(ขอเพ้อเจ้อซักวันนะทุกคน)
บางทีบนเส้นทางที่เราเดินอาจไม่ได้สวยงามทุกฉากทุกตอน
แต่เราได้เรียนรู้มันและก้ามข้ามผ่านมันด้วยประสบการณ์
เรามีตาชั่งในใจ...ว่าเราควรยืนอยู่จุดไหนบนความวุ่นวายของ
คำว่ารักที่หลายคนใช้มันเพราะเข้าใจผิด ....
ตัวเราจะรู้ได้เองว่าเค้าใช้คำว่ารักแบบไหน ไม่มีใครที่รู้ดีมากกว่า
ตัวเรา จงเข้าใจและมั่นใจว่าสิ่งที่เราทำและก้าวเดิน อย่าให้
เสียงเพียงไม่กี่เสียงมาทำให้เราเดินพลาด มีผู้คนรายล้อมมากมาย
ที่พร้อมจะให้คำว่ารักที่ถูกต้อง......
เหนื่อยได้ ท้อบ้างก็เป็นเรื่องปกติ แต่อย่าให้มันมามีผลกับการใช้ชีวิต
จงทำในสิ่งที่อยากทำ เวลาในวันหนึ่งวันไม่ได้มีมากมายพอที่เก็บเอาคิด
ให้วุ่นวาย ใช้เวลาที่มีค่าเหล่านั้นกับสิ่งที่มีความสุขของตนเองและ
คนที่เรารัก
ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง เราจะไม่เสียใจเลยเพราะเราได้ทำ ได้คิด
ในสิ่งที่เราเลือกแล้ว
บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ มีดาวอยู่มากมาย ดาวดสงไหนอ่อนแรง แสง
ก็จะดับไป ดาวดวงไหนแข็งแกร่งก็จะทอแสงประกายสุกสกาว จงเป็นดาวที่
เข้มแข็ง แล้วมันจะเป็ยดาวที่งดงามตลอดไป















รักปอเกรปเสมอ
........ มีกำลังใจให้กันและกันเพื่อก้าวเดินต่อไป