อีกเรื่องนึงที่ไม่อยากให้ไปคิดมากหรือหลงดราม่าตามเรื่องนี้นะครับ
ผมคัดข้อความดีๆจากเว็บนั้นมา สองอัน
1.
พ่อตู ศิลปากรรุ่นแรกๆ(ตอนนี้60กว่าๆละ)ฝากบอกมาว่า
จะทะเลาะกันทำไม งี่เง่า
เมื่อก่อน เขาร้องเพื่อระลึกถึงอาจารย์ศิลป์เฉยๆ
สมัยนั้น มีอยู่ 4 คณะ
พวกจิตรกรรมประติมากรรม เป็นคณะที่ร้องเพราะใกล้ชิดอาจารย์มากที่สุด
ส่วนพวกสถาปัตย์ในสมัยนั้น ก็แต่งเพลงใหม่ไว้ร้องเองไปตามเรื่อง ไม่ได้อินกับเพลงนี้
ไอ้จะยกหรือไม่ยกเป็นเพลงมหาลัยก็แล้วแต่พวกเอ็งรุ่นใหม่ๆ
พวกเอ็งอยากจะแต่งใหม่ หรือ จะร้องต่อก็เรื่องของเอ็ง
อาจารย์ศิลป์สอนให้พวกเอ็งเป็นศิลปิน ให้แข็งแรงด้านศิลปะ
ไม่ใช่ให้มาทะเลาะ หรือเอาเป็นเอาตายกับเรื่องเพลงปญอ.นี้
ส่วนไอ้คนที่บอกไม่ให้ร้อง ฝากบอกว่า
เพลงอาจารย์เขาร้อง ลูกศิษย์เขาจะร้องตามก็เรื่องของเขา กรุณาอย่าเสื.......อก
แรงนิดนึง แต่ตรงมากครับคุณพ่อ
2.
เพลงชมหาดสวยน้ำใสXXXXXไรก็ช่างเหอะ
เรื่องคือลูกศิษย์ของ คอราโด เฟอรอจี้ รักอาจารย์ของตนมาก
ถามว่ารักมากขนาดไหน
ก็ขนาดที่ว่าเมื่ออาจารย์ของตนเสียชีวิตไปแล้ว
กลับจัดงานครบรอบวันเกิดแทนงานครบรอบวันตายให้ท่านทุกปี
และกำหนดให้เป็นวันสำคัญของมหาลัยซะด้วย
ดังนั้นไม่ได้เกี่ยวเลยว่านี่เป็นเพลงเกี่ยวกับอะไร
แต่เพราะบรรดาลูกศิษย์ของ คอราโด เฟอรอจี้ ต้องการให้เกียรติอาจารย์ผู้มีพระคุณของตน และไม่ต้องการให้ศิษย์รุ่นใหม่ของมหาวิทยาลัยลืมท่าน
จึงเลือกหลายสิ่งที่เกี่ยวข้องกับ คอราโด เฟอรอจี้ ให้เป็นสัญลักษณ์ประจำมหาลัย
เช่นประโยคติดปากของท่าน Ars longa vita brevis , tomorrow be late หรือการเลือกเพลงโปรดของท่านให้เป็นเพลงประจำมหาลัย
กรูว่าเด็กศิลปากรไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลยสักนิดว่าเอาเพลงอวยเซนต์ลูเซียมาเป็นเพลงประจำมหาลัย
เพลงจะเนื้่อหายังไงก็ช่างเถอะ ความหมายของการเลือกเพลงนี้เป็นเพลงประจำมหาลัย คือการไม่ลืมพระคุณของผู้มีคุณต่างหาก
ซึ่งสิ่งนี้ถูกสั่งสอนกันมาทุกรุ่น และกรูเข้าใจว่าคงทุกคณะด้วย(อย่างน้อยคณะที่กูเรียนก็ไม่ใช่คณะเกี่ยวกับศิลปะล่ะ)
ทุกคนย่อมรู้จักและย่อมไม่มีใครลืม คอราโด เฟอรอจี้ แม้ว่าจะไม่ใช่ลูกศิษย์ของท่านโดยตรงก็ตาม
และเด็กศิลปากรย่อมต้องให้เกียรติเพลงนี้ เพราะมันคือสัญลักษณ์ในการระลึกถึง คอราโด เฟอรอจี้ ผู้ก่อตั้งคนสำคัญของมหาวิทยาลัยศิลปากร
ชัดเจน จบข่าวครับ ยิ้มไว้เถอะครับลูกอาจารย์ศิลป์ทั้งหลาย
ปล. แก้คำผิดเฉยๆจ้า
แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 54 03:01:08
เพลงนี้ เป็นบทเพลงที่ อ.ศิลป์รักมาก..
