ความคิดเห็นที่ 1 อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่       กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช (2547ข) ได้ให้ข้อมูลพื้นฐานทั่วไปดังนี้ ที่ตั้ง       อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ตั้งอยู่บริเวณเทือกเขาพนมดงรัก ระหว่างเส้นรุ่งที่ 147΄ ถึง 149๐ 31΄ เหนือ และระหว่างเสนแวงที่ 101๐ 7΄ ถึง 101๐ 7΄ ตะวันออก มีอาณาเขตครอบคลุม 11 อำเภอของ 4 จังหวัด คือ จังหวัดสระบุรี จังหวัดนครราชสีมา จังหวัดปราจีนบุรี และจังหวัดนครนายก ได้รับสมญานามว่าเป็นอุทยานมรดกของกลุ่มประเทศอาเซียน เป็นป่าผืนใหญ่ตั้งอยู่ในเทือกเขาพนมดงรักในส่วนหนึ่งของดงพญาไฟหรือดงพญาเย็น ในอดีตมีพื้นที่ต่อเนื่องกับผืนป่าในเขตอุทยานแห่งชาติทับลาน และอุทยานแห่งชาติปางสีดา ประกอบด้วยขุนเขาน้อยใหญ่สลับซับซ้อนหลายลูก เป็นแหล่งกำเนิดของต้นน้ำลำธารที่สำคัญหลายสาย เช่น แม่น้ำนครนายก แม่น้ำมูล อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพันธุ์ไม้และสัตว์ป่านานาชนิด เช่น ช้างป่า กวาง เก้ง กระทิง เสือ  ตลอดจนมีลักษณะทางธรรมชาติที่สวยงาม มีเนื้อที่ 2,168.64 ตารางกิโลเมตรหรือ 1,355,396.96 ไร่  มีอาณาเขตติดต่อพื้นที่ใกล้เคียงดังนี้       ทิศเหนือ ติดกับเขตอำเภอปากช่อง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา       ทิศใต้ ติดกับเขตอำเภอบ้านนา อำเภอเมือง อำเภอปาพลี จังหวัดนครนายก และอำเภอเมือง อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี       ทิศตะวันออก ติดกับอำเภอนาดี อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี       ทิศตะวันตก ติดกับเขตอำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก  อำเภอแก่งคอย อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี ทรัพยากรสัตว์ป่า       สัตว์ป่าที่สามารถพบได้บ่อย ๆ และตามโอกาสอำนวย ได้แก่ เก้ง (Muntiacus muntjak)  กวางป่า (Cervus unicolor) ตามทุ่งหญ้าทั่ว ๆ ไป นอกจากนี้ยังพบ ช้างป่า (Elephus maximus)  เสือโคร่ง (Panthera tigris)  กระทิง (Bos gaurus)  หมีควาย (Ursus thibetanus)  เม่น (Hystrix hodgsoni)  ชะนีมงกุฎ (Hylobates pileatus)  ชะนีมือขาว (Hylobates lar)  พญากระรอกดำ (Ratufa bicolor) หรือหมาไม้ (Martes flavigula)  ชะมดแผงสันหางดำ (Viverra megaspila)  อีเห็นลายเมฆ (Priondon linsang)  กระต่ายป่า (Lepus pequensis)  นกชนิดต่างๆ จำนวน 200 ชนิด จากจำนวนไม่น้อยกว่า 293 ชนิด ที่สำรวจพบอาศัยอยู่บริเวณป่าเขาใหญ่ซึ่งเป็นแหล่งหาอาหารและที่อาศัยอย่างถาวร นกที่น่าสนใจและพบเห็นได้บ่อย ได้แก่ นกเงือก (Bucerotidae)  นกขุนทอง (Gracula religiosa)  นกขุนแผน (Urocissa rythrorhyncha)  นกพญาไฟ (Pericrocotus flammeus)  นกแต้วแล้ว(Pitta gumeyi)  นกโพระดก (Megalaima spp.)  นกแซงแซว (Dicruridae)  นกเขาไฟ (Streptopelia tranquebarice)  นกกระปูด (Centropus)  นกจำพวกไก่ฟ้า (Lophura)  นกเงือกทั้ง 4 ชนิดที่พบบนเขาใหญ่นับว่าเป็นสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวที่ชอบดูนกเป็นอย่างดีเพราะพบเห็นได้ทั่วไป  พวกแมลงที่มีมากกว่า 5,000 ชนิด ที่สวยงามได้แก่ ผีเสื้อที่มีรายงานพบกว่า 216 ชนิด จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 23:23:57

ความคิดเห็นที่ 2 ผลกระทบสิ่งแวดล้อม       เกษม (2540) ได้ให้นิยามคำว่า ผลกระทบสิ่งแวดล้อมไว้ว่า หมายถึง การเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทั้งขนาดและทิศทางจากการกระทำของมนุษย์หรือภัยธรรมชาติ ซึ่งจะเน้นถึงการเปลี่ยนแปลงสภาวะแวดล้อมจากภาวะวิสัยที่เคยเป็นมาในภาวะวิสัยตามธรรมชาติ รวมถึงการเปลี่ยนแปลงนั้นมีขนาดหรือปริมาณมากหรือน้อยเพียงใด ซึ่งสามารถวัดได้ ประเด็นสำคัญที่เห็นอย่างเด่นชัดคือการเปลี่ยนแปลงสภาวะแวดล้อมจะเกิดจากการกระทำของมนุษย์เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งมากกว่าเกิดจากภัยธรรมชาติ โดยลักษณะของผลกระทบที่เกิดขึ้นสรุปได้ ดังนี้       1. อาจเกิดขึ้นไม่เป็นไปในลักษณะเรียงลำดับ ก ข ค ง แต่อาจเกิดได้ทุกทิศทุกทางหลายอย่างพร้อมๆ กัน หรืออาจเกิดข้ามขั้นได้       2. สามารถสร้างปัญหาลูกโซ่ได้เสมอ คือเมื่อเกิดผลกระทบกับสิ่งหนึ่งอาจส่งผลไปสู่อีกสิ่งแวดล้อมหนึ่งที่อยู่ หรือไม่อยู่ในเหตุการณ์นั้นๆ ได้ เช่น การทำลายป่าบนยอดเขา นอกจากจะทำให้เกิดการสูญเสียต้นไม้ สัตว์ป่า เกิดภาวะน้ำไหลบ่าหน้าดินแล้ว ยังสามารถส่งผลกระทบสู่พื้นที่เบื้องล่างได้โดยทำให้มีการพัดพาตะกอนลงสู่แม่น้ำลำธาร ทำให้ตื้นเขิน       3. อาจแสดงผลระยะสั้นหรือระยะยาวก็ได้ ขึ้นอยู่กับลักษณะการเปลี่ยนแปลงพื้นที่นั้นๆ       4. มีการเปลี่ยนแปลงเสมอทั้งขนาดและเวลา ดังนั้น การประเมินจึงต้องทำเป็นระยะๆ เพื่อให้ทราบว่าการเปลี่ยนแปลงจะเป็นไปในทิศทางใด       5. ต้องสามารถวัดได้ว่ามีขนาดใหญ่มากน้อยเท่าไร เป็นไปในทางบวกหรือลบ ต้องหาวิธีแสดงในรูปปริมาณให้ได้เสมอ และต้องกำหนดขอบเขตที่ผลกระทบจะมีอิทธิพลแผ่ไปถึงทั้งทางตรงและทางอ้อม       จะเห็นว่าผลกระทบที่เกิดขึ้นสามารถเกิดได้ 2 ทาง คือ ผลกระทบทางตรงและผลกระทบทางอ้อม ผลกระทบทางตรงเป็นผลกระทบโดยตรงต่อประชากรพืชและสัตว์ในระบบนิเวศ ในแง่การเปลี่ยนแปลงจำนวนประชากร การทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ และการเพิ่มจำนวนของศัตรูพืชหรือสัตว์ เป็นต้น ส่วนผลกระทบทางอ้อม คือ ผลกระทบที่ส่งผลต่อถิ่นที่อยู่ สภาพแวดล้อมและปัจจัยต่างๆ ทั้งทางชีวภาพ กายภาพ อันจะมีผลต่อสิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศ (กนกพร, 2540) จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 23:31:37

ความคิดเห็นที่ 3 ผลกระทบด้านนันทนาการ       สุรเชษฎ์ (2535) กล่าวว่า ผลกระทบด้านนันทนาการ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมในทางที่ไม่ปรารถนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้รับผิดชอบต่อพื้นที่นันทนาการ เป็นการเปลี่ยนแปลงทั้งปริมาณ ประเภท และอัตราการเปลี่ยนแปลงซึ่งเกิดขึ้นกับทรัพยากรนันทนาการ อันเนื่องมาจากการใช้ประโยชน์ด้านนันทนาการ ผลกระทบที่ว่านี้ ได้แก่ ความเสื่อมโทรมที่เกิดขึ้นกับดิน พืชพรรณ สัตว์ป่า และทรัพยากรน้ำของแหล่งนันทนาการ       ผลกระทบด้านนันทนาการ แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ ผลกระทบทางกายภาพ ผลกระทบทางชีวภาพ และผลกระทบทางจิตวิทยา (นภวรรณ, 2543)       1. ผลกระทบทางกายภาพ ได้แก่       -  ผลกระทบต่อดิน กิจกรรมนันทนาการหลายชนิดก่อให้เกิดผลกระทบต่อดินในการลดปริมาณของอินทรียวัตถุผิวดินและทำให้ดินอัดตัวแน่นมากขึ้น เช่น กิจกรรมเดินป่า ศึกษาธรรมชาติ กางเต็นท์พักแรม เป็นต้น การอัดแน่นของดินทำให้เสียรูพรุนของดินและลดอัตราในการซึมน้ำของดิน ทำให้อากาศและน้ำในดินมีการเคลื่อนไหวน้อย จุลินทรีย์ลดน้อยลง และส่งผลโดยตรงต่อการเจริญเติบโตและความแข็งแกร่งของพืชพรรณ นอกจากนี้ยังทำให้เกิดน้ำไหลบ่าหน้าดินมากขึ้นเป็นผลต่อการกัดชะพังทลายของดินตามมาอีกด้วย (Hammit and Cole, 1987) นอกจากนั้นกิจกรรม  นันทนาการอาจสร้างผลกระทบต่อดินจากของเสียและขยะต่างๆ หากมีการจัดการไม่ถูกวิธี       -  ผลกระทบต่อน้ำและแหล่งน้ำ ส่วนมากมักเกิดผลกระทบในเชิงปริมาณและคุณภาพทั้งด้านกายภาพ ชีวภาพ และคุณภาพด้านเคมีของน้ำในแหล่งธรรมชาติ สำหรับผลกระทบด้านปริมาณน้ำนั้นมักพบในแหล่งท่องเที่ยวที่มีปริมาณนักท่องเที่ยวสูงแต่แหล่งให้น้ำมีจำกัด  สำหรับผลกระทบต่อคุณภาพน้ำนั้น โดยทั่วไปจะเกิดจากสาเหตุการทิ้งขยะ การปล่อยของเสียสิ่งปฏิกูลต่างๆ ลงแหล่งน้ำ จึงต้องใช้การวางแผนสร้างระบบกำจัด บำบัด หรือการขนย้ายไปกำจัดที่อื่น และมีการควบคุมดูแลอย่างสม่ำเสมอ       2. ผลกระทบทางชีวภาพ ได้แก่       -  ผลกระทบต่อพืชพรรณ จากการเหยียบย่ำทำลาย โดยเฉพาะกิจกรรมที่เกี่ยวกับการเดิน กางเต็นท์พักแรม และรับประทานอาหาร การเหยียบย่ำทำลายมีผลกระทบโดยตรงและโดยอ้อมต่อพืชพรรณ พืชพรรณอายุน้อยอาจทำให้ตาย การหักกิ่งเปลี่ยนสภาพลำต้นทำให้ความสามารถในการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ลดลง รวมถึงการตัดถางเพื่อปรับสภาพพื้นที่เป็นลาน หรือเส้นทางเดิน ต้นไม้ใหญ่อาจถูกทำลายทั้งจากเจ้าหน้าที่หรือกิจกรรมของนักท่องเที่ยวเอง       -  ผลกระทบต่อสัตว์ป่า การรบกวนจากมนุษย์ทั้งทางตรงและทางอ้อม รวมไปถึงการเปลี่ยนแปลงถิ่นที่อาศัยของสัตว์ป่า มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม การสืบพันธุ์ จำนวนประชากร องค์ประกอบของชนิดพันธุ์ ตลอดจนความหลากหลายของชนิดพันธุ์ Hammitt and Cole (1987) กล่าวว่า การอดทนต่อการรบกวนจากนักท่องเที่ยวของสัตว์ป่าแตกต่างกันไปตามชนิดพันธุ์ ฤดูกาล ถิ่นที่อยู่ ประสบการณ์ของสัตว์เอง การรบกวนที่เกิดจากความไม่ตั้งใจสามารถป้องกันได้โดยหลีกเลี่ยงการใช้ประโยชน์และการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ในบริเวณที่เป็นถิ่นที่อยู่อาศัย และแหล่งอาหารของสัตว์ป่า หรือให้ใช้ได้แบบมีข้อจำกัดอย่างเคร่งครัด       3. ผลกระทบทางจิตวิทยา ได้แก่       ความเปลี่ยนแปลงของความรู้สึกของนักท่องเที่ยวต่อการประกอบกิจกรรมนันทนาการ อันเนื่องมาจากนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นๆ และหรือความเปลี่ยนแปลงของเงื่อนไขพื้นที่ เช่น การรับรู้ หรือความรู้สึกของนักท่องเที่ยวต่อความแออัดของแหล่งท่องเที่ยว หรือต่อผลกระทบสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ ความเปลี่ยนของประสบการณ์นันทนาการของนักท่องเที่ยว เช่น ความพึงพอใจหรือไม่พึงพอใจโดยรวมที่มีต่อการไปเยือนและประกอบกิจกรรมนันทนาการในพื้นที่ แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 53 00:00:43 จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 23:44:58

ความคิดเห็นที่ 4 สุรเชษฎ์ (2535) ได้กล่าวว่า การเกิดผลกระทบในแหล่งท่องเที่ยว ส่วนหนึ่งมีอิทธิพลมาจากพฤติกรรมของนักท่องเที่ยว ซึ่งหมายถึง การกระทำของบุคคลไม่ว่าที่ใดทั้งเหมาะสมและไม่เหมาะสมขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของบุคคลและสภาพแวดล้อมของพื้นที่บริเวณนั้น นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับปัจจัยทางพฤติกรรมบางอย่างด้วย ได้แก่ แรงกระตุ้น (motivation) กลุ่มสังคมในขณะนั้น ระดับการศึกษาและประสบการณ์ในอดีตของบุคคลเป็นตัวกำหนด ดังนั้น ฝ่ายจัดการพื้นที่จึงควรมีความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยต่างๆ ที่เป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของนักท่องเที่ยว และความสัมพันธ์ของพฤติกรรมต่อผลกระทบสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการปรับเปลี่ยนการกระทำอันไม่เหมาะสมของผู้ใช้เพื่อลดผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น ปัจจัยต่างๆ ดังกล่าวสรุปได้ดังนี้       1. ความรู้เกี่ยวกับผลกระทบ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่อาจจะยังไม่ทราบว่าตัวเองมีส่วนรบกวนธรรมชาติ เมื่อมีการให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับทรัพยากรอย่างเหมาะสมจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทัศนคติและพฤติกรรมที่ถูกต้องในตัวนักท่องเที่ยว       2. ประสบการณ์ของนักท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวที่มีประสบการณ์ในการใช้พื้นที่อย่างถูกต้องเหมาะสม มีแนวโน้มต่อการใช้แหล่งนันทนาการที่เกิดผลกระทบน้อยที่สุด ในทางตรงกันข้ามผู้ที่ไม่เคยมีประสบการณ์หรือมีน้อย มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดผลกระทบแก่แหล่งนันทนาการ ดังนั้นการให้ประสบการณ์ที่ถูกต้องเหมาะสมจึงเป็นสิ่งที่ผู้รับผิดชอบพื้นที่ควรต้องพิจารณา       3. แรงกระตุ้นของนักท่องเที่ยว แรงกระตุ้นที่ทำให้เกิดการเข้าร่วมกิจกรรมนันทนาการมีอิทธิพลต่อผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในแหล่งนันทนาการ เช่น ผู้ที่เกิดแรงกระตุ้นในการไปเยือนแหล่งนันทนาการเพื่อแสวงหาความสันโดษ จะกระทำกิจกรรมแบบง่ายๆ ซึ่งมีแนวโน้มในการก่อให้เกิดผลกระทบน้อยกว่าบุคคลที่มีแรงกระตุ้นในการไปเยือนแหล่งนันทนาการ เพื่อหวังพบปะผู้คนและกระทำกิจกรรมที่ต้องใช้เครื่องยนต์ต่างๆ เป็นต้น       4. กลุ่มสังคมและโครงสร้าง กลุ่มสังคมที่ผู้ใช้ประโยชน์เป็นสมาชิกและโครงสร้างของสมาชิกภายในกลุ่ม เช่น กลุ่มเพื่อน กลุ่มครอบครัว หรือกลุ่มผสมระหว่างกลุ่มเพื่อนและครอบครัวจะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมด้านนันทนาการ และมีอิทธิพลต่อปริมาณและชนิดของผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อทรัพยากรธรรมชาติ ตัวอย่างเช่น การเปรียบเทียบระหว่าง 2 กลุ่มที่มีสมาชิก 8 คนเท่ากันเป็นกลุ่มเพื่อนวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งและอีกกลุ่มเป็นกลุ่มครอบครัว พฤติกรรมการใช้พื้นที่หรือทำกิจกรรมจะต่างกัน เพราะมีแรงกดดันจากกลุ่มเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมให้มีพฤติกรรมเฉพาะแตกต่างกัน เช่น ในเรื่องการทิ้งสิ่งปฏิกูล ขนาดของแค้มป์ มีแนวโน้มว่ากลุ่มวัยรุ่นจะสร้างปัญหาโดยเฉพาะการกระทำที่เป็นการทำลายทรัพยากรอันส่งผลกระทบต่อแหล่งนันทนาการได้มาก จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 23:57:20

ความคิดเห็นที่ 5 ผลกระทบด้านนันทนาการต่อสัตว์ป่า       ในอดีตกิจกรรมของมนุษย์ที่มีผลกระทบต่อสัตว์ป่า ส่วนใหญ่จะเน้นเรื่องการทำไม้ การล่าสัตว์ การทำเหมืองแร่ แต่ในปัจจุบัน อิทธิพลของสังคมเมืองขยายตัวไปสู่พื้นที่ชนบทมากขึ้น  กิจกรรมนันทนาการกับธรรมชาติ มีความเข้มข้นมากขึ้นและก่อผลกระทบให้แก่สภาพธรรมชาติ  จนกระทั่งเกิดกิจกรรมการท่องเที่ยวที่บัญญัติว่าเป็นการท่องเที่ยวเชิงนิเวศหรือการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ซึ่งรูปแบบของนันทนาการที่นำนักท่องเที่ยวไปสัมผัสระบบนิเวศที่มีศักยภาพเป็นแหล่งอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงผลกระทบต่อสัตว์ป่าได้ (อนรรฆ, 2543)       การประกอบกิจกรรมนันทนาการของนักท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ  โดยเฉพาะแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่านั้น Hammitt and Cole (1987) กล่าวว่า ผลจากการประกอบกิจกรรมในพื้นที่ดังกล่าวเป็นการสร้างความรบกวนสัตว์ป่าซึ่งสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกับสัตว์ป่าและแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าได้หลากหลายรูปแบบ และมีระดับของผลกระทบที่เกิดขึ้นแตกต่างกันไปซึ่งไม่ได้ส่งผลต่อสัตว์ป่าทั้งหมด เนื่องจากสัตว์ป่าแต่ละชนิดมีขีดความทนทานต่อการรบกวนแตกต่างกัน สัตว์ป่าบางชนิดมีช่วงความทนทานทางนิเวศแคบ และบางชนิดอาจมีช่วงความทนทานทางนิเวศกว้าง ทั้งนี้สัมพันธ์กับปัจจัยแวดล้อมต่างๆ เช่น สังคมพืช อุณหภูมิ และความชื้น เป็นต้น (นริศ, 2543)       Knight and Gutzwiller (1995) ได้สรุปความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมนันทนาการและผลกระทบต่อสัตว์ป่า ดังรายละเอียดในภาพที่ 1 จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:07:41

ความคิดเห็นที่ 6 มีใครเข้ามาอ่านบ้างมั้ยคะ วิชาการเน้นๆ แบบนี้  เอามาตั้งกระทู้ในเฉลิมกรุงรู้สึกผิดที่ผิดทางพิกล แล้วก็อย่าเพิ่งอ้วกนะคะ ยังมีต่ออีก คิดซะว่าเป็นงานสัมมนาด้านป่าไม้และสัตว์ป่าประจำปีของห้องเฉลิมกรุง (คอนเสิร์ตโบนันซ่ามาทีจัดกันที) จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:18:14

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านอยู่ครับ ไม่อยากปาด จากคุณ : สุดโหดโครตโรแมนติก เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:20:46

ความคิดเห็นที่ 8 รูปแบบของผลกระทบด้านนันทนาการต่อสัตว์ป่า       รูปแบบทั่วไปของผลกระทบด้านนันทนาการต่อสัตว์ป่า ซึ่งเกิดจากการประกอบกิจกรรมนันทนาการหรือการใช้ประโยชน์ด้านการท่องเที่ยวในพื้นที่ธรรมชาติ Marion and Leung (2000) กล่าวว่า ประกอบด้วยผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อม ดังนี้       1. ผลกระทบทางตรง       ได้แก่ การทำให้แหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าเปลี่ยนแปลงไปและลดน้อยลง การเข้าไปรบกวนความเป็นอยู่ของสัตว์ป่า การทำให้สัตว์ป่ามีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไป  การทำให้สัตว์ป่าต้องย้ายแหล่งที่อยู่อาศัย และการเพิ่มของชนิดพันธุ์ต่างถิ่นบางชนิด เช่น การรบกวนสัตว์ที่ทำรังตามหน้าผาโดยนักไต่เขารอบชายฝั่งของเกาะบริเตนมีหน้าผาริมทะเลซึ่งเป็นแหล่งผสมพันธุ์ที่สำคัญของนกเรเซอร์บิล และนกกิลลิม็อท การรบกวนอย่างทันทีทันใดต่อฝูงนกที่อยู่ในระยะผสมพันธุ์วางไข่สามารถเป็นเหตุให้ไข่ถูกชนตกจากเชิงผาขณะที่นกบินหนีไปได้ แม้แต่ไข่ที่รอดพ้นจากการรบกวนมาได้อาจประสบปัญหาภาวะหนาวเย็นหรือถูกนกนางนวลโฉบเอาไปกินถ้าหากแม่นกพ่อนกกลับมาช้า (Edington and Edington, 1986)       2. ผลกระทบทางอ้อม       ได้แก่ การมีส่วนทำให้สุขภาพและความแข็งแรงของสัตว์ป่าลดลง  การสืบพันธุ์ลดลง มีอัตราการตายเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเป็นผลให้องค์ประกอบหรือสัดส่วนของสัตว์ป่าในระบบนิเวศเปลี่ยนแปลงไป เช่น การใช้ยานพาหนะที่มีต่อสัตว์ในทะเลทราย ซึ่งสัตว์ต้องอาศัยพืชในหลายๆ ทางและจะประสบผลร้ายจากการสูญเสียพื้นที่ปกคลุมด้วยพืชพรรณไป เต่าทะเลทรายจำเป็นต้องกินพืชล้มลุกอายุปีเดียวเพื่อสะสมพลังงานไว้สำหรับการวางไข่และการมีชีวิตรอดผ่านฤดูหนาว ในทำนองเดียวกัน หนูทะเลทรายต้องอาศัยเมล็ดของพืชล้มลุกและเนื่องจากหนูต่างชนิดกันชอบกินเมล็ดที่ต่างขนาดกัน ความหลากหลายของพืชที่ลดลงไม่ว่าทางใดคงจะมีผลถึงประชากรหนู (Edington and Edington, 1986) จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:25:31

ความคิดเห็นที่ 9 การศึกษาผลกระทบของมนุษย์ต่อสัตว์ป่า       อนรรฆ (2543) กล่าวว่า ควรจะต้องคำนึงถึง       1. ผลกระทบมีการเกี่ยวพันกันในหลายปัจจัย       2. ความสัมพันธ์ระหว่าง ปริมาณการใช้พื้นที่ กับ ความหนักเบาของผลกระทบ       3. ความแตกต่างกันของสัตว์ป่า ในเรื่องการทนต่อการรบกวนจากมนุษย์       4. ความแตกต่างของผลกระทบจากกิจกรรมที่ต่างกัน       5. สถานที่ และฤดูกาล       ระดับการศึกษาผลกระทบด้านนันทนาการต่อสัตว์ป่า อาจแบ่งเป็นระดับสัตว์ป่าแต่ละตัว ระดับประชากรสัตว์ป่า และระดับสังคมสัตว์ป่า จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:29:08

ความคิดเห็นที่ 10 โหลๆๆ ปาดได้เลยค่ะ(หลักวิชาการจะได้ดูมีสีสัน และรู้สึกคาวาอี้คิวตี้) แต่ขอความกรุณาปาดชิดขวาเด้อพี่น้อง เพราะดิฉันชอบแซงซ้าย จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:34:53

ความคิดเห็นที่ 11 รายงานตัว จัดไป ปาดชิดขวา จากคุณ : -นักเลงเพลงสยาม- เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:38:01

ความคิดเห็นที่ 12 ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเกิดผลกระทบทางนันทนาการ       นภวรรณ (2546) ได้แบ่งปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเกิดผลกระทบทางนันทนาการไว้ 2 กลุ่ม ดังนี้       1. ลักษณะของพื้นที่ (site characteristics) โดยให้ความสำคัญกับความทนทานของสิ่งแวดล้อม / ความทนทานของระบบนิเวศ (environmental durability) โดยพิจารณาจาก       -  ความสามารถของพื้นที่ที่จะทนทาน (resistance) ต่อการใช้ประโยชน์ด้านนันทนาการ โดยไม่เปลี่ยนแปลงหรืออยู่ในสภาวะที่ถูกรบกวน ซึ่งมักจะวัดจากปริมาณการใช้ประโยชน์ที่พื้นที่สามารถรองรับได้ ก่อนที่จะถึงสภาวะของการเปลี่ยนแปลงหรือสภาวะที่ผลกระทบปรากฏ       -  ความสามารถของพื้นที่ที่จะฟื้นคืนสภาพ (resilience) จากการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น โดยมักจะประเมินจากระยะเวลา จำนวนปี ที่พื้นที่ใช้ในการฟื้นคืนจากสภาพที่ได้รับผลกระทบสู่สภาพก่อนการถูกรบกวน       ทั้งนี้การวิเคราะห์ระดับความทนทานของสิ่งแวดล้อม จะต้องให้ความสำคัญทั้งความทนทาน และความสามารถในการฟื้นคืนสภาพ       ปัจจัยกำหนดความทนทานของระบบนิเวศประกอบด้วยความทนทานของสังคมพืช (vegetation resistance)   ลักษณะดิน (soil characteristic)   ลักษณะของภูมิประเทศ (topographic characteristic) ได้แก่ ความลาดชันของพื้นที่ ความสูงจากระดับน้ำทะเล ทิศด้านลาด เป็นต้น ซึ่งเป็นปัจจัยที่มีความสำคัญอีกส่วนหนึ่งในการเกิดผลกระทบ และลักษณะของภูมิอากาศ (climate characteristic) ได้แก่ ฤดูกาล ปริมาณน้ำฝน อุณหภูมิ เป็นต้น       2. ลักษณะของผู้ใช้ประโยชน์ และกิจกรรมการใช้ประโยชน์ ได้แก่       -  การกระจาย (ในเชิงพื้นที่) ของกิจกรรมการใช้ประโยชน์ (use distribution) ส่งผลให้เกิดผลกระทบที่แตกต่างกัน             -  ประเภทของกลุ่มผู้ใช้ประโยชน์ (type of user group) เช่น กลุ่มนักท่องเที่ยวขนาดใหญ่ (mass tourism) หรือ กลุ่มขนาดเล็ก       -  ระยะเวลาในการใช้พื้นที่ (length of stay) เช่น พักค้าง ไม่พักค้าง       -  ประเภทของกิจกรรม (type of activity)       -  ขนาดของกลุ่ม (party size or group size) เช่น กลุ่มขนาดใหญ่ กลุ่มขนาดเล็ก กลุ่มเพื่อน กลุ่มครอบครัว เป็นต้น       -  พฤติกรรมการใช้ประโยชน์ (user behavior)       -  ประเภทการเข้าถึงพื้นที่ (mode of travel) เช่น เขตพื้นที่ธรรมชาติสันโดษ (primitive area)  เขตพื้นที่ธรรมชาติที่มีการพัฒนาแล้ว (semi-developed natural area) เป็นต้น จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:44:23

ความคิดเห็นที่ 13 ทั้งนี้ รูปแบบของผลกระทบทางชีวกายภาพหรือผกระทบทางนิเวศ จำแนกออกได้เป็น 2 รูปแบบ (นภวรรณ, 2546) ดังนี้       1. รูปแบบความผันแปรตามช่วงเวลา (temporal pattern of impact)       ผลกระทบทุกประเภทจะผันแปรตามช่วงเวลา ผลกระทบบางประเภทเกิดขึ้นเร็ว แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานก็จะคงที่ เช่น หลังจากการใช้ประโยชน์ไป 2 ปี การอัดแน่นตัวของดินก็จะคงที่ แต่ผลกระทบบางประเภทเกิดขึ้นเร็วแต่มีความต่อเนื่องในระยะยาว เช่น การขยายตัวของพื้นที่กางเต็นท์ ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับต้นไม้ และการสูญเสียธาตุอาหารในดิน       2. รูปแบบการกระจายตามพื้นที่ประกอบกิจกรรม (spatial patterns of impact)       กิจกรรมนันทนาการมักเกิดในบริเวณที่ใกล้ชิดกับทรัพยากรหลัก  ดังนั้น เขตที่เกิดผลกระทบเข้มข้นจึงเป็นบริเวณที่ตั้งของทรัพยากรหลัก เช่น ริมน้ำตก ริมทะเลสาบ ริมลำธาร หน้าผาบริเวณจุดชมวิว ฯลฯ ซึ่งนักท่องเที่ยวมีแนวโน้มที่จะเลือกพื้นที่เดิมในการประกอบกิจกรรม  ผลกระทบจึงมักจะเกิดในบริเวณซ้ำๆ มีความเข้มข้นในบางบริเวณ และเบาบางในบางบริเวณ โดยรูปแบบการกระจายเชิงพื้นที่สามารถแบ่งเขตการกระจายของผลกระทบออกเป็น 3 เขต ดังนี้       2.1 เขตผลกระทบเข้มข้น (impact zone) เป็นพื้นที่ที่มีทรัพยากรหลัก มีการประกอบกิจกรรมนันทนาการเข้มข้น ดิน และพืชพรรณธรรมชาติมักได้รับผลกระทบรุนแรง ส่งผลต่อการชะล้างพังทลายของดิน       2.2 เขตผลกระทบปานกลาง (intersite zone) เป็นพื้นที่ที่อยู่ห่างจากที่ตั้งทรัพยากรหลักทำหน้าที่เป็น internal buffer ระหว่างเขตผลกระทบเข้มข้นในแต่ละจุด       2.3 เขตผลกระทบเบาบาง/เขตกันชน (buffer zone) เป็นพื้นที่รอบบริเวณที่มีกิจกรรมนันทนาการ เชื่อมต่อระหว่างตัวแหล่งนันทนาการกับพื้นที่ธรรมชาติส่วนอื่นๆ เช่น พื้นที่ธรรมชาติสันโดษ เป็นพื้นที่ที่ปรากฏผลกระทบเบาบางกว่าเขตอื่นๆ จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 00:53:11

ความคิดเห็นที่ 14 สำหรับการรายงานที่ไป copy-paste นักวิจัยท่านอื่นๆ มาในครั้งนี้ ก็ขอจบไว้เพียงเท่านี้ค่ะ (คนอ่านไม่รู้เป็นยังไงกันมั่งนะคะ เพราะคนโพสก็รู้สึกเข้าใกล้อาการเอียนและใกล้อ้วกแล้วค่ะ) _______________________________________________________________________ บอกตามตรงเลยค่ะว่าถึงเราจะจบด้านป่าไม้มา แต่ศัพท์บางคำในนี้ก็ไม่คุ้นเคย เพราะเนื้อหาข้างต้นที่ไป copy มาเป็นหลักวิชาการที่เกี่ยวกับสาขาวิชาอุทยานและนันทนาการเป็นส่วนใหญ่ หลายคนอาจจะไม่รู้นะคะว่าคณะวนศาสตร์มีหลายภาควิชา ภาควิชาก็อาจแยกเป็นออกไปอีกเป็นสาขาวิชา บางสาขาวิชาก็ยังแยกออกเป็นแขนงวิชาอีก วิชาเรียนมีตั้งแต่ใต้ดินจนออกไปถึงนอกโลกนู่นแหละค่ะ  ใครอยากส่งลูกส่งหลานไปเรียนก็คิดให้ดีๆ นะคะ ๕๕๕๕๕ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาติดตามนะคะ อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง เลื่อนข้ามๆ ไปบ้าง เพื่อเป็นสีสันของชีวิต เท่านี้ จขกท. ก็สุขใจแล้วล่ะค่ะที่ได้เผยแพร่ความรู้ในวงการตัวเองให้คนวงการอื่นๆ ได้รับรู้บ้าง   แต่ยังไงก็ขอให้เก็บอะไรไปจากกระทู้นี้บ้างนะคะ  แบ่งๆ กันไปค่ะ จะได้ไม่หนักมาก ฮ่าๆๆ จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 01:21:03

ความคิดเห็นที่ 15 โอ้โห..text เพียบ. ดีค่ะ แต่วันนี้ง่วงแล้ว ไว้อ่านวันหลังนะคะ จากคุณ : cat_mania เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 02:11:47

ความคิดเห็นที่ 16 มาแบบนี้ คนไม่มีหัววิทยาศาสตร์ ตกเคมี ชีวะ ฟิสิกส์ (จะไปบอกเค้าืำทำไม 555) ถึงกับมึนไปเลย ยังไงก็ขอบคุณที่อุตส่าห์เอามาให้อ่าน ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่การจับประเด็นที่ร้อนแรงมาพูดกัน แต่เป็นเนื้อหาที่มีประโยชน์ครับ จากคุณ : สุดโหดโครตโรแมนติก เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 10:26:33

ความคิดเห็นที่ 17 คุณคนอ่านมึน เราก็มึนไม่แพ้กันค่ะ ป.ล.ใครที่รู้ตัวว่าเป็นเพื่อนของดิฉัน(ในโลกจริง)  กรุณาส่งสัญญาณด้วยนะคะ ทำมาหากินช่วยกันหน่อยเซ่!! จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 11:30:39

ความคิดเห็นที่ 18 ผมก็ว่าอยู่ว่ามันน่าจะมีผลกระทบต่อสัตว์บ้างแหละ แต่ความรุนแรงระดับไหนนั้นก็คงต้องให้มีนักวิชาการมาศึกษาหาคำตอบเอา ซึ่งอาจต้องใช้เวลาหน่อย จะได้มีวิธีการระวังและป้องกัน อยากฝากให้ทุกคนช่วยกันดูแลทรัพยากรธรรมชาติบ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังดี บ้านเมืองและโลกของเราจะได้สวยงามและน่าอยู่ครับ ปล.ว่าแต่ คุณ LALANG รุ่นไหนครับ จากคุณ : ภูตเต้าหู้น้อย เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 11:30:52

ความคิดเห็นที่ 19 #18 คุณภูตเต้าหู้น้อย ขออนุญาตหลังไมค์นะคะ จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 11:41:06

ความคิดเห็นที่ 20 จบจนได้ แฮ่.. ข้อมูลมีประโยชน์ดีและเหมาะกับเคสนี้ด้วยค่ะ ว่ามันรอบด้านนะธรรมชาติสัตว์ป่าและสิ่งแวดล้อม แค่เรื่องเสียงไปถึงหรือไปไม่ถึงเรื่องเดียว ไม่ใช่ทั้งหมด (ยังเถียงกันได้นานขนาดนั้น ถ้าจะทำวิจัยเรื่องนี้ให้ครบด้านน่าจะเป็นปีๆนะเราว่า) แต่คนอ่านน้อยจังแฮะ จากคุณ : cat_mania (cat_mania) เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 53 11:16:57

ความคิดเห็นที่ 21 #20 คุณ cat_mania ที่คนมาอ่านน้อย อาจจะเพราะไม่มีมาม่ามาเสิร์ฟ????????? วิจัยเรื่องนี้ถ้าจะทำให้ครบด้าน เราว่า 1 ปีก็เอาไม่อยู่หรอกค่ะ (ไม่คิดรวมขั้นตอนการวางแผนการวิจัยที่ยุ่งยากถ้าวิจัยหลายด้าน ไม่คิดรวมขั้นตอนวิเคราะห์ข้อมูล และไม่คิดรวมขั้นตอนเขียนรายงาน) การเก็บข้อมูลด้านทรัพยากรธรรมชาติถ้ามีปัจจัยพวกฤดูกาลเข้ามาเกี่ยวข้อง อย่างน้อยก็ต้องเก็บข้อมูลให้ครบทุกฤดูกาลค่ะ อย่างบ้านเรามี 3 ฤดูกาลก็ต้องเก็บข้อมูลทั้ง 3 ฤดูกาล ยกตัวอย่างแค่การทำวิจัยเกี่ยวกับนิเวศวิทยาของสัตว์ป่า ที่ต้องการดูพฤติกรรมและสิ่งแวดล้อมที่มันเกี่ยวข้อง เอาแค่เรื่องพืชอาหารที่สัตว์กินในแต่ละฤดูกาลก็ไม่เหมือนกันทั้งหมดแล้วค่ะ เพราะพืชอาหารแต่ละอย่างก็อาจจะออกดอก ออกผล ออกใบคนละฤดูกาล  สัตว์ป่ามันก็เลือกกินนะ(ถ้ามีให้เลือก) ป.ล.เรากำลังทำวิจัยเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์ที่ดินของชุมชนรอบเขตอุทยานแห่งชาติแห่งหนึ่ง ข้อมูลพวกสังคมพืชหรือดินก็เก็บแค่ครั้งเดียวได้ แต่ข้อมูลอุณหภูมิ-ความชื้นต้องเก็บทั้ง 3 ฤดูกาล  กว่าจะจบก็สงสาร(เงิน)แม่เหลื๊อเกิน ๕๕๕ จากคุณ : LALANG เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 53 13:07:33

ความคิดเห็นที่ 22 ใช่ค่ะ น่าจะเป็นอย่างนั้น คนเราก็เป็นอย่างนี้หนอ เฮ้อ... หวาย...นี่มันล็อกอินที่ค้างในเครื่องนี่นา แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 53 18:18:07 จากคุณ : cat_mania (ป้าหนูดา) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 53 18:05:09

ความคิดเห็นที่ 23 ครับ ..... ไม่รู้จะตอบบอะไรครับ จากคุณ : Dr.Jackass. เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 53 02:27:35