บุญชูน้อย...แห่งวัดเลียบ
|
|
จะมีกี่คนที่ได้ผ่านชีวิตการอยู่วัด...ยิ่งในสมัยนี้ วัดเหมือนอีกโลกนึงของเด็กวัยรุ่นเลยเชียว...
คุณพ่อคุณแม่ผู้มองการณ์ไกลเห็นว่าการมาอยู่วัดมีแต่ข้อดีกับดี (ยกเว้นอย่างเดียว คิดถึงลูก) ได้ใกล้ชิดพระพุทธศาสนา มีผู้ดูแลเป็นพระสงฆ์องค์เจ้า ก็สบายใจไปหลายเปลาะแล้วค่ะ
สงสารเด็กน้อยตัวดำ ๆ อวบอ้วน ผมหยักศกหน่อย ๆ ใหม่ ๆ คงร้องไห้ทุกคืน แต่น้องก็สามารถอยู่ได้ดัวยตัวเองมาหกปีเต็ม
น้องบอกว่า กิจวัตรที่ทำเป็นประจำเกือบทุกอาทิตย์คือ วันศุกร์เย็นกลับบ้านที่สุพรรณ ตีสามของเช้าวันจันทร์ตื่นนอนแล้วนั่งรถตู้จาสุพรรณฯ เข้ามากรุงเทพ เพราะคิดถึงที่บ้านเหลือเกิน พอมาถึงรร.แล้วก็ มีหน้าที่หลักคือนำสวดมนต์ นำร้องเพลงชาติ ร้องเพลง รร. สวนกุหลาบ
ที่อยากเล่าเรื่องนี้ ไม่ได้อยากให้สงสารน้องหรืออะไรนะคะ แต่อยากเล่าถึงแนวความคิดในการปลูกฝัง เลี้ยงดูน้องของครอบครัวน้องว่า ตั้งใจหล่อหลอมน้องออกมาอย่างไร ซึ่งตรงนี้เรานับถือในครอบครัวของน้อง และรร.สวนกุหลาบ
แม่ของน้องเคยบอกว่า ไม่มีใครอยากอยู่ไกลลูก แต่เค้าเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกแล้ว........
ชีวิตน้องตอนมาอยู่วัดก็เศร้าอยู่สามสี่เดือนแรก พอมีเพื่อน คุ้นเคยกับสถานที่ น้องก็มีความสุขตามประสา น้องรู้ว่าน้องต้องปรับตัวและน้องก็ทำได้ดีด้วย (ปล.น้องต้องช่วยเหลือตัวเองเช่นซักผ้าเอง น้องซักผ้าด้วยมือสะอาดมาก ขอบอก ใครอยากสมัครเป็นสะใภ้ไปหัดซักผ้าก่อนนะคะ)
| จากคุณ |
:
Nu_Nano  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 มี.ค. 53 15:21:14
|
|
|
| 
ไหนว่าจะไปเป็นสะใภ้ 55555+
