กลอนโซชิ ภาค3 ตอนพิเศษ “Girls in Thailand” ความประทับใจไม่รู้ลืม

ยังจำกันได้มั้ย 1อาทิตย์ก่อน เรามีความสุขกันแค่ไหน กับคนที่เรารัก ไปย้อนอดีตกับความทรงจำดีๆกันดีกว่า

ปล.ตอนหน้าอาจจะอีกนานหน่อยนะครับ ช่วงนี้ชีวิตเริ่มยุ่งวุ่นวาย

ชอบ-ไม่ชอบอะไรยังไง ช่วยคอมเม้นท์บอกกันด้วยนะ


“กินเสร็จแล้วรีบเก็บของนะเด็กๆ
อย่าลืมเช็คของให้ครบจะได้ไว
เราต้องถึงAirportให้ทันFlight”
แทร้อนใจนาฬิกาเดินติ๊กต่อก

เพราะคืนนี้จะต้องบินข้ามฟ้า
เกิดตกเครื่องขึ้นมาแล้วจะช็อค
Korean Music Wave in Bangkok
บางกอก On The Rock รอระเบิด

ที่ว่ารอระเบิดคือความมันส์
วงดังๆทั้งนั้นนานๆจะเกิด
รถอย่าติดขอให้ไปทันทีเถิด
แท็กซี่เปิดจส.100ตลอดทาง

ในที่สุดก็มาถึง ณ ที่หมาย
ทุกคนวางใจได้ขึ้นมาบ้าง
เพราะว่าFlight ดีเลย์ รอหมอกจาง
ทุกคนต่างเลยไปChill Chillกัน

แก๊งค์แบรนด์เนมเลือกเข้าDuty Free
ของถูกๆอย่างนี้ล่ะเสร็จฉัน
ซื้อแพงมาตลอดเป็นหมื่นพัน
ได้ซื้อถูกซักวันคงชื่นใจ

ส่วนควอนยูลเลือกมากับซันนี่
เข็นกระเป๋าสีกากีมาหนึ่งใบ
ฉับพลันซันบันซนไปยืนให้
ลิงยูลไถเธอไปกับรถเข็น

“หนักก็หนักรู้มั้ยเนี่ยยัยเตี้ย
เธอก็ตัวแค่เนี้ยเท่าที่เห็น
แต่ทำไมเข็นไปช่างยากเย็น
ลงมาเข็นเองดูบ้างเอามั้ยเธอ”

จนรอถึงเวลาได้เข้าGate
ซึ่งก็Lateนานกว่าที่เคยเจอ
แต่ก็ยังดีกว่าต้องมาเก้อ
เพราะพวกเธอออกช้ากันเหลือเกิน

อยู่บนเครื่องต่างคนต่างก็หลับ
จะขยับตัวทีก็เขินๆ
เหมือนว่าตื่นมาเพื่อกินซะเหลือเกิน
แอร์คอยเดินมาเสริฟก่อนเครื่องลง

จนย่างเข้าวันใหม่ไทยแลนด์แล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วยังดังสาวๆงง
นี่เค้ามาทำไรกันเนี่ยตกลง
หวังว่าคงไม่มาปิดกันอีกนะ

ถามแอร์ไปแอร์บอกเปล่ามาปิด
ทุกชีวิตเค้ามารับคุณไงคะ
ผ่านตม.ออกไปก็เห็นค่ะ
พวกคุณน่ะคนรักนับไม่ไหว

จนออกมาเห็นกับตาตัวเอง
ว่าโซวอนไทยเจ๋งซักแค่ไหน
จนตีหนึ่ง ตีสอง ก็ไม่ไป
ยังรอรับขวัญใจคือพวกเธอ

ผู้จัดการสั่งเดินเร็ว เร็วอย่าหยุด
แต่ยังต้องสะดุด เมื่อพบเจอ
แฟนเมืองไทยน่ารัก น่ารักเว่อร์
จนพวกเธอต้องหยุด โบกมือให้

ระหว่างนี้ก็มีตายไปหลายศพ
เจอน้องกบ อ๊บๆ สบตาไป
อีกทั้งกวางหมีลิงยิ้มจับใจ
จ่าเสยผมใครๆก็มองตาม

ไหนจะหยอง ฮโย น่ารักแท้
ไหนจะแท หน้าเด็ก จนคนถาม
นี่ลีดเดอร์ หรือว่า เด็กป.3
ซันก็งาม จนยืน แทบไม่ไหว

จนขึ้นรถไปก็ยังไม่หยุดกรี๊ด
นี่รถอี๊ดโปงลางเหรอสงสัย
ชื่อจำเนียรงงแท้มาทำไม
เราขึ้นถูกคันใช่มั้ยสาวๆงง

จนมาถึงโรงแรมใจกลางเมือง
ก็ต้องงงอีกเรื่องเมื่อตอนลง
คนหนาแน่นแรงเยอะเหมือนหงอคง
เกือบเช้าสงสัยคงยังไม่ได้นอน

เราเดินทางมาเหนื่อยว่าเหนื่อยแล้ว
แต่คนยืนรอแก่วมารอก่อน
ต้องอดทนรอแค่ไหนต้องอดนอน
ร้อนก็ร้อนแต่ก็ทนรอพวกเรา

สาวๆซาบซึ้งใจเป็นหนักหนา
อยากตอบแทนอะไรมาให้พวกเขา
จึงสัญญาจะเต็มที่ในวันเสาร์
ฟานี่ตอบเบาๆอย่างสวยงาม

ช่อง9 Seed มาสัมภาษณ์หลังงานจบ
แถลงข่าวที่เกือบครบทุกคำถาม
เหลือคาใจอย่างเดียวคือคนงาม
ฑิฆัมพร..มาดาม..มายังไง

คนนี้ใครกันคะเก้าสาวงง
คิมแทจงใจเบียดฟานี่ไว้
ดูสายตาไม่ค่อยน่าไว้ใจ
มันทำไมมองแต่หมีสตรีไทย

ชอนยังเกรียนขอถ่ายรูปไม่หยุดหย่อน
ถ่ายกับมันไปก่อนเดี๋ยวคงไป
แต่สายตากรุ้มกริ่มชวนสงสัย
มันต้องมีอะไรในใจแน่

ไม่ทันถามคุณเธอก็หนีหาย
ไม่ทันกล่าวบ๊ายบายทำได้แค่..
นั่งตรงนั้น ฉับพลัน มีเสียงแอ๊!!~
เสียงกรี๊ดคน แน่ๆ แต่ใครนั่น?

ตัดภาพมานอกห้องต้องสงสัย
ฑิฆัมพรหยุดหายใจอยู่ตรงนั้น
แหกปากร้องท่ามกลางเสียงเงียบงัน
ฝันเป็นจริงแล้วชั้น ชักกะแด่ว ~

ส่วนสาวๆโดนส่งไปเตรียมตัว
เพราะอีกชั่วโมงต้องไปซ้อมจริงแล้ว
ที่สนามวันนี้มีแต่แมว
ไม่มีคนเจื้อยแจ้วดูโล่งจัง

ที่นี่แหละสองปีก่อนที่เคยมา
เห็นแล้วก็หลับตานึกความหลัง
ตอนนั้นเราเป็นดาวรุ่งแทบไม่ดัง
มีคนฟังซักกลุ่มก็ชื่นใจ

แต่วันนี้เรามาในฐานะ
เกิร์ลกรุ๊ปแถวหน้านะต้องจำไว้
ต้องทำให้ดีสมที่คนไว้ใจ
ให้เราก้าวมาไกลจนสุดตา

แต่กว่าจะได้ซ้อมก็วันใหม่
วงอื่นๆซ้อมไปกันก่อนหน้า
สาวๆเต็มที่กับทุกเวลา
เวทีพาพลังมามากมาย

วันนี้คงต้องกลับไปพักก่อน
วันนี้คงต้องนอนเอาแรงกาย
วันต่อมาสาวๆตื่นตอนสายๆ
ก่อนเจอแรงใจมากมายตอนเย็นๆ

“เอาล่ะนะวันนี้ไม่ต้องกั๊ก
พวกเราต้องคึกคักให้เค้าเห็น
เหนื่อยแค่ไหนทิ้งไว้ใจเย็นๆ
พวกเราจะต้องเป็น The Best Show”

แทยอนสุนทรพจน์ก่อนงานเริ่ม
ลิงหมีเจิมเรียกเสียงกรี๊ดได้มากโข
พวกกับนิชคุณยิ่งใหญ่โต
3MC โอ้โหลงตัวจัง

ฟานี่อยากพูดไทยเลยถามดู
คุณก็รู้งานเลยถามแฟนดังๆ
ซารางเฮภาษาไทยพูดไงมั่ง
ฉักรักคุณอย่างดังทั้งสนาม

ยังไม่พอยังสอนคำอื่นอีก
หิวข้าวพีคมากๆลิงพูดตาม
ฟังแปร่งๆแต่น่ารักแบบคูณสาม
ป่านนี้คงนั่งจามโดนนินทา

แล้วพอช่วงพักเบรคหลังPart1
เก้าคนซึ่งโซวอนรอก็มาหา
อารีรังประสานเสียงธรรมดา
แต่ยิ่งกว่านั้นคือสายตาเธอ

สาวๆต่างมองมาบนที่สูง
ยอดดอยซึ่งคนทั้งฝูงกำลังเพ้อ
โปรเจคยักษ์ทำมาไม่มีเก้อ
สาวๆเห็นแม้จะเจอแค่แว๊บเดียว

จนหมดช่วงแล้วก็รอต่อไป
วงไหนๆก็ออกมาจนชักเสียว
ว่าโซชิจะอยู่วงไหนเชียว
เผลอๆรอจนเหี่ยววงสุดท้าย

แล้วก็เป็นตามนั้นกันจริงๆ
เหมือนกับคนถูกทิ้งจนใจหาย
พอออกมาจึงกรี๊ดกันลืมตาย
ใจละลายที่รักฉันรักเธอ

จบเพลงHoot โชว์ไปเป็นเพลงแรก
กรี๊ดคอแตกกว่าจะได้พบเจอ
พอช่วงTalkยิ่งทำให้ยิ่งเพ้อ
สาวๆเธอน่ารักเกินกว่าใคร

หมีWhat’s up Bangkokฟังอย่างชัด
แทยอนงัดไม้เด็ดที่เก็บไว้
มือประสานทำเป็นรูปหัวใจ
จะไม่ไหวจะตายอยู่ตรงนั้น

แถมยังโดดดึ๋งๆให้ทึ่งอีก
แถมยังฉีกยิ้มกว้างดั่งความฝัน
แถมยังชี้บอกเพื่อนให้ดูกัน
โซวอนนั้นรักเธออยู่ตรงนี้

โปรเจคซ้อมกันมายิ่งกว่าคุ้ม
ที่ยอมทุ่มกายใจอย่างเต็มที่
ที่ลงทุนไม่เสียเปล่าไม่เสียที
จะจำวันดีๆนี้ตลอดไป

ยังไม่พอคู่เตี้ยเนี่ยสุดๆ
อีกหนึ่งชุดซันบันทำอะไร
พูดประโยคอย่างยาวภาษาไทย
พยายามได้ใจซุนคยูเอ๋ย!

“มีความสุขทุกครั้งที่มาไทย”
มันยากเกินไปมั้ยซันบันเอ๊ย!
แต่น่ารักมากเกินที่จะเอ่ย…
เหตุใดเอยฉันจะไม่รักเธอ

แล้วปิดท้ายด้วยสองเพลงต่อเนื่อง
แอบมีเคืองโดนตัดซะจนเหวอ
เหลืออยู่สั้นนิดเดียวเองนะเออ
อีกกี่นานพวกเธอจะหวนมา

แต่เอาเถอะไม่เป็นไรไหนๆก็
สมการรอพวกเธอเป๊ะทุกท่า
Oh! Gee เห็นชัดๆเองกับตา
ช่วงเวลาที่มีค่าน่าเขินขวย

ร้องCodeไปเต็มๆไม่ต้องกั๊ก
แฟนกลุ่มอื่นยังรักสาวๆด้วย
วงสุดท้ายยังไม่หายยังอยู่ช่วย
เชียร์สุดเสียงให้สาวสวยทั้ง9นาง

ควอนยูริยังซนทนไม่ไหว
ยกมือไหว้ทำหัวใจเหมือนแทบ้าง
จนจบแล้วความสุขยังไม่จาง
ทั้ง9นางก็หายลับตาไป

อะไรกันความมันส์จบแล้วหรือ
เล่นจบกันดื้อๆรีบไปไหน
“เราต้องรีบไปAirportเข้าใจมั้ย”
ผู้จัดการเสียงใสหลังเวที

“เด็กๆรีบเก็บของเร็วๆนะ
พวกเราจะตกเครื่องอยู่แล้วนี่
อะเสร็จแล้วเดินตามมาทางนี้
เดินเป็นแถวดีๆอะรีบไป”

จำเนียรจ๋าจอดอยู่นั่นรอฉันก่อน
เห็นแว๊บๆเหมือนคุณชอนซ้อนมอไซค์
แต่แค่นั้นไม่ทันได้สงสัย
ก็ถูกต้อนขึ้นไปบนจำเนียร

รถเริ่มออกเคลื่อนไปได้ช้าๆ
เพราะบรรดาแฟนๆยังวนเวียน
สาวๆเลยหยิบiPadขึ้นมาเขียน
บอกขอบคุณบนจำเนียรผ่านกระจก

แฟนๆต่างซาบซึ้งจนแทบบ้า
สาวๆจ๋าทำงี้เหมือนมัดมือชก
ให้หยุดรักเธอคงเหมือนเรื่องตลก
คงต้องตกหลุมรักเธอตลอดกาล

พอหมดคนออกมาจนถนนใหญ่
สาวๆซึ่งกลั้นไว้มาตั้งนาน
หลายคนซึ้งปี่แตกกันแหลกราญ
ผู้จัดการยังพลางร้องไปด้วย

“แฟนที่นี่น่ารักกันมากอะ”
“จริงๆนะแท่งไฟก็อย่างสวย”
“แปรอักษรเป็นชื่อโซชิด้วย”
“เอาใจช่วยพวกเราตลอดเลย”

“นี่เห็นมั้ยมันไม่ใช่ธรรมดา”
“ผู้จัดการเจ้าขาขอเหมือนเคย”
“ช่วยไปพูดกับเจ้านายได้มั้ยเอ่ย”
“เรื่องนั้นที่เราเคยขอร้องไป”

“หรือไม่นะซันบันเอาอย่างนี้”
“เธอนั่นแหละคนที่พอทำไหว”
“ไปขอท่านประธานให้เร็วไว”
“จัดคอนเดี่ยวที่ไทยในเร็ววัน”

“ได้สิชั้นก็ถามๆเค้าให้อยู่
แต่ไม่รู้จะเป็นไงได้แค่ฝัน
หรือจะเป็นจริงจงเชื่อแม่หมอซัน
ปีนี้แหละชั้นมั่นใจว่ามี”

“เธอว่าเป็นไปได้มั้ยสิก้า”
ไม่ตอบมา..อ่าวจ่า..กรนคร่อกฟี่~zzz
“นี่จะถึงอยู่แล้วนะยัยคนนี้”
“ช่างหลับได้หลับดีเสียนี่กระไร”

จนจำเนียรมาจอดAirportแล้ว
เจสสิก้าเด็กแนวจึงลุกไหว
“อย่างที่บอกนะเด็กๆเดินให้ไว”
ผู้จัดการเสียงใสใช้ไม้เดิม

เกือบตีสามคนยังไม่ถอยหนี
ดูๆแล้วจะมีแต่มาเพิ่ม
สาวๆเดินยิ่งย้ำยิ่งซ้ำเติม
น่ารักกันเหมือนเดิมโบกมือใหญ่

คนเป็นสายเยอะแยะจนเข้าGate
มาถึงยังไม่Late Chill Chillไป
ความรู้สึกสุดท้ายที่เมืองไทย
จะอีกนานแค่ไหนได้กลับมา

ฝั่งแฟนๆอยากบอกเธอให้รู้ไว้
ว่าประทับจับใจเต็มอุรา
สุดบรรยายเป็นถ้อยคำเกินจะหา
คำใดมาเทียบเคียงเสียงใจได้

เอาอย่างนี้ให้รู้ไว้อย่างนึง
จากวันนี้จนถึงวันสุดท้าย
ไม่มีใครจะมาเทียบเคียงเธอได้
ใจละลายใจหายไม่ต้องหา

เธอคือนางฟ้าที่มีชีวิต
หมายถึงจิตใจเธอใช่หน้าตา
บริสุทธิ์งดงามเกินพรรณนา
จนนิทรายังพาให้ฝันดี

ส่งเธอกลับบ้านปลอดภัยอุ่นใจละ
แต่รู้ไว้ฉันจะรอตรงนี้
จนกว่าเราจะพบกันอีกที
จนฟ้ามีเวลาให้เรารักกัน

จากคุณ	: Lovely Kid Leader
เขียนเมื่อ	: 20 มี.ค. 54 16:16:21