"ถึงพี่อ็อดและพี่ๆ วงคีรีบูนที่รัก" (ปูนนี้ก็เพ้อเจ้อได้ค่ะ สวนกระแสความร้อน)
|
|
พี่อ็อดและพี่ๆ วงคีรีบูนที่คิดถึง
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่หัวใจถูกเปิดให้รักเสียงเพลง ด้วยบทเพลง หากรัก จากวงคีรีบูน ตอนนั้นฉันเพิ่งอยู่ ม.ต้นเองนะคะ (ออกแนวเฉิ่มและตั้งหน้าตั้งตาเรียน) จำได้ชัดเจนว่า วันนั้นฉันไปเที่ยวงานโรงเรียนกับพ่อแม่ มืดแล้วเรากำลังจะกลับบ้าน พอดีได้ยินเสียงดนตรีดังมาจากเวทีกลาง มีคนเดินผ่านไปพูดว่า วงคีรีบูนมา ผู้คนต่างมุ่งหน้าไปยังเวทีคอนเสิร์ต ส่วนฉันแม้ว่าอยากจะวิ่งตามไปดูด้วย แต่ไม่สามารถเดินละจากครอบครัวไปคนเดียวได้ และฉันก็ไม่มีบัตร ในวัยขณะนั้นยังไม่รู้จักขอตังค์พ่อแม่ไปดูการแสดงคอนเสิร์ตอะไรที่ไหนเลย
เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเสียงพี่อ็อดร้องเพลง หากรัก...เป็นเหมือนเมฆลอยไปในฟากฟ้ากว้างไกลตา ไม่หวนมา ลมยังพาเมฆน้อยเลื่อนลอยไป... ไพเราะเหลือเกิน ฉันฉุดมือแม่ให้หยุดยืนฟังและพยายามชะเง้อมองไปทางเวทีเผื่อว่าจะเห็นตัวคนร้องบ้าง ไม่มีทางเป็นไปได้ คนดูเยอะมากและไกลเกินมาก จะมีก็แค่ไฟแสงสีที่สาดส่องลงมาจากโครงเหล็กเหนือเวทีพอทำให้เด็กสาวแรกรุ่นคนนี้ตื่นตาตื่นใจ แต่มันก็ไม่กินใจเท่ากับเสียงหวานซึ้งที่ได้ยิน เสียงกีตาร์ก็เพราะมาก อะไรไม่รู้ทำให้ฉันก็รักสวยรักงาม อยากดูดีหากบังเอิญได้เจอพี่อ็อดเข้าสักวัน (ฝันไปเถอะนะสาวน้อย !)
| จากคุณ |
:
สมาชิกเจ้าเก่า   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 มี.ค. 53 13:15:23
|
|
|
| 
คิดถึงเพื่อนอ่ะ ..
