คอนเสิร์ตเริ่มต้นเปิดเวทีด้วยเพลง "คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอ..." 
หนุ่มน้อยหน้ามนคนซื่อที่ชื่อตูมตาม ปรากฏตัวในชุดเสื้อยืดสีขาว ทับด้วยแจ็กเก็ตเข้ารูปตัวสั้นสีดำ มีสายสร้อยโลหะเล็กๆ เล้นยาวคล้องคอ
และแหวนโลหะที่นิ้วนางมือซ้าย ใบหน้าคมสันฉาบด้วยรอยยิ้มทั้งปาก ทั้งตา เปิดปาก รูปร่างเอย หน้าตาเอย ท่าทางเอย ดูแล้วสบายหู สบายตา สบายใจ
---เพราะฉันคิดถึงเธออยู่ทุกวัน ตั้งแต่ตื่นนอนแต่เช้า ----
น้องร้องเพลง พร้อมกับโยกตัวเบาๆ เอามือกุมอกด้านซ้าย ตรงที่หัวใจเราตรงกัน ฮิ้วววววววว เคลิ้มค่ะ เคลิ้ม
" คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอ...."
อยากตอบดังๆ ว่า "คิดถึงตูมตามมมมมมมมมมมมม" รอวันนี้มานานแล้วค่ะ
คนอะไรเนี่ย หน้าก็หล่อ ร้องเพลงก็เพราะ โอ้ยยยยยยย โดนนนนนนนนนนนนน
จบเพลงแรกน้องสวัสดีทักทายผู้ชม และ คอมเม้นเตเตอร์ทั้งสามท่าน พูดคุยอย่างไม่ขัดเขิน ท่าทีเป็นธรรมชาติ
ดูเหมือนน้องเป็นเจ้าของเวทีจริงๆ
น้องปูเข้าเพลงของตัวเอง ด้วยความรู้สึกภูมิใจที่ได้มีเพลงแรกของตนเอง
---ลองจินตนาการดูว่าความสุขเป็นอย่างไร---
น้องร้องเพลง "จินตนาการ" เพลงแรกในชีวิตของตูมตาม จากอัลบั้ม "The Star7"
ความสุขเป็นแบบนี้นี่เอง
ตูมตามทำให้เพลงนี้ไพเราะเหลือเกิน
ตอบตัวเองได้เลยว่า ...ถ้าจินตนาการทำให้ตามนั้นหายไป ฉันแทบไม่อยากมีลมหายใจ ไม่มีตาม โลกนี้ช่างว่างเปล่า ...
เป็นเพลงที่ศิลปินหน้าใหม่ร้องบนเวทีได้อย่างจับใจ
หลังจากนั้น "ตูมตาม" ได้เชิญแขกรับเชิญคนสำคัญมาร่วมร้องเพลง "เรือนแพ" นั่นคือ คุณพ่อคุณแม่ของน้องนั่นเอง
น้องได้ร้องเพลงร่วมกับผู้มีพระคุณทั้งสอง
จากครอบครัวชาวบ้านธรรมดาๆ ครอบครัวหนึ่ง ที่พ่อแม่ลูกรักในเสียงเพลง และร้องเพลงด้วยกัน
ได้กลายเป็นภาพที่น่ารัก น่าประทับใจ บนเวทีแห่งนี้
+ " ตาม ใจ ตูม " มินิคอนฯ 30 นาที แห่งความอิ่มเอมใจ +
ขอบคุณจขกท.ด้วยค่ะ
