 |
Q. เล่นหนังเรื่อง อีนางเอ๊ย...เขยฝรั่ง ไม่ได้มีแค่ฉากกุ๊กกิ๊กโรแมนติคอย่างเดียว ยังมีฉากอารมณ์ด้วย
R. มาถึงฉากดราม่า ฉากที่ต้องเค้นอารมณ์ อันนี้เป็นอีกฉากที่รอนเครียดเหมือนกัน คือฉากเป่าแคน ตัวพระเอกต้องเป่าแคนเพื่อเป็นการสื่ออารมณ์ ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ทุกข์ สุข เศร้า ก็จะต้องเป่าแคน แล้วก็มีฉากที่ต้องเป่าแล้วซึ้งด้วย ต้องเล่นไปแล้วดราม่า เป่าไปก็กังวล ไหนจะมุมกล้อง แล้วก็ต้องอยู่ในอารมณ์ของการแสดงความรู้สึกด้วย พูดเรื่องการเป่าแคนก่อน แคนจะมีทั้งดูดและเป่า แล้วไหนจะต้องปิดรูด้วยไหม พี่เก่งผกก.ก็จะให้วิธีการเป่าแคนมาเป็นยูทูปเลย ส่วนซีนที่เราต้องแสดงอารมณ์ดราม่าก็เยอะ หลังๆ เริ่มเข้มข้น มันก็เป็นอารมณ์ที่เราต้องรู้สึก แต่ว่าก็ได้พี่ๆนักแสดงเก่งๆ อย่างอาปิยะ,อาไก่ ปริศนา, พี่เหลือเฟือ, พี่เปิ้ล ฯลฯ ที่เขาส่งอารมณ์มาให้ พอเราดู ได้ร่วมซีนก็รู้สึกได้ถึงอารมณ์ของพี่ๆ ถึงเราจะพอมีพื้นฐานมาบ้าง แต่ก็ต้องไปเอาจากหน้างานบ้าง และได้ประสบการณ์เพิ่มเติม ก็ท้าทายดี หรืออย่างตอนที่ถ่ายเจาะทางด้านความสัมพันธ์ระหว่างแววดาวกับบุญมาก ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่ถ่ายย้อนไปตอนเด็กๆ ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุญมากกับแววดาวว่ามีพัฒนาการเป็นมาอย่างไร อันนั้นก็น่ารักมากสนุกด้วย ด้วยความที่เราผ่านการถ่ายทำมาจนหนังจะจบแล้ว เรารู้ว่ามันเหลือแค่นี้แล้ว ความรู้สึกที่มันจะเสร็จแล้ว แล้วเหลือฉากที่มันตลกๆ เราก็รู้สึกว่ามันสนุกดี ความรู้สึกที่ต้องพอนึกว่าจะกลับไปพบกับบรรยากาศกองถ่ายอีกครั้ง เหมือนกลับว่าเราไม่ต้องเครียดเรื่องภาษาแล้ว ไม่ต้องเครียดเรื่องคาแรกเตอร์แล้ว เหมือนเราผ่านมาแล้วเราก็รู้มากขึ้น แต่ว่าก็เกร็งเพราะพี่อุ๋ยนนทรีย์ ไปนั่งดูด้วย ตอนแรกไม่รู้ว่าพี่เขาจะมา เพราะตอนแรกจะมีแต่พี่เก่งชิโนเรศผู้กำกับจะคอยดู แต่พอกลับไปปรากฎว่าพี่อุ๋ยมาดูด้วยแต่พี่เขาคงไม่รู้หรอกว่าผมเกร็ง เกร็งนิดๆ เวลาพี่เขามาอยู่หน้าฉาก แต่ว่าก็ผ่านไปได้ด้วยดี และที่สำคัญต้องย้อนกลับไปเป็นเด็กอายุ 17 ด้วยส่วนพี่เปรี้ยวต้องเล่นเป็นแววดาวตอนอายุ 14 ซึ่งผมบอกได้ว่าให้รอดูทรงผมพี่เปรี้ยวตลกมาก (หัวเราะ) คือพี่เปรี้ยวทำผมเสร็จ พอเข้าฉาก ผมขำก่อนเลย เป็นทรงผมเด็กนักเรียนด้วยความที่พี่เปรี้ยวเป็นคนที่สนุกสนานร่าเริงไม่ว่าจะยิ้ม พอมาทำผมแบบนี้คือขำเลย เช็คมอนิเตอร์คือขำกันหมดทั้งกอง ดูแล้วน่ารักดี
| จากคุณ |
:
only_NR 
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 เม.ย. 54 22:39:18
|
|
|
|
|
[AF5] ร้านกาแฟโอเป๊ะแก้วที่ 577 : คิดฮ๊อดพี่บุญมาก & คิดถึงพี่ผึ่ง Miss U *^o^* จุบุ๊ๆ
ไมไม่จำชื่อนางเอกฟร่ะ 
