พี่การ์ดก็ทำหน้าที่อย่างเข้มแข็ง ประจำที่ ตรงจุดนั้น (กรวยสีส้ม) ยืนคุ้มกันเต็มที่
แต่สาว ๆ ไม่ได้ลงมาทันทีนะคะ รอให้ costume ยกของลงก่อน
ผจก. (หรือเปล่า) เปิดประตูรถแวนออก สาว ๆ ก็เตรียมจะลงจากรถแล้ว
พี่การ์ดก็คอยสอดส่อง หันซ้ายหันขวาตลอดเวลา
พอหันมาข้างหลังเท่านั้นแหละ
เฮ๊ยยย แกมาได้ไง!!!
โอ๊ตวิ่งปรู๊ดดดด จากตรงจุดที่เค้าให้โอ๊ตรอ มาตรงจุดที่พี่การ์ดยืนทันที
โอ๊ตก็บอกว่า "ไม่เป็นไร อย่ากังวลไปเลย ชั้นแค่ยืนดู ชั้นไม่ถ่ายรูป"
แชะ!!!
เสียงมาจากไหนฟระ??
ปัดโธ่!! เด็กหนุ่มน้อยเกาหลีชิงกดถ่ายรูปแล้ว T_T
เลยโดนพี่การ์ด ดุ ไป ดีนะไม่โดนไล่ไปทั้งคู่้
โอ๊ตบอกว่า โอ๊ตไม่ได้ถ่ายนะ
โอ๊ตไม่ได้หยิบโทรศัพท์ออกมาจริง ๆ ค่ะ เพราะว่า กลัวโดนไล่
จุดที่ยืนอยู่ ระยะห่างจากรถตู้ประมาณ 3 เมตรได้ค่ะ
สาว ๆ ลงมาแล้วว
4 คนแรก จะเป็น ทิฟฟานี่ เจสสิก้า ฮโยยอน น้องซอ
มองไม่ค่อยเห็นตัวเท่าไหร่ค่ะ เพราะว่าสาว ๆ ใส่เสื้อโค๊ทสีดำ ตัวใหญ่ ปิดมิดเกือบทั้งตัว
(อากาศหนาวมากจริง ๆ ค่ะคืนนั้น)
3 คนแรกเดินไปแล้ว
น้องซอ เดินย้อนกลับมาที่รถ คุยอะไรกับ manager ไม่รู้ค่ะ
หัวเราะเสียงสดใสร่าเริงมาก ๆ ๆ
โอ๊ตยืนยิ้ม ใจเต้นตุบ ๆ ๆ เลย เป็นครั้งแรกที่เห็นสาว ๆ พร้อมกันหลาย ๆ คน
(ไม่นับที่ภูเก็ต ที่อุตส่าห์นั่งเครื่องบินไปที่ภูเก็ต แล้วได้เห็นประมาณ 3 วินาที
ไม่รู้จะนับว่าเห็น ดีหรือเปล่า T_T )
หลังจากที่ น้องซอ เดินตามพี่ๆ 3 คนไปแล้ว
พี่การ์ดก็ไม่ค่อยอะไรกับโอ๊ตเท่าไหร่
เพราะว่า ไม่ได้เอะอะโวยวาย ยืนยิ้ม เจี๋ยมเจี้ยม สงบเสงี่ยม เรียบร้อย เป็นผ้ายัดไว้
ซูยอง ซันนี่ ก็ลงมา
แต่สองคนนี้ ไม่รู้คุยอะไรกัน ถกเครียดกันเลย ฤา... จะเถียงเรื่องความสูง 555555+
2 คนนั้นยังเดินไปไม่ถึงไหน ก็ได้ยินเสียง
เจี๊ยก ๆ ๆ เอ๊ยย!! ไม่ใช่!!
เสียง ยูริ หัวเราะดังลั่นมาเลย
ได้ยินเสียงยูริดังมาก่อนที่ตัวจะออกมาอีก 55555+
ยูลลงมาแ้ล้ว ยุนก็ลงตามมาติด ๆ
แล้วยุนอา กับ ยูริ เดินกอดคอหัวเราะกันไปเลย กลายเป็นยุนยูล ฮ่าๆ
โอ๊ตอดหัวเราะไปกับความร่าเริงของทั้งคู่ไม่ได้เลยค่ะ
เป็นคู่ซี้ที่น่ารักมากทีเดียว ^^~
8 คนเดินไปแล้ว คนที่ 9 ยังไม่ออกจากรถเลย
ครู่ใหญ่ ๆ แทก็ลงมา
แท!!!!!
เฮ้ยยย!!! ลืมตัว!!
โอ๊ตตื่นเต้นมาก เผลอตัวตะโกนออกไป
แต่แทคงไม่ได้ยินหรอก เพราะว่า โอ๊ตไม่ได้ตะโกนเสียงดังมากเท่าไหร่
เห็นหมดเยยยย เอ๊ยยย เห็นครบเยยยยยย
ดีใจจนบอกไม่ถูก >///<
วันก่อนเจอพ่อแม่แทยอน วันนี้เจอ ครบ 9 คน
ถึงจะแค่ 3 เมตรก็เหอะ ^^
รู้สึกว่า วันนี้คุ้มแฮะ ^^
แต่โอ๊ตไม่ได้กลับเลยนะคะ โอ๊ตยืนรอสาว ๆ กลับด้วย
ไม่รู้จะทำอะไรดี เดินก็แล้ว วิ่งก็แล้ว มันหนาวมาก ๆ เลยค่ะ
ปวดหู ปวดมือ ไปหมด
โอ๊ตมายืนอยู่กลางลานจอดรถคนเดียว แต่ไม่ได้ทำให้โอ๊ตท้อเลยนะคะ
คิดจะทำอะไรแล้ว ต้องตั้งใจทำให้เต็มที่
ผลที่ได้มานั้นมันจะ ดีหรือไม่ ก็แล้วแต่
อย่างน้อยเราก็ พูดได้ว่า เราได้ทำเต็มความสามารถของเราแล้ว
ถ้าโอ๊ตถอดใจ เดินกลับห้องตั้งแต่ตอนแรก
โอ๊ตก็ไม่เจอสาว ๆ ไม่ได้เขียน fan account อันนี้ ^^