ความคิดเห็นที่ 1 แอปเปิ้ลลูกแดงน่ากัดมากครับ จากคุณ : maedakung เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 23:16:29

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าสนใจอยากเรียนบ้าง จะหาดูรายละเอียดได้จากที่ไหนบ้างคะ ไม่มีพื้นฐาน มีแต่เวลา และใจรักค่ะ จากคุณ : เพราะฟ้าไม่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 23:53:37

ความคิดเห็นที่ 3   อื้ม สดใสน่าทานมากเลยค่ะพี่พิมพ์ จากคุณ : YokoOno เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 04:21:36

ความคิดเห็นที่ 4 สีสดได้ใจ ดูดีๆ เหมือนมันใสมองทะลุได้เลย แต่ไม่วิจารณ์ดีกว่า เพราะน่าจะเป็นฝีมือช่วงแรกๆ ของพี่พิม @เพราะฟ้าไม่มีหัวใจ (ชื่อซะ) ขอแนะนำ Fan page อันถ่อมตนของผมคับ (555 พูดจริงๆ นะ) http://www.facebook.com/#!/pages/Water-Color-for-Anyone/118720191491485?ref=sgm พยายามอธิบายความรู้เกี่ยวกับการระบายสีน้ำ จากผู้ที่ไม่ได้เรียนมา โดยผู้ไม่ได้เรียนมา และเพื่อผู้ที่ไม่ได้เรียนมา แต่อยากวาดครับ จากคุณ : parinest (จันทร์ กระจ่างฟ้า) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 06:52:05

ความคิดเห็นที่ 5 1.maedakung     >>> ทานเลยค่ะ รับรองไม่ใช่แอปเปิลอาบยาพิษ ที่แม่มดใจร้ายนำมาให้ สโนไวท์แน่นอนเลยค่ะ 2.เพราะฟ้าไม่มีหัวใจ >>> ติดต่อสอบถามรายละเอียดได้ที่ โทร 0813988387,0816473074 หรือไปติดต่อโดยตรงได้ที่ หอศิลป์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ 101 ถนนราชดำเนินกลาง กรุงเทพฯ ยกเว้นวันพุธค่ะ 3.YokoOno ต้องบอกว่าสวยเพราะฝีมือาจารย์ค่ะ อืมม .ว่าแต่ว่าชอบลูกอะไรมากที่สุดคะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 53 06:53:13 จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 06:52:32

ความคิดเห็นที่ 6 4.สวัสดีค่ะ คุณพาริน ใช้แล้วค่ะ ถ้ามีอะไรแปลกๆ ดูไม่เข้าท่าในภาพล่ะก็ ฝีมือพี่พิมเองค่ะ ...... แต่หากภาพมันมีจุดทีสวย นั่นเป็นเพราะผลงาน ของอาจารย์ผู้สอนค่ะ อย่างไร หากเพื่อนๆ อยากจะวิจารณ์ภาพนี้ก็ได้เลยนะคะ ถือว่า วิจารณ์ในจุดที่พี่พิมวาดก็ได้ค่ะ เพื่อการเรียนรู้ของ เพื่อนสมาชิกท่านอื่นๆ ด้วยค่ะ อย่างภาพนี้พี่พิมก็ลืม วาดเงาดำที่ใต้หอมใหญ่ด้วย เห็นไหมคะ ในภาพต้นแบบมันมีเงาดำเข้มๆ อยู่ แต่ที่หอมใหญ่ยังไม่มี แบบว่าตอนนั้นรู้สึกไม่ค่อยสบาย ก็เลยอยากรีบวาดให้เสร็จๆ เพื่อจะรีบกลับบ้านน่ะค่ะ มาขอ Confirm ว่า facebook ของคุณ Parin มีประโยชน์มากค่ะ พี่พิมก็พยายามจะสมัคร เฟสบุคแล้วเข้าไปแสดงความคิดเห็น ไปกด like ให้นะคะ แต่ไม่รู้ว่ามันสำเร็จหรือเปล่า เพราะมันถามโน่นถามนี้เต็มไปหมดเลยค่ะ อ้อ เอาภาพต้นแบบมาให้เพื่อนๆ ได้ชมกันด้วยค่ะ เผื่อว่าจะลองไปฝึกหัดวาดดูค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 53 07:13:54 จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 07:08:08

ความคิดเห็นที่ 7 สีสดใสดีจัง จากคุณ : pangwet (PanGWeT) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 07:39:56

ความคิดเห็นที่ 8 7 แป้งเปียก สวัสดีจ้า ............................................... งั้นพี่นำสิ่งละอันพันละน้อยทีอาจารย์เขาสอน มาถ่ายทอดต่อสำหรับท่านที่สนใจแล้วกันนะคะ อย่างเช่นภาพนี้ เราจะเห็นว่า ภาพวาดออกมาได้สวย ใช่ไหมคะ แต่เสียดายที่ภาพเป็นลอยจุดๆ นั่นเป็นเพราะใช้กระดาษ 100 แกรม ซึ่งไม่เหมาะกับการระบายสีน้ำ หรือการวาดรูปใหญ่ๆ ค่ะ เพราะกระดาษมันจะช้ำง่ายและก็ถ้า โดนน้ำเยอะๆ แบบระบาย wet on wet ด้วยแล้ว กระดาษก็จะโป่ง พองขึ้นมาเป็นลอนๆ แบบสังกะสีมุงหลังคาบ้าน ทำให้น้ำไปจมอยู่ ตรงล่องกระดาษที่เป็นแอ่งๆ ได้ค่ะ ตามปกติอาจารย์เขาก็จะใช้กระดาษอาเช่ นะคะ เพราะมีคุณภาพดีมาก เป็นเกรตอาร์ตทิสตนะค่ะ ท่านก็แนะนำว่า กระดาษดีๆ ก็มีผลต่อคุณภาพของ ภาพวาดที่ออกมาด้วยนะคะ (แต่พี่พิมว่า สำหรับท่านที่เพิ่งเริ่มฝึกหัด โดยเฉพาะน้องๆ เด็กๆ ที่ยังไม่มีรายได้ ยังหาเงินเองไม่ได้ ก็หากระดาษให้มันหนาสัก 200 - 300 แกรมขึ้นไปนีน่าจะโอแล้วนะคะ จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 07:58:04

ความคิดเห็นที่ 9 มาดูอีกภาพนะคะ มีเปรียบเทียบให้ดูกับของจริงด้วยค่ะ การวาดภาพหุ่นนิ่ง นอกจากต้องดูบรรยากาศของภาพโดยรวม ดูทิศทางของแสงเงาให้ออกแล้ว ว่าแสงเข้าทางไหน มีเงาเกิดขึ้นทางไหน เงาดำ เงาตกกระทบ เงาสะท้อน (แหม เงาก็มีหลายประเภทเหมือนกันนะคะ) แสงก็เช่นกันค่ะ มีแสงสว่างสุด แสงสว่างกลางๆ มีหลายเฉดแสงค่ะ เรื่องแสงเงาแล้วก็เรื่องสีค่ะ ผู้คนส่วนใหญ่ รวมทั้งพี่พิมด้วย ก็มักจะบีบสีจากหลอดเลยใช่ไหมคะ เช่นแอบเปิลสีแดง ก็บีบสีแดง พริกสีเขียวก็บีบสีเขียว สีพวกนี้หากเราใช้เพียวๆ จากหลอดไม่ผสมอะไรเลยก็จะเป็นสีดิบค่ะ สีที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ เพราะฉะนั้น ก็ต้องเจือสีอืนๆ เข้าไป เช่นสีเขียว อาจจะเจือสีแดงเข้าไปนิดเดียว (นิดเดียวเท่านั้นนะคะ เพื่อให้มันดูเข้มขึ้น อะไรประมาณนี้ค่ะ... แล้วเงานี่ส่วนใหญ่เขาจะใช้สีตรงข้ามกับสีวัตถุเป็นสีเงาค่ะ เช่นสีเขียว สีตรงข้ามคือสีแดง ก็จะเจือสีแดงหน่อยเป็นสีเงาค่ะ (สำหรับกูรูทั้งหลาย คงรู้เรื่องดีอยู่แล้ว พี่พิมก็ถ่ายทอดต่อให้น้องๆ ที่เพิ่งเริมหัดวาดภาพระบายสีน้ำแล้วกันนะคะ ก็ฟังอาจารย์เขามา บอกต่อน่ะค่ะ) จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 08:06:50

ความคิดเห็นที่ 10 แม่นดีครับพี่พิม สีชุ่มดีทีเดียว แวะมาเพิ่มกำลังใจครับ จากคุณ : ALPHA FO เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 08:55:32

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : ไทไท เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 10:10:28

ความคิดเห็นที่ 12 จะบอกว่า อ้ายลอนๆ ของรูปพริกหยวก อย่างในภาพที่พี่วาดอ่ะ ไม่ได้ทำง่ายๆ   ไม่แน่จริงวาดแล้วลอนจะหาย พริกหยวกจะกลายเป็นแตงโมแทน จากคุณ : parinest (จันทร์ กระจ่างฟ้า) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 11:24:58

ความคิดเห็นที่ 13 ฉ่ำถูกใจดีจริงๆครับพี่... ชอบหอมใหญ่อ่ะ ^ ^ เอ่อออ...ว่าแต่จะกินพร้อมเค้กอันนี้เลยมั้ยครับ 55+ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 53 11:58:32 จากคุณ : คุณชาย ALONSO เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 11:57:14

ความคิดเห็นที่ 14   สีสดใสมาก ค่ะ พี่พิม วาดจากของจริงมันก็ดีอย่างนี้แหละค่ะ ได้พินิจพิเคราะพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ที่มันซ่อนอยู่ในภาพ ต่อไป ภาพพี่พิมต้องสวยสดงดงามแน่นนอนค่ะไม่เกินความพยายามของพี่แน่ ๆ จากคุณ : ลูกคิดพู่กัน เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 12:45:25

ความคิดเห็นที่ 15   มาเก็บเกี่ยวความรู้ด้วยคนครับพี่พิม จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 14:13:28

ความคิดเห็นที่ 16 น่ารักสดใสดีครับ จากคุณ : Terkrub เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 22:07:08

ความคิดเห็นที่ 17 แวะไปเดินเล่นที่กระทู้บ้านใกล้เรือนเคียงมาหลายรอบแล้ว ยังไม่ได้แวะมาเข้ากระทู้บ้านของตัวเองสักที เริ่มจาก แวะทักทายแขกเหรื่อที่เข้ามาหาก่อนดีกว่า มีใครบ้างเอ่ย ต่อจากเบอร์ 7แป้งเปียก ก็มี เบอร์ 10 ALPHA FO ตอนนี้ น้องชายศิลปินอีกผู้หนึ่งที่มีความสามารถอันหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นนักเขียน นักศิลปะ ทั้งภาพPortrait ภาพพู่กันจีน ภาพทุกๆ ไสตล์ ยังเป็นนักประวัติศาสตร์ ผู้ใจบุญสุนทานอีกด้วย เมืองพิชัย เมืองเล็ก แต่ใหญ่ที่ตกสำรวจ...อย่างน้อยเด็กๆ ก็ได้เรียนรู้ ศึกษาแผนที่ประวัติศาสตร์จากหนังสือเล่มนี้หล่ะ น่าภูมิใจจริงๆนะนี่ (อะร่วมด้วยช่วยกัน) ตามมาด้วย เบอร์ 11 ไท ไทแวะมาส่งยิ้มให้ อะก็ยังดีนะ เบอร์ 12 คุณจันทร์กระจ่างฟ้า นภาประดับด้วยดาว โลกสวยราวเนรมิตรประมวลเมืองแมน เห้นชื่อแล้ว อยากร้องเพลงนี้จัง ชื่อเพลงคิดถึงนะ ซึ่งมากและอัมตะนิรันดร์กาลเลยล่ะ อ่ะ คุณพาริน นี่ก็กำลังมาแรงแซงทางโค้งในห้องศิลปะ นะ คล้ายๆ กับคุณทุ่งดุสิตาไต้ฟ้าครามที่มาเปิดตัวในครั้งแรก ตอนนั้น เขา ฮือฮามาก พร้อมกับเสตฟและสอนการวาดภาพอยู่หลายกระทู้ แต่นี่มาพร้อมความรู้หอบใหญ่ในเฟสบุค ให้ท่านผู้ชมไปติดตามกันเอง อะ จัดให้ เบอร์ 13 คุณชาย ALONSO คุณชายมาพร้อมกับเค๊ก ลาดหน้าสตอร์บอรี่สีแดงหยาดเยิ้มน่าทาน เอา หอมใหญ่ไปฟอดหนึ่งเลยค่ะ เบอร์ 14 ลูกคิดพู่กัน อืมม พี่ว่าวาดจากของจริงนั้น มันทำให้เราเป็นคนช่างสังเกตุนะ อย่างเช่น หากเราดูตามรูปนี้ศิลปินเขาวาดไว้ใส่สีใส่แสงให้เสร็จ เราก็วาดตามเขา แต่จากของจริงนี้ บางทีอาจารย์เขาเห็นสีโน้นสีนี่ มากกว่าเราเยอะแยะ เราเห็นแต่สีเขียว สีอื่นไม่เห็นนะ ก็ต้องมองให้ออก แต่อาจารย์เขามีประสบการณ์ไงคะ เขาก็รู้ว่าควรจะใส่สีอะไรเจือลงไป มันจะได้ไม่ดิบ อะไรแบบนี้ อย่างเราใส่สีไม่เป็น ใส่มากไปภาพก็อาจเละ เลอะ และเน่าได้...... อาจารย์เขาก็บอกว่าวาดสีน้ำอย่ากลัวเสีย เพราะเสียแล้วเสียเลย แก้ไขยากส์ ยิ่งแก้ยิ่งเสีย ต้องปล่อยวาง อะไรประมาณนี้นะ โห ลูกคิดพู่กันมาทักทายพี่พิมนิดเดียว เผลอคุย มือเป็นระวิงเลย เขียนอะไรมาได้เยอะแยะนะนี่เรา ข้ามจากลำดวนดอยไปตอบเบอร์ 16 เลยดีกว่า สวัสดีค่ะ คุณ เตอร์ก หรือเปล่าคะ พี่พิมอ่านชื่อว่า เตอร์ครับ ถูกต้องไหมคะ ยังมี่ต่อ สำหรับลำดวนดอยโดยเฉพาะเลย แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 01:34:07 จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 01:33:10

ความคิดเห็นที่ 18 เบอร์ 15 ลำดวนดอย คือที่พี่แยกมาตอบกระทู้ต่างหาก เพราะจะบอกว่า พี่ได้ไปเก็บเกียวความรู้มาจากกระทู้ บ้านใกล้เรือนเคียงนี่หล่ะ เขาเขียนได้ดีมากเลย พี่เลยจะเก็บมาไว้ในกระทู้พี่ด้วยนะจ๊ะ วิชาการความรู้ ข้อเขียนดีๆ มีสาระประโยชน์เราก็ต้องช่วยกันเผยแพร่ รวมทั้งผลงาน เพื่อนพ้องน้องพี่ของห้องศิลปะเราด้วยจริงไหมจ๊ะ อ้อ ความคิดเห็นที่พี่ประทับใจเขาเขียนไว้อย่างนี้จ๊ะ ............................................................... ความคิดเห็นที่ 15     ครับ แชร์ความรู้กันนะครับ    ขาว  (เบา)   อาจจะเริ่มจาก พึ้นขาวของกระดาษ  หรือสี เหลืองอ่อน  เขียวอ่อน  ฟ้าบาง     เทา ( กลาง)   หรือสีกลาง  หรือ local  color เช่น  สีแดง  เป็นสีกลาง  อาจจะมีสี  ขาว หรือ แดงอ่อน  เป็นไฮไลท์   และมีสี  แดงเข้ม  ที่เกิดจากการนำสีแดง  ไปผสมกับสี เขียวในจำนวนพอเหมาะเพื่อทำให้สีหม่นลง และมีค่า value ที่ตกไปในดินแดนที่มืด หรือค่าน้ำหนักที่มากกว่า  ก็คือ ดำ ในที่สุด      ขาว เทา ดำ   คือค่าน้ำหนักที่ไล่กันไป  ทำให้เกิดมิติในที่สุด หากแอปเปิ้ล   มีสี local เป็นสีแดงส้ม    ก็อาจจะรองพื้นด้วยสีเหลือง  หรืออาจจะใช้การลงสีเหลือง  แล้วต่อด้วยสีแดงในทันที   เพื่อเชื่อมกันเป็นสีส้ม  และลงท้ายด้วยสีผสมที่เป็นน้ำหนักเข้ม   อย่าลืมเงาสะท้อน ที่ทำให้เกิดความกลมมนของวัตถุ (ศึกษาเงาของวงกลมหลายระดับ  เพิ่มเติมได้ครับ)        ทฤษีสี  เป็นเรื่องสำคัญมากๆๆ   ลองหาเรื่องราวของสี โดยเริ่มจาก มะเขือเทศ ทำไมถึงมีเงาเป็นสีน้ำเงินเขียว   วัตถุดูดแสงสีอะไร  และปล่อยแสงสีอะไรสะท้อนออกมา   แสงทำให้เรามองเห็นวัตถุ การสะท้อนแสงของวัตถุ เข้าสู่ดวงตาแล้วแปลรหัสออกทางเซลสมอง   ฉะนั้นความสำคัญของสี  หรือทฤษี สี จึงจำเป็น เพราะเกิดจากการทำงานคล้ายหลอด เอล ซี ดี                 แดง       เหลือง     น้ำเงิน      ยังเป็นเรื่องจำเป็นที่จะต้องศึกษา  นอกจากสีเพียว ที่ผ่านการผสมจาก lab     ทำไมเราต้องใช้สีที่ผสมจาก  lab  เพราะอะไร   ทำไมผสมสีมากๆ แล้วสีเน่า(  เทาดำ) เหล่านี้เป็น สิ่งที่เกี่ยวข้อง ต่อเนื่องกัน   แนะนำเพื่อมิให้สีน้ำเป็นเรื่องที่หยุดนิ่งและน่าเบื่อ สมองที่ดี จะถูกพัฒนาได้สูงขึ้น  หากมีปัญหาให้เรียนรู้และแก้ไขเสมอ   หากหยุดนิ่งที่จะเรียนรู้  หรือพัฒนา ก็เหมือนโทรศัพท์มือถือ ที่แค่เปลี่ยนหน้าตา   แต่ hardware  ยังเอาของเก่า  มาขายกิน  อย่างหยุดการพัฒนา            ความประมาทและสิ่งที่คิดว่า ดีแล้ว พอแล้ว   จะนำพาไปสู่ความไม่รู้ในท้ายที่สุด       โลกของเรา   งานศิลป  กว้างไพศาล อย่างหาที่สุดไม่ได้  เราเพียงแค่เดินไป เรียนรู้โลก เรียนรู้มันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด       เมื่อไหร่ที่กบ มองเห็นแสงอยู่นอกกะลา  เมื่อนั้น  ความพยายามที่จะออกจากสิ่งที่ตัวเองคิดว่ายิ่งใหญ่  ก็จะเปิดออกไปหาสิ่งที่เรียกว่า     ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง            ทั้งหมด เป็นสิ่งที่ลำดวนดอย สอนตัวเองตลอดเวลา   นำข้อความที่ถ่ายทอดมาแชร์กับเพื่อนสมาชิกใหม่   ที่ยินดีต้อนรับด้วยความจริงใจครับ จากคุณ : ลำดวนดอย     เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 14:39:02   .............................................................. ปล พี่ว่า เลข 15 นี่มันมักจะวนเวียนเข้ามาเกียวข้องในชีวิตของลำดวน เสมอๆ เลยหรือเปล่าจ๊ะ หรือว่าเป็นเพียงความบังเอิญ จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 01:42:21

ความคิดเห็นที่ 19 พี่พิมพ์ไว้มีกิจกรรมสอนวาดภาพแบบนี้ ไว้ชวนผมบ้างนะครับ อยากไปบ้าง ภาพสีสดใส ดีครับ จากคุณ : jamjuree คนวาดแมว (nuchock) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 08:29:27

ความคิดเห็นที่ 20 แสงเงา สีสัน  แจ่มมากๆเลยค่ะ อยากไปเรียนบ้างจังเลย จากคุณ : Petite Elisa เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 15:18:35

ความคิดเห็นที่ 21 19 nuchock >>> อย่างหนูโชคนะ เขาเรียกว่า โอเว่อร์ ควอลิไฟน์ เขาไม่ให้เรียนหรอกค่ะ นอกจากจะไปเป็นอาจารย์สอน อีกอย่างนะ พี่พิมเห็นคนที่ไปเรียนน่ะ ส่วนใหญ่ระดับสว ทั้งนั้น หนุ่มๆ สาวๆ เขาไม่รับจ๊ะ คิก คิก คิก 20  Petite Elisa >>> เขาจัดฝึกอบรมเป็นคอสสั้นๆ ค่ะ วิทยากรมาแค่ ครึ่งวัน เขาก็สอนแบบว่าพื้นฐานน่ะค่ะ เพราะคนเรียนมีหลากหลายทั้งที่เป็นมาแล้ว และก็เพิ่งเริ่มต้นน่ะค่ะ จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:16:21

ความคิดเห็นที่ 22 ข้อความซ้ำค่ะ จะเขียนอะไรดีล่ะ ขอบคุณทุกๆ ท่าน ที่เข้ามาเยียมชมกระทู้แล้วกันนะคะ กระทู้ของพี่พิม ก็เข้ามาวิ่งเล่นได้ตามสบายค่ะ ประตูกระทู้เปิดเสมอ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 18:19:35 จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:17:09

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ saipin เดินสายอบรมสีน้ำเป็นเรื่องเป็นราวจริงๆด้วย ถ้าใครมาบอกว่าอาร์เช่เป็นกระดาษคุณภาพดีที่สุด เราเถียงหัวชนฝาค่ะ เพราะมันไม่จริงเสียทั้งหมด ถ้าเราทำงานที่ต้องรีเวิร์ค(ลงสีซ้ำ)หรือมีการแก้ไขงาน กระดาษยี่ห้อนี้เป็นยี่ห้อสุดท้ายที่ควรใช้ เพราะมันเหมาะกับการลงสีแบบทีสองทีอยู่มากที่สุด คือกระดาษสามารถแสดงความสดของสีได้มาก แม้สีจะลงสีบางๆ แต่มันก็ไม่ได้มีอาร์เช่ยี่ห้อเดียวที่มีคุณสมบัติเช่นเดียวกันนี้ ในทางกลับกันถ้าลงสีทับกันเกิน 3 ครั้ง บนกระดาษอาร์เช่ ไอ่ยี่ห้อที่เขาว่ากันว่าดีที่สุดนี่ล่ะ มันจะฆ่างานคุณทันตาเห็นเลยค่ะ กระดาษยี่ห้อที่ดีที่สุดในโลกจากการสำรวจในตอนนี้คือ ฟาบริอาโน่ เป็นยี่ห้อที่ผลิตกระดาษสีน้ำราคาแพงที่สุดในโลกออกมาด้วย คือแพงกว่าไอ่ยี่ห้อที่ว่าแพงอยู่แล้วประมาณ 20 เท่า (ทำเอาอาร์เช่รุ่น 850 แกรม กระเด็นตกคูไปโดยปริยาย) แต่ก็นั่นแหละค่ะ รุ่นที่ดีๆเลิศๆ ไม่มีกระเด็นเข้ามาขายในไทยหรอก จากคุณ : หรินา (rinaswan) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 20:43:12

ความคิดเห็นที่ 24   อูยได้ความรู้จากครูอีกแล้ว ต้องลองไปหามาลองบ้างแล้วล่ะ         โอ..พี่พิมครับ ลำดวนดอย  รู้อะไรมา อ่านอะไรมาก็เอามาบอกกล่าวแบ่งปัน  หนังสือเป็นตั้งๆๆ  รอคอยความลำดวนดอยอ่าน แต่อ่านเท่าไหร่ก็ยังไม่เก็ทสักทีครับ จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 22:41:46

ความคิดเห็นที่ 25   พี่พิม  อยากได้เว็บหรือหนังสือแนะนำเรื่องไหนบอกลำดวนดอยได้นะครับ  ลำดวนดอยเล่าได้  แต่อาจจะไม่ดีเท่าที่หนังสือเขียน          การทำงานการเดินทางที่ต้องไปทั้งในและต่างประเทศตลอดเวลาสิบสี่ปี   ลำดวนดอยต้องไปใช้ชีวิตที่โน่นนี่มากกว่าอยู่ที่บ้านบางนาเสียอีก     ก็หวังว่าความรู้และประสบการณ์ที่มีอาจจะแบ่งปันกับเพื่อนๆ  พี่ๆ ให้เกิดประโยชน์ได้ไม่มากก็น้อยครับ   แน่นอนว่าสิ่งที่ได้พบเห็นเป็นชีวิตประจำวัน  ย่อมคิดต่างเ พราะสิ่งที่เราเจอคนที่เราพบปะพูดคุย  มีมุมมองที่ต่างกัน            ที่ลำดวนดอยออกมาพูดบ้าง ก็อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงครับ          เพราะสิ่งที่ลำดวนดอยเห็น มันมากมายกว้างใหญ่ไพศาล  แต่บางครั้งก็ได้แต่นั่งเงียบ  เพราะไม่รู้ว่าจะมีใครอยากฟังในสิ่งที่ลำดวนดอยได้พบเจอมาบ้างหรือเปล่า จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 23:19:56

ความคิดเห็นที่ 26 อุย....รูปนี้ตอนเปิดภาพมานึกว่าเปนฝีมืออาจารย์ล้วนๆซะอีก คุณsaipin กระโดดซะไกลเลย แหม...รอข่อยบ้างซี้ จากคุณ : freesia flower เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 00:49:11