กลอนโซชิ ภาค4 ตอน Drama Sea T______T (TaengSic Shidae)

ความเดิมตอนที่แล้ว

http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10320014/C10320014.html ภาค1
http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10349244/C10349244.html ภาค2
http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10361893/C10361893.html ภาค3

มาลุ้นกันว่าความรัก ความY ของสาวๆกลุ่มนี้ จะดำเนินต่อไปอย่างไร คิคิคิ


กลับจากไทยปลอดภัยในตอนเช้า
ซึ่งสาวๆยังง่วงและงงงัน
ปรับเวลายังไม่ได้ในตอนนั้น
ถึงหอทิ้งตัวพลันนอนเร็วไว

9นางต่างหลับฝันนอนพักผ่อน
นอนนอนนอนนอนนอนกันเข้าไป
คงทั้งเหนื่อยทั้งร้อนจากเมืองไทย
จึงสลบกันไปนานข้ามวัน

บ่ายแก่ๆจึงตื่นกันมาหมด
สิก้าทดเวลาต่อความฝัน
มานอนยาวบนโซฟากับซันบัน
ทันใดนั้นคิมแทโผล่พรวดมา

“ลุกขึ้นมาทั้งสองคนนั่นแหละ
ผู้จัดการจะนัดแนะเร็วอย่าช้า”
เปิดSpeaker Phoneเต็มอัตรา
ทั้ง9สาวเข้ามาตั้งใจฟัง

“นี่เด็กๆคงเหนื่อยกันใช่มั้ย
อีก3วันเลยเว้นไว้ให้ใช้ตังค์
เห็นเรียกร้องวันหยุดกันบ่อยจัง
พี่เลยสั่งCancelงานทั้งหมดละ

รีสอร์ทที่ทะเลจองไว้ให้
รู้ว่าคงถูกใจกันสินะ
พรุ่งนี้เตรียมตัวให้พร้อมเร็วๆล่ะ
รถคงจะไปรับตอน7โมง”

สาวๆกรี๊ดดีใจกันยกใหญ่
ลุ้นอยากหยุดพักหายใจจนตัวโก่ง
ไม่ต้องทำงาน3วันแสนจะโล่ง
แถมไม่ต้องเป็นไอ้โม่งแอบหนีเที่ยว

คราวนี้ได้เที่ยวเต็มๆอย่าจริงจัง
คืนนั้นเลยต่างนั่งกันที่เดียว
คือหน้าตู้เสื้อผ้าเลือกใหญ่เชียว
ตัวไหนใส่แล้วจะเพรียวฟานี่คิด

“นี่ยัยหมีจะเอาไปไรมากมาย
3วันนะคุณนายอย่าจำผิด
ขนไปเหมือนกะจะใส่ทั้งชีวิต
ชุดไหนฟิตก็เอาออกเหมือนที่เคย”

“ก็เนี่ยสิชั้นเลือกไม่ได้อะ
ดูเหมือนจะฟิตหมดทุกตัวเลย
หรือออกไปช็อปหน่อยดีมั้ยเอ่ย
ซันบันเอ๋ยไปเป็นเพื่อนกันหน่อยนะ”

“ช็อปบ้านเธอสิดึกขนาดนี้
ห้างคงมีเปิดอยู่เต็มเลยล่ะ
เอาอย่างนี้ลองใส่ของชั้นอะ
ชั้นชอบใส่หลวมอยู่ละอะลองดู”

หมีว่าง่ายลองใส่เสื้อซันบัน
แต่ทำไมตรงพุงนั้นยังฟิตอยู่
แต่ตรงหน้าอกหน้าใจหลวมน่าดู
เหมือนจะรู้เหตุผลจึงถอดโดยดี

“นี่ซันบันชั้นคงใส่ไม่ไหว
เราต่างกันเกินไปในจุดนี้
บางสิ่งที่เธอมีชั้นไม่มี
ไปเอาของยุนหยองกี้คงดีกว่า”

วันรุ่งขึ้นออกเดินทางแต่เช้าตรู่
จนมารู้ตัวอีกทีก็อยู่หน้า
ทะเลแสนกว้างใหญ่ใต้ท้องฟ้า
ไกลสุดหูสุดตาน่าสดใส

ทั้งหมดเข้าเช็คอินแล้วเก็บของ
ก่อนไปกินที่จองมื้อเที่ยงไว้
หลังจากนั้นช่วงบ่ายจึงแยกไป
ทำอะไรนู่นนี่รอแดดร่ม

แทนอนเล่นหน้าห้องพักริมทะเล
เตียงผ้าใบแสนเก๋เรียงรอลม
พัดมาทีนอนตรงนี้น่าดูชม
แรงจนผมปลิวไสวเหมือนใบธง

สิก้ามานอนด้วยข้างๆกัน
แทตัวสั่นอาจหนาวหรืออาจงง
เงียบพักใหญ่จนแทเริ่มจะปลง
สงสัยคงมาหลับเหมือนเคยมั้ง

แต่จู่ๆสิก้าเปิดประเด็น
แทเริ่มเห็นท่าทีจึงลุกนั่ง
“นานแล้วนะเราไม่ได้คุยจริงจัง
ไม่ต้องนั่งก็ได้คิมแทยอน”

จ่าพูดไปมองทะเลมองฟ้าไป
แทเลยไถตัวลงกลับไปนอน
“คุยจริงจังยังไงคุณนายควอน
ก็คุยตอน5นาทีทุกคืนไง”

“ไม่ใช่สิอันนั้นมันภาพรวม
ทุกคนร่วมอยู่ด้วยมันไม่ใช่
ชั้นหมายถึงชั้นกับเธอแบบเปิดใจ
อยากคุยด้วยทีไรก็หนีหาย

เธออยู่กับฟานี่แทบตลอด
อยากจะกอดเธอบ้างก็ไม่ได้
เธอคงไม่เคยรู้สึกว่าเดียวดาย
แต่ฉันสิจะตายที่ต้องเจอ

เข้าใจมั้ยเธอคนเดียวแก่กว่าฉัน
ถ้าจะปรึกษากันควรเป็นเธอ
แต่ฉันต้องคุยคนอื่นอยู่เสมอ
เพราะเหมือนเธอปิดกั้นฉันทุกที

คุณนายควอนน่ะไม่ต้องเรียกหรอก
ฉันช้ำชอกเพราะยูลอยู่ตอนนี้
ไม่ได้รักเหนียวแน่นเหมือนหมาหมี
ไม่ได้เหมือนกับที่ใครๆคิด

เธอรู้มั้ยยูลคิดไรอยู่ตอนนี้
คิดว่าเป็นชั้นที่ไม่ใกล้ชิด
เอาแต่นอนเป็นหลักในชีวิต
แค่เรื่องนิดเดียวไม่เห็นจะเสียหาย

ชั้นก็เหงาเพราะยูลตั้งหลายครั้ง
แต่จะพูดไปดังๆกับใครได้
เธอก็รู้ว่าชั้นน่ะขี้อาย
แต่รู้เธอไว้ใจได้ไม่ลำบาก

ชั้นอยากคุยกับเธอเหมือนเพื่อนรัก
แต่เราเหมือนกันนักมันเลยยาก
ชั้นก็เงียบ เธอก็นิ่ง แถมคิดมาก
บางทีก็ไม่อยากให้ปวดหัว

แค่คิดเรื่องตัวเองก็แย่ละ
ไม่เค้นก็ไม่บอกอะคงรู้ตัว
แต่ทุกคนก็พร้อมฟังไม่ต้องกลัว
อย่างน้อยตัวชั้นคนนึงนะคนเก่ง

เป็นพี่ใหญ่ควรให้น้องสบายใจ
แต่บางทีมากไปก็ทุกข์เอง
พระเจ้าส่งเธอมาเกิดเพื่อร้องเพลง
ไม่ใช่ให้วังเวงอยู่คนเดียว

ชั้นไปละที่อยากพูดก็พูดแล้ว
ไปเดินแถวนี้หน่อยเห็นแมวเหมียว
เล่นกับเหม่งน้องซออยากไปเอี่ยว
อยู่คนเดียวอย่าคิดมากอีกล่ะเธอ”

แทยังนอนนิ่งค้างอยู่ตรงนั้น
ความรู้สึกฉับพลันเหมือนคนเอ๋อ
คล้ายจะงงสับสนปนเบลอๆ
ไม่เคยเจอหญิงสิกร่ายยาวงี้

ค่อยๆรวบรวมสติแล้วนึกคิด
ทีละนิดค่อยๆคิดให้ดีๆ
ฉันรู้สึกอะไรอยู่ตอนนี้
หรือสิ่งที่ฉันกลัวจะเป็นจริง

หยิบกระดาษปากกาขึ้นมาเขียน
สิ่งที่อยากจะเนียนบอกคุณหญิง
แต่ด้วยความซึนเดเระต้องทำนิ่ง
ถ้าบอกไปจริงๆคงดูเพ้อเจ้อ

‘สิก้าเอ๋ยทำไมคิดอย่างนั้น
ทำไมคิดว่าชั้นปิดกั้นเธอ
จริงๆแล้วชั้นต้องทำเพราะต้องเจอ
กับความจริงว่าเธอมีลิงอยู่

ที่สำคัญที่สุดชั้นมีหมี
คือคนที่ชั้นอยากใช้ชีวิตคู่
แต่กับเธอชั้นรู้สึกไงไม่รู้
เหมือนดูๆไปชั้นเริ่มหวั่นไหว

อาจเป็นความรู้สึกแค่ชั่ววูบ
แค่รอยจูบอุบัติเหตุในOne Night
แต่ทำไมความรู้สึกไม่หายไป
ยังติดตราตรึงใจชั้นเรื่อยมา

ชั้นจึงต้องออกห่างเธอเอาไว้
ใกล้เกินไปเราอาจมีปัญหา
ลิงกับหมีอยู่ดีๆธรรมดา
จะมาเจ็บเพราะว่าเราได้ไง

จริงๆแล้วพูดว่าเราคงไม่ดี
คงเป็นชั้นแหละที่ดันหวั่นไหว
เธอก็เพิ่งบอกฉันว่าคิดไร
ชั้นคือเพื่อนที่ไว้ใจแค่หนึ่งคน

ชั้นเลยไม่อยากปล่อยตัวปล่อยใจนัก
ยังมีคนที่ฉันรักฉันต้องสน
ฟานี่ไม่ทำไรผิดดีซะจน
ชั้นคงทนนอกใจไปไม่ได้

แต่ชั้นจะทำยังไงต่อไปดี
ถ้าต้องตีตัวห่างเธอก็ใจหาย
สิก้าใจชั้นตอนนี้เหมือนเม็ดทราย
ตรงหน้านี้สุดท้ายก็เปราะบาง

แหลกละเอียดถ้าขาดใครซักคน
รักเธอจนให้เสียใจไม่มีทาง
สาวฝรั่งไฮโซทั้ง2นาง
ต่างคนต่างแสนดีแสนมีค่า

เอาเป็นว่าชั้นจะทำตามเธอขอ
ชั้นจะเปิดใจรอเธอเข้ามา
ชั้นจะยอมเจ็บเองถ้าเกิดว่า
ฉันเกิดรักเธอขึ้นมาในวันใด

พอได้ยินเธอกับลิงมีปัญหา
ถ้าฉันยินดีปรีดาจะผิดไหม
นี่แหละที่ชั้นกลัวอยู่ในใจ
ว่าทำไมอยากให้เพื่อนทะเลาะกัน

ชั้นคงเป็นลีดเดอร์ที่แย่มาก
ยิ่งดูจากหลายเหตุการณ์ผ่านมานั้น
คนที่เหมาะสมอาจจะไม่ใช่ชั้น
อาจเป็นเธอเป็นซันด้วยซ้ำไป

แค่เพียงเพราะอายุที่มากกว่า
แต่ทำตัวมีปัญหากว่าใครๆ
แค่เรื่องของตัวเองเรื่องหัวใจ
ยังจัดการไม่ไหวใครจะยอม

กระดาษหมดแล้วพอแค่นี้ก่อน
ชั้นจะบอกเธอตอนที่ชั้นพร้อม
ระบายกับน้ำหมึกนี่แค่ซ้อม
ชั้นจะยอมให้เธอเจ็บด้วยไม่ได้’

“ออนนี่เปลี่ยนชุดเล่นน้ำกันค่ะ
พวกพี่ๆเค้าน่ะอยู่หาดทราย
พี่เปลี่ยนเสร็จคงลงที่สระได้
เค้ากันให้เราว่ายกันส่วนตัว”

น้องซอพรวดออกมาจากในห้อง
แทหันไปนั่งจ้องแบบกลัวๆ
มือรีบยัดกระดาษใส่ในตัว
ยัดมั่วๆเข้าไปในกางเกง

น้องหัวเราะแล้วเดินไปที่หาด
แทพรวดพราดเข้าห้องของตัวเอง
รีบๆเปลี่ยนชุดพลางแกล้งร้องเพลง
ทำเป็นเสียงครื้นเครงทั้งน้ำตา

จนไปถึงที่สระทุกคนพร้อม
พอเห็นแทจึงล้อมวงเข้ามา
ผลักเธอตกลงสระเปียกเป็นหมา
สมฉายาหมาน้อยกลอยใจจัง

แล้วทุกคนจึงโดดลงพร้อมกัน
น้ำทั้งสระสนั่นเสียงตึงตัง
สาวๆส่งเสียงร้องกันอย่างดัง
พากันว่ายไปอีกฝั่งที่จุดหมาย

แทจ้องมองสิก้ากับฟานี่
สองคนนี้กำลังกอดกันว่าย
แทคิดไรไปเรื่อยจนคิดได้
เรี่องน่าอายขาตัวเองไม่ถึงพื้น

จึงรีบจ้วงแขนขาก่อนจะจม
กระดื๊บไปพลางก้มหาที่ยืน
จนมาถึงขอบสระที่ตื้นๆ
จึงลงยืนหายใจหอบอยู่ตรงนั้น

“ออนนี่เป็นอะไรรึเปล่าคะ
หนูเห็นพี่เงอะงะซะทั้งวัน”
น้องซอว่ายอย่างเร็วมาโดยพลัน
พลางลากแทไปรวมกันตรงกลางสระ

“เอาล่ะนะแข่งกลั้นหายใจกัน
ดำใต้น้ำตอนฉันนับถึงสามนะ”
ฟานี่บอก “ทุกคนเตรียมตัวค่ะ
นับละนะ ไปเลย 1 2 3”

ทุกคนกลั้นหายใจดำมิดหัว
บางคนกลัวปิดจมูกเกือบจะจาม
ไม่ได้ผลอยู่ดีสำลักน้ำ
เจสสิก้าคนงามออกก่อนใคร

แทเหลือบเห็นดังนั้นรีบโผล่พรวด
แม้จะชวดการแข่งสนที่ไหน
รีบไปดูสิก้าลูบหลังให้
เจสสำลักและไอใส่หน้าแท

น้ำลายเปรอะเต็มหน้าหลับตาหยี
จ่าคนดีรู้สึกว่าน่าเกลียดแท้
จึงรีบเช็ดออกให้จากหน้าแท
แต่ช้าแต่แทลืมตาขึ้นมาพลัน

ตาทั้งสองประสานอย่างใกล้ชิด
เหมือนโลกมี2ชีวิตเธอกันฉัน
ใกล้กันจนลมหายใจใช้ร่วมกัน
ทันใดนั้นแทก็จูบที่ปากเธอ


To Be Continued………

จากคุณ	: Lovely Kid Leader
เขียนเมื่อ	: 23 เม.ย. 54 13:45:10