ขอตอบในฐานะ บุคคลชอบแกล้งอันดับต้นๆและเป็นแม่ยกเด็กเหม่งที่ชอบแกล้งเพื่อนเป็นอันดับต้นๆ
การได้แกล้งคนที่โต้ตอบอย่างพอประมาณ แบบคุณหนูสเตฟนั้น
สนุกมากกกกกกก!!จริงๆค่ะ
คนที่เป็นเหยื่อในอุดมคติ ต้องมีคุณสมบัติ
- แกล้งแล้วไม่โกรธ
- แสดงอาการรำคาญพอประมาณ แบบว่า "อย่าๆๆไม่เอาๆ"(แบบหน้าคุณหนูช่วงแรกๆ (อ้างอิง คห.1)
- ทนไม่ได้ก็ไล่ออกไปอย่างถูกจังหวะ
- มีคุณสมบัติเหมือนแม่!!! (แบบอารมณ์อยากกวนใจแม่น่ะค่ะ แม่บอกซ้ายจะไปขวาอะไรแบบนั้น)
เพราะฉะนั้นคุณหนูเป็นผู้มีคุณสมบัติครบถ้วนค่ะ จึงต้องตกเป็นเหยื่อ
(อย่างจ่านี่ก็น่าแกล้งค่ะ แต่แกล้งบ่อยๆไม่ดี เดี๋ยวคุณเธองอนจริง คิคิคิ)
ส่วนคนโดนแกล้งจะชอบไม่ชอบอันนี้ไม่รู้ แต่ดูจากการที่ไม่โดนโกรธก็แสดงว่าต้องมีใจกันบ้างล่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
ปล.อย่าคิดว่าที่แกล้งแล้วโดนผลักกระเด็น หรือโดนตี โดนเตะแรงๆกลับนั้น
จะทำให้หยุดได้นะคะ นั่นล่ะ ของชอบเลย
เป็นการยืนยันได้ว่าการแกล้งของเราประสบความสำเร็จแล้ว
(ดูเหม่งแกล้งคุณหนูแล้วมีความสุขมากๆๆ ฮ่าๆๆๆ) เวิ่นมากอีกแล้ว ใครจะอ่านรู้เรื่องเนี๊ยยย
ทำไมใครก็ชอบแกล้งฟานี่กันจัง
)
(แต่ก็เอาใจสุดๆ เช่นกัน ถึงกับทำอาหารให้กินเป็นพิเศษ เช่นแซนด์วิชไม่ใส่แตงกวา แล้วก็ยังโดนงอนเพราะแซนด์วิชอันที่ไม่มีแตงกวาหายสาบสูญไป ฯลฯ แต่ละคน เอาใจกันเข้าไป )
