 |
เวลาผ่านไปกว่าสี่ชั่วโมง บทเพลงของบอดี้สแลมหลายสิบเพลงถูกบรรเลงบนเวที ทุกความประทับใจที่ผมบันทุกไว้ผ่านสายตาหนึ่งคู่ มันมากเกินกว่าจะพิมพ์เป็นตัวอักษร ทั้งภาพที่ทุกคนร่วมกันกระโดดใน แสงสุดท้าย, คนที่ถูกรัก,หวั่นไหว, คิดฮอด ความสวยงามของราชมังคลาที่ถูกฉาบไปด้วยสีชมพูในเพลง สติกเกอร์, เสียงทรัมเปตที่บรรเลงอุทิศให้เหล่าทหารกล้าใน โทน, เสียงร้องของทุกคนที่ดังอย่างพร้อมเพรียงในทุกเพลงช้าอย่าง เปราะบาง, ปลายทาง, ยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้าใจ,ความรัก, อกหัก, ทางกลับบ้าน, และมือที่ร่วมกันโบกไปมาเป็นคลื่นมนุษย์ใน คนมีตังค์ และความเชื่อ ทุกภาพที่ผมเห็น ทุกเสียงที่ผมได้ยิน ในราชมังคลากีฬาสถานวันนั้น เป็นสิ่งที่ยืนยันว่า ความฝันของผมถูกทำให้เป็นจริงอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ขอบคุณ... บอดี้สแลมหลายหมื่นคนในวันนั้นอย่างสุดหัวใจ ขอบคุณมากๆ ครับ
(ขออนุญาตยืมรูปพลุอันสวยงามจากกล้องคุณ ถอยหลังไปข้างหน้า มาใช้หน่อยนะครับ)
จากคุณ |
:
parawarm
|
เขียนเมื่อ |
:
28 พ.ย. 53 23:24:12
|
|
|
|
 |