เรื่องเล่าต่างๆ เวลาได้ไปเจอน้อง ก็มีมากมายจริงๆๆ.....
แต่.....ก็มีคนเล่าๆกันไปหมดแล้ว....เดี๋ยวมันจะ delay มากจนเกินงาม 55555
ยังไงก็อภัยให้ มังกี้ ด้วยนะคะ....ที่จะขอรบกวนพื้นที่สายตา
เขียนยาวววววววว นีสสสสส นึง นะคะ ทุกคน
(อ่านจนเหนื่อย....ก็ข้ามๆ มันไปเลยก็ได้นะคะ.......เอิ๊กกกกกก)
ขอเถอะนะคะ
มีเรื่องนึงอยากเล่ามาก.....ยังไม่เคยโพสถึงเรื่องนี้เลยค่ะ
เป็นความประทับใจส่วนตัว......ที่อยากจะเอามาแชร์
ให้เพื่อนๆ บ้านเบน ได้รับรู้ด้วยค่ะ
อยากให้ทุกคนได้เห็นความน่ารัก ของน้องนะคะ ว่า.....
น้องก็ รัก เอาใจใส่ fc มากๆ พยายามจดจำในรายละเอียดต่างๆ ของพวกเราจริงๆ
วันที่ไปฟอร์จูน.....ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาค่ำๆ แล้ว
พวกเราเดินทางจากสยาม ต่อไปที่ ฟอร์จูนกันเลย ก็ไปถึงก่อนเวลากันมาก
นั่งรอน้องกันนานพอควรค่ะ นั่งเมาส์กับ บ้านน้องปั๊ม ไปด้วย.....
และ.....พอน้องเบน มาถึงสตูดิโอ เจอกลุ่มพวกเรา....
น้องเบน ก็พูดกับมังกี้ว่า.....
วันนี้......ผมเห็นหน้าพี่บ่อยมาก ทั้งวันเลยครับ จำพี่ได้เลยครับ.....
แล้วก็ถามเราว่า.........พี่ๆ กินข้าวกันหรือยังครับ....หิวมั๊ย....
พี่ไปกินข้าวก่อนดีกว่าครับ......กว่าจะเริ่มอัดรายการ อีกนานเลยพี่.......
พูดแล้ว.....ก็ทำหน้าตา เกรงอก เกรงใจ
เป็นห่วง fc ทุกคนอย่างมาก.....อิ อิ
แต่....ก็ไม่มีใครไปกินข้าวหรอกค่ะ.....อย่างที่พวกเราก็รู้ๆ กัน
ก็นั่งเฝ้า นอน เอ๊ยยย.... ยืนเฝ้า น้อง กันอยู่ตรงซอกแคบๆ หน้าห้องน้ำ
หน้าสตูดิโอกันอย่างนั้นล่ะค่ะ
(หลายคนเล่าว่า......ยืนเสียจน วันต่อมา นี่ ขาระบมสุดๆๆ 55555)
มังกี้เอง ยืนอยู่ติดกับ ประตูกระจกของสตูดิโอ (ซึ่งเขาไม่ให้ fc เข้าไป)
ก็ยืนแอบถ่ายรูป น้องเบน อยู่ตรงหน้ากระจกนั่นแหละค่ะ ทั้งภาพ ทั้งคลิป.......
ถ่ายไปเรื่อยๆๆๆ (พยายามจัด.....55555+++)
ณ จุดที่มังกี้ถ่ายนั้น ที่จริงจะเห็นได้แค่หลังน้อง / ด้านข้างน้อง ซึ่งน้องนั่งอยู่บนโซฟา พูดคุยกับเพื่อนๆ กับทีมงานอยู่
แต่....น้องก็คงรู้ว่า.......มี คนบร้า ๆๆๆ คนนึง
พยายาม ยืนถ่ายรูปผ่านกระจกอยู่........
(เป็น ชั่วโมง.......5555.....คิดว่าถ่ายได้แต่หลัง ก็ยังดี......เฮ้ออออ)
น้องก็น่ารักมาก ๆๆๆๆ ค่ะ.......... คือว่า
จะพยายามเอี้ยวตัวมา หันหน้ามา หาที่กล้องมังกี้........
โพสท่า ให้ถ่าย เป็นระยะๆ มากมายหลายรูป......ผ่านกระจกกันอย่างนั้น
ทั้งยิ้ม ทั้งแลบลิ้น ปลิ้นตา ชูมือ ชูนิ้ว ท่าทางประจำตัวทั้งหลายนั่นล่ะค่ะ
มังกี้เองก็คิดในใจว่า....เราว่า ตัวเราก็ ซีบร้า อุเว้..... พอควรแล้ว.....เนาะ
น้องเรา....มันก็ยังอุตส่าห์ มาบร้า บร้า ไปกับเรา.........
ไม่รู้จักรำคาญพี่เลยหรือไง.........เฮอะ.......เบน
ที่ทำตัวเป็น ปาปาราซซี่.....ยืนถ่ายน้องอยู่หน้ากระจกอย่างนั้่น......เฮ้อ....
ยังคอยหันมาให้ถ่ายอยู่นั่นอีก.....เอาสิ น้องเรา......น่าร๊ากกกกก มั๊ยยยยยย คะ
ต่อมา พอมังกี้ ได้โอกาส เอาเสื้อคลับของเรา(รุ่นแรก) ไปให้น้องเซ็นต์ชื่อ
มังกี้ก็ยื่นให้ไปเฉยๆ.....น้องเบน ช่วยเซ็นต์ให้ด้วยค่ะ.......
ปรากฏว่า....เหนือความคาดหมายค่ะ.....ไม่น่าเชื่อเลย
นอกจากลายเซ็นต์ตัว B ของน้องแ้ล้ว...........
น้องยังเขียนชื่อเล่น (จริงๆ) ของมังกี้ + หัวใจ + วาดรูปหน้ามังกี้ เป็นการ์ตูน
(ซึ่งใครๆ ดูแล้ว บอกว่า เหมือนนะเนี่ยยยยยยย......... 555555)
วาดลงบนเสื้อให้ด้วยค่ะ......... กรี๊สสสสสส ดีจายยยยย มากกกก ค่ะ
เป็นอันว่า.......เสื้อคลับตัวนี้ ก็อดใส่ อดซัก กันแล้วสิ
คงต้องเอาไปใส่กรอบ....เอ๊ย.....ใส่ตู้เก็บไว้.......
เชื่อจริงๆ ว่า.......ทุกคน ก็คงเคยได้สัมผัส ความละเอียดอ่อน น่ารัก ใส่ใจ
ของ น้องฝรั่ง ของเรา กันมาแล้ว........ในแง่มุมต่างๆ มากมาย.......
ที่เราอาจไม่เคยได้เห็นจาก นลฝ. คนไหนมาก่อน
ทั้งที่พบเจอด้วยตัวเอง.....และที่ฟังจากทุกๆ คนเล่าสู่กันฟัง
ณ จุดนี้ เวลา ตี 4 ครึ่ง ของคืนนี้
มังกี้ ก็ขอบันทึกเรื่องราวนี้ ไว้ในบ้าน farang ไว้อีกหนึ่งเรื่องนะคะ...........
เพื่อเพิ่มดีกรี การันตีได้ ถึงความ น่ารัก เอาใจใส่ ของเจ้าของบ้านหลังนี้
พวกพี่ รู้ว่า.......แม้ เบนจามิน.......จะโด่งดัง ขึ้นมากแค่ไหน.......
นับจากวันนี้ไป...... ถึงแม้ วันที่ เบน ได้่กลายเป็น Super Star ขึ้นมาจริงๆ
เบนจี้ ก็จะยังเป็นคนที่ น่ารัก อย่างนี้เสมอ.....ไม่เปลี่ยนแปลง
โอ้ววววววว...........ซึ้งจริง อะไรจริง...........