 |
รงห. ฉบับผมนะครับ 26 มีนา 54 @ร้านคาราฟัน
คำเตือน!! - ขออภัยหากผมงึมงัมกับตัวเองมากไปหน่อย - โอกาสหน้าจะขอเขียนให้ดีกว่านี้ครับ
วันนี้ผมดีใจมากที่สามารถมามินิคอนน้องปอได้ วันนี้ผมออกจากบ้านเวลาประมาณ 14.30 น.
ก็เลยนัดกับพี่หนึ่งว่าจะไปเจอกันที่เอสพลานาด และก็ได้เจอพี่หนึ่งพร้อมพี่เนตรด้วย
หลังจากนั้นก็นั่งแท็กซี่ไปร้านคาราฟันเลยครับ ตอนที่มาถึงผมเจอพ่อน้องปอนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหิน
ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับกลุ่มแฟนคลับน้องปอส่วนหนึ่ง ก็หลายคนอยู่ ผมไม่รู้จักใครเลยสักคน 555+
หลังจากผม พี่หนึ่ง พี่เนตร มองไปรอบๆสักพัก ก็พากันเดินไปบริเวณอีกด้านหนึ่งของร้าน
ซึ่งมีผู้คนอยู่มากกว่าตรงที่พวกเราเดินผ่านมา และเริ่มจะเจอคนที่รู้จักมากขึ้น
หลังจากนั้น พี่บอล ก็ได้เดินมาสมทบ และเป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอกับพี่เขา
ขอกัดพี่หน่อยครับ อย่าโกรธกันนะ 55+(นายตัวจ้อย นี่ตั้งเอาเคล็ดใช่มะ)
พอผมยืนเวิ่นเว้อเรื่องบัตรเข้างานอยู่สักพัก ก็เริ่มมีความหวังที่จะได้เข้างานแล้ววว
แต่เสียดายมากที่วันนี้ไม่เจอพี่หมวย พี่ตา และพี่แอนF
บรรยากาศในงาน มืดมาก มีเก้าอี้กลมๆสีแดงๆ แปะหมายเลขอยู่เพื่อให้เราได้นั่งกันถูก
พอเข้างานได้สักพักงานก็เริ่มแล้ว น้องปอเปิดตัวในเพลงร็อค อย่างเพลง เล่นของสูง
จากนั้นเพลงอื่นก็ทยอยมา(ขออนุญาตไม่เรียงตามเพลง เพราะจำลำดับไม่ได้ครับ)
อาทิเช่น Loving you so much, รักคุณยิ่งกว่าใคร, ที่สูง และอีกหลายเพลง
พอผ่านไปสักครึ่งคอน น้องปอก็ได้แจกดอกกุหลาบสีแดง ให้กับทุกๆคน ซึ่งผมได้จากมือของแดนเซอร์ (ใจจริงอยากได้จากมือปออ่ะ)
ก่อนคอนจบน้องปอก็พูดอะไรที่ซึ้งๆ ทำผมเกือบเสียน้ำตาเหมือนกัน แต่เพราะห่วงถ่ายรูปกล้องธูปเลยยังสบายดีจ้า
แต่แอบได้ข่าวว่าคนข้างหน้าผม แอบเสียน้ำตาไปแล้ว 55+
และความสุขมักจะผ่านไปไวจริงๆ รู้สึกว่าคอนจบเร็วจัง อรรณพจัดเต็มมาก น่ารักมาก เสียงดีด้วย แม้จะยังป่วยอยู่ก็ตาม เยี่ยมมากคร้าบบบบบ
พอคอนเสิร์ตจบ พวกเราก็เดินกันออกมาข้างหน้าร้าน ผมก็เพิ่งสังเกตว่า ครป มีมากนะ
(อรรณพไม่ต้องกังวลว่าจะน้อยนะ บางส่วนที่ไม่ได้มาเพราะพวกพี่เขาติดธุระจริงๆ แต่ไม่ได้หายไปไหนครับ ขนาดพี่เองยังเกือบจะอดมาเหมือนกัน)
และมันจะต้องมากขึ้นๆเรื่อยๆ ต่อๆไป สำหรับผมทุกวันนี้ ที่มีความสุขอยู่อย่างที่เป็น ส่วนหนึ่งก็มาจากปอนี่แหละครับ
ปอมีความสำคัญกับทุกๆคนมากจริงๆครับ หลังจากบรรดาแฟนคลับทั้งหลายถ่ายรูปกันเองบ้าง พูดคุยกันบ้าง
ศิลปินของพวกเราก็ออกมา และแจกถ่ายรูป แจกลายเซ็นกันไปอย่างล้นหลาม ซึ่งผมเองก็ใช้สิทธิ์ครบครับ ^^
พอตะวันเริ่มตกดินทุกคนก็เริ่มทยอยกันกลับบ้านครับ สมาชิกบ้านอุลตร้าแมนก็สลายตัวเช่นกัน
ก่อนกลับพี่ซูชิ พี่ลิน และผมได้เดินไปส่งปออีกครั้ง ทุกคนก็โบกมือลากับน้องกัน น้องก็โบกมือลาให้
แต่ผมยืนอยู่หลังสุดก็รอคอยด้วยความหวัง อยากจะทำบ้าง แต่น้องคงมองผ่านผมไป
เพราะตรงนั้นมีคนอยู่ค่อนข้างมาก แต่แล้วสวรรค์ก็เริ่มเข้าข้างเมื่อตอนน้องปอกำลังจะเดินไปและได้หันหลังกลับมา
มองทะลุผ่าน สส ทั้งหลายมายังผมจนได้ เพราะผมยืนด้านหลังสุดลำพัง น้องปอยิ้มให้ และโบกมือให้ผม
ผมก็ยิ้มและโบกมือตอบ จากนั้นน้องก็หันหลังกลับไปและเตรียมตัวกลับไปพักผ่อน ผม พี่ลินิน และพี่ซูชิ จึงเตรียมตัวกลับบ้านเช่นกัน
สุดท้ายนี้ อยากจะบอกกับสมาชิกว่า ขอบคุณที่พี่ๆ เป็นกันเองและเป็นมิตรกับผม บางคนผมก็เพิ่งรู้จักวันนี้ แต่ก็รู้สึกดีครับ ขอบคุณมาก
อยากจะบอกปอด้วยว่า ขอบคุณช่วงเวลาดีๆและมีค่า ที่มอบให้กัน
ขอบคุณที่ปอน่ารัก เป็นกันเองกับทุกคน เป็นเด็กดี และน่ารักแบบนี้
พี่เองก็หาโอกาสเจอปอได้ไม่มากนัก เพราะด้วยหน้าที่ๆมีอยู่ แต่ทุกครั้งที่เจอกันพี่มีความสุขมาก
เพียงแค่คำพูด รอยยิ้ม หรือการกระทำของปอที่มีให้ พี่จดจำได้เสมอ พี่จะบันทึกเอาไว้ในความทรงจำ
และในช่วงชีวิตตอนนี้ ศิลปินที่พี่จะเป็นแฟนคลับด้วย มีแค่คนเดียวคือปอนะ
และพี่ก็หวังว่าตัวพี่เอง พี่ๆแฟนคลับทั้งหลาย และปอเอง จะคอยอยู่เคียงข้างกันแบบนี้ ต่อๆไป
.
........ THE END ........
จากคุณ |
:
Wazabi.G
|
เขียนเมื่อ |
:
27 มี.ค. 54 01:54:11
|
|
|
|
 |