อยากจะย้อนถามเจ้าของกระทู้มากกว่าค่ะว่า "คุณเคยเป็นเด็กมาก่อนหรือเปล่า???"
เราเชื่อว่าเมื่อตอนเป็นเด็กคุณอาจจะเคยร้องไห้ เคยโวยวาย กับสิ่งที่คนอื่นเห็นว่ามันไร้สาระก็ได้ เพียงแต่ไม่เคยมีใครบอกกับคุณตรงๆ ว่าสิ่งที่คุณเคยทำมันไร้สาระในสายตาของเค้า เพราะถ้าคุณเคยได้ยินคนอื่นบอก คุณคงจะพยายามเข้าใจน้องเค้ามากกว่านี้มั้งคะ
เพราะตอนเด็กเราก็เคยบ้านักฟุตบอลขนาดเขียนจดหมายไปหา "พอล สโคลส์" ด้วยภาษาอังกฤษแบบงูๆ ปลาๆ ของเด็กป.6 เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วอยู่เลยค่ะ จำได้ว่าต้องเขียนแล้วแก้อยู่หลายครั้ง ถามเพื่อนจนเพื่อนรำคาญ จนทำให้สัญญากับตัวเองว่าจะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษเพื่อจะเขียนจดหมายให้ดีกว่าให้ได้น่ะค่ะ
ไม่อยากให้ด่วนตัดสินน้องเค้าเพียงเพราะเห็นภาพเพียงแค่นั้น เพราะคุณไม่รู้เลยว่าในชีวิตประจำวันเค้าเป็นคนยังไง เค้าอาจจะเป็นลูกที่น่ารักของพ่อแม่ เป็นลูกศิษย์ที่ดีของคุณครู เป็นเพื่อนที่สุดยอดสำหรับเพื่อนของเค้าก็ได้
สำหรับกรณีที่น้องเค้าร้องไห้ให้กับศิลปินที่สนามบินยามค่ำคืน อันนี้เราก็ไม่สนับสนุนและไม่อยากเห็นเด็กคนไหนทำแบบนี้ แต่ตราบใดที่น้องเค้ายังมีคำว่าเด็กติดตัว ก็ยังทำความเข้าใจได้ว่าเมื่อโตขึ้น วุฒิภาวะเพิ่มขึ้น เข้าก็จะเข้าใจได้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ
สิ่งที่ไม่ชอบในกระทู้นี้ก็คือ มีบางความเห็นที่ดูถูกความชอบและความรักของคนอื่น คนที่ชื่นชอบเพลงเกาหลี ดูซีรีย์เกาหลี ไม่ได้เห็น "เกาหลี" เป็นศาสนาหรอกนะคะ เพราะสูงสุดในใจก็คือ "เมืองไทย" อยู่ดี เพียงแต่ว่าการแสดงออกต่อสิ่งที่ชื่นชอบอาจจะต่างกัน บางคนคุณอาจจะมองว่าเกินเลย เหมือนกับทีหลายๆ คนอาจจะมองเจ้าของกระทู้ว่าเกินไป? กับกรณีนี้ นั่นแหละค่ะ
เราเป็นคนนึงที่ชื่นชอบเกาหลี โดยเริ่มจากซีรีย์แล้วจึงลุกลามมาที่วงการเพลง แต่เราก็ไม่ได้เป็นคนที่ไม่รับฟังอะไร และเชื่อว่าแฟนๆเกาหลีอีกมากที่เป็นอย่างนี้ ทุกคนพร้อมจะคุยและฟังทุกอย่างที่มีเหตุผลพอ ไม่ใช่เอะอะก็เกรียน ก็ติ่ง ตอบด้วยเหตุผลก็หาว่าดิ้น
เรากลับคิดว่าคนที่ไม่เปิดรับคนอื่น มีมุมมองแคบๆ ตัดสินคนอื่นด้วยมุมมองของตัวเองต่างหากที่ "น่าสงสารและน่าเวทนา"
ปล. ขออภัยที่เม้นท์นี้เขียนยาวไปสักนิด พยายามจะหลีกเลี่ยงกระทู้ที่เสี่ยงต่อมาม่าแล้ว แต่อ่านจากหลายความเห็นแล้วก็อดไม่ได้แฮะ จะหาว่าติ่งก็ยอมล่ะ