|
พี่'นะ....นภาพรขอยืมคำขวัญของบ้านพิพิธภัณฑ์.....เก็บวันนี้พร่งนี้ก้อเก่า(แบบมีคุณค่า) แค่เพียงลงวันที่ เดือน ปี ของทุกชิ้นก้อเริ่มสร้างคุณค่าเริ่มมีชีวิตตั้งแต่นั้น ในทางกลับกัน เหตุการณ์ที่ไม่ได้ดั่งใจ ผิดไปจากที่วาดหวังไว้ ก้อสะเทือนใจเนิ่นนานได้เช่นเดียวกัน
.......โชคดีที่พุทธะวจนะช่วยได้ขอเพียงมองให้ถึง ทุกสิ่งที่สุขล้นก้อโรยราลงณ. ช่วงหนึ่ง เฉกเช่นเดียวกันทุกข์ระทมก้อเบาบางลงเมื่อผ่านไประยะหนึ่ง เป็นเช่นนี้จริงดั่งคำท่านว่าไว้เมื่อหลายพันปีก่อน
ทุกคน มวลหมู่มิตรสหายมองตาด้วยน้ำใจดีและหวังรอว่า ฟ้างดงามยามพายุร้ายผ่านพ้นไปกำลังจะมาถึงกับชีวิตคู่พี่พังครืนไปแล้วของผู้หญิงคนนี้ บ้างว่าโชคและบุญที่เคยทำสั่งสมมาจึงไม่มีลูกให้เป็นภาระ อธิบายไม่ถูกคล้ายอยากมีชีวิตน้อยๆๆสัก 1 ชีวิตเป็นพลังให้ผู้หญิงคนนี้รู้ค่าในการก้าวเดินไปข้างหน้า เชื่อมั่นและขอให้ทุกๆๆคนที่ยังไม่สามารถลืมความหลังที่เจ็บค่อยๆๆลกขึ้นและยืนอย่างมั่นคงในเร็วๆๆวันนี้ค่ะ
และขออภัยหากเหมือนไปไกลกว่าที่เจ้าของกระทู้จะนึกถึง
| จากคุณ |
:
พี่นะ..บางขุนเทียน-ชายทะเล (phee-na) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ธ.ค. 53 13:53:01
|
|
|
|
ภาพ Perspective วาดมือเมื่อ 30 กว่าปีที่แล้วโดยคุณพ่อค่ะ ^^{แตกประเด็นจาก C10014896}
