|
ว๊าววว เป็นกรณีศึกษาเรื่องวัฒนธรรมของแต่ละประเทศได้เป็นอย่างดีเลยครับ เพราะว่า Coke จะทำสื่ออะไรสักอย่างนึง มันต้องเป็น mass ระดับประเทศ
ส่วนกลุ่มเป้าหมายคงจะเป็นวัยรุ่นตอนต้น-วัยทำงานตอนกลางๆ (อายุ 13-35)
จะเห็นได้ว่าจุดเด่นของเพลงไทยคือความเป็น Rock Band ที่มีเอกลักษณ์
ดังนั้นถ้าประเทศเราจะส่งเพลงออกสู่ตลาดเอเชีย มองดูจุดแข็งแล้วก็ต้องขาย Rock Band
แต่ตอนนี้เหมือนจะหลงไปทางดูว่าตลาดต่างประเทศเป็นยังไง แล้วเราก็หยิบศิลปินที่คาดว่าจะขายได้ส่งไปลองตลาดแืืทน -*-
มาดูทางประเทศเกาหลี ก็ส่ง Boy Band ที่เต้นพร้อมๆกันเป็น Group
ซึ่งเป็นจุดแข็งของวัฒนธรรมเพลงเกาหลีไปแล้ว
ประกอบกับสไตล์เพลงที่เป็นแนวแดนซ์ที่ใช้เสียงอิเล็กทรอนิกส์้เยอะๆ
ส่วนญี่ปุ่น ใครว่าญี่ปุ่นชาตินิยม จริงๆไม่ใช่อย่างนั้นเลย
เขากลับเอาำพวกฝรั่งมาเดินไปเดินมา ขยับปากร้องเพลงญี่ปุ่น
ตอกย้ำความคิดทางวัฒนธรรมสมัยใหม่ที่รับกระแสทางยุโรป อเมริกา มาเต็มๆ
อินโดนิเซีย ใช้ศิลปินหลายคนมารวมกัน พยายามให้เพลงเข้าถึงได้ทุกกลุ่มคน
แสดงถึงว่าไม่ได้มีศิลปินเบอร์ไหนที่กระแสแรงจนสามารถคัดออกมาได้คนเดียว
เช่นเดียวกับประเทศเวียดนามที่นำศิลปินมารวมกัน
ส่วนสไตล์เพลงก็ทำให้่เป็น pop ฟังง่ายมากที่สุด เพื่อเข้าถึงทุกกลุ่มคน
ประเทศจีน เล่นไปถึงความเหน็ดเหนื่อยในอาชีำพการงาน แรงบัลดาลใจต่างๆ
คือวัฒนธรรมบอกว่าต้องทำงาน ต้องสู้ ต้องเหนื่อย ถึงจะประสบความสำเร็จ
แต่ทำยังไงหละเมื่อเหนื่อย.. ก็กินโค๊กไง
ส่วนศิลปินก็เป็นชายเดี่ยว ซึ่งฮ่องกงเลือกหญิงเดี่ยว ตรงนี้ใครรู้ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้นก็ช่วยอธิบายหน่อย
- ผมชอบคู่ดูโอ้ของสิงค์โปรอ่ะ ทำดนตรีออกมาได้เจ๋งดี เป็นภาษาอังกฤษแต่อารมณ์มันออกแนวทันสมัยแบบเอเชีย ไม่ใช่สไตล์อเมริกัน
- ผมอยากเล่นขวดโค๊กกลางทะเลแบบของออสเตเรีย น่าหนุก คิคิ..
| จากคุณ |
:
Tailogy   
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ธ.ค. 53 09:59:41
|
|
|
|
เพลงประกอบโฆษณาCocaCola "Open Happiness" มีหลายเวอร์ชั่นมากมาย
