พาร์ทแรก วงเล็บสอง
.............................
Park: พวกคุณเดบิวมาได้ปีกว่าๆ เท่านั้น แต่พอฉันเห็นพวกเขาทำกิจกรรม ฉันรู้สึกอย่างกะเจอพวกเขามาห้าปีแล้วแน่ะ ฉันรู้สึกแบบนี้เพราะเราเริ่มจะสนิทกัน คุณโตขึ้นมากในหนึ่งปีที่ผ่านมา แต่หลายคนยังคงเข้าใจผิดและมีอคติกับพวกเขาอยู่ แต่ถ้าคุณเจอพวกเขาและได้คุยกัน คุณจะพบว่าพวกเขามีจุดหมายที่ชัดเจน และมีแนวทางเป็นของตัวเอง พวกเขาเป็นผู้ชายที่ดีจริงๆ เขาได้รับความรักอย่างมากตั้งแต่เริ่มเดบิว วันนี้เราจะมาแก้ไขความเข้าใจผิดและอคติเหล่านั้น บางคนพูดว่า CNBLUE ไม่สามารถแต่งเพลงได้ แต่พวกคุณทั้งหมดรู้ดีว่าพวกเขาแต่งเพลงเองทำดนตรีเอง 10 จาก 12 เพลง ในอัลบั้มนี้ ทำได้ไงเนี่ย? คุณไม่มีความคิดที่ว่า เพลงของผมต้องเป็นที่รู้จักมากกว่า แบบนี้บ้างไหม
YH,JH: ไม่ครับ เราไม่มี
Jung: ใครแต่งเพลงเป็นหลัก?
YH: ถึงตอนนี้ยังเป็นผมกับจงฮยอนครับ
Jung: ถ้างั้นคุณก็มีอะไรพูดเยอะแยะ เช่นคอนเซปของอัลบั้มนี้
YH: คอนเซปของอัลบั้มนี้คือ 'First Step' ที่เป็นไตเติ้ลนะครับ เรามีส่วนร่วม 10 เพลง เรารู้ดีครับเรื่องความเข้าใจผิดและอคติพวกนั้น ดังนั้นเราเลยอยากจะก้าวไปเป็นศิลปินอีกหนึ่งขั้น ก็เลยตัดสินใจใช้คำว่า First Step
Jung: คุณพูดคุยกับใครตอนที่ตัดสินใจว่าจะไปในแนวทางนี้?
YH: ตอนแรก ผมกับจงฮยอนมีความคิดแตกต่างกันครับ แม้แต่วิธีการแต่งเพลงก็แตกต่างกัน ผมชอบเพลงที่มีจังหวะหนัก หรือเพลงเศร้ามากๆ จงฮยอนเล่าต่อสิ
JH: เพลงของพี่ยงฮวาจะเป็นเพลงป๊อบหนักๆ มีจังหวะและมีสไตล์เป็นของตัวเอง ผมจะเน้นไปในเพลงที่แสดงความรู้สึกอ่อนไหวครับ เราศึกษามามากครับ เพื่อดูว่าเพลงประเภทไหนที่เหมาะกับเรา ผมฟังมาเยอะ สุดท้ายก็เลยเลือก basic sound
MH: เราเล่นไปแล้วสองเพลง One Time แต่งโดยพี่ยงฮวา Lie ของพี่จงฮยอน อย่างที่ได้ฟังไปทั้งสองเพลงแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงครับ
Jung: One Time จะมีจังหวะหนักๆ เพลงที่สองนี่ออกแนวซึ้งๆ พอเวลาผ่านไป สไตล์ของ Beatles หรือ Eagles ก็จะเปลี่ยนไปตามช่วงเวลานั้นๆ บางวงก็กลายเป็นหนักขึ้น บางวงก็เบาลง ถ้าพวกคุณแก่ตัวลงไป แนวดนตรีของพวกคุณก็จะแก่ตัวตามไปด้วย คุณจำเป็นต้องมีแนวทางที่แน่นอน ว่าแต่ใครเป็นลีดเดอร์เนี่ย?
Park: คุณไม่รู้ว่าใครเป็นลีดเดอร์หรือเนี่ย?!
Jung: พวกคุณมีความคิดเห็นที่ขัดแย้งกันในกลุ่มบ้างไหม?
YH: ไม่มีมานานแล้วครับ เราเคารพความเห็นของกันและกันมากกว่า ตอนที่ผมได้ยินจงฮยอนแต่งเพลง ผมก็คิดว่า (ฮัมเพลง) แบบนี้ดีกว่า แต่จงฮยอนเป็นคนทำงานนั้น ผมอาจทำให้มันเสียหายได้ ดังนั้นผมไม่ค่อยทำอะไรแบบนั้น แทนที่จะทำแบบนั้น เรามานั่งพูดคุยกันดีกว่าว่าแบบนี้ดีกว่า หรือแบบนั้นดีกว่า
Park: คุณเคยยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการแต่งเพลงของใครหรือเปล่า?
YH: ผมครับ ประมาณสิบครั้งได้ (หัวเราะ)
Park: อ่า นั่นเป็นเหตุผลที่คุณต้องลดน้ำหนักสินะ คุณลดได้เยอะมาก และเหตุผลที่จงฮยอนต้องเพิ่มน้ำหนักด้วยสินะ
JH: ตอนแรก เราคุยกันเรื่องแนวทางของ CNBLUE ครับ แต่พี่ยงฮวาและผมมีความคิดที่แตกต่างกัน ผมสงสัยว่าแนวทางของพวกเราคืออะไร? ผมจะเป็นแนวเศร้าๆ หรือผมจะตามพี่ยงฮวาดี? หรือเราจะเอาแนวทางที่อยู่ตรงกลางดี? แต่แทรนของเพลงมันมีหลากหลาย ถ้าเอารวมกันนี่มันเยอะมากๆ เลยครับ โอเคงั้นทำตามความหลากหลายของเพลงก็แล้วกัน ถ้าถามผมว่าแนวเพลงพวกเราคืออะไร ผมก็จะตอบว่า หลากหลายครับ
(คนดูปรบมือชื่นชม)
Jung: เอาล่ะคำถามต่อไป
Park: เดี๋ยวค่ะ มินฮยอกต้องการบอกอะไรบางอย่าง
MH: คุณเป็น MC ที่เจ๋งมากครับ คุณรู้ได้ไงเนี่ย?
Park: เพราะฉันมองแต่คุณน่ะสิ
MH: ผมอยากบอกว่า มีช่วงหนึ่งผมได้แต่งเพลงที่บ้านครับ ผมกังวลว่าจะทำยังไงกับเมโลดี้ตัวต่อไปดี พอพี่ยงฮวามาที่ห้อง ผมก็ให้พี่เขาร้องให้ฟัง ผมอยากให้พี่เขาร้องไกด์ (ร้องในตอนที่แต่งเพลง) ให้น่ะครับ เพราะเขาเป็นนักร้องที่เยี่ยมมาก แต่เขาบอกอย่างระมัดระวังว่านายเป็นคนแต่งนะ ตอนนั้นผมรู้สึกเสียใจกับพี่เค้ามากครับ
YH: มันตลกมากครับ ตอนที่ผมได้ยินมินฮยอกร้องเพลง เขาร้องอย่างกะฮัมเพลง ปกติเราจะร้องเนื้อเพลงที่ไม่มีความหมายเป็นภาษาอังกฤษหรือไม่ก็ญี่ปุ่น แต่ด้วยทำนองของเพลง มันจะฟังใกล้เคียงกับเพลงที่แต่งเสร็จแล้ว ผมเลยแสดงให้เขาดูนิดหน่อยว่าต้องร้องไกด์ยังไง แต่มินฮยอกดันจำแต่เมโลดี้ที่ผมร้อง แต่ไม่ได้จำว่าต้องร้องยังไง วันนั้นมินฮยอกแต่งเพลงทั้งคืนเลยครับ ถ้าไมค์ผมหายไปนี่ แสดงว่าอยู่ห้องมินฮยอกแน่ๆ
JH: มินฮยอกมักจะมีเพลงที่เขาแต่งไว้ครับ แต่ไม่เคยร้องให้เราได้ยินสักครั้ง มันเป็นความลับสุดยอด ครั้งหนึ่งผมบอก เฮ้ นายอัดมันนี่ แต่เขากลับบอกว่า อา เปล่าสักหน่อย แล้วเขาก็ไม่เคยเล่นมันอีก
Park: มันเหมือนกับว่ามินฮยอกแต่งเพลงให้คนอื่นเลยนะ
Jung: รอแป๊บนึง เขาจะเอาเพลงเจ๋งๆ มาให้คุณแหละ
(ปรบมือชื่นชม)
Park: จองชิน เรื่องของคุณก็น่าสนใจไม่แพ้กันนะ
Jungshin: ผมมีลำโพงในห้องครับ ผมจ่ายไปเยอะมากทีเดียว วันหนึ่งผมเปิดเครื่องเสียง แต่ลำโพงข้างหนึ่งมันไม่ดัง ผมก็เปิดดูข้างในและ power cable มันหายไปครับ พี่ยงฮวาเอาไป แล้วก็บอกว่าเขาทำ power cable ของตัวเองหายไปตอนย้ายบ้าน
YH: ผมทำ power cable หายครับ วันนั้นผมคิดเมโลดี้ได้ ผมอยากอัดมันตอนนั้นเลย แต่ลำโพงผมไม่ทำงานอ่ะ ผมไม่สามารถอัดซ้ายทีขวาทีได้หรอก ก็เลยยืมเคเบิ้ลเค้ามาแล้วก็อัดเพลง
JS: หลังจากนั้น ทุกครั้งที่ลำโพงไม่ดัง แสดงว่า power cable อยู่ในห้องพี่ยงฮวา
Park: ต่อไปเป็นคดีระหว่างกันนะคะ
MH: ผมร่วมด้วยได้ไหมครับ? มีอยู่เคสหนึ่ง ผมใช้โน้ตบุครุ่นเดียวกับพี่ยงฮวาฮะ
Park: ที่เป็นรูป Apple ใช่ไหม?
MH: ครับ พี่ยงฮวาซื้อมาจากต่างประเทศ แล้วเขาก็ทำ power cable เสีย หลังจากนั้นเขาก็ยืมของผมแล้วบอกว่า มินฮยอก ขอโทษนะแต่ชั้นยืมหน่อยสิ เดือนหนึ่งหรือสองเดือนเนี่ยแหละ เราใช้ power cable ด้วยกัน ทุกครั้งที่ผมเปิดโน้ตบุคทำงาน มันไม่มี power cable แต่เขาเป็นพี่ผมและผมรู้ว่าเขาทำงานหนัก ผมจะบอกให้เขาเอามันคืนยังไงล่ะฮะ? ผมเลยซื้ออันใหม่ ปัญหาก็จบ แต่ผมบ่นพี่เค้าได้ใช่ไหมฮะ?
Park: ได้สิ
YH: เชื่อเลย เพราะชั้นทำงานหนักแม้แต่ในต่างประเทศก็ตาม แถมยังต้องหิ้วโน้ตบุคไปด้วย เราถึงมีอัลบั้มกันไง
Audience: Ehhhhh~
YH: โอเคครับ ผมจะไป Nakwon วันนี้เลย(ตลาดที่ขายเครื่องดนตรี)
Park: จงฮยอน คุณมีอะไรจะบ่นเขาไหม?
JH: เขาไม่ได้ร้ายกาจกับผมครับ
Park: โอเค งั้นมีแค่สองคนที่มีคดีกับเค้าสินะ นี่เป็นโชว์สุดท้ายของ CNBLUE
YH: ขอบคุณที่ทำงานหนักครับ
(to be continued)
...................
กร๊ากกกกกกกกกกก ยังคงดร๊วกๆ ป่วงๆ เช่นเคย
ขอบคุณที่อ่านกันนะคะ ((ใครอ่านของแกกัน
แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 54 16:12:10
บ้านหลังที่ #178 CNBLUE Home:Please don't go go go~Blue boys i LoVe YoU!!!!{แตกประเด็นจาก C10419851}
ขอบคุณพี่อ้อมค่า
