 |
ความคิดเห็นที่ 2 |
รูปอนจูบงกับดรีมทีม มะเอียเค้ากำลังทำนะคับ เอาใจช่วยเค้าด้วยละกัน ^_^
ยังไงเค้ามารีวิวละครให้ก่อนนะ
review ละครเวที Hey Bro
รีวิวในฐานะของคนธรรมดาที่ไม่ได้เป็นเมนจินกีนะฮะ ไปนี่ไม่ได้คาดหวังอะไรล่วงหน้าเลย
เรื่องย่อคร่าวๆก็คือ พี่น้องสองคนที่รักกันมาแต่เด็ก (จินกีเล่นเป็นน้องชื่อ จูบง) แต่พอโตขึ้นก็มีเรื่องให้ผิดใจกัน เพราะพี่ชายพาพ่อไปถล่มงานแต่งของน้องโดยที่พี่มันก็ไม่ได้ตั้งใจ ผ่านไปหลายปี สองคนนี่ก็ต้องกลับมาเจอกันในงานศพของพ่อตัวเอง ทั้งสองคนไม่เคยติดต่อไปหาพ่อแล้วก็ไม่ติดต่อกันเองเลยตั้งแต่ที่แม่ตายไปเมื่อสามปีที่แล้ว พอพ่อตายพี่น้องเลยกลับมาเพื่อช่วยกันหาสมบัติที่พ่อซ่อนไว้ แล้วเหตุการณ์ต่างๆก็ทำให้เค้ากลับมารู้คุณค่าของความรักของพ่อกับแม่ เข้าใจคำว่าครอบครัว แล้วก็กลับมาเป็นพี่น้องที่รักกันเหมือนเดิม >> เล่าได้กะหลั่วมาก รู้ตัว เอาไว้ไปอ่านเนื้อเรื่องเต็มๆจากโรสเอาละกัน ถ้าคุณเธอจะโพสนะ แหะๆ
รอบแรกที่ดูตอนบ่ายสาม รอบแรกนี่เค้ามัวตื่นตาตื่นใจกับฉาก แสงสีเสียง เพลงเพราะๆแล้วก็มัวแต่พยายามทำความเข้าใจกับเนื้อเรื่องอ่ะ เลยไม่ได้โฟกัสที่อะไรเป็นพิเศษ แต่เค้าก็ว่าจินกีเล่นดี อาจจะเทียบไม่ได้กับนักแสดงคนอื่นๆ พวกนั้นเค้าสุดยอดมากๆอ่ะ ต่อให้เป็นตัวประกอบก็เล่นได้สุดๆไปเลย แต่ถึงยังไง ทุกครั้งที่จินกีออกมา ก็จะเรียกเสียงกรี๊ดเล็กๆ เสียงหัวเราะ ทำให้ยิ้มตาม หรือมีอารมณ์ร่วมได้ตลอด ลีดเดอร์ชายนี่ที่เราเห็นเค้าทำท่าทางตลกๆตลอดเวลาเนี่ย แต่พออยู่ใต้แสงไฟในละครเวที น้องก็มีคาริสม่ามากๆเลยนะ
เล่นจบนักแสดงก็ออกมาอังกอร์ เค้าก็ถ่ายแฟนแคมไป แต่ไม่ค่อยมีอะไรมาก เพราะจินกีก็ไม่ได้ออกมาอังกอร์ทำท่าฮาๆบ้าบอแบบรอบอื่นๆเท่าไหร่ ก็จบไป (ใจจริงอยากแอบถ่ายทั้งเรื่องเลยอ่ะ แต่ทำไม่ได้จริงๆ อยากให้ทุกคนได้ดูด้วยกัน)
มาถึงรอบทุ่ม.. โอ๊ยยจะบ้าตาย รอบนี้สุดๆไปเลยทั้งคนดูคนเล่น เข้าใจแล้วว่าถ้าคนดูส่งมาเยอะๆ คนเล่นก็จะแสดงพลังเยอะตามไปด้วย ปล่อยของกันทั้งสองฝ่าย
คนดูรอบนี้เหมือนพวกบ้าจี้อ่ะ อะไรนิดหน่อยก็ขำก็อินไปหมด จินกีเองก็เล่นรอบนี้แล้วจะพักยาว ไปแสดงอีกทีรอบวันที่ 9 เลย เพราะงั้นน้องก็เลยสุดๆเหมือนกัน เล่นต่อกันสองรอบมันเล่นไม่เหมือนเดิมเหอะ รอบสองบ้าขึ้น ดัดจริตขึ้น ท่าเยอะขึ้นจนกรี๊ดแทบไม่ทัน ดูไปขำไปวี๊ดวิ้วไปจนเหนื่อยเลย
แถมรอบนี้ เค้าเองไม่ต้องมาพะวงกับเรื่องเนื้อเรื่องแล้ว เลยโฟกัสจินกีได้เต็มๆ น่ารักทนไม่ไหว ยิ่งตอนมันกระโดดๆๆไปหาเจ้าสาวในฉากแต่งงาน (ไม่ใช่ตอนจบของเรื่อง และไม่ใช่การสปอยล์นะฉากนี้) ฉากมัดจุกสองข้างตอนย้อนวัยเด็ก (รอบแรกๆเห็นบอกกันว่ามัดจุกเดียวด้วย >//<) ลากยาวไปถึงตอนอังกอร์ที่ก้มลงขอบคุณอยู่ดีๆก็ลงไปนอนกลิ้งที่พื้นแทน กล้องวีดีโอเค้าแทบหลุดจากมือเลย น่ารักไม่ทนแย้วววว~~
แต่ก็ใช้ว่ามีแต่ฉากฮาๆนะ ละครเรื่องนี้ แก่นแท้จริงๆเค้าว่าเป็นละครเศร้า สอนใจมากๆด้วย เพียงแต่เลือกถ่ายทอดออกมาในด้านตลกเท่านั้นเอง
พอถึงฉากที่กินใจจริงๆ เค้าร้องไห้น้ำตาไหลพรากเลย แล้วไม่ใช่แค่เค้าเหอะ อิเด็กข้างๆ หรือคนรอบๆตัวก็ร้องกันหมด สะเทือนใจจริงๆนะ ดูจบ อยากโทรไปบอกแม่มากเลย ว่ารักแม่มากกกกกนะฮะ
ส่วนเรื่องการจองตั๋วละครเวทีนี่..ความจริงมาซื้อที่หน้าโรงได้นะ เพราะเค้าล๊อคที่ดีๆมาปล่อยขายวันนั้นด้วย เพราะงั้น ใครจะมาดู เค้าก็แนะนำสองทางนะ คือ
หนึ่ง ซื้อล่วงหน้าผ่านเนตแบบเค้า ข้อดีคือ มั่นใจได้ก่อนเดินทางว่ามีตั๋วไปดูแน่นอน แต่จะได้ที่ดีหรือไม่ ขึ้นอยู่กับความไว ปล่อยขายทางเนตเมื่อไหร่ก็จองเลย (อยากได้คอนแทคของคนที่จะจองให้ มาถามเค้าได้ฮะ)
หรือสอง ไปเข้าแถวซื้อวันเล่นนั่นแหละ อย่างเล่นบ่ายสาม ตอนบ่ายครึ่งก็เปิดขายละ แต่ต้องเสี่ยงดวงนิดหน่อยว่าบัตรจะเหลือไม๊ แล้วจะได้ที่ตรงไหน (ส่วนใหญ่ไปไวก็ได้ที่ดีๆฮะ)
ปล. ราคาบัตร 80,000 วอนฮะ (ส่วนถ้าซื้อผ่านคนกลางก็บวกเพิ่มนิดหน่อยนะ) ซื้อแล้วได้ pamphlet โปสเตอร์ แล้วก็หนังสือ คนละหนึ่งชุดด้วยนะ คุ้ม ^^
ลงชื่อ :: เค้าเอง นกซูบ้านลำแสงสะเดิด ^^
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 53 22:46:04
| จากคุณ |
:
นกซู...คุณค่าที่อิจงคู่ควร (ตาปลาวาฬ*)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 พ.ค. 53 22:43:23
|
|
|
|
|
