ความคิดเห็นที่ 1 |
Chapter 9
เวลาก็่ล่วงเลยไปจนเกือบสามทุ่ม เหล่าบรรดาแก๊งอสรพิษทั้งแบบชั่วคราวและถาวร ถึงได้เพิ่งมีโอกาสออกจากร้านกัน
"แล้วนวกกลับยังไงเนี่ย หรือต้องให้พี่ไปส่ง?" โตโน่หันมาถามเกรซ
"ไม่ต้องฮะ พี่โตโน่ เดี๋ยวมีคนมารับ" พูดจบ รถมาซด้าสามคันใหม่เอี่ยมก็แล่นมาจอดที่หน้าร้านพอดี "นั่นไง มาแล้ว"
"เออ เดี๋ยวนวก" โตโน่ร้องเรียก "ตกลง นวกได้ถามเกรซให้พี่มั่งยังอะ" ประโยคหลังนี้ โตโน่กระซิบ พร้อมทำสายตาเป็นประกาย
"อ๋อออ ยังเลยฮะ เดี๋ยวพรุ่งนี้นวกถามให้นะฮะ พี่โตโน่" เกรซยิ้มเหยียด "ไปก่อนนะฮะ บ้ายบาย ทุกคน"
เกรซวิ่งไปขึ้นรถที่จอดอยู่แล้วรถก็แล่นลับหายไป ส่วนทุกคนก็โบกมือหยอยๆทยอยส่ง
"กัน เมิงคิดเหมือนกุปะวะ" ริทกระซิบ
"คิดไรละ เมิงก็บอกกุมาดิ" กันขมวดคิ้ว
"กุว่า น้องนวกนี่ คุ้นๆว่ะ เหมือนกุเคยเห็นที่ไหนมาก่อน จำไม่ได้"
"เออ กุก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันว่ะ คุ้นมากแต่นึกไม่ออก"
ทั้งสองหนุ่มคู่หูมองหน้ากัน แล้วก็งงกันไปเอง
.......................................................
วันนี้ก็เหมือนวันเดิมๆ วิวเดิมๆ พระอาทิตย์ตกริมทางระบายน้ำ
แล้วก็เหมือนเดิมคือ คนที่ยืนอยู่ก็มีแต่เราเพียงคนเดียว เกดคิดในใจ
สาวน้อยยังคงแก้ปัญหาให้หัวใจตัวเองไม่ได้ จากที่เคยมั่นใจในตัวเองที่จะพูดหลายสิ่งหลายอย่างโดยไม่กังวลถึงผลของมัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม มาบัดนี้ เธอกลับกลัวขึ้นมาเสียอย่างนั้น
มันเป็นเพราะอะไรกันนะ แค่เขาเดินไปด้วยกันแค่นี้ ทำไมถึงต้องกลัวด้วย!
แล้วพระอาทิตย์ก็เริ่มลบขอบฟ้าหายไป ทั่วบริเวณนั้นเริ่มถูกความมืดมิดปกคลุมทีละน้อย หญิงสาวตัดสินใจเดินหันหลังกลับ และเพราะความที่ไม่ได้มองทางนี่เอง ทำเอาเกือบชนกับคนคนหนึ่งเข้าให้...
"อุ้ย ว้าย ขอโทษค่ะ!" เกดร้องด้วยความตกใจ "อ้าว! พี่ดิวนี่ มาทำอะไรตรงนี้คะ"
หนุ่มอาร์ตหัวเราะแหะๆ "พี่ก็มาหาเก็บวัตถุดิบทำโปรเจกต์นิดหน่อยน่ะ แล้วก็วาดรูปเล่นเรื่อยเปื่อย"
"โปรเจกต์พี่ดิวไปถึงไหนแล้วอะคะ เกดอยากเห็นแกลอรี่พี่ดิวจะแย่แล้ว" เกดยิ้ม
"มันก็เหลือแต่การตีความนี่แหละ ตอนนี้ภาพของพี่มันขาดแรงบันดาลใจ มันเลยยังไม่มีพลังมากพอ" ดิวขมวดคิ้วด้วยความเครียดเล็กน้อย "พี่ว่า พี่คงจะต้องออกเดินทางเรื่อยๆ หาแรงบันดาลใจบ้าง"
"พี่ดิวสู้ๆนะคะ เกดคนนึงละ ที่อยากเห็นผลงานพี่ดิว" เกดยิ้มกว้าง "เกดไปก่อนนะคะ"
"เดี๋ยวก่อน เกด!" ดิวกัซส่งเสียงเรียกเกดเทื่อเธอเริ่มจะเดินคล้อยหลังไป
"คะ?"
"พี่มีอะไรจะให้" ดิวกัซยิ้ม เขาหยิบกระดาษวาดเขียนแผ่นหนึ่งส่งให้เกด มันคือภาพสเกตช์ด้วยดินสอ เป็นภาพวิวพระอาทิตย์ตกดินที่สวยงาม และที่มุมด้านล่าง มีร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง ยืนหันหลังชมพระอาทิตย์ตกอยู่อย่างเดียวดาย
"ขอบคุณค่ะ พี่ดิว" เกดหัวเราะขำ "คนนี้นี่ เกดเหรอคะ"
"จ๊ะ พี่เพิ่งวาดเล่นมะกี้นี้ ได้อารมณ์ดีใช่ไหมล่ะ" ดิวกัซส่งยิ้ม
"สวยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ" เกดยิ้มกว้างขอบคุณอย่างจริงใจ "เดี๋ยววันหลังพี่ดิวไปร้านเกด เกดขอเลี้ยงข้าวสักจานแล้วกัน"
"ไม่เป็นไรหรอก พี่ก็แค่วาดเล่นน่ะ"
"งั้น เกดไปก่อนนะคะพี่"
ดิวกัซมองตามหลังของเกดไป เขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างในตัวของผู้หญิงคนนี้ บางอย่างที่คนภายนอกมองไม่เห็น แต่ว่า เขาเองก็จับต้องมันไม่ได้!!!
........................................................
"อะ ริท เมิงลองโชว์ดิ๊"
โตโน่เอ่ยท้าทายริทซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้ากลองชุด ขณะนี้ แก๊งอสรพิษมาชุมนุมสุมหัวซ้อมกันอยู่ที่ห้องเช่าเครื่องดนตรี อันเป็นกิจการอีกอย่างของพี่สน เจ้าของร้านไอติม...
"เอาเพลงไรดีละ พี่โตโน่" ริทหันกลับมาถามพร้อมยิ้มแฉ่ง
"เพลงไรเมิงก็โซโล่เลย กุจะดูเฉยๆว่าเมิงเล่นได้หรือเปล่า" โตโน่กอดอก
"เอางี้แล้วกัน เอาเพลงโปรดส่งใครมารักฉันที แล้วกัน" ริทเสนอ "แต่ต้องมีคนร้องกะโซโล่ช่วงต้นก่อนนะ"
"ได้เลยริท เพลงนี้กุถนัดมาก!" กันรีบขันอาสาทันที "จะเริ่มได้ยัง"
"โอเค!" ริทยักไหล่หนึ่งที พร้อมควงไม้ตีกลองในมือเล่นไปมา
"1...2...3 เริ่ม!!!"
เสียงคีย์บอร์ดอันพริ้วไหวดันเริ่มมาเป็นอินโทรจากฝีมือของหมอเก่ง ปนกับเสียงกีตาร์คลอเบาๆจากฝีมือของโตโน่ จากนั้นก็มาถึงคิวของกัน
"จะต้องเหงากันอีกนานไหม ต้องนั่งถอนใจอีกกี่ครั้ง
จะต้องพบเจอกับรักที่ผิดหวัง กี่ครั้งถึงพอใจ
เปิดเพลงรักฟังอยู่คนเดียว มีรักข้างเดียวมันเปลี่ยวหัวใจ
มองไปรอบตัวก็ยังไม่เห็นใคร ทำไมต้องเป็นเรา...."
โตโน่เริ่มส่งซิกให้ริท ที่ยังคงควงไม้ตีกลองเล่นอยู่ ใกล้ถึงคิวแล้วนะเว้ย...ริทหันมายิ้ม จากนั้นเขาก็เริ่มโซโล่ทันที...
"คอยปลอบตัวเองว่ามีสักวัน ที่เจอคนที่เขาจริงใจ
ยังคอยบอกตัวเอง ว่าต้องมีสักวัน แต่ว่ามันก็ไม่รู้เมื่อไหร่....
โปรดส่งใครมารักฉันที อยู่อย่างนี้มันหนาวเกินไป
อยากจะรู้รักแท้มันเป็นเช่นไร มีจริงใช่ไหม
โปรดส่งใครมาเป็นคู่กัน ที่ไม่ทำให้ฉันเดียวดาย
ช่วยมาทำให้ฉันเข้าใจ และได้รักใครกับเขาสักครั้ง......"
...............................
"สมบูรณ์แบบ!!!" โตโน่กล่าว พร้อมปรบมืออย่างบ้าคลั่ง "ไม่อยากจะเชื่อ ว่าเพลงแรกของวงอสรพิษของเรามันจะเพอร์เฟ็คขนาดนี้!!!"
"มันเจิ๊ดมาก!!!" กันกล่าวสำทับอีกคน
"ไงๆๆ เชื่อยัง ว่าริทตีกลองได้" ริทลุกขึ้นมาชูไม้ชูมืออวดใหญ่โต โตโน่ยกนิ้วชี้ขึ้นมาส่าย
"ยังเว้ย ยัง มันต้องลองอีกหลายๆเพลง" โตโน่ยังไม่เชื่อมือน้องชาย
"ได้เลยพี่โตโน่" ริทยิ้มกว้าง "เฮ้ย เซน เรามาโชว์เพลงนั้นกัน"
"อ๋อ เพลงนั้นน่ะเหรอ" เซนยิ้มตาหยี "ได้เลยๆ พี่เก่งด้วยนะครับ"
"มันส่งซิกจะโชว์เพลงอะไรกันวะ" โตโน่เกาหัวแกรกๆ
อินโทรเริ่ม หมอเก่งดีดคีย์บอร์ดในโทนต่ำเป็นจังหวะที่คุ้นเคย ริทโซโล่กลองตามไปทันที
แล้วเซนก็เริ่มร้องเพลง...(เพลงนี้คนอื่นร้องไม่ได้เด็ดขาด!)
"...ซอรี่ ซอรี่ ซอรี่ ซอรี่ เนกา เนกา เนกา มอนจอ เนกา เนกา เนกา ปาจยอ ปาจยอ ปาจยอ พอรยอ เบบี้
ชอวตี้ ชอวตี้ ชอวตี้ ชอวตี้ นุนนี บูชยอ บูชยอ บูชยอ ซุมมี มักคยอ มักคยอ มักคยอ เนกา มิชยอ มิชยอ เบบี้...."
เห็นเซนร้องภาษาเกาหลีได้อย่างคล่องแคล่วราวกับเป็นภาษาถิ่น ทำเอาโตโน่ถึงกับอ้าปากค้าง เท่านั้นยังไม่พอ ริทยังโชว์ลีลาตีกลองอย่างเมามัน จนแทบไม่เชื่อสายตาว่าเด็กหนุ่มร่างเล็กคนนี้จะมีความสามารถแบบนี้ด้วย....
แล้วเพลงเกาหลีก็จบลงอย่างสมบูรณ์แบบ!!!
"เยี่ยม!!! เยี่ยมมาก!!!" โตโน่ยกนิ้วโป้งสองนิ้วให้น้องชายทั้งสอง "เก่งว่ะ พี่ปลื้ม เออ ริท เมิงไปหัดเรียนกลองมาเหรอไงวะ" โตโน่หันไปถามริท ที่กำลังเป็นปลื้มกับผลงานตัวเอง
"เปล่าๆ พี่โตโน่ แต่ข้างบ้านเค้าเล่นกัน ริทไปดูเค้าบ่อย เลยได้ไปเล่นกะเค้ามาบ้าง แต่ริทฟังเพลงแล้วตีตามได้อยู่นะ ต้องฟังสักรอบสองรอบอะ"
"เออ เอ็งเก่งว่ะ" โตโน่ถึงกับประวัติของน้องชาย ที่เขาเองก็ไม่เคยรู้มาก่อน "วงเราโคตรสมบูรณ์แบบเลย พี่อยากเล่นเต็มแก่แล้วว่ะ"
"งั้นเราก็มาซ้อมต่อกันเหอะพี่" กันชวน "เอาเพลงอะไรดี เพลงนี้ไหมครับ ลองเพลงช้าๆหน่อย ไม่กล้าบอกเธอ เป็นไง"
"อืม ก็ดีนะกัน แต่กันร้องไปเลยนะ ถ้าพี่ร้องสงสัยจะเละว่ะ" โตโน่ทำท่าขนลุก
"เป็นไงบ้างฮะ ทุกคน"
เสียงหวานใสที่พยายามเก๊กห้าวดังขึ้น เกรซนั่นเอง เธอมาพร้อมกับมาดไอ้นวกเช่นเคย
"อ้าว ว่าไง นวก มาที่นี่ได้ไงเนี่ย" โตโน่เอ่ยทัก
"นวกแวะไปร้านไอติมมา เลยรู้ไงฮะว่าพวกพี่อยู่ที่นี่กัน" เกรซยิ้ม "นวกมีไรจะบอกฮะ พี่โตโน่ เอียงหูมา!"
หนุ่มตี๋เอียงหูเข้ามาใกล้หญิงสาว ทำเอาเธออดที่จะเขินนิดๆไม่ได้ แต่เธอก็ยังพยายามรักษาฟอร์มเอาไว้ แล้วกระซิบไปว่า
"นวกมีเบอร์เกรซมาให้พี่โตโน่ละ"
-------------------
ป.ล. แถมด้วยคลิปกลองเพลง Sorry Sorry นะ เผื่อใครไม่เคยฟัง ไปหามาปรากฏว่ามีจริงๆ ขอบคุณ youtube
| จากคุณ |
:
aoikotori  
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 มิ.ย. 53 21:28:12
|
|
|
|
