ความคิดเห็นที่ 21 |
ตอนแม่ป่วยเข้าโรงบาลเมื่อต้นปี
จำได้ว่าตอนนั้นไปนั่งเล่นห้องพี่กอฟ ระหว่างทางที่กลับตอนนั้นเกือบถึงจตุจักรแล้วมั้งประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ หลานโทรมาบอกให้กลับบ้านเร็ว อยู่ไหนแล้วยายป่วยหนักมาก ตอนนั้นได้ยินเสียงแม่อาเจียนดังมากๆจนเสียงเข้ามาในสายเลยอ่ะ
แล้วตอนนั้นแบตก็ใกล้หมดเต็มที นั่งใจไม่ดีเลยเพราะจากจตุจักรก็ใช้เวลาพอสมควรกว่าจะถึงฝั่งธน ทิ้งช่วงสักพักเราก็โทรกลับไปหาหลานเพื่อถามอาการ ปรากฏว่าเสียงสัญญาณตื๊ดแรกดังปุ๊ปแบตหมดทันทีแถบกรี๊ดเลยตอนนั้นอะไรจะดราม่ายังกะในหนังขนาดนี้
กระโดดลงจากรถเมล์ขึ้นแท็กซี่ทันทีถึงบ้าน พาแม่ไป ร.พ.
ตอนนั้นนั่งมองแม่นอนหลับอยู่บนเตียงพร้อมสายน้ำเกลือแล้วจู่ๆก็น้ำตาไหล ไม่เคยเห็นแม่ป่วยหนักขนาดนี้มาก่อน แล้วตอนนั้นกว่าจะมาถึงบ้านอ่ะใช้เวลาพักใหญ่มากๆ รู้สึกอ้างว้างมากจริงๆ ณ ขณะนั้น
ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้วนับตั้งแต่คุณป้าเสียไปเมื่อ 4-5ปีที่แล้ว นี้จึงเป็นครั้งล่าสุดที่ร้องไห้แบบไหลพรั่งพรู แล้วทรมานมากๆที่ต้องกลั้นการสะอื้นเอาไว้กลัวแม่ตื่นขึ้นมาได้ยิน ทรมานมากจริงๆกว่าจะผ่านคืนนั้นมาได้
แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 17:53:38
| จากคุณ |
:
Por_dragonfly 
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ส.ค. 53 17:50:24
|
|
|
|
