อ่านประวัติจริงของคู่นี้แล้ว....เหมือนซีรีส์เกาหลีจริงๆครับ
เอลิซาเบธ บาร์เร็ต เป็นลูกสาวคนโตของเศรษฐีโรงงานน้ำตาล
พ่อของเธอเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวยมาก แต่เป็นจอมเผด็จการและควบคุมบังคับชีวิตลูกๆทุกคน
เขาไม่ยอมให้ลูกๆแต่งงานออกจากบ้านไปไหนทั้งสิ้น
เอลิซาเบธเป็นเด็กที่รักหนังสืออย่างมาก เวลาอ่านหนังสือจบเธอจะจูบปกและวางไว้ข้างหมอน
ตอนอายุสิบกว่าขวบเธอทำให้น้องชายจมน้ำตาย ความรู้สึกผิดติดแน่นฝังใจเธอไปตลอดชีวิต
และทำให้เธอป่วยหนัก กลายเป็นคนไม่แข็งแรงตั้งแต่นั้นมา
ตอนเอลิซาเบธอายุสิบสาม เธอฉายแววนักกวีเอกของโลกมาตั้งแต่อายุเท่านั้น
พ่อเห็นแววอัจฉริยะของลูกสาวและเล็งผลเลิศ เขาจึงออกเงินพิมพ์หนังสือบทกวีให้ลูก
หนังสือประสบความสำเร็จมากมาย เอลิซาเบธกลายเป็นนักกวีชื่อดังตั้งแต่อายุยังน้อยอย่างที่พ่อคาด
เธอเขียนผลงานออกมาแต่ละชิ้นกลายเป็นผลงานชั้นยอดและมีชื่อเสียง
ถึงขนาดมีคนมากมายเชื่อว่าเธอจะได้ตำแหน่ง Lauriette-กวีหลวงต่อจาก วิลเลียม เวิร์ดสเวิร์ธ ทีเดียว
การเป็นคนโด่งดังและได้รับการนับถืออย่างสูงมากทั้งประเทศตอนอายุยี่สิบเศษ ไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเลย
เพราะพ่อของเธอยังคงกักเธอไว้อยู่แต่ในบ้านไม่ให้ไปไหน ไม่ให้คบกับใคร
เธอเคยแอบรักนักวิชาการหนุ่มแต่เป็นความรักเพียงข้างเดียว
เธออกหักเสียใจ และกลัวความรักจนไม่กล้าที่จะเปิดใจรักใครอีก
เธอเคยเขียนจดหมายถึงเพื่อนสนิทไม่กี่คนที่เธอไว้ใจได้ เปิดเผยความรู้สึกว่า
เธอเป็นคนที่หัวใจเต็มไปด้วยความรัก และเธอทนความเย็นชาไม่ได้
การปฏิบัติต่อกันอย่างเย็นชาก็เหมือนเอาน้ำเย็นมาราดเตารีดที่ร้อนจัด
น้ำเย็นมันทำให้เตาร้อนนั้นเย็นชืดลงได้ และฉันไม่อยากให้หัวใจตัวเองต้องเป็นแบบนั้น
ชื่อเสียงและความสำเร็จของเธอช่างสวนทางกับชีวิตจริง
เพราะความผิดฝังใจที่ทำให้น้องชายต้องตาย การถูกบังคับบัญชาทุกฝีก้าวจากพ่อ
การเจ็บปวดเพราะความรักที่ไม่สมหวัง และชีวิตที่เดียวดายและว้าเหว่
ทำให้เอลิซาเบธกลายเป็นสาวใหญ่ที่ไร้คู่อย่างแน่นอน
เธอต้องอยู่ตัวคนเดียวตลอดไป และอยู่ภายใต้อำนาจของพ่อ
แบบผู้หญิงที่อ่อนแอ ป่วยไข้จนแทบเอาชีวิตไม่รอด
เธอเลิกหวังแล้วว่าชีวิตนี้จะมีความสุขเหมือนผู้หญิงคนอื่นเขา
โรเบิร์ต บราวนิ่งคือขั้วตรงข้ามกับเอลิซาเบธ เขาเกิดมาในครอบครัวศิลปินและนักอ่านตัวยง
แม่ของเขาเป็นนักเปียโน พ่อทำงานธนาคารแต่มีความรักในวิชาความรู้ทุกเรื่อง
พ่อแม่สนับสนุนให้โรเบิร์ตเรียนทุกอย่างที่เขาสนใจ โรเบิร์ตจึงโตขึ้นมาเป็นชายหนุ่มที่มั่นใจ
พ่อเป็นคนออกทุนพิมพ์ผลงานเล่มแรกให้ลูกชายในฐานะผู้สนับสนุนลูกตัวยง
แม้เขาจะเป็นนักกวีหนุ่มที่เริ่มโด่งดัง แต่ในยุคสมัยของเขาคนที่ดังมากที่สุดในเวลานั้นคือเอลิซาเบธ บาร์เร็ต
เขาเหมือน "แฟนบอย" ที่หลงรักผลงานของรุ่นพี่คนนี้มาตลอดแต่ไม่เคยมีโอกาสได้เจอเธอ
ปี 1844 เพื่อนของโรเบิร์ตจะแนะนำให้เขาได้เจอกับเอลิซาเบธ
แต่เพื่อนกลับแจ้งข่าวทีหลังว่า เธอไม่สบายเกินกว่าจะพบหน้าแก ขอโทษด้วยนะ
10 มกราคม 1845 โรเบิร์ตจึงตัดสินใจแน่วแน่ เขียนจดหมายหาเอลิซาเบธ
จดหมายทั้งหมดที่ทั้งคู่เขียนถึงกันโดยยังไม่เคยแม้แต่จะพบหน้ากัน
มีจำนวนทั้งสิ้น 600 ฉบับ!
และนี่คือตัวอย่างจดหมายฉบับแรกที่โรเบิร์ตเขียนถึงเอลิซาเบธ
"and for the first time, my feeling rises altogether. I do, as I say,
love these Books with all my heart -- and I love you too"
ประวัติศาสตร์บันทึกว่า..เอลิซาเบธอ่านจดหมายโรเบิร์ตจบก็รีบเขียนจดหมายถึงเพื่อนสนิทว่า..
จดหมายของโรเบิร์ต... "ทำเอาฉันมีความสุขจะตายแล้ว!"
แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 08:30:50
แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 00:48:40