ก่อนไปขอพูดไรนิดนึงนะ ในฐานะเป็นคนแรกๆของบ้านดาวที่ไปยืนถือป้ายไฟเขียวชมพูที่ธันเดอร์โดม (ยืนอยู่ในหลุมดำ) จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันแรกที่ป้ายบ้านดาวออกสื่อ เป็นวันแรกที่คุณนิคุณชาญได้เห็นป้าย 2*6 และเป็นวันที่คุณชาญลากกระเป๋าออกจากบ้าน
สำหรับตัวเองไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเป็นแอดมินหรือทีมงานบ้านดาวอะไรกับเค้าเลย แค่บ้านอยู่ใกล้เมืองทองก็อาสาไปแบกป้าย ไปถ่ายรูปมาให้ดูกัน
การได้มาเป็นทีมงานบ้านดาว(ถึงแม้ว่าจะแบบไม่ได้ตั้งใจก็ตาม) แต่หนึ่งปีกว่าๆที่ได้มาอยู่ตรงนี้ มันได้อะไรกลับไปมากมายจริงๆ ไม่เคยคิดเสียใจหรือคิดว่าเสียเวลากับสิ่งที่ได้ทำมาตลอด
พายุลูกใหญ่เพิ่งผ่านพ้นไป ซึ่งถือเป็นบททดสอบแรงๆสำหรับชาวดาวเลยก็ว่าได้ แต่มันก็ได้พิสูจน์แล้วว่าบ้านดาวจะยังคงอยู่ต่อไป
ต้องขอบคุณคุณนิที่ทำใหรู้ว่า สิ่งที่ชาวดาวทำมาตลอด ไม่เคยสูญเปล่าจริงๆ
ยังมีอะไรดีๆอีกหลายอย่างที่ทีมงานตั้งใจจะทำเพื่อนิชาญและชาวดาว อยากให้พวกเราให้กำลังใจและสนับสนุนทีมงานชุดใหม่ เคยเป็นมาอย่างไรก็อยากให้เป็นอย่างนั้นต่อไป การมาเป็นทีมงานถ้าใจไม่รัก ทำไม่ได้จริงๆ
สำหรับตัวเองช่วงนี้เรียนหนักเอาเรื่องอยู่ ก็ขอไปทำภารกิจให้ตัวเองก่อน ((ได้ข่าวว่าใกล้จบแล้ว (เหรอ)) แต่ถ้าว่าง แว๊บได้เมื่อไหร่ก็จะเข้ามาเวิ่นด้วยละกัน
"Believe in Love, believe in NiChan and we will always be together"
ประโยคข้างบน....มันยังใช่ได้จริงๆ ว่ามะ
วันนี้ลาไปก่อนนะ ไว้มาเวิ่นใหม่