สวัสดีคะ น้องปิ๊บ น้องนุช นร.แสนขยันทั้งสอง
xie xie ซื่อมามามากกกกกกกกกที่อุตส่าห์เจียดเวลาแปลหนังสือเล่มนี้
เดาไว้แล้ว ว่าซื่อมามาหายไป คงซุ่มแปล
.................
บทนี้สะเทือนใจข้าพเจ้ามากกว่าบทเจ้าชาย เจ้าหญิง
เพื่อนต้าเหมาเขียนได้ละเอียดมาก
ได้เห็นแง่มุมต่างๆ...
ความยากจนในตอนนั้น.. ถึงแม้บอกสาวว่าจะไปคาระโอเกะ
แต่ก็ไม่ได้ไป.. ส่วนตัวคิดว่า.. คงไม่ใช่เพราะความปลิ้นปล้อน
แต่.. ฐานะในเวลานั้น คงไม่อำนวยที่จะให้ไปลัลลานอกบ้านได้
เพราะต้องทำงาน รับจ๊อบต่างๆ ซ้ำต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด
ฉวยโอกาสให้เพื่อน pay คงไม่ใช่วิสัย
.........
และน้ำใสใจจริงที่มีต่อเพื่อน แบบสุดฤทธิ์
เมื่อเพื่อนมีทุกข์ ก็ช่วยเต็มที่ ไม่มีข้อแม้หรือข้ออ้างใดๆ ทั้งที่อ้างได้
อ่านแล้ว.. ต้องกลั้นน้ำตาเลยทีเดียว
......
น้องนุชคอมเมนท์ตรงใจเลยคะ
(บอกตัวเองว่าโชคดีจังที่ชอบดาราคนนี้ เขามีอะไรที่เราหาได้ยากในคนอื่นน่ะค่ะ)
นี่คือสาเหตุหนึ่ง ... ที่แม้เจ้าตัวจะเงียบหายไป แต่แฟนๆก็ยังตั้งตารอคอย
เจอตัวอีกที... คงโดนรุมกันยกใหญ่แน่
ไม่รุจะให้คิดถึงกันไปนานแค่ไหน
...
น้องปิ๊บ และ ญาติๆทุกคนเทคแคร์ด้วย
ดีใจที่เห็นน้องทัตเข้ามาส่งข่าวที่บ้านข้างล่าง ... ขอให้แข็งแรงขึ้นนะคะ
...
แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 53 08:56:21