เหลือทิ้งไว้เพียงแต่ความหลัง กับชีวิต ที่อ้างว้างเดียวดาย เคว้งคว้าง และทุกข์ทน สับสน จนไร้จุดหมาย ไม่มีคน ไม่มี ใคร เหลือทิ้งไว้ เพียงแต่ตัวฉัน อยู่กับความฝัน ที่ต้องพังทลาย ฝันไว้ เสียสวยงาม แต่แล้ว มันก็ผ่านไป ผ่านไปเหมือนสายลมที่ไร้ร่องรอย ไม่มีใคร ไม่เหลือ ใคร สิ่งที่คว้าไป มันกลับเลื่อนลอย ได้แต่รอคอย คนที่จากไป นั่งมอง เงา มองอย่างเหงาใจ ก็ไม่รู้ว่า นานอีก เท่าไร กว่าสิ่ง ที่เสียไป จะกลับมา ความทรงจำ มันช่างปวดร้าว เมื่อมีความเหงา คอยทิ่มแทงหัวใจ หลง-เหลือ แค่น้ำตา ที่เหมือนไหล มาไม่ขาดสาย กับสิ่งที่ฝังใจ ไม่อาจลืม
ไม่มีใคร ไม่เหลือ ใคร สิ่งที่คว้าไป มันกลับเลื่อนลอย ได้แต่รอคอย คนที่จากไป นั่งมองเงา มองอย่างเหงาใจ ก็ไม่รู้ว่า นานอีก เท่าไร กว่าสิ่ง ที่เสียไป จะกลับมา อาจเป็นเช่นนี้ไป ตลอดกาล
เพราะมาก ซิลวี สุดยอด
จากคุณ |
:
I love Thailand
|
เขียนเมื่อ |
:
19 มี.ค. 54 22:21:39
|
|
|
|