|
ก่อนที่คุณผู้อ่านจะตุหรัดตุเหร่ไปกับผู้เขียนด้วยอาการหลงเชื่อ ผู้เขียนใคร่ขอร้องคุณผู้อ่านได้หาซิมโฟนีหมายเลข 9 (Symphony No. 9 in D minor, Op. 125 Choral) ของเบโธเฟน จำเพาะแต่กระบวนที่ I มาฟังเสียก่อน แต่ถ้าคุณผู้อ่านจำได้แม่นยำแล้ว ผู้เขียนก็จะชวนให้คุณผู้อ่านได้ระลึกถึงช่วงการย้ำจังหวะและทำนองซ้ำๆ ในลักษณาการ สั้น สั้น ยาว สั้น สั้น ยาว (. . _ . . _ .. _ .. _) เรื่อยไปของกลุ่มเครื่องสายซึ่งผู้สันทัดกรณีกล่าวกันว่า ประหนึ่งเป็นการย้ำลักษณะการยืดหดของมวลกับพลังงานของการก่อเกิด (บ้างก็ว่า คือ การก่อเกิดของเอกภพ!) ที่แปรเปลี่ยนรูปตามความเร็ว ซึ่งในกระบวนนี้ เบโธเฟนได้ย้ำลักษณะสั้น-สั้น-ยาว ซ้ำๆ ดังกล่าวสองรอบใหญ่ (จากวิดีโอที่แนบมาเป็นรอบที่สองใน ราวๆ นาทีที่ 5.35 ถึง 6.00 -- ผู้เขียนแนบของ Pierre Boulez มา เพราะหางานของเบโธเฟนฟังจากบุรุษเหล็กกล้าสีเทาชาวฝรั่งเศสผู้นี้ยากมากๆๆๆๆๆๆ HA HA)
แน่ละ คุณผู้อ่านที่ใคร่จะตื่นเต้นไปกับผู้เขียนแล้ว ก็ได้โปรดพินิจพิจารณารูปของการเทียบเคียงรหัสมอร์สกับการเคาะแป้นโลหะสั้นยาวที่แนบมากับกระทู้เบื้องบนอีกครั้ง และตอนนี้ผู้เขียนขอสะกดจิตคุณผู้อ่านเข้าไปดูตัวอักษรภาษาอังกฤษ I จะเห็นว่าตรงกับรหัสเคาะแบบ (. .) หรือ สั้น สั้น และเมื่อเป็นตัวอักษร X จะตรงกับรหัสเคาะแบบ (_ . . _) หรือ ยาว สั้น สั้น ยาว แน่นอน เมื่อเราพิจารณาอักษรโรมันที่แทนหมายเลข 9 เราจะได้ IX และเมื่อเทียบเคียงกะรหัสเคาะ เราก็จะได้ สั้น สั้น ยาว สั้น สั้น ยาว สั้น สั้น ยาว - - - เรื่อยไป เหมือนกันกับที่เบโธเฟนย้ำลักษณาการของจังหวะนี้ซ้ำๆ ในกระบวนที่ I ของซิมโฟนีหมายเลข 9 ซึ่งเหมือนเขาอยากจะให้ย้ำไปมาอย่างนั้นไม่มีที่สิ้นสุด!
ผู้เขียนได้หลอกลวงคุณผู้อ่านได้พเนจรมาจนถึงย่อหน้านี้กับผู้เขียนแบบมั่วซั่ว? บังเอิญ? จับแพะชนแกะ? หรือ ไม่มีอะไรจะทำก๊อเลยเผาเวลาเล่นๆ ไปอย่างนั้นเอง? มาก็มากแล้ว หลังจากนี้ ผู้เขียนใคร่ขอเชิญชวนคุณผู้อ่านเข้ามาดาหน้าด่าผู้เขียนได้ตามอัธยาศัยเลยน๊า...
(HA HA)
^________________^
จากคุณ |
:
St@rGazer
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ก.พ. 54 22:53:57
|
|
|
|
|