ความคิดเห็นที่ 1 “ฉันรู้ดีว่ามีหลายคนคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่บ้าอำนาจ บ้าเงิน บ้าเซ็กซ์ บ้าผู้ชาย ทำทุกอย่างเพื่อความดังและเงิน พวกเขาต่อต้านและขัดขวางทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันทำ ฉันไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะเข้าใจฉัน และเขาจะไม่มีวันเข้าใจด้วย เพราะเขาเป็นพวกปิดหูปิดตาและไม่พยายามที่จะเข้าใจเลย ลองถ้าเขามีอคติกับฉันตั้งแต่แรกเริ่ม มันก็ยากที่จะไปเปลี่ยนแปลงความคิดของเขา เขาไม่พยายามที่จะเข้าใจว่า ที่ชีวิตฉันขมวดเกลียวมาเป็นผู้หญิงโรคจิตอย่างที่พวกเขาเรียกกัน นั่นมันเป็นเพราะสาเหตุอะไร” “แต่ฉันรู้ ฉันรู้ดีว่าที่ฉันกลายมาเป็นอีนังมาดอนน่าอย่างนี้ได้เป็นเพราะอะไร เพราะเหตุผลข้อเดียวเท่านั้น ’แม่’ ไงล่ะ เพราะฉันไม่มีแม่ การตายของแม่เป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน แม่ตายไปเมื่อฉันอายุหกขวบ และนั่นคือจุดสำคัญที่พลิกผันเปลี่ยนแปลงชีวิตของฉันทั้งชีวิต ถ้าแม่ยังอยู่ ฉันแน่ใจว่าฉันคงไม่เป็นแบบนี้แน่ ฉันคงไม่มีนิสัยห่ามๆ ระห่ำๆ แบบผู้ชายอย่างนี้ ฉันคงไม่ก้าวร้าวและไม่เป็นคนทะเยอทะยานรุนแรงอย่างนี้ แม่คงจะสอนให้ฉันรู้จักกับมารยาทของกุลสตรีหรือความอ่อนหวานแบบผู้หญิงหรืออะไรทำนองนั้น ซึ่งฉันไม่เคยมีเลย การตายของแม่เป็นแรงผลักดันยิ่งใหญ่ซึ่งทำให้ฉันมีพลังที่จะต่อสู้ ฉันตั้งมั่นว่าฉันจะต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ฉันจะต้องเก่งที่สุด เด่นที่สุด ฉันจะต้องเป็นนักเรียนที่เก่งที่สุด ได้คะแนนดีที่สุด ฉันจะต้องเป็นนักร้อง และเป็นนักร้องที่ดังที่สุด ฉันจะเป็นนักเต้น และฉันก็จะต้องเป็นนักเต้นที่เก่งที่สุด ฉันจะต้องเป็นบุคคลที่โด่งดังและมีชื่อเสียงที่สุดในโลก โลกจะต้องรู้จักและรักฉัน เห็นไหมว่าฉันทำได้สำเร็จหมดทุกอย่าง นั่นก็เพราะ ‘แม่’ แล้วเห็นไหมเดี๋ยวนี้ฉันโด่งดังมีชื่อเสียง มีอำนาจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันใฝ่หามาตลอดชีวิต และสิ่งสำคัญอีกสิ่งหนึ่งซึ่งฉันไม่เคยนึกฝันเลยว่าฉันจะได้มันมาครอบครองอย่างล้นเหลือ—สิ่งนั้นคือเงินอย่างไรล่ะ" จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:11:26

ความคิดเห็นที่ 2 “แล้วคุณรู้ไหม มันเหมือนเรื่องตลกที่บ้าที่สุด ฉันเริ่มมีความรู้สึกผิด ฉันรู้สึกผิดที่มีเงินมากเกินไป อาจเป็นเพราะชีวิตในวัยเด็กของฉัน ฉันเกิดมาในครอบครัวคนชั้นกลางที่มีลูกยั้วเยี้ยถึงแปดคน และเรายากจน แต่เมื่อมาถึงวันนี้ฉันมีเงินร่ำรวยมหาศาล มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี เพราะฉันคิดว่าฉันไม่สมควรที่จะได้เงินเหล่านี้เลย แม้ว่าฉันจะได้มันมาด้วยน้ำพักน้ำแรงและลำแข้งลำขาของฉันเอง ฉันทนไม่ได้ที่ตัวเองจะนอนเสวยสุขบนกองเงินกองทอง ในขณะที่ทั้งพ่อและพี่น้องทุกคนก็ยังคงไม่มีเงินจนกรอบอย่างเดิมนั่นเอง ฉันเกิดความรู้สึกประหลาดๆ ขึ้นมาในใจว่า ไม่แน่ในวันหนึ่งอาจจะมีใครมาแย่งชิงเอาเงินทั้งหมดไป ฉันกลัวว่าฉันจะกลับไปจนแบบเดิมอีก ความรู้สึกนั้นหลอกหลอนให้ฉันกลัวอยู่เสมอ และมันทำให้ฉันยิ่งต้องทำงานหนักหาเงินอยู่ตลอดเวลา” “แล้วใครล่ะที่คิดว่าคนร่ำรวยมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลกอย่างฉันนี่ชีวิตคงจะมีแต่ความสุข เปล่าเลย เพราะความจริงแล้วมันกลับกลายเป็นตรงกันข้าม แม้ฉันจะมีเงิน มีชื่อเสียง แต่ฉันก็ไม่มีความสุขเลย คุณเรียกมันว่าความสุขหรือเวลาที่คุณไปไหนมาไหนโดยที่มีสายตาของคนรอบข้างจับจ้องอยู่ตลอดเวลา คุณคิดว่าคุณมีความสุขหรือเมื่อคุณได้อ่านหนังสือพิมพ์ที่เขาพากันเขียนโจมตีคุณด้วยคำพูดที่เหมือนถูกตบหน้าว่า แกมันก็แค่อีกะหรี่! อีกะหรี่! นั่นหรือคือความสุข? จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:12:21

ความคิดเห็นที่ 3 “ชีวิตของฉันเป็นชีวิตที่มีแต่ความทุกข์ เดี๋ยวนี้ฉันไม่สามารถทำอะไรหลายๆ อย่างที่ฉันอยากจะทำ แต่ก่อนฉันเป็นคนที่ชอบออกไปเดินเล่นดูผู้คนตามถนน แต่เดี๋ยวนี้ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้อีกแล้ว พวกคุณไม่เข้าใจหรอก คุณรู้จักฉันว่าเป็นคนดัง แต่คุณก็ไม่รู้ว่าการเป็นคนดังนี่มันมีผลร้ายอย่างไรบ้างต่อชีวิต มันเปลี่ยนแปลงชีวิตของฉันทั้งชีวิต ฉันคงไม่มีวันกลับไปเป็นอย่างนั้นได้อีกแล้วตลอดชั่วชีวิตนี้” “หากคุณจะถามฉันว่าฉันเป็นคนที่มีความสุขหรือเปล่า ฉันก็จะตอบได้เลยว่า ไม่ใช่ ฉันเป็นคนที่มีแต่ความทุกข์ ฉันต้องต่อสู้กับปีศาจร้ายมากมายที่เข้าสิงสู่ทำร้ายจิตใจฉัน และความรู้สึกเลวร้ายต่างๆ ที่วนเวียนอยู่ในใจของฉันตลอดเวลา แต่ฉันอยากจะมีความสุข ฉันเคยมีความสุขอยู่บ้างนะ ที่คุณเห็นฉันทำโน่นทำนี่อยู่ไม่หยุดหย่อน นั่นก็เพราะว่าการได้ทำอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ อาจจะทำให้ฉันรู้สึกสนุกสนาน และมีความสุขขึ้นมาได้บ้าง อีกอย่างหนึ่งก็เพื่อบรรเทาความเหงา ฉันจะพยายามทำตัวให้มีความสุข ฉันพยายามที่จะทำตัวให้สนุกสนาน เพราะฉันรู้ว่าแท้จริงแล้ว ชีวิตคือเรื่องเศร้า ฉันเชื่ออย่างนั้นจริงๆ" จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:13:12

ความคิดเห็นที่ 4 “ฉันคงไม่ประสบความสำเร็จโด่งดังฮือฮาอย่างทุกวันนี้เป็นแน่ หากฉันไม่ทำตัวเป็นสาวเซ็กซี่แล้วก็เอาเรื่องเซ็กซ์มาทำให้ตัวเองเป็นจุดสนใจ ฉันโด่งดังขึ้นมาได้ก็เพราะใช้คำว่า ‘เซ็กซ์’ เป็นใบเบิกทางโดยแท้ ก็ฉันรู้ว่าฉันเป็นคนเซ็กซี่มีเสน่ห์ดึงดูดใจทางเพศ—นั่นก็ดีแล้ว แล้วทำไมฉันจะต้องปิดบังมันด้วยล่ะ ฉันก็เอาพรสวรรค์ของฉันอันนี้มาใช้ให้เป็นประโยชน์ เรื่องเพศเป็นเรื่องที่ฉันสนใจมาก ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องเพศอยู่มากทีเดียว” “ฉันคิดอยู่เสมอว่าฉันอยากจะเป็นผู้ชาย และมันคงจะวิเศษสุดเลยทีเดียวถ้าฉันจะเป็นคนที่มีทั้งสองเพศอยู่ในคนคนเดียวกัน เพราะฉันจะได้มีทั้งความอ่อนหวานและความเข้มเข็ง ฉันอยากจะเป็นเกย์ เพราะพวกเขาทำให้ฉันทึ่ง คุณก็รู้ว่าฉันชอบพวกเกย์ ฉันมีเพื่อนที่เป็นเกย์เป็นโขยง แล้วฉันก็ชอบพวกเขาจังเลย ส่วนใหญ่พวกนี้ละที่เป็นเพื่อนสนิทในชีวิตของฉัน” “เรื่องความตายก็เป็นเรื่องที่ฉันสนใจและเฝ้าวนเวียนค้นหาคำตอบอยู่ตลอดเวลา อาจจะเป็นเพราะฉันไม่รู้ว่าเมื่อตายแล้วเราจะไปไหน ฉันกลัวความตาย ฉะนั้นเมื่อฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจึงต้องใช้ชีวิตนี้ให้คุ้มค่าที่สุด ข้อดีของการเป็นศิลปินนั่นก็คือว่าผลงานของเราจะยืนยงอยู่ไปชั่วนิรันดร์ แม้ว่าตัวของเราจะตายดับไปแล้วก็ตาม อย่างน้อยเมื่อฉันตายไป ฉันก็จะได้ตายตาหลับและจะได้จากโลกนี้ไปด้วยความรู้สึกภูมิใจ ที่ว่าอย่างน้อยฉันก็ยังมีผลงานทิ้งไว้ และที่สำคัญคือฉันตายไปอย่างไม่เสียชาติเกิด จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:13:46

ความคิดเห็นที่ 5 “ฉันคิดว่าฉันโชคดีที่ฉันได้ทำอาชีพอย่างนี้ เพราะเป็นอาชีพที่เราจะได้เปิดเผยความเป็นตัวของตัวเองออกมาได้มากที่สุด และฉันคิดว่าฉันได้ช่วยเหลือผู้อื่นไปมากทีเดียว ฉันคิดว่านั่นเป็นหน้าที่ของฉัน ฉันถึงบอกว่าฉันโชคดีที่ได้มายืนอยู่บนตำแหน่งนี้ ฉันมีเงิน มีอำนาจ ฉันอยู่อย่างสุขสบาย ฉันจึงอยากจะช่วยเหลือผู้อื่นบ้าง พวกคนในแวดวงเขาบอกว่า คุณไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องทำแบบนี้เลย มันไม่ใช่หน้าที่ของคุณ คุณรวยแล้ว คุณก็เพลิดเพลินกับความร่ำรวยของคุณไปดีกว่า แล้วคุณจะไปวุ่นวายทำตัวให้มีปัญหาไปทำไม?” “แต่นั่นไม่ใช่นิสัยของฉันที่จะทำอย่างนั้น ฉันชอบช่วยเหลือผู้อื่น แล้วฉันก็ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ โดยที่ไม่ได้อยากจะให้ใครมาชมเชยหรือให้ใครมายกย่อง ฉันก็จะเป็นของฉันแบบนี้ ฉันอาจจะเคยถูกเข้าใจผิดมาแล้ว แต่ถึงตอนนี้คุณคงจะเข้าใจฉันได้ดีขึ้น” *** ผู้หญิงคนนี้เธอคืออะไร? ‘ดอกไม้’ หรือ ‘ยาพิษ’? หาก ‘ดอกไม้’ เป็นสัญลักษณ์แทนความหมายของความสวยงาม และ ‘ยาพิษ’ เป็นเสมือนตัวแทนของความชั่วร้าย เธอก็เปรียบประหนึ่งผู้หญิงพันธุ์ดอกไม้สีทองซึ่งกอปรด้วยความงดงามของกลีบดอกเนินเนื้อที่แย้มยิ้มท้าทาย และอวลอายของกลิ่นหอมรัญจวนเร้าใจ หากแต่ซุกซ่อนไว้ด้วยเขี้ยวเล็บแห่งความดุร้ายและหนามแหลมคมฤทธิ์รุนแรง ฉะนี้แล้ว—มาดอนน่า—เธอก็คือดอกไม้งามแฝงพิษร้าย *** จาก  http://www.poppaganda.net/entertainment/425/ ปล.  พี่ตี้เขียนถึงเพลงที่ชอบที่สุดของมาดอนน่าไว้ด้วยป๊อปเอามาใส่ไว้ในกระทู้ปาร์ตี้ 52 ปีมาดอนน่าตามลิ้งค์นี้ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C9562794/C9562794.html ใครยังไม่ได้อ่านและสนใจลองเข้าไปดูได้นะว่าเป็นเพลงอะไร แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 00:28:31 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 00:26:29 จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 00:14:22

ความคิดเห็นที่ 6 อีกบทความหนึ่งจากเว็บ POPpaganda เหมือนกันที่อยากให้เพื่อนๆ ทุกคนได้อ่านครับ (ไม่เห็นคุณ popodyssey เอามาลง เลยขอเอามาลงให้นะครับ) [madonna's special] เป็นของพี่นะครับคนดี http://www.poppaganda.net/entertainment/424/ อ่านจบแล้วขนลุกดีครับ :D จากคุณ : MR.Erotic เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 06:57:44

ความคิดเห็นที่ 7 [madonna's special] เป็นของพี่นะครับคนดี  นี่เพิ่งเห็น อ่านสนุกดีนะ   ๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:05:49

ความคิดเห็นที่ 8 1 “เป็นของพี่นะครับคนดี” รสจูบไม่ทันกำซาบ บทรักยังไม่ทันบรรเลง หงษ์ไม่ทันร่อน มังกรไม่ทันรำ เพียงได้ยินคำพูดนั้น ฉันก็ผละเขาออกจากอ้อมอกอย่างหมดอารมณ์ “เอ่อ พี่ทำอะไรผิดหรือเปล่า” อ่านจากสีหน้า เขากำลังสะกดคำว่า “เหวอ” ลงบนใบหน้าที่ตอนนี้มีเครื่องหมายกากบาทฟาดอยู่กลางหน้า พลางป้องปากพ่นลมหายใจเพื่อให้แน่ใจว่าจะยังได้กลิ่นน้ำยาบ้วนปากอยู่ ให้ตายเถอะ ต่อให้ไม่นับโทษที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเพิ่งจูบกับโรงพยาบาลแล้ว คำพูดว่า “เป็นของพี่นะครับคนดี” ของเขาควรได้รับการพิพากษาให้เป็นอนันตริยกรรม มันเป็นค่ำคืนที่เริ่มต้นอย่างโรแมนติก แต่สิ่งเดียวที่เขาลืมก็คือ “Long stem roses are the way to your heart but he needs to start with your head” “เอาล่ะ ผมคิดว่าเราต้องคุยกันเรื่องนี้ให้ชัดเจน” ฉันขยับแว่น D&G สีขาวแล้วพุ่งสายตาไปที่เขา ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยและเย็นชา พลางหักข้อนิ้วเล่น ไม่มีเหตุผลอื่นในการหักข้อนิ้ว นอกจากมันทำให้ฉันดูร้ายกาจดีชะมัดในสถานการณ์แบบนี้ “Cause I’ve got something to say about it and they goes something like this” 2 ความจริงของชีวิตอย่างหนึ่งก็คือ เพื่อนรักของเรามักจะโทรมากลางดึกเพื่อโอดครวญเล่าชีวิตรักรันทดบัดซบเหลือทนให้เราฟัง (ดราม่าเสียจนฉันนึกว่านี่นางกำลังออกรายการ “วงเวียนชีวิต” อยู่) เพียงเพื่อให้เราพบว่า ไอ้ที่เล่ามายืดยาวทั้งหมดนั้น สุดท้ายก็กลับไปตายรังขังสังขารอยู่กับคนเก่าอยู่ดี เพื่อ ?!?!?!?! คนที่มีปัญหาความรักมักเป็นแบบนั้น รู้เช่นเห็นชาติทุกอย่างว่าการกระทำใดของคนข้างกายที่กำลังย่ำยีความรู้สึกตัวเองอยู่ รู้ว่าทางข้างหน้าเป็นเหว แต่ก็พร้อมจะทิ้งตัวลงไปในหลุมรักนั้น รู้ดีด้วยซ้ำว่าควรทำอย่างไร แต่ “ก็ฉันรักเขา” ประโยคเดียว ตบทีเดียวอยู่ *** จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:12:36

ความคิดเห็นที่ 9 3 ที่หมวดอักษร “M” ของสารานุกรมว่าด้วยชีวิตของ Madonna ไม่เคยขาดคำว่า “Man” นับตั้งแต่หาญกล้าบ้าบิ่นสวมชุดเจ้าสาวขาวบริสุทธิ์คาดเข็มขัด “Boy Toy” กลิ้งเกลือกร้องเพลงว่านางได้พรหมจรรย์คืนมา จนมีคำกล่าวที่ตลกร้ายว่า “คุณอาจไม่เคยได้ยินเพลงของ Madonna แต่คุณต้องเคยได้ยินข่าวของ Madonna” น่าเสียดายที่บางคนจะเข้าใจแค่ว่า Madonna เป็นแค่ผู้หญิงกร้านโลกโชกโชนคนหนึ่งเท่านั้น ปี 1997 เมื่อครั้นที่ Madonna ให้สัมภาษณ์ออกรายการของ Oprah Winfrey อันเป็นการให้สัมภาษณ์ครั้งแรกหลังจากที่นางมีลูก คำถามหนึ่งที่ Oprah ถาม Madonna ก็คือ “คุณจะสอนลูกสาวของคุณเรื่องอะไรบ้าง” “เคารพตัวเอง” เป็นคำตอบของ Madonna ว่าแล้ว Oprah ยิงคำถามอย่างที่คนทั้งโลกอยากรู้เหลือเกินว่า “แล้วคุณจะสอนเรื่องผู้ชายกับลูกสาวว่าอะไร” คนในห้องส่งหัวเราะ คนทั้งโลกหัวเราะ มันเป็นเสียงหัวเราะเยาะเย้ยที่อ่านได้ว่า “น้ำหน้าผู้หญิงที่เปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่นอย่างหล่อนจะมีปัญญาอะไรมาสอนลูกสาวเรื่องผู้ชาย” ไม่ใช่เรื่องเหนือความคาดหมายที่จะต้องเจอคนสบประมาทเรื่องแบบนี้ และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก ฟังคำถามจบ Madonna ก็หัวเราะฟันห่าง “ก็ถ้าสอนให้เคารพตัวเองแล้ว ก็คงไม่ต้องสอนเรื่องผู้ชายอีก” และเป็นคราวของ Madonna ที่หัวเราะให้กับคนทั้งโลกที่ดูอยู่ มันไม่ใช่คำพูดลมๆ แล้งๆ ที่เจียระไนให้ดูเท่ แต่เมื่ออ่านจากแววตาและแปลจากน้ำเสียง Madonna หมายความตามนั้นอย่างมั่นใจ เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอทำมาตลอด และพยายามบอกคนมาตั้งนานแล้ว *** 4 “ก็แกยังไม่มีความรักนี่ วันที่แกมีความรัก แกจะเข้าใจว่าทำไมต้องทนเพื่อคนที่เรารัก” เอ้า! สรุปนี่มันโทรมาขอคำปรึกษา หรือโทรมาด่าที่ปรึกษาหมาหัวเน่าอย่างฉัน!? “แล้วคนที่แกรักนี่ไม่ใช่ตัวแกเองเหรอ” ฉันถาม “แกบอกว่าที่แกทำอยู่ แกทำเพื่อเขา แล้วแกล่ะทำอะไรเพื่อตัวเองอยู่” นางเงียบ ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่า การที่เราเฝ้าสะกดจิตตัวเองว่า เราต้องอดทนเพื่อคนที่เรารัก (แม้ว่าเขาจะทำตัว ร-ยำตำบอนกับเราแค่ไหน) นั่นเป็นเพราะเราช่างมีความเมตตา อยากอุทิศกำลังเพื่อทำเพื่อคนที่เรารักจริงๆ หรือเพราะเราเห็นแก่ตัว เพราะกลัวว่าโลกที่ปราศจากหลักให้ยึดมันอ้างว้างเกินไปจนไม่กล้าที่จะออกมา เราจึงเลือกที่จะทนเพื่อให้อย่างน้อยตัวเองยังได้ชื่อว่ามีใครสักคนไว้ยึดเหนี่ยวอยู่ อยากให้เขามีความสุขจริงๆ หรือแค่คนขี้ขลาดที่ไม่กล้าจะรักตัวเองให้มากกว่าคนอื่น “ที่จริงแล้ว ไอ้ที่แกทนอยู่กับเขา ไม่ใช่เพราะแกรักเขาจริงๆ หรอก แต่เป็นเพราะแกกลัวที่จะเดินออกมามากกว่า ทางข้างหน้ามันอาจจะเป็นไปได้ทั้งสวรรค์หรือนรก แต่อย่างน้อยแกก็มีโอกาสได้เจอสวรรค์ ในขณะที่ถ้าแกยังอยู่ตรงนั้น แกก็เจอแต่นรก” “เพื่อนรัก แกเป็นนางฟ้า นางฟ้าไม่สมควรมาปีกหักซังกะตายอยูในนรกแบบนี้ ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่ามันไม่ใช่ จะกลัวอะไรที่จะตะกายออกมาจากซากปรักหักพังในนรกเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์” “You deserve the best in life so if the time doesn’t right then move on. Second best are never enough. You do much better, baby on your own” *** จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:15:15

ความคิดเห็นที่ 10 5 สุดท้ายคืนนั้น เราจบกันที่เขานั่งหงอๆ ฟังฉันพร่ำหลักการการใช้ชีวิตที่เขาอาจจะไม่เข้าใจเลยก็ได้ มันสมควรจะเป็นค่ำคืนที่ร้อนฉ่ามหาประลัย แม้เราจะไม่ได้จูบกันที่แพรีส กุมมือกันที่กรุงโรม เปลือยเปล่าเริงร่าท่ามกลางห่าฝน หรือทำรักกันบนรถไฟข้ามประเทศอย่างที่ Madonna รำพันไว้ในเพลง Justify My Love แต่ ณ ประเทศโลกที่สามแห่งนี้ ริมฝีปากของเขาควรจะเผาผลาญฉันให้ละลายไปกับความร้อนแรง ไม่ใช่ใช้มันปล่อยคำพูดพล่อยๆ ที่เขาคิดไปเองว่ามันโคตรจะโรแมนติก ในเมื่อฉันไม่เคยมองตัวเองว่าฉันเป็น “ของ” และเกลียดเหลือเกินที่จะให้ใครมาตีตราล่ามโซ่ว่าฉันเป็น “ของ” ใคร ต่อให้เรารักกัน แต่ฉันก็คือฉัน เป็นตัวของฉัน ฉันเป็นเจ้าของชีวิตของฉัน ไม่ใช่เขา และฉันก็จะไม่มองว่าเขาเป็นเจ้าของชีวิตเขา ในเมื่อรู้ว่ามันไม่ใช่ก็ต้องกล้าปฏิเสธ อย่ารั้นทำในสิ่งที่ตัวเองรู้อยู่แล้วว่ามันจะไม่มีวันใช่ ก่อนจากกัน สายตาของเขาย้อนบอกฉันว่า ฉันจะต้องเสียดายที่ปล่อยให้คืนนี้ผ่านไปอย่างเปล่าดาย ฉันจะต้องเสียดายที่ไม่ยอมตกเป็นอาณานิคมของเขา ไม่รู้หรือว่ามีคนอีกเท่าไรอยากสูญเสียเอกราชให้เขา แต่เขาคิดผิด ฉันไม่เคยเสียดายในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าไม่ใช่ และคำว่า “ไม่” และ “ไม่” ก็มีอยู่เต็มหน้าของเขานับตั้งแต่คำพูดนั้น เป็นเขาต่างหากที่จะต้องเสียดาย “And when you’re gone, he might regret it. Think about the love he once had. Try to carry on but he just won’t get it. He’ll be back on his knees” ฉันเชื่อในเสียงข้างในหัวใจฉัน มันไม่เคยโกหก เมื่อไรก็ตามที่เสียงในหัวใจของเราบอกว่ามันไม่ใช่ จะมีประโยชน์อะไรที่เราจะทัดทานตัวเองเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ไม่ใช่ เดินออกจากมันมาซะ อย่าเสียเวลา ถ้าหัวใจคุณบอกว่ามันไม่ใช่ และผจญภัยไปค้นหาในสิ่งที่หัวใจคุณบอกว่าใช่ดีกว่า เชื่อมั่นในสิ่งที่หัวใจของเราบอก และทำสิ่งนั้นอย่างมั่นใจ นั่นแหละคือการเคารพตัวเอง ตราบเท่าที่คุณยังเคารพตัวเองอยู่ คุณจะไม่มีวันทำร้ายตัวเอง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น บ่งบอกว่านางเพื่อนตัวดีโทรหา คราวนี้ไปโดนอะไรมาอีกล่ะมึ-  ! “ฉันเลิกกับเขาแล้ว โล่งใจชะมัดเลยว่ะ รู้งี้ไม่ทนตั้งแต่แรกก็ดี นี่ทนโง่มานานขนาดนี้ทำไมวะเนี่ย!” นั่นไง นางฟ้าสยายปีกบินขึ้นมาจากนรกแล้ว และโลกนี้ก็มีคนเคารพตัวเองเพิ่มขึ้นอีกคน “EXPRESS YOURSELF. RESPECT YOURSELF” [ท้อฟฟี่ แบรดชอว์ (Toffy Bradshaw) ปัจจุบันทำงานอยู่ที่ Ogilvy PR เคยมีผลงานพ็อกเกตบุคชื่อ "จงเติมคันในช่องว่าง" ของสำนักพิมพ์ Mars Publishing] จากคุณ : popodyssey เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:17:54

ความคิดเห็นที่ 11 !!!!! จากคุณ : !!!!! (ขนมไข่หวาน) เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 17:01:43