สงสารลูกกรอก น้ำตาไหลเลย
|
|
จากห้องเปิดใจเด็กหญิงของครูรักเมื่อกี้
ตอนแรกก็นอนดูเพลินๆ เห็นเค้าลางๆ ว่าเจ้าลูกกรอกโดนจากเจ้ๆไปหลายหน่วย
ดึกแล้วกำลังจะไปปิดทีวี ก็ถึงเวลาเจ้าลูกกรอกขึ้นแท่น
เลยดูต่อซะหน่อย ยาวเลยTT
บอกก่อนว่าเราเนี่ยเล็งเจ้าลูกกรอกไว้ตั้งแต่รอบร้อยคนในบ้าน
เพราะเสียงใสขนาดต้องเงยหน้าขึ้นมาดูเลย ปักใจเชียร์ เด็กคนนี้เสียงดี หน้าตาน่ารัก
แต่พอเข้าบ้านมาก็งุ้งงิ้ง แอบรู้สึกน่ารำคาญตามกระแส
และเราก็ไปสนใจเด็กผู้ชายมากกว่า เลยเลิกสนใจน้องไปเลย
แต่พอน้องขึ้นแท่นแล้วเหมือนโดนทุกคนปาหินอัดอย่างนี้
น้ำตาจะไหลเลยค่ะ
เข้าใจนะว่ามันเป็นเรื่องจริงที่น้องต้องรับรู้ และต้องพยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น เพื่ออนาคต
แต่โมเม้นท์นี้มันรับไม่ไหวน่ะ นึกสภาพจิตใจสิ
ไม่ทันรู้ตัว โดนทุกคนเขวี้ยงคำว่ารำคาญมาใส่
ทุกคนคิดเหมือนกันหมด เราไม่เป็นที่ยอมรับ ทั้งที่ในใจไม่เกลียดใคร ไม่คิดอะไร
คิดเหมือนกันกระทั่งพี่ผู้ชาย เอาไปพูดลับหลังด้วย รู้กันทุกคน แต่เราไม่รู้คนเดียว
ที่ทำ ที่เล่นอะไรไป ไม่รู้ตัวเลย คิดดีกับทุกคน แต่ทำไมทุกคนไม่ชอบเรา
หน้าน้องนี้เฮิร์ทมาก แต่พยายามเก็บ แล้วก็ปกป้องตัวเองทุกทางตามวิถีของเด็ก
ไม่กลับไปนั่งกับกลุ่มเพื่อน ตอนลงจากแท่นก็กอดผ้าแพรคนเดียว คนอื่นไม่เอาแล้วน่ะ ไม่สนิทใจ
ทนนั่งฟังผ้าแพรต่อไป แต่หน้าเสียแล้วน่ะ เหมือนเป็นส่วนเกินอยู่ในห้องคนเดียว ไม่ขำไม่อะไรกับใครเลย
ยิ่งเวลาครูรักแซวเกรปยิ่งสงสารน้อง เหมือนโดนทิ้งโดดเดี่ยว
(นึกโมเม้นนั้นออกมะ กำลังเศร้า แต่คนอื่นขำ เราไม่มีส่วนร่วมแล้วอ่ะ น้อยใจอยู่คนเดียว)
เราว่าใจมันแหลกสลายไปแล้วอ่ะ จากที่น้องพูดว่าคิดว่าอยู่คนเดียวก็ได้ ไม่ยุ่งกับใครแล้ว
ตอนท้ายๆที่ครูรักสรุปให้ เจ้านี่ก็ยังพยายามกลบเกลื่อน พูดไปเถียงไปน้ำตาไหล เช็ดน้ำตา สูดขี้มูกไป
พยายามอธิบาย แต่ก็แกล้งเข้มแข็งไป เถียงไป โอยยยย
(กริยายังดูน่ารำคาญอยู่ แต่สงสารไปแล้วอ่ะ -_-'' ผ่านก่อน)
ตอนกอดกันตอนสุดท้าย น้องกอดแต่ครูรัก กับปั๋มนี่มือห้อยเหี่ยวจนไม่กอดตอบเลย
มีมีนที่น้องกอดตอบไปหน่อย
ปฏิกริยามันฟ้องถึงใจน้องหมดแล้วอ่ะ ผิดหวัง น้อยใจ เสียใจ
อายุสิบห้าจะผ่านมันไปได้มั้ยเนี่ย ลูกกรอก สะเทือนใจเกิน
อดทนหน่อยนะลูกนะ พยายามปรับตัวเอา เพื่ออนาคต ยิ่งดูในห้องเปิดใจก็สงสารอย่างถึงที่สุด
ร้องไห้หาแม่ แง้
เราเองก็เคยมีช่วงเวลาวัยรุ่นที่เพื่อนไม่ยอมรับ เข้ากับเพื่อนไม่ได้
แต่โตมาก็สังเกต พยายามปรับปรุงตัว ตั้งแต่พ้นวัยรุ่นมาก็ไม่มีปัญหาแล้ว
ตอนมีปัญหากับเพื่อน ก็ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่น มีครอบครัว มีแฟนที่คอยอยู่กับเรา ไม่โดนทิ้งโดดเดี่ยว
ก็เข้าใจน้องว่าจะรู้สึกยังไง แต่เราว่าน้องรู้สึกแย่กว่าเราตอนนั้นน่ะ
เพราะตอนนี้จะย้ายกลุ่มเพื่อนก็ไม่ได้ เพื่อนสนิทสักคนเดียวที่เขาไม่รำคาญเราก็ไม่มี โดดเดี่ยวจริงๆ
เหมือนมองหน้าทุกคนระแวงไปหมดแล้วว่าเขาเกลียดเรา รำคาญเรา จะเข้าหน้าใครติดอีกเนี่ย
ขอให้ผ่านไปได้โดยไวนะลูกกรอกนะ คืนนี้จะนอนหลับไหมเนี่ยลูก นอนร้องไห้แน่ๆเลย
แอบคิดว่า ถ้าไม่ให้เพื่อนสาดทีละคนอย่างนี้ มันมีวิธีที่ทำร้ายจิตใจเด็กน้อยกว่านี้แต่ได้ผลดีกว่านี้อีกไหมเนี่ย
แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 53 01:34:21
แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 53 01:30:53
| จากคุณ |
:
Cuddle   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ค. 53 01:27:06
|
|
|
| 
นัตตี้
