เมื่อฉันไป ตึก SM (8 June 10)
|
 |
ตอนแรกตั้งใจจะเขียนเรื่อง ที่ไป ร้าน Eyebis เมือง Jeonju เมื่อต้นเดือน มกราคม 2554
แต่ขอไปทบทวนเรื่องราวรายละเอียดต่าง ๆ ก่อน
(รอแป๊บนึงนะคะพี่เยจิน ^^)
แล้วบังเอิญนึกขึ้นได้ว่า เคยเขียนเรื่องที่เคยไปหน้า SM เมื่อเดือน มิถุนายน 2553 ไว้ใน ไดอารี่ของตัวเอง ไว้น่ะค่ะ ลองอ่านเล่น ๆ ดูนะคะ ^^
โอ๊ตพลาดไม่ได้เจอสาว ๆ เพราะว่า พอไปถึงนั้นกลายเป็นช่วงพักผ่อนของสาว ๆ พอดี
แถมเอาขนมต่าง รวมทั้งของฝากจากน้อง ที่เค้าตั้งใจทำมาให้แทยอน ด้วย
โอ๊ตเลยเอามาเล่าให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาวโซวอน ฟังก่อนดีกว่า ^^
To Soshi..
สวัสดีค่ะ ฉัน ota555 เองค่ะ Thai Sone in Malaysia
ชั้นมาถึง Seoul ตั้งแต่วันที่ 3 มิถุนายน
สิ่งที่ชั้นวางแผนไว้เมื่อมาถึงที่นี่ คือ ชั้นจะไปที่ร้านเธอนะยายแว่น ในวัน อาทิตย์ หรือ วันอังคาร (เนื่องจากว่าร้านหยุดวันจันทร์)
ชั้นจะนั่งรถบัสไปที่ร้าน แน่นอนชั้นรู้ว่ามันใช้เวลานานกว่าจะไปถึง
แต่ชั้นไม่เป็นหรอก ชั้นทนได้ แล้วซึบซับความรู้สึกให้ได้มากที่สุด แล้วก็แน่นอนถ่ายรูปด้วย
สุดท้ายนั่งรถบัสกลับภายในวันนั้นเลย
ซึ่งของฝากนั้น ชั้นจะนำมันไปให้ที่นั่นด้วย (ถ้าหากไป SM แล้วไม่ประสบความสำเร็จนะ )
อาทิเช่น Oldtown White Coffee และรส Hazelnut แสนหอมหวานอย่างละ 2 ถุงใหญ่
ขนม + chocolate อีก 1 ถุงใหญ่ และกรอบรูปแทงกูที่รุ่นน้องฝากไปให้แทงกูของเราด้วย
ไม่ว่ายังไงชั้นจะไปให้ได้ เพราะว่า ชั้นมาที่นี่เพราะว่าชั้นจะไปร้านนี้ล่ะ (เวอร์ไปมั๊ย? แต่มันคือความจริงนะ ^^)
แต่ชั้นพลาดอย่างแรง คือช่วงที่ชั้นลางานเพื่อมาเที่ยวนั้น เป็นช่วงพักผ่อนของ soshi ซะงั้น
(เพิ่งทราบตารางล่าสุดก่อนเดินทางได้ไม่ถึง 1 อาทิตย์)
แต่ไม่เป็นไร ไม่ได้ไปดู perf หรือรายการ ก็ไม่ได้ทำให้ชั้นรักพวกเธอน้อยลงนี่นา ดีซะอีก
พวกเธอทำงานหนักเหลือเกิน ควรที่จะได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่บ้าง
ชั้นเลยตัดสินใจว่าจะไปที่ SM แทน ถึงแม้ว่าของฝากนั้นอาจจะไม่ถึงตัวพวกเธอ
ถึงความหวังจะน้อยนิดที่จะฝากของได้
แต่อย่างน้อย ของพวกนั้นอาจจะเป็นประโยชน์ให้กับพนักงานบริษัทหลาย ๆ คน
ชั้นไม่ได้เสแสร้งทำตัวเป็นคนดี แต่พวกเธอรู้ไหม?
มันเป็น positive thinking ที่ชั้นได้รับอิทธิพลมาจากพวกเธอต่างหาก ^^
(ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนชั้นไม่ใช่พวกมองโลกในแง่ดีซักเท่าไหร่ วัยทำงานก็อย่างนี้แหละ)
เอ่อ..ชั้นจะอายุ 32 ปีในเดือนพฤศจิกายน นี้
และเพื่อน ๆ ชั้น ดูจะรับไม่ค่อยได้กับพฤติกรรมบ้านักร้องเหมือนกับเด็กวัยรุ่นของชั้น
แต่จะให้ชั้นทำยังไงได้ล่ะ พวกเธอก็อย่าถือสา อาจุมม่าคนนี้ละกันนะ ^^"
ชั้นคิดว่า Sone วัยเดียวกันกับฉันคงเข้าใจชั้นล่ะ
แต่เนื่องจากว่า เพื่อนสาวชาวเกาหลี ของผู้ร่วมทริปคนนึง นั้นดูแลพวกเราดีเหลือเกิน
พาเที่ยวไม่ให้เราเบื่อเลยสักวันเดียว
[แถมคุณแม่ของเธอยังทำอาหารเกาหลีเลี้ยงเราเช้า กลาง วัน เย็น เลย
ชั้นล่ะซึ้งใจเธอและครอบครัวของเธอจริง ๆ
ถ้าหากเธอมาเมืองไทย ชั้นจะพาเธอเที่ยวไม่ยั้งเลย อิอิ (thx na. ^^)]
แถมชั้นก็เพลิดเพลินกับการเที่ยวที่ Seoul ซะเหลือเกิน ทั้งเดินช็อปปิ้ง ขี่จักรยานขึ้นเขาไปดูน้ำตก
ถ่ายรูปวิวทิวทัศน์
เฮ้ออ.. แต่ผลพวงของการเดินอย่างหนัก แถมขี่จักรยานด้วย
ในช่วงวันหลัง ๆ นี่ชั้นรู้สึกว่าอาการป่วยของโรคประจำตัวชั้นจะกำเริบ แต่ชั้นจะทนมันให้ได้
อีกแค่พรุ่งนีวันเดียวเท่านั้นเอง ชั้นแอบไปซื้อยามาบรรเทาก่อนด้วย อิอิ สู้ ๆ ^^
จนกระทั่ง ว๊ายย วันสุดท้ายแล้ว ชั้นขอปลีกตัวจากเพื่อนร่วมทริป ใครจะว่าชั้นยังไงก็ไม่สนใจแล้วล่ะ อิอิ
เอาล่ะ วันสุดท้ายนี้ยังไงชั้นต้องไปที่นั่นให้ได้ เพราะว่าชั้นแบก ของฝาก 2 ถุงใหญ่ ๆ มาถึงที่นี่
ยังไงชั้นต้องเอาไปให้พวกเธอให้ได้
(ชั้นชอบ oldtown coffee จริง ๆ นะ มันอร่อย และเข้มข้นมากเลย
ใครเป็นคอกาแฟต้องลอง)
ออ ลืมบอกไปถ้าพวกเธอได้ดื่มมัน อย่าดื่มมันเยอะเพียงแค่มันอร่อยนะ
เพราะมันอาจจะทำให้พวกเธอตาค้างไปทั้งคืนเลยเพราะความ เจ้มจ้น ของมัน อิอิ เราเตือนคุณแล้ว!!
แต่ชั้นคิดว่า มักเน่ คงไม่กินกาแฟแน่ ๆ เลย (หรือเปล่า??)
ชั้นเลยเอาช็อคโกแลตหลาย ๆ แบบ ใส่ไปถุงด้วย
แล้วก็ขนมไทยชนิดเดียวที่มีขายใน Super market ของ Malaysia.
ชั้นไม่รู้ว่าเธอจะชอบกินหรือเปล่า
แต่ชั้นชอบมัน ชั้นเอาใส่ไปเพราะว่าอยากให้พวกเธอลองกินเท่านั้นเอง 5555+
ก่อนออกจาก Guest House แถว อันกุก เพื่อที่จะไป SM
ชั้นนั่งเขียนการ์ดที่ทำจากไม้ของ Malaysia ชั้นเขียนถึงพวกเธอด้วยความรู้สึกที่ดี ๆ
ซึ่งชั้นจำไม่ได้แล้วว่าชั้นเขียนอะไรไป
ขอโทษนะ ป้าความจำชั้นไม่ค่อยดี 555+
ชั้นเดินทางจาก อันกุก เพื่อไป SM แถวอับกุจอง
(ด้วยข้อมูลทาง internet ที่นั่งหาตั้งแต่เมื่อคืนจน ตี 2 กว่า ๆ ซึ่งแน่นอน
ตื่นเช้ามาชั้นกลายเป็นแพนด้า โดยไม่รู้ตัว อิอิ นั่นไม่ใช่ประเด็น)
ชั้นหลงทาง นิด ๆ หน่อย ๆ เพราะชั้นสับสนระหว่าง เมียงดงกับ อับกุจอง
ยังไงก็ตาม.... ในที่สุดชั้นหาทางมาที่ SM จนได้
ที่หน้าบริษัทนั้น ถ้าชั้นไม่เห็นทาง อินเตอร์เนตก่อน ชั้นจะไม่รู้เลยว่าเป็นตึก SM
หลักฐานเดียวที่ยืนยันได้ว่าชั้นมาไม่ผิดที่ คือเลขเด็ด 3 ตัวที่ติดอยู่หน้าบริษัท
แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 06:38:18
| จากคุณ |
:
โอตะจัง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ก.พ. 54 06:09:58
|
|
|
| 
แท >////<
