียงหนักก็จะมีเสียงและจังหวะที่เบา...ชวนให้หวนไห้โหยหา...สิ่งที่กล่าวมานี้ เป็นลักษณะ เฉพาะตัวของดนตรีของบราห์มส์ที่ยากจะหาดุริยกวีท่านไหนประพันธ์ได้เสมอเหมือน (และแน่นอน เป็นความยุ่งยาก ของวาทยกรอีกด้วย) ผู้เขียนเคยกล่าวถึงลักษณะ Masculine/ Feminine แบบบราห์มส์ในกระทู้ที่กล่าวถึง Glenn Gould ตอนที่ 2 โดย คุณ Vitamin_C ไปแล้ว ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 19:22:03

ความคิดเห็นที่ 5 สำหรับรูปลักษณ์แห่งเสียงบราห์มส์ในแบบวิลลาเรต์และ TPO ในวันนั้น เราน่าจะพูดได้ว่า วิลลาเรต์กำกับเสียงบราห์มส์ได้ในแบบบางๆ แห้งๆ ปร่าๆ แต่มีน้ำหนักหวือไหวแบบยุโรปกลางตอนใต้/ตะวันออก ปัญหาคือ มันแห้งเกินไป และเครื่องสายมีปัญหาไร้น้ำหนักหวือไหว... สำหรับในแง่ของการตีความ วิลลาเรต์กับ TPO ทำผู้เขียนกระสับกระส่ายในลักษณะ Oxymoron แบบที่ไม่พึงประสงค์ตลอดทั้งสามท่อนแรก - เขาไม่ทำให้เรารู้สึกถึงความโหยหาอาลัยในแบบ Nostalgic ใน Autumnal feel ในทุ่งหญ้าป่าเขาของท่อนที่หนึ่ง ได้ - เขาไม่ทำให้เราหวนระลึกไปถึงลักษณะเก็บงำ อ้อยอิ่งของบราห์มส์ใน Adagio non troppo - และเขาไม่สามารถทำให้เรารู้สึกถึงการน้อมคารวะของบราห์มส์ อันมีต่อผู้สืบทอดดนตรีสำนักเวียนนาที่หนึ่ง อย่าง Mendelssohn และ Robert Schumann ในท่อนที่สาม... วิลลาเรต์และ TPO อาจจะกลับตัวทันและสร้างความเจิดจรัสในท่อนสุดท้าย ท่อนนี้ พวกเขาเล่นดนตรีร่วมกันอย่างสนุกและให้ความรู้สึกคึกคัก บางครั้ง เราสามารถจับอารมณ์ของดนตรีพื้นถิ่นชาวฮังกาเรียนและท่วงทำนองแบบ Gypsian ได้ แต่อาจจะเป็นเรื่องที่สายเกินไป สำหรับการจะพิจารณาถึง Interpretation ที่หมายถึง องค์รวมของสาส์นที่นักดนตรีจะสื่อออกมาได้จากผู้ประพันธ์ วิลลาเรต์และ TPO อาจจะยังห่างไกลจากเหล่าวาทยกรผู้ยิ่งใหญ่ที่กำกับบราห์มส์มาแล้วกว่าหนึ่งร้อยปี และเพียงไม่กี่สิบปีก่อนหน้านี้ พวกเราเคยมีความสุขและปล่อยจิตปล่อยวิญญาณไปกับดนตรีของบราห์มส์ที่มีความหมายลึกล้ำและมีความไพเราะลึกซึ้งผ่านแผ่นบันทึกเสียงจากวาทยกรมากหน้าหลายตา เราอาจจะเคยพบบุรุษผู้เปิดเผยความยิ่งใหญ่ของบราห์มส์อย่างเมนเกลเบอร์ก, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ว่าเป็นนักปรัชญาผู้ลึกลับจากฟูร์ทเวงเลอร์, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่เข้มข้น และมีกลิ่นหอมของดนตรีบริสุทธิ์จากทอสกานินิ, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่แข็งแกร่ง จริงจัง และมีสารัตถะจาก Klemperer, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ในทุกอัสดงของดวงอาทิตย์จาก Ansermet, เราอาจจะเคยพบความหมายของชีวิตที่ยาวไกลจาก Celibidache, เราอาจจะเคยพบความโรแมนติกของบราห์มส์ที่ชื้นไปด้วยไอฝนจาก Bruno Walter, เราอาจจะเคยพบความโปร่งใสบนท้องฟ้าที่ประดับด้วยก้อนเมฆเรียงรายในเวลาบ่ายของฤดูร้อนเมื่อฟังบราห์มส์ของ Szell, เราอาจจะเคยพบความแห้งแล้งที่ชวนอภิรมย์เมื่อเราฟังบราห์มส์จาก Gunter Wand, เราอาจจะเคยพบความกระชับทะมัดทะแมงของบราห์มส์จาก Munch, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่โหยหาอาลัยกับชีวิตที่เคยเต็มไปด้วยความสุขจาก Giulini, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่สุขุม ไว้ตัว แต่อบอุ่นจาก Karajan, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่เต็มไปด้วยความลื่นไหลมีชีวิตชีวาจาก Kurt Sanderling, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่เป็นมิตรจริงใจและโปร่งหูจาก Mackerras, เราอาจจะเคยพบบราห์มส์ที่จงใจบ่งชี้เจตนาแห่งฤดูใบไม้ร่วงเกินไปจาก Rattle และเราอาจจะเคยพบผู้ค้นหาตัวตนของบราห์มส์จากดนตรีอย่าง Paavo Berglund ทั้งนี้ทั้งนั้น วิลลาเรต์และ TPO ในเย็นวันที่ 19 ธันวาฯ ก็ไม่สายเกินไป ที่จะที่สร้างหนทางไปสู่ยอดเขา Olympus ของบราห์มส์ได้ หากพวกเขาจริงใจและจริงจังต่อการค้นหาจุดหมายในดนตรีของบราห์มส์ ซึ่งถึงแม้จะสร้างความอึดอัดในอารมณ์ของผู้ฟังอยู่บ้าง แต่พวกเขาในอนาคต น่าจะสามารถสร้างความอภิรมย์โสต (และแม้กระทั่งใจ) ให้กับผู้ที่รักบราห์มส์หรืออยากจะรักบราห์มส์ได้ในโอกาสอันใกล้ได้ไม่ยากนัก... ขอจงมีกำลังใจในการบรรเลงดนตรีดีๆ ให้พวกเราฟังกันไปโดยตลอดนะครับ! ^________^ แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 20:13:12 แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 20:12:00 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 20:11:28

ความคิดเห็นที่ 6 มีเพลงๆ หนึ่งที่กล่าวถึง Autumnal feel ผ่านบทเพลง Forever Autumn ซึ่ง ประพันธ์โดย Justin Hayward ผมรู้จักงานชิ้นนี้ในซีดีรวมผลงานของวงดนตรีร็อคชาวอังกฤษ ชื่อวง Moody Blues ที่เฮย์เวิร์ดเป็นสมาชิก และชอบมาก... หวังว่า เราคงจะนึกถึงฤดูใบไม้ร่วงในยุโรปได้บ้าง แม้ว่าจะไม่ใช่ในยุโรป กลางตอนใต้ก็ตามนะครับ Enjoy... ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 21:32:48

ความคิดเห็นที่ 7 Forever Autumn -- Justin Hayward The summer sun is fading as the year grows old, and darker days are drawing near, the winter winds will be much colder, now you're not here... I watch the birds fly south across the autumn sky and one by one they disappear I wish that I was flying with them, now you're not here... like the sun through the trees you came to love me like a leaf on a breeze you blew away... through autumn's golden gown we used to kick our way you always loved this time of year loose fallen leaves lie undisturbed now cos you're not here... cos you're not here... cos you're not here... .............................. like the sun through the trees you came to love me like a leaf on a breeze you blew away a gentle rain falls softly on my weary eyes as if to hide a lonely tear my life will be forever autumn cos you're not here... cos you're not here... cos you're not here... cos you're not here... cos you're not here... cos you're not here... . จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 21:38:27

ความคิดเห็นที่ 8   มาขอคารวะ ด้วยชาอุ่น ๆ 1 จอก สำหรับบทรีวิว ดี ๆ ครับ ^__^ จากคุณ : Mr.Tea เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 17:29:23 A:124.157.229.5 X: TicketID:025103

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณ คุณ Mr. Tea มากๆ ครับ ที่เข้ามาให้กำลังใจกัน เดี๋ยวสักพัก รออ่าน No. 4 นะครับ... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 14:36:47

ความคิดเห็นที่ 10 Brahms: Symphony No. 4 in E minor Mikulski, Dariusz (Live Concert in 2010 Jan, 9th)/ Thailand PO/ College of Music, Mahidol University, Salaya, Nakhonpathom, Thailand *with Bartok: Concerto for Viola and Orchestra Langgartner, Peter (Soloist) ก่อนหน้าการบรรเลงซิมโฟนีหมายเลข 4 ของบราห์มส์ ผู้เขียนได้รับฟังงานคอนแชร์โตสำหรับเครื่องวิโอลาของ Bela Bartok โดยปีเตอร์ แล็งการ์ทเนอร์ นักวิโอลาชาวออสเตรีย ซึ่งผู้เขียนต้องขอออกตัวไว้ก่อนว่า ในประสบการณ์การฟังงานชิ้นนี้นั้น ก็เห็นจะมีเพียงแต่ที่ Yehudi Menuhin บรรเลงเดี่ยววิโอลากับ New Philharmonia Orchestra โดย Antal Dorati เท่านั้นที่เคยผ่านหู (ท่านผู้อ่าน สามารถหาฟังได้จากงานบันทึกในอนุกรม Gemini ของ EMI จากเวบไซด์ต่างประเทศในราคาย่อมเยาได้ไม่ยากนัก) แน่นอน เมนูฮินเป็นผู้ซึ่งใกล้ชิดสนิทสนมกับทั้ง George Enescu และบาร์ท็อค ดังนั้น แม้ว่าผู้เขียนจะไม่มีข้อสงสัยในเทคนิคและวิธีการปฏิบัติเครื่องวิโอลาสำหรับงาน Comtemporary ของบาร์ท็อคจากแล็งการ์ทเนอร์เลย แต่ปัญหาคือ ผู้เขียนเกรงว่า นักดนตรีรุ่นหลังอย่างแล็งการ์ทเนอร์ น่าจะหนีจาก "รอยเท้าช้าง" จากที่เมนูฮินได้เคยตรึง Benchmark เอาไว้แล้วก่อนหน้า ไม่พ้น ไม่ว่าเขาจะพยายามตีความงานดนตรีชิ้นนี้อย่างไร ก็น่าจะแทบไม่มีความหมาย แม้บางครั้ง เขาจะพยายามเข้าถึงจิตวิญญาณของดนตรีพื้นถิ่นชาวฮังกาเรียนที่ Rustic และ Extreme อย่างอิสระก็ตามที... นั่นหมายความว่า สิ่งที่เราจะต้องแสดงความชื่นชมและชื่นชอบต่อเหตุการณ์ในวันนั้น ก็เห็นจะมีเพียงความตื่นตาตื่นใจต่อเทคนิคการบรรเลงเดี่ยวเครื่องดนตรีพระรองอย่างวิโอลาของแล็งการ์ทเนอร์  และความสามารถอย่างเอกอุต่อการกำกับเครื่องดนตรีสำหรับงานที่เต็มไปด้วย Discrete/dissonant elements มากมายของมิกูลสกี น่าปรบมือดังๆ ให้กับท่านวาทยกรสำหรับการควบคุม Musical pulse ที่แม่นยำและมีพลวัตอันน่าทึ่งสำหรับวันนั้น... สิ่งที่ผู้เขียนกระซิบบอกแล็งการ์ทเนอร์ก่อนเราจะจากกันหลังคอนเสิร์ตจบก็คือ ผู้เขียนหวังว่า จะได้รับชมการบรรเลงวิโอลาสำหรับงานที่โด่งดังอย่าง Harold in Italy ของ Hector Berlioz จากเขาสักครั้ง เขาไม่ตอบอะไรเป็นการยืนยัน แต่กลับยิ้มและฮัมทำนองตอนหนึ่งของ HI แล้วเขียนโน้ตของทำนองท่อนนั้นลงบนสูจิบัตรที่ผู้เขียนยื่นให้เซ็นชื่อเท่านั้น... เราน่าจะพบกันอีกเนาะ? Mr. Broken'tist (HA HA) ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 18:45:29

ความคิดเห็นที่ 11 ในซิมโฟนีทั้งสี่ชิ้นของบราห์มส์ ซิมโฟนีหมายเลขสี่ เป็นซิมโฟนีที่ผู้เขียนชอบมากที่สุดและฟังบ่อยครั้งที่สุด ผู้เขียนจำได้ว่า ในชีวิต (อันหาสาระอะไรไม่ได้) ของผู้เขียนที่ผ่านมา ผู้เขียนมีงานบันทึกชิ้นนี้อยู่ถึงกว่า 83 งานบันทึกแล้ว และในความจริง ก็ไม่น่าเป็นสิ่งที่ควรชื่นชมเลยสำหรับการบริโภคดนตรีในแบบนักสะสมเช่นนั้น... ...ธรรมชาติ ผู้สมาทานตนอย่างไม่ปริปากบ่นให้กับอุตสาหกรรมพลาสติก ได้โปรดให้อภัยกับทาสของดนตรีเฉกเช่นผู้เขียนด้วยเถิด... HA HA (ยังขำได้อีกเนาะ? :-p) ซิมโฟนีของบราห์มส์ชิ้นนี้ ถือเป็นบูรณภาพสูงสุด (ภาษาของใครน๊อ?) ของการพัฒนาซิมโฟนีตามขนบของสำนักเวียนนาที่หนึ่ง ซึ่งเกี่ยวพันกันเรื่อยมาตั้งแต่ Haydn, Mozart, Beethoven, Schubert, Mendelssohn, Schumann และ บราห์มส์ก็เป็นคนสุดท้าย ที่ออกจากเงื้อมเงาของดุริยกวีก่อนหน้า ไปยืนเด่นเป็นสง่าอยู่บนยอดเขา Muerzzuschlag แห่งเทือกเขาแอลป์ทางตะวันออกของออสเตรีย...สถานที่ที่เขาประพันธ์ Farewell symphony ชิ้นนี้! ...บราห์มส์ใช้เวลาในช่วงฤดูร้อน (อีกแล้ว) ของปี 1884-85 ประพันธ์งานชิ้นดังกล่าว แต่อย่างที่เราเคยกล่าวไว้แล้วว่า เราอิงแอบความงามของซิมโฟนีของบราห์มส์นั้นกับฤดูกาล และฤดูกาลนั้นมีสีสันและบรรยากาศเฉกเช่นฤดูใบ้ไม้ร่วง ถึงตอนนี้ ผู้เขียนควรกล่าวไว้ด้วยว่า ซิมโฟนีหมายเลขสี่ของบราห์มส์นั้น มีความเป็น Autumnal symphony มากที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับทั้งสามชิ้นก่อนหน้า (และผู้เขียนควรแถมไปด้วยว่า หมายเลขสามและสี่ เป็นการพัฒนาซิมโฟนีของบราห์มส์ที่เป็น Purest Brahmsian อย่างแท้จริง) ท่านผู้อ่านที่เคยปวารณาตัวเองเป็นทาสของบราห์มส์ในหมายเลขสี่ อาจจะเคยรู้สึกถึงบรรยากาศที่ค่อนข้างแห้งแต่เย็นบนภูเขาสูงที่มีสายลมหวีดไหวในปลายฤดูใบไม้ร่วง ประหนึ่งอยู่ในวิมานเมืองแมน ใน Allegro non troppo ท่อนที่หนึ่ง และการเริ่มต้นของเสียงมัวๆ หม่นๆ ของเครื่องฮอร์นใน Andante moderato ท่อนที่สอง ก็ให้ความรู้สึก Melancholic ที่โศกสลดแบบเหงาๆ เสียเหลือเกิน เสมือนหนึ่ง เรากำลังดื่มกินแสงสุริยายามโพล้เพล้ในปลายฤดูใบไม้ร่วงที่สะท้อนปกคลุมบรรยากาศ มองเห็นตรงเส้นขอบฟ้าตัดกับขอบเขาเบื้องหน้าของบราห์มส์มีสีส้มจัด เรื่อกับสีม่วงช้ำ ท่ามกลางบรรยากาศห่อหุ้มที่แห้ง แต่เย็นลงเป็นลำดับ! นักฟังบางท่านบอกว่า สองท่อนแรกนี้ การควบคุมระดับ Tempo ของการบรรเลงมีความสำคัญมาก ท่านผู้ฟังจะได้รับฟัง Masculine/feminine approach ซึ่งเป็นลักษณะของ “เสียงแบบบราห์มส์” ได้ชัดเจน และ Counterpoints ของบราห์มส์ในสองท่อนแรกนี้ วงดุริยางค์ที่บรรเลงได้มาตรฐานสูง จะทำให้ท่านผู้ฟังรู้สึกถึงเสียงหนักและเสียงเบาซ้อนกันอยู่ในเลเยอร์ของจังหวะที่เหลื่อมกันอยู่อีกด้วยในห้วงเวลาเดียวกัน...ให้ความรู้สึกล่องลอย ลึกล้ำ และลี้ลับ สุดจะบรรยาย... ท่อนที่สาม Allegro giocoso ในบันไดเสียง C นั้น เราจะรู้สึกถึงความคึกคักและรื่นรมย์ในแบบ Folksy ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะตัวอย่างหนึ่งของบราห์มส์ที่มักจะประหวัดการประพันธ์งานดนตรีของตนให้เชื่อมโยงไปยังดนตรีพื้นถิ่นของชาวฮังกาเรียนได้ (ลองฟัง Pseudo-Hungarians dances ดู) ส่วนท่อนสุดท้าย Allegro energico e passionato ถือเป็นงานประพันธ์ที่เป็นเพชรน้ำเอกชิ้นหนึ่งของวงการดนตรีคลาสสิค เมื่อบราห์มส์สร้างสรรค์แนวทำนอง Variations ย้อนระลึกถึงบท Passacaglia ของ Cantata บทหนึ่งของ J.S. Bach ซึ่งใช้เทคนิคการวนแนวเบสซ้ำไปมาท่ามกลางแนวทำนองแปรผัน ท่านผู้ฟังจะเสมือนหนึ่งได้รับการถามหาชะตากรรมของท่าน ด้วยเสียงเครื่องสายที่ดึงโน้ตสูงต่อเนื่อง สลับกับเสียงหนักๆ ของมฤตยูที่ก้องสะท้อน ส่งผลให้การหายใจของเรา มักเป็นไปในแบบไม่ทั่วท้องเลยทีเดียวในท่อนจบนี้... ผู้เขียนอาจจะสรุปแนวคิดที่ได้จากการรับฟังซิมโฟนีหมายเลขสี่โดยรวมนี้ว่า เหมือนหนึ่งการค้นหาความหมายของชีวิตด้วยการมองย้อนกลับไปในกาลเบื้องหลังของบราห์มส์เอง แต่ในขณะเดียวกัน ซิมโฟนีหมายเลขนี้ ก็บ่งชี้ถึงการพัฒนาการประพันธ์ซิมโฟนีอันถึงจุดสูงสุดสำหรับสำนักเวียนนาที่หนึ่ง และ Progressive symphony ชิ้นนี้ ก็เป็นหนึ่งในปฏิกิริยาหลักที่ทำให้เกิดดนตรีในแบบสำนักเวียนนาที่สองที่นำโดย Arnold Schoenberg และท้ายที่สุด เราต้องกล่าวไว้ด้วยว่า ซิมโฟนีชิ้นนี้เป็นซิมโฟนีที่บราห์มส์สื่อความหมายแห่งการลาจากไปชั่วนิจนิรันดร์ ต่อชาวเวียนนาและกรุงเวียนนาที่อยู่เบื้องล่าง เมื่อมองเขาจากยอดเขามียูสซูแชล็ก (หวังว่าคงอ่านออกเสียงถูกนะครับ อิอิ) *ผู้เขียนขอเพิ่มเติมและแก้ไขรสคำบางส่วนด้วยนะครับ (จริงๆ แล้ว ถ้าผู้เขียนกลับมาอ่านซ้ำอีก ก็ดัดแก้อีกล่ะเนาะ? แหะ แหะ) ^_________^ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 53 20:29:18 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 53 20:27:02 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 20:27:02

ความคิดเห็นที่ 12 ปัญหาหนึ่งของ TPO ของมิกูลสกีในวันนั้นที่ผู้เขียนระลึกถึงได้ก็คือ ผู้เขียนไม่พบเสียงแบบบราห์มส์ที่มีบรรยากาศ (Atmospheric Brahmsian) และหากจะสร้างภาษาจากการฟังเบอร์สี่จากแผ่นบันทึกเสียงของวาทยกรมีชื่อบางท่าน เราอาจจะต้องกระมิดกระเมี้ยนบอกไปว่า บางงานบันทึกให้ได้แม้กระทั่งความรู้สึกขนลุก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เริ่มตั้งแต่เริ่มสี่โน้ตแรกของท่อนที่หนึ่งเป็นต้นมา แม้ว่า เราจะรับฟังกันแบบแห้งก็ตาม แม้กระทั่ง ปีก่อน ผู้เขียนยังจำได้ถึงอาการ “นั่งไม่ติด” มาแล้ว จากการชมการบรรเลงซิมโฟนีชิ้นนี้จาก Ekaterinburg SO ที่มี Fabio Mastrangelo เป็นวาทยกร ในคีตสถาน ศูนย์วัฒนธรรมฯ ซึ่งในขณะนี้ ผู้เขียนยังรู้สึกชื่นใจเมื่อกล่าวถึงอยู่ไม่หาย... ผู้เขียนต้องยอมรับว่า เสียงจากกลุ่มเครื่องเป่าทองเหลืองหลายช่วงในท่อนที่สองและการโล้ขึ้นลงของท่วงทำนองจากกลุ่มเครื่องสาย ยังดึงอารมณ์ Melancholic ของผู้เขียนได้ไม่พอ และกลุ่มเครื่องเป่าลมไม้ โดยเฉพาะเครื่องเป่าโอโบ ก็ขาดความลื่นไหล ขาดเสถียรภาพ และแน่นอน ขาดวิสัยทัศน์ทางการตีความ ผู้เขียนไม่อยากจะตำหนิเลยว่า นักดนตรีผู้ปฏิบัติเครื่องฮอร์นท่านหนึ่ง และผู้ปฏิบัติโอโบท่านหนึ่ง ขาดวินัยในการปฏิบัติเครื่องดนตรีของตนทั้งในแง่การแสดงออกและในแง่ของเสียงได้เราได้ยิน (ผู้เขียนรู้สึกเช่นนี้มาตั้งแต่เห็นและฟังผู้ปฏิบัติเครื่องฮอร์นท่านนั้นบรรเลงใน Adagio ของ Beethoven’s ninth มาแล้วก่อนหน้า) แต่ถึงกระนั้น เสียงรัวกระหน่ำเครื่องทิมปะนีอย่างมีรสนิยมอันดีจากท่านนักดนตรีผู้ปฏิบัติฯ ในท่อนแรก และก่อนการจบลงของท่อนแรกที่มีความหมายลึกซึ้งนั้น ทำให้ผู้เขียนต้องระลึกถึงแผ่นบันทึกของ Solti กับ Chicago SO เลยทีเดียว! Great job!! แต่กระนั้น ผู้เขียนต้องกล่าวถึงการกำกับของมิกูลสกีในแง่ของไดนามิกหรือพลวัตของเสียงอย่างชื่นชม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่อนที่สามและท่อนจบ ผู้เขียนรู้สึกถึง Tonal-balanced ของวงที่สม่ำเสมอและเปี่ยมไปด้วยสีสัน ยิ่งไปกว่านี้ ผู้เขียนสังเกตว่า นักดนตรีหลายท่านรู้สึกสนุกกับการบรรเลงในท่อนที่สามนี้ โดยเฉพาะ กลุ่มเครื่องลมไม้และเครื่องลมทองเหลืองกลุ่มทรอมโบน และสำหรับความกึกก้อง จริงจัง ของแนวเบสในท่อนจบ ทำเอาผู้เขียนต้องลุ้นอยู่ด้วยใจระทึก ไม่ทราบว่าท่านนักดนตรีที่เป่าเครื่องฟลูตจะรู้สึกเช่นเดียวกับผู้เขียนหรือไม่? เพราะดูเธอจะบรรเลงเดี่ยวฟลูตสำหรับแนวทำนองในท่อนนี้ช่วงยาวๆ ได้ค่อนข้างไม่ Polished สักเท่าใด และสำหรับกลุ่มเครื่องสายไวโอลินสำหรับช่วงทำนองที่ต้องสีโวโอลินโน้ตเสียงสูงและอยู่ในลักษณะต่อเนื่องแบบ Legato ... ผู้เขียนรู้สึกว่า ยังไม่ Dramatic พอ (ประหนึ่งมฤตยูที่มาถามหา อาจจะดุดัน แต่คนที่ถูกถามหากลับไม่สะดุ้ง อิอิ) สิ่งที่ผมเห็นควรชื่นชม หลังจากมาชม TPO บรรเลงงาน Repertoire ทีมีชื่อเสียงมากอยู่หลายครั้ง นับตั้งแต่คีตกาลที่สาม ผู้เขียนได้เห็นพัฒนาการของทั้งนักดนตรีทั้งในแง่เทคนิค ฝีมือ วินัย และวิสัยทัศน์ (อันหลัง ผู้เขียนเดา แหะ แหะ) มากขึ้นเรื่อยๆ แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนใคร่จะกล่าวไว้ทิ้งท้ายคือ วินัย เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับนักดนตรีที่ “เล่นร่วมกัน” ในวงดุริยางค์ที่มีวาทยกร “ต่างความคิด” ยืนอยู่เบื้องหน้า และผู้เขียนในฐานะผู้เข้าชมและเข้าฟังการแสดงดนตรี ก็หวังที่จะเห็นนักดนตรีทำหน้าที่ของตนอย่างมีเสถียรภาพ ซึ่งคงต้องอาศัยวินัยเป็นพื้นฐาน ผู้เขียนเคยชมนักดนตรีที่อยู่ในวงดุริยางค์ระดับโลกมากมายทั้งในอดีตและปัจจุบันในแถบบันทึกภาพ (Kradae’ น่ะครับ จริงๆ ก็คือ วิดีโอ เด๊ อิอิ) เช่น ใน youtube เป็นต้น และผู้เขียนพบว่า เสียงดนตรีที่เราได้รับฟัง มันเป็นธรรมชาติและมีชีวิตชีวา มีความไพเราะน่าฟัง บางคีตวลีที่หวาน ก็หวานได้อย่างมีรสนิยมอันดี แต่น่าทึ่งที่ สีหน้าของพวกเขาเคร่งขรึม จริงจัง และท่าทางของพวกเขาประหนึ่งอยู่ในกองทหารประเทศเผด็จการ! นี่ไงครับ วินัย ล่ะ! บราห์มส์ของมิกูลสกี อาจจะไม่ได้ Insightful หรือสร้างความตรึงตราใจให้กับพวกเราได้เทียบเท่างานบันทึกบนแผ่นพลาสติกเคลือบสารเคมีหลายต่อหลายงานบันทึก แต่เราก็รู้สึกถึง ความเป็นดนตรี จากมิกูลสกี วาทยกรผู้รักการสยายผมและเสยผม กับ TPO ในวันนั้น...และได้โปรดเชื่อผู้เขียนเถิดว่า มิกูลสกีไม่ได้มาทำงานรูทีนให้กับวิทยาลัยดุริยางคศิลป์แห่งมหาวิทยาลัยมหิดลอย่างแน่นอน! ขอบคุณมากครับ ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 21:20:17

ความคิดเห็นที่ 13 Discography -- Brahms: Symphony No. 4 ปล 1. ผู้เขียนขอยกมาเฉพาะหมายเลขสี่นะครับ และที่ลิสท์มาให้ ก็เพื่อสำหรับท่านผู้อ่านบางท่านที่อยากจะใช้อ้างอิงถึงปีที่ถูกบันทึกได้ และอาจจะใช้เป็นส่วนประกอบในการตัดสินใจหามาฟัง... ปล. 2 สำหรับสถานที่ที่สามารถสั่งซื่อได้ ท่านผู้อ่านได้โปรดหลังไมค์มาถามเว็บไซด์ที่สามารถสั่งซื้อ ได้จากผู้เขียน เพราะจะได้ไม่ผิดกติกาในการใช้บอร์ดสาธารณะน่ะครับ ยินดีมากๆ ครับ (วงการดนตรีคลาสสิก เราจะได้มีงานดีๆ ให้ฟังกันต่อๆ ไป) Enjoy น๊า... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 15:59:35

ความคิดเห็นที่ 14 1. Abbado (1991)/ Berlin PO/ DG *with Haydn Variations & Naenie von Friedrich Schiller แผ่นนี้มีชื่อเสียงมากครับ แต่ผู้เขียนไม่ค่อยชอบเสียงแห้งๆ และมีรูปทรงองค์เอวแบบอับบาโดนัก และมักจะรู้สึกว่า เสียงของ BPO ไม่อบอุ่น นุ่มหนา อย่างที่เคยได้ยินจาก Karajan... ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:07:30

ความคิดเห็นที่ 15 2. Abravanel (1976)/ Utah SO/ Vanguard Artemis (Complete 2CDs) อบราวาเนลที่ชอบเดินกลางถนน... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:08:47

ความคิดเห็นที่ 16 3. Alsop (2005)/ London PO/ Naxos *with Hungarian Dances Nos. 2, 4, 5-9 บราห์มส์ที่ตัวใหญ่ อบอุ่นและให้ความเป็นมิตร ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:10:36

ความคิดเห็นที่ 17 4. Ansermet (1963)/ L’Orchestre de la Suisse Romande/ Decca Australian Eloquence (Complete 4CDs) *with German Requiem ...บราห์มส์ในทุกอัสดงของดวงอาทิตย์...ผู้เขียนชอบซาวนด์ของอองเซอเมจากซิมโฟนีของบราห์มส์มากครับ โดยเฉพาะเครื่องเป่าทองเหลือง... ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:13:03

ความคิดเห็นที่ 18 5. Barbirolli (1967)/ Vienna PO/ Disky (Complete 3CDs) ผู้เขียนยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้ง เมื่อฟังบราห์มส์ที่ Polished refinement จากบาร์บิรอลลีกับเวียนนาฟิลฯ ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:18:20

ความคิดเห็นที่ 19 6. Barenboim (1993)/ Chicago SO/ Warner Elatus *with Double Concerto ผู้เขียนไม่ค่อยชอบบราห์มส์ของบาเรนบอยม์ที่พยายามเลียนแบบแนวทาง Phenomena ของ Furtwaengler เลยครับ... ^__________^ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 53 16:34:03 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:20:30

ความคิดเห็นที่ 20 7. Beinum (1958)/ (Royal) Concertgebouw O/ Philips Japan (Complete 2CDs) บายนัมกับบราห์มส์แบบ Traditional mold ที่คุ้มค่าต่อการหามาฟัง เพื่อยืนยันความยิ่งใหญ่ของวาทยกรกับคอนแซร์ตเกอบาวแห่งอัมสเตอร์ดัมในยุด 50's ก่อนการมาของ Bernard Haitink ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:22:43

ความคิดเห็นที่ 21 8. Belohlavek (1987)/ Czech PO/ Supraphon (Complete 4CDs) *with Serenades 1 & 2 ; Overtures เสียงแบบบราห์มส์ที่มีลักษณะแห้ง ปร่า และแตก แบบวงในยุโรปกลางค่อนไปทางตอนใต้ของเยอรมันจากเบลอลาเว็กกับเชคฟิลฯ ให้ Rustic/ Idyllic feel อย่างน่าฟัง แต่หากเบลอลาเว็กจะมีความเป็น Tyrant มากขึ้นกว่านี้ ก็อาจจะถูกใจผู้เขียนมากขึ้นกว่านี้ครับ... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:30:27

ความคิดเห็นที่ 22 9. Berglund (2000)/ Chamber O of Europe/ Ondine (Complete 3CDs) เบอร์กลุนด์กับการแสวงหาความหมายของดนตรีของบราห์มส์ผ่านรูปวงในแบบ Chamber วงใหญ่ หลายคนไม่ชอบ แต่ผู้เขียนชอบมากครับ...โดยเฉพาะรายละเอียดแบบ Inner ที่มักจะหายไปเมื่อฟังจากวาทยกร+วงในหลายๆ งานบันทึก... ปล. มีความเห็นที่เป็นที่ยอมรับกันมานานแล้วว่า ดนตรีซิมโฟนิกของบราห์มส์จะผูกติดอยู่กับดนตรีแบบเชมเบอร์ และมากไปกว่านั้น คือ Song แบบ Lied ซึ่งบางความเห็นถึงกับกล่าวว่า ถ้าเราไม่มีความเข้าใจในดนตรีเชมเบอร์ของบราห์มส์ เราก็จะไม่เข้าใจงานซิมโฟนีของบราห์มส์เฉกเช่นกัน... ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:57:34

ความคิดเห็นที่ 23 10. Bernstein (1953 Mono)/ New York Stadium SO/ Andromeda (3CDs) *with Various Works ผู้เขียนไม่ชื่นชอบงานที่เบิร์นสไตน์บันทึกในปี 1953 นี้เลย เพราะเหมือนเค้าทำการบ้านวิชาเรียงความส่งอาจารย์ภาษาเยอรมันที่มีอายุ...แหะ แหะ ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 16:59:38

ความคิดเห็นที่ 24 11. Bernstein (1962)/ New York PO/ Sony Bernstein Century ผู้เขียนชอบเลนนีในงานบันทึกนี้ สำหรับบราห์มส์ที่มีสีสันและเต็มไปด้วยแรงปรารถนาจากภายใน... ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:01:40

ความคิดเห็นที่ 25 12. Bernstein (1981)/ Vienna PO/ DG Masters สำหรับบราห์มส์ที่อ้อยอิ่ง ทุกคีตวลีเหมือนพยายามบ่งเน้นความหมาย แต่อาจจะขาดโมเมนตัมของชีวิต... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:06:07

ความคิดเห็นที่ 26 13. Boehm (1975)/ Vienna PO/ DG Collectors Edition (Complete 3CDs) เบอห์มกับบราห์มส์ที่เป็นเยอรมันในแบบ Dry Ice ผู้เขียนไม่สามารถจดจำความประทับใจที่มีต่อเบอห์มสำหรับงานบันทึกเหล่านี้เลย ทั้งๆ ที่เป็นงานบันทึกของวาทยกรผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่ง จนถึงขณะนี้ ผู้เขียนก็ยังนึกไม่ออก...แหะ แหะ... วันหน้า คงจะมีความคิดที่เปลี่ยนไป หากได้ฟังงานบันทึกนี้อีกหลายๆ ครั้ง... ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:10:08

ความคิดเห็นที่ 27 14. Boult (1972)/ London PO/ Disky (Complete 3CDs) ผู้เขียนชื่นชอบโบลท์สำหรับบราห์มส์ในแบบ Schubertian บอกซ์นี้มาก จนกระทั่งลืมไปว่า ท่านเซอร์เป็นชาวอังกฤษ... ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:11:44

ความคิดเห็นที่ 28 15. Bychkov (2003)/ WDR SO, Cologne/ Avie (Complete 3 Hybrid SACDs) ผู้เขียนเพิ่งสั่งบราห์มส์บอกซ์นี้ไปเมื่อปลายปีก่อน ยังไม่ได้รับของเลยครับ... เอาไว้ได้ฟังก่อนน๊า :-p ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:16:23

ความคิดเห็นที่ 29 16. Celibidache (1974)/ SWR Stuttgart Radio SO/ DG (Complete 3CDs) ผู้เขียนชอบ "วิสัยทัศน์" ของเซลิบิดาเคในปี 1974 กับสตุตการ์ดมากกว่าสมัยที่ทำกับ Munich PO ในปี 1985 ครับ... ^_______^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:19:08

ความคิดเห็นที่ 30 17. Celibidache (1985)/ Munich PO/ EMI (2CDs) *with Nos. 2 & 3 ผู้เขียนรู้สึกว่า ความหมายของชีวิตที่ยาวไกลจากเซลิบิดาเค จะเป็นชีวิตของท่านวาทยกร มากกว่าจะเป็นชีวิตของบราห์มส์... ^_______^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:21:01

ความคิดเห็นที่ 31 18. Celibidache (Live in Tokyo 1986)/ Munich PO/ Altus Japan (2CDs) *with Rehearsal etc. ผู้เขียนพบความมีชีวิตชีวาและความสุขจากการฟังงานบันทึกนี้ เซลิบิดาเคให้ความหมายของชีวิตที่ยาวไกลที่มีวิสัยทัศน์และเต็มไปด้วยคุณค่าที่จะใช้มัน... น่าชื่นใจที่เซลิบิดาเคถอดจิตไปคุยกับบราห์มส์บนสรวงสวรรค์เรียบร้อยแล้วก่อนจะมาบันทึกงานชิ้นนี้ อิอิ ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:24:41

ความคิดเห็นที่ 32 19. Chailly (1990)/ Royal Concertgebouw O/ Decca (Complete 3CDs) ไชยีอาจจะมีความสุขอยู่กับการกำกับบรุคเนอร์และมาห์เลอร์ และประสบความสำเร็จกับ Wagnerian sound ในงานของสองดุริยกวีข้างต้นมาแล้ว ผู้เขียนจึงเดาว่า ไชยีคงจะอยากติดเบรกหรือผ่อนคันเร่งกับบราห์มส์ที่ขาดมวลและโมเมนตัมไซเคิลนี้ จนเกินไป และไชยีน่าจะไปกำกับไซเคิลของเบโธเฟนเสียก่อนจะมาแตะบราห์มส์... บายนัมและ Mengelberg อาจจะนึกเสียดายพลังของคอนแซร์ตเกอบาวอยู่บนสรวงสวรรค์... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:30:42

ความคิดเห็นที่ 33 20. D'Avalos (1990)/ Philharmonia O of London/ ASV *with Serenade No. 2 & Hungarian Dances Nos. 1-3 ผู้เขียนชอบบราห์มส์แบบชั้นสองจากเดออวาลอสแผ่นนี้มาก เป็นบราห์มส์ที่มีความรื่นรมย์ ลื่นไหล และเป็นธรรมชาติ... ^__________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:32:45

ความคิดเห็นที่ 34 21. Davis, Sir Colin (1989)/ Bavarian Radio SO/ RCA Complete Collections (Complete 5CDs) *with 2 PCs & VC ผู้เขียนไม่อยากจะคิดว่า คอลิน เดวิส มาทำงานรูทีน.... ^________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:34:20

ความคิดเห็นที่ 35 22. Dohnanyi (1987)/ Cleveland O/ Teldec Classical Diamonds *with No. 3 บราห์มส์ของดอนานยีที่แห้งและบอบบาง ไม่ประทับใจ... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:35:18

ความคิดเห็นที่ 36 23. Dohnanyi (Live 2007)/ Philharmonia O of London/ Signum (2CDs) *with No. 2 บราห์มส์ที่คงเส้นคงวา แต่ไม่ดึงดูดใจให้ใฝ่หา... ^_________^ จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:36:30

ความคิดเห็นที่ 37 24. Fedoseyev (Live 2007)/ Tchaikovsky SO (formally Moscow Radio SO)/ Warner Lontano (Complete 3CDs) ผู้เขียนไม่ได้เล่นลิ้นว่า นี่เป็น Russian Brahms-sound เพราะเป็นเช่นนั้นจริงๆ และท่านผู้ฟังอาจจะหวนระลึกไปถึง Mravinsky ในปี 1973 ได้ แม้จะไม่ Precision และ Insightful เท่ามราวินสกีก็ตาม... ^_________^ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 53 17:45:22 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:40:10

ความคิดเห็นที่ 38 25. Furtwaengler (Live 1950, Aug 15th Mono)/ Vienna PO/ Orfeo d'Or “Die Salzburger Orchesterkonzerte” (8CDs) ไลฟ์ที่ซัลบวร์กของ Phenomenon อย่างฟูร์ทเวงเลอร์ ผู้ทำให้บราห์มส์กลายเป็นนักปรัชญาผู้ลึกลับ... เสียงบันทึกอาจจะไม่ค่อยดีนัก แต่การบรรเลง ทำให้เราไม่รู้สึกเสียดายเวลากว่า 40 นาทีที่ผ่านไปเลย... ^__________^ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 53 17:44:47 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 53 17:44:06

ความคิดเห็นที่ 39 26. Giulini (1969)/ Chicago SO/ EMI GROC (2CDs) *with Interview ...บราห์มส์ที่โหยหาอาลัยกับชีวิตที่เคยเต็มไปด้วยความสุข... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 12:51:37

ความคิดเห็นที่ 40 27. Giulini (1989)/ Vienna PO/ DG Italy (Complete 5CDs) *with German Requiem ...บราห์มส์ที่โหยหาอาลัยกับชีวิตที่เคยเต็มไปด้วยความสุข...และ Romanticize มากกว่าในปี 1969 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 12:54:00

ความคิดเห็นที่ 41 28. Haitink (1972)/ (Royal) Concertgebouw O/ Philips (Complete 4CDs) *with Serenades หนึ่งในงานบันทึกบราห์มส์ที่โรแมนติกแบบมีรสนิยมอันดี และเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 12:55:18

ความคิดเห็นที่ 42 29. Haitink (2004)/ London SO/ LSO Live (Complete 4CDs) *with Double Concerto & Serenade No. 2 บราห์มส์ที่แห้งแล้งทั้งเสียงบันทึกและความรู้สึกจากการฟัง...เป็นบราห์มส์ในแบบที่ไร้หัวใจ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 12:56:49

ความคิดเห็นที่ 43 30. Halasz (1988)/ Slovak PO/ Amadis *with Academic Festival Overture เป็นงานบันทึกบราห์มส์ 4 ที่ดีที่สุดงานหนึ่ง อย่างน้อยก็เกินคาดหวัง ไม่น่าเชื่อว่า วงดนตรีในยุโรปตะวันออก จะสร้างบรรยากาศห่อหุ้มเสียงที่โรแมนติกและวาบหวามได้อย่างน่าทึ่ง... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 12:59:25

ความคิดเห็นที่ 44 31. Harding (2000)/ German Chamber P, Bremen/ Virgin The Classics *with No. 3 เป็นบราห์มส์ที่ฟังแล้วเกร็ง เพราะความเอาใจช่วย แต่อย่างน้อย ฮาร์ดดิงก็มีความตั้งใจที่ดี... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:01:06

ความคิดเห็นที่ 45 32. Harnoncourt (1996)/ Berlin PO/ Teldec (Complete 3CDs) บราห์มส์ในแบบ Insightful (Brahmsian หลายๆ ท่านยืนยันว่า ฮาร์น็องคูรท์เป็นผู้คงแก่เรียนในงานของบราห์มส์) แต่หลายคนอาจจะไม่ชอบงานบันทึกนี้ เพราะไม่เคยชินกับรสเสียงในแบบที่ฮาร์น็องคูรท์ปล่อย... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:03:49

ความคิดเห็นที่ 46 33. Herbig (1978)/ Berlin SO/ Deutsche Schallplatten Japan (by Tokuma) เฮอร์บิคกับบราห์มส์ที่มาจากวงเบอร์ลินซิมฯ ที่ตีความในแบบยุโรปกลางตอนใต้ เสียงจึงแปร่งทั้งรายละเอียดและลักษณะการประสมรูปวง (ไม่มีรูปน๊า) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:05:51

ความคิดเห็นที่ 47 34. Hughes (2006)/ Stuttgart PO/ Quartz (Complete 3CDs) *with Haydn Var., Academic & tragic Overtures ฮิวจส์กับวงสตุตการ์ด (อดีตของเซลิบิดาเค) ที่ตีความบราห์มส์ในยุค 2000's ได้รสชาติการฟังที่น่าทึ่ง แม้ว่าจะขาดอำนาจ Tyrannous ไปบ้างก็ตาม... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:08:50

ความคิดเห็นที่ 48 35. Janowski, Marek (1984)/ Royal Liverpool PO/ ASV Quicksilva เป็นบราห์มส์ที่ทั้งแห้งและไม่มีแรง... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:15:02

ความคิดเห็นที่ 49 36. Jochum (Live in 60's)/ Bavarian Radio O/ Green Hill *with Mozart: Sym. No. 30 โยคุมในยุค 60's ที่ทำให้ผู้เขียนรู้สึกอิ่มเอมกับบราห์มส์ที่โรแมนติกแบบ Wagnerian ที่ไม่ล้นไม่เกิน...ก็ชอบแบบไม่มีเหตุผลน๊า :-p จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:18:31

ความคิดเห็นที่ 50 37. Jochum (1976)/ (Royal) Concertgebouw O/ Tahra Centenaire EJ III (4CDs) *with various orchestral works ผู้เขียนมักมีไบแอสในทางบวกกับวาทยกรโยคุมเสมอ และสำหรับงานบันทึกบราห์มส์ในปี 1976 กับคอนแซร์ตเกอบาวนี้ ก็มีไบแอสด้วยเหมือนกัน... ...ผู้เขียนมองเห็นชายชราสองท่านสนทนากันด้วยภาษาดนตรีอย่างเป็นมิตร ท่ามกลางอากาศที่เย็นชื้น ตั้งแต่เริ่มฟังจนกระทั่งจบ... ใช่แล้วจ้ะ โยคุมเป็นเพื่อนของบราห์มส์... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:23:09

ความคิดเห็นที่ 51 38. Jochum (Live 1979, May 25th)/ Staatskapelle Dresden/ Meteor *with Haydn: Sym. No. 94 งานบันทึกนี้ดี จนกระทั่งทางญี่ปุ่นนำเอาไปออกเป็นซีดีคุณภาพสูงแบบ SM อย่างเป็นทางการ ในขณะที่ที่ผู้เขียนมีฟังอยู่นั้น เป็นแบบไม่เป็นทางการ (HA HA) ผู้เขียนต้องยอมรับโดยดุษณีว่า โยคุมเป็น Romanticism man ที่หลงใหลในบราห์มส์ และเป็น Brahmsian คนหนึ่งที่หาคู่เปรียบได้ยาก... Long Live Jochum... (ไม่มีรูปน๊า) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:27:24

ความคิดเห็นที่ 52 39. Karajan (1955)/ Philharmonia O of London/ EMI The Karajan Collection *with Schumann: No. 4 คารายานในวันวารที่ยังหวานอยู่กับ Walter Legge แห่ง EMI ผู้ซึ่งไม่โปรดที่จะฟังงานของบราห์มส์มาก่อน จนกระทั่งมาพบกับ Toscanini ผู้ยิ่งใหญ่ที่อิตาลีและลอนดอน, วอลเทอร์ เลกก์จึงเปลี่ยนความคิด... เราจึงเห็นอิทธิพล Intensity บางส่วนของทอสกานินิในดนตรีของบราห์มส์ที่คารายานกำกับ และผู้เขียนต้องกล่าวว่า รู้สึกอิหลักอิเหลื่ออยู่บ้าง แต่คารายาน ก็ยังเป็นคารายาน เขาสามารถทำให้เรามีความสุขอยู่กับความเป็นดนตรีอยู่ได้เสมอ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:34:01

ความคิดเห็นที่ 53 40. Karajan (1977)/ Berlin PO/ DG Galleria *with No. 3 บราห์มส์ที่โอ่อ่า อบอุ่น สมาร์ท และค่อนข้างไว้ตัวจากคารายาน และแม้จะทำให้เรารู้สึกว่า บราห์มส์อาจจะอยู่ไกลจนเอื้อมไม่ถึง แต่เสียงที่เย็นชากลับน่าฟังพิลึก! (ไม่ได้กัดฟันชมเลยน๊า อิอิ) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:42:55

ความคิดเห็นที่ 54 41. Karajan (Live in Salzburg 1983, Aug 27th)/ Berlin PO/ Memories Excellence (Complete 2CDs) เป็นบราห์มส์ของคารายานที่มี "เสียง" ในแบบที่ผู้เขียนชื่นชอบอยู่ แม้จะคล้ายคลึงกับในปี 1977 แต่ผู้เขียนรู้สึกว่า ใน Live ปี 1983 ที่ซัลบวร์กนี้...บรรยากาศจะอุ่นขึ้นอย่างเรื่อยๆ...น่ารื่นรมย์นัก... (สำหรับท่านผู้อ่านที่ไม่ชอบคารายาน ได้โปรดเห็นใจผู้เขียนด้วยว่า ไม่ได้แกล้งชมเลยจริงๆ น๊า) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 13:46:43

ความคิดเห็นที่ 55 เป๊งงงง พักกินข้าว จากคุณ : Genzo เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 53 14:11:07

ความคิดเห็นที่ 56 42. Keilberth (1960)/ Bamberg SO/ Teldec Japan *with No. 2 บราห์มส์ในแบบ Traditional Mold ที่มีบรรยากาศโรแมนติค แต่ไม่เยิ่นย้วย ...จะเป็นที่น่าเสียดายอย่างแน่ๆ หากคีลเบิร์ธกับบัมแบร์กของเขาจะถูกมองข้ามไปในตลาดวาทยกรโดยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผู้เขียน... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:05:17

ความคิดเห็นที่ 57 . แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 13:12:28 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:10:43

ความคิดเห็นที่ 58 43. Kempe (1975)/ Munich PO/ Membran Artone (Complete 4CDs) *with Bruckner: Sym. 4 & 5 ผู้เขียนมีความคาดหวังสูงมากกับซิมโฟนีไซเคิลนี้ของเคมเป แต่เมื่อได้ฟังอย่างเอาใจช่วยหลายต่อหลายครั้ง ผู้เขียนต้องยอมรับอย่างดุษณีว่า เคมเปมีให้แต่ความแห้งแล้ง กอปรกับเสียงที่บันทึก+ทำซ้ำมาค่อนข้างคมและประหนึ่งผ่านการฟอกขาว...ทุกวันนี้ ผู้เขียนเลยได้แต่มองบอกซ์นี้ด้วยความชื่นชมเพียงแค่รูปลักษณ์การทำกล่องที่สวยงามเท่านั้น...เศร้าจัง... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:12:48

ความคิดเห็นที่ 59 44. Kempe (1976)/ BBC SO/ BBC Legends [40:06] *with Schubert: Sym. 5 ความยิ่งใหญ่ของเคมเปโดยแท้ที่จริงอยู่ที่ไซเคิลบราห์มส์ที่เขากำกับ Berlin PO สำหรับ Testament (ซึ่งผู้เขียนไม่มี) แต่สำหรับหมายเลขสี่กับ BBC SO ก่อนการจากไปอย่างกระทันหันของเคมเปแผ่นนี้ ทำให้เราต้องนึกชื่นชมมุมมองต่อบราห์มส์ที่เปี่ยมไปด้วยวิสัยทัศน์และความเป็นธรรมชาติ (Spontaneity) ของเคมเป แม้เสียงที่บันทึกจะดีเพียงแค่ยอมรับได้เท่านั้น... *แก้ไข: วง Royal PO ---> Berlin PO แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 14:24:02 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:21:14

ความคิดเห็นที่ 60 45. Kertesz (1972)/ Vienna PO/ Decca Japan Best 100 The Special *with No. 3 วาทยกรชาวฮังกาเรียนที่ไม่ได้ตั้งรกรากภายหลังที่อเมริกาอย่างเคอเตซ มักจะมีมุมมองต่อดนตรีของบราห์มส์และดวอชาคที่โรแมนติคและค่อนข้าง Luxuriant แต่ไม่ได้ละทิ้ง Transparency เสียแต่อย่างใด ส่งผลให้การรับฟังของเรา มักเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึกที่เต็มตื้นและลึกซึ้งอยู่เสมอ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:32:51

ความคิดเห็นที่ 61 46. Kleiber, Carlos (1980)/ Vienna PO/ DG The Originals งานบันทึกชิ้นประวัติศาสตร์ ประมาณว่า The must have ผู้เขียนมักจะมีข้อสงสัยว่า ใน "เสียงที่แห้งแต่เย้ายวน" กับ "การแกว่งขึ้นลงของกระแสเสียงที่ซ่อนเร้น-เก็บงำแบบบราห์มส์ที่มีรายละเอียดระยิบระยับ" ทั้งสองสิ่งนี้ คาร์ลอส ไคลสเบอร์ ทำได้อย่างไร? มีเรื่องแปลก คือ ผู้เขียนฟังงานบันทึกนี้มาแล้วหลายครั้ง...ครั้งแรก ผู้เขียนทั้งไม่ชอบและอึดอัด, ครั้งที่สอง ผู้เขียนเริ่มประทับใจ, ครั้งที่สาม ผู้เขียนเริ่มชอบ, ครั้งต่อๆ มา ผู้เขียนกลับรักที่จะฟังไคลสเบอร์มากขึ้นเรื่อยๆ ...ทั้งๆ ที่แต่ละครั้ง ในส่วนลึก ผู้เขียนก็ยังคงมีคำถามและความสงสัยต่อการตีความของไคลสเบอร์อยู่เสมอ...แปลกจริงๆ... Long Live Carlos Kleiber... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:44:21

ความคิดเห็นที่ 62 47. Klemperer (1956)/ Philharmonia O of London/ EMI The Klemperer Legacy บราห์มส์ที่แข็งแกร่ง จริงจัง และมีสารัตถะ...ประหนึ่งเป็นผู้ทรงภูมิ (ในเสียงแบบเยอรมันขนานแท้!) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:48:00

ความคิดเห็นที่ 63 48. Kletzki (Live 1965)/ Czech PO/ EMI IMG Artists GCoC (2CDs) *with Tchaikovsky: Sym. No. 5 etc. ผู้เขียนรอฟังงานบันทึกนี้มา 3 ปี จึงได้ซื้อฟัง (ในราคาย่อมเยา) และต้องยอมรับว่า เคล็ทสกีกับเชคฟิลฯ บรรเลงบราห์มส์ได้ Rustic ถึงอกถึงใจดีจริง... แต่กระนั้น ในเสียงลักษณะดังกล่าว ทำไมผู้เขียนจึงได้นึกไปถึงงานของ Tchaikovsky + Sibelius ได้อย่างไรก็ไม่รู้?? จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 13:53:08

ความคิดเห็นที่ 64 49. Kondrashin (1969-71?)/ Moscow Radio SO/ Venezia (Complete 4CDs) *with VC, 3 VSs & Hungarian Dances คอนดราชินในรัสเซีย ที่ให้ความรู้สึกแข็งกร้าวแต่อบอุ่นอย่างประหลาด, Tonal-balanced ดีอย่างไม่น่าเชื่อ มีความประทับใจเกินความคาดหมายเยอะมากสำหรับคอนดราชิน แม้เสียงบันทึกจะมี Dynamic range จำกัดอยู่บ้างในบางช่วงความถี่ แต่เสียงที่เอิบอิ่ม ติดหนืดๆ ให้ความรู้สึกเหมือนใช้เครื่องหลอดสุญญากาศ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 16:38:09

ความคิดเห็นที่ 65 50. Kubelik (1983)/ Bavarian Radio SO/ Orfeo (Complete 3CDs) ผู้เขียนชื่นชอบคูเบลิคสำหรับบราห์มส์ในไซเคิลนี้ของออฟีโอมาก...เป็นความโรแมนติคที่ละมุนละไม แต่จริงจังในการแสดงออก...ให้ความรู้สึกอิ่มเอมใจทุกครั้งที่ได้ฟัง... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 16:53:31

ความคิดเห็นที่ 66 51. Levine (1976)/ Chicago SO/ BMG Japan (Complete 2CDs) เลอวายน์กับชิคาโกซิมฯ ในปี 1976 ก่อนการเจิดจรัสกับไซเคิลของ Vienna PO ในอีก 10 ปีต่อมา (ซึ่งตอนนี้เลอวายน์กับ VPO ยังไม่ถูกทำออกมาขายใหม่) เป็นบราห์มส์ที่บรรเลงได้มาตรฐานสูง มีวิสัยทัศน์ และมีรสนิยม แต่ผู้เขียนยังสงสัยความโปร่งใสและความเป็นธรรมชาติ ที่เหมือนจะขาดไป ของ Autumnal symphony ชิ้นนี้จากเลอวายน์กับชิคาโก?? จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:00:31

ความคิดเห็นที่ 67 52. Lindenberg (1969)/ Nordwestdeutsche Philharmonie/ Warner Apex *with No. 3 บราห์มส์ในแบบ Traditional-mold อีกครั้ง...นี่เป็นงานของบราห์มส์หรือวากเนอร์กันแน่? จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:02:12

ความคิดเห็นที่ 68 53. Loughran (1974)/ Halle O/ EMI CfP (Complete 4CDs) *with VC โลรัง (อ่านอย่างนี้หรือเปล่าครับ? คุณ BWR อิอิ) กับฮัลเลฯ อดีตของบาร์บิรอลลี ให้เสียงบราห์มส์ที่ค่อนข้างแห้งปร่าและบางเบา...แต่การย่างก้าวของ Musical pulse กลับทำได้อย่างน่าทึ่ง แทบจะไร้ที่ติ! นี่เป็นสิ่งที่ผู้เขียนพยายาม หาเสน่ห์ที่อาจจะพอมีอยู่บ้างสำหรับการบรรเลงของโลรังเสียละกระมัง? ...แหะ แหะ ปล. ปกซีดี สื่อถึง "บรรยากาศส่วนหนึ่ง" ของบราห์มส์โฟร์ ได้อย่างน่าชื่นชม!! แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 53 17:12:24 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:10:57

ความคิดเห็นที่ 69 54. Maazel (1976)/ Cleveland O/ Scribendum (Complete 3CDs) *License by Decca ผู้เขียนรู้สึกว่า วงดุริยางค์แห่งคลีฟแลนด์ ดูเหมือนจะมี "นายวง" อยู่ท่านเดียวเท่านั้น คือ George Szell หลังการฟังมาแซลกำกับบราห์มส์ไซเคิลนี้ (ดอนานยี อาจจะใกล้เคียงอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เป็นอย่างนั้นตลอด)... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:15:17

ความคิดเห็นที่ 70 55. Mackerras (1997)/ Scottish Chamber O/ Telarc (Complete 3CDs) บราห์มส์ในแบบ Chamberic วงใหญ่ ที่เป็นมิตรจริงใจและโปร่งหู/โปร่งใสไม่เจือปนกิเลสตัณหาใดๆ ของผู้สื่อสาร (มั้ง? อิอิ) ... ...เป็นบราห์มส์ที่น่ารัก... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:20:06

ความคิดเห็นที่ 71 56. Marriner (1997)/ Academy of St. Martin-in-the-Fields/ Haenssler *with No. 3 บราห์มส์ของผู้ที่ถ่อมตนว่า ไม่ได้ลึกซึ้งกับบราห์มส์... น่าแปลกที่ตัวตนอันอ่อนน้อมของวาทยกรได้แผ่ลงไปถึงลักษณะการบรรเลงบราห์มส์ของ ASMF ด้วย... โฮ่!! จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:23:29

ความคิดเห็นที่ 72 57. Mengelberg (Live 1938 Mono)/ Concertgebouw O of Amsterdam/ Naxos Historical Great Conductors *with No. 2 "ความยิ่งใหญ่" ของบราห์มส์ถูกเปิดเผยผ่านความโรแมนติคที่เต็มไปด้วยความหมายอย่างลึกซึ้งทุกการโอ้โลม/ปฏิโลมของแต่ละกลุ่มเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์ที่ใหญ่ยิ่งของเมนเกลเบอร์ก (เหมือนสไปเดอร์แมนจังวุ้ย HA HA) นั่นคือ หากจะอ้างอิงวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณีของท่านสุนทรภู่แล้วไซร้ เราอาจจะกล่าวได้ว่า "หากบราห์มส์โฟร์เป็นห้วงมหรรณพ เมนเกลเบอร์กขอพบบราห์มส์สวัสดิ์เป็นมัจฉานั่นแล"... (เพ้อไปเรื่อย...) ปล. การรีมาสเตอร์งานในปี 1938 นี้ ดีอย่างไม่น่าเชื่อ!! จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 53 17:34:10

ความคิดเห็นที่ 73 58. Mravinsky (1973)/ Leningrad PO/ Venezia (Complete 2CDs) Aggressive Brahms...Highly recommended! จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:23:05

ความคิดเห็นที่ 74 59. Munch (1958)/ Boston SO/ BMG Japan *with No. 2 No nonsense Romanticism Brahms...Never nonsense... แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 20:37:56 จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:36:07

ความคิดเห็นที่ 75 60. Muti (1988)/ Philadelphia O/ Philips Trio (Complete 3CDs) *with Haydn Var. & Academic Overture Muti with Big-bold sound, the souvenir from Ormandy...but more than a bit of bright... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:42:53

ความคิดเห็นที่ 76 61. Nagano (2006)/ Deutsches SO Berlin/ Harmonia Mundi *with Schoenberg: Variations for O Nagano with anti-romantic approach...heartless in sound... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:46:51

ความคิดเห็นที่ 77 62. Ormandy (1967)/ Philadelphia O/ EMI IMG Artists GCOC (2CDs) *with Rachmaninov: Sym. 2 "Philadelphia sound, it's me" --Eugene Ormandy บราห์มส์ที่โรแมนติคและเปี่ยมไปด้วยพลัง... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:28:44

ความคิดเห็นที่ 78 63. Previn (1987)/ Royal PO/ Telarc Bravo! *with Academic Festival Overture บราห์มส์ที่เกือบ Routine และ เรียบง่าย... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:32:01

ความคิดเห็นที่ 79 64. Rahbari (1989)/ BRT PO, Brussels/ Naxos *with Tragic & Academic Festival Overtures บราห์มส์ที่ไม่มีอะไรให้น่าจดจำ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:33:47

ความคิดเห็นที่ 80 65. Rattle (Live 2008)/ Berlin PO/ EMI (Complete 3CDs) บราห์มส์ที่จงใจบ่งชี้เจตนาแห่งฤดูใบไม้ร่วงเกินไป...แต่เจตจำนงของแรตเติลก็น่าสรรเสริญอยู่ไม่น้อย... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:36:10

ความคิดเห็นที่ 81 66. Reiner (1962)/ Royal PO/ Chesky *with Beethoven: Egmont Overture เป็นหนึ่งในงานบันทึกบราห์มส์โฟร์ที่มีการบรรเลงท่อน Andante moderato ได้ลึกซึ้ง งดงาม หาคู่เปรียบได้ยาก... ...เป็นบราห์มส์ที่ปลอดโปร่งและสะอาดใสเสมือนหนึ่งท้องฟ้ามืดสนิทซึ่งประดับด้วยดวงดาวระยิบระยับในค่ำคืนแห่งปลายฤดูใบไม้ร่วงอันไร้เมฆหมอกใดๆ... Highly Recommended... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:42:38

ความคิดเห็นที่ 82 67. de Sabata (1939 Mono)/ Berlin PO/ Arkadia (2CDs) *with Beethoven: Sym. Nos. 3 & 6 etc. Phenomena Brahms อันชวนขนลุกจากเดอ ซาบาตา (นักฟังหูทองอย่าไปติเตียนเสียงบันทึกเลยน๊า) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:46:04

ความคิดเห็นที่ 83 68. Sanderling (1972)/ Staatskapelle Dresden/ Eurodisc (Complete 3CDs) บราห์มส์ที่เต็มไปด้วยความลื่นไหลมีชีวิตชีวา...Grab it! จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:47:30

ความคิดเห็นที่ 84 69. Sawallisch (1989)/ London PO/ Brilliant (Complete 3CDs) บราห์มส์ที่ขาดน้ำมันหล่อลื่นและขาดแม้กระทั่งสารัตถะ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:48:55

ความคิดเห็นที่ 85 70. Schmidt-Isserstedt (1973)/ North Deutsche RSO/ Scribendum (Complete 3CDs) บราห์มส์ที่เป็นลูกครึ่งเยอรมันตอนเหนือ (Teutonic) กับชาวสลาฟทางใต้... ให้รสชาติกลมกล่อมพิลึกๆ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:55:53

ความคิดเห็นที่ 86 71. Skrowaczewski (1987)/ Halle O/ Carlton IMP Classics *with Hungarian Dances Nos. 1, 3 & 10 อภินันทนาการจาก Tchaikovskian ท่านหนึ่ง ผู้เขียนต้องขอขอบคุณเป็นที่สุด... เป็นบราห์มส์ที่มีรสชาติและกลิ่นหอมของนิทาน...ฟังได้ไม่รู้เบื่อ... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:59:37

ความคิดเห็นที่ 87 72. Solti (1978)/ Chicago SO/ Decca Collectors Edition (Complete 4CDs) Romanticism Brahms ที่อบอุ่น เย้ายวน แต่สง่าผ่าเผย เป็นที่เสน่หาจับจิตจับใจผู้เขียน...ฟังมากครั้ง อาจจะเป็นโรคเบาหวานได้ (HA HA) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:03:35

ความคิดเห็นที่ 88 73. Steinberg (1959)/ Pittsburg SO/ Everest บราห์มส์แบบ Traditional-mold ที่แข็งแกร่ง และกระฉับกระเฉง จริงจังแม้กระทั่งท่อนที่แสดงความรู้สึกลึกซึ้ง... The tyrant open-up the door!!!!!!!! จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:05:47

ความคิดเห็นที่ 89 74. Stokowski (1974)/ New Philharmonia O/ IMP BBC Radio Classics สโตกีในวัย 92 ปี ที่ยังเร่งร้อน รุกเร้ากับบราห์มส์...เป็น High-voltage Brahms ที่ชวนให้ประทับใจไม่รู้ลืม แม้เสียงที่บันทึกจะไม่ได้มาตรฐานเอาเสียเลย... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:11:30

ความคิดเห็นที่ 90 75. Suitner (1986)/ Staatskapelle Berlin/ Berlin Edel (Complete 8CDs) *with Dvorak: Complete Sym. ซุทเนอร์กับ Slavonic Brahms ที่ไม่ละทิ้งความโรแมนติคแบบพิลาสรำพันไปซะหมด...น่าชื่นใจจริงๆ น๊า... จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:13:07

ความคิดเห็นที่ 91 76. Svetlanov (1981)/ USSR State SO/ Warner Svetlanov Edition Vol. 33 (Complete 3CDs) Brahms in Russia! (Beer in Rush Psalm)  :-) จากคุณ : St@rGazer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:28:13