ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีอะไรครับ 55555 คิดถึงกัน   งานใหม่ๆไม่มีให้ดู เอาเป็นว่ามาทักทายครับ ใด้แต่อ่านกระทู้ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ  แต่ไม่ค่อยใด้คุยกัน เลยตั้งกระทู้ทักทาย  บางทีอยากคุย แต่ นึกอะไรไม่ออก ช่วงนี้ มีอะไรให้คิดเยอะ เลยเออเลอร์บ้าง 5555 จะคุยแบบสาระก็ไม่ค่อยออก เข้าช่วยติชมก็ไคร่ครวนไม่เต็มที่ จะเสียประโยชน์มากกว่า  ช่วงนี้ เน้นเบาๆ ไร่สาระนิดๆ 55555 (ที่จริงอาการแบบนี้เป็นมานานแล้ว) แต่เห็นบอร์ดเหงาๆ(หรือเราเหงาเอง5555) ขอตั้งกะทู้แก้เหงาครับ คุยอะไรกันเบาๆ มีสาระบ้าง เบาสาระบ้างครับ จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 20:43:19

ความคิดเห็นที่ 2   ย้อนเวลาได้ไม่ขอเกิด มารับกรรมต่างๆ จริงๆ ครับ เพราะการปฏิบัติธรรม จริงๆแล้วเป็นอะไรที่ ค่อนข้างจะยาก  ส่วนใหญ่ปฏิบัติกัน ก็แค่ผิวเผิน  แม้แต่ของผมเอง  ยังยึดติดอะไรต่างๆ อีกมากมาย  พูดแล้วท่าทางจะยาว  ขอแค่นี้แล้วกันครับ จากคุณ : ลอลิงกินหมาก เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 22:28:50

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นงานเก่ามาก ๆ (2541)ของผมเองเอามาให้ชมเล่น ตอนแรกตั้งชื่องานว่า "เส้นทางสู่สวรรค์" โดนอาจารย์คอมเม้นว่า เอ็งเคยไปเหรอ!! ก็เลยเปลี่ยนเป็น"เส้นทางสู่ความสำเร็จ"ครับ ไม่ทราบว่าถูกไฟใหม้ หรือโดนหนามแทงหละ ท่าน... แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 53 23:16:10 จากคุณ : ครูบ้านนอก (Bigatis) เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 23:59:25

ความคิดเห็นที่ 4   แบบแผนของการยึดติดในอัตตา  ทำให้เป็นอนัตตา ยังยากยิ่ง      จะพูดถึงเรื่องของนามธรรมหรือสิ่งที่จับต้องไม่ได้ล่ะก็  ยิ่งยากเข้าไปอีก                  เหมือนคำถามง่ายๆๆ ทีคนเคยถามว่า  "พระพุทธเจ้ามีจริงไหม" เหมือนคนเรามองหา ปูแสฉวนที่อยู่ในเปลือกหอย    คนเก็บเปลือกหอยไป แต่ไม่เคยเห็นตัวปูที่อยู่ข้างใน                 ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นพระคถาคต  (เห็นด้วยตา  จับต้องได้)                                   หรือเห็นด้วยใจ  ( สัมผัสได้  )            ไม่อยากตอบคำถาม ที่เต็มไปด้วย อัตตา   ตัวตน                     เหมือนมีคน ถามว่า  ความดีคืออะไร จับต้องไม่ได้                    เงิน สิ จับต้องได้   มีมูลค่าเห็นๆๆกันอยู่             ต้องเป็นเด็กดี ต้องทำดีนะลูก     แม่ครับ ความดีเป็นยังไงครับ วัดได้ไหมครับ           พูดยากมากครับพี่อาร์ต       เหมือนเจตนาของศิลป     นอกจากจะเห็นด้วยตา  ต้องสัมผัสได้ด้วยใจ                               นานๆๆพูดที เจอพี่อาร์ต  ขอแสดงความเห็นจากใจบ้าง   คิดถึงมากครับพี่ จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 00:59:46

ความคิดเห็นที่ 5   ความเห็นข้างบน ไม่ต้องพยายามเข้าใจหรอกนะครับ   อ่านแล้วก็ผ่านๆๆ ไป  สำหรับคนที่เข้าใจว่าพยายามสื่ออะไร  ก็ขอบคุณมากนะครับ จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 01:10:35

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าลูกถามแบบนี้จะตอบว่า; ความดีคือการปฏิบัติตัวต่อคนรอบข้าง สัตว์และสิ่งแวดล้อมให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ไม่เบียดเบียนกัน เราจะเข้าถึงการปฏิบัติดี ก็ศีล5 ไงละลูก ศีลที่แม่ว่าสำคัญที่สุดตอนนี้คือไม่โกหก อันนี้ลูกต้องเข้าใจว่าถ้าลูกโกหก ลูกไม่เคารพพ่อแม่และสำคัญที่สุดไม่เคารพตัวเอง แล้วจะให้ใครมาเชื่อถือเจ้าได้ เอาทีละข้อๆทำไปเรื่อยๆแล้วก็ครบเอง แล้วสังคมจะอยู่อย่างมีความสุขเมื่อเราเคารพซึ่งกันและกันนะลูกนะ มีอะไรจะถามอีกไม๊ จากคุณ : freesia flower เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 05:09:58

ความคิดเห็นที่ 7 ความสุขไม่ต้องไปหาจากที่ไหนไกลๆเลย อยู่ที่ใจเราเท่านั้นเอง รู้ให้เท่าทันการปรุงแต่งของจิตใจ เมื่อทุกข์ก็ให้รู้ และวาง เมื่อสุขก็ให้ รู้ และวาง แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 53 06:24:41 จากคุณ : คนจีนตัวน้อย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 06:12:23

ความคิดเห็นที่ 8 คุณยุทธกิจART; 'เห็นบอร์ดเหงาๆ(หรือเราเหงาเอง5555) ' มีเพื่อนน้อยแต่จริงใจ มีความตั้งใจดี ดีกว่ามีเพื่อนมาก หรือพวกมากลากไป อยู่แบบเหงาๆก็สร้างสรรค์ได้ อย่างยายนี่ไง วาดรูปเกือบทุกวันเติมสีลงในภาพ นั่นนิดนี่หน่อย ได้ผลงานดูแล้วสุขใจมิใช่น้อย อยู่คนเดียวก็สุขใจได้ แต่อยู่หลายคนถ้าจริตเยอะก็ทุกใจได้เช่นกัน จากคุณ : freesia (freesia flower) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 07:28:48

ความคิดเห็นที่ 9 ธรรมมันเป็น ปัจจัตตัง ลึกไปยากเข้าใจ ต้องปฏิบัติตามอย่างมีอิทธิบาท4 มรรคผลจึงเกิดให้เห็นเป็นรูปธรรม ศีล5 มีเหตุผลพอที่คนจะรับใด้ เป็นศีลที่ คนและสัตว์ต้องการ -สัตว์ไม่อยากให้ใครทำลายชีวิติตน เช่นเดียวกับเรา -สัตว์หวงแหนในอาหารถิ่นที่อยู่และของที่มันผูกพันธ์ เช่นเดียวกับเรเราที่หวงแหนสิ่งที่ตนรักไม่อยากให้ใครมาพรากไปจากตน -สัตว์มีความรักในลูกน้อย และคู่รัก ของมัน  เช่นเดียวกับเรารักและหวงแหนในคนรัก และบุตรหลานของตน -สัตว์(โกหกไม่ใด้) แต่ก็ไม่ปราถนาที่จะติดกับบ่วงนายพรานหรือสตรูโดยเลห์อุบาย เช่นเดียวกับเรา ไม่ปราถนาให้ใครมาหลอกลวง พูดปดกับเรา -สัตว์ไม่ปราถนาที่จะทำลายสติตนไม่ให้คนเมาขับรถชนมัน เช่นเดียวกับเราที่ไม่ปราถนาให้คนขาดสติมาทำลายความเป็นอยู่ของเรา และไม่อยากทำลายสติตนให้ฟั่นเฟือน สำหรับปุถุชนแบบเราๆ เอาการไม่เบียดเบียนตน และเพื่อนร่วมทุกข์เป็นใช้ใด้ครับ ความสงบสุขและสันติ บังเกิดแน่ แต่สำหรับทางที่จะพ้นทุกข์  ขอละใว้ พูดแค่ เมตตา เสียละ ละ วาง มันก็หนักแล้ว แต่ทุกสิ่ง พระพุทธองค์ ใด้แนะนำใว้ หากลองปฎิบัติตามในสิ่งที่เราสงสัยมันปรากฎเองครับ  ผมยืนยัน   เออๆๆๆๆ  เป็นเวปธรรมมะไปหรือปล่าว  55555 เอาศิลปะบ้าง ก่อนอื่นถูกใจ ที่ ลำดวลดอยพูดมาก นอกจากเห็นด้วยตา ต้องสัมผัสด้วยใจ(ไม่ธรรมดา) ศิลปะเดี๋ยวนี้ อาศัยอัตตามากมาย เอาแบบว่าระบายออกมาอย่างเดียว การระบายออกเป็นอีกมุมของการทำงานศิลปะ ที่ตั้งใจจะให้ผู้อื่นรับฟังเราอย่างเดียว หรืออยากระบายอารมณ์ โดยที่ไม่สนใจ ตีโพยตีพาย ฟูมฟาย คนที่เห็นพอจะเข้าใจว่าเป็นอารมณ์ แต่ ไม่เข้าใจว่า มันฟูมฟายเรื่องอะไร หากอีกมุม ศิลปะ แบบ จรรโลง เอามุมมองที่ชัดเจน มาพูดด้วยเหตุผล และบอกเล่าอย่างละเมียดละมัย ศิลปะสามารถทำให้คนที่ใด้ปฎิบัติ จรรโลงใจใด้ต่อเมื่อ ฝึกสมาธิในการทำงาน ใช้สติกับมัน อย่างเช่น สีอะไรผสมกันจะใด้สีอะไร วางตำแหน่งใหน คอนโทนอย่างไร ในทุกฝีแปรง นั่นคือการฝึกสติ   สามารถจรรโลงใจใด้ ถ้าเราใด้ระบายอารมณ์ออกมา แล้ว โล่งสบายใจ พิจารณา มันก็แค่นี้ อันนี้ใช้ปัญญากำกับ ศิลปะสามารถทำให้ผู้เสพ รู้สึกร่วม สบายตา สบายอารมณ์ และรับรู้เรื่องราวที่ศิลปินอยากจะพูดแสดงมุมมองของตน ทำให้เกิดการสานต่อสร้างสรรค์ทางความคิด ศิลปะจะสามารถจรรโลงสังคมใด้ในกรณีข้างต้น(ที่เห็นใด้ชัด) ที่เหลือ เต็มไปด้วยอัตตาของผู้สร้างสรรค์ มันเหมือนดาปสองคม เราเสนอ ในทางสร้างสรรค์ จรรโลงสังคม มันเกิดประโยชน์ แต่หากเราใช้ในแค่ทางระบายอารมณ์ ก็เกิดแค่ประโยชน์ตน หรือเราใช้เอามาฝึก สติ และ สมาธิ นั่นเกิดประโยชน์ จรรโลงใจเราใด้ ศิลปินสามารถใช้ความสามารถ สร้างสรรค์งาน ให้จรรโลงใจผู้พบเห็น ลดแรงเสียดทาง แรงตึงเครียดในสังคมใด้ หรือเลือกที่จะ ระบายอารมณ์ เสริมความตึงเครียดให้สังคม เพิ่มมุมมองที่ขัดแย้งก็ใด้ ศิลปะ กับธรรม มันใกล้เคียงกันไปด้วยกัน ในด้านบวก  แต่จะไปแยกกันที่ตอนปลาย คือเป้าหมาย ศิลปะมักส่งเสริมอัตตา แต่ ร่วมกันที่ฝึกสติ แต่เต็มไปด้วยอัตตา ธรรมแนวพุทธะ เอาสติเหมือนกัน แต่ในแก่นหลัก สวนทางเน้นละวางอัตตา และมุ่งสู่การ ละ ในที่สุด แล้วแต่เราจะเลือกครับ ว่า เรา จะทำงานศิลปะ เพื่ออะไร   สุดแท้แต่เป้าหมายปลายทางของแต่ละบุคคล ส่วนผม ทำศิลปะ เพราะใจรัก และ อยากใช้ศิลปะ ช่วยให้ ผู้ที่สัมผัส ใด้ความสบายใจทางอารมณ์ และ ผ่อนคลายครับ จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 07:52:28

ความคิดเห็นที่ 10   พี่เพชรมาด้วย แปลกดี คนอ่านหนังสือ ปฎิบัติ มักสนใจขัดเกราตัวเอง ผู้ที่ไม่สนใจใส่ใจ ก็ไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้ว ธรรม เป็นเรื่องธรรมชาติ  มีใครสอนนกหัดบิน บอกเต่าเดินลงทะเล มันก็เป็นอย่างนั้น เมื่อ่พร้อมนกก็โบยบิน. ต้นไม้มีชีวิตอย่างคน สัตว์มีชีวิตอย่างคน เพราะเขราคือ สิ่งเดียวกัน.  คนรู้ก็รู้ คนไม่รู้ก็ไม่ใส่ใจ.  อย่างที่บอก อย่างที่รู้ศิลปทำให้เราเข้าใกล้ธรรมมากขึ้น.   ห้องนี้เหงาจริงๆ.  บางที ความรู้สึกก็ทำให้คน อยากมา อยาก ทำ อยากอยู่  ทางตรงข้าม. หากที่เนี่ เต็มไปด้วยอัตตา. แต่ยังมีเมตตาบ้าง ห้องอาจน่าอยู่กว่านี้  ขอบคุณพี่อารต์  พี่เพชร.  ที่เป็นพี่ที่น่ารัก สำหรับบอร์ดนี้เสมอมา ลำดวนดอยโชคดี ที่ได้ฝึก ศิลป ด้วยตัวเองกับพี่ พี่   แถมยังสนใจธรรมชาติ แนวเซน และ ท่นพุทธธาตุ อย่างจริงจัง.      นี่ขนาดห้องศิลป.  น่าจะเป็นห้องที่ พักพิง อบอุ่น ที่สุดในพันทิพ. กลับเป็นห้องที่แห้งแล้ง เงียบเหงาได้อย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน. จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 10:54:17

ความคิดเห็นที่ 11   ยังยืนยันว่า พุทธ คริสต์ อิสลาม เป็นสิ่งดี เป็นสิ่งเดียวกัน ขอให้ทุกท่านที่บังเอิญมาอ่านเจอ คนปฎิบัติธรรมเปิดเป็นหนึ่งเสมอ ไม่แยกย่อยเหยียดผิว เหยียดศาสนา หรือถือสิทธิ์ความเป็นมนุษย์ทำร้ายธรรมชาติ ขอให้ทุกชีวิตในโลกอยู่ร่วมกันอย่างพี่น้อง. รักธรรมชาติดุจรักตัวเอง. แค่นี้เราก็น่าจะอยู่อย่างสุข จนวันโลกดับสูญ.  เพราะไม่มีสิ่งใดเป็นนิรันด์ จากคุณ : ลำดวนดอย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 11:08:08

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีสมาชิกทุกๆ ท่าน ทั้งน้องพี่ที่มาร่วมเสวนากันในกระทู้นี้นะคะ ขอร่วมเสวนาในหัวข้อ ศิลปะกับชีวิติประจำวัน บ้างนะคะ สำหรับข้อเขียนของคุณยุทธกิจอาร์ตนั้น พี่พิมคิดว่าตัวเองพอซึมซับได้บ้างนะคะ แต่ความที่มันเป็นนามธรรม เป็นแนวคิด เป็นเรื่องของอารมณ์จิตใจ บางครั้งมันก็ยากที่จะอธิบายให้เห็นชัดเจนเป็นรูปธรรมได้ พี่ว่าพวกเราที่รักในศิลปะ หรือเรียนมาทางศิลปะ ส่วนใหญ่ก็จะเป็น พวกจิตนิยมนะคะ เพราะการจะถ่ายทอดศิลปะออกมาได้ต้องเป็นคน ที่มีความคิดที่ละเอียดอ่อนและลึกซึ้ง..... แต่ปัจจุบันโลกเราเข้าไปสู่วัตถุนิยมหรือมองที่เงินฐานะทางเศรษฐกิจและสังคม เป็นสำคัญ ด้วยเหตุนี้เองผู้ผลิตงานศิลปะจึงต้องคิดในเชิงพาณิชย์ด้วย นั้นคือ ผลิตอะไรตามที่ตลาดหรือลูกค้าต้องการ แม้ว่าเราอาจจะไม่ได้ชอบ หรือไม่ได้อยากผลิตงานแบบนั้นเลย แต่เมื่อเป็นอาชีพ เป็นความอยู่รอด เราก็ต้องผลิตงานที่จะมีรายได้ และยังชีพเลี้ยงตัวอยู่ได้.... ศิลปะจึงแปรเปลี่ยนเป็นการสนองความต้องการของลูกค้าหรือกลุ่มผู้บริโภคมากขี้น มากกว่าการสร้างสรรค์และดื่มด่ำในอรรถรสของศิลปะอย่างแท้จริง.. ......................................................... แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 53 16:31:35 จากคุณ : saipin เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 11:50:57

ความคิดเห็นที่ 13 หลงด่าไอ้เจ๋งหมาตาบอดอยู่ตั้งนานว่าชอบเข้าไปเล่นน้ำในคอกนังลำไย  เพราะมันชอบเล่นน้ำ  มันชอบเอาปากมุดลงไปในชามน้ำแล้วสบัดเล่นจนกระจายเปียกไปทั่ว แต่เมื่อวานต้องขอโทษมันเพราะปิดคอกไว้แล้วได้เห็นชัดๆว่า  นังลำไยเป็นตัวเล่นเองหลงโกรธไอ้เจ๋งอยู่ตั้งนาน  อย่างนี้ทางธรรมจะเรียกว่าอะไรครับ เห็นคุยเรื่องธรรมกันแต่ผมเป็นคนที่ไม่ลึกซึ้งเรื่องธรรมเลย  จะคุยด้วยก็คงไม่รู้เรื่อง  เลยยกตัวอย่างนี้มาให้ผู้รู้ช่วยชี้แนะหน่อย   ไม่ว่ากันนะครับ จากคุณ : น้องเงิน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 11:55:26

ความคิดเห็นที่ 14 ผมไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเป็นนาน คิดถึงทุกคนครับ พอเปิดมาก็เจอเรื่องทางใจเลย ก็เลยดีใจที่ห้องศิลปเจริญขึ้น ทั้งกายและใจ ยินดีและสวัสดีทุกคนอีกครั้งครับ จากคุณ : Atas เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 12:52:13

ความคิดเห็นที่ 15 จากคำบ่นของ..คุณยุทธฯart    และเพื่อนหลายคน ลว้นน่าคบคิดทั้งนั้น      ..ทำให้นึกคิดได้ว่า                       ศิลปะก็เป็นเปลือกอย่างหนื่งเหมือนกัน                       อาจแต่..เป็นเปลือกที่บางซักหน่อย หรือเปล่า?                                                                                                                          khomsomreu. จากคุณ : คนซ่อมเรือ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 16:00:21

ความคิดเห็นที่ 16 เเบบนี้อาจารย์ ผมบอกว่า ฟุ๊ง ครับ อ บอกว่าสติมา ปัญญามี ถีนมิทธนีวรณ์ ขัดขวางไว้เพราะความหดหู่ท้อถอย์เป็นเหตุให้เกิดความเกียจคร้านไม่อยากที่จะทำความดี วิจิกิจฉา นี้ คือ ระหว่างทำ ประสบพบเจออะไรที่ไม่เกี่ยวข้องเรากับ งาน เราก็เขวไปสงสัยในเรื่องอื่น หรือ คิดมาก ... สติครับ คนเรา ประกอบ เกษ โลมา นขา ทันตา อย่าไปคิดสิ่งล่วง เลยมาเเล้ว อย่าไปคิดสิ่งยังมาไม่ถึง ตามดูสติตนเอง ดูจิต รู้จิต รู้ตัว คือยอดเเห่งความรู้ ไม่สงสัย ไม่ฟุ๊ง ขออภัยขวานผ่าซาก **ขอโหวตกระทู้นี้ด้วยครับ จากคุณ : VALID เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 17:42:43

ความคิดเห็นที่ 17 .......................................^ ^............................................... จากคุณ : ALPHA FO เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 20:58:39

ความคิดเห็นที่ 18 อคติ ครับ น้าต้น 5555 เป็นธรรมดาครับ ผมยังเป็นบ่อยกับ ลูกๆ มักหมายมั่นปั้นมือขาประจำเสมอ พอรู้ความจริง ต้องเรียกมา จ่ายค่าเสียหาย และทำตามกฎหมายบ้านกับจำเลยตัวจริง สวัสดีทุท่านครับ นานๆเรามาคุยอะไรกันเล่นๆ ก้รู้สึกผ่อนครายดีครับ คุณ VALID ทำให้ผมนึกถึงสมัยเป็นเณร (บวชระหว่างปิดเทิม) ผมใด้บวชกับ พระธุดงค์ ที่ท่านเป็นครูที่ดีมาก(แต่ที่ผ่านมาเพิ่งเห็นคุณท่านไม่กี่ปี) ท่านมักให้ผม ภาวนา เกษา โลมา นขา ฑันตา ตะโจ เรามักไม่เข้าใจ มารู้อีกที ท่านสอน ไปถึงอสุภกรรมฐาน (แต่ตอนนั้นยังเด็กนัก) ทุกปิดเทม ผมไปอยู่ป่าช้ากับท่าน (ทั้งๆที่กลัวผีเป็นชีวิตจิตใจ) ท่านสอนให้ตื่นมาพิจารณาดูตน ว่าเรามีอารมณ์ใจอย่างไร ไม่ให้ไปมองอย่างอื่น สำรวจตนเอง ติเตียนตนเอง ให้เหมือนว่าเราติเตียนคนอื่น ตกเย็น มาดูกาย ว่ามีส่วนใดบ้างที่ดีจริง(ตอนนั้นก็ว่าไปตามท่าน แต่ ก็ปัญญาไม่ถึง) แต่ดีอย่างที่ผมใด้เอามาปรับใช้กับการทำงานของผมตลอดมา เสียดายที่ชีวิติผม ลืมคำสอนท่านไปช่วขณะ (เสเพลมาตั้งแต่แตกวัยหนุ่มไปหลายปี) สุดท้าย มาเจอกับเรื่องปัจจัตตัง ทำให้เรามีสติขึ้นมา ตายล่ะหว่า พระพุทธองค์ท่านไม่พูดเล่น ไม่ใช่คำสอนหลอกเด็ก ตั้งแต่นั้น เลิกเสพล (ค่อยๆเลิก) และมุ่งปรับตนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก็ เพิ่งไม่กี่ปีมานี้เอง  (ที่ผ่านมา ไม่ต้องบอกว่าผมมีความเลวอะไร คนใกล้ชิดจะรู้ดี) ปัจจุบันนี้นึกถึงคุณ พ่อท่าน ใด้ ก็ไม่มีบุญพอที่จะใด้รับคำสอนสั่งจากท่านท่านไปจากโลกที่ท่านว่ามันว่างจากสาระใดๆแม้แต่กายท่านท่านว่ามันไม่มีตั้งนานแล้ว และท่านพยายามบอกเราซึ่งเป็นเด็กๆ เสมอ ว่า คุณว่ามีอะไรสำคัญมันไม่มี แล้วสักวันคุณๆ (ท่านเรียกพวกผมว่าคุณเสมอ) จะรู้ว่าสุดท้ายเราก็ไปโดยไม่มีอะไร แม้แต่กายผมยังไม่อยากให้มันมีเลย ที่มันมีอยู่ทุกวันนี้ บางทีผมว่ามันเหมือนไม่มี (ท่านชอบแทนตนว่าผม) ผมเพิ่งมาเข้าใจไม่นานมานี้เองทำไมท่านบอกเราอย่างนั้น พูดแล้วทำให้ใจพองโตดี ปิติทุกทีที่กล่าวถึง แต่เราดูตนแล้ว ยังหาความดีอะไรไม่ใด้ รู้ว่ามันไม่ดี พยายามแก้ แต่มักแพ้มันเสมอ ใด้แต่หวังว่า แผนที่นำทางของพระพุทธองค์ สักวัน เราจะ เดินเป็น และชนะความเลวในใจให้ใด้ พี่พิมครับ ใช่เลยครับพี่ เป็นอุปสรรคที่น่ากลัว เป็นดั่งกระแสใต้น้ำทีใหลลึกเชี่ยวกราด งานศิลปะมักถูกกระแสปากท้องแอบแฝงเข้ามาอย่างปฎิเสฐไม่ใด้ นอกจาก ท่านใดที่หลุดพ้นจาก ความจำเป็นที่สังคมยัดเยียดให้ ด้วยค่าเงินตรา ด้วยความที่ต้องอยู่รอดทั้งตนเเละบริวาร มักจะเกิดงานที่มีคุณค่าและเปี่ยมด้วยพลังขับภายในอย่างแท้จริง ผมทุกวันนี้ปรงกับมันซะแล้ว ใด้แต่เราใด้วาดใด้ปั้นก็ถือว่าโชคดีกว่าหากผมไปทำอย่างอื่นที่ไม่ชอบเอาเสียเลย ใด้แต่ ทำทุกวันให้ดีที่สุด เท่าที่พอมีกำลัง เท่าที่กำลังใจที่มี ไม่อยากคาดหวังอะไรมาก แค่ เห็นรอยยิ้มจากคนที่รับงานไป ก็สุขใจแล้ว จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 21:47:18

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ คนซ่อมเรือ อาจจะใช่ครับ แต่อย่างไรก็ตามในแง่ของศิลปะ ทุกอย่างอยู่ที่เราจะตั้งใจว่าเราจะลูบคลำมัน หรือจะเจาะเข้าหาแก่นมัน แต่สุดท้าย เมื่อรู้ว่าแก่นเป็นอย่างไร มันก็หาสาระอะไรไม่ใด้มันก็แค่แก่น แต่หากแต่เราแค่อยากรู้จริงว่ามันมีอะไรนอกจากรูปภายนอก ก็เจาะเข้าไปดู อะไรคือแก่น อะไรคือ เปลือก อะไรคือกระพี้ มันไม่สำคัญเท่า เราเอาส่วนนั้นมาให้เกิดประโยชน์และใช้ให้ถูกที่ถูกทางก็พอครับ มันจะสวนทางกับธรรม ที่เรายิ่งเจาะเข้าหาแก่น ยิ่งก่อประโยชน์ครับ คุณAtas ครับ คิดถึงเช่นกัน อย่าลืมเรื่องกิจกรรมที่เคยทาบทามใว้ (ฝากใว้พิจารณาครับ) คุณฟรีเซีย....รู้จริง55555 งานมันไม่ปล่อยให้เราว่าง เจอคนมากมาย ทำงานหลากหลาย แต่แปลก มันยังเหมือนเราไม่มีอะไรเลย ทำให้นึกถึง เคยแซว พี่ Saipin ของเราเอาใว้นานแล้ว ชะตากรรมเดียวกันแล้วครับพี่ แต่เพียงผมรู้สึกดีกับอารมณ์นี้ในบางครา แต่พอเหนื่อยสายใจแทบขาดเมื่อไหร่ โรคขี้เหงากำเริบทุกที 55555 คุณอัลพาโฟร์  ใด้แต่ยิ้มทัก ไม่ระบายความในใจอะไรบ้างล่ะครับ(แซวเล่น) อย่าลืมเช่นกันน๊ะครับ ที่ทาบทามใว้ เอาไปพิจารณาดูครับ อีกไม่นานจะคุยเป็นทางการครับ จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 22:13:31

ความคิดเห็นที่ 20 คุณ คนจีนตัวน้อย ครับ ถูกใจเป็นพิเศษครับ จิต................เป็นเคื่องสัมผัสรู้ เจตสิต...........นี่...เจ้าตัวนี้สำคัญ..มันเกาะแน่นอยู่กับจิต                    เจ้าตัวนี้แหละ มักพาเราออกทะเล 5555                    มันมักทำให้เกิดรูปอารมณ์ ที่เรามักไม่เท่าทันมัน ใด้แต่หวังว่าสักวันเราจะชนะมัน 55555 คุณครูบ้านนอกครับ ผมดูแล้วงานมันสื่อความหมายมีนัยยะดีแล้วครับ แต่สุดท้ายอยู่ที่พื้นฐานความเข้าใจของผู้เสพ พระท่านว่า ธรรมไม่เสมอกัน มักไม่เข้าถึงกัน คุยกันไม่รู้เรื่อง คนที่มองจากที่สูงกว่ามักเห็นคนที่ต่ำกว่า แต่ยากที่คนที่ต่ำกว่าจะมองเห็นคนที่อยู่สูงใด้ครับ (อันนี้ไม่ใด้หมายความว่าใครสูงใครต่ำกว่า แต่จำคำครูบาอาจารย์ท่านมากล่าวครับ) แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 00:05:29 จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 22:32:02

ความคิดเห็นที่ 21 มีบทความหนึ่งครับที่ผมชอบมาก คำว่าเสียสละ............ฟังแล้วมันยังหนักอึ้ง เพราะเรายังต้องเสียทั้งที่ยังอาวรณ์อยู่ ตัดเสียออกเหลือ สละ.....ดูเบาขึ้นมาหน่อยมันก็ยังหนักอยู่ที่เราจำเป็นต้องเสีย ตัด ส ออก......เหลือ...ละ.....นี่แหละเราจะเจอความสุขที่แท้จริง วันนี้ไม่มีงานครับ (ที่จริงยังมี แต่ทำเป็นไม่สนมัน) เลยคุยกันตอนดึก เห็นคุณ VALID ยังอยู่ เลยอุ่นใจ ไม่เหงา 5555 มันนอนดึกจนชิน ไม่ถึงเวลามันไม่ง่วง 5555 แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 53 22:43:23 จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 22:41:24

ความคิดเห็นที่ 22   ลูกคิดเปรียบศิลปะเหมือน ห้องที่ว่างเปล่า ห้องที่ว่างเปล่าแสนสบายมีอากาศถ่ายเท่ มีแสงแดดอบอุ่น เราเอาโต๊ะทำงานไปวางในห้อง เรียก ห้องทำงาน เราเอาโต๊ะอาหารไปวางในห้อง เรียก ห้องอาหาร เราเอาโต๊ะเก้าอี้รับแขกไปวางในห้อง เรียก ห้องรับแขก เราเอาเตียงไปวางในห้อง  เรียก ห้องนอน เราเอากองขยะไปวางในห้อง เรียก ห้องเก็บขยะ ภายใต้ห้องเดิมแปรเปลี่ยนไปตามวัตถุที่เราเติมแต่ง เลือกเอาเองค่ะว่าจะอยู่ห้องไหน........ จากคุณ : ลูกคิดพู่กัน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 53 23:20:02

ความคิดเห็นที่ 23 ขอไม่แสดงความเห็นทางธรรมค่ะ เพราะเราเป็นคนไม่มีศาสนา ยึดธรรมชาติเป็นแนวทาง พยายามมองทุกอย่างเป็นกลางที่สุด ไม่เคยใส่ใจเรื่องชาวบ้าน เพราะแค่เรื่องตัวเองก็(ยุ่ง)มากพอแล้ว ชีวิตนี้ไม่หวังอะไร นอกจากทำงานศิลปะของตัวเองให้ดีขึ้น และงามขึ้น... จากคุณ : Rina (rinaswan) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 04:23:29

ความคิดเห็นที่ 24 ดีจังครับ หลากหลาย ความคิด แวะมา รับรส แห่ง ธรรม ด้วยครับ จากคุณ : nai-nu-19 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 09:33:37

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีครับคุณลูกคิด ผมเห็นด้วยครับ  อยู่ที่ไลฟ์สไตล์ ของแต่ละคน ขอแค่เรารู้ว่าเราชอบอะไร เหมือนเรารู้ตนเองว่าเราชอบรสชาติอาหารแบบใหน ไม่ต้องค้นหาตัวเองที่ไหน ดูใจเราก็พอว่าชอบอะไร ที่เหลือทำให้ดีที่สุดในสิ่งที่ชอบครับ คุณ หรินา การทำงานอย่างตั้งใจ ใช้สมาธิ ใช้ปัญญา และไม่เบียดเบียนตนและผู้อื่น อย่างนี้นี่แหละอยู่อย่างมีธรรมในใจแล้วครับ คุณ นุ กระทู้นี้ เบาๆครับ คุยกันแบบเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มุมมองต่างไม่มีผิดถูกอะไร แต่แลกเปลี่ยนมุมมองกันแบบคนนั่งกินกาแฟแล้วคุยกันครับ แต่ผมเอาศิลปะการใช้ชีวิต ธรรม มาพูดเป็นประเด็นเพราะผมก้วนอยู่แต่กับ ธรรม กับศิลปะ นี่แหละครับ ที่เหลือ มันไม่รู้จะพูดเรื่องอะไร ธรรม คือ ธรรมชาติ   เราเข้าใจธรรม คือ เข้าใจกฎธรรมดาของธรรมชาติที่อยู่รอบตัวเรา เช่นว่า มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีตาย  เช่นว่า เข้าใจในผลของการกระทำ เช่นว่านักวิทยาศาสตร์ ค้นพบกระแสไฟฟ้าที่มองไม่เห็นด้วยตา เราก็เรียนรู่จากเขาว่า นี่คือไฟฟ้า และมีอีกหลายอย่างที่เราไม่เคยรู้ในโลกธรรมดา ซึ่งมันก็ดำรงอยู่ของมัน แต่อย่างไรก็ตาม แค่เรามีเมตตาต่อเพื่อนร่วมโลก แค่นี้ก็จะเข้าเขตธรรมโดยปริยายแล้วครับ หากแต่เราอยากเป็นนักสัจธรรม ใขว่ค้าหาการหลุดพ้น นั่นอีกเสต็บซึ่งพูดยาก ก่อนที่เราจะมาเป็นนักสัจธรรม เราต้องเชื่อว่าชีวิติหลังความตาย และกฎแห่งกรรมมันส่งผลติดตัวไปถึงชีวิติหลังความตายและเวทนาของการเกิดใด้ นั่นแหละ เขาเหล่านั้นจึงใข่ค้วาหาทางหลุดพ้นจากภพชาติใด้ จึงจะมุ่งตั้งมั่นในการปฎิบัติตน สร้างบารมี(กำลังใจตน) ให้เข้าถึงทางแห่งการพ้นทุกข์ใด้ ผมเชื่ออย่างนั้น หากแต่แบบเราๆ มันฟังแล้วเหมือนขาดเหตุผลตรงชีวิติหลังความตาย นอกเสียจากเรามีประสปการณ์ที่พิสูจน์ใด้แล้วตอนนั้นเราจะเข้าใจครับ เอาเป็นว่า ตอนนี้เราเป็นคนดีก็พอครับ อย่างที่มากกว่านั้นมันพูดกันยาว ว่างๆผมจะเล่าประสปการณ์ให้ฟัง ว่าทำไมผมถึงมีความเชื่อเรื่องชีวิติหลังความตาย หรือเอาเป็นว่า สมาชิกท่านใด อยากฟัง ก็แวะมาคุยกันส่วนตัวน่าจะดีกว่า ทุกอย่างมี พยาน หลักฐาน แน่นครับ  55555 จากคุณ : ยุทธกิจART เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 21:18:47

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยอย่างมากว่า'ตอนนี้เราเป็นคนดีก็พอ' เพราะถ้าเราทำดีแล้วก็ไม่มีอะไรต้องกลัวไม่ว่าชาตินี้แหละชาติไหนๆ เชื่อและประจักษ์ว่ากระแสจิตมีจริง อยู่ที่ใครจะเปิดเครื่องรับในจิตเราได้ freesiaประสพอยู่บ่อยๆ แต่เรื่องชาติหน้าหรือชีวิติหลังความตาย ยังไม่ประจักษ์ อย่างฟังเรื่องนี้มากๆ เพราะคุณยุทธกิจART มี พยาน หลักฐาน แน่น! ทำไงจะได้ฟัง แต่ตอนนี้ฝากเพลงให้ฟังแก้เหงา1เพลง http://www.youtube.com/watch?v=wynYMJwEPH8 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 53 04:52:56 จากคุณ : freesia flower เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 04:23:24