|
ผมและผู้ชมทั้งฮอลถูกลีลาขี้เล่นและลวดลายทั้งการดีด การตบ การเกา การสี ไปทั่วตัวกีต้าร์ ฯลฯ สารพัดเทคนิคของทอมมี่สะกดได้ทุกครั้งไปอย่างที่ใช้ในเพลง Initiation ของเขา ไม่ว่าบทเพลงที่นำมาเล่นจะเป็นเพลงอะไรคนดูแทบไม่ได้สนใจตัวเพลงนัก เพราะการเข้าไปชมการแสดงดนตรีของทอมมี่เป็นอะไรมากกว่าการแสดงสด ความเป็นกันเอง นิสัยขี้เล่น อารมณ์ขันของเขาทำให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนเข้าไปชมการเดี่ยวไมโครโฟนของเขาไปด้วยพร้อมๆ กัน เคล็ดลับนี้เองที่ทำให้ไม่ว่าจะมาเปิดการแสดงกี่ครั้งต่อกี่ครั้งในเมืองไทย ผู้ชมก็ยังซื้อบัตรเข้าไปชมกันจนเต็ม ผมได้มีโอกาสชมเขาบรรเลงเป็นครั้งที่ 2 มุขบางอย่างของทอมมี่เราก็เริ่มจำได้ แต่ลวดลายและลีลารวมถึงความเฉียบขาดในการเล่นกีต้าร์โปร่งของเขาก็ไม่ทำให้เรารู้สึกเบื่อหน่ายที่จะชมอีกครั้งและอีกครั้ง
ผู้ชมส่งเสียงเป่าปากกับบทเพลง Classical Gas เพลงเก่งที่ทำให้นักประพันธ์เพลงอย่าง Mason Williams เป็นที่รู้จักในปี 1968 ส่วนเพลงหนึ่งที่ผมจำชื่อเพลงไม่ได้ของเขา เห็นว่าจะอยู่ในงานชุดใหม่ถัดไปของเขา ลีลาและอารมณ์เพลงคล้ายๆ บทเพลง As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls และเพลง Imaginary Day มากจินตนาการของ Pat Metheny ทอมมี่ตั้งใจโชว์เป็นพิเศษ ผมคงต้องรอฟังจากอัลบั้มสตูดิโออีกครั้ง เก่าใหม่สลับกันไปทอมมี่หยิบเอาSomewhere over the Rainbow จากงานชุด Endless Road (2005) มาเล่นบรรเลง เพลงนี้ทำให้ผมนึกถึงคอนเสิร์ตของ Stanley Jordan ที่เพิ่งไปชม มาคราวก่อน นักกีต้าร์ระดับโลกแม้จะเล่นบทเพลงเดียวกัน แต่ก็จะสลักลายเซ็นของตนเองลงไปบนเพลงด้วย ยอดเยี่ยมทั้งแนวแจ๊สของจอร์แดน และแนวอะคูสติกโฟล์คของทอมมี่ มือกีต้าร์ระดับโลกเขาเล่นกันได้ระดับนี้!
จากคุณ |
:
Younger Pat
|
เขียนเมื่อ |
:
12 พ.ย. 53 12:06:22
|
|
|
|
|