 |
ความคิดเห็นที่ 74 |
|
ไดอารี่ชาวเมือง
บทที่ 4: Id always be, BESIDE you
เสาร์ 20 กุมภาพันธ์ 2010
ขากลับนี่คนละเรื่องกะขามา อาจเพราะเหนื่อยเปลี้ยกันเต็มที่ หรือเพราะต่างคนต่างอยากจมอยู่กับตัวเอง เพื่อให้สมองลำดับภาพทุกภาพ บันทึกทุกความทรงจำไว้ให้ได้มากที่สุดในใจแต่ละคนจะทำได้ หันไปมองพี่สาวตากล้องเต๊บบ้างตู๊บบ้าง แต่รับประกันความคมชัดเมื่อถ่ายเฉียง นั่งอมยิ้มเพลิน มือกดดูรูป ดูคลิปไปตลอดทาง มีครั้งนึงยกกล้องแนบหูกันเลยทีเดียว ไอ้เราก็คิดว่าโทรศัพท์คุยกับพี่เดวิด พอแซวแน้ทำเป็นเลื่อนคลิปไปคลิปอื่น ทันเห็นหรอกว่า แอบดูคลิปขอบคุณของพี่เทวดาใช่มั้ยล่ะ
พวกเราถึงที่หมายตอน 2 นาฬิกา วันเสาร์ อ่อนเปลี้ยกันเต็มที่ แต่วันรุ่งขึ้นก็นัดหมายกันไปให้กำลังใจพี่เทวดากับงานบ้านและคอนโดอีกแล้ว เสียดายที่อันกับพี่อู๋ และพี่โมไปไม่ทันตอนน้องร้องเพลง อยู่บำรุง มีเพียงพี่เอ๋ คอนถม ทำหน้าที่หนึ่งเดียวของชาวเมืองค่ะ ตอนไปเจอกับกลุ่มน้องๆ เป็นตอนที่น้องกำลังเดินออกจากศูนย์ประชุม ไม่รู้ว่าพี่เอ๋ พูดอะไรกับน้อง ทันใดนั้นน้องทีก็หันขวับมา พร้อมกับหยุดเดิน แล้วยิ้มหวานให้ พวกเราสามคน เอาไงล่ะ จากแค่ได้โบกมือทักทายน้อง ก็โอเคแล้ว ก็ต้องเดินไปหาน้อง พวกเราทำถูกแล้วใช่มั้ยคะ คงถูกเนอะ ขอบคุณพี่เอ๋มากนะคะ ที่ใส่ใจพวกเรา
แล้วน้องก็ทักทายพวกเราว่า เป็นไงเหนื่อยมั้ย ได้พักผ่อนกันยังครับ อ้าว พี่โม กับพี่อู๋ บอกทีหลังว่ายืนอึ้งอยู่ ไม่มีใครตอบเลย อันก็เลยตอบไปว่า ไม่เหนื่อย ก็ถึงบ้านตีสอง แค่นี้ก็หน้าบานกันแล้วแหละ ทันใดนั้น น้องเทวดาก็ยังทำตัวน่า สมกับที่คอยแก้ตัวให้ คอยเข้าข้าง (อ้าว ยอมรับละเหรอว่าเข้าข้าง ) กับประโยคที่เล่าไปบ้างแล้วว่า มา ครับมาถ่ายรูปกัน อย่างที่บอกนาทีนั้น รู้ตัวอีกทีไปยืนข้างน้องได้ไงไม่รู้อย่างรวดเร็ว พี่โมบอกนางแบบพร้อม นายแบบพร้อม โดยไม่สนเลยว่าตากล้องพร้อมมั้ย อิอิ ก็แหม นานๆ ทีศิลปินเอ่ยปากชวนถ่ายรูปอ่ะ กะลังดี และปลาบปลื้มกับความน่ารักของน้องได้ไม่นาน ถ้าไม่มีประโยคนี้พี่ก็ว่ามันก็คงไม่ใช่ ทีอ่ะเนอะ พี่ วันนี้ผมอ่ะทำงานบ่ายสองนะ ทำไมเพิ่งมา จับใจความได้ประมาณนี้ล่ะค่ะ กร๊ากกกกก ไงล่ะ โดน เอาน่าเผื่อน้องเค้าจำไม่ได้ ไงก็ต้องตอบโต้ บ้างไรบ้าง เลยบอกไปว่า โห น้องทีพี่มาจากภูเก็ตนะ ก็เลยช้า ให้ตายค่ะ เทวดาช่างเหมือนนางฟ้ามาก ตรงที่ หาได้ยอมใครง่ายๆ ไม่ ตอกเรากลับมาอีกว่า แล้วเมื่อคืนอ่ะ อ้าว จำได้อีกแมะ บางคนบอกจำไม่ได้ได้ไง ก็ตัวเองเพิ่งบอกเค้าไปหยกๆ ว่าถึงบ้านตีสอง เออ กำ ได้แต่คิดในใจ เอาเห้อะ พวกพี่ชาวเมืองยอมให้ก็ได้ เพราะรู้ดีว่าน้องเทวดาน่ะ พร้อมยอมแพ้ ให้แค่คนๆ เดียว ใช่มั้ยล่ะ ยังมีพี่ที่พร้อมยอมแพ้ให้เสมอ ฮิ้ว เอาคืนได้แค่หน้าทู้นี่แหล้ะเรา กำ
สงบศึกชาวเมืองแพ้ให้เทวดาไปแล้ว ก็ได้รูปมาเป็นที่ระลึก ดอกไม้โครงการบ้าน whizdom เค้าให้น้องทีมาส้วยสวยเนอะ ได้ข่าวว่าพนักงานที่บูธก็ใส่ชุดสีส้วย สวย สีเดียวที่เจ้าซุ่มจะเลือกถ้าให้เหลือสีเดียวในโลกเสียด้วย ทั้งๆ ที่ตัวเองชอบสีเขียว งง อย่างเราชอบสีเขียวมาก ต่อให้ยังไงก็จะตอบสีเขียว ไม่เอนเอียงไปสีอื่นแน่ โดยเฉพาะสีที่ไม่เคยมีบันทึกมาก่อนว่าเราไปบอกว่าเราชอบตอนไหนอ่ะเนอะ
จากนั้นน้องก็เดินทางกลับค่ะ กลับรถไฟใต้ดิน พร้อมพี่ป้อม AR เสียด้วย ชาวเมืองคงอยากเห็นเทวดานั่งรถไฟใต้ดินเนอะ อันก็อยากเห็น แต่เห็นคนตามไปเยอะแล้ว คิดว่าเป็นเวลาส่วนตัวน้องด้วยแหละ ประกอบกับมีนัดกับจี้เข็ม ก็เลยอดดูเจ้าซุ่มนั่งรถไฟใต้ดินเลย อิอิ พอลากับพี่เข็ม และพี่เอ๋ แล้วก็ไปเจอพี่เออีก อิอิ ลั้ลลากันเต็มที่ จนวินาทีสุดท้าย
-------------------------------------------
ท้ายนี้อยากขอบคุณครอบครัวน้องทีทุกท่าน ที่อยู่เคียงข้าง เป็นส่วนดีดี ส่วนหนึ่งในชีวิตของน้อง และหล่อหลอมให้น้องเป็นน้องทีในทุกวันนี้ ไม่ว่าจะ พ่ออั๋น คุณยาย น้าน้อง น้าโหน่ง น้าแนน น้องไทม์ น้องฟาง น้องเบย์ และท่านอื่นๆ ทุกท่าน รวมถึงแม่เสาร์ ที่หนูยังจำสายตาอบอุ่น ใจดีของแม่เสาร์ได้ไม่ลืม คือ หนูนึกถึงแม่หนูที่ใต้น่ะค่ะ ที่ไม่เคยบ่นว่าอะไรหนูเลยสักครั้ง เวลาหนูกลับถึงบ้านวันเสาร์-อาทิตย์ ซึ่งห้าเดือนที่ผ่านมาไม่ได้กลับเลย นับสัปดาห์ได้ เค้าก็ยังยิ้มให้หนู ด้วยความรักเอ็นดูทุกครั้ง ในใจเค้าคงอยากบอกหนูว่า ดีใจทุกครั้งที่หนูกลับบ้าน ที่ลูกทุกคนกลับบ้าน ชาวเมืองทุกคนที่ยังมีพ่อแม่ หรือปู่ย่า ตายาย ที่คอยรัก คอยห่วง ทุกครั้งที่เราท้อ เราเหนื่อย ก็จะยังมีเค้าคอยเป็นกำลังใจ แค่ได้กลับไปเจอสายตาอบอุ่นของพวกเค้า เราก็อุ่นใจได้เสมอว่า ยังมีที่แห่งหนึ่ง ที่เรากลับไปพักพิงได้ มีคนๆ นึงที่รักเรา รักด้วยความบริสุทธิ์ใจ ชีวิตเราบนโลกใบนี้ก็ช่างคุ้มค่าที่ได้เกิดมา และก้าวเดินต่อไปในทุกวันแล้วล่ะคะ
ขอบคุณ ครอบครัวน้องนางฟ้าทุกท่านที่อันเอ่ยถึงบ่อยๆ ครั้งนี้ไม่มีโอกาสได้พบ อยากบอกทุกคนว่า พวกเราน้องนิก และจะดูแลปกป้องน้องอย่างนี้ตลอดไปค่ะ
ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีท่านอื่นๆ ที่เมตตาเอ็นดูชาวเมืองเสมอมาค่ะ ไม่รู้ว่าพวกเราทำบุญด้วยสิ่งใดถึงได้วาสนาดี มีคนหยิบยื่นน้ำใจให้มากถึงเพียงนี้ ถึงขนาดให้คนซื้อข้าวมันไก่ใส่กล่องมาให้ถึงคอนโดตอนเช้า ก่อนออกไปหาน้องที ขนาดนั้น หนูไม่รู้จะพูดอะไรได้มากกว่า ชาวเมืองผู้ใหญ่ใจดีท่านนี้มากค่ะ ขอบคุณที่ดีกับชาวเมืองทุกคนนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณน้องอิชย์ ด้วยครับ สำหรับการช่วยน้องนิกตอบคำถาม คอยส่งซีนให้น้อง พี่อิชย์เป็นพี่ที่น่า และใจดีมากจริงๆ ค่ะ น้องนางฟ้าก็น่ารักคอยชวนพี่อิชย์คุยด้วย ขอบคุณที่น้องอิชย์เต็มใจถ่ายรูปกับชาวเมืองที่ลั้ลลากันเกินเหตุด้วย อิอิ เอ่อ ความจริงเรื่องพี่สาวคนนึงคนนั้นในกลุ่มชาวเมือง ก็คือความจริงนะคะ เค้าปลื้มน้องอิชย์จริงๆ จ้า คนที่มาจากคอนถมอ่ะจ้ะ อิอิ
ขอบคุณน้องเทวดา นางฟ้า ที่ยังรักษามิตรภาพความเป็นพี่น้องมาได้ถึงทุกวันนี้ ท่ามกลางความกดดันมากมาย ขอบคุณนางฟ้าที่เป็นกันเอง ดูแลเอาใจใส่กับพี่ๆ เพื่อนๆ อีก 11 คน ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอ และนั่นไม่ยากเลยที่จะทำให้คนใครนึงยอมก้าวจากโลกส่วนตัวออกมาสู่โลกภายนอกที่มีทั้งดีร้าย สำคัญที่วันนี้เรามีใครสักคนพร้อมหยัดยืนก้าวไปเคียงข้างเราหรือไม่ต่างหาก ขอบคุณเทวดาที่เป็นคนๆ นั้น คนที่พร้อมยอมเปิดรับมิตรภาพที่จริงใจของน้องๆ และเพื่อนๆ ทั้ง 11 คน คนที่ทำให้เราเห็นว่า ความรัก ความอบอุ่น ทลายกำแพงในหัวใจคนเราได้
ขอบคุณชาวเมืองคนมีปีก ทุกคน ทัพหน้าที่ต้องใช้ความเข้มแข็ง และอดทนมากแค่ไหน ในฐานะหน้าบ้าง หลังบ้าง กลางบ้าง รู้ และเข้าใจดีค่ะว่า ทัพหน้าโดยเฉพาะน้องมายด์นั้น ต้องมองโลกในแง่ดีแค่ไหนถึงทำหน้าที่ตรงนี้แทนชาวเมืองทุกคนได้
ส่วนทัพหลัง ถ้าไม่มีพวกเรา ทัพหน้า หรือคนที่ไปออกหน้าแทน ไม่มีพลังใจทำเช่นนั้นได้แน่ค่ะ นั่นเป็นเหตุที่ว่า ไม่ว่าพวกเราจะทำอะไรพวกเราก็จะนึกถึงกันและกันเสมอ แค่ได้คิดว่า พวกเราจะดี๊ด๊ากันแค่ไหนนะ จะยิ้มกันแก้มแตกแค่ไหนน้า ทัพหน้าทุกคนเค้าก็มีเรี่ยวแรงตามน้องๆ และเผชิญทุกสิ่งทุกอย่างแล้วล่ะคะ เพราะไม่ว่า สุข ทุกข์ เศร้า ซึ้ง เปรี้ยว ขม หรือหวาน ทุกความรู้สึกเราชาวเมืองรับรู้ไปพร้อมๆ กัน นับตั้งแต่เมื่อเจ็ดเดือนที่แล้วจนถึงทุกวันนี้ และตลอดไป
สำคัญที่เรามีกัน
คนอื่นคนใดนั้นไม่มีความหมาย
สำคัญที่วันนี้คนเคียงข้างกาย
ยังเป็นคนคนนั้นไง ดั่งเช่นวานวัน
ไม่มีสิ่งใดล้ำค่า
เกินไปกว่า เธอ และฉัน
ก็เพราะคนเราต้องใช้เวลาเพื่อผูกสัมพันธ์
ใช่จะกัน เพราะคำคนเชียร์ อิอิ
ป.ปีก กร๊ากกกกก กลอนมันจบไม่ลงน่ะจ้า ก็เลยออกมาแบบนี้ ไม่ว่ากันนะคะ อิอิ ยังไงก็เรื่องจริงอ่ะเนอะ หรือไม่จริง คิกคิกคิกคิกคิก
159 159 159 159 159 159 159 159 159
แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 03:02:51
จากคุณ : 19 x 25 สูตรคูณหัวใจ (lovelivers)
เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 02:26:08
ถูกใจ : FakFa, suneos, Osarusan, xam, HMnism, cherry latte, mocca berry, love_remember, ป้าบางโพ, I am Golda
| จากคุณ |
:
*---* 
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 ก.พ. 53 20:31:51
|
|
|
|
|
ร่วมเป็นกำลัง
กับทุกก้าวย่างแห่งการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุดของเทวดา & นางฟ้า 
บ้านใหญ่พี่ที V5
บ้านใหญ่น้องนุกนิก V9
บ้านหลัก T'Nick
Facebook T'Nick
มารยาทแฟนคลับที่น่า
