Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เมื่อบร๊ะเจ้าโจ๊ก ฝากสาสน์ถึงชาวโลกทุกคน (ของจริง)  

     DEZART       พูดว่า:
*รบกวนหน่อยครับ
*ก็ไม่มีไรซับซ้อน
*ก็อัพไว้ในเด็กดีอะคับ
*http://my1.dek-d.com/jokesocool/diary/?day=2010-08-01

===========================================

ชื่อตอน : ผมเป็นนักร้องเพื่ออะไร ?
เกริ่นเรื่อง : สำหรับแฟนเพลงครับ

--------------------------------------------------------------------------------


ผมชื่อโจ๊ก หรือที่ใครเรียกกันว่า โจ๊ก โซคูล บ้างก็เรียกชื่อผมเป็นเพลง

ผมมักมีชื่อเป็นเพลงเวลาคนเจอแล้วตะโกนเรียก เช่น "ซากอ้อย" หรือ

"เลี้ยงส่ง" เป็นต้น

คนมักจะเรียกผมเป็นชื่อเพลงชุดแรกๆ เพราะมันทำให้ทุกๆคนเริ่มรู้จัก

ผม หรือพูดง่ายๆว่า มันดังชุดนั้น   ผู้คนนั้นเวลาประทับใจอะไรก็มักจะ

จำสิ่งนั้นเป็นหลัก เจอผมแล้วจำอะไรได้ก็จะแซวเรื่องนั้นออกมา

แม้กระทั่งคนที่เกลียดผม เวลาเจอผมก็มักจะล้อเลียนสิ่งที่ฝังใจออก

มา  ซึ่งคนอย่างผมก็มีเรื่องหลากหลายทั้งลบและบวกในใจคนให้แต่

ละคนเลือกที่จะรักหรือเกลียด  บางครั้งผมถามตัวเองว่าทำไมไม่

เรียนหนังสือให้จบสูงๆ ถามตัวเองว่าเรามาเป็นนักร้องทำไม?

บางครั้งก็ไม่อยากออกไปไหนที่มีคนเยอะๆ

เพราะเป็นโรคกลัวคน ตัวเองก็ไม่ใช่ซูปเปอร์สตาร์ แต่กลัวคน

กลัวว่าเค้าจะมาแซว กลัวว่าเค้าจะมาดูถูก

ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป บางทีเห็นคนมองมาแล้วทำปาก

ขมุบขมิบ ก็จินตนาการว่าเค้าด่าเราต่างๆนาๆเป็นความคิดแรก

ทั้งที่เคยเจอคนที่รักผมจนหลั่งน้ำตาเมื่อเจอผมมาแล้ว แต่ไม่จำ!

มีคนเคยมารุมล้อม มามอบความรักให้เสมอๆ แต่ไม่จำ!

ดันไปจำที่คนเกลียด มีครั้งนึงไปเดินสวนจตุจักร ก็เดินแอบๆ

ทำตัวธรรมดาๆ  คนก็จำไม่ค่อยได้ แต่ก็มีจำได้บ้าง

ในขณะที่เดินผ่านผู้หญิงคนหนึ่ง เห็นเธอทำสายตาแปลกๆ

พอเดินผ่านไปได้ยินเธอพูดกับเพื่อนว่า

" นี่คนนี้แหละ ที่เราไม่ชอบมากๆ! "  พอหันไปมองหน้าเธอ

ก็เห็นสายตาที่บ่งบอกได้ว่ารังเกียจจริงๆ เท่านั้นแหละ ภาพคนนับหมื่น

นับแสนที่ชอบผมหายไปหมด

แต่ภาพคนที่ด่า แซว หรือดูถูก กลับโผล่ขึ้นมาเต็มไปหมด ทำให้ผม

ถามตัวเองแบบไร้สติว่า เรามาเป็นนักร้องทำไม? ถ้าทำอะไรง่ายๆอยู่

ที่บ้านอาจจะไม่มีใครมารักมากมาย แต่ก็ไม่มีใครดูถูกเหมือนกัน!

เราตั้งใจทำงานเพื่อให้คนมาเกลียดทำไม? จากนั้นก็เดินกลับบ้าน

อย่าง ขาล้าๆทุกครั้งที่ออกไปไหนที่มีคนมากๆ

ผมมักจะกลับมาพร้อมความนอยอย่างไม่ยากเย็น เพราะปรกติก็เป็น

โรคระแวงคนอยู่แล้ว

ถ้าโดนใครพูดอะไรกระทบจิตใจสักหน่อยก็ไปเลย  

เวลาผ่านไป ผมก็ไม่เครียดอะไร เพราะเวลาอยู่บ้านก็ไม่มีใครมาพบ

เจออะไรผม เหมือนพวกผู้ก่อการร้ายที่หลบอยู่ใต้ดิน

ไม่มีใครพบเจอตัวถ้าไม่ออกไปเอง

ไม่ว่าบ้านที่พิษณุโลก หรือ กทม มักจะอยู่ขอบเมือง และลึกลับเสมอ

วันหนึ่งผมเข้าไปกดรับคอมเม๊นไฮไฟ้ที่มีแฟนๆเข้ามาให้กำลังใจ

นับสิบๆคนด้วยความเคยชิน บางครั้งแทบไม่ได้อ่านความหมายที่พิม

มาด้วยซ้ำ จู่ๆก็คิดขึ้นมา ว่าคนพวกนี้เข้ามาเม๊นอะไรกัน ?

ผมออกเทปมาตั้งแต่อายุ 19 ตอนนี้ 25 กว่าๆ อยู่ในช่วงพักทำอัลบั้ม

ไม่มีผมในทีวี ไม่มีผมในสื่อต่างๆ แต่คนพวกนี้กำลังทำอะไรกัน

มีดารานักร้อง นักแสดง นักกีฬาในโลกนี้กี่คน ที่คนเหล่านี้สามารถ

เลือกที่จะชื่นชอบ แต่เค้ากลับเลือกที่จะชอบคนที่ไม่ได้โด่งดังอะไร

มากมาย ไม่ได้เป็นเอกการร้อง ไม่ได้เป็นเอกการแสดง

ไม่ได้เป็นเอกการแต่งเพลง

เห็นคนหลายคนมาก ใช้ชื่อคำว่า so cool หรือ joke so cool

เป็นชื่อในไฮไฟ้ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้อยู่ในกระแสอะไรเลย

เค้าเข้ามาเม๊นให้กำลังใจเป็นประจำโดยที่ผมไม่แทบจะไม่ตอบ

อะไรกลับไปเลย วันแต่ละวันมีคนเข้ามาให้กำลังใจผมเสมอ

ทำไมก่อนหน้านี้ผมไม่ค่อยจดจำพวกเค้า หรือรับพลังด้านบวก

จากพวกเค้า!

ครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่ทำให้ผมต้องระรึกว่าผมมาเป็นนักร้องทำไม?

ผมมาเป็นนักร้องเพื่อคนที่ต้องการเพลงของผม

เป็นเพื่อคนเหล่านี้ ไม่ได้เป็นเพื่อตัวเอง!

เพราะถ้ามาเป็นเพื่อตัวเองก็ร้องเพลงให้ตัวเองฟังอยู่ที่บ้านก็พอ

ไม่ต้องมาออกทีวี หรือ วิทยุ เราเกิดมาเป็นสินค้าชนิดหนึ่งให้

ประชาชนเลือกซื้อ

บางคนอาจจะไม่นิยม แต่เราก็มีกลุ่มลูกค้าของเรา

จงใส่แว่นดำ และทำผลงานต่อไป

สำหรับคนที่อ่านอยู่

ถ้าคุณเป็นคนเหล่านั้น เป็นคนที่ฟังเพลงของวงโซคูล

วงที่ไม่ได้เลิศเลอ และลองผิดลองถูกต่อสู้ชีวิตมาจนถึงปัจจุบัน

ผมอยากบอกว่าขอบคุณพวกคุณมาก ทั้งๆที่ผมไม่เคยไปเจอ

พวกคุณส่วนใหญ่ แต่คุณก็มีความรักให้กับผม

แม้บางวันจะมีคนเดินมาดูถูกผม แต่คุณก็ให้กำลังใจผมอยู่อีก

มุมหนึ่งในประเทศไทย

บางทีผมชอบหลบๆซ่อนๆคน จนบางคนอาจเข้าใจผิด

แต่แท้จริงแล้วผมเป็นคนที่แคร์แฟนเพลงมากๆ

โดยเฉพาะคนที่เข้ามาโดยไม่หวังอะไรนอกจากชื่นชอบ

เวลาที่เดินไปตามท้องถนน ผมต้องกล้าๆกลัวๆ ไม่รู้ใครจะชอบใครจะ

เกลียด

ในประเทศนี้มีนักร้องไม่กี่คน หรือ อาจจะไม่มีเลย ที่ต้องตกในสถาณ

การณ์ดังแบบแปลกๆอย่างผม

แต่เมื่อผมเดินขึ้นไปบนเวทีของวงโซคูล ผมกลับเป็นฮีโร่ของคนที่มาดู

ผ่านมาหลายปีแล้ว ที่เรียนรู้ชีวิตมา ใช้ชีวิตแบบผิดๆพลาดๆมาก็เยอะ

แต่วงโซคูลก็ยังอยู่ แฟนเพลงก็ยังอยู่ อีกไม่นานเรากำลังจะกลับมา

แฟนเพลงไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้ฟัง ไม่ต้องห่วงว่า วงโซคูลจะมีปัญหา

อะไร ผมยังมีเพลงอีกหลายเพลงให้ฟัง  หากวันหนึ่งไม่ได้ยินเสียงผม

ร้องเพลงอีก นั่นหมายความว่า ผมขี้เกียจร้องแล้ว เท่านั้นเอง ^^

I LOVE U ALL

MY FAN
TC


===========================================

http://www.socoolclub.com/

ลิงค์ทั้งหมดที่ติดต่ออยู่ที่หน้าเว็บแล้ว เข้าไปได้เลย

แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 53 23:38:16

 
 

จากคุณ : NKL
เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 02:14:42

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com