ความคิดเห็นที่ 1 sect 2 ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผู้เข้าแข่งขันได้รับการโหวตให้อยู่ในการแข่งขันอย่างต่อเนื่อง สิ่งที่หลายคนอาจจะสงสัยก็คือ ผู้เข้าแข่งขันที่มีฐานคะแนนเริ่มต้นน้อยมากๆ อย่างแอมป์ พิจารณาได้จากคะแนนกลางสัปดาห์ที่มีการประกาศผลตลอดทั้ง 5 ครั้ง แอมป์ได้รู้ร้อยละคะแนนของตนเองเพียงสัปดาห์เดียว แต่แอมป์กลับอยู่มาได้จนถึง 3 คนสุดท้าย ซึ่งแน่นอนว่า คงต้องมีหลายๆ ปัจจัยมาประกอบกัน ดังนี้ 1.ความพยายามและความมุ่งมั่น ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่เคยเห็นและสัมผัสกับคนเก่งมามาก ในชีวิตของผมก็เคยอยู่ท่ามกลางคนเก่งหลายคน ประเภทนั่งฟังผู้ได้รับรางวัลโนเบลมาก็เยอะ ผมมีแต่ความรู้สึกมุทิตาจิตกับคนเหล่านั้นมากที่เขาเกิดมาเพื่อเป็นคนเก่งหรือ born to be ตรงกันข้าม คนที่ได้ใจผมมากกว่ากลับเป็นคงที่ไม่ต้องเก่งงมาก แต่มีความพยายามมุ่งมั่น เพราะสักวันคนกลุ่มนี้ก็จะเลื่อนสถานะไปสู่กลุ่มคนเก่งได้อย่างเต็มภาคภูมิ แอมป์ก็จัดอยู่ในคนกลุ่มนี้เช่นกัน ไม่มีครั้งไหนที่ดูรายการเดลี่แล้วจะไม่เห็นแอมป์ซ้อม ซ้อม แล้วก็ซ้อม พยายามเก็บรายละเอียดตามที่ครูแนะนำ วิเคราะห์ข้อบกพร่องของตนเองเพื่อนำไปปรับปรุงอยู่โดยตลอด แม้รู้ว่าคะแนนน้อย ก็ใช้ความพยายามเข้าสู้มาตลอดทุกสัปาห์ จากที่คะแนนร่อแร่ และร้อยเสียงในห้องส่งเกือบจะรั้งท้าย ก็ขยับขึ้นมาอยู่ในกลุ่มควอไทล์แรกๆ ได้อย่างไม่น่าเชื่อครับ 2.ความหลากหลายและแตกต่าง นี่เป็นจุดเด่นที่มีมากในการทำโชว์ทุกโชว์ของแอมป์ ต้องยอมรับว่ารายการเดอะสตาร์ไม่ใช่รายการแข่งขันประกวดร้องเพลงเพียงอย่างเดียว แม้การร้องเพลงจะเป็นแกนหลักและสัดส่วนของการพิจารณาโหวตหรือไม่โหวต แต่การทำโชว์ซึ่งต้องอาศัยองค์ประกอบในหลายๆด้าน ทั้งการเต้น การสร้างอารมณ์ร่วมและส่งต่อไปยังผู้ชม การสร้างความบันเทิงในรูปแบบต่างๆ สิ่งเหล่านี้พิสูจน์ได้ว่า แอมป์ทำได้อย่างหลากหลาย และผมก็เชื่อว่ามนุษย์ส่วนใหญ่ชื่นชอบและชื่นชมความหลากหลายและแตกต่าง เหมือนที่นักเขียนคนโปรดอย่าง รศ. ประทุมพร วัชรเสถียร (ดวงใจ) ได้เคยกล่าวเอาไว้ครับ แอมป์ทำให้ผมเห็นว่า เขามีความหลากหลายในการร้องและทำโชว์ หากจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพง่ายๆ ก็คงต้องบอกว่า แอมป์เป็นเหมือนร้านอาหารบุฟเฟ่ต์ดีๆ ตามโรงแรม 5 ดาว จำพวกโรงแรมโฟร์ซีซั่นส์หรือโรงแรมสุโขทัยที่ผมชื่นชอบ คือมีความหลากลายในการร้อง ไม่ว่าเจอโจทย์ประเภทไหนก็ทำได้หมด ทั้ง ป๊อป ร็อค เพลงเต้น เพลงช้า ลูกทุ่ง ลูกกรุง เพลงละครเวที ฯลฯ การทำได้หลากหลายทั้งหมดของแอมป์ ยังเป็นการทำออกมาได้ดีเสียด้วย มิใช่เป็นเหมือนกับเป็ดที่ทำได้ทุกอย่าง แต่กลับไม่มีอะไรที่ทำได้ดีสักอย่าง เพราะความหลากหลายนี่เอง จึงทำให้ดึงูดผู้ชมให้โหวตให้กับแอมป์มากขึ้นเรื่อยๆ และหากสังเกตดีๆ ในความหลากหลายนั้น แอมป์จะมีไม้ตาย หรือถ้าเปรียบเป็นร้านอาหารบุฟเฟ่ต์ดีๆ อย่างที่ผมได้เรียนไว้ข้างต้น ก็คงต้องบอกว่า แอมปืมี signature dish ที่ดึงดูดดลูกค้าหรือผู้โหวตไว้ได้อยู่เช่นกัน หมายเหตุ ผมก็ชอบร้านอาหารเฉพาะทาง หรือขายอาหารประเภทใดประเภทหนึ่งเป็นการเฉพาะเช่นกัน เพราะผมเชื่อมั่นในฝีมือและความชำนาญเฉพาะอย่าง แต่วันไหนจะทานอะไร ก็คงเป็นการสลับสับเปลี่ยนกันไป ขึ่นอยู่กับความต้องการของผมและแขกร่วมโต๊ะเป็นสำคัญ ก็เท่านั้นเองครับ 3.พัฒนาการ นี่คือสิ่งเห็นได้เด่นชัดที่สุดในตัวของผู้เข้าแข่งขันคนนี้ พัฒนาการที่เริ่มตั้งแต่รอบคัดเลือกในปีที่ 6 เรื่อยมาจนถึงในปีที่ 7 และก็มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในการแข่งขันในแต่ละสัปดาห์ นอกจากนี้ พัฒนาการที่เกิดขึ้นมักจะมาพร้อมกับความน่าประหลาดใจแก่ผู้ชมโดยตลอด จากที่แค่ร้องเพลงช้าๆ เรื่อยๆ เราก็จะเห็นแอมป์เริ่มดึงอารมณ์เข้าไปอยู่ในเพลงก่อนจะส่งต่อออกมาให้แก่ผู้ชม ผู้ชมคงคาดไม่ถึงที่จะเห็นแอมป์ซึ่งดูเหมือนจะใช้เพลงป๊อปช้าๆ ในการประกวดมาตลอด ปรับเปลี่ยนมาเป็นการร้องลูกทุ่งและเพลงละครเวทีที่กินใจ หลายคนอาจจะประหลาดใจมาขึ้นไปอีก เมื่อเห็นแอมป์สามารถทำโชว์ในเพลงเต้นได้ดี จังหวะที่แม่นและท่าเต้นที่คม เป็นสิ่งที่หลายๆ คนอาจไม่คาดหวังจากผู้เข้าแข่งขันคนนี้ แต่เขาก็ทำได้ แล้วก็ทำได้ดีเสียด้วย นี่จึงเป็นเหตุผลเชิงจิตวิทยาอย่างง่ายๆ สำหรับผู้ชมที่มีความรู้สึกเป็นศูนย์คือเฉยๆ หรือเป็นลบนิดๆ แต่เมื่อมาเจอกับพัฒนาการและเซอร์ไพรส์ที่ถือเป็นก้าวกระโดอันสำคัญของแอมป์ ก็ทำให้เปลี่ยนใจมาชื่นชอบโดยไม่ยาก 4.ทักษะทางดนตรี ดังที่ได้กล่าวไปแล้วในเบื้องต้นว่าแกนกลางสำคัญของรายการเดอะสตาร์ยังคงเป็นการประกวดร้องเพลง สำหรับผมแล้ว แอมป์เป็นคนที่ทีทักษะทางดนตรีที่ดีคนหนึ่ง การันตีด้วยการร้องเพลงตั้งแต่สมัยยังเป็นลูกช้าง อยู่ที่โรงดรียนสาธิตมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ แล้วก้นักร้องนำเพลงไทยสากลของซียูแบนด์ ที่ผมเคยไปฟังเสียงแอมปืร้องหลายที ตั้งแต่สมัยที่ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร ผมชอบเสียงทุ้มๆ นุ่มๆ ของแอมป์ในหลายๆเพลง ชอบวิธีการร้องในตอนท้ายของประโยคหรือในตอนท้ายของแต่ละท่อนที่มีลูกเล่นอันแพรวพราวน่าสนใจ  ผมชอบความแม่นยำในจังหวะและโน้ตทุกตัวของแอมป์ นอกจากนี้ทุกๆ ครั้งที่ฟังแอมป์ซ้อม คุณจะเห็นแอมป์วิพากษ์วิจารณ์ตนเองอย่างเข้าอกเข้าใจ ถึงเทคนิคในการร้อง เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขให้ดียิ่งขึ้น ดังนั้นผมจึงเชื่อในสิ่งที่คุณโจ้กล่าว่า เรื่องของการร้องแอมป์เป็นคนที่เสียงเพราะที่สุดในฝ่ายชายของปีนี้ครับ 5. ทัศนคติและบุคลิกภาพ นี่คงเป็นสิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งที่ยิ่งอยู่นานก็ยิ่งฉายแววออกมาให้เห็นมากขึ้นเรื่อยๆ สำหรับผมหน้าตาหรือรูปลักษณ์ภายนอกมาเป็นเกณฑ์ แต่หลังจากกดูรายกานี้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้ถ้าเจอกลุ่มคำประเภท เต้าหู้ ตี๋ หูฉลาม ดีเลย์ ม้ามืด ปรากฏขึ้นพร้อมๆ กัน DRM paradigm ผมจะทำงานทันทีและบอกว่าจะต้องมีชื่อแอมป์ไปอยู่ในลิสต์ด้วยเลยครับ ผมชื่นชมกระบวนการขัดเกลาทางสังคม (Socialisation) ที่มีผลต่อทัศนคติและอุปนิสัยของแอมป์ เริ่มตั้งแต่ในส่วนของครอบครัว แอมป์โชคดีมากๆที่ได้รับความอบอุ่น ตลอดจนความเข้าอกเข้าใจและการสนับสนุนในการที่จะเดินตามฝัน จุดนี้ยิ่งสังเกตได้ชัดเจนขึ้นจากการพูดสายโทรศัพท์กับครอบครัวตลอดระยะเวลา 5 ปีในช่วงวันสงกรานต์ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่า แอมป์เป็นคนที่รักครอบครัวมาก และครอบครัวก็รักแอมปืมากไม่แพ้กัน ยิ่งเมื่อผ่านการหล่อหลอม เข้ากับสังคมโรงเรียนสาธิต ซึ่งไม่ว่าจะเป็นที่ใดก้ตาม ด้วยรูปแบบวิธีการจัดการเรียนการสอน กิจกรรมต่างๆ ทำให้แอมป์มีความเป็นผู้ใหญ่ล้ำหน้าไปกว่าเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกันไปอีกหนึ่งก้าว แอมป์มีความรับผิดชอบ และจัดสรรเวลาได้ดี สะท้อนจากระดับผลการเรียนเฉลี่ยและรางวัลที่แอมป์ได้รับ เมื่อผนวกกับการมาเรียนในคณะนิติศาสตร์ซึ่งเป็นคณะที่ยากและผมเองไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าตนเองจะเรียนได้ เพราะเป็นการเรียนการสอนที่ผู้เรียนต้องมีการคิดวิเคราะห์และตัดสินใจอย่างเป็นระบบ มีคำตอบของโจทย์และเหตุผลรองรับที่ชัดเจน ก็ดูเหมือนทำให้แอมป์ห่างไกลจากภาพความเป็นนักร้องมากขึ้นไปทุกที แต่ในทางตรงกันข้าม ผมเห็นว่า นี่เป็นส่วนเสริมให้เส้นทางการเป้นนักร้องของแอมป์และการประกวดมีความโดดเด่นขึ้น ผมชอบฟังเวลาแอมป์ให้สัมภาษณ์ โดยมองข้ามวิธีหรือรูปแบบการสื่อสารที่แสนจะติดขัดและตะกุกตะกักอยู่โดยตลอด ต่หากสังเกตดีๆ สารที่แอมป์สื่ออกมาทุกคำมันดูจะมีความหมาย กระชับ ตรงประเด็น เพราะผ่านการคิดอย่างเป็นลำดับขั้น ถ้าคุณอยากจะดูให้ชัด คงต้องไปดูที่การเขียน นั่นคงเป็นภาพสะท้อนที่ดีที่สุดของแอมป์ ลายมือที่เป็นระเบียบ ตลอดจนข้อความหรือสารที่ถูกเรียบเรียงมาเป็นอย่างดี ส่งต่อไปยังผุ้ที่โหวตให้แอมป์ และผู้เข้าแข่งขันรายอื่นๆ ที่ต้องออกจากการแข่งขันไปก่อน ไม่แปลกใจที่จะมีคนบอกว่า ข้อสอบการเขียนบางวิชา แอมป์ทำคะแนนได้ดีมากๆครับ นอกเหนือจากนี้ ผมชื่นชมในทัศนคติและวิธีคิดแก้ไขปัญหาของแอมป์ โดยเฉพาะการตอบคำถามเรื่องที่ไม่ผ่านรอบคัดเลือกมาในปีก่อนหน้า ผมว่าแอมป์มองเห็นและเข้าใจปัญหาตามความเป็นจริง เข้าใจว่าสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นเพราะปัจจัยทั้งภายในและภายนอก การโทษตัวเองซึ่งถือเป็นปัจจัยภายในสำหรับหลายๆ คน อาจมองว่านี่เป็นวิธีการที่ไม่ชาญฉลาดเสียเท่าไรนัก แต่ผมมองว่าแอมป์รู้จักใช้มันอย่างพอดี และมองเห็นช่องทางในการแก้ไขปัญหา เมื่อรวมกับทัศนคติในเชิงบวกที่เชื่อว่าตนเองจะต้องทำได้ ก็เลยทำให้แอมป์ได้เป็น 8 คนสุดท้ายสมความตั้งใจครับ ทัศนคติที่ดีอีกประการหนึ่งของแอมป์ก็คือการยิ้มรับกับทุกสถานการณ์ พูดง่ายๆ ก็คงต้องบอกว่าเก็บอารมณ์ไว้ได้ดี แม้ว่าจะเจอคำวิจารณ์ที่ลบหรือรุนแรงขนาดไหน ก็ยังยิ้มสู้พร้อมกับนำไปปรับปรุงแก้ไข ผมไม่เคยเห็นแอมป์ปริปากบ่นหรือมีความท้อถอยในตนเอง ต่อให้จะได้โจทย์ที่แอมป์ได้รับซึ่งผมเห็นว่ายากและท้าทายมากกว่าผู้เข้าแข่งขันรายอื่นๆ ในเกือบทุกสัปดาห์ ถ้าแอมป์จะเป็นห่วงก็ดูเหมือนจะเป็นห่วงคนที่เชียร์หรือโหวตให้มากกว่า เพราะเข้าใจดีว่าการมีคะแนนอยู่ในสองลำดับสุดท้ายเกือบทุกสัปดาห์ จะทำให้คนที่เชียร์และโหวตตนเองเหนื่อยและลุ้นมากเพียงใด นอกเหนือจากมุมด้านความเอาจริงเอาจังและความมุ่งมั่นแล้ว แอมป์ยังมีมุมมน่ารักๆ อีกมาก ซึ่งตรงนี้เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกเข้าถึงและจับต้องได้ มนุษย์ทั่วไปมักจะหวั่นเกรงกับบุคคลที่มีความสมบูรณ์แบบ เพราะรู้สึกเป็นผู้มีระยะหรือเข้าไม่ถึง ตลอดจนผิดแผกจากคนทั่วไปอื่นๆ ในสังคม แต่ถ้าคนที่สมบูรณ์แบบนั้น สามารถเผยให้เห็นได้ถึงข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ มีมุมที่หลุด รั่ว หรือ ฮาบ้าง ย่อมจะทำให้คนรอบข้างรู้สึกดีและประทับใจได้ง่ายกว่า ดังนั้น การเปิดมุมเฮฮาและมุมมที่ดูอบอุ่นของแอมป์ตลอดจนมิตรภาพแก่ผุ้เข้าแข่งขันคนอื่นๆในช่วงก่อนสัปดาห์ลูกทุ่ง ผ่านการเต้น การเล่นกับผู้เข้าแข่งขันรายอื่นๆ ก็เป็นส่วนเสริมสำคัญที่ทำให้แอมป์มีมิติและความน่าสนใจมากขึ้น นอกจากการร้องเพลงเพราะและความมุ่งมั่นครับ อีกมุมหนึ่งที่อดจะกล่าวถึงไม่ได้เลย ก็คือความถ่อมตัว ผมไม่เคยรับรู้ถึงความทะเยอทะยานของแอมป์ในการแข่งขันเลย ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะความคาดหวังของแอมป์ที่มีไม่มากตั้งแต่ต้น เพียงเพื่อการทำในสิ่งที่ตนเองรักและอยากทำ ดังนั้นการแข่งขันของแอมป์จึงเป้นการแข่งขันกับตนเองมากกว่า ผมไม่เคยเห็นแอมป์พูดถึงการแข่งขันในเชิงว่าจะต้องเป็นที่หนึ่งหรือผู้ชนะเลย ทุกครั้งที่พูดแอมป์มักจะบอกและย้ำแต่เพียงว่าแอมป์ได้เดินทางมาไกลมากแล้ว หรือไม่ก็มาได้เกินฝัน ทั้งที่ในความเป็นจริง แอมป์ก็เป็นหนึ่งคนที่มีศักยภาพและเหมาะสมกับตำแหน่งผู้ชนะเช่นกัน ประโยคอีกประโยคที่ผมค่อนข้างชื่นชมก้คือ ในสัปดาห์ที่ต้องร้องร่วมกับนักร้องรับเชิญ แอมป์พูดสั้นๆ เมื่อต้องเจอกับ นิว เดอะสตาร์ ว่า แอมป์รู้สึกตัวเล็กไปเลย คำสั้นๆนี้สามารถสะท้อนทัศนคติและวิธีคิดของแอมป์ได้ดีทีเดียวครับ จากคุณ : buenos   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:32:57   ถูกใจ : ด.ญ.ปราง, rammessist, coolcat, papa_2712, one-vote, athun, Kacho, SEC-TWO, do not cross the line, AuntiAmp, stories of MOD, KopGirly, ตัวกินขนม, Musiclism, MOMREMOTE, นางในฮาเร็ม, LaserWand, UiiJung, ladonna, ปิงปอง@CM, Startust'53, นู๋ลูกหมีผิวขาวตัวอ้วน, thernantan, Porphyrin, supoch_noi, ลูกปัดคลุกแป้งฝุ่น, MisterBaow, ข้าวเหนียวตัด, เพลินวาน จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 20:33:10

ความคิดเห็นที่ 2 sect 3 บทวิเคราะห์รายสัปดาห์ของการแข่งขัน มาถึงส่วนสำคัญที่สุด ที่ทำให้ใครหลายคนเลือกที่จะกดโหวตให้แอมป์ นั่นก็คือ ผลงานในแต่ละสัปดาห์ นับตั้งแต่สัปดาห์แรกจนถึงสัปดาห์สุดท้าย  ซึ่งผมคงจะขออนุญาตไล่เรียงวิพากษ์วิจารณ์ไปเป็นรายสัปดาห์ ดังนี้ 1.สัปดาห์ที่ 1 เพลงเปิดตัว การเปิดตัวครั้งแรกของแอมป์ ทำให้หลายคนที่เคยมองข้ามแอมป์เริ่มหันมามองแอมป์มากขึ้น ในเพลงเปิดตัวอย่าง อยากให้รู้ รักไม่มีวันเปลี่ยนของออฟ ปองศักดิ์ ถ้าถามผมผมรู้สึกอย่างไรกับเพลงนี้ ในฐานะคนที่มีความรู้ด้านดนตรีน้อยมากๆ ผมก็เห็นว่ามันเพราะดี เพราะตั้งแต่ขึ้นต้นประโยคที่ว่า โลกนี้อาจเปลี่ยนแปลงช้าๆ ไปจนถึงท้ายเพลง คำว่าตลอดไปยังคงก้องกังวานอยู่ในหูของผม อย่างไรก็ตาม ในความไพเราะ ผมรู้สึกถึงความราบเรียบ ไม่ได้มีช่วงพีค เนื่องจากส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะตัดเนื้อท่อนที่ต้องขึ้นเสียงสูงออกไป ดังนั้นมันก็ยังคงเป็นความไพเราะที่แสนจะธรรมดา ถ้าเป็นการสอบก็คงอยู่ที่ค่าเฉลี่ยของห้อง คือไม่ได้ดีจนโดดเด่น แต่ก็ไม่ได้แย่อะไร และถ้าคะแนนที่ผมจะให้ในสัปดาห์แรก โดยใช้มาตรคะแนนที่ 10 คะแนน ผมก็คงจะให้ที่ 7.5 คะแนนครับ 2.สัปดาห์ที่ 2 ผมว่าเป้นสัปดาหืที่เริ่มมีความท้าทายกับแอมปืมากขึ้น สำหรับโจทย์เพลงฮิต ผมมีความรู้สึกว่า เหมือนรายการเริ่มเห็นอะไรบางอย่างในตัวของแอมป์ หลายเพลงที่แอมป์เลือกมาเองถูกปฏิเสธทั้งหมด ก่อนที่เพลงอยู่คนเดียวจะถูกหยิบขึ้นมาให้แอมป์ได้ร้อง สำหรับผมว่าเพลงนี้มีความยากในระดับหนึ่ง โดยลักษณะคำและการร้อง ถ้าไม่แบ่งจังหวะหายใจดีๆ ก็คงจะล่มได้กลางคัน แม้ว่าแอมป์อาจจะเคยร้องเพลงนี้มาก่อนก็ตาม แต่ในวันจริงแอมป์ก็ทำได้ดี โดยเฉพาะในส่วนของการร้องที่ยังคงแม่นยำ สำหรับเรื่องการออกแบบการเต้นบนเวที ผมว่าท่าเต้นดูเป็นท่าที่แปลกมาก และดูไม่น่าจะเข้ากันได้กับเพลงนี้ แม้ว่าท่าจะมีความแม่นยำและสอดคล้องกับจังหวะ อันนี้สามารถไปดูได้ตอนท่อน ก็ทุกคน ... หรือไม่ก็ตอนโยกในท่อน จา ดี ดา..... นะครับ อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผมยังคงรู้สึกว่าเพลงเพราะ เต้นก็สนุกดี แต่ดูไม่มีอะไรให้น่าจดจำมากนัก และเหมือนจะขาดอะไรไปสักอย่าง  อาจจะเป็นเพราะมันยังไม่ตื่นตาตื่นใจหรือทะลุกรอบออกมาเพียงพอ นอกจากนี้ รอบนี้เป็นรอบเดียวที่ผมไม่เห็นด้วยกับคะแนน 100 เสียงในห้องส่งที่ 7 คะแนน เพราะผมมองว่าแอมป์น่าจะได้มากกว่านี้เมื่อเปรียบเทียบเชิงสัมพัทธ์กับผู้เข้าแข่งขันรายอื่นๆ สำหรับคะแนนในสัปดาห์นี้ ผมว่าแอมป์เหมาะสมที่ 8 คะแนนครับ 3.ในสัปดาหืที่ 3 กับโจทย์เพลงย้อนยุค ผมยังคงเห็นเหมือนกับผู้จัดรายการที่พยายามจะเสนอโจทย์ยากให้แอมป์อีกเช่นเคย ความจริงผมว่ารู้ไหม ทำไม น่าจะเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมมากกว่า เพราะไม่ใช่เพลงที่ต้องร้องหนักมาก เมื่อเทียบกับเพลงอย่างลืมไปไม่รักกัน แต่ผมก็เข้าใจดีว่า คนเลือกก็คาดหวังโจทย์ที่ยากสำหรับแอมป์ เนื่องจากลืมไปไม่รักกันมีลูกเล่น และสามารถโชว์พลังได้มากกว่า ซึ่งถ้าแอมป์สามารถดึงศักยภาพออกมาได้ คะแนนโหวตก็คงจะแปรผันตามไปด้วย ขณะที่โชว์ในวันจริง ผมยังเห็นความมุ่งมั่นและตั้งใจเมือนเดิม แต่ด้วยความที่แอมป์ถูกตีตรา (Labeling) จากผู้ชมหลายๆ คนรวมทั้งผมไปแล้วว่า แอมป์ควรจะเป็นนักร้องเพลงที่ฟังสบายๆ (Easy listening) มากกว่า ทำให้ผมมองว่าลืมไปไม่รักกันของแอมป์ดูจะเบาไปหน่อย และน่าจะหนักแน่นหรือสุดๆ ได้มากกว่านี้เหมือนที่คุณเพชรบอก แถมการแสดงออกบนเวทียังดูนิ่งมากไปอีก พลังทางอารมณ์ที่จะเค้นออกมาเพื่อจะส่งต่อออกไปถึงคนดูมันก็เลยดูจะแผ่วลงไป ผมเชื่อแล้วครับว่า ตี๋ทำเข้มแบบแอมป์ได้สุดๆ ก็คงเท่านี้ และนี่อาจเป็นรูปแบบการร้องที่เหมาะน้อยที่สุดของแอมป์ครับ คะแนนของผมในสัปดาห์นี้ ผมให้ 6.5 ครับ 4. สัปดาห์ที่ 4 ถือเป็นสัปดาห์ของความเปลี่ยนแปลงในสายตาของผม แอมป์ใช้เวลาถึงสามปีในการเดินตามความฝัน กว่าจะได้ก้าวเข้ามาเป็นเดอะสตาร์ และแอมป์ก็ต้องใช้เวลาถึง 3 สัปดาห์ในการพยายามที่จะปรับปรุงข้อบกพร่องต่างๆ เหมือนที่ผมกล่าวว่า Things take time ในช่วงต้น และสัปดาห์นี้ก็เป็นสัปดาห์ที่แอมป์ฉายแววความสามารถมากขึ้นเรื่อยๆ ผู้ชมทั่วเองก็ดูจะแปลกใจอยู่ไม่น้อย ที่แอมป์จะร้องเพลงลูกทุ่งได้ดี ถ้ายิ่งได้ฟังตอนที่แอมป์เลือกเพลง ซึ่งหนนี้เป็นการเลือกเองอย่างแท้จริงโดยไม่ถูกบังคับกลายๆ ให้เลือกเหมือนที่ผ่านมา ก็เลยดูจะเป็นการสร้างความมั่นใจแก่แอมป์มากขึ้นไปอีก แค่การร้องตอนแรกเพื่อทำการเลือกเพลง ผมก็อดทึ่งไม่ได้ นึกว่าเปิดเทปของ ก็อต จักรพรรณ์ เสียอีก เพราะช่วงเสียง เนื้อเสียงและวิธีการร้องใกล้เคียงกันมาก ยิ่งได้ฟังแรงบันดาลใจสำคัญในการเลือกเพลงซึ่งเกิดจากครอบครัวและตัวคุณพ่อของแอมป์ ที่อยากเห็นแอมป์ร้องเพลงลูกทุ่ง ก็ยิ่งน่าสนใจขึ้นไปอีก สำหรับผมแล้วแอมป์ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวังเลย และผมก็เห็นต่างกับคุณเพชรเพราะผมมองว่าแอมป์สามารถส่งผ่านอารมณ์ได้ดีมากขึ้นในเพลงนี้ ตั้งแต่ท่อนแรกของเพลงคือดวงใจ ที่ขึ้นมาว่า โลกมีความหมาย.... ยิ่งร้องไปเรื่อยๆ พร้อมๆ กับการที่ต้องตัดภาพไปยังคุณพ่อของแอมป์ นั่นล่ะครับที่ผมมองว่าแอมป์ทำได้สำเร็จแล้ว โดยเฉพาะเวลาที่น้ำตาของทั้ง 2 คู่รื้นออกมาพร้อมกๆ กัน และไม่แปลกใจเลยที่คะแนนร้อยเสียงในห้องส่งเกือบๆ 1 ใน 4 จะเลือกแอมป์ สำหรับคะแนนในสัปดาห์นี้ ผมว่า 8.5 คะแนนเหมาะสมกับแอมป์ที่สุดครับ 5.สัปดาห์ที่ 5 ผมมีความรู้สึกเหมือนกับว่าแอมป์มั่นใจมากขึ้น ถ้านึกภาพก็เหมือนกับนิสิตที่ได้เลือกทำข้อสอบในข้อที่ตนเองถนัด ดังนั้น การเลือกเพลงในสัปดาห์นี้แม้จะค้านสายตาบรรดาผู้ชมทุกคนรวมทั้งผม แต่ผมก็แอบเชื่อมั่นลึกๆ ว่าการเลือกเองแสดงว่าแอมป์ต้องประเมินอะไรบางอย่างมาก่อนหน้าอย่างแน่นอน ในเพลงของรุ่นพี่เดอะสตาร์ คือเพลงกลัวความมืดของดิว เดอะสตาร์ ผมมีความรู้สึกเรื่อยๆ เฉื่อยๆ เพลงมันดำเนินของมันไปอย่างไพเราะไม่ได้มีช่วงที่น่าจดจำ ผมก็เลยกลัวจะเป้นเหมือนคอนเสิร์ตในสัปดาห์แรก แต่ปรากฏว่าผิดคาดครับ ผมว่าแอมป์ใส่ลูกเล่นได้ดี โดยเฉพาะเสียงหลบ ทำออกมาได้ดีมากเลยทีเดียว ที่สำคัญทำให้เพลงที่มันราบเรียบดูมีชีวิตชีวา ไม่น่าเบื่อเกินไปเหมือนในสัปดาห์แรกๆ  และรู้สึกชวนหม่นเศร้าได้อย่างบอกไม่ถูก แต่คงไม่มีโชว์ใดเป็นที่กล่าวขวัญถึงได้มากเท่าเพลงเร็วในสัปดาห์นี้ จำได้ว่าตอนที่แอมป์พยายามพูดชื่อเพลงแต่ละเพลงที่อยุ่ในรายชื่อที่สนใจเพื่อเลือกออกมา หลายคนอาจจะเข้าขั้นอ่อนใจ เนื่องจากไม่ใช่เพลงที่อยู่ในกระแสได้  เพลงที่น่าจะเป็นที่รู้จักเมื่อเกือบจะ 10 ปีที่แล้ว ตลอดดนตรีและจังหวะต่างๆ ที่ดูจะไม่ร่วมสมัย จนคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าจะทำโชว์ให้มันสนุกได้อย่างไร แต่ผมว่าเพลงของเบิร์ดก็ไปได้ดีกับรูปลักษณ์ของแอมป์ เพลงบอกว่าอย่าน่ารักที่เลือกขึ้นมานั้นก็ตรึงคนดูให้อยู่กับการโชว์ได้ตั้งแต่ประโยคแรกที่พูดว่า อย่านะคร้าบ ยิ่งเมื่อชมรวมกับท่าเต้นที่แข็งแรง แม่นยำ และพลังในการร้องที่ไม่ตกตั้งแต่ต้นจนจบเพลง และการหลุดกรอบจากเพลงช้าซึ้งๆ ของแอมป์ นี่จึงถือเป็นโชว์ที่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ความที่การแสดงทั้งร้องและเต้นดีมาก เสียงกรี๊ดและเสียงปรบมือจากคนที่เป็นแฟนคลับยาวนานจนทำให้แอมป์ต้องกล่าวขอบคุณซ้ำถึงสองรอบ  นอกจากนี้คะแนนร้อยเสียงในห้องส่ง 53 คะแนนมากที่สุดในรอบ 5 คน และยังมากที่สุดในการแข่งขันปีนี้นับจนถึงรอบ 3 คนสุดท้าย คงจะเป็นประจักษ์พยานสำคัญที่ทุกคนต้องยอมรับโดยดุษณีครับ อย่างไรก็ตาม ความคาดหวังของคนในโชว์ที่ไม่คิดว่าแอมป์จะทำได้ ความคาดหวังที่มีมากขึ้นนี้เอง ที่ทำให้หลายคนคิดว่าแอมป์จะต้องทำได้ดีในโชว์ต่อไปเรื่อย แม้ว่ามาตรฐานที่แอมป์มันจะสูงมากแล้วก็ตามครับ สำหรับเพลงช้าผมให้ 9 แต่เพลงเร็วผมให้ 9.5 เพราะผมเป็นอาจารย์ที่ค่อนข้างใจร้ายในการให้คะแนนและเกรดแบบ subjective และเชื่อเสมอว่ายังไม่มีใครสมบูรณ์เต็มร้อย แต่ทุกคนยังมีช่องที่จะพัฒนาให้ดีกว่าเดิมได้ครับ 6.สัปดาห์ที่ 6 เพลงละครเวที และเพลงคู่กับศิลปิน ทันทีที่ผมทราบว่าแอมป์จะได้ร้องเพลงคนละภพ ผมรู้สึกดีใจมาก เพราะนี่เป็นละครเวทีไม่กี่เรื่องของค่ายนี้ที่ผมไปดู ส่วนใหญ่จะติดใจของอีกค่ายมากกว่า ผมยังจำคนละภพในเวอร์ชั่นของกัปตัน ภูธเนศและกบ ทรงสิทธิ์ เมื่อ 5 ปีที่แล้วได้ และมั่นใจว่าแอมป์จะทำได้ดี อยากน้อยก็จากผลงานในสัปดาห์ลูกทุ่ง และโปรไฟล์ความสามารถพิเศษในการอ่านทำนองเสนาะครับ แล้วในวันจริงแอมป์ก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ผมชอบโชว์นี้มากที่สุดในบรรดาทุกโชว์ของแอมป์ เพราะมันเป็นโชว์ที่ไม่มีองค์ประกอบหรืออุปกรณ์ใดๆ ช่วยเลย ไม่มีเครื่องแต่งกายชุดราชประแตนกับผ้าม่วง ไม่มีกระจกบานใหญ่และรอยร้าวบาดลึก ไม่มีเสียงดนตรีไทยขับกล่อมบรรเลง แล้วก็ไม่มีมณีจันทร์ออกมาในเวที แต่ความรู้สึกผ่านเสียงร้องและลูกเอื้อน แบบไทยๆ ที่ส่งออกถึงคนดู มันทำให้ผมเชื่อและสัมผัสได้จริงๆ และผมก็เชื่อว่าทุกคนสามารถจินตนาการตามเข้าไปได้ ถ้าไม่นับช่วงแรกที่มีวรรคที่สะดุดกับการหายใจไปนิดหน่อย ที่เหลือนี่สมบูรณ์แบบจริงๆ เสน่ห์มันไม่ได้แค่ขาดกระจุยหรอกครับ สำหรับผมมันแหลกละเอียดไปเป็นที่เรียบร้อยบนเวทีเลย นี่คงเป็นงานอีกแขนงหนึ่งที่แอมป์น่าจะไปได้ดีหากไม่ร้องเพลง นั่นก็คือการไปปรากฏตัวบนละครเวทีโดยเฉพาะละครเพลง แนะนำว่าถ้าคณะข้างๆ ขาดคน ก็ไปยืมตัวแอมป์ไปรับเชิญสักองก์สององก์ก็จะเป็นการดี แล้วผมก็คงจะตามไปชมด้วยครับ สำหรับอีกเพลงหนึ่ง เป็นเพลงที่เป็น Talk of the town อีกเช่นกัน เพลงที่ผมเห็นแอมป์ซ้อมร้องกี่ครั้ง แล้วผมก็ลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่ารอดยาก นั่นก็คือเพลงคนเจ้าน้ำตา ความจริงทั้งคู่ทำได้ดีในแบบฉบับของตน แต่เสียงของทั้งคู่มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน แอมป์เป็นคนเสียงทุ้มนุ่มๆ เหมือนอยู่ชั้นผิวดิน ขณะที่นิวเป็นคนเสียงสูงและเปิดมากเหมือนร้องอยู่สักชั้น 10 แม้ทั้งคู่พยายามจะปรับหากันแค่ไหน แอมป์ก็เหมือนไต่บันไดไปได้แค่ชั้น 3 ส่วนนิวก็ลดระดับลงมาได้ถึงชั้น 6 ไปๆมาๆ ก็เลยยังสอดประสานกันไปได้ไม่ดีเท่าที่ควร กอปรกับแอมป์ที่ดูจะเกร็งๆ ด้วย ตรงกันข้ามถ้าแอมปืเลือกที่จะปล่อยออกมาให้สุดๆ ผมก็ไม่แน่ใจว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไร อาจจะออกมาดีที่สุดหรืออาจจะออกมาล่มกันทั้งคู่ก็เป็นได้ ผมเข้าใจว่าแอมป์พยายามจะประคองไปพอสมควรตลอดทั้งเพลง จะเห็นได้จากท่อนสุดท้ายที่นิวพยายามจะผ่อนลงมา และแอมป์พยายามจะฮึดสู้ขึ้นไป ตอนที่ร้องว่า อย่าให้เขารู้ว่าเรา.... ซึ่งก็ทำออกมาได้ไม่เลวครับ สัปดาห์นี้ เพลงแรกเอาไป 9.5 แม้ว่าความจริงผมอยากมากๆ ที่จะให้เต้ม ส่วนเพลงหลังผมให้ 7 ครับ การร้องในส่วนของตัวเองทำได้ดี แต่ส่วนที่ต้องประสานกัน ผมว่าแอมป์สามารถทำได้ดีกว่านี้ครับ 7.สัปดาห์ที่ 7 และ 8 มินิคอนเสิร์ต 15 นาที ผมรู้สึกปวดใจตั้งแต่การเลือกเพลง ถ้าเป็นภาษาเด็กรั้วจามจุรีก็ต้องบอกว่าเหมือนแอมป์จะเลือกลง sect ผิด คิด(หรือย้ายหนี) จนตัวตาย กลุ่มเรียนของแอมป์หรือโจทย์ที่ได้ ดูเหมือนจะยากและท้าทายกว่าคนอื่นมากๆ แต่นั่นก้เพื่อเป้นการตอบโจทย์ชื่อมินิคอนเสิร์ต วาไรตี้ ว่าไรตี๋ของแอมป์ เพราะเต็มไปด้วยความหลากหลายทั้งเพลงเต้นอย่าง look like love เพลงร็อคหนักๆ อย่างจะรักหรือจะร้าย และเพลงช้าซึ้งๆ อย่างอย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง ถ้าเป็นคนอื่นๆ ในการเลือกทำโจทย์หรือข้อสอบข้อที่ตนเองถนัด แต่สำหรับแอมป์ ผมว่าเขาพยายามจะเลือกทำข้อยาก เพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาทำได้หลากหลาย ผมเองเวลาตรวจข้อสอบเด็ก ผมก็ชอบนะครับเวลาที่เห็นใครทำข้อสอบข้อปราบเซียน ยิ่งถ้าเห็นใครเขียนตอบแบบมีแววหรือพอจะทำได้ ผมก้รู้สึกอยากจะช่วยหรือพยายามหาที่ให้คะแนน อย่างน้อยก็เป็นบำเหน็จรางวัลในความพยายามที่จะเลือกที่จะแตกต่าง Look like love เป็นเพลงที่ต้องใช้ทุกอย่างประกอบกัน ทั้งการร้องและการเต้น ซึ่งผมว่ายากมากๆ ผมชอบตรงที่แอมป์บอกว่า ทุกคนชอบแอมป์เพราะเพลงเต้น ก็เลยเลือกที่จะนำมันกลับมาแสดงอีกครั้งในรอบมินิคอนเสิร์ต เรื่องการเต้นไม่ผิดหวังเช่นเคย ผมชอบการเต้นที่แข็งแรงและการใช้ร่างกายของแอมป์ มันชวนให้เราต้องคอยดูแล้วก้ให้ความสนใจในทุกๆ ท่าที่แอมป์พยายามจะเต้นและเน้นออกมาให้ดูมีมิติ ส่วนเรื่องการร้องต้องยอมรับว่า อาจจะด้อยลงไปนิดๆ เพราะเพลงมันเร็วมาก เหมือนที่แอมป์เคยพูดว่า แอมป์เองชอบเพลงเร็วที่มีจังหวะกลางๆ มากกว่า ซึ่งผมก็เห็นด้วยครับ ขณะที่เพลงจะรักหรือจะร้าย ผมอยากจะเรียกว่าเพลงแก้ตัว เพราะเป็นเพลงแอมป์พยายามจะกลับมาเป้นตี๋ทำเข้มอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งการกลับมาครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้ผมผิดหวัง แม้ผมจะยืนยันเช่นเดิมว่าแนวเพลงในลักษณะนี้ไม่เหมาะกับแอมป์ แต่ความพยายามทุ่มเท ในการทำโชว์การพยายามกระโดด โบกไม้โบกมือ ตลอดจนการพยายามสร้างความรู้สึกร่วมในรูปแบบ ติดดิน แบบที่ครูแหม่มเคยบอก ก็ทำใหั้ผมรู้สึกว่าคนที่ยังมีพื้นฐานไม่มากในแนวเพลงแบบนี้ ก็ทำออกมาได้ดีเช่นกันครับ ก่อนที่จะไปถึงเพลงสุดท้าย ผมอยากจะพูดถึงบทพูดหรือสคริปต์ของคอนเสิร์ตเป็นการคั่นเวลาก่อน ผมเห็นด้วยว่าแอมป์ยึดติดกับบทพูดมากเกินไป ความรู้สึกเหมือนมันจะต้องไล่เรียง จาก 1 ไป 2 3 4 และ 5 ไปเรื่อย แต่ในความเป็นจริงแล้ว บทพูดที่ดีที่สุด ก็คือบทพูดที่วางโครงร่างไว้คร่าวๆ ส่วนที่เหลือก็สุดแท้แต่สมองในเวลานั้นจะสั่งการมันออกไป ไม่จำเป็นต้องประดิดประดอยมาก แต่ขอให้มันออกมาจากก้นบึ้งของจิตใจ เหมือนการพูดตอนเข้าเพลงสุดท้าย ผมชอบมากที่แอมป์บอกว่า มันไม่แฟนคลับของผู้เข้าแข่งขันคนใดเป็นการเฉพาะ มีแต่แฟนคลับของเดอะสตาร์ คำพูดนี้มันมีความหมายดีๆ ทั้งนัยตรงและนัยประหวัด ซึ่งกระแทกตรงไปยังผู้ชมทุกคน นี่คือคำพูดที่ผมรู้สึกว่าคุณม้ากำลังจะบอกว่า เป็นคำพูดของคนที่มีความรู้และฉลาดพูด เช่นเดียวกับการพูดเข้าสู่เพลงสุดท้ายเพื่อขอบคุณผุ้ที่ให้กำลังใจแก่แอมป์ทุกคน ยิ่งทำให้ผมเห็นถึงความถ่อมตัวของแอมป์มากขึ้นไปอีกครับ สำหรับเพลงสุดท้าย คือ อย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง ผมว่าอินเนอร์มันแรงมากๆ ตั้งแต่ท่อนแรกที่ขึ้นมาไปจนถึงท่อนสุดท้าย แม้ต้นฉบับจะเป็นผู้หญิง แต่แอมป์ก็ร้องออกมาได้ดีมากๆ และกินใจ ในแบบของแอมป์ ท้ายที่สุด ผมชอบวิธีการลำดับเพลงและการทำโชว์ในมินิคอนเสิร์ตของแอมป์นะครับ มันเหมือนเป็นการค่อยๆ สร้างอารมณ์ร่วมขึ้นทีละน้อยๆ จากสนุกสนานในเพลงเต้น แล้วเปลี่ยนอารมณ์ให้หนักขึ้นไปอีกในเพลงร็อค ก่อนจะปิดท้ายด้วยเพลงช้าซึ้ง วิธีการเช่นนี้ช่วยให้ผู้ชมส่วนใหญ่รู้สึกอิ่มไปกับสิ่งที่แอมป์กำลังจะถ่ายทอดและเติมเต็มให้แก่ผู้ชมผู้ฟังทุกคนครับ คะแนนสำหรับสัปดาห์นี้ผมให้ 9 ครับ ถ้าไม่มีสคริปต์ที่ยากแต่เปลี่ยนเป็นคำพูดตรงๆ สดๆ น่าจะดีขึ้นในความคิดเห็นของผมครับ เพราะการมีบทพูด ทำให้ต้องนึกและพยายามที่จะพูดให้เป็นไปตามนั้นครับ 8.เพลงในอัลบั้มแรก นั่นก็คือ เพลงภวังค์ ผมอยากเพลงจังหวะช้าๆ ฟังสบายมากกว่าจะเป็นเพลงภวังค์เพลงนี้ แต่ผมก็แปลกใจที่แอมป์ทำมันออกมาได้ดี แล้วก้รู้สึกว่าแอมป์ก็ร้องเพลงจังหวะกลางๆ ได้สนุกไม่แพ้กัน ตอนแรกแอบกังวลใจว่าการร้องจะทำให้ดูเนือยๆ เอื่อยๆ ท้ายประโยค แต่พอปรับแก้วิธีการร้องออกมาแล้วก็ดูแปลกใหม่ดี และคิดว่าน่าจะติดหูได้ดูไม่ยาก จากคุณ : buenos   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:35:46   ถูกใจ : ด.ญ.ปราง, rammessist, coolcat, papa_2712, one-vote, athun, do not cross the line, stories of MOD, AuntiAmp, KopGirly, ตัวกินขนม, Musiclism, Kacho, MOMREMOTE, นางในฮาเร็ม, อโหสิกรรม, UiiJung, ladonna, ปิงปอง@CM, Startust'53, madelene, นู๋ลูกหมีผิวขาวตัวอ้วน, Porphyrin, ข้าวเหนียวตัด จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 20:34:39

ความคิดเห็นที่ 3 sect 4 จุดสิ้นสุดของการแข่งขัน ด้วยจุดเด่นหลายๆ ด้าน บวกกับความสามารถในการร้อง นี่คงเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้คนที่ต้นทุนต่ำมากที่สุดในด้านแรงโหวตคนหนึ่งอย่างแอมป์ สามารถยืนอยู่ได้บนเวทีเดอะสตาร์ติดต่อกันได้เป็นเวลา 7 – 8 สัปดาห์ และยืนอยู่บนเวทีจนถึง 3 คนสุดท้าย แต่ทำไมแอมป์ถึงไม่ได้ไปต่อในรอบ 2 คนสุดท้าย หรือมินิคอนเสิร์ต 30 นาที นี่ก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจเช่นกัน ภายใต้ข้อสมมติเบื้องต้นว่า รายการนี้ตัดสินกันด้วยการโหวตอย่างแท้จริง และไม่มีใครสามารถจัดการ (manipulate) การโหวตได้ เหตุผลหลักก็คงเป็นเพราะการออกตัวช้า ในขณะที่หลายๆ คนได้แอร์ไทม์มากไปแล้ว ผู้โหวตก็เริ่มที่จะเลือกผู้เข้าแข่งขันคนใดคนหนึ่งอย่างชัดเจน บางคนอาจจะเลือกได้ตั้งแต่รอบคัดเลือกภาค หรือรอบคัดเลือก 20 คนสุดท้าย ทำให้จำนวนผู้ที่ตัดสินใจโหวตโดยอาศัยการพิจารณาจากชุดนโยบาย (Median Voters) ไม่ใช่สิ โดยอาศัยผลงาน มีจำนวนร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ เพราะการโหวตส่วนใหญ่มักจะเป็นการเลือกแล้วเลือกเลย โอกาสเปลี่ยนแปลงได้ยาก นึกภาพง่ายๆ ก็เหมือนกับคนที่มีแนวคิด conservative ขวาสุดขั้ว  แล้วจะให้เปลี่ยนไปเลือก liberal ซ้ายตกขอบ ก็คงจะยากครับ สำหรับแอมป์ ถ้าเปรียบง่ายๆ ก็คงเป็นพรรคสายกลาง ประเภทพรรคกรีนบ้าง พรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยบ้าง โอกาสที่จะได้เสียงจากขาประจำก็คงยาก ดังนั้นแอมป์ต้องสู้ สู้หนักกว่าคนอื่นจริงๆ คือการสู้ด้วยความสามารถบวกกับการทำโชว์ในแต่ละสัปดาห์ เพื่อหวังดึงคะแนนจากกลุ่มคนที่ยังไม่ได้ตัดสินใจ รวมเข้ากับกลุ่มแฟนคลับที่มีไม่มาก แต่ก็เพียงพอที่จะพาแอมป์สานฝันได้ไปต่อในแต่ละสัปดาห์ได้ ดังนั้นเมื่อคนน้อยลง แต่ขณะที่ฐานแฟนคลับของผู้เข้าแข่งขันแต่ละรายก็กว้างขึ้นเรื่อยๆ และนี่คือการโหวตที่อาจจะดูโหดร้ายกว่าการเลือกตั้งในชีวิตจริง เพราะเสียงโหวตยังต้องถูกถ่วงน้ำหนักด้วยจำนวนโหวต ก็เลยทำให้แอมป์ต้องเป็นคนที่ 6 ที่ต้องออกจาการแข่งขัน สำหรับผมสามคนสุดท้ายของเดอะสตาร์ถือว่าเกินฝันและไกลมากสำหรับแอมป์จริงๆ ลองนึกภาพผู้สมัครกว่า 20,000 คน กำลังไต่ขึ้นไปเพื่อให้สูงถึงจุดยอดของพีระมิด แอมป์ก็คงอยู่เกือบจะปลายยอด แต่ถ้ามองย้อนลงไปก็จะพบว่ามีคนอีกมากครับ ที่ไม่ได้แม้แต่จะมีโอกาสเข้าใกล้ฐานของพีระมิด นอกจากนี้ ผู้แข่งขันทั้งสองคนที่ได้ไปต่อคือ นทและตูมตามก้มีความสามารถไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ความจริงแล้วสำหรับที่สาม ไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียใจหรือเสียดายอะไร หากลองคิดให้สวนทางกับกลไกทางปัญญา (Social Cognitive) ดูบ้าง ก็จะเห้นว่าที่สามออกจะดีกว่าที่สองในหลายประเด็น เพราะที่สามดูจะน่าเสียใจน้อยกว่า อย่างน้อยในการแข่งขันกีฬา คุณก็โชคดีเพราะคุณได้เหรียญทองแดงทั้งที่ความเป็นจริงก็เกือบจะไม่ได้เหรียญหากหลุดไปเป็นลำดับที่สี่  ตรงกันข้าม เมื่อเปรียบเทียบกับคนที่ได้ที่สอง ซึ่งมีความรู้สึกน่าเสียดายมากกว่า เพราะอีกเพียงก้าวเดียวก็จะได้เหรียญทองแต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ครับ เช่นเดียวกันกับการออกจากการแข่งขันในครั้งนี้ แม้ว่ามันจะเหลืออีกเพียงก้าวเดียว แต่ก็เป็นการออกจากการแข่งขันที่มีคุณค่าและน่าจดจำมาก หลายคนลุกขึ้นยืนและปรบมือให้กับแอมป์ภายหลังจากที่แอมป์พูดจบในวันอาทิตย์ คำพูดที่ผมเรียกว่า out of script แต่พูดออกมาจากใจ คำพูดขอบคุณซ้ำๆที่ส่งต่อไปถึงผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนที่ส่งแอมป์ตามฝันมายังจุดที่ไกลมาก ๆ เป็นคำพูดที่หลายๆ คนอาจต้องทำความเข้าใจกับความหมายที่แฝงไว้ (read between the lines) ผมซาบซึ้งกับคำพูดแล้วรุ้สึกจุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ใครหลายๆ คนไม่เคยแม้แต่จะรู้ว่าฝันของตนคืออะไร ขณะที่ใครหลายๆ คนรู้ถึงความฝันของตนเอง แต่ก็ปล่อยทิ้งไว้ให้มันเป็นวิมานในอากาศ ขณะที่ใครหลายๆ คนพยายามไขว่คว้าสิ่งที่ไม่รู้จะเรียกว่าฝันได้หรือไม่ แต่สำหรับแอมป์ ผมชื่นชมที่เขารู้ว่าฝันของเขาคืออะไร แล้วรู้ว่าจะต้องทำอย่างไรที่จะไปให้ถึงฝันนั้น ความผิดพลาดและอุปสรรคที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นสิ่งที่บั่นทอนให้แอมป์เลิกล้มความตั้งใจที่จะทำให้ฝันนั้นเป็นจริงเลย ผมเชื่อว่าคำพูดสั้นๆ ที่เกิดขึ้น จะช่วยเป็นแรงบันดาลใจที่กระตุ้นใครหลายๆ คนได้ไม่มากก็น้อยครับ เพลงอำลาที่แอมป์เลือกคือ มีแต่คิดถึง ไม่ใช่เพลงที่ต้องใช้พลังมากมาย ไม่ต้องมีอิมโพรไวส์หรือทำอะไรเสียงหลบอะไรให้ยุ่งยาก แต่มันเป็นความเรียบง่ายและความรู้สึกดีๆ เป็นความรู้สึกอิ่มเอมใจมากกว่าความเสียใจ ที่ส่งต่อให้กับผู้ชมทุกคนไม่ว่าจะโหวตหรือไม่โหวตให้เขาก็ตามครับ จากคุณ : buenos   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:36:53   ถูกใจ : ด.ญ.ปราง, rammessist, coolcat, supoch_noi, papa_2712, athun, stories of MOD, AuntiAmp, KopGirly, ตัวกินขนม, Musiclism, Kacho, MOMREMOTE, นางในฮาเร็ม, ตะพานหิน, UiiJung, ladonna, mox-sia, ปิงปอง@CM, Startust'53, madelene, นู๋ลูกหมีผิวขาวตัวอ้วน, Porphyrin, MisterBaow, ข้าวเหนียวตัด จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 20:35:39

ความคิดเห็นที่ 4 sect 5 บทสรุป ท้ายที่สุด ผมขออนุญาตที่จะเห็นต่างจากคุณบอย ถกลเกียรติ เห็นต่างจาก วิทนีย์ ฮูสตัน และมารายห์ แครี่ รวมถึงเห็นต่างจากโฆษณาผู้ให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่รายหนึ่ง แต่ผมคงจะเห็นเหมือนกับคุณกบ ทรงสิทธิ์ที่ว่า ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง สำหรับแอมป์แล้วการเดินทางเพื่อทำฝันให้กลายเป็นจริง ไม่มีคำว่าปาฏิหาริย์เลยแม้แต่น้อย มีแต่ความพยายาม มุ่งมั่น ทุ่มเท และรับผิดชอบต่อฝัน ตลอดจนความสามารถที่พัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง และผลการตัดสินจากผู้ชมรายการ ซึ่งทั้งหมดคือความเป็นจริงที่เกิดขึ้นเพียงเท่านั้นครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับรายการที่สู้อุตส่าห์เลือกผู้เข้าแข่งขันที่ทำให้ผมยอมเสียเงินโหวตให้รายการนี้ได้เป็นครั้งแรกจากการแข่งขันมาทั้งหมด 7 ครั้ง ขอบคุณโอกาสจากใครหลายๆ คนที่หยิบยื่นให้แก่แอมป์ให้เขาอยู่บนเวทีนี้นานที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ซึ่งคนเหล่านั้นคงเห็นในความสามารถและความดีงาม  ตลอดจนพัฒนาการ และแง่มุมมดีๆ เหมือนอย่างที่ผมมองเห็น เพื่อนำมาใช้ประกอบการวิเคราะห์และเขียนบทความฉบับนี้ ท้ายที่สุด ขอบคุณผู้เข้าแข่งขันคนนี้ ที่ไม่เคยคิดจะล้มเลิกและท้อถอย แม้จะต้องผิดหวังกับการไขว่คว้าความฝันและโอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่อย่างน้อยเมื่อคุณได้รับโอกาสนั้นมาในท้ายที่สุด คุณได้ใช้มันอย่างเต็มที่ ให้สมกับที่หลายๆ คนมอบโอกาสนั้นให้แก่คุณครับ เช่นเดิมกับข้อความเริ่มต้น ผู้เขียนขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบทความยาว (มากๆ) ฉบับนี้ ผู้เขียนยินดีน้อมรับความคิดเห็นต่างๆ ทั้งที่เห็นเหมือนและเห็นต่างที่อาจจะเกิดขึ้น และหากมีข้อผิดพลาดประการใด ผู้เขียนขอน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวครับ จากคุณ : buenos   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:37:34   ถูกใจ : ด.ญ.ปราง, rammessist, coolcat, supoch_noi, papa_2712, one-vote, athun, beautiful-donotcare, bear in mind, do not cross the line, stories of MOD, AuntiAmp, KopGirly, ตัวกินขนม, Musiclism, Kacho, ไอศรีมรสรัมเรซิ่น, ตะพานหิน, UiiJung, ladonna, minkcheerful, ปิงปอง@CM, Startust'53, AroKung, นู๋ลูกหมีผิวขาวตัวอ้วน, girldemars, MisterBaow, ข้าวเหนียวตัด, เพลินวาน จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 20:36:28

ความคิดเห็นที่ 5 ยาวมากเลยค่ะ มีใครสรุปเป็นประเด็นไว้รึเปล่าเอ่ย สารภาพว่ามันยาวมากจนอ่านไม่ไหวอะค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 54 20:53:15 จากคุณ : น้องดาด้า เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 20:50:43

ความคิดเห็นที่ 6 *5 หลายๆคนบอกว่ายาวค่ะ แต่ลองอ่านดูนะคะ เป็นบทวิเคราะห์ที่ดีมากค่ะ ลองอ่านดู แล้วจะรู้ว่าแป๊บเดียวค่ะ น่าติดตามค่ะ จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 21:08:25

ความคิดเห็นที่ 7 เขียนดีจริงค่ะ ^^ จากคุณ : Blue wide or narrow Way เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 21:17:31

ความคิดเห็นที่ 8 มันยาวมากอ่ะ T^T มาลงชื่อไว้ก่อนเดี๋ยวจะขึ้นไปอ่าน สำหรับเรา แอมป์อาจจะยังไม่เก่งจนโดดเด่นเท่าไหร่ (และจริงๆแล้วเราก็แอบปลื้มคนอื่นอยู่ด้วย แหะๆ) แต่เราก็นับถือความพยายามของเค้านะ เราว่า สิ่งที่สวยงามที่สุดในตัวเค้าไม่ใช่ชัยชนะอะไรที่จะต้องได้รับหรอก แต่การที่เค้าลุกขึ้นทุกครั้งที่เค้าล้มและพยายามสู้ต่อไปอย่างมีความหวัง นั่นแหละคือสิ่งที่สวยงามที่สุดในตัวเค้า ยังไงก็สู้ต่อไปนะ ตี๋น้อย :) จากคุณ : Olorin เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 22:01:08

ความคิดเห็นที่ 9 ดูเหมือนจะยาวจนขี้เกียจอ่านในตอนแรก ต่อพอได้อ่านแล้วเพลินจริงๆ ค่ะ อาจารย์เขียนและวิเคราะห์ได้ดีจริงๆ ขอบคุณนะคะ สำหรับบทความดีๆ ถึงผู้ชายที่มีหัวใจดีๆเช่นน้องแอมป์ จากคุณ : coolcat เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 22:03:38

ความคิดเห็นที่ 10 อีกหนึ่งบทพิสูจน์ของคำว่า ความพยายามค่ะ คนที่แพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วยังสามารถลุกขึ้นมาสู้ต่อได้ น่านับถือหัวใจเด็กคนนี้จริงจริงค่ะ ทุกครั้งที่แอมป์อยู่บนเวทีสัมผัสได้ถึงความสุขเสมอค่ะ จากคุณ : ปับปาปาดีดา เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 22:20:04

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นบทความวิเคราะห์รายการประเภทกึ่ง reality show ในเชิงวิชาการที่ไม่ค่อยได้เห็นกันบ่อยๆ ขอขอบคุณเจ้าของบทความค่ะ จากคุณ : KopGirly เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 54 23:21:54

ความคิดเห็นที่ 12 จขกท.เขียนเรียบเรียงความรู้สึกได้ตรงกับใจทุกประการค่ะ แอมป์เป็นคนที่ทำให้คนรักจากข้างในจริงๆ รักและเชียร์คนมีฝันและความมุ่งมั่นค่ะ จากคุณ : สีรุ้งทอแสงสดใส เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 00:06:44

ความคิดเห็นที่ 13 สิ่งที่งดงามที่สุดของแอมป์คือความมานะพยายามครับ บทความนี้เขียนได้ดีมากๆครับ จากคุณ : นายเบียร์ เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 00:44:30

ความคิดเห็นที่ 14 เคยคิดว่าอยากให้ขึ้นแนะนำ แต่คงไม่ได้เพราะอยู่ในห้องเดอะดาว ชอบวิธีการเขียนของอาจารย์มาก และก็ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่นำมาให้อ่านอีกครั้ง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แอมป์ต่อไป ชอบหัวใจนายมาก จากคุณ : มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 00:44:45

ความคิดเห็นที่ 15 ชัยชนะของ แอมป์ คือ การเอาชนะตัวเอง ค่ะ การเป็นเดอะสตาร์หรือไม่ ไม่สำคัญ แต่เมื่อล้ม แล้วลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง แบบสง่างาม คือ ความสวยงาม ของผู้ชายคนนี้ค่ะ จากคุณ : แสงแดดอุ่น...ในลมหนาว เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 01:29:04

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบน้องแอมป์มาก เป็นกำลังใจให้ค่ะ โหลดเพลงภวังค์มาเรียบร้อยแล้ว จากคุณ : สาวพิจิก เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 09:47:45

ความคิดเห็นที่ 17 บทความยาวแต่เขียนได้น่าอ่านมากค่ะ ตรงใจทุกอย่าง  นับถือในความพยายามและตั้งใจของเด็กคนนี้ ฝันของเขายิ่งใหญ่จนเราสัมผัสได้และอยากเข้าไปมีส่วนในการผลักดันให้ฝันนั้นเป็นจริง จุดสูงสุดของการแข่งขัน ไม่ใช่จุดสูงสุดของชีวิต แอมป์คงไม่หยุดความฝันเพียงแค่นี้  ขออวยพรให้ประสบความสำเร็จในทุก ๆ ด้านของชีวิต จะสนับสนุน ๆ ทุก ๆ ผลงานของคนคุณภาพคนนี้ จากคุณ : ข้าวโพดเทียน เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 16:41:31

ความคิดเห็นที่ 18 ดีใจที่ทู้นี้ติดกระทู้แนะนำค่ะ ปลื้มใจกับผู้ชายคนนี้มากที่สุด ไม่รู้สึกเสียใจเลยที่เลือกเชียร์แอมป์ และไม่อายที่จะต้องบอกใครว่าเราเชียร์คนคนนี้ค่ะ แอมป์มีความสามารถ มีเสน่ห์ในแบบเฉพาะตัว น่ารักในแบบที่แอมป์เป็น แอมป์เป็นคนที่ดี เก่งและมีคุณภาพ มีความมุ่งมั่นอย่างหาอยากที่สุด มีความกล้าที่จะยืนหยัดเพื่อสู้กับความล้มเหลว แอมป์เก่งค่ะ เรารักคุณเพราะคุณไม่ใช่แค่นักร้องทั่วไป แต่คุณคือศิลปินที่มีดีมากกว่าเสียง คุณคือคนดี ขอให้มีวินัยและความพยายามแบบนี้เสมอนะคะ ชาววินแอมป์ซัพพอร์ตคุณอยู่ค่ะ ^^ จากคุณ : Pondpy_Soul เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 16:54:18

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ เหล่านี้ครับ แอมป์คือศิลปินคุณภาพตัวจริง มีความสุขทุกครั้งที่ฟังเสียงน้องแอมป์ จากคุณ : ok_1401_AF เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 16:56:27

ความคิดเห็นที่ 20 ดันทู้นี้สุดตัวค่ะ อยากให้เป็นทู้แนะนำให้คนอื่นได้อ่านกัน ^^ จากคุณ : Pondpy_Soul เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 16:56:52

ความคิดเห็นที่ 21 วิเคราะห์ได้ดีครับ http://www.pantip.com/cafe/isolate/topic/M10500107/M10500107.html จากคุณ : โชติช่วงชัชวาล เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 18:06:52

ความคิดเห็นที่ 22 บทความเจิดมากกกกกกกกกกกกกกกก น้องแอมป์กลายตัวแทนของความมุ่งมั่น ผู้ไม่ยอมแพ้ เป็นไอดอลของคนรุ่นใหม่ไปแล้ว โลดเเล่นต่อไปในวงการนะน้อง จากคุณ : kathyfears เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 18:12:46

ความคิดเห็นที่ 23 การที่แอมป์ทำให้ใคร ๆ หลายคนหลงรักเขาได้ ไม่ใช่แค่เพียงเสียงร้องเท่านั้น แต่มันเกิดจากคำพูด ความคิด บุคลิกลักษณะ การกระทำหลายอย่างมารวมกัน สำหรับเราแล้วเราชอบหลาย ๆ อย่างที่รวมเป็นตัวแอมป์ เขาอาจไม่ใช่นักร้องที่เสียงดีที่สุดในเมืองไทย ไม่ใช่คนหน้าตาดีที่สุด แต่อยากบอกว่าจิตใจเขาดีงามยิ่งนัก แอมป์คือ The Star 7 ของปีนี้จริง ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้แอมป์ตลอดไปนะคะ ^ ^ จากคุณ : [wat]13 เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 18:26:45

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นการวิเคราะห์ทางวิชาการที่น่าสนใจมากครับ แอมป์ก็เป็นผู้เข้าแข่งขันคนหนึ่งที่น่าสนใจ และเป็นคนที่มีความสามารถมาก ถ้ามีอะไรอยากจะพูดถึงน้องแอมป์ได้ ก็อยากจะบอกว่าแอมป์ก็ไม่ต้องกดดันตัวเองไปหรอกครับ ว่าทำไมตัวเองทำโชว์ได้ดี มีความสามารถ แต่ไม่ได้เป็นเดอะสตาร์ เพราะถ้าน้องมีความสามารถ ในระยะยาว น้องสามารถยืนหยัดอยู่ได้อย่างไม่อายใครครับ วงการบันเทิงจะว่าไปก็เข้าใจยากครับ เราไม่มีทางคาดเดาผลลัพธ์ได้ว่า สิ่งที่เสนอออกไปคนดูจะชอบหรือเปล่า พูดง่ายๆก็ืคือ ไม่เหมือนการทำข้อสอบครับ ในการทำข้อสอบ ถ้าเราอ่านหนังสือมาเยอะ เตรียมตัวมาดี ทำข้อสอบถูกเยอะ เราก็สอบได้ แต่การทำงานบันเทิงไม่ใช่อย่างนั้น จะเห็นว่าหลายๆครั้งที่เราตั้งใจทำงานดีๆอย่างงานเพลงหรืิละครบางเรื่องที่ทำได้ดีมาก แต่เรตติ้งได้น้อยก็ยังมีให้เห็นอยู่บ่อยๆ ทุกอย่างไม่ได้เป็นสเต็ป 1 2 3 เหมือนการทำข้อสอบ เพราะมันขึ้นอยู่กับปัจจัยอีกหลายๆอย่างมาก อาจจะคล้ายๆกับคำพูดที่ว่า ศิลปะไม่มีถูกผิด มันขึ้นอยู่กับความรู้สึกที่คนมีต่องานชิ้นนั้นๆครับ ส่วนเรื่องแอร์ไทม์ของแอมป์ที่มีเสียงบ่นเล็กๆว่ามีน้อยมาก ผมอยากจะมองอย่างนี้ครับ เดอะสตาร์ก็เป็นรายการหนึ่ง ที่มีเสต็ปการทำงานเหมือนรายการทั่วๆไป ก็คือนำเสนอในสิ่งที่คนดูอยากดูครับ ผมคิดว่า การที่เค้าจะให้ใครออกอากาศมากน้อย ไม่เกี่ยวกับการที่ทางรายการชอบน้องคนนั้นคนนี้มากกว่า แต่เค้าต้องนำเสนอสิ่งที่คนส่วนมากอยากจะดูครับ เพราะมันเป็นผลต่อรายได้หรือสปอนเซอร์ที่จะเข้ามาด้วย ทั้งนี้อาจขึ้นอยู่กับ market research ที่นำมาเป็นแนวทางในการทำรายการ แอร์ไทม์มากน้อยไม่สำคัญ ขึ้นอยู่กับว่าช่วงเวลาที่ออกอากาศนั้น คุณทำให้คนสนใจได้มากน้อยแค่ไหน บางครั้งแอร์ไทม์แค่ 5 วินาที อาจจะเป็นจุดสนใจระดับทอล์คออฟเดอะทาวน์ก็มี ปล.1ทั้งหมดเป็นความคิดส่วนตัวครับ พูดกันตรงๆคงไม่ว่ากันนะครับ ปล.2 ชอบแอมป์ week ละครเวทีมากครับ 'คนละภพ'ของแอมป์นี่เป็นอะไรที่ใช่มากๆ แอบอยากเห็นแอมป์เล่นละครเวทีบ้าง ขอซักเรื่องได้มั้ยครับ คุณบอย จากคุณ : scorehunt เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 18:31:47

ความคิดเห็นที่ 25 โดยก็ส่วนตัวชื่นชมในความพยายามของเด็กคนนี้ เพราะเคยเห็นไป audition อีกรายการด้วย แต่ถ้าเค้าจะเอาดีด้านนี้จริงๆ โดยเป็นคนเบื้องหน้าไม่ใช่เบื่องหลัง นอกเหนือจากสาขาที่เรียนอยู่ซึ่งจริงๆมันก็ดีอยู่แล้วและอาจจะดีกว่าอาชีพบันเทิงซะอีก โดยส่วนตัวก็คิดว่าเรื่องร้องยังต้องพัฒนาต่อไป ตอนนี้ร้องพอได้ แต่มันก็ยังไม่ถึงกับน่าประทับใจ อย่างที่สองบุคลิกของแอมป์ตอนนี้ เหมือนเด็กเรียน เรียบร้อย ไม่มีอะไรไม่ดี แต่ก็ไม่มีอะไรที่เป็นบุคลิกดึงดูดคน และก็คงต้องไปคิดว่าจะร้องเพลงแบบไหนเอาอะไรเป็นจุดขายได้จริงๆ ถ้าแอมป์อยากจะเดินทางไปสายนี้จริงๆ ก็คิดว่าต้องอุดรอยรั่วพวกนี้นะ แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 54 19:54:10 จากคุณ : CharlesRiver เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 19:52:22

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่ตรงกันว่าบทวิเคราะห์นี้ เป็นบทวิเคราะห์ที่ดีมากจนได้ รับการโหวตให้เป็นกระทู้แนะนำ และขอนำเสนออีกหลายๆมุมมองที่ได้แสดงความเห็น ไว้แล้ว ขออนุญาตทุกๆท่านด้วยนะคะ จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:43:15

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านได้แค่บทนำ ก็น้ำตาซึมแล้วค่ะ... TT_TT ถ้าชีวิตของเกิดมา มันเกิดเพียงครั้งเดียว ถ้าไม่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ตัวเองอยากทำ ก็ไม่รู้จะเกิดมาทำไม TT_TT ขอบคุณนะคะ (ไว้กลางคืนหนูจะมาอ่านต่อ) รักพี่แอมป์เต้าหู้เสมอนะคะ T_T จากคุณ : wwp92 (thaiezra)   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 16:49:36   ถูกใจ : AuntiAmp, นู๋ลูกหมีผิวขาวตัวอ้วน จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:45:55

ความคิดเห็นที่ 28 เขียนได้ดีมากครับ และก็รู้สึกตามแบบนั้นจริงๆ จากคุณ : ผ่านมา (rammessist)     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:03:24 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:46:24

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากนะคะ สำหรับบทความที่กินใจบทนี้ เนื้อความไม่ยาวเกินความสามารถและความน่าชื่นชมของเด็กผู้ชายคนนี้แม้แต่น้อยเลยค่ะ แอมป์ได้รับโอกาสที่จะทำตามความฝันของตนเองไปแล้วพร้อมกันเส้นทางสายฝันที่ได้เริ่มต้นขึ้น เชื่อมั่นเหลือเกินว่าแอมป์คงจะโลดแล่นต่อไปบนเส้นทางสายฝันนี้ได้อย่างงดงามแน่นอน ถึงแม้มันอาจจะต้องมีสะดุดไปบ้างในบางครั้ง แต่เชื่อแน่นอนค่ะว่า แอมป์คงจะสามารถลุกขึ้นมายืนได้อย่างสง่าผ่าเผยในทุกๆ ครั้งแน่นอน จากคุณ : coolcat   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:05:13 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:46:55

ความคิดเห็นที่ 30 อาจารย์เขียนดีมากค่ะ ขอบคุณค่ะ สำหรับน้องแอมป์ "ที่ 3 บนเวที พี่ไม่มายด์ เพราะที่ 1 ในใจพี่ให้น้องคนเดียวจ๊ะ" ^ ^ จากคุณ : ด.ญ.ปราง   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:07:44   ถูกใจ : thernantan จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:47:26

ความคิดเห็นที่ 31 ยาวจริง ๆ อ่านคร่าว ๆ เดอะสตาร์ปีนึงที่เข้ารอบกันมา 8 คน ก็แข่งขันกันแค่ 8 คน แต่พอจบเดอะสตาร์ ข้างนอกแข่งกับอีกไม่รู้กี่ร้อยกี่พัน เดลี่สัปดาห์นี้คงได้เห็นแอมป์และเพื่อน ๆ ที่ออกไปแล้วมาบ่อย ๆ แน่ ๆ เจอกันวันอาทิตย์เด้อ ทุกคน อยากให้ถึงวันประกาศผลเร็ว ๆ อยากดูคอนปิด จากคุณ : FeelingGood   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:08:12 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:48:14

ความคิดเห็นที่ 32 ได้อ่านบทความของคุณ buenos อย่างตั้งใจในทุกประโยคและทุกคำ เห็นด้วยในทุก ๆ เรื่องที่กล่าวถึง โดยเฉพาะสาเหตุที่แอมป์ไม่ได้เข้าเป็น 2 คนสุดท้ายเนื่องจากการเริ่มต้นที่แอร์ไทม์น้อยและเปิดตัวช้าในขณะที่คนอื่นมีฐานแฟนคลับแน่นหนาก่อนเข้าบ้าน ขอบคุณสำหรับบทความเชิงวิเคราะห์สำหรับแอมป์ ผู้ชายมีฝันคนนี้นะคะ จะรออ่านบทความอื่น ๆ ของคุณอีกค่ะ จากคุณ : ข้าวโพดเทียน (ข้าวโพดเทียน)   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:17:24 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:48:39

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านจบแล้วค่ะ เขียนได้ดีมากๆเลยค่ะ ชอบวิธีการเขียนของจขกท.มาก อยากจะบอกว่า ไม่ผิดหวังไม่เสียใจที่เชียร์คนๆนี้เลยค่ะ จากคุณ : horokeu   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:20:15 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:49:09

ความคิดเห็นที่ 34 เขียนบทความได้สุดยอดมากๆๆครับ จากคุณ : supoch_noi     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:21:14 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:49:36

ความคิดเห็นที่ 35 ถึงบทความจะยาวมากๆ แต่ก็ดีมากๆเช่นกันค่ะ วิจารณ์แบบสร้างสรรค์ มีเหตุมีผลแม้จะเป็นทางการหน่อยแต่ก็เข้าใจได้ไม่ยากเลย เป็นบทความวิจารณ์ด้านบันเทิงที่แฝงความรู้ด้านรัฐศาสตร์แบบเข้าใจง่ายๆด้วย ชอบมากๆค่ะ เห็นด้วยทุกประการเลยค่ะ ถึงพี่แอมป์จะไม่ได้เป็นเดอะ สตาร์ แต่พี่แอมป์ก็มีความสามารถ มีหลายสิ่งที่น่าประทับใจ และสามารถเป็นตัวอย่างที่ดีๆให้กับเราและเยาวชนได้ อยากบอกว่าดีใจเหลือเกินที่พี่แอมป์มีความฝันและไม่ละทิ้งความฝันนั้น ดีใจที่พี่แอมป์พยายามและเดินได้มาถึง ณ จุดๆนี้ เราประทับใจ ซาบซึ้งกับพี่แอมป์มากๆ ไม่เสียใจเลยที่ได้เชียร์ผู้ชายคนนี้  และจะคอยติดตามผลงานของพี่แอมป์ต่อไปนะคะ จะอุดหนุนอัลบั้มของพี่แอมป์แน่ๆ   แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 21:43:06 จากคุณ : chanying~     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:21:54 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:50:08

ความคิดเห็นที่ 36 ขอกด like ให้กับบทความนี้สัก 100 ครั้ง ขอบคุณที่สนับสนุนและเห็นคุณค่าของแอมป์ แอมป์คือคนที่มีคุณภาพของสังคมจริงๆ ค่ะ จากคุณ : White Choc Cheezz   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:25:43 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:50:37

ความคิดเห็นที่ 37 ได้อ่านบทความเชิงวิเคราะห์เกี่ยวกับแอมป์ของคุณ bueno แล้ว เห็นด้วยทุกประการเลยค่ะ โดยเฉพาะการวิเคราะห์เรื่องที่แอมป์ไม่ได้ไปต่อ 2 คนสุดท้าย สาเหตุมาจากการเริ่มต้นที่แอร์ไทม์น้อย ความสนใจของคนที่จะเชียร์ยังไม่เกิดเท่ากับคนอื่นที่มีเรื่องราวที่มาที่ไปน่าสนใจกว่าและทำให้มีฐานฟค มากมายก่อนเข้าแข่งขัน และกว่าจะออกตัวได้ก็เข้าไปประมาณสับดาห์ที่ 4 ที่ 5 นับว่าช้ากว่าคนอื่นหลายช่วงตัว ถึงยังไงก็ยังไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับผู้ชายมีฝันที่ชัดเจนอย่างแอมป์ ขอบคุณที่สละเวลามาวิเคราะห์เรื่องราวการแข่งขันของรายการเดอะสตาร์ 7 ของน้องแอมป์ให้พวกเราอ่านกัน จะรออ่านบทความอื่น ๆ ของคุณนะคะ จากคุณ : ข้าวโพดเทียน   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:31:19 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:51:28

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านจนจบ...ครบถ้วนและชัดเจนดีครับ ดีใจที่ได้อ่านบทความจากคุณอีกนะครับ จำได้ว่าเคยอ่านสมัยเอเอฟ^^ จากคุณ : rereal   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:44:05 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:51:53

ความคิดเห็นที่ 39 บางทีเราก็ไม่เข้าใจกับการเขียนของจขกท.อาจเพราะคำศัพท์ต่างๆ แต่สิ่งที่เราเข้าใจคือเราขอบคุณจขกท.ที่เป้นส่วนหนึ่ง ที่เชื่อมั่นและชื่นชมในตัวของแอมป์ ขอบคุณจริงๆค่ะ เหนือสิ่งอื่นใด แฟนคลับแอมป์อย่างเราคนนี้ มีความสุขมากที่สุดที่จะได้เห็นรอยยิ้มของแอมป์ ประกาศผลเมื่อคืน เหมือนเรารู้สึกเจ็บจุกไปหมดนะคะ แต่พอเช้ามาเห็นแอมป์ยิ้มเฮฮาร่าเริง ไอ้อาการเจ็บพวกนั้นมันหายไปหมดเลยล่ะค่ะ อย่างนี้เรียกว่าแอมป์ไม่ใช่คนวิเศษ แต่คงจะเป็นยาวิเศษ เป็นสิ่งวิเศษและมหัศจรรย์ที่สุดเลยล่ะค่ะ ชาววินแอมป์รักแอมป์ >< จากคุณ : Pondpy_Soul   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:46:34 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:52:21

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณสำหรับบทความวิเคราะ์ห์ดี ๆ ค่ะ แต่อยากบอกว่าอ่านแล้วกลั้นน้ำตาไม่ได้ค่ะ เป็นบทวิเคราะที่สร้างกำลังใจมาก หลังจากเมื่อคืนร้องไ้ห้หน้าจอทีวี และนอนไม่หลับเลยค่ะ อยากบอกว่าทุกข้อความตรงความรู้สึกมากจริง ๆ ตรงใจมากเรื่องลายมือน้องแอมป์ เพราะเป็นเรื่องหนึ่งที่จับตาดูน้องเหมือนกัน ไม่เสียใจเลยกับการเชียร์แอมป์ แอมป์ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย แต่เสียใจที่ไม่สามารถพาน้องไปได้อีกก้าว... รักทุกความคิด ทุกคำพูด ทุกการแสดงออกของแอมป์ เขามีดีที่ดีมาจากข้างใน แล้วส่งผ่านมาให้สัมผัสได้ค่ะ รักแอมป์จริง ๆ แอมป์ไม่ชนะในเวทีเดอะสตาร์ แต่แอมป์ชนะใจค่ะ จากคุณ : one-vote   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 17:57:07 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:52:53

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณสำหรับบทวิเคราะห์สร้างสรรค์ดีๆของคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ :) ไม่สั้นเกินไป ไม่ยาวเกินไป อ่านแล้วกระชับ และเป็นมุมมองที่ดีมากๆค่ะ ชอบวิธีการเขียนมาก อาจจะดูเป็นทางการไปสักหน่อย แต่ก็เข้าใจได้ไม่ยาก^^ รู้สึกภูมิใจในตัวพี่แอมป์มากๆค่ะ ยอมรับว่าตอนแรกที่หันมามองพี่แอมป์ก็เพราะว่าเห็นเป็นพี่น้องเลือดสีชมพูเหมือนกัน แล้วก็ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ :) เพลงแสนล้านนาทีของพี่แอมป์ ตรึงให้เราอยู่เคียงข้างกับพี่แอมป์มาจนถึงทุกวันนี้ เป็นกำลังใจให้พี่แอมป์ค่า เพระพี่แอมป์ก็คือไอดอลในดวงใจคนหนึ่งนี่เอง :D จากคุณ : Die Kaiserin*     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 18:24:47 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:53:21

ความคิดเห็นที่ 42 เราเป็นคนนึง ที่เรียกได้ว่า ไม่คิดจะเชียร์ใครพิเศษ ดูเพื่อความบันเทิง แต่แอมป์ สู้อย่างหนัก มากพอที่จะเรียกคะแนนโหวตจากเรา เพราะอยากเห็นผู้ชายคนนี้ได้ไปต่อ เมื่อแอร์ไทม์ แอมป์มากขึ้น คุณภาพ ความสามารถของแอมป์ถูกปล่อยมา จนเราขอก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง ที่จะผลักดันเด็กคนนี้ ให้ไปไกลที่สุด เท่าที่จะไปได้ แพ้หัวใจผู้ชายคนนี้ จริงๆ จากคุณ : แสงแดดอุ่น...ในลมหนาว   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 18:27:14 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:53:58

ความคิดเห็นที่ 43 สุดยอด อ่านมาจนจบด้วยความพยายาม ขอชื่นชมว่าเป็น constructive comment มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ จากคุณ : นางสาวกอระบัว   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 18:32:49 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:54:30

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นบทความที่วิจารณ์แบบสร้างสรรค์ มีเหตุมีผล ครับ การไม่ได้ไปต่อเป็น 2 คนสุดท้าย ส่วนหนึ่งมาจากแอร์ไทม์ที่น้อยนิดและแทบจะไม่มีใครรู้จักแอมป์เลย ในช่วงแรก ไม่รู้ว่าเป็นใคร มาจากไหน ทำอะไรได้บ้าง ต้องดันตัวเองผ่านเข้ามาในแต่ละวีค เพราะความสามารถที่มีเข้าสู้จริง ๆ พอความสามารถ ศักยภาพที่มี เริ่มเปล่งประกายออกมา คนที่ยังไม่ได้ตัดสินใจเชียร์ หรือ อาจจะลังเลอยู่ ก็เริ่มห้นมาสนใจ พอความสามารถที่มีอยู่ มันชัดเจนมากขึ้น จากนั้นแหละครับ คนเหล่านั้นถึงเริ่มเข้ามาเชียร์และ โหวต อย่างเต็มที่ เพราะฉะนั้น ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมฐาน FC แอมป์ถึงน้อยและคะแนนน้อง ระหว่างสัปดาห์ น้อย มาก ๆ เพราะผู้เข้าแข่งขันรายอื่น ๆ เค้าก็สร้างฐาน FC และขยายไปในวงกว้างกว่าแอมป์ไปหลายช่วงตัวแล้วครับ แอมป์เข้ามาได้ถึง 3 คนสุดท้าย เพราะความสามารถของตัวเองจริง ๆ จึงไม่แปลกใจเลยที่ทำไมเมื่อแอมป์ไม่ได้ไปต่อ ถึงมีคนเสียใจและเสียดายมาก เพราะ ทุกคนเค้ามองเห็นศักยภาพและความสามารถที่มีของแอมป์นั่นเอง จากคุณ : F.Fay   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 18:43:20 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:55:22

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากค่ะ วิเคราะห์และแสดงความรู้สึกได้แบบมีเหตุผลและมีความรู้จริง ๆ อดไม่ได้เลยที่จะต้องเข้ามาขอบคุณค่ะ คิดคล้าย ๆ กันหลายประเด็นทีเดียว อ่านแล้วคลายความเศร้าไปได้เยอะมากจริง ๆ ต้องช่วยกันสนับสนุนแอมป์ต่อไปค่ะ จากคุณ : [wat]13   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:12:10 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:56:01

ความคิดเห็นที่ 46 บทความบทนี้ ได้นำเสนอทุกเรื่องของผู้เข้าแข่งขันคนนี้ แอมป์ สิริพงศ์ ชูศักดิ์สกุลวิบูล ได้อย่างถ่องแท้ และผู้อ่านขอชื่นชม ผู้เขียนอย่างใจจิง ผู้เขียนอาจจะมองว่ายาวไปแต่ผู้อ่าน คิดว่ามันยังน้อยไปด้วยซ้ำถ้าเทียบกับสิ่งที่ผู้เข้าแข่งขันผู้นี้มี และอยากจะบอกว่าคุณสิริพงศ์ ชูศักดิ์สกุลวิบูล ว่า" คุณคือผู้ชนะอย่างแท้จริง "   จากคุณ : Prince_kung   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:12:20 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:56:40

ความคิดเห็นที่ 47 เขียนได้สุดยอดมากๆค่ะ จะดูแอมป์ร้องเพลงให้สนุกต้องดูแบบมีทักษะ ;D แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 19:18:04 จากคุณ : จิ้มเปรี้ยว   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:14:45 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:57:24

ความคิดเห็นที่ 48 คุณจขกท. เขียนเรียบเรียงออกมาเป็นคำพูดได้ดีมากเลยค่ะ ตรงกับที่ใจรู้สึกทุกประการ ชอบตรงที่บอกว่า  "ใครหลายๆ คนไม่เคยแม้แต่จะรู้ว่าฝันของตนคืออะไร ขณะที่ใครหลายๆ คนรู้ถึงความฝันของตนเอง แต่ก็ปล่อยทิ้งไว้ให้มันเป็นวิมานในอากาศ ขณะที่ใครหลายๆ คนพยายามไขว่คว้าสิ่งที่ไม่รู้จะเรียกว่าฝันได้หรือไม่" ตัวเองเป็นคนนึงที่ตอบตัวเองได้ไม่ชัดเจนว่าแล้วเกิดมาครั้งหนึ่ง สิ่งที่อยากทำที่สุดคืออะไร แต่แอมป์ชัดเจนกับความฝันของตัวเอง กล้าและซื่อสัตย์ต่อความฝัน แม้จะเคยผิดหวังและพลาดไปหลายครั้งแต่ก็กลับขึ้นสู้ เห็นด้วยกับพี่โจ้ว่า แอมป์คุณคือนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ หัวใจที่สู้ของแอมป์มันเยี่ยมยอดจริงๆ ที่สามในเวที ไม่ใช่ผู้แพ้ แต่เป็นผู้ชนะทั้งความฝันของตัวเอง และชนะหัวใจของใครหลายๆคนไปมากมาย เวทีเดอะสตาร์แค่ประตูเปิดทาง แต่ต่อจากนี้คือบันไดแต่ละขั้นที่จะก้าวไปสู่ฝันที่แท้จริงของแอมป์ ขอให้แอมป์โชคดีกับเส้นทางนี้จริงๆ จากคุณ : สีรุ้งทอแสงสดใส   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:26:34 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 21:58:34

ความคิดเห็นที่ 49 หน้าที่คนเชียร์แอมป์คือช่วยกันสนับสนุน ให้แอมป์ได้สานฝันตัวเองต่อไป เราว่ากระทู้นี้ตอบเกือบทุกสิ่งที่เราจะพูด และเจ้าของกระทู้เขาก็บอกแล้วว่าเชียร์แอมป์ อยากให้กระทู้นี้เป็นกระทู้ดี ๆ ของแอมป์นะคะ จากคุณ : [wat]13   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:37:52   ถูกใจ : kasuhah จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:00:38

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณอาจารย์ค่ะ ปีนี้หนูหยุดโหวตแล้วค่ะ จากคุณ : ขาจร (อะแฮ่ม)   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:48:37   ถูกใจ : นางในฮาเร็ม จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:01:08

ความคิดเห็นที่ 51 ขอเข้ามาเป็นอีกหนึ่งเสียงที่แสดงความชื่นชมในความเป็นแอมป์ค่ะ คนเก่ง คนมีความสามารถ แม้จะยังไม่ที่สุด แต่น้องแอมป์ยังมีโอกาสพัฒนาตัวเองได้อีก ดีใจและปลื้มใจที่แอมป์ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่พี่เพชร "รัก" จากคุณ : papa_2712   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:52:08 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:01:40

ความคิดเห็นที่ 52 ขอขอบคุณ จขกท.ที่มีความตั้งใจเขียนเพื่อสร้างสรรค์ขณะเดียวกันก็ให้กำลังทั้งน้องแอมป์และ FC ทำให้รู้ได้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้..สุดยอดจริงๆค่ะ เพราะเขาทำให้คนหลายคนเปลี่ยนพฤติกรรมการเป็นเพียงผู้ชม และเข้ามารักเขาได้อย่างไม่รู้ตัว ตัวเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นอย่างที่ จขกท. บอกทุกประการ  และเห็นด้วยมากๆ เคยคิดจะเขียนวิเคราะห์ยาวๆเหมือนกัน  แต่คิดว่าคงไม่มีใครมาอ่าน...ซึ่งผิดคาดเลยค่ะ คนที่รักแอมป์อยากอ่านทุกอย่างที่เกียวกับคนที่เขาชื่นชม อ่านแล้วอิ่ม  เขียนอีกก็จะอ่านอีกค่ะ สิงห์ดำ28 ค่ะ จากคุณ : AuntiAmp   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 19:59:08 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:02:50

ความคิดเห็นที่ 53 แนะนำให้ดูคลิปตอนประกาศ 2 คนสุดท้าย ..ที่แอมป์กราบพ่อแม่บนเวที ฟังที่พ่อเค้าพูด แอมป์น้ำตาจะไหล ภาพพ่อแม่ลูกกอดกัน หอมกันด้วยความรัก บางคนพูดไม่เก่ง แสดงออกได้ไม่มาก ต้องมองด้วยหัวใจค่ะ จากคุณ : แสงแดดอุ่น...ในลมหนาว   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:05:50   ถูกใจ : MisterBaow จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:04:44

ความคิดเห็นที่ 54 เข้ามาบอกว่าเห็นด้วยอย่างมากค่ะ กับทุกความคิดเห็น และ ทุกบทวิเคราะห์ และดีใจที่ได้มีโอกาสอ่านกระทู้ดีๆ แบบนี้ ขอบคุณนะคะที่สละเวลาเขียนบทความดีๆ ให้อ่านกันค่ะ จากคุณ : stories of MOD   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:21:03 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:05:27

ความคิดเห็นที่ 55 ปั่นกระทู้หรือยังไงครับ ผมงง จากคุณ : scorehunt เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:05:50

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่เขียนบทวิเคราะห์ได้กินใจมากค่ะ จากคุณ : billabuzz     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:32:25 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:05:57

ความคิดเห็นที่ 57 *55 เปล่าค่ะ แต่อยากเอาออกมาให้อ่านกันค่ะ ความเห็นเหล่านี้มันอยู่ในลิงค์ของอาจารย์น่ะค่ะ บางคนอาจจะยังไม่เห็นกันค่ะ จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:08:41

ความคิดเห็นที่ 58 ขอบคุณมากค่ะ เขียนดีมากเลยค่ะ จากคุณ : priscella1   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:43:18 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:09:18

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบพระคุณอาจารย์มากเลยครับ ที่เมตตาน้องแอมป์ และถ้าหากทราบอีกว่าอาจารย์มีลูกศิษย์อย่างแอมป์ด้วยล่ะก็ อาจารย์เป็นอาจารย์ที่น่ายินดีจริง ๆ ครับที่มีลูกศิษย์ที่ฉลาดและใฝ่รู้เช่นน้องแอมป์ น้องเป็นเด็กดีมากทั้งอีคิวและไอคิว สังเกตจากการกลั่นกรองคำพูดก่อนที่จะพูดออกมานั้น สมแล้วกับเด็ก ฬ แห่งจามจุรี ปล. โดยส่วนตัวนะครับ ผมชอบภาษาการเขียนของอาจารย์มาก มันดูเป็นภาษาไทยในสมัยเก่าก่อนที่มันยังน่าฟัง น่าเขียน มันคือยุคของเราครับ แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 20:55:47 จากคุณ : Musiclism     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:50:46   ถูกใจ : mox-sia, เพลินวาน จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:09:57

ความคิดเห็นที่ 60 สำหรับเรา สิ่งที่อาจารย์พิมพ์มาทั้งหมด เราสัมผัสได้ค่ะ ว่าเป็นความจริง . ถึงจะอวย ก็อวยกันจากความเป็นจริง   วันนี้มีเรียนตั้งแต่ 8 โมงเช้า พอเดินเข้าคลาส หัวข้อสนทนาของทุกคน คือเรื่องอะไรรู้มั้ยคะ ? ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ประโยคที่แอมป์พูดบนเวทีเมื่อวาน เป็นประโยคที่กินใจที่สุด จนบางคนถึงกับเสียน้ำตา... ยอมรับค่ะ แอมป์ไม่ใช่คนพูดเก่งเหมือนนักจัดรายการ ไม่พูดจาคล่องแคล่ว เป็นมืออาชีพ ถ้าคุณเคยอ่านสิ่งที่เพื่อนๆสมัยมัธยมเขียนถึงแอมป์ คุณจะรู้ว่า... เขาก็เป็นอีกคนหนึ่งที่พูดเก่ง เพียงแต่ไม่ได้พูดเป็นอาชีพ เป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่งที่ช่างเจรจา การพูดแบบเป็นทางการ ต่อหน้าประชาชนคนดูมากมาย โดยปราศจากความตื่นเต้น มันไม่ใช่เรื่องง่าย สำหรับเรา ในมินิคอน ... การพูดตะกุกตะกัก เว้นช่องไฟงงๆ ไม่ได้เป็นมาจากสคริปทั้งหมด แต่มันเป็นธรรมชาิติการพูดของคนๆนี้ เคยพูดไว้กระทู้ไหนซักกระทู้ว่า เห็นแอมป์ฺดีเลย์ เป็นตัวของตัวแอมป์ ยังดีกว่า ท่องสคริปมา แล้วพูดปรื๊ดๆ เพราะแบบนั้นมันไม่ต่างอะไรจาก การตั้งโปรแกรมมาให้ทำ แต่ไม่เคยทำให้คนดูสัมผัสได้ 'ด้วยใจ' แอมป์ฺพิสูจน์ให้เราเห็นแล้ว ว่าสิ่งที่เ้ขาพูด ทุกคำ ทุกประโยค มันเข้าไปในใจคนดูมากแค่ไหน เพราะเขา้เลือกที่จะพูดในแบบที่ ลดช่องว่างระหว่างตัวเองกับคนดูให้มากที่สุด ซึ่งแอมป์ก็ทำได้ดี 'ไม่เคยอายที่ใครจะพูดว่า หน้าอย่างนี้เหรอ ? ไม่เคยอายที่จะมีคนกังขาว่า สมควร เหมาะสมแล้วเหรอ ? แต่เขาจะอายที่สุด หากเขาไม่เลือกที่จะยืนอยู่บนเวทีนี้....' 'เกิดมาชีวิตหนึ่ง ถ้ามีความฝัน มีสิ่งที่อยากทำ แต่กลับไม่ได้ทำมัน ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดมาทำไม ?' ยังจำตอนที่แอมป์พูดได้ ทั้งสองครั้ง คุณจะสัมผัสได้ถึงแววตา น้ำเสียงของเขา ตาใสๆ และเสียงสั่นๆ เขาพูดออกมาด้วยใจจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น ภาพที่แอมป์ก้มลงกราบบุพการีี ผู้ให้โอกาสให้เขาได้ทำตามความฝันเมื่อวาน ยังเป็นภาำพที่ให้ความประทับใจเรามากจริงๆ บอกให้คนอื่นหยุดอวย คุณเองก็น่าจะบอกตัวเองให้เปิดใจบ้างนะคะ ... แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 20:57:02 จากคุณ : โลมาลาปิซ.     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 20:55:00   ถูกใจ : papa_2712, สีรุ้งทอแสงสดใส, rammessist, ladonna, มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:10:41

ความคิดเห็นที่ 61 ขอบคุณ จขกท มากค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 21:07:19 จากคุณ : เขียด ลิงบ้า คางคกน้อย     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:05:55 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:11:09

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณจขกท.มากค่ะ เขียนได้ตรงใจและโดนใจมากค่ะ และทั้งหมดคือเหตุผลเลือกที่ จะเชียร์และโหวตแอมป์ตั้งแต่วีคแรก และติดตามเค้าจนกระทั่งพูดได้ว่าหลงรัก สิ่งเล็กๆ ที่จขกท.พูดถึง ก็ไม่คลาดสายตาจากคนที่รักแอมป์เหมือนกัน เรื่องตัวหนังสือก็เคยได้ เขียนถึงเค้า และอีกหลายๆเรื่อง น้องแอมป์งดงามมากค่ะ นอกจากเสียงร้องคุณภาพ ที่พี่โจ้กล้าพูดได้ว่า คุณคือคนร้องเพลงที่เพราะที่สุดในประเทศไทยคนหนึ่ง ในมุมอื่นๆ น้องแอมป์ยิ่งทำให้หลงรักมากขึ้นค่ะ เค้าควรค่าแก่การยกย่องและนับถือมากค่ะ จากคุณ : Kacho     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:10:00 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:11:35

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณ buenos มากค่ะสำหรับบทความดีๆ แบบนี้ จากคุณ : ไอศรีมรสรัมเรซิ่น   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:21:52 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:12:09

ความคิดเห็นที่ 64 เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : Pooham-Mink   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 21:35:27 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:12:33

ความคิดเห็นที่ 65 ทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมา เป็นส่วนประกอบสำคัญที่ทำให้เรา เข้าใจ รู้จักผู้ชายมีฝันคนนี้ ขอบคุณสำหรับการวิเคราะห์เกี่ยวกับแอมป์ค่ะ จากคุณ : happystay     เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 22:33:03 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:13:03

ความคิดเห็นที่ 66 เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ผมก็ชอบแอมป์ ตรงที่มีความพยายามสูงมากรอบแรก ๆ ยังไม่ค่อยประทับใจเท่าไร เห็นด้วยกับ พี่เพชรที่บอกว่าอยากให้ปล่อยอารมณ์ มากกว่านี้ แถม ตอนซ้อมผมว่าเขาทำได้ไม่ค่อยดี แต่เวลาแสดงนี่สุดยอด แถมดีขึ้นเรื่อย ๆ ทุกสัปดาห์ แถมมีวลีเด็ด ๆ โดนใจ จัง ๆ เลย ชอบที่สุดครับ จากคุณ : ยอดชายนายพัน   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 22:33:41 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:13:28

ความคิดเห็นที่ 67 เป็นกำลังใจให้คุณ Kacho ค่ะ สิ่งดี ๆ มีประโยชน์และเป็นตัวอย่างที่ดีอย่างนี้ ต้องถ่ายทอดให้ได้รับรู้กันนะคะ จากคุณ : ข้าวโพดเทียน เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:13:38

ความคิดเห็นที่ 68 ชอบระบบความคิดของเจ้าของกระทู้ และการตัดย่อหน้าบ่อยๆ ทำให้อ่านง่าย เห็นด้วยทุกข้อจริงๆ จากคุณ : nextor (nextor)   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 22:47:59 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:13:55

ความคิดเห็นที่ 69 *67 ขอบคุณค่ะ ยินดีค่ะ และให้เครดิตอาจารย์ด้วยค่ะ หลายๆความเห็นนั้นชื่นชมและชอบการเขียนของอาจารย์ค่ะ จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:15:22

ความคิดเห็นที่ 70 บทความของคุณดูเหมือนไม่น่าอ่าน ไม่น่าสนใจ ยาวเกินไปหรือปล่าวคงน่าเบื่อ??? ...เหมือนที่หลายๆคนมอง"แอมป์"ครั้งแรก! แต่พอลองอ่านแล้วกลับกลายเป็น"บทความที่ดูมีคุณค่า น่าติดตาม แฝงด้วยแง่คิดดีๆมากมาย" พออ่านจบ อ้าวจบซะแล้ว! ...เหมือน "แอมป์" กับ "เส้นทางบนเดอะสตาร์ 7" ใครๆอาจมองว่า เค้ามาไกลเกินพอแล้ว แต่สำหรับเรา ยังไม่พอ กำลังสนุก น่าติดตามตอนต่อไป กับระยะเวลาเพียง 7 สัปดาห์ เค้าสามารถพัฒนาตัวเองยิ่งขึ้นในทุกๆสัปดาห์ จนถึงมินิคอนครั้งแรกในชีวิต ที่เค้าพยายามดึงทั้งกึ๋นและความสามารถทั้งหมดออกมาใช้ ในขณะเดียวกันก็ย่อมได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดต่างๆที่เกิดขึ้น จนเราอดตื่นเต้นไม่ได้ อยากรู้ว่าเค้าจะใช้กึ๋นแก้ไขจุดด้อยของตัวเอง ในมินิคอนครั้งที่ 2 อย่างไร?? ...แต่น่าเสียดายถ้าเปรียบเป็นละคร กลับหักมุมจบแบบดราม่าแต่ประทับใจคนดูซะงั้น (เหมือนละครค่ายเอ็กแซ็กท์ สมัยก่อน ) แต่มันก็เป็นเพียงละครฉากนึงที่จบไปแล้ว.... ชีวิตจริง กับเส้นทางที่เค้าฝัน กำลังเริ่มต้นขึ้นต่างหาก และเราก็เชื่อว่าคนเก่ง มีความสามารถ มีความมุ่งมั่น และคิดดี อย่างแอมป์ สามารถ "ไปต่อ" และเติบโตบนเส้นทางที่ฝันได้อย่างงดงามแน่นอน โดยไม่ต้องพึ่ง "ปาฏิหาริย์"... ถึงแม้จะตัดสินใจเชียร์แอมป์เพียงเพราะประโยคเดียว "...ชีวิตเราเกิดมาเเค่ครั้งเดียว ถ้าไม่ได้ทำสิ่งที่ตัวเองฝันก็ไม่รู้จะ เกิดมาทำไม..." แต่วันนี้รู้สึกดีใจและภูมิใจมากๆที่เชียร์ "แอมป์ เดอะสตาร์"ค่ะ ปล.เป็นความเห็นส่วนตัว แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 54 23:30:02 จากคุณ : KopGirly   เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 23:27:39   ถูกใจ : สีรุ้งทอแสงสดใส, Kacho, supoch_noi จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:16:30

ความคิดเห็นที่ 71 มีคนบางคนที่เข้ามาในกระทู้นี้ อย่างไม่สร้างสรรค์ และผิด กาละเทศะ ดีใจ ที่  คนแบบนี้ ไม่ใช่แฟนคลับ น้องแอมป์ ที่แอมป์ มีน้อยกว่า ผู้แข่งขัน อีกสองคน ไม่ใช่ เสน่ห์ หรือ ออร่า ที่น้อยคือ  ฐานแฟนคลับ  ซึ่งมาจากเหตุต่างๆ ตาม จขกท. วิเคราะห์ แต่ ฐานแฟนคลับที่น้อย สามารถผลักดัน แอมป์ มาถึงขนาดนี้ ต้องยอมรับว่า  มีคุณภาพมากในแง่ของพลัง ที่สู้ไปเคียงข้างน้องแอมป์ เราเป็นคนหนึ่งที่ดีใจ และ ภูมิใจที่ได้มาเชียร์แอมป์  แม้จะเข้ามาช้าก็ตาม จากคุณ : thirinand   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:02:52   ถูกใจ : ladonna, supoch_noi จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:17:02

ความคิดเห็นที่ 72 เราชอบแอมป์ ชอบมากก ชอบตั้งแต่ออดิชั่น ตอนที่มาปีที่แล้วแอบเชียร์ให้เข้ารอบด้วย ปล.จขกท.เขียนดีมากๆค่ะ จากคุณ : เป็นที่ยินดีดุจพระอาทิตย์   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:16:44 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:17:33

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่วิเคราะห์บทความดี ๆ ให้อ่านค่ะ จากคุณ : ladonna   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 00:28:37 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:18:01

ความคิดเห็นที่ 74 อยากให้น้องแอมป์เข้ามาอ่านบทความดี ๆ นี้จัง น้องจะได้รู้ว่ามีคนอีกมากมายที่รักและพร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้คนมีฝันที่ยิ่งใหญ่และสัมผัสได้จนหลาย ๆ คนอยากจะเข้าไปมีส่วนร่วมให้น้องเดินตามฝันได้สำเร็จ  รวมทั้งกระทู้ดี ๆ ที่เกิดขึ้นตั้งแต่น้องเข้าบ้านเดอะสตาร์จนกระทั่งออกไปเพื่อเริ่มต้นใหม่  อาจจะมีทั้งกระทู้ดอกไม้และขยะ (ซึ่งมีน้อยมาก) ขอให้เลือกเก็บแต่กระทู้ดี ๆ ที่ควรจดจำ เอาไปเป็นกำลังใจ ความเห็นบางความเห็นที่เกิดจากอคติ หรืออิจฉาที่มีคนรักแอมป์และตั้งกระทู้ชมมากมายเกินความคาดหมาย ก็ข้ามมันไปซะ เก็บแต่สิ่งดี ๆ ไว้เป็นภาพจำในการเดินตามฝันของเราต่อไป จากคุณ : ข้าวโพดเทียน   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 01:00:58 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:18:32

ความคิดเห็นที่ 75 อ่านแล้ว ขอเก็บเข้าคลังกระทู้ นะคะ จากคุณ : ปายตะวา     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 01:05:21 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:18:58

ความคิดเห็นที่ 76 เขียนดีมากค่ะ จากคุณ : Tarsier     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 01:22:16 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:19:21

ความคิดเห็นที่ 77 อยากบอกว่าเมื่อวานเข้ามาอ่านบทความนี้ประมาณ สามรอบได้ เพราะติดใจในเนื้อหาจริง ๆ ค่ะ และรู้สึกว่าอ่านแล้วช่วยคลายความเศร้าลงได้เยอะทีเดียว อยากให้คนเชียร์แอมป์เข้ามาอ่านกันเยอะ ๆ และถ้าหากน้องแอมป์ได้อ่านคงจะดีไม่น้อยทีเดียว น้องคงดีใจมากที่มีคนตั้งใจเขียนบทความดี ๆ เช่นนี้ให้น้อง อยากบอกว่าที่เชียร์แอมป์อีกเหตุผลหนึ่งคือ รู้สึกเข้าได้กับ FC ของแอมป์ ชอบในความนิ่ง พวกเรามีกันไม่มาก อยู่กันด้วยความสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่ระรานใคร มีความสามัคคีและก็พร้อมใจกันช่วยแอมป์ในแบบที่แต่ละคนจะทำได้ เมื่อแอมป์ก้าวออกจากการเข่งขันแล้ว นั่นคือชีวิตจริงที่ต้องเจอ ยังไงก็ขอให้คนที่รักแอมป์ ช่วยกันสนับสนุนแอมป์ต่อไปนะคะ :) จากคุณ : [wat]13   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 10:29:27 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:19:48

ความคิดเห็นที่ 78 เป็นบทความที่ลึกซึ้งและกินใจเรามากๆเลย วิเคราะห์ได้ดีสุดๆ สำหรับที่เราเป็นฟค.แอมป์ตั้งแต่เริ่ม ตอนแรกเข้ามาเห็นเนื้อหายาวมาก ว่าจะไม่อ่านแต่เห็นความตั้งใจของ จขกท. เลยอ่านจนจบค่ะ เราชอบที่แอมป์เป็นคนคิดบวกอยู่เสมอ ฉลาดในการพูดแล้วทำให้แอมป์มีวันนี้ได้ พวกเรารักแอมป์ มาช่วยกันสนับสนุนแอมป์กันเถอะค่ะ จากคุณ : สะใภ้กิมจิ   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 10:41:54 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:20:14

ความคิดเห็นที่ 79 กลับมาอ่านอีกครั้ง พร้อมกดโหวตให้ค่ะ เพราะชอบบทความนี้จัง เป็นงานเขียนที่แตกต่างไปอีกรูปแบบหนึ่ง เพราะเป็นบทความวิเคราะห์โดยใช้หลักการทางวิชาการเข้ามาอ้างอิง อิๆๆๆ ตามสไตส์ของนักวิชาการเลยนะคะอาจารย์ ปล. โดยส่วนตัวไม่ค่อยได้เข้ามาแสดงความคิดเห็นในพันทิปเท่าไหร่ ก็ไม่ค่อยเข้าใจหลักการของการเล่นพันทิปเท่าไรน่ะ แต่คิดเองว่าการกดโหวต คือ การแสดงออกว่าเราอย่างให้คนอื่นเข้ามาอ่านหัวข้อกระทู้นี้ และถ้ากดถูกใจ คือ ก็การแสดงออกว่าเราชอบ ถูกใจ หรือแสดงความขอบคุณผู้เขียน คิดว่าเข้าใจเองไม่ผิดนะคะ ^ ^ จากคุณ : stories of MOD   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 10:58:32 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:20:52

ความคิดเห็นที่ 80 กดโหวต = กด like ? จากคุณ : [wat]13   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 11:00:04 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:21:26

ความคิดเห็นที่ 81 กดถูกใจ = กด like ? (ปล. ขออภัยค่ะ ที่แอบนอกเรื่องกระทู้นี้) จากคุณ : stories of MOD   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 11:06:37 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:21:50

ความคิดเห็นที่ 82 จากคุณ : ด้วยรักและหัวใจ เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 13:17:33 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:23:01

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณมากนะครับ น้องแอมป์นี่แหละเดอะสตาร์ของพวกเรา วันอาทิตย์ที่ 1 พวกเรากองเชียร์บ้านแอมป์จะไปรวมพลังกันเหมือนเดิม เพื่อให้น้องและคนไทยทั่วประเทศรู้ว่าเรายังรักแอมป์เสมอ เรายังชื่นชมการแสดงของน้อง เรายังเป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดเป รักนะ...แอมป์ สิริพงศ์ ชูศักดิ์สกุลวิบูล ผู้ชายมีฝัน จากคุณ : ok_1401_AF     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 14:11:02 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:23:31

ความคิดเห็นที่ 84 อ่านรอบที่ 3 แล้วครับ ชอบบทวิเคราะห์สร้างสรรค์แบบนี้จังครับ เดี๋ยวผมจะปริ้นส์ไปเก็บไว้ในไดอะรี่ของผมด้วยครับ ปล.รักแฟนคลับแอมป์มากครับ น่ารัก นิสัยดี จากคุณ : supoch_noi     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 14:58:37 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:24:00

ความคิดเห็นที่ 85 เสียใจที่แอมป์ไม่ได้ไปต่อ แต่เมื่อได้ฟังแอมป์พูดขอบคุณแฟนๆ และพูดถึงความฝัน บอกได้คำเดียวว่าไม่เสียดายเงินทุกบาทที่โหวตไปคะ เมื่อแอมป์ออกเทป จะซื้อจะโหลดมาเป็นริงโทน (ถูกลิขสิทธิ์) แน่นอนคะ จากคุณ : บ่าบี๋     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 15:02:32 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:24:34

ความคิดเห็นที่ 86 แรกเริ่มเราเฉย ๆ กับแอมป์มว๊ากกกกกกกกกกกก แถมแอร์ไทม์น้อยสุด ๆ จริง ๆ แต่เราเริ่มหันมาสนใจแอมป์ตอนร้องวีคแรกแอมป์ร้องดีที่สุดในบันดาผู้ชายจริง ๆ และจากนั้นก็เริ่มชอบมากขึ้นเรื่อย ๆ พอมาถึงสัปดาห์นี้ที่แอมป์ออก เรายิ่งเห็นความเป็น star ของแอมป์มาก นอกจากแอปม์จะร้องเพลงดี แอมป์ยังเป็นคนที่มีความคิดดีพูดดี ที่สำคัญสังเกตแฟนคลับแอมป์จะเป็นคนที่มีความคิดดีและแสดงความคิดเห็นแต่ดี ๆ จากคุณ : mookate     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 16:11:29 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:25:06

ความคิดเห็นที่ 87 จากคุณ : MisterBaow     เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 20:31:12   ถูกใจ : noumalee19 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:26:23

ความคิดเห็นที่ 88 รู้สึกขอบคุณแทนแอมป์เลยครับ จากคุณ : SirPumpkin   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 20:47:43 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:26:54

ความคิดเห็นที่ 89 อยากให้กระทู้นี้ เป็นกระทู้แนะนำ :) ขอบคุณหนึ่งบทความดีๆบทนี้ค่ะ จากคุณ : ploysaii_p   เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 23:05:24 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:27:19

ความคิดเห็นที่ 90 จะเอาไปอ่านค่ะ ยาวมั๊กๆ แต่ดูคร่าวๆแล้ว เป็นบทวิเคราะห์ที่มีสาระมากๆเลยค่ะ อยากให้เป็นกระทู้แนะนำเหมือนกัน ตอนนี้ ปลื้มพี่แอมป์มากขึ้นเรื่อยๆแฮะ ดูเป็นคนฉลาด คิดดี เสียงก็เพราะนุ่มมาก โอ้ย รุ่นนี้ ชอบหลายคนเลยนะเนี่ย หลายใจจังเลยนะเรา จากคุณ : ซาลาเปาไส้เป็ด   เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 13:36:46 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:27:56

ความคิดเห็นที่ 91 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ   ส่วนหนึ่งที่ชอบน้องแอมป์ เพราะเรามาจากรั้วจามจุรีเหมือนกันด้วย และเห็นด้วยกับพี่ม้าที่บอกว่า ที่น้องแอมป์พูดเป็นคำพูดของคนที่มีความรู้และฉลาดพูด จากคุณ : bummdcu   เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 20:29:49 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:28:26

ความคิดเห็นที่ 92 * ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะคะ น้องแอมป์เป็นเด็กดี เป็นเด็กที่มีความสามารถและ ฉลาดทางความคิด ควรค่าแก่การส่งเสริมมากค่ะ *ขอบพระคุณอาจารย์ (รุ่นพี่น้องแอมป์ที่จุฬาฯสำหรับบทวิเคราะห์ดีๆแบบนี้ และอนุญาต ให้นำมาวางให้อ่านกันอีกครั้ง คงจะได้มีโอกาสได้อ่านบทวิเคราะห์ดีๆแบบนี้อีกนะคะ) จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:33:07

ความคิดเห็นที่ 93 โผล่มาเป็นกระทู้แนะนำแล้ว ^^ หวังว่าพี่แอมป์จะได้อ่านนะ จากคุณ : chanying~ เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 22:59:35

ความคิดเห็นที่ 94 เป็นกระทู้แนะนำ อย่างที่เราต้องการเลยยย ขอบคุณคนที่ทำให้สำเร็จนะคะ จากคุณ : [wat]13 เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 23:16:25

ความคิดเห็นที่ 95 จขกท. ไม่ได้มีเจตนาจะปั่นกระทู้ แต่หลายๆความเห็นตรงกันว่า เพียงแค่ต้องการ copy ข้อความทั้งหมดมาจากกระทู้ห้องย่อยอีกที เพราะเห็นว่าเป็นบทวิเคราะห์ที่ สร้างสรรค์ และเพื่อให้เกียรติจขกท.เดิม (อาจารย์ผู้เขียนบทวิเคราะห์) เท่านั้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 54 23:55:48 จากคุณ : Kacho เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 23:16:42

ความคิดเห็นที่ 96 ขอบคุณ จขกท. ที่ทำให้ผู้ชมรายการประเภทนี้ได้รับทราบถึงแง่มุมอื่นนอกเหนือจากภาพที่รายการสื่อออกมา ขอให้ผู้ชมทุกท่านมีความสุขกับการชมรายการด้วยหัวใจและสมอง จากคุณ : ตัวกินขนม เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 23:47:11

ความคิดเห็นที่ 97 ยาวมาก  เราไม่มีประเด็นอะไร  มีประเด็นเดียวคือ ชอบเพราะถูกชะตา จากคุณ : มะม่วงหาว เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 54 23:55:01

ความคิดเห็นที่ 98 ตอนนี้คือเรื่อง  บทเดอะสตาร์ของน้องแอทป์  และมันใก้ลจะจบแล้ว แต่หลังจากนี้คือชีวิตจริงของน้องแอมป์ที่มีฐานแฟนคลับยังไม่มากพอที่จะส่งน้องแอมป์ไปให้สูง และตอนนี้น้องแอมป์ก็จะต้องสู้เพื่อตัวเองและเพื่อแฟนคลับของน้องแล้ว และบทต่อไปนี้ก็คือบทสู้เพื่อตัวเองและสู้เพื่อแฟนคลับที่รักน้องแอมป์ และให้คนไทยได้รู้ว่าน้องแอมป์มีคุณค่ามากแค่ไหนกับคำว่า  แอมป์เดอะสตาร์ จากคุณ : pidsawatdee เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 00:26:13

ความคิดเห็นที่ 99 ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ฝากด้วยนะคะ กับ ซิงเกอร์แรก "ภวังค์" โดย 'แอมป์ เดอะ สตาร์ ๗' ผลงานเพลงชิ้นแรกของผู้ชายคนนี้ ช่วยสนับสนุนกันนะคะ กับผู้ชายมีความฝันและความพยายาม อยากเห็นอัลบั้มเดี่ยวๆของพี่แอมป์ ก็ต้องช่วยกันอุดหนุน ผลักดันหน่อย ไม่ขึ้น TT งั้นฝากลิงค์นะคะ เข้าไปฟังกันได้ http://youtu.be/WryaeIlAwNg   แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 01:43:47 แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 01:40:29 จากคุณ : chanying~ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 01:39:46

ความคิดเห็นที่ 100 ... โพสยูทูปไม่ได้     ขอโทษทีค่ะ ขึ้นซ้ำด้วย แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 01:45:00 จากคุณ : chanying~ เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 01:42:40

ความคิดเห็นที่ 101 ลุกขึ้นยืนและปรบมือให้กับความสามารถและความมุ่งมั่นของแอมป์ครับ จากคุณ : สมัญตาชีวบุตร (omega_13) เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 08:51:47

ความคิดเห็นที่ 102 แปะให้ *99 นะคะ จากคุณ : LazerBeam เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 13:26:14

ความคิดเห็นที่ 103 เข้ามาอ่านบทวิเคราะห์ อีกรอบ ความยาว ทำให้ครั้งแรก อ่านผ่านๆ มีข้อแย้งตรงที่ อาจารย์บอกว่า ปวดใจกับการเลือกเพลงของแอมป์ วีคมินิคอน มันทำให้แอมป์ ทำงานยากกว่าคนอื่น และไม่ตรงความถนัด จริงๆแล้ว ทั้ง 3 เพลง แอมป์ไม่ได้เลือกมาแต่แรกค่ะ แต่แอมป์ มีความสามารถจริงๆ ไม่ว่าจะยากอย่างไรก็ทำออกมาได้ดี สุดท้าย  ก็ขอขอบคุณ บทความของอาจารย์ที่เลือกแอมป์มาวิเคราะห์ การจะเขียนอะไรได้ยาวๆอย่างนี้  ต้องมีศรัทธา และแรงบันดาลใจอย่างมาก จากคุณ : thirinand เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 14:49:14

ความคิดเห็นที่ 104 ขอเห็นต่างได้ไหมคับ ผมยังคิดว่าแอมป์ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น สังเกตตอนร้องคู่กับนิวได้คับ เหอะๆ จากคุณ : จั๊กกระแหร่ง เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 15:46:46

ความคิดเห็นที่ 105 คห 104 คงไม่ได้อ่านที่อาจารย์วิเคราะห์ แอมป์ และนิว  เสียงต่างกันมาก ( นิว สูง / แอมป์ ทุ้ม นุ่ม  ) การปรับคีย์ให้ร้องไปด้วยกัน ในเพลงนี้ ลำบาก แอมป์ ต้องร้องไม่สูงไปก็ต้องลงต่ำมาก เราว่าแอมป์เสียงดีมาก  เห็นได้ชัด ตอนร้องไปเต้นไป ทั้งเพลง เสียงยังไม่แกว่ง  จังหวะ โน๊ต เป๊ะ ตลอด แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 54 16:19:02 จากคุณ : thirinand เขียนเมื่อ : 30 เม.ย. 54 16:14:47